Οι Άγιοι Νεομαρτυρες Δ', Προοιμιον Νέου Μαρτυρολογιου, Αγ. Νικοδήμου Αγιορειτου, 3-7-2022, Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου
http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.comΔευτέρα 4 Ιουλίου 2022
Οἱ Ἅγιοι Νεομάρτυρες Α', Προοίμιον Νέου Μαρτυρολογίου, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Ἀρχιμ. Σάββα Αγιορειτου
Οι Άγιοι Νεομάρτυρες Α', Προοίμιον Νέου Μαρτυρολογιου, Αγ. Νικοδήμου Αγιορειτου, 3-7-2022, Ἀρχιμ. Σάββα Αγιορειτου
http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.comΜακαριστός π. Δαβίδ γιά τίς προφητεῖες τοῦ Ἁγίου Παϊσίου
ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ Π. ΔΑΒIΔ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ"
Τον αοίδιμο πατέρα Δαυίδ τον αγαπημένο "Τυπικάρη" του Αγίου Όρους είχαμε την ευλογία να τον γνωρίσουμε και να λάβουμε την ευχή του! Πάντοτε χαμογελαστός, εύθυμος και οξυδερκής, σε κέρδιζε με την πρώτη ματιά! Ήταν στενοί φίλοι με τον επίσης μακαριστό π. Εμμανουήλ και είχαν την μεγάλη ευλογία να γνωρίσουν τον Άγιο Παΐσιο όταν ήταν μαθητές στην Αθωνιάδα!
Να έχουμε την ευχή τους και τις πρεσβείες τους! Υπάρχει ένα συγκλονιστικό γεγονός που έζησε ο πατέρας Δαυίδ με τον Άγιο Παΐσιο, το οποίο δείχνει την αέναη πρόνοια της Υπεραγίας Θεοτόκου για το Γένος μας, την οποία πρώτα ο Θεός, θα σας την διηγηθώ μια αλλά φορά!
«Βλέπουμε μέσα στην Αγία Γραφή ότι όλοι σχεδόν οι Προφήτες ήταν συνυφασμένοι με την ζωή και την ιστορία της θλίψης και τις χαρές του Έθνους του Ισραήλ. Προφήτεψαν τις καταστροφές που θα έρχονταν, λόγο της αποστασίας τους από τον ζώντα Θεό. Προφήτεψαν την Παλιγγενεσία του Έθνους τους. Πολλοί Προφήτες έζησαν αυτές τις καταστροφές, ζυμώθηκαν με αυτόν τον ανυπότακτο λαό και ταλαιπωρήθηκαν μαζί του. Δεν ήσαν αδιάφοροι αντιεισαγγελείς αυτών των τιμωριών. Αυτή είναι η ζωή του κάθε Προφήτη. Το Προφητικό κάλεσμα μέσα από την εκκλησία ποτέ δεν έπαψε να υπάρχει….
Όμως το προφητικό κάλεσμα έχει μεγαλύτερη ευρύτητα και αφορά όλη τη ζωή του λαού. Με αυτήν την διάσταση δεν έπαψε ποτέ να υπάρχει. Είναι από τα υψηλά χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Η μορφή του Κοσμά του Αιτωλού ήταν καταλυτική για την ιστορία του έθνους μας. Είναι ο Προφήτης της Ρωμηοσύνης που με το μαρτυρικό του αίμα ζωοποίησε τις σκλαβωμένες ψυχές των ρωμηών. Τα Προφητικά του λόγια τα κράτησαν μέσα στις ψυχές τους πολλές γενιές ρωμηών. Πολλά πράγματα ακόμη τα αναμένουμε να γίνουν. Μίλησε για το μικρό και μεγάλο Ρωμαίικο. Μίλησε για τον προεδρικό στρατό που θα πορεύεται για την πόλη. Μίλησε για τους φόρους που θα βάλουν στα κοτέτσια και στα παράθυρα των σπιτιών, για την τηλεόραση, για το τηλέφωνο, για την εκδήλωση άλλων γεγονότων που άλλα έγιναν και άλλα αναμένονται να γίνουν.
π. Δανιήλ Τούντορ. Ὁ Ἅγιος τῶν ρουμανικῶν γκούλαγκ μέ τήν πύρινη προσευχή
π. Δανιήλ Τούντορ. Ο Άγιος των ρουμανικών γκούλαγκ με την πύρινη προσευχή
«Ένα χειμώνα, τον πατέρας Δανιήλ τον έβαλαν σε ένα κελί που ονομαζόταν το λευκό κελί ή το ψυγείο κελί.
