ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ
Σελίδες
▼
Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2022
Μίσος κατά των πονηρῶν λογισμῶν, Ἁγίου Ἠσύχιου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου,
ΚΗΡΥΓΜΑ_433. Μίσος κατά των πονηρῶν λογισμῶν, Άγιου Ησύχιου Πρεσβύτερου - Προς τον Θεόδουλο, Λόγος περί νήψεως και αρετής χωρισμένος σε 203 κεφάλαια (τα λεγόμενα αντιρρητικά και ευκτικά), Φιλοκαλία τόμος Α', Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου, 3-10-2022
Βίος τῆς Ὁσίας Εὐφροσύνης
ΒΙΟΣ ΤΗΣ ΟΣΙΑΣ ΕΥΦΡΟΣΥΝΗΣ
ΠΗΓΗ:ΕΔΩ
Ὁ βίος τῆς ἁγίας Εὐφροσύνης εἶναι θαυμαστὸς καὶ ὁ τρόπος τῆς ζωῆς της ἀσυνήθιστος. Ἀποτελεῖ ὑπόδειγμα πνευματικῆς ἀνδρείας, ἁγνείας καὶ σωφροσύνης.
Γεννήθηκε στὴν Ἀλεξάνδρεια τὸν 5ο αἰώνα μ. Χ. Ἦταν μοναχοκόρη καὶ πολὺ πλούσια. Ὁ ὑλικὸς πλοῦτος, εὐτυχῶς, δὲν κατόρθωσε νὰ τῆς σκληρύνῃ τὴν ψυχή, ὥστε νὰ γίνῃ φίλαυτη καὶ φιλάργυρη, ὅπως συμβαίνει τὶς περισσότερες φορές, ἀλλὰ ἦταν καὶ παρέμεινε φιλάνθρωπη καὶ ἐλεήμων. Οἱ γονεῖς της, ἄνθρωποι φιλόθεοι καὶ φιλάνθρωποι, κατάφεραν νὰ τῆς μεταδώσουν τὸν ἀληθινὸ πλοῦτο τῆς καρδιᾶς, δηλαδὴ νὰ τῆς ἐμπνεύσουν τὴν ἀγάπη πρὸς τὸν Θεὸ καὶ τοὺς ἀνθρώπους.
Σὲ ἡλικία δώδεκα ἐτῶν ἔμεινε ὀρφανὴ ἀπὸ μητέρα καὶ ὁ πατέρας της ἔδειξε μεγαλύτερο ζῆλο καὶ ἐπιμέλεια στὴν ἀνατροφή της. Ὅταν ἔγινε δεκαοκτὼ ἐτῶν θέλησε νὰ τὴν παντρέψῃ μὲ ἕναν νέο ὑψηλῆς κοινωνικῆς τάξης. Ἡ Εὐφροσύνη ὅμως εἶχε ἐκλέξει τὸν δρόμο τῆς κατὰ Χριστὸν παρθενίας καὶ ἡ ἀπόφασή της ἦταν σταθερὴ καὶ ἀμετάκλητη. Γι᾿ αὐτὸ κάποια ἡμέρα, ἀφοῦ μοίρασε τὰ ὑπάρχοντά της στοὺς πτωχοὺς ἔφυγε κρυφά, καὶ γιὰ νὰ μὴ τὴν ἀνακαλύψῃ ὁ πατέρας της καὶ τὴν ὑποχρεώσῃ νὰ ἐπιστρέψῃ στὸν κόσμο καὶ νὰ παντρευτῇ παρὰ τὴν θέλησή της, μεταμφιέστηκε καὶ ἐγκαταβίωσε σὲ ἀνδρικὸ μοναστήρι παρουσιαζομένη ὡς εὐνοῦχος μὲ τὸ ὄνομα Σμάραγδος. Ἔζησε στὸ ἀνδρικὸ μοναστήρι τριανταοκτὼ ὁλόκληρα χρόνια χωρὶς κανεὶς νὰ καταλάβῃ τὸ παραμικρό.
Ἡ Γερόντισσα Γαλακτία πολλές φορές, φανερά σέ ὅλους, ἔφευγε ἀπό τό σῶμα της.
