«Σεαυτόν ἁγνόν τήρει» Γ΄ ὁμιλία σέ παιδιά, Ἀρχιμ Σάββα Ἁγιορείτη

«Σεαυτόν ἁγνόν τήρει» Γ΄ ὁμιλία σέ παιδιά, 16-8-2019 Ἀρχιμ Σάββα Ἁγιορείτη

Ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς ἀρχῆς τῆς Ἰνδίκτου.Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ

Κατά Λουκάν, κεφ. Δ΄, εδάφια 16-30

16 Καὶ ἦλθεν εἰς τὴν Ναζαρέτ, οὗ ἦν τεθραμμένος, καὶ εἰσῆλθε κατὰ τὸ εἰωθὸς αὐτῷ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων εἰς τὴν συναγωγήν, καὶ ἀνέστη ἀναγνῶναι. 17 Καὶ ἐπεδόθη αὐτῷ βιβλίον ῾Ησαΐου τοῦ προφήτου, καὶ ἀναπτύξας τὸ βιβλίον εὗρε τὸν τόπον οὗ ἦν γεγραμμένον· 18 Πνεῦμα Κυρίου ἐπ᾿ ἐμέ, οὗ εἵνεκεν ἔχρισέ με, εὐαγγελίσασθαι πτωχοῖς ἀπέσταλκέ με, ἰάσασθαι τοὺς συντετριμμένους τὴν καρδίαν, 19 κηρῦξαι αἰχμαλώτοις ἄφεσιν καὶ τυφλοῖς ἀνάβλεψιν, ἀποστεῖλαι τεθραυσμένους ἐν ἀφέσει, κηρῦξαι ἐνιαυτὸν Κυρίου δεκτόν.

20Καὶ πτύξας τὸ βιβλίον ἀποδοὺς τῷ ὑπηρέτῃ ἐκάθισε· καὶ πάντων ἐν τῇ συναγωγῇ οἱ ὀφθαλμοὶ ἦσαν ἀτενίζοντες αὐτῷ. 21 Ἤρξατο δὲ λέγειν πρὸς αὐτοὺς ὅτι σήμερον πεπλήρωται ἡ γραφὴ αὕτη ἐν τοῖς ὠσὶν ὑμῶν. 22 Καὶ πάντες ἐμαρτύρουν αὐτῷ καὶ ἐθαύμαζον ἐπὶ τοῖς λόγοις τῆς χάριτος τοῖς ἐκπορευομένοις ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ καὶ ἔλεγον· οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς ᾿Ιωσήφ; 23 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· πάντως ἐρεῖτέ μοι τὴν παραβολὴν ταύτην· ἰατρέ, θεράπευσον σεαυτόν· ὅσα ἠκούσαμεν γενόμενα ἐν τῇ Καπερναούμ, ποίησον καὶ ὧδε ἐν τῇ πατρίδι σου. 24 Εἶπε δέ· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς προφήτης δεκτός ἐστιν ἐν τῇ πατρίδι αὐτοῦ. 25 Ἐπ᾿ ἀληθείας δὲ λέγω ὑμῖν, πολλαὶ χῆραι ἦσαν ἐν ταῖς ἡμέραις ᾿Ηλιοὺ ἐν τῷ ᾿Ισραήλ, ὅτε ἐκλείσθη ὁ οὐρανὸς ἐπὶ ἔτη τρία καὶ μῆνας ἕξ, ὡς ἐγένετο λιμὸς μέγας ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν, 26 καὶ πρὸς οὐδεμίαν αὐτῶν ἐπέμφθη ᾿Ηλίας εἰ μὴ εἰς Σάρεπτα τῆς Σιδωνίας πρὸς γυναῖκα χήραν. 27 Καὶ πολλοὶ λεπροὶ ἦσαν ἐπὶ ᾿Ελισαίου τοῦ προφήτου ἐν τῷ ᾿Ισραήλ, καὶ οὐδεὶς αὐτῶν ἐκαθαρίσθη εἰ μὴ Νεεμὰν ὁ Σύρος.

