Ἡ ἀνεξικακία τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

 

Ἡ ἀνεξικακία τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, 12-12-2018

π.Σεραφείμ Ζήσης, Οἱ Μασόνοι Πατριάρχες Ἰωακείμ Γ΄ καί Μελέτιος Μεταξάκης (Α΄)

 https://katihisis.blogspot.com/2019/0...

π.Σεραφείμ Ζήσης, Οι Μασόνοι Πατριάρχες Ιωακείμ Γ΄ και Μελέτιος Μεταξάκης (Α΄) [ΒΙΝΤΕΟ 2019] Ἡ Ὁμιλία αὐτήν τοῦ π. Σεραφείμ Ζήση μοναχοῦ, ἐκφωνήθηκε την Τετάρτη 6-2-2019, στήν αἴθουσα "ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ" τοῦ χριστιανικοῦ συλλόγου "Ἅγιος Ἰωσήφ Ὁ Ἡσυχαστής", στά πλαίσια τῆς σειρᾶς ἐκδηλώσεων μέ τίτλο: "ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ"

Μνήμη τῆς ἀποτομῆς τῆς κεφαλῆς τοῦ Τιμίου Προδρόμου. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τόν ἀποκεφαλισμό τοῦ Τιμίου Προδρόμου

ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΑΠΟΤΟΜΗΣ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ[:Ματθ.14,1-12]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΠΟΚΕΦΑΛΙΣΜΟ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

«Ἐν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ ἤκουσεν Ἡρῴδης ὁ τετράρχης τὴν ἀκοὴν Ἰησοῦ (:Εκείνον τον καιρό άκουσε ο Ηρώδης Αντίπας, ο τετράρχης της Γαλιλαίας και της Περαίας, τη φήμη του Ιησού)»[Ματθ.14,1]· διότι ο βασιλιάς Ηρώδης, ο πατέρας του, που είχε φονεύσει τα νήπια της Βηθλεέμ και των περιχώρων της, είχε πεθάνει.

Ο ευαγγελιστής δεν σημειώνει απλώς και χωρίς αιτία τον καιρό, αλλά για να πληροφορηθείς την αλαζονεία και την αδιαφορία του τυράννου· διότι δεν πληροφορήθηκε από νωρίς τα σχετικά με Αυτόν, αλλά μετά από πολύ χρόνο. Τέτοιοι δηλαδή είναι αυτοί που κυβερνούν και περιβάλλονται από πολύ μεγάλη υλική δύναμη. Τα πληροφορούνται αυτά πολύ αργά, επειδή δεν ασχολούνται και πολύ με αυτά. Εσύ όμως, σε παρακαλώ, πρόσεξε πόσο σπουδαίο πράγμα είναι η αρετή· διότι μολονότι είχε πλέον πεθάνει ο ενάρετος Ιωάννης, τον φοβάται, και από τον φόβο φιλοσοφεί και για την ανάσταση· διότι λέγει ο ευαγγελιστής παρακάτω: «Καὶ εἶπε τοῖς παισὶν αὐτοῦ· οὗτός ἐστιν Ἰωάννης ὁ βαπτιστής· αὐτὸς ἠγέρθη ἀπὸ τῶν νεκρῶν, καὶ διὰ τοῦτο αἱ δυνάμεις ἐνεργοῦσιν ἐν αὐτῷ(:και είπε στους αυλικούς του: “Αυτός είναι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής˙ αυτός αναστήθηκε από τους νεκρούς με νέα αποστολή από τον Θεό. Και γι’ αυτό οι υπερφυσικές δυνάμεις ενεργούν μέσα απ’ αυτόν”)»[Ματθ.14,2].

