π. Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης: "Οἱ κόκκινες γραμμές τοῦ Ἁγίου Παϊσίου γιά τίς νέες ταυτότητες"

 

Ἐκπομπή μέ τόν π. Ἀρσένιο Βλιαγκόφτη [Κυριακή, 19 Ἰουνίου 2022]


http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2022/06/blog-post_43.html#more

Ἐγκώμιο στόν Ἅγιο Ἀπόστολο Παῦλο Β' μέρος, Ἱ. Χρυσοστόμου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Εγκώμιο στόν Άγιο Απόστολο Παύλο- Λόγος Δ', Αγ. Ιωάννου Χρυσοστόμου, 28-6-2022, Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου (β' μέρος)

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Ἐγκώμιο στόν Ἅγιο Ἀπόστολο Παῦλο Α' μέρος, Ἱ. Χρυσοστόμου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Εγκώμιο στόν Άγιο Απόστολο Παύλο- Λόγος Δ', Αγ. Ιωάννου Χρυσοστόμου, 28-6-2022, Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου (α' μέρος)

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Ὅσιος Δαυίδ ὁ ἐν Θεσσαλονίκη

ΟΣΙΟΣ ΔΑΥΙΔ Ο ΕΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Αυτός ο επίγειος άγγελος και ουράνιος άνθρωπος απαρνήθηκε νωρίς την πατρίδα του τη Μεσοποταμία, όπως και κάθε δεσμό με τον κόσμο, για να σηκώσει τον σταυρό και να ακολουθήσει τον Κύριο ασπαζόμενος τη μοναχική πολιτεία στη Μονή των Αγίων Θεοδώρου και Μερκουρίου, τη λεγομένη Κουκουλιατών, στη Θεσσαλονίκη. Δουλαγωγούσε τις ορμές της σαρκός και των παθών της με σύντονη άσκηση και καθοδηγούνταν στην επιστήμη των θείων αρετών με τη μελέτη των Γραφών και τους Βίους των αγίων. Έτρεφε μεγάλο θαυμασμό για τους αγίους Στυλίτες: τον Συμεών τον Πρεσβύτερο, τον Συμεών του Θαυμαστού Όρους, τον Δανιήλ, τον Πατάπιο και τους ομοίους τους. Φλεγόμενος από την επιθυμία να τους μιμηθεί, ανέβηκε σε μια αμυγδαλιά που βρισκόταν δεξιά του ναού της μονής και εγκαταστάθηκε σε ένα κλαδί ως στυλίτης ενός νέου είδους (Δενδρίτης). Προσφέροντας ολοτελώς τον εαυτό του «θέατρο για τους αγγέλους και τους ανθρώπους» (Α΄ Κορ. 4, 9) υπέμενε με καρτερία της καιρικές αντιξοότητες, δαρμένος από τους ανέμους, μουσκεμένος από τη βροχή, καμένος από τον ήλιο και εκτεθειμένος κατά τον χειμώνα στο χιόνι και στο ψύχος. Δεν είχε καν τη σταθερότητα που διέθεταν οι στυλίτες πάνω στον στύλο τους και κρατιόταν πάνω στο κλαδί του σαν ένα πουλί που ανέπεμπε προς τον Θεό νυχθημερόν τις γλυκιές μελωδίες των ύμνων του και τους αδιάλειπτους αίνους του.

Άνθρωποι θεοσεβείς και γεμάτο ζήλο για την αρετή έγιναν μαθητές του και παρακαλούσαν τον όσιο να κατέβει από το κλαδί του για να τους καθοδηγήσει στη μοναχική ζωή. Ο Δαυίδ όμως απαντούσε ότι θα κατέβαινε μετά από τρία χρόνια, αφού θα είχε λάβει σημείο από τον Θεό. Όταν πέρασε το ορισμένο διάστημα, ένας άγγελος εφάνη σ’ αυτόν και του ανήγγειλε ότι η ουράνια πολιτεία του ήταν αρεστή στον Θεό, αλλά ήταν πια καιρός να κατέβει για να αποσυρθεί σε κελλί, πριν του ανατεθεί μια άλλη αποστολή. Ο Δαυίδ ανακοίνωσε το όραμα αυτό στους μαθητές του και, αφού του ετοίμασαν ένα νέο μικρότατο ησυχαστήριο, τον κατέβασαν από το δένδρο, παρουσία του τότε μητροπολίτη Θεσσαλονίκης, Δωροθέου, και πλήθους κληρικών. Τελέστηκε η θεία Λειτουργία και κατόπιν ο όσιος αφοσιώθηκε στον έγκλειστο βίο εν μέσω πνευματικής γιορτής και ευχαριστηρίων ύμνων. Προσευχόμενος αδιαλείπτως, χωρίς περισπασμούς, ο όσιος περίσσευσε σε χάρη και ευλογία παρά Θεού. Μια νύχτα, καθώς οι στρατιώτες της φρουράς ανέβαιναν στα τείχη, είδαν φωτιά να βγαίνει από το παράθυρο του κελλιού του.