28Καὶ ἐπλήσθησαν πάντες θυμοῦ ἐν τῇ συναγωγῇ ἀκούοντες ταῦτα, 29 καὶ ἀναστάντες ἐξέβαλον αὐτὸν ἔξω τῆς πόλεως καὶ ἤγαγον αὐτὸν ἕως ὀφρύος τοῦ ὄρους, ἐφ᾿ οὗ ἡ πόλις αὐτῶν ᾠκοδόμητο, εἰς τὸ κατακρημνίσαι αὐτόν. 30 Αὐτὸς δὲ διελθὼν διὰ μέσου αὐτῶν ἐπορεύετο.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

16 Έπειτα ήλθε στη Ναζαρέτ, εκεί όπου είχε ανατραφεί και είχε μεγαλώσει. Και όπως συνήθιζε από την παιδική Του ακόμη ηλικία, μπήκε την ημέρα του Σαββάτου στη συναγωγή και σηκώθηκε από τη θέση Του για να διαβάσει κάποια προφητική περικοπή από τη Βίβλο. 17 Και Του παρέδωσαν το βιβλίο του προφήτη Ησαΐα.

Ἀρχή τῆς Ἰνδίκτου . Ἑρμηνεία τῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ[:Ματθ. 13, 53-58]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Καὶ ἐγένετο ὅτε ἐτέλεσεν ὁ ᾿Ιησοῦς τὰς παραβολὰς ταύτας μετῆρεν ἐκεῖθεν (:Και όταν ο Ιησούς τελείωσε τις παραβολές αυτές, αναχώρησε από εκεί)»[Ματθ.13,53].Γιατί είπε ο Κύριος τις παραβολές αυτές; Επειδή επρόκειτο και άλλες να πει. Και για ποιο λόγο μεταβαίνει από εκεί; Επειδή ήθελε να σπείρει παντού τον λόγο.

«Καὶ ἐλθὼν εἰς τὴν πατρίδα αὐτοῦ ἐδίδασκεν αὐτοὺς ἐν τῇ συναγωγῇ αὐτῶν (:Και αφού ήλθε στην πατρίδα Του, δίδασκε τους κατοίκους της στη συναγωγή τους)». Και ποια πόλη ονομάζει τώρα πατρίδα Του; Εγώ νομίζω τη Ναζαρέτ· διότι λέγει: «Καὶ οὐκ ἐποίησεν ἐκεῖ δυνάμεις πολλὰς(:και δεν έκανε εκεί πολλά θαύματα)»[Ματθ.13,58]· ενώ στην Καπερναούμ έκανε θαύματα. Για τον λόγο αυτόν και έλεγε: «Καὶ σὺ Καπερναούμ, ἡ ἕως τοῦ οὐρανοῦ ὑψωθεῖσα, ἕως ᾅδου καταβιβασθήση· ὅτι εἰ ἐν Σοδόμοις ἐγενήθησαν αἱ δυνάμεις αἱ γενόμεναι ἐν σοί, ἔμειναν ἂν μέχρι τῆς σήμερον(:Κι εσύ, Καπερναούμ, που έγινες κατοικία του ενανθρωπήσαντος Κυρίου και γι’ αυτό υψώθηκες δοξασμένη μέχρι τον ουρανό, θα κατεβείς ντροπιασμένη μέχρι τον Άδη· διότι εάν είχαν γίνει στα Σόδομα τα μεγάλα θαύματα που έγιναν σε σένα, δεν θα καταστρέφονταν, αλλά οι κάτοικοί τους θα μετανοούσαν, και τα Σόδομα θα έμεναν μέχρι τη σημερινή ημέρα)»[Ματθ.11,23].