Είδες την έκταση που έλαβε ο φόβος; Διότι ούτε και τότε τόλμησε να πει κάτι στον έξω κόσμο, αλλά και τότε το λέγει μόνο στους αυλικούς του. Και αυτή όμως η σκέψη του είναι στρατιωτική και παράλογη. Καθόσον και πολλοί άλλοι αναστήθηκαν από τους νεκρούς και κανείς δεν έκανε κανένα παρόμοιο θαυματουργικό σημείο. Εγώ νομίζω ότι τα λόγια αυτά περιέχουν και φιλοτιμία και φόβο· διότι παρόμοιο πράγμα παθαίνουν οι παράλογοι άνθρωποι, οι οποίοι δέχονται πολλές φορές μέσα τους αντίθετα πάθη.

Ο Λουκάς όμως λέγει ότι το πλήθος έλεγε για τον Ιησού: «Ἤκουσε δὲ Ἡρῴδης ὁ τετράρχης τὰ γινόμενα ὑπ᾿ αὐτοῦ πάντα, καὶ διηπόρει διὰ τὸ λέγεσθαι ὑπό τινων ὅτι Ἰωάννης ἐγήγερται ἐκ τῶν νεκρῶν, ὑπό τινων δὲ ὅτι Ἠλίας ἐφάνη, ἄλλων δὲ ὅτι προφήτης τις τῶν ἀρχαίων ἀνέστη(:Όταν άκουσε όμως ο τετράρχης Ηρώδης όλα τα θαυμαστά που γίνονταν από τον Ιησού, βρισκόταν σε μεγάλη απορία· διότι μερικοί έλεγαν ότι ο Ιωάννης αναστήθηκε απ’ τους νεκρούς και ότι αυτός έκανε τα θαύματα. Μερικοί άλλοι πάλι ταύτιζαν τον Ιησού με κάποιον απ’ τους άλλους προφήτες και έλεγαν ότι εμφανίστηκε πάλι ο Ηλίας, ο οποίος δεν είχε πεθάνει αλλά είχε αναληφθεί. Κι άλλοι πάλι έλεγαν ότι αναστήθηκε κάποιος από τους αρχαίους προφήτες)» [Λουκά 9,7-8].

Ἀποτομή τῆς Ἁγίας Κάρας τοῦ Τιμίου Προδρόμου. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΑΠΟΤΟΜΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΡΑΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ[:Πράξ.13,25-32]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

[:Υπομνηματισμός των εδαφίων Πράξ.13,23-36]

[…]Έπειτα αναφέρει και τον Ιωάννη, που δίνει τη μαρτυρία και λέγει: «Τούτου ὁ Θεὸς ἀπὸ τοῦ σπέρματος κατ᾿ ἐπαγγελίαν ἤγαγε τῷ Ἰσραὴλ σωτηρίαν, προκηρύξαντος ᾿Ιωάννου πρὸ προσώπου τῆς εἰσόδου αὐτοῦ βάπτισμα μετανοίας παντὶ τῷ λαῷ ᾿Ισραήλ. ὡς δὲ ἐπλήρου ὁ ᾿Ιωάννης τὸν δρόμον, ἔλεγε· τίνα με ὑπονοεῖτε εἶναι; οὐκ εἰμὶ ἐγώ, ἀλλ᾿ ἰδοὺ ἔρχεται μετ᾿ ἐμὲ οὗ οὐκ εἰμὶ ἄξιος τὸ ὑπόδημα τῶν ποδῶν λῦσαι(:Από τους απογόνους του Δαβίδ ο Θεός, σύμφωνα με την υπόσχεση που είχε δώσει στους Πατριάρχες και στον ίδιο τον Δαβίδ, απέστειλε και ανέδειξε στον Ισραήλ, σωτήρα τον Ιησού. Προηγουμένως όμως, πριν αρχίσει ο Ιησούς τη δημόσια δράση Του, ο Ιωάννης είχε κηρύξει βάπτισμα μετανοίας σε όλο τον λαό του Ισραήλ, για να τον προετοιμάσει να υποδεχθεί τον Σωτήρα που θα ερχόταν μετά από λίγο. Και όσο ο Ιωάννης εξακολουθούσε να κηρύττει για να ολοκληρώσει την αποστολή του, έλεγε: ‘’Ποιος νομίζετε ότι είμαι; Δεν είμαι εγώ αυτός που περιμένετε για Μεσσία˙ αλλά ιδού, ύστερα από μένα έρχεται κάποιος άλλος. Μπροστά Του εγώ δεν είμαι άξιος ούτε να λύσω ως ταπεινός Του υπηρέτης τα υποδήματα από τα παπούτσια Του’’)» [Πράξ.13,23-25]. Και ο Ιωάννης δίνει τη μαρτυρία αυτή όχι έτσι στην τύχη, αλλά αποκρούοντας τη δόξα από τον εαυτό του, αν και βέβαια όλοι απέδιδαν αυτήν σε αυτόν. Δεν είναι το ίδιο πράγμα το να αποκρούει κάποιος την τιμή όταν κανένας δεν του δίνει αυτήν και όταν πολλοί του την παρέχουν, και όχι απλώς αυτό αλλά και όταν τόσο σπουδαία είναι η αποστολή του. Ο δε Ιωάννης, λέγοντας «πρὸ προσώπου τῆς εἰσόδου αὐτοῦ» [Πράξ.13,24], ονομάζει είσοδο τη σάρκωση του Χριστού, την ένσαρκη φανέρωση Αυτού στον κόσμο.

