Ὀμιλια μετάνοια-ὑπομονή-ἠθική καθαρότητα, Ἁγία Σοφία Κλεισούρας, Σχόλια σέ ρητά τῆς Ὁσίας, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορειτου

 Ὀμιλια μετάνοια-ὑπομονή-ἠθική καθαρότητα, Ἁγία Σοφία Κλεισούρας,  Σχόλια σέ ρητά τῆς Ὁσίας, 12-11-2022 Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορειτου

Σταθερότητα καί γλυκύτητα στόν πνευματικό ἀγῶνα χαρίζει ἡ φύλαξη τοῦ νοῦ, Ἅγιου Ἠσύχιου τοῦ Πρεσβύτερου - Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Κήρυγμα 471. Σταθερότητα καί γλυκύτητα στόν πνευματικό ἀγῶνα χαρίζει ἡ φύλαξη τοῦ νοῦ, Ἅγιου Ἠσύχιου τοῦ Πρεσβύτερου - Πρός τόν Θεόδουλο, Λόγος περί νήψεως καί ἀρετῆς χωρισμένος σέ 203 κεφάλαια (τά λεγόμενα ἀντιρρητικά καί εὐκτικά), Φιλοκαλία τόμος Α', Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορειτου, 14-11-2022

Βιος καί ὀρθοδοξότης τοῦ Ἁγ. Ἰσαάκ Σύρου, «Τά εὑρεθέντα ἀσκητικά» τοῦ Ὁσίου Ἰσαάκ τοῦ Σύρου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Ὀμιλία 1. Βιος καί ὀρθοδοξότης τοῦ Ἁγ. Ἰσαάκ Σύρου, «Τά εὑρεθέντα ἀσκητικά» τοῦ Ὁσίου Ἰσαάκ τοῦ Σύρου, 13-11-2022, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορειτου

Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Ἐλεήμων

ΠΗΓΗ: ΤΟ ΕΙΛΗΤΑΡΙΟΝ

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΕΛΕΗΜΩΝ

Ο άγιος Ιωάννης ήταν γόνος επιφανούς οικογένειας της Αμαθούντας της Κύπρου. Νυμφεύθηκε μετά από πίεση των γονέων του και απέκτησε πολλά παιδιά, που κατά παραχώρησιν Θεού πέθαναν σε νεαρή ηλικία, ταυτόχρονα με τη μητέρα τους. Βλέποντας στην οδυνηρή τούτη στέρηση την εσωτερική ευκαιρία να απαλλαγεί από τις κοσμικές φροντίδες, αφιερώθηκε εξ ολοκλήρου στον Θεό.

Το 610 χειροτονήθηκε πατριάρχης της Εκκλησίας της Αλεξανδρείας, με το όνομα Ιωάννης Ε΄. Την ίδια κιόλας ημέρα συγκέντρωσε όλο τον κλήρο και το προσωπικό της πλούσιας μητροπόλεως της Αιγύπτου και τους έστειλε να απογράψουν με κάθε δυνατή ακρίβεια όλους όσους αυτός ο ίδιος αποκαλούσε «κυρίους» του, δηλαδή τους φτωχούς και επαίτες, τους οποίους ο Θεός τοποθετεί κοντά μας για να κερδίσουμε τη Βασιλεία των Ουρανών με την προς αυτούς αγάπη και ευσπλαχνία μας. Βρέθηκαν περισσότεροι από 7.500 και διέταξε να τους προσφέρεται καθημερινά η αναγκαία τροφή και στέγη. Έλεγε συχνά στην προσευχή του: «Θα δούμε, Κύριε, ποιος από τους δυο μας θα βγει νικητής στον αγώνα αυτό: Εσύ που πάντα με ελεείς, ή εγώ που δεν παύω να μοιράζω τα ελέη Σου στους φτωχούς; Γιατί αναγνωρίζω πως δεν έχω τίποτα που να μην προέρχεται από το έλεός Σου και ότι αυτό είναι που επιστηρίζει τη ζωή μου!».

