Ἡ παραβολή τοῦ καλοῦ Σαμαρείτη, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης,

Ἡ παραβολή τοῦ καλοῦ Σαμαρείτη, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, 16-8-2018

π. Σεραφείμ μοναχός, Εἰσαγωγικά περί Μασωνίας Β΄ Μέρος

 https://katihisis.blogspot.gr/

π. Σεραφείμ μοναχός, Εισαγωγικά περί Μασωνίας Β΄ Μέρος [ΒΙΝΤΕΟ 2017] Ομιλία του π. Σεραφείμ Ζήση μοναχού, που εκφωνήθηκε την Τετάρτη 18-10-2017, στην αίθουσα "ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ" του χριστιανικού συλλόγου "Άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής", στα πλαίσια της σειράς εκδηλώσεων με τίτλο: "ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ"

Παλαιά καί Καινή Διαθήκη Πρωτοπρεσβύτερος Κωνσταντῖνος Παπαγιάννης (†)

Η Αγία Γραφή αποτελείται από πολλά μικρότερα βιβλία που γράφτηκαν από διαφόρους συγγραφείς σε διάφορες εποχές από το 1500 π.Χ. περίπου μέχρι το 90 μ.Χ. Τα βιβλία αυτά χωρίζονται σε δύο μεγάλες ομάδες. Η πρώτη περιλαμβάνει τα βιβλία που γράφτηκαν προ Χριστού και ονομάζεται Παλαιά Διαθήκη· η δεύτερη περιλαμβάνει τα βιβλία που γράφτηκαν μετά Χριστόν και ονομάζεται Καινή Διαθήκη.α

Τι σημαίνει όμως διαθήκη; Η λέξις διαθήκη είναι μετάφρασις της εβραϊκής λέξεως μπερίθ, που σημαίνει συμφωνία, και στην προκειμένη περίπτωσι συμφωνία μεταξύ Θεού και ανθρώπων. Κι επειδή ο Θεός είναι ασυγκρίτως ανώτερος από τον άνθρωπο, η διαθήκη αυτή είναι στην ουσία υπόσχεσις του Θεού προς τον άνθρωπο, η οποία όμως θα εκπληρωθή, αν και ο άνθρωπος τηρήση ωρισμένους όρους.

Τέτοιες συμφωνίες ο Θεός έκανε δύο. Η πρώτη έγινε μεταξύ του Θεού και του ισραηλιτικού λαού. Ο Θεός υποσχέθηκε στους Ισραηλίτες ότι, αν τηρούν τις εντολές του και ζουν σύμφωνα μ’ αυτές, θα είναι ο εκλεκτός λαός του και θα γίνουν κληρονόμοι της σωτηρίας που θα φέρη στον κόσμο ο Μεσσίας. Τη διαθήκη αυτή την προανήγγειλε ο Θεός στον Αβραάμ (Γεν. ιζ’ 1-14), την πραγματοποίησε όμως, όταν έδωσε δια του Μωυσέως τον νόμο στο όρος Σινά (Έξοδ. κεφ. ιθ’ κ.ε.), και την ανανέωσε αργότερα δια των προφητών. Αυτή είναι η παλαιά διαθήκη.

Ὁ Ἅγιος Ιάκωβος Τσαλίκης διηγεῖται θαύματα τοῦ Ὁσίου Δαβίδ τοῦ ἐν Εὐβοία. ”Ὁ Ἅγιος Δαυΐδ, παιδιά μου, εἶναι πολύ θαυματουργός.”

Όσιος Δαβίδ ο Γέρων, ο εν Ευβοία

Ο Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης διηγείται θαύματα του οσίου Δαβίδ.

Ο Άγιος Δαυΐδ, παιδιά μου, είναι πολύ θαυματουργός. Σ άλλον έχει δώσει το φως του, άλλον φέρνει σε μετάνοια κι άλλα διάφορα θαύματα (κάνει). Να έχετε την ευλογία και την ευχή του Αγίου.

Σε μία γυναίκα έδωσε το φως της και έκανε καλά το πόδι της, που είχε πρηστή σαν τούμπανο. Της εμφανίστηκε στον ύπνο της και, χωρίς να γνωρίζη το όνομά του, τον επικαλέστηκε.

Άλλη γυναίκα, δεν είχε παιδί. Ακούμπησε στο λείψανο του Αγίου και είπε: «Άγιέ μου, ιατρέ των ψυχών και των σωμάτων, σε παρακαλώ να μου χαρίσης ένα παιδί». Στον χρόνο επάνω απέκτησε παιδί.

Όταν την Μεγάλη Τεσσαρακοστή βγαίνη η αγία Κάρα του, πάντα βρέχει στο χωριό, έστω κι αν όλη την ημέρα ο ήλιος καίη.