Λόγω ότι η θερμοκρασία ήταν -30 º Κελσίου. Ήταν ένα κελί χωρίς παράθυρα, με τα περιττώματα και τα ούρα παντού, επειδή εκεί ήταν σίγουρο ότι θα πεθάνει -πρακτικά είχαν καταδικαστεί σε θάνατο, λόγω του κρύου.
Είχαν λίγα ρούχα και φυλάσσονται εκεί με πολύ, πολύ λίγη τροφή.
“Και ο γέροντας τοποθετήθηκε εκεί μαζί με ένα γιατρό, ένα πολύ καλό φίλο του. Αφού και οι δύο μπήκαν στο κελί από τρεις φύλακες, ο Πατέρας Δανιήλ αμέσως σήκωσε τα χέρια του σε σημείο σταυρού, και με το πρόσωπό του σε όλα αυτά τα βρώμικα πράγματα, είπε στο γιατρό: “Έλα πίσω από μένα!” Ο γιατρός πλάτη με πλάτη στο πίσω μέρος του Γέροντος έκανε το σημείο του Τιμίου Σταυρού, Τότε ο γέροντας του είπε:. **“Γιατρέ, δεν λέμε τίποτα περισσότερο από:** **Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησον με, τον αμαρτωλό”**.
“Και ο γιατρός είπε αργότερα ότι **όταν ο Πατέρας Δανιήλ άρχισε να προσεύχεται, ένα εκτυφλωτικό φως μπήκε στο κελί και από εκείνη τη στιγμή έχασε την έννοια του χρόνου.**
Ἡ Κατάθεσις τῆς τιμίας Ἐσθῆτος τῆς Θεοτόκου
Ἡ Κατάθεσις τῆς τιμίας Ἐσθῆτος τῆς Θεοτόκου
Τῷ αὐτῷ μηνὶ Β΄, ἡ ἀνάμνησις τῆς ἐν τῇ ἁγίᾳ Σορῷ καταθέσεως τῆς τιμίας Ἐσθῆτος τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ Ἀειπαρθένου Μαρίας ἐν ταῖς Βλαχέρναις.
Χιτὼν μὲν Υἱοῦ χριστοφρουροῖς δημίοις,
Ἐσθὴς δὲ Μητρὸς χριστοφρουρήτῳ πόλει.
Δευτερίῃ κατέθεντο σορῷ ἐσθῆτα Πανάγνου.
Παρακλητικός Κανών εις την Αγίαν και Υπέρτιμον Ζώνην της Υπεραγίας Θεοτόκου - ΕΔΩ
Ο Παρακλητικός Κανών ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΒΛΑΧΕΡΝΩΝ εδώ
Κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ βασιλέως Λέοντος τοῦ μεγάλου, τοῦ ἐπιλεγομένου Μακέλλη, καὶ Βηρίνης τῆς συζύγου του, ἐν ἔτει υνη΄ [458], δύω πατρίκιοι, Γάλβιος καὶ Κάνδιδος ὀνομαζόμενοι, συγγενεῖς ὄντες Ἀρδαβουρίου καὶ Ἄσπαρος, ἔλαβον πόθον θεῖον εἰς τὴν καρδίαν τους, διὰ νὰ ὑπάγουν εἰς Ἱεροσόλυμα νὰ προσκυνήσουν τοὺς Ἁγίους Τόπους. Ὅθεν ἀναχωρήσαντες ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολιν, ἐπῆγαν εἰς τὴν Παλαιστίνην. Φθάσαντες δὲ εἰς τοὺς τόπους τῆς Γαλιλαίας, εὑρῆκαν μίαν γυναῖκα, Ἑβραίαν μὲν κατὰ τὴν φυλήν, εὐλαβῆ δὲ εἰς τὰ θεῖα καὶ ἐνάρετον. Ἡ ὁποία κατοικοῦσα εἰς ἕνα ὁσπήτιον, ἐπροσεύχετο νύκτα καὶ ἡμέραν, ὡς ἡ πάλαι Ἄννα ἡ θυγάτηρ τοῦ Φανουήλ. Εἰς τὸ ἐνδότερον δὲ μέρος τοῦ ὁσπητίου βλέπουν καὶ ἐπρόσφεραν οἱ Χριστιανοὶ λαμπάδας πολλὰς καὶ θυμιάματα. Ἐρωτήσαντες δὲ περὶ τούτου, ἔμαθον, ὅτι ἐκεῖ εὑρίσκεται ἡ τιμία Ἐσθής, ἤτοι τὸ ἐπανωφόρεμα τῆς Κυρίας Θεοτόκου. Ὅθεν ἐζήτησαν ἀπὸ τὴν γυναῖκα ἄδειαν, καὶ ἔκαμαν ἐκεῖ ἀγρυπνίαν ὁλονύκτιον. Περιεργασθέντες δέ, ἐπῆραν τὰ μέτρα τοῦ ξυλίνου σεντουκίου, μέσα εἰς τὸ ὁποῖον ἦτον τεθησαυρισμένη ἡ τιμία Ἐσθής, καὶ ἔπειτα ἐπῆγαν εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα.
