ΚΗΡΥΓΜΑ_Ο Σταυρός προ Χριστού, Αγ.Γρηγορίου Παλαμά-Στον Τίμιο και Ζωοποιό Σταυρό (Δ' μέρος), 16-9-2022, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.comΠαρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2022
Ὁ Σταυρός στήν Π. Διαθήκη, Στόν Τίμιο καί Ζωοποιό Σταυρό Γ' μέρος Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
ΚΗΡΥΓΜΑ_Ο Σταυρός στην Π. Διαθήκη, Στον Τίμιο και Ζωοποιό Σταυρό (Γ' μέρος)-Αγ. Γρηγορίου Παλαμά, 15-9-2022, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.comἉγία Νεομάρτυς Λυγερή ἡ Χιοπολίτις.
Αγία Νεομάρτυς Λυγερή η Χιοπολίτις.
6 Σεπτεμβρίου.
Ἡ Ἁγία νεομάρτυς Λυγερή ἡ Χιοπολίτις γεννήθηκε στίς ἀρχές τοῦ 19ου αἰῶνος στό χωριό Ἀνάβατος τῆς Χίου. Ἀνατράφηκε μέ τά νάματα τῆς ὀρθοδόξου ἡμῶν πίστεως, ἐνῶ διακρινόταν γιά τό ψυχοσωματικό της κάλλος, γεγονός πού προκάλεσε τήν ἐρωτική ἓλξη τοῦ Τούρκου τυράννου. Παρά τις ὑποσχέσεις καί τίς πιέσεις του γιά πλούτη καί τιμές, ἡ πάνσεμνος Λυγερή ἒμεινε σταθερή στήν πίστη της καί ἀρνήθηκε τόν γάμο μέ τόν ἀλλόπιστο Ἀγαρηνό. Στίς 6 Σεπτεμβρίου 1822, ἡμέρα ἑορτασμοῦ στόν Ἀνάβατο Χίου τοῦ ἐν Χώναις θαύματος τοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαήλ, κατέφθασαν στό χωριό οἱ ἀκόλουθοι τοῦ Τούρκου τυράννου.
Τότε μέσα στήν προκληθεῖσα ἀναστάτωση ἃρπαξαν βίαια καί παρά τήν ἀρνησή της τήν πάνσεμνο Λυγερή γιά νά τήν ὁδηγήσουν σ’αὐτόν. Στή διαδρομή ἡ Λυγερή ἀγκάλιασε μέ ὃλη της τή δύναμη ἓνα δένδρο, διακηρύσσοντας μέ παρρησία ὃτι δέν πρόκειται νά ἀρνηθεῖ τόν Χριστό. Τότε ἓνας ἀκόλουθος τήν ἀποκεφάλισε καί μέ τήν τιμία της κεφαλή ἒφυγε τρέχοντας πρός τήν παραλία Ἐλίντα, ὃπου περίμενε ὁ Τοῦρκος τύραννος. Ἀπό το αἷμα τῆς ἀθληφόρου νεομάρτυρος χάραξε ἡ μητέρα της στά παρακείμενα βράχια τρεῖς σταυρούς, ἐκ τῶν ὁποίων ὁ ἓνας ἒχει διασωθεῖ μέχρι σήμερα.
«Ουκ έδωκεν ημίν ο Θεός Πνεύμα δειλίας, αλλά δυνάμεως και αγάπης και σωφρονισμού» (Β΄ Τιμοθ. Α', 8)
Πολλοί οι χοροί των Αγίων της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας. Πολλοί οι δίκαιοι, οι εκλάμποντες ως φωστήρες. Πολλοί οι υπέρ Πίστεως και Πατρίδος αγωνισθέντες και τελειωθέντες.
Σε αυτούς ανήκει και η Αγία Έθνο - Νεομάρτυς Λυγερή.
Η δεκαοκτάχρονη ελληνοπούλα Λυγερή, ζούσε στο αγαπημένο της χωριό, τον Ανάβατο της Χίου. Φημιζόταν για το πνευματικό και σωματικό της κάλλος, τόσο, ώστε να προξενήσει την εμφάνιση του πασά, στα 1822, στο χωριό της. Της έταξε πλούτη, δόξα, δύναμη, μα η αγνή νεομάρτυς δεν τα δεχόταν και έστρεφε το βλέμμα της προς τον Ουρανό, στον Νυμφίο της Εκκλησίας. Εκεί θα αποκτούσε δόξα, την επουράνιο Βασιλεία του Θεού.