Όταν λοιπόν ήλθε εκεί, τα μεν θαύματα τα άφησε, για να μην ανάψει περισσότερο τον φθόνο τους, ούτε να είναι μεγαλύτερη η καταδίκη τους· αντιθέτως προτιμά τη διδασκαλία που δεν περιέχει μικρότερο θαύμα έναντι των θαυμάτων· διότι και οι πλέον ανόητοι έπρεπε να θαυμάσουν και να εκπλαγούν από τη δύναμη των λόγων Του, αυτοί όμως όλως αντιθέτως Τον ταπεινώνουν από τον νομιζόμενο ως πατέρα Του, Ιωσήφ[«Οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ τοῦ τέκτονος υἱός;(:Δεν είναι αυτός ο γιος του μαραγκού;)»:Ματθ.13,55]· μολονότι βέβαια πολλά παρόμοια παραδείγματα από την παλαιά εποχή και είχαν δει γενναία παιδιά από άσημους πατέρες.

Καθόσον και ο Δαβίδ ήταν υιός κάποιου άσημου γεωργού, του Ιεσσαί· και ο Αμμώς ήταν υιός αιγοβοσκού και ο ίδιος επίσης ήταν αιγοβοσκός· αλλά και ο Μωυσής ο νομοθέτης είχε πατέρα, που απείχε πάρα πολύ από αυτόν. Και ακριβώς για τον λόγο αυτόν έπρεπε κατεξοχήν να προσκυνούν και να καταλαμβάνονται από θαυμασμό, επειδή μολονότι προερχόταν από ταπεινούς γονείς, τους δίδασκε τόσο υψηλά νοήματα· διότι ήταν ολοφάνερο ότι αυτά δεν προέρχονταν από ανθρώπινη φροντίδα, αλλά ήταν αποτέλεσμα της θείας χάριτος. Αυτοί όμως από αυτά που έπρεπε να Τον θαυμάζουν, από αυτά ορμώμενοι Τον περιφρονούν. Συνεχώς μάλιστα συχνάζει στις συναγωγές για να μην Τον κατηγορήσουν ακόμη περισσότερο, ότι, δαπανώντας τον χρόνο Του στην έρημο, δημιουργεί σχίσμα και κάνει πόλεμο ενάντια στην πολιτεία.

Ἀρχή τῆς Ἰνδίκτου.Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ[:Α΄Τιμ.2,1-7]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Παρακαλῶ οὖν πρῶτον πάντων ποιεῖσθαι δεήσεις, προσευχάς, ἐντεύξεις, εὐχαριστίας, ὑπὲρ πάντων ἀνθρώπων, ὑπὲρ βασιλέων καὶ πάντων τῶν ἐν ὑπεροχῇ ὄντων, ἵνα ἤρεμον καὶ ἡσύχιον βίον διάγωμεν ἐν πάσῃ εὐσεβείᾳ καὶ σεμνότητι τοῦτο γὰρ καλὸν καὶ ἀπόδεκτον ἐνώπιον τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Θεοῦ, ὃς πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν(:Σύμφωνα λοιπόν με όλα τα προηγούμενα οφείλουμε να αγαπάμε όλους τους ανθρώπους. Και ο Ιησούς Χριστός άλλωστε ήλθε στον κόσμο για να σώσει όλους τους αμαρτωλούς. Γι' αυτό λοιπόν και εγώ σε προτρέπω, Τιμόθεε, και εσένα και τους άλλους αδελφούς, πρώτα απ’ όλα να κάνετε δεήσεις, προσευχές, παρακλήσεις, ευχαριστίες για όλους τους ανθρώπους, για τους βασιλείς και για όλους όσους έχουν κάποιο αξίωμα ή κάποια ανώτερη θέση, να τους φωτίζει και να τους ενδυναμώνει ο Θεός, ώστε να εξασφαλίζουν την ειρηνική συμβίωση των πολιτών. Κι έτσι να ζούμε και εμείς ζωή ήρεμη και ήσυχη, με κάθε ευσέβεια και σεμνότητα· διότι αυτό, το να προσευχόμαστε δηλαδή για όλους, είναι καλό και ευάρεστο ενώπιον του σωτήρα μας Θεού· διότι Αυτός θέλει να σωθούν όλοι οι άνθρωποι και με την πίστη να γνωρίσουν βαθύτερα και πληρέστερα την αλήθεια)»[Α΄Τιμ.2,1-4].