Ἡ Γερόντισσα Γαλακτία πολλές φορές, φανερά σέ ὅλους, ἔφευγε ἀπό τό σῶμα της. Ἦταν σάν νεκρή. Ὅταν ἐπανερχόταν, μιλοῦσε ἐνθουσιασμένη γιά τήν ἐπουράνια Θεία Λειτουργία στήν ὁποία μετεῖχε! «Μέ κοινώνησε ὁ Μέγας Ἀρχιερεύς» ἔλεγε! Συνήθως τά πρωινά, ἐξιστοροῦσε μέ ἐκπληκτική διαύγεια στήν Ριρίκα Χρονάκη καί στήν Ἑλένη Χαλκιαδάκη-Κουλεντάκη πού τήν διακονοῦσαν, τίς ἐμπειρίες της, τά συμβάντα τῆς νύχτας.
Μεταφερόταν στά ἐπουράνια, ζοῦσε μεγάλες καταστάσεις καί προπαντός εἰσερχόταν στόν ἐπουράνιο Ναό. Τό ἴδιο ἔλεγε καί πολλές φορές κατά τήν διάρκεια τῆς ἡμέρας. Ἔφευγε καί προσέτρεχε σέ βοήθεια ὅπου χρειαζόταν ἤ ζοῦσε ὑπερφυεῖς οὐράνιες καταστάσεις... Ἐμφανίσθηκε ὅσο ζοῦσε ἀκόμη σέ πολλούς... Ἀκόμη καί σέ μιά ἀνάπηρη κοπέλα στόν Καναδᾶ τῆς Ἀμερικῆς. Τήν Κατερίνα.
Ἀνθρώπινα ἔμβρυα ἀπό μή ἐμβρυικά βλαστοκύτταρα γιά νά γίνουν ἀνταλλακτικά;
LiveAction
Από τη Nancy Flanders -9 Σεπτεμβρίου 2022
Εργαστήριο βιοτεχνολογίας στο Ισραήλ φιλοδοξεί να φτιάξει ανθρώπινους μίνι-εαυτούς για να προσφέρει υγεία και νεότητα…
Εταιρεία βιοτεχνολογίας δημιούργησε πρόσφατα έμβρυα ποντικιών χρησιμοποιώντας βλαστοκύτταρα του ποντικού και τα κράτησε ζωντανά για αρκετό καιρό (με τη χρήση τεχνητής μήτρας) ώστε να αναπτύξουν καρδιές που χτυπούν, ροή αίματος και εγκεφαλικές αύλακες. Ο επόμενος στόχος της εταιρίας είναι να αρχίσουν να φτιάχνουν ανθρώπινα έμβρυα — ουσιαστικά δημιουργώντας ανθρώπινους κλώνους από βλαστοκύτταρα- από τους οποίους θα συλλέγονταν όργανα του σώματος. Οι άνθρωποι αυτοί δηλαδή θα δημιουργηθούν για να λειτουργήσουν ως μια μακάβρια «πηγής νεότητας και υγείας» για τους ενήλικες που γερνούν.
Ο Jacob Hanna, ερευνητής στο Ινστιτούτο Επιστήμης Weizmann στο Rehovot του Ισραήλ, είναι ο ιδρυτής της Renewal Bio, αποστολή της οποίας είναι να αντιστρέψει «τα μειούμενα ποσοστά γεννήσεων και τη γρήγορη γήρανση του πληθυσμού» και ισχυρίζεται ότι με τις μεθόδους του «ανανεώνει την ανθρωπότητα – κάνοντας όλους εμάς νέους και υγιείς». Αυτό σύμφωνα με τον ιστότοπο της Renewal Bio θα γίνει «αξιοποιώντας τη δύναμη της νέας τεχνολογίας των βλαστοκυττάρων».
Η ιδέα του είναι ότι οι άνθρωποι θα μπορούσαν να κλωνοποιηθούν, δημιουργώντας έμβρυα-αντίγραφα από τα δικά τους βλαστοκύτταρα προκειμένου να καταπολεμήσουν τη γήρανση, τις ασθένειες ή ακόμα και τη στειρότητα.
