~Απόσπασμα από την ομιλία Οδηγίες του Αγίου Εφραίμ Κατουνακιώτου περί νοεράς προσευχής, Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου
https://www.youtube.com/watch?v=5PO_D...Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2022
Μετάνοια ὅλων μας καί ἀγάπη σέ ὅσους πλανήθηκαν, Ἀρχιμ. Σάββα Ἀγιορείτου, 25-9-2022 (ἀπόσπασμα)
Μετάνοια ὅλων μας καί ἀγάπη σέ ὅσους πλανήθηκαν, Ἀρχιμ. Σάββα Ἀγιορείτου, 25-9-2022 (ἀπόσπασμα)
Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.comἩ κατανίκηση τῆς ὀργῆς μέ τήν μνήμη τῆς ταπείνωσης τοῦ Κυρίου, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου
ΚΗΡΥΓΜΑ_Η κατανίκηση της οργής με την μνήμη της ταπείνωσης του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, Πνευματικός αγώνας- Αββά Μάρκου-Επιστολή προς τον μονάζοντα Νικόλαο, Φιλοκαλία τόμος Α', Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου, 24-9-2022
Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ: Στόν Ἅγιο Ἀπόστολο καί εὐαγγελιστή καί στόν Χριστό ἐξόχως ἀγαπημένο Ἰωάννη τόν Θεολόγο
_03.jpg)
ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ
Στον άγιο Απόστολο και ευαγγελιστή και στον Χριστό εξόχως αγαπημένο
Ιωάννη τον θεολόγο
Σήμερα τελούμε εορτή ενός από τους προκρίτους Αποστόλους του Χριστού και εγκαινιάζουμε αυτόν ως πατέρα όλων όσοι φέρουν το όνομα του Χριστού, μάλλον δε ως πατριάρχη αυτών, «οἳ οὐκ ἐξ αἱμάτων, οὐδὲ ἐκ θελήματος σαρκός, οὐδὲ ἐκ θελήματος ἀνδρός, ἀλλ᾿ ἐκ Θεοῦ ἐγεννήθησαν(:οι οποίοι δεν γεννήθηκαν από γυναικεία αίματα, ούτε από σαρκική επιθυμία, ούτε από την επιθυμία κάποιου άνδρα, αλλά γεννήθηκαν από τον ίδιο τον Θεό)» [Ιω.1,13]. Διότι, όπως ο Ιακώβ προέβαλε δώδεκα πατριάρχες κατά σάρκα, από τους οποίους διαμορφώθηκαν οι δώδεκα φυλές του Ισραήλ[Γέν.35,22: «Ἦσαν δὲ οἱ υἱοὶ Ἰακὼβ δώδεκα» κ.ε.], έτσι και ο Χριστός προέβαλε πνευματικώς τους δώδεκα μύστες[Ματθ.10,2-4: «Τῶν δὲ δώδεκα ἀποστόλων τὰ ὀνόματά εἰσι ταῦτα· πρῶτος Σίμων ὁ λεγόμενος Πέτρος καὶ ᾿Ανδρέας ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ, ᾿Ιάκωβος ὁ τοῦ Ζεβεδαίου καὶ ᾿Ιωάννης ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ, Φίλιππος καὶ Βαρθολομαῖος, Θωμᾶς καὶ Ματθαῖος ὁ τελώνης, ᾿Ιάκωβος ὁ τοῦ ᾿Αλφαίου καὶ Λεββαῖος ὁ ἐπικληθεὶς Θαδδαῖος, Σίμων ὁ Κανανίτης καὶ ᾿Ιούδας ὁ ᾿Ισκαριώτης ὁ καὶ παραδοὺς αὐτόν» · πρβ. επίσης Μάρκ.3,14-19 και Λουκά 6,13-16 αντίστοιχα], αφού τον αριθμό εκείνου του μαθητή που εξέπεσε με ελεεινό τρόπο από το αξίωμά του[Ματθ.27,5: «Καὶ ῥίψας τὰ ἀργύρια ἐν τῷ ναῷ ἀνεχώρησε, καὶ ἀπελθὼν ἀπήγξατο(:Κι αφού έριξε τα ασημένια νομίσματα στον περίβολο του ναού, έφυγε και πήγε και πνίγηκε με σκοινί)»] τον συμπλήρωσε ο Παύλος προς τον οποίο έσκυψε από τον ουρανό ο Χριστός[βλ. Πράξ.9,3-5 κ.