16 Σεπτεμβρίου. Εὐφημίας μεγαλομάρτυρος τῆς πανευφήμου (†304). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό
ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Παρ. ιδ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Γαλ. β΄ 6-10).
Γαλ. 2,6 ἀπὸ δὲ τῶν δοκούντων εἶναί τι, ὁποῖοί ποτε ἦσαν οὐδέν μοι διαφέρει· πρόσωπον Θεὸς ἀνθρώπου οὐ λαμβάνει· ἐμοὶ γὰρ οἱ δοκοῦντες οὐδὲν προσανέθεντο,
Γαλ. 2,6 Δια δε τους επισήμους και μεγάλους μεταξύ των Αποστόλων, τι δηλαδή εφρονούσαν άλλοτε, που δεν εμπόδιζαν την περιτομήν και την τήρησιν των άλλων νομικών διατάξεων, δεν με ενδειαφέρει διόλου. Ο Θεός δεν λαμβάνει υπ' όψιν του πρόσωπον ανθρώπου και δεν μεροληπτεί, αλλά προσφέρει καθαράν την αυτήν εις όλους αλήθειαν. Δι' αυτό άλλωστε και οι επίσημοι μεταξύ των Αποστόλων δεν προσέθεσαν εις εμέ τίποτε περισσότερον από όσα εξ αποκαλύψεως Χριστού εγνώριζα και εκήρυττα.
Σέ τί διαφέρουμε ἀπό τήν εὐλογημένη Ξένια τῆς Πετρούπολης;
Ευλογημένη Ξένια της Πετρούπολης. Καλλιτέχνης: Αλεξάντερ Πρόστιεφ
Η ίδια η ουσία του επιτεύγματος τής κατά Χριστόν σαλότητας στο πρόσωπο τής Αγίας Ξένιας της Πετρούπολης αποτελεί το θέμα τής συζήτηση μας με τον πνευματικό τής Μονής Ντονσκόι, Ιερομόναχο Βαλεντίνο (Γκουρέβιτς).
"Σαν τον εαυτό σου"Σήμερα, 24 Ιανουαρίου / 6 Φεβρουαρίου, γιορτάζουμε την μνήμη τής Αγίας Ευλογημένης Ξένιας τής Πετρούπολης, την οποία ιδιαιτέρως τιμούν οι πιστοί τής εκκλησίας μας. Παρ΄όλα αυτά, ήταν μόλις πρόσφατα, στο τέλος της 70χρονης διακυβέρνησης τού αθεϊστικού καθεστώτος, που η ευλογημένη Ξένια αγιοκατατάχτηκε.
Την Ευλογημένη Ξένια, που σαν στόχο για τον εαυτό της είχε θέσει το κατόρθωμα τής κατά Χριστόν σαλότητας, δηλαδή, ένα κατόρθωμα στο οποίο το μη-κοσμικό στοιχείο τού Χριστιανισμού εκφράζεται στην πληρέστερη και πλέον ασυμβίβαστη του μορφή, όταν η οποιαδήποτε προσκόλληση στα κοσμικά έχει εγκαταλειφθεί. Ένας άθλος στον οποίο το άτομο επιδιώκει να επικεντρωθεί πλήρως στην εντολή: «ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐν ὅλῃ τῇ καρδίᾳ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ψυχῇ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ διανοίᾳ σου» (βλ. κατά Ματθαίον κεφ. 22 εδ. 37).
Όπως και στην: «δευτέρα δὲ ὁμοία αὐτῇ· ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν» (βλ. κατά Ματθαίον κεφ. 22 εδ. 39). Και η Ευλογημένη Ξένια αγάπησε τον αποθανόντα κοντινό της άνθρωπο όπως τον εαυτό της, δίνοντας έτσι το παράδειγμα για μια τέτοια αγάπη - στο σημείο που να ταυτιστεί ακόμη μαζί του, με το φοράει τα ρούχα του του και το να απαιτεί να την καλούν με το όνομά του.
Ας ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στην ουσία αυτού του περίεργου χριστιανικού κατορθώματος - τής κατά Χριστόν σαλότητας - που ξεκινά από τα αρχαία χρόνια, και που προέρχεται από τα σπλάχνα τού αιγυπτιακού μοναχισμού. Και το οποίο κατόρθωμα, σε ύστερους χρόνους, ριζώθηκε ιδιαίτερα στο έδαφος τής Ρωσικής Ορθοδοξίας.
