Κατ εἰκόνα καί καθ ὁμοίωσιν, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, 20-8-2018
Πέμπτη 25 Αυγούστου 2022
π. Σεραφείμ μοναχός, Εἰσαγωγικά περί Μασωνίας Α΄ Μέρος
https://katihisis.blogspot.gr/
π. Σεραφείμ μοναχός, Εισαγωγικά περί Μασωνίας Α΄ Μέρος [ΒΙΝΤΕΟ 2017] Ομιλία του π. Σεραφείμ Ζήση μοναχού, που εκφωνήθηκε την Τετάρτη 18-10-2017, στην αίθουσα "ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ" του χριστιανικού συλλόγου "Άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής", στα πλαίσια της σειράς εκδηλώσεων με τίτλο: "ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ". https://katihisis.blogspot.gr/«Τά εὑρεθέντα ἀσκητικά» τοῦ Ὁσίου Ἰσαάκ τοῦ Σύρου (Μέ θεματική ἀναδιάταξη – Ἐπιμέλεια: Δαμασκηνός Μοναχός Ἁγιορείτης)
Σέ καιρούς δύσκολους, πού ὅλοι κοιτοῦν πῶς νά ἐπιβιώσουν, δέν ἁρμόζει νά μιλᾶ κάποιος γιά ἀκριβά πράγματα. Ὑπάρχουν ὅμως καί οἱ ἐξαιρέσεις, ὅταν πρόκειται γιά τήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
Κελλίον Τιμίου Προδρόμου. Ι.Μ. Καρακάλλου. Ἅγιον Ὄρος
Ἐδῶ καί πολλούς αἰῶνες, ἕνας μεγάλος Ἅγιος ἔγραψε κάποιους λόγους, πού ἀργότερα τυπώθηκαν σέ ἕνα καταπληκτικό καί ἀνεπανάληπτο βιβλίο, τό ὁποῖο μέχρι σήμερα θεωρεῖται ὅτι εἶναι μοναδικό στό εἶδος του.
Ἐπί πλέον, ὅποιος καλοπροαίρετα μελετήσει αὐτό τό βιβλίο, ἔρχεται πρόσωπο μέ πρόσωπο μέ τήν ἀλήθεια περί τοῦ ἑαυτοῦ του, τῶν ἀσωμάτων δυνάμεων καί τοῦ Θεοῦ. Μέ τήν αὐτογνωσία δέ πού ἀποκτᾶ, ἔρχεται εἰς ἑαυτόν καί καθίσταται ἱκανός νά διακρίνῃ τά λάθη τῆς ζωῆς του, ὅπως καί τό ἄν εἶναι κατά Θεόν ἤ ὄχι ὁ δρόμος πού βαδίζει. Ἐπίσης, καθοδηγεῖται στό πῶς θά πρέπῃ νά ἀλλάξῃ τήν ζωή του, ἄν δέν βαδίζῃ κατά Θεόν, ὥστε νά εἰσέλθῃ στόν δρόμο πού ὁδηγεῖ ἀπό αὐτήν τήν ζωή στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, δηλαδή πῶς νά ἀποκτήσῃ μετοχή στήν ζωή τοῦ Θεοῦ ἀπό αὐτήν τήν ζωή, σκοπό γιά τόν ὁποῖο ἦλθε ὁ Χριστός στήν γῆ.