Όντως, το έλεος του αγίου αυτού απέναντι στους φτωχούς ήταν ακένωτο· οι ελεημοσύνες του ήταν άφθονες σαν τα νερά του Νείλου που καλύπτουν περιοδικά τα εδάφη της Αιγύπτου καθιστώντας τα γόνιμα. Γι’ αυτό και έλαβε την επωνυμία «Ελεήμων», κατ’ εικόνα του Χριστού, που είναι η πηγή κάθε ελέους. Δεν μπορούσε να δει φτωχό ή πάσχοντα να τον πλησιάζει, δίχως να χύσει άφθονα δάκρυα και να πάρει επάνω του τον πόνο του. Έδινε αφειδώς, αντλώντας από το ταμείο της Εκκλησίας. Όπως τον είχε διδάξει ο Χριστός: «Να είστε σπλαχνικοί, όπως σπλαχνικός είναι και ο Θεός Πατέρας σας» (Λουκ. 6, 36), έδινε αδιακρίτως σε καλούς και κακούς, σε αξίους και αναξίους. Μία ημέρα, ένας φτωχός που είχε ήδη λάβει την ελεημοσύνη του, παρουσιάσθηκε άλλες τρεις φορές στον άγιο, μεταμφιεσμένος κάθε φορά διαφορετικά.

Τά ... ἀνταποδοτικά τέλη τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου ! !

Πριν από 25 περίπου χρόνια, με οικογενειακούς μας φίλους επισκεφθήκαμε μία γνωστή τους οικογένεια στην Καβάλα.

Εκεί "οικονόμησε" ο Θεός ν' ακούσω ένα θαύμα του Αγίου Νεκταρίου, το οποίο σήμερα, στην γιορτή του, το προσφέρω και στην αγάπη Σας.

Η οικογένεια που επισκεφθήκαμε απαρτιζόταν από τον πατέρα, τη μητέρα, τις δύο κόρες τους και τον σύζυγο της μιας. (Δεν γράφω τα ονόματά τους, διότι ζουν σήμερα.)

Κάποια στιγμή η παντρεμένη κόρη μας είπε:

- Όταν παντρεύτηκα τον άντρα μου, στην αρχή του γάμου μας αντιμετωπίσαμε δύο πολύ σοβαρά προβλήματα:

Ξαφνικά ο σύζυγός μου έμεινε χωρίς δουλειά και ταυτόχρονα διαγνώσθηκε με καρκίνο. Την ψυχή μου την κυρίευσε η θλίψη και η απελπισία.

Καθώς όμως κοιμόμουν στενοχωρημένη κάποιο βράδυ,βλέπω έναν Γέροντα Ιερωμένο. Έφερε στο στήθος του εγκόλπιο και κατάλαβα ότι ήταν δεσπότης.

Κλιματική «κρίση»: Μιά «ἐλίτ» πού σκοτώνει τόν πλανήτη, ζητάει τόν λογαριασμό ἀπό τόν ἁπλό λαό

Γράφει ὁ Ἐλευθέριος Ἀνδρώνης

Οἱ δραστηριότητες ἑνός δισεκατομμυριούχου ἐκπέμπουν 1 ἑκατ. φορές περισσότερο διοξείδιο τοῦ ἄνθρακα ἀπό τόν μέσο ἄνθρωπο - Κι ὅμως γιά τήν κλιματική «κρίση», τήν πληρώνει ὁ ἁπλός λαός

Μετά τήν «πρόβα - τζενεράλε» τῆς διετίας τῆς πανδημίας, εἶναι πασιφανές πλέον πώς ὁ αὐταρχισμός στήν «δημοκρατική» Δύση διογκώνεται μέ πρόσχημα τήν κλιματική καί τήν ἐνεργειακή κρίση. Μέ ἀφορμή τήν COP27 καί τήν διάσκεψη τοῦ ΟΗΕ γιά τό κλίμα, διαπιστώνουμε πώς ὁ οἰκοφασισμός παραμένει στήν κορυφή... τῶν ἰδεολογημάτων τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων.

Τό ἀφήγημα τῆς κλιματικῆς κρίσης περιλαμβάνει μιά μακρά ἀτζέντα μέτρων πού ἔχουν ὡς στόχο τήν μαζική χειραγώγηση τῶν κρατῶν. Ἐξοντωτικοί «πράσινοι» φόροι, συστήματα παρακολούθησης γιά τήν κατανάλωση ἐνέργειας, αστυνὁμοκρατία, κατάργηση συνταγματικῶν δικαιωμάτων, ἐνεργειακά lockdown, μέχρι καί διατροφικές ἀλλαγές μέ προτάσεις πού φέρνουν σκουλήκια καί ἀλεσμένα ἔντομα στό τραπέζι μας. Κοινωνίες ὁλόκληρες θυσιάζονται στόν βωμό τῆς παγκόσμιας «οἰκολογικῆς» δικτατορίας, πού θά ἀποτελέσει καί τήν βάση γιά τήν ἐγκαθίδρυση μιᾶς πανθρησκείας μέ φιλοπεριβαλλοντικό προσωπεῖο.