''Αὐτό πού εἴδαμε καί βιώσαμε τό εἰσπράξαμε ὡς Πάσχα καί Ἀναστάσιμη χαρά" (Κοίμηση Ὁσίου Ἰωσήφ Ἡσυχαστή)

Ο ίδιος έτρεφε μια υπερβολική αγάπη προς την Παναγία, ενώ την επίγεια ζωή του την διακατείχε ο αγώνας και η σκληρή του άσκηση στον Άθωνα.

Έναν ολόκληρο μήνα πριν, είχε λάβει την πληροφορία από την Θεοτόκο ότι στις 15 Αυγούστου, τη μέρα της γιορτής της, θα ερχότανε η ίδια να τον πάρει μαζί της στους Ουρανούς.

Ένας από τους υποτακτικούς του, ο μετέπειτα Γέροντας Εφραίμ Αριζόνας ήταν παρών στα γεγονότα και είχε διηγηθεί τις ετοιμασίες που είχε κάνει όλο αυτό το διάστημα του ενός μηνός, ενώ ανήμερα της Κοιμήσεως, ξημέρωμα, ο ίδιος βοήθησε τον Γέροντα του Ιωσήφ να πάρει θέση στην καρέκλα, στην αυλή έξω από το κελλί του.

Ο Ήλιος ανέβαινε και η πληροφορία έλεγε πως μόλις εκείνος έφτανε σε ενα συγκεκριμένο σημείο του ουρανού, τότε θα είχε έρθει η ώρα.

Ο Ήλιος ωστόσο ανέβηκε ως εκεί κι ακόμη παραπάνω. Τίποτα δεν συνέβη και ο Άγιος Ιωσήφ ήταν που δέχτηκε τον τελευταίο του πειρασμό και άρχισε να κλαίει.

Θαυμαστό γεγονός μέ τόν Ἅγιο Γαβριήλ τόν διά Χριστόν Σαλό

Η κ. Λάλη θυμάται:

«Αυτή η ιστορία συνέβη στα τέλη Σεπτεμβρίου του 1985.

Εργάστηκα σε ένα υπουργείο (θα αποφύγω το όνομα) ως επικεφαλής τμήματος. Συκοφαντώθηκα για επίσημες δουλειές από έναν άνθρωπο από τον οποίο δεν το περίμενα καθόλου. Νομίζω ότι τους οδηγούσε η ζήλια. Εκείνη τη στιγμή, σκέφτηκα ότι το να βρίσκω δικαιολογίες ήταν εντελώς άσκοπο και άχρηστο, και, έκπληκτη, άφησα τη δουλειά και πήγα στην παλιά εκκλησία της Τριάδας. Δεν ήθελα καν να σκεφτώ να επιστρέψω στη δουλειά, αυτό μάλλον οφειλόταν και στο νεαρό της ηλικίας μου, ήμουν είκοσι εννέα χρονών και ήμουν συναισθηματική.