Αὐτός λοιπόν ὁ μεγάλος Ἅγιος δέν εἶναι ἄλλος ἀπό τόν Ἅγιο Ἰσαάκ τόν Σῦρο, μέσα στό μοναδικό βιβλίο τοῦ ὁποίου, τά «Εὑρεθέντα Ἀσκητικά» του, ὅλα αὐτά εἶναι κρυμμένα. Τό ἀρχικό σύγγραμμα τοῦ Ἁγίου ἐγράφη στά Συριακά. Ἀργότερα, μεταφράσθηκε στά Ἀρχαῖα Ἑλληνικά καί πρωτοκυκλοφορήθηκε σέ βιβλίο τό 1770 ἀπό τόν Νικηφόρο Θεοτόκη, μέ τίτλο «Τά Εὑρεθέντα Ἀσκητικά – Ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου». Αὐτό τό βιβλίο κυκλοφορεῖ ἀκόμη στά βιβλιοπωλεῖα μέ αὐτόν τόν τίτλο καί εἶναι μοναδικό στό εἶδος του, στήν Ἀσκητική Παράδοσι τῆς Ἐκκλησίας.
Ἐπειδή ὅμως ἀρκετοί κρυμμένοι θησαυροί τοῦ βιβλίου αὐτοῦ εἶναι κάπως δυσεύρετοι καί δυσδιάκριτοι μέσα σέ αὐτό τό παραδοσιακό βιβλίο τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ, δηλαδή εἶναι δύσκολα προσπελάσιμοι στόν ἄπειρο ἀναγνώστη, γι᾽ αὐτό ἐπήραμε τήν πρωτοβουλία καί ἐκάναμε τόν κόπο καί, μέ τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ξαναγράψαμε τό κείμενο τοῦ βιβλίου αὐτοῦ ἀπό τήν ἀρχή, μέ συστηματικώτερη ὅμως ἀνακατάταξι τῆς ὕλης του κατά θέματα, κατά τό πρότυπο τῆς Κλίμακος τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου, ὥστε ὁ ἀναγνώστης τοῦ κειμένου τῶν λόγων τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ νά μπορῇ εὐκολώτερα νά εὑρίσκῃ τό θέμα πού τόν ἐνδιαφέρει.
Αὐτή ἡ ἐργασία ἐξεδόθη πρόσφατα σέ βιβλίο, τό ὁποῖο περιέχει τό ἴδιο ἀκριβῶς ὑλικό μέ ἐκεῖνο τοῦ παραδοσιακοῦ κειμένου. Ἡ διαφορά μέ ἐκεῖνο εἶναι ὅτι στό νέο αὐτό βιβλίο παρουσιάζεται καί προσφέρεται ἐμφανέστερα καί συστηματικώτερα ὁ θησαυρός τῶν λόγων τοῦ Ἁγίου. Τό παραδοσιακό βιβλίο δηλαδή τοῦ Ἁγίου, ὅπως τό γνωρίζαμε, παρουσιάζεται πλέον σέ νέα μορφή, ἀναδιατεταγμένο κατά θέματα, ἐν εἴδει κλίμακος, γιά νά προσφερθῇ μέ πιό εὔληπτη μορφή σέ ὅσους ἀκόμη ἀναζητοῦν καί ψάχνουν τήν Ἀλήθεια καί θέλουν νά τήν πλησιάσουν μέσα ἀπό τά λόγια αὐτοῦ τοῦ Ἁγίου. Περισσότερα ἐπ᾽ αὐτοῦ θά βρῇ κάποιος στήν Εἰσαγωγή τοῦ νέου αὐτοῦ βιβλίου, ὅπου δίδεται μία πλήρης εἰκόνα τοῦ τί ἀκριβῶς ἐπετεύχθη. Εὐχαριστοῦμε τόν Θεό πού μᾶς ἀξίωσε νά τό γράψωμε καί νά τό προσφέρωμε στήν Ἐκκλησία.