Ο Άγιος, κατά την πίστη θαυματουργεί. Κατά το «η πίστις σου σέσωκέ σε», ενεργεί το θαύμα. Γι αυτό, συνέχεια ο κόσμος κάνει ευχαριστήριες Λειτουργίες.

Σας λέω πραγματικά ότι εγώ θα έπρεπε να είχα πεθάνει το 1967. Σαράντα επτά χρονών που ήμουν τότε, που μου κάνανε τέσσερις φορές εγχείρηση και έπρεπε να είχα πεθάνει. Έσπασε ο σκωληκοειδίτης, οκτώ ημέρες μέσα στο Μοναστήρι και, όταν σπάση ο σκωληκοειδίτης και κάτι άλλες παθήσεις, ζει ο άνθρωπος; Εγώ έζησα, ούτε τηλέφωνο είχαμε, ούτε γιατρό, ούτε κανέναν, είχα ως μεγαλύτερο γιατρό τον όσιο Δαυΐδ και τον άγιο Ιωάννη τον Ρώσσο, αυτοί με βοηθήσανε το ’67.

Τί μᾶς διδάσκει ἕνα βιβλίο (1.0): Γιά τό δικτατορικό ἠλεκτρονικό σύστημα τῆς παγκόσμιας διακυβέρνησης

 

Γράφει ο Κωνσταντίνος Βαθιώτης

Στο βιβλίο «Ζωή Θυσιαζόμενης Αγάπης. Βίος, Διδαχές και Θαύματα» (μτφ.: Χ.-Α. Λιαναντωνάκη, εκδ. Άθως, Αθήνα 2019) ο αναγνώστης θα βρει συγκλονιστικές αλήθειες, οι οποίες θα τον βοηθήσουν να επαναπροσδιορίσει την θέση του μέσα στον σύγχρονο κόσμο που λοξοδρομεί ολοένα και περισσότερο από τις αρχικές συντεταγμένες του.

Στην ενότητα με τίτλο «Η λατρεία της τεχνολογίας γεννά τέρατα» (σελ. 142 επ), ο εκ Ρουμανίας φωτισμένος γέροντας Ιουστίνος Πίρβου μιλά για τον ηλεκτρονικό διωγμό του ανθρώπου, ο οποίος θα βαίνει επιδεινούμενος όσο περισσότερο εξελίσσεται η τεχνολογία. Οι θέσεις του είναι εξαιρετικά επίκαιρες λόγω της ψηφιακής ταυτοποίησης των Ελλήνων μέσω των κινητών τους τηλεφώνων, η οποία ενεργοποιήθηκε, για την ώρα προαιρετικά, από τις 27.7.2022.

Μια νύχτα, αφηγείται ο γέροντας, αφού επέστρεψε από την Θεία Λειτουργία, αποκοιμήθηκε και ακολούθως είδε το εξής όνειρο:

«Ότι οι υπηρέτες του Αντιχρίστου βασάνιζαν τους ανθρώπους. Τους έβγαζαν έξω στους δρόμους και μετά σ’ ένα εργαστήριο τούς σφράγιζαν υποχρεωτικά μ’ ένα ηλεκτρονικό chip, μεγέθους ενός κουκουτσιού δαμάσκηνου. […] Εκείνοι που κυκλοφορούσαν δύο ή περισσότεροι μαζί κατάφερναν να παραμείνουν ασφράγιστοι, ενώ εκείνοι που ήταν μόνοι τους, αυτούς εύκολα τους άρπαζαν και τους σφράγιζαν».

Ἐργασία στά Καλλίσια, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

31. Ἐργασία στά Καλλίσια, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, 10-12-2018

Μαρκ. 8,11:21

«Ἐγκατασταθήκαμε γιά πάνω ἀπό εἴκοσι χρόνια μές στήν ἐρημιά», λέγει ὁ Ἅγιος Πορφύριος ἀναφερόμενος στήν ζωή πού ἔκανε εἰς τόν Ἅγιο Νικόλαο Καλλισίων, εἰς τήν Ἀθήνα. «Ὁ Θεός μοῦ ἐκπλήρωσε τήν ἐπιθυμία νά ἐργασθῶ σέ ἵδρυμα. Ἔκανα τριάντα τρία χρόνια στήν Πολυκλινική. Εἶχα ὅμως μέσα μου καί μιά ἄλλη ἐπιθυμία. Νά βρῶ ἕνα κτῆμα καί νά χτίσω μοναστήρι. Ψάχνοντας, βρῆκα τόν Ἅγιο Νικόλαο Καλλισίων στήν Πεντέλη. Ἦταν μετόχι τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Πεντέλης.