Μπαίνοντας στον καθεδρικό ναό, προσευχήθηκα πρώτα μπροστά στις εικόνες της Αγίας Τριάδας, μετά στην εικόνα της Θεοτόκου και τέλος, ανέβηκα στην εικόνα του Αγίου Νικολάου. Ήμουν τόσο σοκαρισμένη από αυτό που συνέβη που δεν έριξα ούτε ένα δάκρυ.

Περίπου μισή ώρα αργότερα άκουσα μια δυνατή φωνή πίσω μου. Ένιωσα ότι κάτι συνέβαινε. Υπήρχε ένα συναισθηματικό βουητό κόσμου. Ήμουν τόσο καταθλιπτικη που δεν ήθελα καν να κοιτάξω πίσω. Εκείνη την ώρα, άκουσα ξανά εκείνη τη δυνατή φωνή που έλεγε δυνατά:

«Ποιος το βρίσκει δύσκολο, ποιος το βρίσκει δύσκολο!» Προσευχήθηκα για τον πατέρα Δαυίδ και η Αγία Τριάδα με έστειλε εδώ. Ποιος περνάει δύσκολα!

Ἀπαντήσεις κατὰ τῶν συνηγόρων τοῦ Ἀρχιεπ. Ἀμερικῆς γιὰ τὴν βάπτιση στὴν Γλυφάδα

Toῦ Βασίλειου Εὐσταθίου

Δρ. Φυσικοῦ, Θεολόγου

Ἀπάντηση Α’. Μελετήσαμε μὲ πολὺ προσοχὴ καὶ προσδοκίες τὴν νομοκανονικὴ τοποθέτηση τοῦ κ. Βαβούσκου καὶ Ἄρχων Ἀσηκρήτη τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου («Η βάπτιση στη Γλυφάδα και η κανονική αποτίμησή της») περὶ τῆς βαπτίσεως δύο βρεφῶν υἱοθετημένων ἀπὸ ὁμόφυλο ζευγάρι ὁμογενῶν τῆς Ἀμερικῆς, ἡ ὁποία τελέστηκε σὲ Ἱερὸ Ναὸ τῆς Γλυφάδας ὑπὸ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀμερικῆς κ. Ἐλπιδοφόρου (ἔχει ἀπαντήσει καὶ ὁ σεβ. Μητροπολίτης Γλυφάδας «Ἀπάντηση Γλυφάδας Ἀντώνιου σὲ Ἀν. Βαβοῦσκο γιὰ τὴν βάπτιση»). Καθὼς τὸ γεγονὸς τελέστηκε ὑπὸ... τὰ φώτα τῆς δημοσιότητας ἀστραπιαία πήρε μεγάλες διαστάσεις λαϊκῆς κατακραυγῆς κάτω ἀπὸ τὴν ὁποία ὁ τοπικὸς ἐπίσκοπος κ. Ἀντώνιος δήλωσε ὅτι γνώριζε γιὰ τὴν βάπτιση καὶ ἔδωσε ἄδεια γιὰ τὴν τέλεσή της στὸν Ἀρχιεπ. Ἀμερικῆς χωρὶς ὅμως ὁ δεύτερος νὰ τοῦ ἀφήσει τὴν παραμικρὴ ὑπόνοια ὅτι ἐπρόκειτω γιὰ ὁμόφυλο ζεύγος, χαρακτήριζοντας τὴν ἐνέργεια τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀμερικῆς αὐτόβουλη, αὐθαίρετη καὶ ἀντικανονική.