Ὅπως ἔγινε στήν πανδημία, ἔτσι καί στό πεδίο τῆς λεγόμενης κλιματικῆς κρίσης, ὁ ἁπλός πολίτης γίνεται τό ἀπόλυτο πειραματόζωο, καί ὁ μόνιμος ἀχθοφόρος τοῦ βάρους τῆς κάθε τεχνητῆς ἤ ὑπαρκτῆς κρίσης.

Ἡ ἐν Χριστῷ ἀνακαίνιση μας, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

67. Ἡ ἐν Χριστῷ ἀνακαίνιση μας, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 18-2-2019

«Ὁ ὑπομείνας εἰς τέλος οὗτος σωθήσεται»[1], μᾶς λέγει ὁ Κύριος. Ὁ ἄνθρωπος ἔχει ἀνάγκη ἀπό πνευματική ἀναγέννηση, γιατί μετά τήν πτώση γεννιέται μολυσμένος ἀπό τήν ροπή πρός τήν ἁμαρτία. Γεννιέται μέ μισοκατεστραμμένο τό κατ’ εἰκόνα καί δέν ἔχει τήν δυνατότητα τῆς σωτηρίας παρά μόνο ἐάν μπεῖ μέσα στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί βαπτιστεῖ μέ τό Ἅγιο Βάπτισμα καί χριστεῖ μέ τό Ἅγιο Χρῖσμα, μέ την Χάρη δηλαδή τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

«Εἶναι ἕνα μυστήριο ὁ ἄνθρωπος», ἔλεγε καί ὁ Ἅγιος Πορφύριος. «Παίρνουμε μέσα μας κληρονομιά αἰώνων, ὅλο τό καλό πού βιώθηκε ἀπό τούς προφῆτες, τούς Ἁγίους, τούς μάρτυρες, τούς Ἀποστόλους, καί κυρίως ἀπό τόν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό, ἀλλά ἐπίσης καί τό κακό πού ὑπάρχει στόν κόσμο ἀπό τοῦ Ἀδάμ μέχρι σήμερα. Ὅλα εἶναι μέσα μας καί τά ἔνστικτα καί τά πάντα καί ζητοῦν ἱκανοποίηση. Ἄν δέν τά ἱκανοποιήσουμε, κάποτε θά ἐκδικηθοῦν, ἐκτός καί τά διοχετεύσουμε ἀλλοῦ, στό ἀνώτερο, στόν Θεό»[2]. Ὁ ἄνθρωπος χρειάζεται μία ὀντολογική ἀνακαίνιση καί αὐτό γίνεται μόνο ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. Θά πρέπει ὅλες οἱ δυνάμεις, πού λόγῳ τῆς πτώσης ἔχουν πάρει λανθασμένη κατεύθυνση, νά διορθωθοῦν καί νά πάρουν τήν σωστή κατεύθυνση. Ὅλες οἱ δυνάμεις οἱ ψυχικές πού ἔχει ὁ ἄνθρωπος μέ τήν πτώση κατευθύνθηκαν πρός τό κακό, πρός τήν ἁμαρτία, καί ὁ ἄνθρωπος κάνει κακή χρήση καί τοῦ λογιστικοῦ του καί τοῦ θυμικοῦ του καί τοῦ ἐπιθυμητικοῦ του. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος μετανοήσει, τότε ἀρχίζει νά σκέπτεται σωστά, νά ἐπιθυμεῖ σωστά καί νά κατευθύνεται ὄχι πλέον πρός τήν γῆ, πρός τόν διάβολο, πρός τήν ὕλη, πρός τό χρῆμα καί τίς σαρκικές ἡδονές, ἀλλά πρός τόν Θεό, πρός τήν αἰώνια δόξα καί Βασιλεία.

Καί ὅπως λέει ἐδῶ ὁ Ἅγιος Πορφύριος, θά πρέπει ὁπωσδήποτε ὁ ἄνθρωπος τίς δυνάμεις αὐτές πού ἔχουν πάρει λάθος κατεύθυνση, νά τίς ἀλλάξει κατεύθυνση, νά τίς διοχετεύσει νά τίς κατευθύνει πρός τό ἀνώτερο, πρός τόν Θεό. Ἀλλιῶς αὐτές οἱ δυνάμεις θά τόν καταστρέψουν.

«Γι' αὐτό πρέπει», ἔλεγε ὁ Ἅγιος, «νά ἀποθάνουμε κατά τόν παλαιό ἄνθρωπο καί νά ἐνδυθοῦμε τόν νέο. Αὐτό ὁμολογοῦμε μέ τό μυστήριο τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος. Μέ τό Βάπτισμα μπαίνουμε στήν χαρά τοῦ Χριστοῦ, «ὅσοι εἰς Χριστόν ἐβαπτίσθητε Χριστόν ἐνεδύσασθε»[3].