«Συνθετικά» έμβρυα με «καρδιές που χτυπούν»
Ἡ εὐαισθησία τῆς ψυχῆς τοῦ χριστιανοῦ, Βίος καί Λόγοι Ἁγίου Πορφυρίου.Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης
[Μᾶρκ. 6,30: 45]
«Ἡ ψυχή τοῦ Χριστιανοῦ», ἔλεγε ὁ Ἅγιος Πορφύριος, «πρέπει νά εἶναι λεπτή, νά εἶναι εὐαίσθητη, νά εἶναι αἰσθηματική, νά πετάει, ὅλο νά πετάει, νά ζεῖ μέσα στά ὄνειρα. Νά πετάει μές στ' ἄπειρο, μές στ' ἄστρα, μές στά μεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ, μές στή σιωπή. Ὅποιος θέλει νά γίνει χριστιανός, πρέπει πρῶτα νά γίνει ποιητής. Αὐτό εἶναι! Πρέπει νά πονάεις. Ν' ἀγαπάεις καί νά πονάεις. Νά πονάεις γι' αὐτόν πού ἀγαπάεις. Ἡ ἀγάπη κάνει κόπο γιά τόν ἀγαπημένο. Ὅλη νύχτα τρέχει, ἀγρυπνεῖ, ματώνει τά πόδια, γιά νά συναντηθεῖ μέ τόν ἀγαπημένο. Κάνει θυσίες, δέ λογαριάζει τίποτα, οὔτε ἀπειλές, οὔτε δυσκολίες, ἐξαιτίας τῆς ἀγάπης. Ἡ ἀγάπη πρός τόν Χριστό εἶναι ἄλλο πράγμα, ἀπείρως ἀνώτερο»[1].
Λέει, λοιπόν, ὁ Ἅγιος Πορφύριος σέ αὐτά τά λόγια, πόσο σπουδαῖο πράγμα εἶναι ὁ ἄνθρωπος νά ἔχει ψυχή εὐαίσθητη, νά ἔχει ψυχή καλλιεργημένη, νά ἔχει αὐτοθυσία, νά ξεπερνάει τήν φιλαυτία του, τήν φιληδονία του καί ὅλα τά ἄλλα πάθη καί νά ἀγωνίζεται νά ἀγαπήσει τόν Χριστό. Καί τότε κανένα κόπο καί καμιά θυσία δέν θά τσιγκουνευτεῖ, δέν θά λογαριάσει.
«Καί ὅταν λέμε ἀγάπη, δέν εἶναι οἱ ἀρετές πού θ' ἀποκτήσουμε ἀλλά ἡ ἀγαπῶσα καρδιά πρός τόν Χριστό καί τούς ἄλλους. Τό καθετί ἐκεῖ νά τό στρέφουμε». Βλέπουμε πῶς ὁ Ἅγιος -καί σέ ἄλλη περίπτωση μᾶς τό εἶχε πεῖ- πῶς ὁ Ἅγιος μᾶς διδάσκει νά φεύγουμε ἀπό τήν τυπική τήρηση τῶν ἐντολῶν καί νά ἀγαπήσουμε πραγματικά μέ ὅλη μας τήν καρδιά τόν Κύριο. «Βλέπουμε μία μητέρα νά ἔχει τό παιδάκι της στήν ἀγκαλιά, νά τό φιλάει καί νά λαχταράει ἡ ψυχούλα της; Βλέπουμε νά λάμπει τό πρόσωπό της, πού κρατάει τό ἀγγελούδι της; Ὅλα αὐτά ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ τά βλέπει, τοῦ κάνουν ἐντύπωση καί μέ δίψα λέει: «Νά εἶχα κι ἐγώ αὐτή τή λαχτάρα στόν Θεό μου, στόν Χριστό μου, στήν Παναγίτσα μου, στούς ἁγίους μου!». Νά, ἔτσι πρέπει ν' ἀγαπήσουμε τόν Χριστό, τόν Θεό. Τό ἐπιθυμεῖς, τό θέλεις καί τό ἀποκτᾶς μέ την Χάρι τοῦ Θεοῦ.
Ὁ Ὅσιος Ἀμφιλόχιος τῆς Πάτμου καί τό ἐπιτίμιο...