Ὁ κ. Βαβοῦσκος ἀναλώνεται σὲ μιὰ ἐνδελεχὴ ἐξέταση τοῦ κατὰ πόσο ἡ ἄδεια ὑπὸ αὐτὲς τὶς συνθήκες ἦταν ἔγκυρη ἤ ὄχι, γεγονὸς ποὺ ἰσχυρίζεται ἐκ παραλλήλου τῆς περιπτώσεως χειροτονίας, ὅτι ἔχει σημασία γιὰ τὴν ἐγκυρότητα τοῦ μυστηρίου ποὺ τελέστηκε. Καταλήγει ὅτι ἐφόσον ὁ σεβ. Μητροπολίτης Ἀντώνιος δὲν ἀνακάλεσε τὴν ἀντικανονικὴ ἄδεια, πράγμα ποὺ ὅπως πολὺ σωστὰ τονίζει ἔγινε κατ’ ἐκκλησιαστικὴ οἰκονομία, τὸ κύρος τοῦ μυστήριου ποὺ τελέστηκε διασώθηκε τυπικά, ἀλλὰ καὶ οὐσιαστικὰ ἐφόσον τὸ μυστήριο τελέστηκε κατὰ τὰ προβλεπόμενα. Ἀντὶ γιὰ ἀνάκληση τῆς ἄδειας, μετὰ τὴν ἐπιστολὴ τοῦ σεβ. Μητροπολίτη Ἀντωνίου στὴν ΔΙΣ, ἡ ΔΙΣ ἔστειλε μὲ τὴν σειρά της ἐπιστολὲς στὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀμερικῆς καὶ στὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο. Καὶ τελειώνει ὁ κ. Βαβοῦσκος γράφοντας ὅτι σὲ μιὰ βάπτιση πρωταγωνιστὴς εἶναι ὁ βαπτιζόμενος, γεγονὸς ποὺ τὸ ἀναγνωρίζουν μὲ τὴν παραπάνω στάση τους καὶ ὅλοι οἱ ἐμπλεκόμενοι Ἀρχιερεῖς.

Δὲν διαφωνοῦμε σὲ ἀπολύτως τίποτα ἀπὸ τὰ παραπάνω μὲ τὸν κ. Βαβοῦσκο. Ὅμως αὐτὸ ἦταν πράγματι τὸ πρόβλημα σὲ ὅλο αὐτὸ τὸ συμβᾶν, ποὺ κατασκανδάλισε τοὺς πιστούς; Τὸ θέμα ἦταν ἄν εἶναι ἔγκυρο τὸ μυστήριο ποὺ τελέστηκε ἤ ὄχι, καὶ ἄν τελικὰ βαπτίστηκαν ἤ ὄχι τὰ βρέφη, τὰ ὁποία εἶναι τὰ μόνα ἐμπλεκόμενα πρόσωπα σὲ ὅλη αὐτὴ τὴν ἱστορία, ποὺ δὲν φταῖνε σὲ ἀπολύτως τίποτα; Προφανῶς ὄχι. Μελέτησα πλήθως ἄρθρων περὶ τοῦ ζητήματος καὶ δὲν εἶδα σὲ κανένα νὰ τίθεται τέτοιο ζήτημα. Τὸ ὅλο πρόβλημα βέβαια δὲν ἔγκειται πουθενὰ ἀλλοῦ παρὰ στοὺς «γονεῖς» καὶ στοὺς ἀναδόχους, οἱ ὁποίοι ὅπως ἀναφέρει ὁ κ. Βαβοῦσκος μπορεῖ νὰ μὴν εἶναι οἱ πρωταγωνιστές, ἀλλὰ ὡστόσο βέβαια θὰ πρέπει νὰ πληροῦν κάποιες προυποθέσεις.

Κυριακή ΙΑ Ματθαίου. «Ἄς μάθουμε νά συγχωροῦμε».π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[: Ματθ. 18,23-35]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

με θέμα:

«ΑΣ ΜΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 30-8-1992]

(Β267)

Πάντοτε, αγαπητοί μου, στις ανθρώπινες σχέσεις θα υπάρχουν διαφορές. Και πολλές φορές ο ένας θα είναι ο αδικών και ο άλλος ο αδικούμενος. Και ἐν στενῇ και ἐν εὐρείᾳ ἐννοίᾳ. Και τίθεται το ερώτημα: Το πώς θα μπορούν αυτές οι σχέσεις να αποκαθίστανται, πράγμα πολύ αναγκαίον για την ομαλή συνύπαρξη των ανθρώπων. Πώς αλλιώς παρά με την ανεξικακία ή με την αμνησικακία, να μην θυμάται κανείς την κακία του άλλου, που εκφράζονται με την εκ βάθους καρδίας συγχωρητικότητα. Κι αν συμβαίνουν, υποτίθεται, απεριόριστες προστριβές, πόσο μπορεί να ισχύει αυτή η συγχωρητικότητα; Απεριόριστα. Αρκεί φυσικά, ο αδικών, ο πταίων, να ζητά συγνώμη.