Τό νέο αὐτό βιβλίο, εἶναι ἀλήθεια, ἐγράφη κυρίως γιά μοναχούς, καί δή τούς ἡσυχαστές, ἀλλά καί γιά ὅσους ψάχνουν καί ποθοῦν τήν Ἀλήθεια μέ ὁποιοδήποτε κόστος, πού ὑπάρχουν ἀκόμη καί πού θά ὑπάρχουν πάντα. Καί ἀπευθύνεται σέ ὅσους ἐξ αὐτῶν ἔχουν τήν προαίρεσι καί θέλησι νά ἀγωνισθοῦν γιά νά ἀνατείλῃ μέσα τους ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν, γιά τήν ὁποία συνεχῶς μιλάει τό Εὐαγγέλιο. Καί, ὅπως τό Εὐαγγέλιο, τό βιβλίο αὐτό εἶναι γραμμένο στά Ἀρχαῖα Ἑλληνικά, ἀλλά ἐν τούτοις ἔχει λόγια ἁπλᾶ, πού μπορεῖ καί ἕνας ὀλιγογράμματος νά τά προσεγγίσῃ, ἄν τό θέλῃ πολύ.
Ὅποιος διαβάσει τό βιβλίο καί δεχθῆ τήν ἀλήθειά του, ἄν δέν μπορῇ ἤ δέν θελήσῃ νά προσπαθήσῃ νά ἐφαρμόσῃ τήν διδαχή του, ἐκεῖνο πού τουλάχιστον θά ἔχῃ ἀποκομίσει μελετῶντας το, εἶναι ὅτι θά ἔχῃ προχωρήσει ἕνα βῆμα πρός τήν αὐτογνωσία. Αὐτό, μέ τήν σειρά του, ἴσως τόν ὁδηγήσῃ σέ μετάνοια καί δι᾽ αὐτῆς στόν δρόμο πού ὁδηγεῖ στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ (πού εἶναι ἤδη κρυμμένη μέσα του, ἄν εἶναι Ὀρθόδοξος Χριστιανός, ἀπό τό Ἅγιο Βάπτισμα καί τό Ἅγιο Χρῖσμα).
Καί, ἐπειδή τό νέο αὐτό βιβλίο νομίζομε ὅτι εἶναι, ὅπως καί τό παλαιό, ἀνεκτίμητο – διότι οἱ λόγοι τοῦ Ἁγίου εἶναι μοναδικοί στό εἶδος τους-, ὁ ἴδιος θά καταλάβῃ, ὅτι ἀξίζει ἀκόμη καί νά ζητιανέψῃ – αὐτό ἔχει ἤδη λεχθῆ γιά τό παλαιό βιβλίο -, ἄν δέν ἔχῃ χρήματα, γιά νά τό προμηθευθῇ.
Ἡ μητέρα τοῦ Ἁγίου Γαβριήλ τοῦ διά Χριστόν Σαλοῦ καί Ὁμολογητή
🔸«Μια φορά στο κελί του πατέρα Γαβριήλ στο Σαμταύρο, η γριά μητέρα του και οι αδερφές του ήρθαν να τον επισκεφτούν. Αυτό συνέβη τον τελευταίο χρόνο της ζωής του πατέρα Γαβριήλ (1995) και ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι βαριά άρρωστος. Μετά από πολλές ερωτήσεις και μια σύντομη συζήτηση, η μητέρα του έκλαψε:
«Τι είδες σε αυτή τη ζωή, Γαβριήλ, εκτός από βάσανα και βασανιστήρια;» Δεν είχες καν παιδική ηλικία, δεν είχες τίποτα απολύτως. Επρεπε να με είχες ακούσει και να φροντίσεις τον εαυτό σου, είσαι άνθρωπος τελικά!
Νέα ἤθη καί καινά Δαιμόνια εἰς τήν Ἐκκλησία
Νέα ήθη και καινά Δαιμόνια εις την Εκκλησία
Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς, Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
Η αποστολή της Εκκλησίας καθίσταται λίαν σαφής, πλην όμως το γεγονός το οποίο προκαλεί αναντιρρήτως την μήνη του ποιμνίου είναι ότι έχουν αλώσει ένα μεγάλο μέρος των υψηλών κλιμακίων της επισήμου Ελλαδικής Εκκλησίας, «καινά δαιμόνια», με αποτέλεσμα, να συμπεριφέρονται περισσότερο ως πολιτικοί παρά ως Εκκλησιαστικοί ταγοί.