Ο ιερέας είναι σαν κάποιος κοινός πατέρας όλης της οικουμένης. Αυτός λοιπόν πρέπει να φροντίζει για όλους, όπως και ο Θεός, του Οποίου είναι ιερέας· γι' αυτό λέγει ο απόστολος Παύλος: «Παρακαλῶ οὖν πρῶτον πάντων ποιεῖσθαι δεήσεις, προσευχάς (:Παρακαλώ λοιπόν πριν από όλα να κάνετε δεήσεις, προσευχές)». Δύο είναι τα αγαθά που προέρχονται από εδώ· και η έχθρα που έχουμε προς τους έξω διαλύεται (γιατί κανένας δεν μπορεί να αισθάνεται μίσος προς εκείνον για τον οποίο προσεύχεται), και εκείνοι οι ίδιοι γίνονται καλύτεροι με το να γίνονται προσευχές για εκείνους, και με το να μη γίνονται σαν τα θηρία εναντίον μας· γιατί τίποτε δεν προσελκύει τόσο στη διδασκαλία, όσο το να αγαπά και να αγαπιέται κανείς.

Σκέψου ποια εντύπωση έκανε σε εκείνους που επιβουλεύονταν, που μαστίγωναν, που καταδίωκαν, που φόνευαν, όταν άκουγαν εκείνους που πάθαιναν αυτά να κάνουν εκτενείς προσευχές προς τον Θεό για να συγχωρέσει αυτούς που τους υποβάλλουν σε τέτοια φοβερά βασανιστήρια. Βλέπεις πως θέλει να είναι ο Χριστός ανώτερος από όλους; Γιατί, όπως ακριβώς στην περίπτωση των μικρών παιδιών, και αν ακόμα το παιδί που βαστάζεται, χτυπά το πρόσωπο του πατέρα, δεν μειώνει καθόλου τη φιλοστοργία του προς αυτό, έτσι και εμείς και αν δεχόμαστε χτυπήματα από τους έξω, πρέπει να μη μειώνουμε την αγάπη μας προς αυτούς.

Πολύ λυποῦμαι πού δέν πιστεύεις μέσα σου ὅτι οἱ ἀπόστολοι πήγανε ἐν πνεύματι, στήν κηδεία τῆς Παναγίας (Ἅγιος Παΐσιος)

«Απόστολοι εκ περάτων, συναθροισθέντες ενθάδε»

Η παράδοση αναφέρει ότι την τρίτη ημέρα από την εμφάνιση του αγγέλου, λίγο πριν κοιμηθεί η Θεοτόκος, οι Απόστολοι δεν ήταν όλοι στα Ιεροσόλυμα, αλλά σε μακρινούς τόπους όπου κήρυτταν το Ευαγγέλιο.

Τότε, ακούστηκε ήχος δυνατής βροντής και συγκεντρώθηκαν πολλά νέφη, τα οποία μετέφεραν από τα πέρατα της οικουμένης, τους αποστόλους και τους έφεραν στην οικία της Παναγίας, όπου ήταν ξαπλωμένη η Θεοτόκος και περίμενε την κοίμησή της. Μαζί με τους Αποστόλους ήλθε ο Άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος και ο Διονύσιος Aρεοπαγίτης, ο Άγιος Iερόθεος επίσκοπος Αθηνών, ο διδάσκαλος του Διονυσίου, ο Aπόστολος Tιμόθεος, και οι λοιποί Εβδομήκοντα Απόστολοι και θεόσοφοι Iεράρχες, μεταφερόμενοι «επί των νεφελών».

Όταν δε έφτασε και ο θεσπέσιος Απόστολος Παύλος, το σκεύος της εκλογής, ο οποίος έπεσε στα πόδια της Θεοτόκου και την προσκύνησε και την εγκωμίασε με πολλά ουράνια εγκώμια, λέγοντας : «Χαίρε, ω Μήτερ της ζωής και του κηρύγματός μου η υπόθεσις, διότι εγώ παρόλο που δεν είδα σωματικά τον Υιόν Σου επί της γης, όμως βλέποντάς Σε, νόμιζα ότι βλέπω Εκείνον τον ίδιο».