Θαῦμα Παναγίας Σουμελᾶ

Η δική μου ιστορία έχει ως εξής :

Το 2015 αρχές του χρόνου, μετά από ένα μικρό χειρουργείο και αντίστοιχη βιοψία μου διεγνώσθη πως έχω καρκίνο του ενδομητρίου, ευτυχώς καλής διαφοροποίησης, όπως έδειξε η ιστολογική. Πραγματικά έχασα την γη κάτω από τα πόδια μου, το μυαλό είχε κάνει πάρα πολλές σκέψεις και σίγουρα όχι καλές. Βλέπετε μόλις είχα παντρευτεί κιόλας. Οπότε ήταν ένα άψογο δώρο γάμου από την ίδια την ζωή. Πάντα πίστευα στην Εκκλησία μας, και στην θρησκεία μας, αλλά δεν ήμουν ο τύπος που θα πήγαινα τακτικά εκκλησία. Ούτε είχα εξομολογηθεί ποτέ. Δεν το είχα καν σκεφτεί.

Τότε όμως και μετά από εκείνο το νέο σαν κάτι πραγματικά να με έσπρωξε προς τα εκεί. Και φυσικά δεν το λέω με κακιά έννοια. Άρχισα να αλλάζω.

Εξομολογήθηκα, άρχισα να πιστεύω πολύ περισσότερο (αν μπορώ να μεταχειριστώ αυτή την έκφραση)…. Και γενικότερα είδα μία στροφή του εαυτού μου. Στο μεταξύ, εδώ και πάρα πολλά χρόνια ήθελα να πάω στην Παναγία την Σουμελά. Αλλά δεν μου είχε δοθεί ποτέ η ευκαιρία. Τότε λοιπόν το αποφάσισα.

Όταν έφτασα στην περιοχή και είδα από μακριά την εκκλησία και το τοπίο γενικότερα έμεινα… Ένιωσα κάτι που δεν μπορώ να το περιγράψω… Λες και κάτι με τράβαγε το μέρος. Ένιωθα τον έντονο μαγνητισμό. Δεν μπορώ να το εξηγήσω με λόγια αυτό το συναίσθημα.

Έχω πάει και στην Παναγία της Τήνου, αλλά αυτό δεν το είχα νιώσει. Όταν λοιπόν μπήκα να προσκυνήσω την Παναγία Σουμελά, και να την παρακαλέσω να πάνε όλα καλά, τα μάτια μου χωρίς να το θέλω άρχισαν να τρέχουν ποτάμι.

Δεν μπορούσα να σταματήσω τα κλάματα. Συγκλονιστική στιγμή για μένα.

Το καλοκαίρι του 2015 κάνω ξανά ένα μικρό χειρουργείο και παίρνουν ξανά δείγμα για βιοψία για να δούμε τι γίνεται. Με το εξιτήριό μου και χωρίς να περιμένω το αποτέλεσμα, αποφάσισα να ανέβω πάλι στην Παναγία Σουμελά να την παρακαλέσω να πάνε όλα καλά… Είμαστε καθ’ οδόν όταν με καλεί ο γιατρός στο τηλέφωνο για να μου ανακοινώσει τα αποτελέσματα…..

Τά θλιβερά παρεπόμενα μιᾶς ἀκόμη διαθρησκειακῆς συνάντησης

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 27η Ιουνίου 2022

ΤΑ ΘΛΙΒΕΡΑ ΠΑΡΕΠΟΜΕΝΑ ΜΙΑΣ ΑΚΟΜΗ ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΙΑΚΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ

Οι Διαχριστιανικές και Διαθρησκειακές Συναντήσεις και Συνέδρια με τους αιρετικούς και τους αλλοθρήσκους είναι το δυναμικό άρμα, το ισχυρό «χαρτί» του Οικουμενισμού. Και άλλες φορές στο παρελθόν ασχοληθήκαμε μ’ αυτά τα Συνέδρια και Διαλόγους σε άρθρα και μελέτες μας, όπου τονίσαμε ότι προωθήθηκαν και προωθούνται από πολιτικούς και θρησκευτικούς ηγέτες, επειδή θεωρήθηκαν ως μία αναγκαιότητα για την αντιμετώπιση όχι μόνον του θρησκευτικού και ιδιαίτερα του ισλαμικού φανατισμού, αλλά και άλλων ποικίλων κοινωνικών προβλημάτων, που μαστίζουν την ανθρωπότητα:

Για την προώθηση της παγκόσμιας ειρήνης, της δικαιοσύνης, της ελευθερίας και της αδελφοσύνης μεταξύ των λαών. Στην πραγματικότητα όμως εξυπηρετούν και προωθούν τα σκοτεινά σχέδια της Νέας Εποχής, την ομογενοποίηση όλων των θρησκειών, προκειμένου έτσι να οικοδομηθεί το νέο θρησκευτικό μοντέλο της πανθρησκείας του Αντιχρίστου. Το τραγικό σ’ όλη αυτή την ιστορία είναι το γεγονός, ότι η αγία Ορθόδοξος Εκκλησία μας θεωρήθηκε και αυτή ως θρησκευτικό και πολιτιστικό μέγεθος, ως μια από τις πολλές θρησκείες του κόσμου. Θεωρήθηκε συνυπεύθυνη για το φαινόμενο της θρησκευτικής βίας και επιστρατεύθηκε μαζί με τις άλλες θρησκείες για να υπηρετήσει εγκόσμιους ρόλους, για να συμβάλλει και αυτή στην καταστολή του θρησκευτικού φανατισμού και στην ειρηνική συνύπαρξη των λαών.

Στο σημείο αυτό θα θέλαμε για πολλοστή φορά να τονίσουμε, ότι σ’ όλα τα μέχρι σήμερα γενόμενα Συνέδρια και Διαλόγους οι σύνεδροι δυστυχώς δεν μπόρεσαν να εισχωρήσουν στην βαθύτερη ουσία του προβλήματος και να αναδείξουν τις γενεσιουργές αιτίες του θρησκευτικού φανατισμού και της μισαλλοδοξίας, οι οποίες τροφοδοτούν ανείπωτα εγκλήματα αθώων, σχεδόν πάντα, Χριστιανών. Τις αιτίες αυτές θα πρέπει κατ’ αρχήν να αναζητήσουμε στα «ιερά βιβλία» των θρησκειών και ιδιαίτερα στο Κοράνιο και στο Ταλμούδ.

Eἰς τόν Ἅγιον Ἀπόστολον Παῦλον.Ὁμιλία Β΄.Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος

ΙΕΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟΝ ΠΑΥΛΟΝ

ΟΜΙΛΙΑ Β΄

Τι τέλος πάντων είναι ο άνθρωπος και πόση είναι η ευγένεια της δικής μας φύσης και πόσο ικανό στην αρετή είναι αυτό το ον, μας το έδειξε περισσότερο από όλους τους ανθρώπους ο Παύλος. Και τώρα σηκώνεται από εκεί που έχει φτάσει και με καθαρή φωνή προς όλους εκείνους που κατηγορούν τη φύση μας απολογείται για χάρη του Κυρίου, προτρέπει την αρετή, κλείνει τα αναίσχυντα στόματα των βλάσφημων και αποδεικνύει ότι δεν είναι μεγάλη η διαφορά ανάμεσα στους αγγέλους και στους ανθρώπους αν θέλουμε να προσέχουμε τον εαυτό μας· γιατί χωρίς να έχει άλλη φύση, ούτε να έχει λάβει άλλη ψυχή, ούτε να κατοικήσει σε άλλο κόσμο, αλλά αν και ανατράφηκε στην ίδια γη και τόπο με τους ίδιους νόμους και συνήθειες ξεπέρασε όλους τους ανθρώπους, οι οποίοι έζησαν από τότε που έγιναν οι άνθρωποι.

Πού είναι λοιπόν εκείνοι που λένε ότι είναι δύσκολο πράγμα η αρετή και εύκολο η κακία; Γιατί ο Παύλος τούς αντικρούει λέγοντας: «Τὸ γὰρ παραυτίκα ἐλαφρὸν τῆς θλίψεως ἡμῶν καθ᾿ ὑπερβολὴν εἰς ὑπερβολὴν αἰώνιον βάρος δόξης κατεργάζεται ἡμῖν (:και ξανανιώνει η ψυχή μας, διότι οι θλίψεις μας, πολύ γρήγορα περνούν και είναι γι’ αυτό ελαφρές, ετοιμάζουν σε υπερβολικά μεγάλο βαθμό αιώνιο βάρος δόξα σε εμάς)»[Β΄Κορ. 4,17], εάν όμως τέτοιες θλίψεις περνούν εύκολα, πολύ περισσότερο οι φυσικές ηδονές. Και δεν είναι μόνο αυτό το αξιοθαύμαστό του, ότι δηλαδή από πολλή προθυμία δεν αισθανόταν τους κόπους του για την αρετή, αλλά ότι ασκούσε αυτήν χωρίς αμοιβή.