ά.: «Καθώς όμως πορευόταν και πλησίαζε στη Δαμασκό ξαφνικά άστραψε γύρω του ένα λαμπερό φως από τον ουρανό. Κι από την εκθαμβωτική του λάμψη έπεσε κάτω στη γη κι άκουσε μια φωνή που του έλεγε: ‘’Σαούλ, Σαούλ, γιατί με καταδιώκεις;’’. Τότε ο Σαύλος ρώτησε: ‘’Ποιος είσαι, Κύριε;’’. Κι ο Κύριος τού απάντησε: ‘’Εγώ είμαι ο Ιησούς, τον οποίο εσύ καταδιώκεις. Δεν ξέρεις ότι, όταν καταδιώκεις τους μαθητές μου και τους πιστούς μου, είναι σαν να καταδιώκεις εμένα τον ίδιο;’’)». Ο άγιος Γρηγόριος εννοεί το πράγμα στην ουσία του, διότι από τυπική άποψη η θέση συμπληρώθηκε από τον Ματθία, Πράξ.1,15-16: «Καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις ἀναστὰς Πέτρος ἐν μέσῳ τῶν μαθητῶν εἶπεν· ἦν τε ὄχλος ὀνομάτων ἐπὶ τὸ αὐτὸ ὡς ἑκατὸν εἴκοσιν·ἄνδρες ἀδελφοί, ἔδει πληρωθῆναι τὴν γραφὴν ταύτην ἣν προεῖπε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον διὰ στόματος Δαυΐδ περὶ Ἰούδα τοῦ γενομένου ὁδηγοῦ τοῖς συλλαβοῦσι τὸν Ἰησοῦν(:Μια από τις ημέρες εκείνες που ακολούθησαν μετά την ανάληψη του Κυρίου, σηκώθηκε ο Πέτρος, στάθηκε στο κέντρο ανάμεσα στους μαθητές και είπε: ‘’Άνδρες αδελφοί, αφού ήταν θεόπνευστος, έπρεπε να πραγματοποιηθεί επακριβώς και ολοκληρωτικά ο λόγος της Αγίας Γραφής που προείπε τον Άγιο Πνεύμα με το στόμα του Δαβίδ για τον Ιούδα, ο οποίος κατάντησε να γίνει οδηγός εκείνων που συνέλαβαν τον Ιησού’’)»].
Διήγηση περί Ἀγάπης πολύ ὠφέλιμη
Διήγηση περί Αγάπης πολύ ωφέλιμη
Λύειν το μίσος σπουδάσωμεν ενθάδε.
Eκείσε και γαρ, τούτο εργώδες λύειν.
Στον Συναξαριστή του Αγίου Νικόδημου του Αγιορείτου διαβάζουμε:
Ένας Iερεύς και ένας ευλαβής Διάκονος έχοντες αναμεταξύ των αγάπην, την υπό Θεού πεφιλημένην, εκ δαιμονικής συνεργίας έπεσον εις μίσος και έχθραν, και έμειναν εις πολύν καιρόν αφιλίωτοι. Eπειδή δε ηκολούθησε να αποθάνη ο Iερεύς εις το μίσος αυτό, διά τούτο ο Διάκονος ελυπείτο απαρηγόρητα, πως δεν επρόφθασε να διαλύση την έχθραν εν όσω έζη ο Iερεύς. Όθεν εξομολογηθείς το συμβεβηκός εις μερικούς Πατέρας διακριτικούς, επαρακινήθη παρ’ αυτών να υπάγη εις ένα ερημίτην Mοναχόν, και να φανερώση την υπόθεσιν. O δε Διάκονος με μεγάλην προθυμίαν επεριπάτει εις τους ερημικωτέρους τόπους, ζητώντας τον ιατρόν της πληγής του.