Κατα την τρίτη ώρα (9 π.μ.) ακούστηκε «βροντή μεγάλη από τον ουρανό» και όλοι αισθάνθηκαν μια ευωδία να πλημμυρίζει τον χώρο. Ο Ιησούς, συνοδευόμενος από πλήθος αγγέλων (που παρέμεναν έξω από τον οίκο της Παναγίας υμνώντας), μπήκε στο δωμάτιο της μητέρας του και την ασπάσθηκε, όπως και τους Αποστόλους. Παρέλαβε την ψυχή της, η οποία, όπως παρατήρησαν οι Απόστολοι, ήταν «επτά φορές λευκότερη από τον ήλιο».

Μέ πρόσχημα τούς Ἁγίους τῆς Θάσου στήνουν ἀντορθόδοξες – σχισματικές ἑορτές.

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης

Ὁμότιμος Καθηγητὴς Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.

ΜΕ ΠΡΟΣΧΗΜΑ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΤΗΣ ΘΑΣΟΥ

ΣΤΗΝΟΥΝ ΑΝΤΟΡΘΟΔΟΞΕΣ-ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΕΣ ΕΟΡΤΕΣ

1. Τὸ πράσινο νησὶ καὶ ὁ «πράσινος» πατριάρχης

Ἡ Θάσος, τὸ πανέμορφο νησὶ τοῦ Βορείου Αἰγαίου, τὸ πράσινο στὴν κυριολεξία νησί, θὰ ὑποδεχθεῖ στὶς ἀρχὲς Σεπτεμβρίου τόν «πράσινο», ἐντὸς εἰσαγωγικῶν, πατριάρχη Βαρθολομαῖο, ποὺ συμπρωταγωνιστεῖ μὲ τοὺς ἀνὰ τὴν οἰκουμένη Νεοταξίτες, μὲ τὴν ἐλὶτ τῶν ἰσχυρῶν τῆς γῆς, εἰς τὸ νὰ εἰδωλοποιήσουν τὴν προστασία τοῦ περιβάλλοντος μὲ τὸ κίνημα τῆς πολυδιαφημισμένης Οἰκολογίας. Ἐλησμόνησαν ἢ ἔθεσαν σὲ δευτερεύουσα θέση αὐτοί, οἱ ἀδύναμοι «παντοδύναμοι», τὸν Δημιουργὸ καὶ Προνοητὴ τοῦ Σύμπαντος, ὁ ὁποῖος ἠμπορεῖ, μόνον Αὐτός, σὲ κλάσματα τοῦ δευτερολέπτου νὰ σώσει ἢ νὰ καταστρέψει τὴν δημιουργία κατὰ τὸν σωτηριώδη σχεδιασμό Του.

Θὰ ἦταν γι᾽ αὐτὸ κοσμικὰ ἀναμενόμενο, ὄχι πνευματικά, ἂν ὁ μητροπολίτης Φιλίππων Στέφανος καλοῦσε τόν «πράσινο» πατριάρχη στὸ πράσινο νησὶ γιὰ νὰ τὸν τιμήσει γιὰ ὅσα λέγει καὶ πράττει γιὰ τὴν προστασία τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος. Ἔχουμε πάντως γράψει καὶ ἔχουμε εἰπεῖ πολλὲς φορὲς[1] ὅτι τὸ κύριο ἔργο τῶν κληρικῶν ὅλων τῶν βαθμίδων, ἀλλὰ καὶ ὅλων τῶν πιστῶν, εἶναι πρωτίστως ἡ προστασία τοῦ πνευματικοῦ περιβάλλοντος ἀπὸ τὰ σκουπίδια καὶ τὴν ρύπανση τοῦ κακοῦ καὶ τῆς ἁμαρτίας σὲ ὅλες τους τὶς ἐκφάνσεις· ἀπὸ τὴν ἀθεΐα καὶ εἰδωλολατρεία, ἀπὸ τὶς αἱρέσεις καὶ τὰ σχίσματα, μέχρι τῶν σαρκικῶν ἐκτροπῶν καὶ τῶν λοιπῶν σωματικῶν καὶ ψυχικῶν ἁμαρτημάτων, ἀπὸ ὅ,τι ἀποτελεῖ παρέκκλιση ἀπὸ τὸ ὀρθόδοξο δόγμα καὶ τὸ ὀρθόδοξο ἦθος.