Είναι πρόδηλο ότι η στάση της επισήμου Εκκλησίας τραυματίζει το ποίμνιο ιδίως εις την τελευταία δακαετία όπου κλυδωνίζεται εκ βάθρων ο Ελληνικός λαός από πολλαπλά και ετερόκλητα κτυπήματα της Νέας Τάξης Πραγμάτων, όπως καθίστανται τα μνημόνια, το Μακεδονικό, η πανδημία, ο πόλεμος με την Ρωσία, η επιβολή του υποχρεωτικού εμβολιασμού και σήμερον το απαράδεκτο φαινόμενο της βαπτίσεως υιοθετημένων τέκνων εκ των ομοφυλοφίλων.
Η απονεκρωμένη Ελλαδική Εκκλησία λειτουργεί περισσότερο υπέρ της εξουσίας και υποθάλπει εμμέσως πλην σαφώς δια παραλείψεων τα αισχρά αυτά φαινόμενα παρακμιακής αποσυνθέσεως, αντί να τα εξουδετερώσει.
Είναι πρόδηλό ότι ενίοτε συνεργεί με τις παράλογες αποφάσεις της εκάστοτε κυβερνήσεως άνευ της συνδρομής ουδενός συγκεκριμένου και ουσιαστικού λόγου, δημιουργώντας εύλογες απορίες εις το ποίμνιο δια το μέγεθος της σήψεως και της αλλοτρίωσης.
Πολλές φορές έχουμε καταστεί κοινωνοί διαφόρων απείρου κάλλους σκηνών επί άμβωνος όπου Ιερείς, εν είδει φερεφώνων της κυβερνήσεως, προπαγανδίζουν υπέρ των εμβολίων, την στιγμή την οποία αυτά απεδείχθησαν εκ του αποτελέσματος αναποτελεσματικά ή να ασκούν πολιτική κατά του έθνους και της Πατρίδας.
«Κάθε ἀπάτη καί ματαιότητα καί καλλωπισμό τῆς ὕλης καί τοῦ φθαρτοῦ αὐτοῦ σώματος», ϟΣΤ'(:96ου) Κανών τῆς ΣΤ΄Οἰκουμενικῆς Συνόδου.Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου
ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
Ἑρμηνεία τοῦ ϟΣΤ'(:96ου) Κανόνος τῆς ΣΤ΄Οἰκουμενικῆς Συνόδου
Κανόνας ϟΣΤ': «Οἱ τόν Χριστόν διά τοῦ βαπτίσματος ἐνδυσάμενοι, τήν ἐν σαρκί αὐτοῦ πολιτείαν μιμεῖσθαι καθωμολόγησαν. Τούὺς οὖν τάς ἐν τῇ κεφαλῇ τρίχας πρός λύμην τῶν ὁρώντων ἐν ἐπινοίαις ἐμπλοκῆς εὐθετίζοντας, καί διασκευάζοντας, καί δέλεαρ προτιθέντας ἐντεῦθεν ταῖς ἀστηρίκτοις ψυχαῖς, ἐπιτιμίῳ προσφόρῳ πατρικῶς θεραπεύομεν, παιδαγωγοῦντες αὐτούς, καί σωφρόνως βιοῦν ἐκδιδάσκοντες, πρός τό ἀφέντας τήν ἐκ τῆς ὕλης ἀπάτην καί ματαιότητα, πρός τήν ἀνώλεθρον καί μακαρίαν ζωήν τόν νοῦν μετάγειν διηνεκῶς, καί ἐν φόβῳ ἁγνήν ἔχειν ἀναστροφήν, καί Θεῷ πλησιάζειν, κατά τό ἐφικτόν, διά τῆς ἐν βίῳ καθάρσεως, καί τόν ἔνδον, ἤ τόν ἔξω ἄνθρωπον μᾶλλον κοσμεῖν ἀρεταῖς καί χρηστοῖς καί ἀμώμοις τοῖς ἤθεσιν· ὥστε μηδέν λείψανον φέρειν ἐν ἑαυτοῖς τῆς τοῦ ἐναντίου σκαιότητος. Εἰ δέ τις παρά τόν παρόντα κανόνα διαγίνοιτο, ἀφοριζέσθω».