Κυριακή Γ Ματθαίου:«Ἡ μή δυνατή συνύπαρξη Θεοῦ καί σατανᾶ στήν καρδιά μας».π.. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος
ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[: Ματθ. 6,22-33]
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου
με θέμα:
«Η ΜΗ ΔΥΝΑΤΗ ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΑΤΑΝΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ»
[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 15-6-1980]
(Β31)
Ένα, αγαπητοί μου, ιδιαίτερο γνώρισμα της εποχής μας, είναι η συνύπαρξις πολλών ιδεών και πολλών ρευμάτων. Είναι πραγματικά χαρακτηριστικό της εποχής μας. Είναι ένας κόσμος συγκρητιστικός. Ένας κόσμος η εποχή μας, που δεν θέλει να αποβάλλει τον άλλον, ούτε να τον διαχωρίσει, αλλά να τον συγχωνεύσει. Έτσι βλέπουμε, σε όλους τους τομείς, ιδίως στον κοινωνικό τομέα και τον πολιτικό, να υπάρχει μία ανάγκη συνυπάρξεως. Ότι δηλαδή να υπάρχεις κι εσύ, να υπάρχω κι εγώ. Να συνυπάρχομε. Δεν σου λέγω ότι είσαι ή καλός ή κακός, ούτε εγώ λέγω ότι είμαι καλός ή κακός, απλώς υπάρχεις και υπάρχω. Συνεπώς να υπάρχεις και να υπάρχω. Άρα, να συνυπάρχομε.
Και βεβαίως δεν είναι θέμα μας αυτή τη στιγμή να πούμε αν αυτό είναι καλό ή κακό. Ένα μόνο έχω να πω: ότι εις τον χώρο της πίστεως η συνύπαρξις είναι κάτι αδιανόητο. Είναι τόσο αδιανόητο, ώστε να λέγει ο Κύριος ότι δεν μπορείς να είσαι και με τον Θεό και με τον σατανά. Δεν μπορούν αυτά τα δύο να συνυπάρχουν μέσα εις την ψυχή σου. Ακούσατε τον λόγον του Κυρίου: «Οὐδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν· ἢ γὰρ τὸν ἕνα μισήσει καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει, ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει. Οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ». Δεν μπορείτε να δουλεύετε και εις τον Θεόν και εις τον διάβολον. Δεν μπορείτε να έχετε δύο αφεντικά -δυσὶ κυρίοις-·και τον Θεό και τον διάβολο.
Έτσι, αγαπητοί μου, βλέπομε εδώ ότι δεν είναι δυνατή μία συνύπαρξις εις τον χώρον της πίστεως. Εντούτοις, παρά τον ρητόν λόγον αυτόν του Κυρίου, οι Χριστιανοί, ιδιαιτέρως οι Χριστιανοί, καταφέρνουν, εκείνο που ο Κύριος είπε: «Οὐ δύνασθε δυσὶ κυρίοις δουλεύειν», εκείνοι να λέγουν: «Δυνάμεθα δυσί κυρίοις δουλεύειν, κατά το δοκούν· όσο θέλομε, όποτε θέλομε και κατά το μέτρο που επιθυμούμε. Και κατά τα ποσοστά που εμείς κρίνομε. Θέλομε επί παραδείγματι να έχομε ογδόντα τοις εκατό τον σατανά, είκοσι τοις εκατό τον Θεό. Ή αντίστροφα. Είκοσι τοις εκατό τον σατανά και ογδόντα τοις εκατό τον Θεό». Όμως πρέπει να το ξέρομε. Όταν λέγει ο Κύριος «Οὐ δύνασθε», αυτό το «Οὐ δύνασθε», δεν είναι με την έννοια της εντολής, αλλά είναι και με την έννοια της δυνατότητος. Δεν μπορείτε να δουλεύετε σε δύο αφεντικά. Όχι «δεν σας επιτρέπεται». Το «δεν σας επιτρέπεται», βεβαίως δεν σας επιτρέπεται. Δεν μπορείτε. Είναι αυτό που λέγει ο λαός: «Δεν χωράνε δύο καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη». Δεν μπορείτε. Επειδή όμως εμείς κάνομε να μπορούμε, τότε θα πρέπει να διαψεύδομε τον Κύριον.