Ὁ κόσμος, ἡ κτίση δὲν ἔχει ἀνεξάρτητη ὕπαρξη καὶ ἀξία. Δημιουργήθηκε ἀπὸ τὸν Θεό, γιὰ νὰ ὑπηρετεῖ τὸν ἄνθρωπο στὶς ποικίλες του ἀνάγκες. Ἡ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου καὶ ὄχι τοῦ κόσμου εἶναι ὁ τελικὸς στόχος τῆς Θείας Οἰκονομίας. Ἡ ἀπόδοση ἀξίας στὸν κόσμο, χωρὶς συσχέτιση πρὸς τὸν Θεό, ποὺ τὸν ἐδημιούργησε «καλὰ λίαν», καὶ πρὸς τὸν ἄνθρωπο, γιὰ τὸν ὁποῖο δημιουργήθηκε, καταλήγει σὲ νέο εἶδος εἰδωλολατρείας. Ὅσοι ἑπομένως οἰκολόγοι φροντίζουν γιὰ τὴν σωτηρία τοῦ κόσμου, τὴν ἴδια στιγμὴ ποὺ ὁ Δημιουργὸς Θεὸς καὶ οἱ πνευματικὲς ἀνάγκες τοῦ ἀνθρώπου περιθωριοποιοῦνται ἢ ἀγνοοῦνται παντελῶς, ἔρχονται σὲ πλήρη ἀντίθεση πρὸς τὴν διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ, κατὰ τὴν ὁποία ὁ ἄνθρωπος δὲν ὠφελεῖται καθόλου, «ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ»[2], καὶ ἐμπίπτουν στὴν ἐπίκριση τοῦ ἀποστόλου Παύλου πρὸς τοὺς εἰδωλολάτρες, οἱ ὁποῖοι «μετήλλαξαν τὴν ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ ψεύδει καὶ ἐσεβάσθησαν καὶ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει παρὰ τὸν κτίσαντα»[3].

«Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος· ἅγιος»! (1 ) (Ἀφιερωμένο στά 12 χρόνια ἀπό τήν κοίμηση ἑνός Ἁγίου)

«Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος· ἅγιος»! (1)

(Ἀφιερωμένο στά 12 χρόνια ἀπό τήν κοίμηση ἑνός Ἁγίου)

Πορφυρίτης

«Μοναδική ὑπῆρξε στά ἑλληνικά ἐκκλησιαστικά πράγματα ἡ περίπτωση τοῦ μητροπολίτη Φλώρινας Αὐγουστίνου Καντιώτη...»[1]. Πράγματι, ὁ μακαριστός πατήρ Αὐγουστίνος Καντιώτης ἄφησε «ἐποχή» στά ἑλληνικά ἐκκλησιαστικά χρονικά. Τό ἀκέραιο τοῦ χαρακτῆρος του, τό θυσιαστικό του πνεῦμα καί ἡ ἀγάπη του γιά Χριστό καί Εὐαγγέλιο, τόν ὁδήγησαν σέ πολλές περιπέτειες ἐπί γῆς. Τό ἀγωνιστικό του φρόνημα, οἱ ἐνέργειές του γιά τήν ὑπεράσπιση τῆς Πίστεως, τῆς Πατρίδος καί τοῦ ἀνθρώπου καί γενικότερα ὅλος ὁ βίος του, ἀποτέλεσαν μέ βεβαιότητα τήν ἀπόδειξη, γιά τούς μέν πιστούς ὅτι εἶναι ἕνας μεγάλος ἅγιος, γιά δέ ὅλους τούς ἄλλους ὅτι εἶναι «φονταμενταλιστής»[2], ὁ «Χομεϊνί τῆς Μακεδονίας»[3]!