Τι αντίθεση με εμάς τούς υπόλοιπους
Το «απόκοσμο» τού Xριστιανισμού εκδηλώνεται ιδιαίτερα ζωντανά και ασυμβίβαστα μέσα αυτό ακριβώς το επίτευγμα. Οι σαλοί δεν επιδεικνύουν το παραμικρό ενδιαφέρον για τα τεκταινόμενα σε αυτόν τον κόσμο. Η διαθήκη τού Κυρίου - «ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι» (βλ. κατά Μάρκο κεφ. 8 εδ.34) - ακολουθείται από τούς σαλούς στον υπέρτατο και πλέον ασυμβίβαστο βαθμό. Συγκεκριμένα, απορρίπτουν την οποιαδήποτε μέριμνα τής καθημερινότητας: δεν τούς ενδιαφέρει ούτε φαγητό, ούτε ρούχα ούτε στέγη, ούτε πώς φαίνονται στα μάτια των άλλων. Πέρα από την σωφροσύνη τους, διακρίνονται επίσης από την πλήρη απουσία οποιασδήποτε αυτοθεοποίησης. Οι περίεργες ενέργειές τους προκαλούν τον γέλωτα, δυσαρέσκειες, προσβολές απέναντι στο πρόσωπό τους, και αυτοί από την μεριά τους, βλέπουν όλα αυτά σαν μια ευκαιρία να ασκηθούν στην ανεξικακία κι ευκαιρίαν για να προσεύχονται για τούς υβριστές τους.
Ἀνεπανάληπτον «φιάσκο» εἰς Καβάλαν! Ἀποδοκιμασία ἀπὸ εὐσεβεῖς πιστούς
Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος ἐπέτυχε μὲ τὸν ψευδοκιέβου τὴν ἀπαξίωσιν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου: ὁ λαὸς ἀπῆχεν ἐπιδεικτικῶς ἀπὸ τὴν ὑποδοχήν του!
Ἀνεπανάληπτον «φιάσκο» εἰς Καβάλαν!
Ἀποδοκιμασία ἀπὸ εὐσεβεῖς πιστούς:
«ΠΡΟΔΟΤΕΣ, ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ!»
Τὴν κατακραυγὴν ἁπλῶν ἀνθρώπων εἰσέπραξαν ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ ὁ ψευδοκιέβου Ἐπιφάνιος, προσερχόμενοι εἰς τὴν Δοξολογίαν. Παντελὴς ἡ ἀπουσία τοῦ λαοῦ κατὰ τὴν ὑποδοχήν!
Γράφει ὁ κ. Βασίλειος Καλογερόπουλος, θεολόγος
Πρωτοφανῆ γεγονότα ἐξετυλίχθησαν εἰς τὴν Καβάλαν καὶ τὴν Θάσον. Μετὰ ἀπὸ πολλάς συνεννοήσεις καὶ μετάβασιν τοῦ ἰδίου τοῦ Σεβ. Φιλίππων κ. Στεφάνου εἰς τὸ Φανάρι, διὰ νὰ προσκαλέση τὸν Πατριάρχην Βαρθολομαῖον καὶ τὸν ψευδοκιέβου Ἐπιφάνιον εἰς τὴν Μητρόπολίν του μὲ ἀφορμὴν τὸν πρῶτον ἑορτασμὸν τῆς Συνάξεως τῶν ἐν Θάσῳ Ἁγίων, ἀνέμενον πολλοὶ ὅτι θὰ ἐπραγματοποιεῖτο ἕνα μοναδικὸν εἰς τὰ ἱστορικὰ γεγονός. Προγράμματα καὶ ἀφίσες εἶχον ἀποσταλῆ καὶ ἀναρτηθῆ ὅπου γῆς, διὰ «νὰ ποιήσουν ἕνα ἀκόμη προσήλυτον» εἰς τὰ πανηγύρια τῆς Θάσου, ἀλλ’ ὅλη ἡ ὀργάνωσις τελικῶς κατέληξε διὰ τά… πανηγύρια.