Πῆγα, λοιπόν, ἐκεῖ μέ την Χάρη τοῦ Θεοῦ κάποια μέρα. Τό ἐκκλησάκι», λέγει ὁ Ἅγιος, «ἦταν κατανυκτικό, παλαιό, μέ λιγοστές εἰκόνες. Ἔξω λίγα μικρά κελλάκια καπνισμένα. Ἔπεσα νά κοιμηθῶ μές στήν ἐκκλησία. Σέ λίγο ἀκούω ἕνα χαρακτηριστικό κτύπο - ἐρχόταν ἀπό τόν τοῖχο πού ἦταν πάνω ἀπ' τό κεφάλι μου. Ἐκεῖ ἦταν κρεμασμένη ἡ εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Νικολάου». Ὁ κτύπος ἦταν κατευθεῖαν ἀπ' τήν εἰκόνα. «Ὁ ἦχος ἦταν ἀπ' τήν εἰκόνα. Τό αἰσθάνθηκα ὅτι ὁ Ἅγιος μέ θέλει νά ἐγκατασταθῶ ἐκεῖ.

Πῆγα ἔφερα τούς γονεῖς μου, τήν ἀδελφή μου, τήν ἀνεψιά μου. Ἐγώ σάν καλόγερος πού ἤμουνα, καταλάβαινα ὅτι οἱ καλόγεροι πού μένανε μόνοι τους στόν «κόσμο» χανόντουσαν». Γι' αὐτό καί αὐτός ἔμενε μαζί μέ τούς γονεῖς του. «Ἐκεῖ εἴχαμε ἡσυχία. Ζούσαμε πολύ ὡραῖα, ἔστω καί μέ συνθῆκες πρωτόγονες. Ἐγκατασταθήκαμε γιά πάνω ἀπό εἴκοσι χρόνια μέσα τήν ἐρημιά. Τότε ἦταν πραγματική ἔρημος. Ὅλη ἡ περιοχή γύρω ἀπό τόν Ἅγιο Νικόλαο ἦταν κατάφυτη. Πεῦκα γέρικα καί νέα, πλατάνια, θάμνοι τόπους-τόπους, θυμάρια νά σκορποῦν τήν εὐωδία τους, κυκλάμινα νά ξεπροβάλλουν ἀπ' τίς σχισμές τῶν βράχων, ἀνεμῶνες κι ἄλλα ἀγριολούλουδα, ἀνάλογα σέ κάθε ἐποχή. Ἦταν ἕνας παράδεισος. Ἐκεῖ ἤθελα νά φτιάξω τό μοναστήρι. Ὁ Θεός ὅμως δέν τό ἐπέτρεψε.

Μοῦ ἄρεσε ὁ κῆπος. Σιγά-σιγά», λέει ὁ Ἅγιος, «ἀνοίξαμε ἕνα δρομάκι γιά νά μετακινούμαστε καί νά κουβαλοῦμε τά ἀναγκαῖα πρός τό ζῆν, ὅ,τι ἦταν ἀδύνατον νά ἔχουμε ἀπό τόν κῆπο. Ἀγόρασα κι ἕνα τρακτέρ χειροκίνητο, γιά νά γίνεται ἡ δουλειά ὅσο πιό τέλεια μποροῦσε. Ἡ μεγάλη ἀγάπη μου ἦταν τά δέντρα. Ἐφύτευσα τετρακόσια δέντρα.

26 Αὐγούστου. Ἀδριανοῦ καὶ Ναταλίας τῶν μαρτύρων (δ ́ αἰ.). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Παρ. ια΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Κορ. δ΄ 13-18).

Β Κορ. 4,13        ἔχοντες δὲ τὸ αὐτὸ πνεῦμα τῆς πίστεως κατὰ τὸ γεγραμμένον, ἐπίστευσα, διὸ ἐλάλησα, καὶ ἡμεῖς πιστεύομεν, διὸ καὶ λαλοῦμεν,

Β Κορ. 4,13               Επειδή όμως έχομεν το αυτό Αγιον Πνεύμα, που μας χαρίζει και μας στερεώνει εις την πίστιν, σύμφωνα με εκείνο που είναι γραμμένον εις την Παλαιάν Διαθήκην “επίστευσα και δι' αυτό ελάλησα”. και ημείς πιστεύομεν κατά τρόπον ορθόν και σταθερόν στον Κυριον, δι' αυτό και με θάρρος κηρύττομεν την διδασκαλίαν της πίστεώς μας.