«Αὐτός ὁ ἱεράρχης στηλίτευσε ἔντονα, ἔως εἰσαγγελικοῦ βαθμοῦ, τά κακῶς κείμενα τῆς ἐκκλησιαστικῆς καί πολιτικῆς ζωῆς τῆς χώρας. Φάνηκε στήν περίοδο τῆς δικτατορίας περισσότερο νά ἐνδιαφέρθηκε γιά θέματα ‘‘ἠθικῆς’’ καί πιστῆς τήρησης τῶν Ἱερῶν Κανόνων, παρά γιά τήν καταπίεση τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ. Οἱ ὀργανώσεις τοῦ Αὐγουστίνου Καντιώτη καί ὁ ἴδιος ἐκδήλωσαν τίς πλέον ἐμφανεῖς τάσεις φονταμενταλισμοῦ στά πλαίσια τῆς ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας...»[4].

Ἐξ ἀρχῆς θά παρατηρήσουμε ὅτι τό «κατηγορητήριο» ὅλων αὐτῶν τῶν ἀδελφῶν μας, τό ὁποῖο ὁδηγεῖ στήν ἐνοχοποιητική, γιά φονταμενταλισμό ἤ φανατισμό, ἀπόφαση, δέν ἔχει ἁγιογραφικά καί ἁγιοπατερικά κριτήρια. Εἶναι «ἐκ τοῦ κόσμου» τούτου. Συμπαρασύρει, μαζί μέ τόν μακαριστό Αὐγουστῖνο, τόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Πρόδρομο μέ τό «οὐκ ἔξεστί σοι» στόν βασιλιά Ἠρώδη πού ἐνυμφεύθη τή γυναίκα τοῦ ἀδελφοῦ του· τόν ἅγιο Ἰωάννη Χρυσόστομο μέ τό ἀνάλογο «οὐκ ἔξεστί σοι» πρός τήν Αὐτοκράτειρα Εὐδοξία πού πῆρε τό κτῆμα τῆς φτωχῆς χήρας· τόν ἅγιο Θεόδωρο Στουδίτη πού ἔλεγξε τόν αὐτοκράτορα Κωνσταντῖνο ΣΤ΄ ὁ ὁποῖος χώρισε τή σύζυγό του καί ἐνυμφεύθη ἄλλη γυναίκα· τόν ἅγιο Ἀμβρόσιο Μεδιολάνων πού ἔλεγξε τόν Μέγα Θεοδόσιο, κ.ο.κ. Ἐπομένως, ὄχι μόνο δέν εὐσταθεῖ ὡς κατηγορία, ἀλλά ὅποιος τιμᾶ τούς Ἁγίους τῆς Εκκλησίας μας, θά ἔπρεπε νά τιμᾶ καί τόν π. Αὐγουστῖνο.

Ὁ Ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος ἐνδιαφέρθηκε γιά τήν πιστή τήρηση «τῶν Ἱερῶν Κανόνων». Ἀκριβῶς γιά τό ἴδιο ἐνδιαφέρθηκε καί ὁ ἅγιος Νικόδημος Ἁγιορείτης στό «Πηδάλιό» του: «τό Πηδάλιον ὅσον εἶναι ἀναγκαῖον εἰς τάς Ναῦς, τόσον εἶναι χρειώδης καί ἡ συλλογή τῶν Ἱερῶν Κανόνων...