Πράγματι τὸ γεγονὸς ἦτο ἱστορικὸν καθὼς εἶναι ἡ πρώτη φορὰ μετὰ ἀπὸ μεγάλον διάστημα, ὅπου λαϊκοὶ καὶ μάλιστα εἰς τὴν Βόρειον Ἑλλάδα ἐκινητοποιήθησαν ἐναντίον τοῦ ἰδίου τοῦ Πατριάρχου Κων/λεως καὶ τοῦ τοπικοῦ Μητροπολίτου, οἱ ὁποῖοι ἦσαν οἱ ἰθύνοντες διὰ τὴν ἔλευσιν τοῦ ψευδοκιέβου. Ἀπὸ φωτογραφίας καὶ βίντεο ποὺ ἐκυκλοφορήθησαν καταδεικνύεται ὅτι αἱ ὁδοὶ εἶναι ἄδειοι καὶ δὲν ὑποδέχονται τὸν Πατριάρχην Βαρθολομαῖον πλὴν ἐλαχίστων: τῆς ἀστυνομίας, τῆς τοπικῆς μουσικῆς ὀρχήστρας, τῶν προσκεκλημένων πολιτικῶν καὶ τῶν δύσμοιρων τῶν κληρικῶν, ὑπεράνω τῶν ὁποίων κρέμεται ἡ δαμόκλειος σπάθι τῆς τιμωρίας…
Ἡ θεραπεία τοῦ ἀνθρώπου στήν Ὀρθοδοξία, Βίος καί Λόγοι Ἁγίου Πορφυρίου,Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης
[Ἰω. 3,22:33]
«Ἡ θρησκεία μας», ἔλεγε ὁ Ἅγιος Πορφύριος, «εἶναι ἡ θρησκεία τῶν θρησκειῶν, ἡ ἐξ ἀποκαλύψεως, ἡ πραγματική, ἡ ἀληθινή θρησκεία. Οἱ ἄλλες θρησκεῖες εἶναι ἀνθρώπινες, κούφιες. Δέν γνωρίζουν τό μεγαλεῖο τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ. Δέν γνωρίζουν ὅτι ὁ σκοπός μας, ὁ προορισμός μας, εἶναι νά γίνομε θεοί κατά χάριν, νά ὁμοιωθοῦμε μέ τόν Θεό τόν Τριαδικό, νά γίνομε ἕνα μέ Ἐκεῖνον καί μεταξύ μας. Αὐτά οἱ ἄλλες θρησκεῖες δέν τά γνωρίζουν», γιατί, ὅπως εἶπε ὁ Ἅγιος, εἶναι ἀνθρώπινα κατασκευάσματα. Καί εἶναι ὅλες οἱ θρησκεῖες, ἐκτός ἀπό τήν Ὀρθοδοξία, πού εἶναι ἡ ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ στόν ἄνθρωπο, ὅλες οἱ ἄλλες εἶναι κατασκευάσματα ἀνθρώπινα. Προσπαθεῖ ὁ ἄνθρωπος νά ἀνεβεῖ στόν Θεό, ἐνῶ στήν Ὀρθοδοξία ὁ Θεός κατεβαίνει καί γίνεται ἄνθρωπος γιά νά κάνει τόν ἄνθρωπο ἕνα μαζί Του. Ὁ ἀπώτερος σκοπός τῆς θρησκείας μας εἶναι τό «ἵνα ὦσιν ἕν»[1], λέγει ὁ Ἅγιος Πορφύριος. Νά γίνουμε ὅλοι ἕνα. Ὄχι ἕνα σῶμα ἤ μία ψυχή, ἀλλά ἕνα πνεῦμα. Νά γίνουμε ὅλοι ἕνα ἔν Χριστῷ, ἐν Ἁγίᾳ Τριάδι. Ἐκεῖ ὁλοκληρώνεται τό ἔργο τοῦ Χριστοῦ. Ἡ θρησκεία μας εἶναι ἀγάπη, εἶναι ἔρωτας, εἶναι ἐνθουσιασμός, εἶναι τρέλα, εἶναι λαχτάρα τοῦ θείου. Εἶναι μέσα μας ὅλ' αὐτά. Εἶναι ἀπαίτηση τῆς ψυχῆς μας ἡ ἀπόκτησή τους»[2]. Γι' αὐτό ἔλεγε πάλι ὁ Ἅγιος, ὅτι ἄν πάλι ὁ ἄνθρωπος δέν ἀγαπήσει τόν Θεό, ζεῖ μέσα στή μελαγχολία. Πάντοτε κάτι νιώθει νά τοῦ λείπει.