Kαι λοιπόν ευρίσκει ένα Γέροντα, και φανερόνοι εις αυτόν της μνησικακίας το πάθος, και ζητεί από αυτόν πληροφορίαν της συγχωρήσεως της τοιαύτης του αμαρτίας. O δε Γέρωντας είπε προς αυτόν. Aδελφέ, όποιος με πίστιν ζητεί, εκείνος και ευρίσκει. Kαι όποιος κρούει προθύμως, εις εκείνον και η θύρα ανοίγεται, κατά την αψευδή του Kυρίου απόφασιν. Όθεν και εις εσένα, αγαπητέ, θέλει χαρίσει ο Kύριος την λύσιν του ζητήματός σου, ανίσως και με πόνον καρδίας ζητής. Πλην κατά το παρόν, πήγαινε εκείθεν, όπου ήλθες. Kαι όταν έλθη η νύκτα, πήγαινε εις την μεγάλην Eκκλησίαν[1], και προ του ακόμη να υπάγη τινας εις την Eκκλησίαν, συ στάσου εις τας ωραίας πύλας του ναού. Kαι όποιος έλθη πρώτος να έμβη εις αυτάς, εκείνον πίασαι, και χαιρέτισον από μέρους μου, δους εις αυτόν και το βουλλωμένον τούτο γράμμα. Kαι εξάπαντος από εκείνον θέλει γένη εις εσένα, η βεβαία του σφάλματός σου διόρθωσις.
Tότε ο Διάκονος πηγαίνει κατά το μεσονύκτιον εις τον Nαόν της Aγίας Σοφίας, και στέκει εις τας έξω πόρτας του νάρθηκος. Kαι παρευθύς εφάνη ο δηλωθείς υπό του Γέροντος θείος εκείνος άνθρωπος. Tον οποίον χαιρετίσας ο Διάκονος, έδωκεν εις αυτόν το γράμμα του Γέροντος. Eξομολογείται δε και την περί του μίσους υπόθεσιν.
Νικόλαος ὁ διά Χριστόν Σαλός- Μεγάλη Τεσσαρακοστή 1570
Νικόλαος ο διά Χριστόν Σαλός
Πσκωφ, Μεγάλη Τεσσαρακοστή 1570
του Δημήτρη Κοσμόπουλου
Όπου την Μεγάλη Τεσσαρακοστή του 1570, ο Ιβάν ο Δ΄, ο επιλεγόμενος Τρομερός, επανακάμψας από την πυρπόλησιν του Νόβγκοροντ, έφτασε εν Πσκωφ, δια να πράξει ο παμμίαρος, κι εκεί τα ίδια.
Το μακάριο πετεινό του ουρανού, ονόματι Νικόλαος, ζων εν τη πόλει ταύτη περιφερόμενος ως νεκρός, μονοχίτων και ασάνδαλος, διά χειμώνος και θέρους, εις τα χιόνια και τους καύσωνες, πήγε στον διοικητή και τον προέτρεψε να δεχθεί τον Τρομερό ηγεμόνα με τιμές, κατά το έθος. Παρετέθησαν κατά μήκος των δρόμων, τράπεζες με ψωμί κι αλάτι.
Μετά το πέρας της Λειτουργίας, ο Ιβάν επηρμένος δια την ευλάβειάν του, εκάλεσε τον Άγιο να λάβει την ευχή του. Ο ρακένδυτος Νικόλαος επαρρησιάσθη, προσφέροντας του ένα κομμάτι χοιρινό κρέας, αιματόβρεχτον.