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
«Ὅσοι εἰς Χριστόν ἐβαπτίσθητε, Χριστόν ἐνεδύσασθε (:Ὅσοι βαπτιστήκατε στό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, πιστεύοντας σέ Αὐτόν ὡς σωτήρα, ντυθήκατε τόν Χριστό καί ἑνωθήκατε μαζί Του)» [Γαλ. 3,27], λέει ὁ μέγας Παῦλος. Ἀπό αὐτό ὁ παρών Κανόνας προσθέτει ὅτι ὅσοι ἐνδύθηκαν (μέ τό βάπτισμά τους) τόν Χριστό, πρέπει καί κατ’ Ἐκεῖνον νά πολιτεύονται καί νά μεταχειρίζονται κάθε ἁγνότητα καί καθαρότητα καί ὄχι νά κοσμοῦν τό σῶμα μέ περιττά καί περίεργα στολίδια. Γιά τόν λόγο αὐτόν ἀφορίζει ἐκείνους τούς Χριστιανούς, πού πλέκουν τίς τρίχες τῆς κεφαλῆς τους, χτενίζοντάς τις καί ἰσιώνοντάς τις καί προβάλλοντάς τις σάν ἕνα δόλωμα γιά τίς ἀστήρικτες καί ἐπιρρεπεῖς στήν ἁμαρτία ψυχές, τόσο τῶν ἀντρῶν ὅσο καί τῶν γυναικῶν1.
Ὁ Ὅσιος Ἰωσήφ τοῦ Varatec, μαθητής τοῦ Ἀγίου Παϊσίου Βελιτσικόβσκυ
Ό Όσιος Ιωσήφ του Varatec(Βαράτεκ) γεννήθηκε περίπου το 1750 στο χωριό Valea Jidanului της Τρανσυλβανίας.Η οικογένειά του ήταν μία από τις ορθόδοξες οικογένειες που εγκατέλειψαν την Τρανσυλβανία και εγκαταστάθηκαν στην Μολδαβία λόγω των διωγμών των Αυστριακών και των Ουνιτών.
Έγινε μαθητής του Αγίου Παϊσίου Βελιτσικόβσκυ όταν αυτός βρισκόνταν στην Μονή Dragomirna και ακολούθησε τον πνευματικό του πατέρα στις μονές Secu και Neamt.Η μοναχική του κουρά και η χειροτονία του έγιναν στην Μονή Neamt.
Παλαιά χειρόγραφα δείχνουν ότι το 1779 ο Όσιος Ιωσήφ ήταν πνευματικός καθοδηγητής της Σκήτης Pocrov,κοντά στην Μονή Neamt και συμβούλευε πνευματικά τις μοναχές στις μονές Gura Carpenului και Durau.
Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα αποτραβήχθηκε στην έρημο μαζί με τους μαθητές του Γερμανό και Γερόντιο όπου ασκήτεψαν με προσευχή και νηστεία.
Η κατοικία τους απότελούνταν από τρία ξύλινα παραπήγματα και ένα μικρό παρεκκλήσι και τρέφονταν με τροφή που έβρισκαν στο δάσος.Τα ίχνη των ''Κελιών του Ιωσήφ''είναι ορατά και σήμερα και η περιοχή φέρει αυτήν την ονομασία.