Κατά την εβραϊκή αντίληψη, η συγνώμη, έστω και αν εζητείτο, περισσότερο περιορίζετο ωστόσο στις τρεις φορές. Εννοείται την ημέρα. Όχι σε όλη του τη ζωή. Την ημέρα. Και ο Απόστολος Πέτρος κάποτε άκουσε τον Κύριο να λέγει: «᾿Εὰν δὲ ἁμαρτήσῃ εἰς σὲ ὁ ἀδελφός σου, ὕπαγε καὶ ἔλεγξον αὐτὸν· ἐάν σου ἀκούσῃ, ἐκέρδησας τὸν ἀδελφόν σου». Δηλαδή υποτίθεται ότι τον συγχωρείς. Και όχι μόνον αυτό αλλά τον κερδίζεις κιόλας. Και με μεγαλοψυχία ο απόστολος Πέτρος νόμιζε ότι αν ξεπερνούσε το εβραϊκόν όριον -αυτό το οποίον υπήρχε, δεν ήταν γραμμένο στην Παλαιά Διαθήκη, όχι, υπήρχε ως αντίληψις εις τους Εβραίους, ήτο διδασκαλία των Ραββίνων· ερωτά λοιπόν τον Κύριον: «Κύριε, έως επτά φορές εάν αμαρτήση σε μένα ο αδελφός μου, θα τον συγχωρήσω;». Θα επαναλάβω· την ημέρα 7 φορές. Και ο Κύριος του απαντά: «Όχι επτά φορές, όπως νομίζεις, αλλά έως εβδομηκοντάκις επτά». Δηλαδή εβδομήντα φορές το επτά. Δεν είναι 7×7= 49=490. Αλλά σημαίνει: Είπες επτά; Εγώ σου λέω εβδομήντα φορές το επτά. Είναι έκφρασις που δείχνει το απεριόριστον. Όσες φορές και αν αμαρτήσει ο αδερφός σου, κι έρθει και σου ζητήσει συγνώμη, οφείλεις να τον συγχωρήσεις. Προσέξτε. Οφείλεις να τον συγχωρήσεις.

28 Αὐγούστου. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ ́ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Μωυσέως ὁσίου τοῦ Αἰθίοπος (δ ́ αἰ.). Διομήδους, Λαυρεντίου μαρτύρων, Ἐζεκίου βασιλέως τοῦ δικαίου (750 π.Χ.). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Κυρ. ια΄ ἐπιστ. (Α΄ Κορ. θ΄ 2-12).

Α Κορ. 9,2          εἰ ἄλλοις οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος, ἀλλά γε ὑμῖν εἰμι· ἡ γὰρ σφραγὶς τῆς ἐμῆς ἀποστολῆς ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ.

Α Κορ. 9,2                Εάν, έστω, δι' άλλους ανθρώπους δεν είμαι Απόστολος, αλλά δια σας οπωσδήποτε είμαι. Μαρτυρία και απόδειξις και επίσημος σφραγίς του αποστολικού μου αξιώματος και έργου είσθε σεις με την χάριν του Κυρίου.

Ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς ΙΑ Ματθαίου. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΙΑ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Κατά Ματθαίον, κεφ. ΙΗ΄, εδάφια 23-35

23 Διὰ τοῦτο ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ βασιλεῖ, ὃς ἠθέλησε συνᾶραι λόγον μετὰ τῶν δούλων αὐτοῦ. 24 Ἀρξαμένου δὲ αὐτοῦ συναίρειν προσηνέχθη αὐτῷ εἷς ὀφειλέτης μυρίων ταλάντων. 25 Μὴ ἔχοντος δὲ αὐτοῦ ἀποδοῦναι ἐκέλευσεν αὐτὸν ὁ κύριος αὐτοῦ πραθῆναι καὶ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ τὰ τέκνα καὶ πάντα ὅσα εἶχε, καὶ ἀποδοθῆναι. 26 Πεσὼν οὖν ὁ δοῦλος προσεκύνει αὐτῷ λέγων· κύριε, μακροθύμησον ἐπ᾿ ἐμοὶ καὶ πάντα σοι ἀποδώσω. 27 Σπλαγχνισθεὶς δὲ ὁ κύριος τοῦ δούλου ἐκείνου ἀπέλυσεν αὐτὸν καὶ τὸ δάνειον ἀφῆκεν αὐτῷ. 28 Ἐξελθὼν δὲ ὁ δοῦλος ἐκεῖνος εὗρεν ἕνα τῶν συνδούλων αὐτοῦ, ὃς ὤφειλεν αὐτῷ ἑκατὸν δηνάρια, καὶ κρατήσας αὐτὸν ἔπνιγε λέγων· ἀπόδος μοι εἴ τι ὀφείλεις. 29 Πεσὼν οὖν ὁ σύνδουλος αὐτοῦ εἰς τοὺς πόδας αὐτοῦ παρεκάλει αὐτὸν λέγων· μακροθύμησον ἐπ᾿ ἐμοὶ καὶ ἀποδώσω σοι. 30 Ὁ δὲ οὐκ ἤθελεν, ἀλλὰ ἀπελθὼν ἔβαλεν αὐτὸν εἰς φυλακὴν ἕως οὗ ἀποδῷ τὸ ὀφειλόμενον.

31 Ἰδόντες δὲ οἱ σύνδουλοι αὐτοῦ τὰ γενόμενα ἐλυπήθησαν σφόδρα, καὶ ἐλθόντες διεσάφησαν τῷ κυρίῳ ἑαυτῶν πάντα τὰ γενόμενα. 32 Τότε προσκαλεσάμενος αὐτὸν ὁ κύριος αὐτοῦ λέγει αὐτῷ· δοῦλε πονηρέ, πᾶσαν τὴν ὀφειλὴν ἐκείνην ἀφῆκά σοι, ἐπεὶ παρεκάλεσάς με. 33 Οὐκ ἔδει καὶ σὲ ἐλεῆσαι τὸν σύνδουλόν σου, ὡς καὶ ἐγώ σε ἠλέησα; 34 καὶ ὀργισθεὶς ὁ κύριος αὐτοῦ παρέδωκεν αὐτὸν τοῖς βασανισταῖς ἕως οὗ ἀποδῷ πᾶν τὸ ὀφειλόμενον αὐτῷ. 35 Οὕτω καὶ ὁ πατήρ μου ὁ ἐπουράνιος ποιήσει ὑμῖν, ἐὰν μὴ ἀφῆτε ἕκαστος τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ ἀπὸ τῶν καρδιῶν ὑμῶν τὰ παραπτώματα αὐτῶν.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

23 Επειδή στη Βασιλεία των Ουρανών το καθήκον να συγχωρούμε όσους μας έχουν φταίξει είναι απεριόριστο, γι’ αυτό μοιάζει η Βασιλεία των Ουρανών με έναν επίγειο βασιλιά, που θέλησε να του αποδώσουν λογαριασμό οι δούλοι και αυλικοί του, στους οποίους είχε αναθέσει τη διαχείριση των φόρων και των εισπράξεών του.