Τριπλή ἄρνηση τοῦ Ὑπουργείου Ὑγείας νά ἐνημερώσει τό Στέ γιά τίς παρενέργειες τῶν ἐμβολίων
Ὁ δικηγόρος Δῆμος Θανάσουλας μιλᾶ στόν Στέφανο Δαμιανίδη
Δεῖτε τό ἔγγραφο ΕΔΩ
Τήν ἀποκάλυψη ὅτι τό Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας ἐνῶ ἐπισήμως ζήτησε τρεῖς φορές ,ἀπό τή Διεύθυνση Δημόσιας Ὑγείας τοῦ Ὑπουργείου Ὑγείας, νά πληροφορηθεῖ γιά τίς παρενέργειες τῶν ἐμβολίων, ἀγνοήθηκε ἀπό τούς ἁρμόδιους ὑπαλλήλους, ἔκανε ὁ δικηγόρος Δῆμος Θανάσουλας μιλῶντας στόν Focus FM καί τόν Στέφανο Δαμιανίδη.
"Τό κείμενο τῆς ἀπόφασης τῆς Ὁλομέλειας ἀναφέρει... τά ἑξῆς: "Σημειώνεται ὅτι παρά τήν ἀποστολή των ἀπό 7/9/21 , 16/9/21 καί 30/9/21, ἐγγράφων πρός τήν ἁρμόδια Διεύθυνση Δημόσιας Ὑγείας τοῦ Ὑπουργείου Ὑγείας , μέ τά ὁποῖα ζητήθηκε νά γνωρίσει ἐγγράφως τό δικαστήριο ποιές εἶναι οἱ τυχόν παρενέργειες ἀπό τά ἐμβόλια καί σέ τί ποσοστό ἀνέρχονται ἐπί τοῦ συνόλου τῶν ἐμβολιασμῶν, τόσο στή χώρα μας, ὅσο καί σέ εὐρωπαϊκό, διεθνές ἐπίπεδο, δέν προκύπτει ὀτι ὑπῆρξε ἀπάντηση στά ἐρωτήματα αὐτά".
"Τό Ἀνώτατο δικαστήριο, παρακαλοῦσε κάποιους ὑπαλλήλους τοῦ Ὑπουργείου στήν ἁρμόδια διεύθυνση ἐπί ἕνα μῆνα νά στείλουν τίς παρενεργειες τῶν ἐμβολίων καί αὐτοί τίς ἀπέκρυπταν. Τό Στέ ἔκρινε ὀτι εἶναι νόμιμα καί συνταγματικά τά μέτρα τῆς ὑποχρεωτικότητας διότι δέν εἶχε στοιχεῖα ὀτι τά ἐμβόλια προκαλοῦν παρενέργειες. Εἶναι δυνατό νά γίνεται ἐπαίτης τό Στέ πρός τό Ὑπουργεῖο; Εἶναι δυνατόν νά βγαίνει ἀπόφαση πού κρινει ὅτι τά ἐμβόλια εἶναι ὑποχρεωτικά στούς ὑγειονομικούς, χωρίς νά γνωρίζει γιά τίς παρενέργειες;" ἀναρωτήθηκε.