Το 1785,με την συμβουλή του Αγίου Παϊσίου και με την ευλογία του τοπικού ιεράρχη,έθεσε τα θεμέλια της Μονής Varatec ,μαζί με τις μοναχές Ολυμπιάδα και Ναζαρία ,πνευματικές του κόρες στην Σκήτη Durau.και έχτισε τον πρώτο ναό ο οποίος τιμάται επ'ονόματι της ''Κοιμήσεως της Θεοτόκου''
25 Αὐγούστου. Τίτου ἀποστόλου, ἐπισκόπου Γορτύνης Κρήτης· ἡ ἐπάνοδος τοῦ λειψάνου τοῦ ἀποστόλου Βαρθολομαίου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό
ἀνάγνωσμα. Ἀποστ. Τίτου, 25 Αὐγ. (Τίτ. α΄ 1-5, β΄ 15 - γ΄ 2, 12-15).
Τιτ. 1,1 Παῦλος, δοῦλος Θεοῦ, ἀπόστολος δὲ Ἰησοῦ Χριστοῦ κατὰ πίστιν ἐκλεκτῶν Θεοῦ καὶ ἐπίγνωσιν ἀληθείας τῆς κατ᾿ εὐσέβειαν
Τιτ. 1,1 Εγώ ο Παύλος, δούλος του Θεού, απόστολος δε του Ιησού Χριστού σύμφωνα με την ορθήν πίστιν, την οποίαν ο Θεός απεκάλυψεν στους εκλεκτούς του, και την πλήρη γνώσιν της αληθείας, που οδηγεί εις την ευσέβειαν,
Τιτ. 1,2 ἐπ᾿ ἐλπίδι ζωῆς αἰωνίου, ἣν ἐπηγγείλατο ὁ ἀψευδὴς Θεὸς πρὸ χρόνων αἰωνίων,
Τιτ. 1,2 και μας θεμελιώνει επάνω εις την ελπίδα της αιωνίου ζωής την οποίαν ο αψευδής και απολύτως αληθής Θεός έχει υποσχεθή προ πολλών αιώνων,
Τιτ. 1,3 ἐφανέρωσε δὲ καιροῖς ἰδίοις τὸν λόγον αὐτοῦ ἐν κηρύγματι ὃ ἐπιστεύθην ἐγὼ κατ᾿ ἐπιταγὴν τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Θεοῦ,
Τιτ. 1,3 την εφανέρωσε δε εις καιρούς που ο ίδιος είχεν ορίσει με τον λόγον του, δηλαδή με το ευαγγέλιον, με το ευαγγελικόν κήρυγμα, το οποίον κατά διαταγήν του σωτήρος ημών Θεού είναι εμπιστευμένον ως πολύτιμος θησαυρός εις εμέ,
Τιτ. 1,4 Τίτῳ γνησίῳ τέκνῳ κατὰ κοινὴν πίστιν· χάρις, ἔλεος, εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ σωτῆρος ἡμῶν.
Τιτ. 1,4 στον Τιτον, γνήσιον κατά την κοινήν μας πίστιν πνευματικόν μου τέκνον, είθεν να είναι η χάρις, το έλεος, η ειρήνη από τον Θεόν Πατέρα και τον Κυριον Ιησούν Χριστόν, τον Σωτήρα μας.
Τιτ. 1,5 Τούτου χάριν κατέλιπόν σε ἐν Κρήτῃ, ἵνα τὰ λείποντα ἐπιδιορθώσῃ, καὶ καταστήσῃς κατὰ πόλιν πρεσβυτέρους, ὡς ἐγώ σοι διεταξάμην,
Τιτ. 1,5 Δια τούτο ακριβώς σε αφήκα, διερχόμενος από την Κρήτην, δια να οργανώσης καλύτερον και συμπληρώσης όσα εγώ βιαζόμενος να φύγω παρέλειψα, και να εγκαταστήσης εις κάθε πόλιν πρεσβυτέρους, όπως εγώ σε διέταξα.