Πυκνώνουν ἐπικίνδυνα τά μαῦρα σύννεφα στόν πνευματικό οὐρανό μας…

Πυκνώνουν ἐπικίνδυνα τά μαῦρα σύννεφα στόν πνευματικό οὐρανό μας…

τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ἱστορίας

Συνεχίζεται ἡ γνωστή πρακτική του (οἷς κρίμασιν Κύριος οἶδεν) προκαθημένου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου νά μαγαρίζει ὅσους παραπάνω τόπους τῆς πατρίδας μας μπορεῖ, εἴτε περιοδεύοντας αὐτοπροσώπως, εἴτε μέ τήν παρουσία ἄλλων ὁμοφρόνων του (τύπου Ἐλπιδοφόρου), κυρίως δέ σχισματικῶν, μέ τήν παρέα τῶν τελευταίων νά μήν περιορίζεται βεβαίως πλέον μόνο στούς Οὐκρανούς ψευτοκληρικούς, ἀλλά νά διευρύνεται καί μέ τούς ἀλητήριους ρασοφόρους της Ψευτομακεδονίας.

Θυμίζουμε τίς ἐπί τρία χρόνια γυροβολιές διαφόρων ἐκπροσώπων τοῦ Ἐπιφανίου στό Ἅγιο Ὄρος, σέ ἄλλα μοναστήρια τῆς χώρας καί σέ ἀρκετές Ἑλλαδικές μητροπόλεις, μέ τήν ξεκάθαρη ἀπόπειρα νά συλλειτουργοῦν ὅπου τούς δέχονταν (ἤ ἀκόμη καί λανθάνοντες - συνέβη καί αὐτό σέ κάποιες περιπτώσεις) καί μετά νά ἀνακοινώνουν τά γεγονότα ὡς τεκμήρια τῆς ἀποδοχῆς τους ἀπό τήν Ἑλλαδική Ἐκκλησία. Εἰδικά ὁ ἐκ Βόλου κληρικός πού ὑποδύεται τόν ὑπό τόν Ἐπιφάνιο ἐπίσκοπο Ὀλβίας τό πράττει συστηματικά. Θυμίζουμε ὅμως καί τήν πρόσφατη «Θεία Λειτουργία» πού τελέστηκε (στό λεγόμενο «σλαβομακεδονικό» ἰδίωμα μάλιστα) μέσα σέ ναό τῆς Θεσσαλονίκης ἀπό ἕναν Ψευτομακεδόνα «ἐπίσκοπο» καί μέ πλῆθος ἀκόμη Σκοπιανῶν, ἔχοντας ἐννοεῖται τήν πλήρη συναίνεση καί συμμετοχή τῆς τοπικῆς Μητρόπολης, ἐνῶ εἶναι ἀσφαλῶς γνωστά καί τά τῆς προγραμματισμένης ἐπίσκεψης τοῦ ἴδιου τοῦ ἐπικεφαλῆς τῆς Οὐκρανικῆς ψευτοεκκλησίας στή Θάσο (μαζί καί μέ Βαρθολομαῖο - Ἱερώνυμο) στό διάστημα 3-6 Σεπτεμβρίου, μίας ἐπίσκεψης πού δέν μπορεῖ παρά νά προκαλεῖ ὀδύνη καί συνάμα ὀργή καί ἀποτροπιασμό σέ ὅσους Χριστιανούς ἀντιλαμβάνονται τήν κρισιμότητα τοῦ θέματος.

Περιγραφή γιά τόν Ἄγιο Πορφύριο τόν Καυσοκαλυβίτη.

Βρῆκα τόν Γέροντα, μιά μέρα, νά εἶναι ξαπλωμένος στο κρεβάτι του καί νάχῃ πάνω ἀπό τίς κουβέρτες, πού τόν σκέπαζαν, ἕνα παλιό τρύπιο κιλίμι. Μοῦ ἔκανε ἐντύπωση και᾿ ὁ Γέροντας τό κατάλαβε, χωρίς νά τοῦ πῶ τίποτε γι' αὐτό. Μοῦ λέει: "Βλέπεις αὐτό τό παλιό κιλίμι καί ἀναρωτιέσαι, γιατί τό ἔχω ρίξει ἐπάνω μου; Τό κιλίμι αὐτό, πού λές, τό ἀγαπῶ πολύ, γιατί ἔχει μεγάλη ιστορία. Τό χάρισε στόν Γέροντά μου ἡ γιαγιά του, ἀπό τά προικιά της κι' ὁ Γέροντας τό χάρισε σε μένα, σάν εὐλογία, ὅταν ἤμουν νέος ὑποτακτικός του. Από τότε δέν τό ἀποχωρίσθηκα.

Ἀπό τή ζωή τοῦ Ἁγίου Καλλινίκου Ἐδέσσης

https://apantaortodoxias.blogspot.com/2022/08/blog-post_682.html