Ioan Ianolide γιά τόν πατέρα Iscu Gherasim (1912 - 1951) - Ὁ Ἡσυχαστής τῶν Κομμουνιστικῶν Φυλακῶν

«Τον πλησίασα λοιπόν ντροπαλά, για να δω πώς ήταν. Με ένιωσε και άνοιξε τα μεγάλα, μαύρα, βαθιά μάτια του: «Ήρθες;.. χαίρομαι.. ήμουν μακριά, σε μέρη με πράσινο, από τραγούδι και άρωμα, φτιαγμένα από φώτα. Είναι υπέροχο εκεί. Υπάρχει ειρήνη. Στην πραγματικότητα, δεν μπορεί κανείς να εκφράσει αυτό που υπάρχει. Υπάρχει τόση ευτυχία που ακόμα και η χαρά να σε βλέπω είναι βάσανο μέσα από την αντίθεση μεταξύ των δύο κόσμων Θα φύγω σύντομα, ίσως τώρα τη νύχτα των Χριστουγέννων. Και αυτό είναι ένα δώρο από τον Θεό. Δεν ξέρω πώς να Τον ευχαριστήσω... Δεν ξέρω πώς να κάνω τους ανθρώπους να βιώσουν τον Θεό, την πλήρη χαρά.. Είμαι βέβαιος ότι η αιώνια ζωή, υπάρχει ήδη συμμετέχω σε αυτήν, δεν φοβάμαι καν την κρίση, γιατί περπατώ με ταπεινή συνείδηση ​​και με ελπίδα μόνο στο έλεος και το δώρο του Κυρίου... Τα πνεύματα του σκότους τώρα κυβερνούν πάνω από τους ανθρώπους, αλλά μη φοβάστε, ο Χριστός είναι κοντά, ψάχνει τον κόσμο· και ο κόσμος χρειάζεται πολλά βάσανα... Οι εχθροί νομίζουν ότι νικηθήκαμε, αλλά αρνούνται το έργο του Θεού στην ιστορία και δεν γνωρίζουν τους τρόπους Του». . .

Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης: "Πέστε το στὴν Παναγία μας"

«Αὐτὰ ποὺ θέλετε νὰ πεῖτε στὰ παιδιά σας, νὰ τὰ λέτε μὲ τὴν προσευχή σας.Τὰ παιδιὰ δὲν ἀκοῦν μὲ τὰ αὐτιά, μόνο ὅταν ἔρχεται ἡ Θεία Χάρις ποὺ τὰ φωτίζει, τότε ἀκοῦνε αὐτὰ ποὺ θέλουμε νὰ τοὺς ποῦμε. Ὅταν θέλετε νὰ πεῖτε κάτι στὰ παιδιά σας, πέστε τὸ στὴν Παναγία κι αὐτὴ θὰ ἐνεργήσει.Ἡ προσευχὴ σᾶς αὐτὴ θὰ γίνει ζωογόνος πνοή, πνευματικὸ χάδι, ποὺ χαϊδεύει, ἀγκαλιάζει, ἕλκει τὰ παιδιά…»

Παρά τά χρόνια της κατάφερε καί ὁλοκλήρωσε τήν θρησκευτική πομπή 260 χιλιομέτρων....

Παρά τα χρόνια της κατάφερε και ολοκλήρωσε την θρησκευτική πομπή 260 χιλιομέτρων. Με τα δύο μπαστουνάκια και την Παναγία κρεμασμένη στον λαιμό της μπαίνει μαζί με τους άλλους προσκυνητές στην λαύρα Pochaev.... Ο πόνος φαίνεται στο πρόσωπο της , όμως η αγάπη για την Παναγία νικάει τα πάντα.

https://apantaortodoxias.blogspot.com/2022/08/260-pochaev.html

31 Αὐγούστου. Τὰ καταθέσια τῆς τιμίας ζώνης τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν τῷ ἐν Κων/πόλει ναῷ αὐτῆς τῷ ἐν τοῖς Χαλκοπρατείοις. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τῆς Θεοτόκου, 21 Νοεμ. (Ἑβρ. θ´ 1-7).

Εβρ. 9,1            Εἶχε μὲν οὖν καὶ ἡ πρώτη σκηνὴ δικαιώματα λατρείας τό τε Ἅγιον κοσμικόν·

Εβρ. 9,1                     Λοιπόν η πρώτη διαθήκη, που εσυμβολίζετο από την σκηνήν του μαρτυρίου, είχε λατρευτικάς διατάξεις, όπως επίσης και το επίγειον θυσιαστήριον.