«Κάποτε επισκέφτηκε την Πάτμο ένας δημόσιος υπάλληλος. Αφού περάτωσε τις εργασίες του, επισκέφτηκε τον Ευαγγελισμό προκειμένου να προσφέρει και εκεί τις υπηρεσίες του. Εδώ γνώρισε το Γέροντα Αμφιλόχιο και εντυπωσιάστηκε από την προσωπικότητά του.
Σε κάποια ευκαιρία ζήτησε να εξομολογηθεί. Μετά την εξομολόγηση, ο Γέροντας τον συμβούλεψε να κάνει ορισμένο επιτίμιο και να κοινωνήσει το επόμενο Πάσχα.
Αυτά έγιναν το Σάββατο βράδυ.
Το πρωί της Κυριακής, κατά τη Θεια Λειτουργία, ο αγαπητός μας εξομολογούμενος περιέπεσε σε θλίψη και απελπισία. Ο Γέροντας με τη διορατικότητά του αντιλήφθηκε την ψυχική του κατάσταση, τον πλησιάζει, τον χαϊδεύει απαλά στην πλάτη και του λέει:
Διευρύνεται ὁ κατάλογος τῆς δυσσεβείας…
Νεκτάριος Δαπέργολας
Αὐξάνεται ἡ χορεία τῶν μητροπολιτῶν πού μετέχουν σέ μιαρά συλλείτουργα μέ ψευδεπισκόπους τῆς σχισματικῆς οὐκρανέζικης ἀπάτης. Μετά τούς πρώτους πού τό διέπραξαν τό 2019 (Φωκίδος Θεόκτιστος, Βεροίας Παντελεήμων, Λαγκαδᾶ Ἰωάννης, Ἄρτης Kαλλίνικος, Τρίκκης Χρυσόστομος), εἴχαμε πρόσφατα τή βέβηλη ἐμποροπανήγυρη τῆς Θάσου μέ τή συμμετοχή τοῦ ἀρχιεπισκόπου καί τῶν μητροπολιτῶν Καστορίας, Διδυμοτείχου, Ἐλευθερουπόλεως καί Φιλίππων (ὁ τελευταῖος βεβαίως τό εἶχε ξαναπράξει καί πέρσι στό Κίεβο), ἐνῶ πρό ὀλίγων ἡμερῶν συλλειτούργησε καί ὁ Φθιώτιδος Συμεῶν μέ τόν ψευδο-Ὀλβίας. Καί ἀναφέρομαι ἐδῶ μόνο σέ μητροπολῖτες, γιατί ἄν εἶναι νά μιλήσουμε καί γιά ἀρχιμανδριτάδες καί ἡγούμενους (κάτι Μουλατσιώτηδες, κάτι Ἀλέξιους κλπ), καθώς καί λοιπούς τοῦ λεγόμενου μέσου καί κατώτερου κλήρου, θά χρειαστεῖ νά γράψουμε…σεντόνι.
Πρίν ἀφήσεις τήν πόρτα τοῦ σπιτιοῦ σου κάνε τόν σταυρό σου καί πές:
Πριν αφήσεις την πόρτα του σπιτιού σου κάνε τον σταυρό σου και πες:
«Αποτάσσομαι σοι σατανά, και τη πομπή σου, και τη λατρεία σου και συντάσσομαι σοι Χριστέ».
4 Ὀκτωβρίου. Ἱεροθέου ἀρεοπαγίτου, πρώτου ἐπισκόπου Ἀθηνῶν (α ́αἰ.) Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό
ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τρ. ιζ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Ἐφεσ. β΄ 19 - γ΄ 7).
Εφ. 2,19 ἄρα οὖν οὐκέτι ἐστὲ ξένοι καὶ πάροικοι, ἀλλὰ συμπολῖται τῶν ἁγίων καὶ οἰκεῖοι τοῦ Θεοῦ,
Εφ. 2,19 Αρα δεν είσθε πλέον ξένοι, όπως προηγουμένως, και προσωρινοί πολίται της Εκκλησίας του Χριστού, αλλ' είσθε συμπολίται όλων των αγίων, και οικιακοί του Θεού.