«Σύν πᾶσι τοῖς Ἁγίοις»
Ηρακλής Ρεράκης, Καθηγητής ΑΠΘ,
Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενώσεως Θεολόγων
«Συν πάσι τοις Αγίοις»
Ο δρόμος όλων των Ορθοδόξων Χριστιανών, προκειμένου να γνωρίσουν τη γνησιότητα της διδασκαλίας της Ορθόδοξης Εκκλησίας για τον σκοπό της ανθρώπινης ζωής, αρχίζει φυσικά από τον Χριστό, την Παναγία και τους Αποστόλους, συνεχίζεται και περνάει, όμως, μέσα από την εν Χριστώ ζωή των Αγίων.
Οι Άγιοι της Ορθοδοξίας αποδέχτηκαν, ένθερμα, την εντολή και το θέλημα του Ιησού Χριστού, να γίνουν το Φως του κόσμου, παίρνοντας αυτό το Φως από τον ίδιο τον Χριστό και μεταλαμπαδεύοντάς το σε ολόκληρη την Οικουμένη.
Αποτελούν πρότυπα μίμησης για όλους του πιστούς, καθώς είναι εκείνοι, που έζησαν τη ζωή του Χριστού, ως δική τους ζωή, σύμφωνα με ό, τι διδάσκει ο Απ. Παύλος «ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός» (Γαλ. 2, 20), μια ζωή μακάρια, αληθινή και αθάνατη.
Διότι, όπως αναφέρει και ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς, «πώς μπορεί να ονομασθεί ζωή, εκείνη, που είναι μολυσμένη από τον θάνατο και τελειώνει με τον θάνατο; Όπως το μέλι, όταν αναμιχθεί με το δηλητήριο δεν είναι πλέον μέλι, διότι μεταβάλλεται όλο σε δηλητήριο, έτσι και η ζωή, που τελειώνει με τον θάνατο, δεν είναι πλέον ζωή».
Οι Άγιοι αποτελούν, για όλη την κτίση, μια βεβαίωση της εν Χριστώ αναστάσιμης αθανασίας, διότι, μέσω της αληθινής πίστεως στον Αναστημένο Χριστό, έζησαν και διακήρυξαν σε όλη την κτίση το πλέον αποφασιστικό ευαγγελικό μήνυμα για τον σκοπό της θεϊκής ανθρώπινης ύπαρξης, που είναι η μετάβασή της από τον θάνατο στη ζωή και στην αθανασία.
Η ζωή του Χριστού παρατείνεται και επαναλαμβάνεται, μέσω των Αγίων, σε όλους τους αιώνες και καθίσταται σύμβολο και πρότυπο για όλους τους πιστούς.
Ουσιαστικά, οι Άγιοι έζησαν στη ζωή τους, με πληρότητα, την πνευματική εμπειρία της θείας Ενανθρωπήσεως, όπου ο Μονογενής Υιός του αληθινού Θεού έγινε άνθρωπος για να αγιάσει, να απαθανατίσει και να αιωνιοποιήσει, με τη δική του Αγία Ζωή, την ανθρώπινη και επίγεια ζωή.
Τίς ἔσχατες ἡμέρες θά ἔρθουν δύσκολοι καιροί. Γιατί οἱ ἄνθρωποι θά εἶναι...
Τίς ἔσχατες ἡμέρες θά ἔρθουν δύσκολοι καιροί. Γιατί οἱ ἄνθρωποι θά εἶναι φίλαυτοι, φιλάργυροι, ἀλαζόνες, ὑπερήφανοι, βλάσφημοι, ἀπειθεῖς στούς γονεῖς τους, ἀχάριστοι, ἀσεβεῖς, ἄστοργοι, ἀδιάλλακτοι, συκοφάντες, ἄσωτοι, ἄγριοι, ἐχθροί τοῦ καλοῦ, προδότες, αὐθάδεις, φουσκωμένοι ἀπό ἐγωισμό...
4 Ἰουλίου. Ἀνδρέου ἐπισκ. Κρήτης, ποιητοῦ τοῦ μεγάλου κανόνος. Μιχαὴλ Χωνιάτη ἐπισκόπου Ἀθηνῶν (†1220). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό
ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Δευτ. δ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. θ΄ 18-33).
Ρωμ. 9,18 ἄρα οὖν ὃν θέλει ἐλεεῖ, ὃν δὲ θέλει σκληρύνει.
Ρωμ. 9,18 Αρα, λοιπόν, όποιον θέλει ο παντοδύναμος Θεός ελεεί και όποιον θέλει τον αφίνει να σκληρυνθή, σύμφωνα με την δικαίαν αυτού πρόγνωσιν.