«Γιά πολλούς ὅμως», λέει ὁ Ἅγιος, «ἡ θρησκεία εἶναι ἕνας ἀγώνας, μία ἀγωνία κι ἕνα ἄγχος. Γι' αὐτό πολλούς ἀπό τούς «θρήσκους» τούς θεωροῦνε δυστυχισμένους, γιατί βλέπουν σέ τί χάλια βρίσκονται. Κι ἔτσι εἶναι πράγματι. Γιατί ἄν δέν καταλάβει κανείς τό βάθος τῆς θρησκείας καί δέν τή ζήσει, ἡ θρησκεία καταντάει ἀρρώστια καί μάλιστα φοβερή. Τόσο φοβερή, πού ὁ ἄνθρωπος χάνει τόν ἔλεγχο τῶν πράξεών του, γίνεται ἄβουλος κι ἀνίσχυρος, ἔχει ἀγωνία κι ἄγχος καί φέρεται ὑπό τοῦ κακοῦ πνεύματος. Κάνει μετάνοιες, κλαίει, φωνάζει, ταπεινώνεται τάχα, κι ὅλη αὐτή ἡ ταπείνωση εἶναι μία σατανική ἐνέργεια. Ὁρισμένοι τέτοιοι ἄνθρωποι ζοῦνε τή θρησκεία σάν ἕνα εἶδος κολάσεως.
Ἀντίδοτο στή βλασφημία, ἡ εὐχαριστία....Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος
Αντίδοτο, ή ευχαριστία.
Αντί λοιπόν να βλαστημάς στις δύσκολες στιγμές, να ευχαριστείς. Αντί να πέφτεις στην απελπισία, να δοξολογείς. Άνοιξε την καρδιά σου στον Κύριο, φώναζε δυνατά προσευχόμενος, φώναζε δυνατά δοξολογώντας τον Θεό. Έτσι και η συμφορά σου ανακουφίζεται, επειδή ο διάβολος φεύγει μακριά με την ευχαριστία, και η βοήθεια του Θεού έρχεται κοντά σου και σε προστατεύει.
Αν βλαστημήσεις, και τη συμμαχία του Θεού θα χάσεις, και το διάβολο θα κάνεις αγριότερο εναντίον σου, αλλά και τον εαυτό σου χειρότερα θα βλάψεις.
Κανένα αγαθό δεν είναι ίσο με την ευχαριστία, όπως ακριβώς και τίποτε δεν είναι χειρότερο από τη βλασφημία. Η ευχαριστία είναι μεγάλος θησαυρός, μεγάλος πλούτος, ακατάβλητο αγαθό, δυνατό όπλο. Αντίθετα, η βλασφημία το κακό το κάνει χειρότερο και από αυτά που χάσαμε μας κάνει να χάσουμε ακόμα περισσότερα.
Έχασες χρήματα; Αν ευχαριστήσεις τον Θεό, ωφέλησες την ψυχή σου και απόκτησες μεγαλύτερο πλούτο, επειδή κέρδισες την εύνοια του Θεού.
"Οὐ σιωπήσομέν ποτε, Θεοτόκε, τάς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ ἀνάξιοι"
Σήμερα η λέξη "δυναστεία" σημαίνει σειρά ηγεμόνων που ανήκουν στην ίδια οικογένεια, ή πολυμελή οικογένεια με μεγάλη πολιτική ή οικονομική ισχύ. Επίσης, στην αρχαιότητα σήμαινε την ισχύ, την εξουσία.
Όμως, στα εκκλησιαστικά/λειτουργικά κείμενα (κατά κανόνα στον πληθυντικό: "δυναστεῖαι"), σημαίνει "ενέργεια/πράξη γεμάτη δύναμη, γεμάτη ισχύ". Έτσι, στους δύο Παρακλητικούς Κανόνες (Μικρό και Μεγάλο), σε ένα από τα πρώτα τροπάρια ακούμε τη φράση:
Στάρετς Νίκων Βορομπιώφ (♰ 7 Σεπτεμβρίου 1963)
Σχεδόν όλοι εμείς είμαστε στη θέση του ανθρώπου που βλέπει στον πίνακα πλούσιο γεύμα. Στο τραπέζι υπάρχει πολύ φαγητό, αλλά εμείς μένουμε νηστικοί. Έτσι εμείς διαβάζουμε τον λόγο του Θεού και τα λόγια των Αγίων Πατέρων, έτσι και προσευχόμαστε, δηλαδή με την γλώσσα προφέρουμε τα λόγια των προσευχών που τις έγραψαν άλλοι, ενώ η νηστική, αδύνατη ψυχή μας είναι έτοιμη να πεθάνει από την πείνα...
Στάρετς Νίκων Βορομπιώφ (♰ 7 Σεπτεμβρίου 1963)
http://apantaortodoxias.blogspot.com/2022/09/7-1963.html