Τιτ. 2,15 Ταῦτα λάλει καὶ παρακάλει καὶ ἔλεγχε μετὰ πάσης ἐπιταγῆς· μηδείς σου περιφρονείτω.
Τιτ. 2,15 Αυτά λέγε και πρότρεπε και έλεγχε με κάθε εξουσίαν. Κανείς ας μη σε περιφρονή.
Τιτ. 3,1 Ὑπομίμνησκε αὐτοὺς ἀρχαῖς καὶ ἐξουσίαις ὑποτάσσεσθαι, πειθαρχεῖν, πρὸς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν ἑτοίμους εἶναι,
Τιτ. 3,1 Υπενθύμιζε δε εις αυτούς να υποτάσσωνται εις τας αρχάς και τας εξουσίας, να πειθαρχούν και να είναι έτοιμοι δια κάθε καλόν έργον.
Τιτ. 3,2 μηδένα βλασφημεῖν, ἀμάχους εἶναι, ἐπιεικεῖς, πᾶσαν ἐνδεικνυμένους πρᾳότητα πρὸς πάντας ἀνθρώπους.
Τιτ. 3,2 Να μη κακολογον κανένα· να είναι αόργητοι και αφιλόνεικοι, επιεικείς και υποχωρητικοί, να δείχνουν και να φέρωνται με κάθε πραότητα προς όλους τους ανθρώπους.
Τιτ. 3,12 Ὅταν πέμψω Ἀρτεμᾶν πρός σε ἢ Τυχικόν, σπούδασον ἐλθεῖν πρός με εἰς Νικόπολιν· ἐκεῖ γὰρ κέκρικα παραχειμάσαι.
Τιτ. 3,12 Οταν στείλω εις σε τον Αρτεμάν η τον Τυχικόν, φρόντισε με κάθε τρόπον να έλθης να με συναντήσης εις την Νικόπολιν, διότι εκεί έχω αποφασίσει να περάσω τον χειμώνα.
Τιτ. 3,13 Ζηνᾶν τὸν νομικὸν καὶ Ἀπολλὼ σπουδαίως πρόπεμψον, ἵνα μηδὲν αὐτοῖς λείπῃ.
Τιτ. 3,13 Τον Ζηναν τον νομικόν και τον Απολλώ να τους κατευοδώσης και να τους εφοδιάσης με πολλήν επιμέλειαν, ώστε να μη τους λείπη τίποτε στο ταξίδι των.
Τιτ. 3,14 μανθανέτωσαν δὲ καὶ οἱ ἡμέτεροι καλῶν ἔργων προΐστασθαι εἰς τὰς ἀναγκαίας χρείας, ἵνα μὴ ὦσιν ἄκαρποι.
Τιτ. 3,14 Ας φροντίζουν δε και όλοι οι ιδικοί μας να πρωτοστατούν εις τα καλά έργα και μάλιστα εις τας επειγούσας ανάγκας των αδελφών, δια να μη μένουν άκαρποι.
Τιτ. 3,15 Ἀσπάζονταί σε οἱ μετ᾿ ἐμοῦ πάντες. ἄσπασαι τοὺς φιλοῦντας ἡμᾶς ἐν πίστει. Ἡ χάρις μετὰ πάντων ὑμῶν· ἀμήν.
Τιτ. 3,15 Σε χαιρετούν όλοι όσοι είναι μαζή μου· χαιρέτησε όλους εκείνους, που μας αγαπούν δια της πίστεως του Χριστού. Η χάρις του Θεού, ας είναι με όλους σας. Αμήν.
Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα. Ἀποστόλων, 12 Νοεμ. (Μτθ. ε΄ 14-19).
Ματθ. 5,14 Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου. οὐ δύναται πόλις κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένη·
Ματθ. 5,14 Σεις με το φωτεινόν σας παράδειγμα και τα λόγια του Ευαγγελίου είσθε το πνευματικόν φως της ανθρωπότητος. Οπως δε μία πόλις που είναι κτισμένη επάνω στο όρος, δεν ημπορεί να κρυφθή, έτσι και ο ιδικός σας βίος θα υποπίπτη, είτε το θέλετε είτε όχι, εις την αντίληψιν των ανθρώπων.