Εμείς βέβαια δεν υπομένουμε κόπους για αυτήν, αν και υπάρχουν αμοιβές. Εκείνος όμως και χωρίς τα έπαθλα την επιζητούσε και την αγαπούσε, και εκείνα που θεωρούνταν ότι είναι εμπόδιά της τα ξεπερνούσε με κάθε ευκολία. Και δεν επικαλέστηκε ούτε την αδυναμία του σώματος, ούτε τις δύσκολες περιστάσεις, ούτε την τυραννίδα της φύσης, ούτε τίποτε άλλο. Αν και είχε αναλάβει μεγαλύτερη φροντίδα από τους στρατηγούς και όλους τους άρχοντες της γης, αλλά όμως κάθε μέρα ήταν ακμαίος, και ενώ οι κίνδυνοί του επαυξάνονταν, διέθετε νεανική προθυμία. Για να δείξει αυτό ακριβώς έλεγε: «Ἓν δέ, τὰ μὲν ὀπίσω ἐπιλανθανόμενος τοῖς δὲ ἔμπροσθεν ἐπεκτεινόμενος κατὰ σκοπὸν διώκω ἐπὶ τὸ βραβεῖον τῆς ἄνω κλήσεως τοῦ Θεοῦ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ (:ενώ όμως εγώ γνωρίζω να υποφέρω τη στέρηση, εσείς κάνατε πράξη καλή και αξιέπαινη που μου συμπαρασταθήκατε και γίνατε συμμέτοχοι στη θλίψη μου)»[Φιλιπ.3,14]. Και ενώ περίμενε τον θάνατο, καλούσε σε συμμετοχή σε αυτή λέγοντας: «Τὸ δ᾿ αὐτὸ καὶ ὑμεῖς χαίρετε καὶ συγχαίρετέ μοι (:ακριβώς λοιπόν το ίδιο να κάνετε και εσείς. Μη λυπάστε καθόλου. Αλλά να χαίρεστε για την πίστη σας, και να χαίρεστε μαζί μου για το μαρτύριό μου)»[Φιλιπ.2,18].

Ἡμέρα ἑορτῆς γιὰ τὴν ζωὴ καὶ τὴν ἐλευθερία τοῦ ἐνδομήτριου παιδιοῦ

Ἡμέρα ἑορτῆς γιὰ τὴν ζωὴ καὶ τὴν ἐλευθερία τοῦ ἐνδομήτριου παιδιοῦ

Toυ Βασίλειου Ευσταθίου,Δρ. Φυσικού, πτ. Θεολογίας (Τμ.Κοιν.Θ.ΕΚΠΑ)

Στὶς 24 Ἰουνίου 2022 ἀνατράπηκε ἀπὸ τὸ Ἀνώτατο Δικαστήριο στὶς ΗΠΑ ἡ ἀπόφαση τοῦ 1973 κατὰ τῆς ζωῆς καὶ τῶν δικαιωμάτων τοῦ ἀγέννητου παιδιοῦ, τὸ ὁποῖο ἀπὸ τότε εἶχε πλέον μείνει ἐντελῶς ἀνυπεράσπιστο στὰ φονικὰ νυστέρια καὶ ἄλλα ἐκτρωτικὰ ὄργανα τῶν ἰατρῶν – δολοφόνων. Ἀκόμα καὶ λίγες ἡμέρες πρὶν τὴν γέννα του, ὁπότε στὴν πραγματικότητα εἶναι ἕνα πλήρως σχηματισμένο βρέφος, μποροῦσε νὰ κατακρεουργηθεῖ, κάτω ἀπὸ τὴν κάλυψη τοῦ νόμου γιὰ τὸ δικαίωμα τῆς αὐτοδιάθεσης τοῦ σώματος τῆς γυναίκας.