Ἡ ἀποστολική περικοπή τῆς Κυριακῆς ΙΑ Ματθαίου. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΙΑ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Α΄προς Κορινθίους, κεφάλαιο Θ΄, εδάφια 1-12

1 Οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος; Οὐκ εἰμὶ ἐλεύθερος; Οὐχὶ ᾿Ιησοῦν Χριστὸν τὸν Κύριον ἡμῶν ἑώρακα; Οὐ τὸ ἔργον μου ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ; 2 Εἰ ἄλλοις οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος, ἀλλά γε ὑμῖν εἰμι· ἡ γὰρ σφραγὶς τῆς ἐμῆς ἀποστολῆς ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ. 3 Ἡ ἐμὴ ἀπολογία τοῖς ἐμὲ ἀνακρίνουσιν αὕτη ἐστί. 4 Μὴ οὐκ ἔχομεν ἐξουσίαν φαγεῖν καὶ πιεῖν; 5 Μὴ οὐκ ἔχομεν ἐξουσίαν ἀδελφὴν γυναῖκα περιάγειν, ὡς καὶ οἱ λοιποὶ ἀπόστολοι καὶ οἱ ἀδελφοὶ τοῦ Κυρίου καὶ Κηφᾶς; 6 Ἤ μόνος ἐγὼ καὶ Βαρνάβας οὐκ ἔχομεν ἐξουσίαν τοῦ μὴ ἐργάζεσθαι;

7 Τίς στρατεύεται ἰδίοις ὀψωνίοις ποτέ; Τίς φυτεύει ἀμπελῶνα καὶ ἐκ τοῦ καρποῦ αὐτοῦ οὐκ ἐσθίει; ἢ τίς ποιμαίνει ποίμνην καὶ ἐκ τοῦ γάλακτος τῆς ποίμνης οὐκ ἐσθίει; 8 Μὴ κατὰ ἄνθρωπον ταῦτα λαλῶ; ἢ οὐχὶ καὶ ὁ νόμος ταῦτα λέγει; 9 Ἐν γὰρ τῷ Μωϋσέως νόμῳ γέγραπται· οὐ φιμώσεις βοῦν ἀλοῶντα. μὴ τῶν βοῶν μέλει τῷ Θεῷ; 10 ἢ δι᾿ ἡμᾶς πάντως λέγει; δι᾿ ἡμᾶς γὰρ ἐγράφη, ὅτι ἐπ᾿ ἐλπίδι ὀφείλει ὁ ἀροτριῶν ἀροτριᾶν, καὶ ὁ ἀλοῶν τῆς ἐλπίδος αὐτοῦ μετέχειν ἐπ᾿ ἐλπίδι. 11 Εἰ ἡμεῖς ὑμῖν τὰ πνευματικὰ ἐσπείραμεν, μέγα εἰ ἡμεῖς ὑμῶν τὰ σαρκικὰ θερίσομεν; 12 Εἰ ἄλλοι τῆς ἐξουσίας ὑμῶν μετέχουσιν, οὐ μᾶλλον ἡμεῖς; ἀλλ᾿ οὐκ ἐχρησάμεθα τῇ ἐξουσίᾳ ταύτῃ, ἀλλὰ πάντα στέγομεν, ἵνα μὴ ἐγκοπήν τινα δῶμεν τῷ εὐαγγελίῳ τοῦ Χριστοῦ.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

1 Δεν είμαι Απόστολος με ίσα δικαιώματα με τους άλλους Αποστόλους; Δεν είμαι ελεύθερος, όπως όλοι οι Χριστιανοί; Δεν είδα τον Ιησού Χριστό τον Κύριό μας;

Περί ψυχῆς

ΠΕΡΊ ΨΥΧΉΣ

Ο καθένας είναι υποχρεωμένος να σώσει την ψυχή του. Αφήστε όλους να ενδιαφερθούν και να δουν ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια στιγμή ισορροπίας στην οποία έχετε την επιλογή: να χάσετε την ψυχή σας ή να σώσετε την ψυχή σας. Για όσους δεν έχουν ενδιαφερθεί μέχρι τώρα, δεν είναι αργά να το ανακαλύψουν και να αναρωτηθούν.

Αρχίμ Ιουστίν Πάρβου

https://apantaortodoxias.blogspot.com/2022/08/blog-post_426.html