Ματθ. 5,15 οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον, ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν λυχνίαν, καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ.
Ματθ. 5,15 Και όταν ανάπτουν λύχνον οι άνθρωποι, δεν τον θέτουν κάτω από τον κάδον, αλλά επάνω στον λυχνοστάτην, ώστε να φωτίζη όλους εκείνους που ευρίσκονται μέσα στο σπίτι.
Ματθ. 5,16 οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς.
Ματθ. 5,16 Το φως λοιπόν (που επήρατε από εμέ και είναι τώρα ιδικόν σας) έτσι ας λάμψη εμπρός στους ανθρώπους, δια να ίδουν τα καλά σας έργα και δοξάσουν τον Πατέρα σας τον ουράνιον, που έχει τέτοια ενάρετα τέκνα.
Ματθ. 5,17 Μὴ νομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας· οὐκ ἦλθον καταλῦσαι, ἀλλὰ πληρῶσαι.
Ματθ. 5,17 Μη νομίσετε ότι ήλθα να καταλύσω τον νόμον του Μωϋσέως η την διδασκαλίαν των προφητών. Δεν ήλθα να καταλύσω αυτά, αλλά να τα τηρήσω, να τα εκπληρώσω και να τα ολοκληρώσω εις ένα τέλειον νόμον.
Ματθ. 5,18 ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ, ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴ παρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται.
Ματθ. 5,18 Διότι σας διαβεβαιώ με πάσαν επισημότητα, ότι έως ότου υπάρχη ο ουρανός και η γη, ούτε ένα γιώτα η ένα κόμμα, δεν θα παραπέση από τον νόμον, μέχρι την στιγμήν που όλα θα επαληθεύσουν και θα πραγματοποιηθούν εις την ζωήν και το έργον μου.
Ματθ. 5,19 ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους, ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν· ὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ, οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν.
Ματθ. 5,19 Εκείνος λοιπόν, που θα παραβή μίαν από τας εντολάς αυτάς, που φαίνονται μικραί και ασήμαντοι, και διδάξη έτσι τους ανθρώπους, θα ονμασθή ελάχιστος εις την βασιλείαν των ουρανών. Εκείνος όμως που θα αγωνισθή να τηρήση όλας τας εντολάς και διδάξη την τήρησιν αυτών και στους ανθρώπους, αυτός θα ανακηρυχθή μέγας εις την βασιλείαν των ουρανών.
«Καταξίωσον, Κύριε, ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ ἀναμαρτήτους φυλαχθῆναι ἡμᾶς».
«Καταξίωσον, Κύριε, ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ ἀναμαρτήτους φυλαχθῆναι ἡμᾶς».
Πολλὲς φορὲς ἐπανέλαβα αὐτὴ τὴν προσευχὴ τῆς Ἐκκλησίας.
Ἡ ἐπὶ γῆς ἀναμάρτητη ζωή μας ἀνοίγει τὶς πύλες τοῦ Οὐρανοῦ.
Δὲν εἶναι ὁ πλοῦτος τῶν γνώσεων ποὺ σῴζει τὸν ἄνθρωπο.Εἶναι ἡ ἀναμάρτητη ζωὴ ποὺ μᾶς προετοιμάζει γιὰ τὴ ζωὴ μὲ τὸν Θεὸ στὸ μέλλοντα αἰῶνα.
...Ὅσο οἱ ἄνθρωποι θά ματαιώνουν τά ὄνειρά σας, ἡ Παναγία θά γίνεται ἡ πλατυτέρα τῆς καρδιᾶς σας..
πηγή
https://proskynitis.blogspot.com/2022/08/blog-post_67.html