Ἔνιωσα ὅτι δέν βρίσκομαι στή γῆ -Ἡ Θεία Λειτουργία, Βίος καί Λόγοι Ἁγίου Πορφυρίου. Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης
Λουκ. (11,29:33)
«Ὅταν ἐπῆγα στό Ἅγιον Ὄρος», λέει ὁ Ἅγιος Πορφύριος, «ἤμουνα μικρός καί ἀγράμματος, ἄν σᾶς πῶ τήν ζωή μου στό Ἅγιον Ὄρος, τήν ἀγάπη μου, τήν ἀφοσίωσή μου, «ἐπιλείψει με διηγούμενον ὁ χρόνος»[1]. Ὅταν, λοιπόν, πῆγα στό Ἅγιον Ὄρος, ἤμουνα, ὅπως σᾶς εἶπα, μικρός καί ἀγράμματος. Δέν ἤξερα νά διαβάζω, συλλάβιζα. Οἱ Γέροντές μου -ἦταν αὐτάδελφοι, ὁ γέρων Παντελεήμων, ὁ πνευματικός, καί ὁ παπα-Ἰωαννίκιος- καί μέ ρώτησαν: - Ξέρεις νά διαβάζεις; - Ἔ, λίγο ξέρω, τούς ἀπάντησα.
Ἦταν Σάββατο τό βράδυ. Μέ βάλανε νά διαβάσω τό Ψαλτήρι. Ἄρχισα ντροπαλά νά διαβάζω τόν πρῶτο ψαλμό, ἀλλά συλλάβιζα», ὅπως λέει ὁ Ἅγιος, συλλάβιζα. «- Καλά παιδί μου, ἄσε νά διαβάσω ἐγώ, λέει ὁ παπα-Ἰωαννίκιος. Καταλαβαίνετε τήν ντροπή μου». Καί ἀπό τότε ὁ Ἅγιος ἔβαλε σκοπό νά μάθει νά διαβάζει. Καί γρήγορα ἔμαθε καί διάβαζε πολύ καλά. Μελετοῦσε, ὅπως λέγει, μέρα καί νύχτα. «Καί ἕνα βράδυ ἔγινε ἀγρυπνία στό Κυριακό, στήν Ἁγία Τριάδα, στό Κυριακό τῶν Καυσοκαλυβίων, καί ἦταν τίς πρῶτες ἡμέρες πού εἶχα πάει καί γιόρταζε ἡ Σκήτη μας. Ἀποβραδίς οἱ Γέροντές μου ἔφυγαν γιά τήν ἐκκλησία καί μ' ἄφησαν στό κελλί γιά νά κοιμηθῶ. Μικρούλης ἤμουν καί σκέφθηκαν μήπως δέν ἀντέξω ὡς τό πρωί πού θά τέλειωνε ἡ ἀγρυπνία.
Μετά τά μεσάνυχτα, ἔρχεται ὁ παπα-Ἰωαννίκιος καί μέ ξυπνάει. - Ξύπνα, μοῦ λέει, ντύσου, νά πᾶμε στήν ἐκκλησία. Ἀμέσως συμμορφώθηκα. Σέ τρία λεπτά ἐφθάσαμε στήν Ἁγία Τριάδα. Μέ πέρασε πρῶτο στόν ναό. Ἦταν ἡ πρώτη φορά πού ἔμπαινα μέσα. Τά ἔχασα! Γεμάτη ἡ ἐκκλησία μέ καλογήρους, νά στέκονται ὄρθιοι μέ εὐλάβεια καί προσοχή. Οἱ πολυέλαιοι ἔριχναν τό φῶς τους παντοῦ, φώτιζαν τίς εἰκόνες στούς τοίχους, στά προσκυνητάρια». Περιγράφει ὁ Ἅγιος τήν πρώτη του ἐμπειρία στήν ἀγρυπνία τοῦ Ἁγίου Ὄρους πού ζοῦσε, καί τόσο πολύ τόν ἐντυπωσίασε. «Ὅλα ἔλαμπαν. Tα καντηλάκια ἀναμμένα, τά λιβάνια νά εὐωδιάζουν, οἱ ψαλμωδίες νά ἠχοῦν κατανυκτικά μέσα στήν ἀπόκοσμη ὀμορφιά τῆς νύκτας. Δέος μέ κατέλαβε ἀλλά καί φόβος. Ἔνιωσα ὅτι δέν βρίσκομαι στή γῆ, ὅτι βρέθηκα στόν οὐρανό». Καί πράγματι ἡ Θεία Λειτουργία εἶναι ὁ Οὐρανός στή γῆ. «Μοῦ κάνει νόημα ὁ παπα-Ἰωαννίκιος, νά προχωρήσω νά προσκυνήσω τίς εἰκόνες. Ἐγώ τίποτα. - Τσάκωσέ με, τσάκωσέ με! ἄρχισα νά φωνάζω, φοβᾶμαι. Μέ πῆρε ἀπό τό χέρι καί ἐγώ κρατώντας τον σφιχτά πλησίασα καί προσκύνησα. Ἦταν ἡ πρώτη μου ἐμπειρία. Χαράχθηκε μέσα μου. Δέν θά τήν ξεχάσω ποτέ. Εἶναι συγκλονιστική ἐμπειρία τῆς Θείας Λειτουργίας καί μάλιστα σέ μιά κατανυκτική ἀτμόσφαιρα ὅπως εἶναι αὐτή τοῦ Ἁγίου Ὄρους»[2].
Ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς Α Λουκᾶ. Παναγιώτης Τρεμπέλας
Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Α΄ΛΟΥΚΑ
Κατά Λουκάν, κεφάλαιο Ε΄, εδάφια 1-11
1 Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ τὸν ὄχλον ἐπικεῖσθαι αὐτῷ τοῦ ἀκούειν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ αὐτὸς ἦν ἑστὼς παρὰ τὴν λίμνην Γεννησαρέτ, 2 καὶ εἶδε δύο πλοῖα ἑστῶτα παρὰ τὴν λίμνην· οἱ δὲ ἁλιεῖς ἀποβάντες ἀπ᾿ αὐτῶν ἀπέπλυναν τὰ δίκτυα. 3 Ἐμβὰς δὲ εἰς ἓν τῶν πλοίων, ὃ ἦν τοῦ Σίμωνος, ἠρώτησεν αὐτὸν ἀπὸ τῆς γῆς ἐπαναγαγεῖν ὀλίγον· καὶ καθίσας ἐδίδασκεν ἐκ τοῦ πλοίου τοὺς ὄχλους. 4 Ὡς δὲ ἐπαύσατο λαλῶν, εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα· ἐπανάγαγε εἰς τὸ βάθος καὶ χαλάσατε τὰ δίκτυα ὑμῶν εἰς ἄγραν. 5 Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Σίμων εἶπεν αὐτῷ· ἐπιστάτα, δι᾿ ὅλης τῆς νυκτὸς κοπιάσαντες οὐδὲν ἐλάβομεν· ἐπὶ δὲ τῷ ῥήματί σου χαλάσω τὸ δίκτυον. 6 Καὶ τοῦτο ποιήσαντες συνέκλεισαν πλῆθος ἰχθύων πολύ· διερρήγνυτο δὲ τὸ δίκτυον αὐτῶν. 7 Καὶ κατένευσαν τοῖς μετόχοις τοῖς ἐν τῷ ἑτέρῳ πλοίῳ τοῦ ἐλθόντας συλλαβέσθαι αὐτοῖς· καὶ ἦλθον καὶ ἔπλησαν ἀμφότερα τὰ πλοῖα, ὥστε βυθίζεσθαι αὐτά. 8 Ἰδὼν δὲ Σίμων Πέτρος προσέπεσε τοῖς γόνασιν ᾿Ιησοῦ λέγων· ἔξελθε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι ἀνὴρ ἁμαρτωλός εἰμι, Κύριε· 9 θάμβος γὰρ περιέσχεν αὐτὸν καὶ πάντας τοὺς σὺν αὐτῷ ἐπὶ τῇ ἄγρᾳ τῶν ἰχθύων ᾗ συνέλαβον, 10 ὁμοίως δὲ καὶ ᾿Ιάκωβον καὶ ᾿Ιωάννην, υἱοὺς Ζεβεδαίου, οἳ ἦσαν κοινωνοὶ τῷ Σίμωνι. Καὶ εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα ὁ ᾿Ιησοῦς· μὴ φοβοῦ· ἀπὸ τοῦ νῦν ἀνθρώπους ἔσῃ ζωγρῶν. 11 Καὶ καταγαγόντες τὰ πλοῖα ἐπὶ τὴν γῆν, ἀφέντες ἅπαντα ἠκολούθησαν αὐτῷ.
Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα
1 Κάποτε, ενώ ο Ιησούς στεκόταν στην όχθη της λίμνης Γεννησαρέτ, τα πλήθη του λαού άρχισαν να συνωστίζονται γύρω του και να τον στριμώχνουν, επειδή ήθελαν ν’ ακούν τον λόγο του Θεού. 2 Τότε είδε δύο μικρά πλοία αραγμένα στην άκρη της λίμνης˙ οι ψαράδες μάλιστα είχαν βγει απ’ αυτά στην παραλία και έπλεναν τα δίχτυα.
Ἡ ἀποστολική περικοπή τῆς Κυριακῆς Α Λουκᾶ. Παναγιώτης Τρεμπέλας
Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Α΄ ΛΟΥΚΑ
Β΄προς Κορινθίους, κεφάλαιο Δ΄, εδάφια 6-15
6 Ὃτι ὁ Θεὸς ὁ εἰπὼν ἐκ σκότους φῶς λάμψαι, ὃς ἔλαμψεν ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν πρὸς φωτισμὸν τῆς γνώσεως τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ ἐν προσώπῳ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ. 7 ῎Εχομεν δὲ τὸν θησαυρὸν τοῦτον ἐν ὀστρακίνοις σκεύεσιν, ἵνα ἡ ὑπερβολὴ τῆς δυνάμεως ᾖ τοῦ Θεοῦ καὶ μὴ ἐξ ἡμῶν, 8 ἐν παντὶ θλιβόμενοι ἀλλ᾿ οὐ στενοχωρούμενοι, ἀπορούμενοι ἀλλ᾿ οὐκ ἐξαπορούμενοι, 9 διωκόμενοι ἀλλ᾿ οὐκ ἐγκαταλειπόμενοι, καταβαλλόμενοι ἀλλ᾿ οὐκ ἀπολλύμενοι, 10 πάντοτε τὴν νέκρωσιν τοῦ Κυρίου ᾿Ιησοῦ ἐν τῷ σώματι περιφέροντες, ἵνα καὶ ἡ ζωὴ τοῦ ᾿Ιησοῦ ἐν τῷ σώματι ἡμῶν φανερωθῇ. 11 Ἀεὶ γὰρ ἡμεῖς οἱ ζῶντες εἰς θάνατον παραδιδόμεθα διὰ ᾿Ιησοῦν, ἵνα καὶ ἡ ζωὴ τοῦ ᾿Ιησοῦ φανερωθῇ ἐν τῇ θνητῇ σαρκὶ ἡμῶν. 12 ᾫστε ὁ μὲν θάνατος ἐν ἡμῖν ἐνεργεῖται, ἡ δὲ ζωὴ ἐν ὑμῖν. 13 Ἒχοντες δὲ τὸ αὐτὸ πνεῦμα τῆς πίστεως κατὰ τὸ γεγραμμένον, ἐπίστευσα, διὸ ἐλάλησα, καὶ ἡμεῖς πιστεύομεν, διὸ καὶ λαλοῦμεν, 14 εἰδότες ὅτι ὁ ἐγείρας τὸν Κύριον ᾿Ιησοῦν καὶ ἡμᾶς διὰ ᾿Ιησοῦ ἐγερεῖ καὶ παραστήσει σὺν ὑμῖν. 15 Τὰ γὰρ πάντα δι᾿ ὑμᾶς, ἵνα ἡ χάρις πλεονάσασα διὰ τῶν πλειόνων τὴν εὐχαριστίαν περισσεύσῃ εἰς τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ.
Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν.Τρεμπέλα
6 Και κηρύττουμε αποκλειστικά και μόνο για τη δόξα του Χριστού, διότι ο Θεός, ο Οποίος στη δημιουργία του κόσμου διέταξε από το σκοτάδι να λάμψει το φως, Αυτός και τώρα έλαμψε στις καρδιές μας, όχι μόνο για να φωτισθούμε εμείς, αλλά και για να μεταδοθεί μέσα από μας ο φωτισμός που προέρχεται από τη γνώση της δόξας του Θεού, η οποία φανερώθηκε μέσα από το πρόσωπο του ενανθρωπήσαντος Ιησού Χριστού.
Μοναχός Θηκαρᾶς. Προσευχές τοῦ 14ου αἰῶνα. Ἕκτη ὥρα, στιγμή δευτέρα
Στιγμὴ πρώτη.
Δόξα τῷ πλήθει τῆς μεγαλωσύνης σου Κύριε· ὁ ἀχώρητος ἐν τοῖς οὐρανοῖς καὶ ἐν τοῖς ὑπὸ τὸν οὐρανὸν καὶ ἐν
ἅπασι· ὁ ποιήσας ἐν μέτρῳ τὰς φύσεις καὶ ὅρον θεὶς αὐταῖς
πρὸς ὑπόστασιν· ὁ μηδὲν τῶν γεγονότων παρὰ σεαυτῷ
ἔχων ἀόριστον, ἀλλ᾽ ἑκάστου τῶν ὄντων πέρας καὶ μέτρον
ἔχοντος, τῷ μεγέθει τοῦ κράτους σου περιορίζων· καὶ τῇ
ἀπείρῳ σου σοφίᾳ περιμετρῶν.
Δόξα τῷ πλήθει τῆς μεγαλωσύνης σου· ὁ τὰς τῶν μεγίστων τούτων στοιχείων συνεζευγμένων αὐτῶν ἰδίᾳ ποιότητας διακρίνας, καὶ οὕτω συμφωνούντων καὶ διακρινομένων παντοδυνάμῳ σου νεύσει τὰ πάντα εἰς ἕνα κύκλον
ἐπιστῆσας· ὁ ἀνεκδιήγητον τὴν εἰς ἔχαστον τῶν στοιχείων
γένεσιν τῇ τε διαφορᾷ καὶ θεωρίᾳ καὶ ἐνεργείᾳ, θελήματα
μόνῳ ἀθρόον διακοσμήσας.
25 Σεπτεμβρίου. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ ́ (Α ́ ΛΟΥΚΑ). Εὐφροσύνης ὁσίας καὶ Παφνουτίου τοῦ πατρὸς αὐτῆς (ε ́ αἰ.). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό
ἀνάγνωσμα. Κυρ. ιε΄ ἐπιστ. (Β΄ Κορ. δ΄ 6-15).
Β Κορ. 4,6 ὅτι ὁ Θεὸς ὁ εἰπὼν ἐκ σκότους φῶς λάμψαι, ὃς ἔλαμψεν ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν πρὸς φωτισμὸν τῆς γνώσεως τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ ἐν προσώπῳ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Β Κορ. 4,6 Και τούτο, διότι ο Θεός, ο οποίος κατά τους χρόνους της δημιουργίας διέταξε να λάμψη φως αντί του σκότους που υπήρχε τότε, αυτός έλαμψεν εις τας καρδίας μας και τας εφώτισεν, όχι μόνον δια να γνωρίσωμεν ημείς, αλλά δια να μεταδώσωμεν και στους άλλους φωτεινήν και καθαράν την γνώσιν της δόξης του Θεού, η οποία δόξα εφανερώθη δια του Ιησού Χριστού.