Αὐτὸ τότε θεωροῦταν μιὰ μεγάλη νομικὴ κατάκτηση στὶς ΗΠΑ ὑπὲρ τῶν δικαιωμάτων καὶ τῆς ἐλευθερίας τοῦ ἀνθρώπου, ποὺ ταυτίζονταν μὲ τὰ δικαιώματα τῶν γυναικῶν, καὶ οὔτε λόγος γιὰ αὐτὰ τῶν παιδιῶν τους μέσα στὶς μήτρες τους. Τὰ παιδιὰ αὐτὰ ἐκεῖ δὲν βρέθηκαν μέσα στὸ σώμα τῶν μητέρων τους ξαφνικά, ἀπὸ τὸ πουθενὰ καὶ ἀπρόσκλητα, ἀλλὰ ἀφοῦ οἱ μητέρες τους ἦρθαν σὲ συνάντηση μὲ ἕνα σύντροφο, τὸν πατέρα τῶν παιδιῶν, κατ’ ἐπιλογή καὶ εὐχαρίστησή τους, ἄν καὶ ὑπάρχουν καὶ οἱ βεβιασμένες περιπτώσεις, γιὰ τὶς ὁποῖες ὅμως τὰ μόνα ἐντελῶς ἀνεύθυνα καὶ ἀθώα εἶναι αὐτὰ τὰ ἀγέννητα παιδιά.

Ὅλα αὐτὰ βέβαια ποὺ γράφουμε στὶς παραπάνω γραμμές μπορεῖ νὰ μὴν εἶναι καθόλου πολιτικὰ ὀρθά, εὐχάριστα καὶ «προοδευτικά» γιὰ πολλούς, ὅμως ἄν θυμηθοῦμε λίγο καὶ ἐκείνη τὴν ξεχασμένη πίστη στὸ Θεό εἶναι ἀπὸ αὐτὴ ἀπόλυτα ἀποδεκτὰ καὶ ζητούμενα. Εἴτε ἡ πίστη μᾶς θυμίζει τὸ «οὐ φονεύσεις», εἴτε τὸ «ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν» (πόσο μάλλον το παιδί σου), εἴτε τὸ «πάντα οὖν ὅσα ἂν θέλητε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, οὕτω καὶ ὑμεῖς ποιῆτε αὐτοῖς» (θα τους άρεσε άραγε των υπερασπιστών της έκτρωσης, να τους είχαν κάνει το ίδιο οι γονείς τους;), δὲν μᾶς μένει κανένα περιθώριο γιὰ φονικὰ ψευδοδικαιώματα.

Ὁ Ὕμνος τῆς ἀγάπης. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Ο ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Α΄προς Κορινθίους, κεφ. ΙΓ΄, εδάφια 1-8

1 Ἐάν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον. 2 καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδέν εἰμι. 3 καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυθήσωμαι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι. 4 ῾Η ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται, ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοῖ, ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται, 5 οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τὸ κακόν, 6 οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ, συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ· 7 πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει. 8 ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

1 Εάν υποθέσουμε ότι μιλώ τις γλώσσες των ανθρώπων και των αγγέλων, δεν έχω όμως αγάπη, μοιάζω με τον άψυχο χαλκό που βουίζει όταν τον χτυπούν ή με το κύμβαλο που βγάζει θορυβώδη ήχο χωρίς κάποια σημασία. 2 Κι αν έχω το χάρισμα της προφητείας και γνωρίζω όλα τα μυστικά σχέδια των βουλών του Θεού και έχω όλη τη γνώση που μπορεί να αποκτήσει ο άνθρωπος, κι αν έχω όλη την πίστη, ώστε να μετακινώ ακόμη και βουνά, δεν έχω όμως αγάπη, δεν είμαι τίποτε.

Ὁ Θεός ἔχει ἕνα μεγάλο κόσκινο καί κοσκινίζει τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας...

https://proskynitis.blogspot.com/2022/06/blog-post_48.html

29 Ἰουνίου. † Πέτρου (†64) καὶ Παύλου (†67) τῶν πανευφήμων καὶ πρωτοκορυφαίων ἀποστόλων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τοῦ ἀποστόλου Παύλου, Ἰουν. 29 (Β΄ Κορ. ια΄ 21 - ιβ΄ 9).

Β Κορ. 11,21      κατὰ ἀτιμίαν λέγω, ὡς ὅτι ἡμεῖς ἠσθενήσαμεν. ἐν ᾧ δ᾿ ἄν τις τολμᾷ, ἐν ἀφροσύνῃ λέγω, τολμῶ κἀγώ.

Β Κορ. 11,21             Προς εντροπήν και ταπείνωσίν μου το λέγω, σαν να υπήρξαμεν ημείς ασθενείς και αδύνατοι μεταξύ σας, και δεν μπορούσαμε τάχα να κάμωμεν όσα οι ψευδαπόστολοι σας έκαμαν. Σας λέγω όμως τούτο· εις οτιδήποτε τολμά να καυχηθή κανείς τολμώ και εγώ-με αφροσύνην το λέγω αυτό.