Ξέρεις νά κάνεις διάλογο; (Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος)

Δὲν εἴπαμε ἂν ξέρεις νὰ συζητᾶς, καλέ μου φίλε, αὐτὸ εἶναι πανεύκολο. Ρωτᾶμε ἂν ξέρεις νὰ κάνεις διάλογο. Μὰ ὑπάρχει διαφορά; Ἀσφαλῶς! Γιατί ὁ διάλογος εἶναι κάτι περισσότερο ἀπ’ τὴ συζήτηση, ἡ ὁποία μερικὲς φορὲς ὁδηγεῖ καὶ στὴ φλυαρία! Εἶναι κάτι βαθύτερο, ἀνώτερο, οὐσιαστικότερο. Εἶναι λόγος καὶ ἀντίλογος. Μὲ σκοπό; Τὴν εὕρεση τῆς ἀλήθειας. Ὁπότε προϋποθέτει σοβαρότητα, ὑπευθυνότητα, ὡριμότητα, σκέψη. Ἀπαιτεῖ γαλήνη, ἠρεμία, εἰρήνη, ἀμεσότητα, ἐντιμότητα, πρα­γματικὴ ἐπικοινωνία, γιὰ νὰ γίνει. Καὶ προσ­ευχή!

* * *

Κατ’ ἀρχὴν εἶναι πολὺ καλὸ νὰ ἔχουμε γνώμη καὶ νὰ τὴν ἐκφράζουμε. Λέγει ὁ Ἅγ. Γρηγόριος Θεολόγος: «Τὸ ν’ ἀντιπροτείνει κάποιος τὴ γνώμη του εἶναι γνώρισμα ἀνθρώπου εὐσεβῆ καὶ συνετοῦ». Μᾶς προτρέπει δὲ στὸν διάλογο ὡς ἑξῆς: «Ὅταν βλέπεις ἐρώτηση, ἡ ὁποία ἀπαιτεῖ λογικὴ ἐξέταση, τότε νὰ μὴν ἀποφεύγεις νὰ δίνεις σ’ ἐκείνους ποὺ σ’ ἐρωτοῦν λογικὲς ἀπαντήσεις».

Νὰ τί ἀναφέρει καὶ ὁ Ἅγ. Κύριλλος Ἀλεξανδρείας: «Κάθε τι ποὺ λέγεται ἀπὸ μᾶς κατὰ τρόπο σοφὸ καὶ ἐπιστημονικό, ὅπως ἐγὼ πιστεύω, εἶναι ἄμεμπτο, καὶ δὲν εἶναι ἀσύμφωνο πρὸς τὶς θεόπνευστες Γραφές. Λέγε ὅμως κι ἐσὺ αὐτὸ ποὺ θεωρεῖς σωστό. Γιατί μπορεῖ καὶ ἡ ἀντίρρηση νὰ προκαλέσει κάτι ὠφέλιμο».

Εἶναι φανερό, λοιπόν, πὼς ἡ ἀνταλλαγὴ ἀπόψεων καὶ κρίσεων μ’ ἕνα γόνιμο διάλογο, καὶ ἀπαραίτητη εἶναι καὶ ἀποτελεσματικὴ γίνεται σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδα.

Ὁ Σωκράτης χρησιμοποιοῦσε κατὰ σύστημα τὴ «διαλεκτικὴ μέθοδο». Ἐνῷ ὁ Πλάτωνας ἀποκαλοῦ­­σε αὐτὸν ποὺ ἤξερε νὰ κάνει διάλογο «ἀληθῶς φιλόσοφο». Κι ἐνῷ μὲ τὴ συζήτηση καὶ πιὸ πολὺ μὲ τὴ φλυαρία «σκοτώνουμε τὴν ὥρα μας», τουλάχιστον, μὲ τὸν διάλογο κερδίζουμε τὸν χρόνο μας καὶ προχωροῦμε σωστὰ στὴ ζωή μας.

Τρελοί ἦταν οἱ ἀπόστολοι πού μαρτύρησαν γι' Αὐτόν; Τόν δικό σας, τόν Λένιν, πού κεῖται πεθαμένος σάν σκύλος, ποιός τόν θέλει ἔτσι;

Αξιοπερίεργο είναι το γεγονός ότι ενώ τα κρατικά όργανα τον χλεύαζαν και τον περιέπαιζαν, ο Κύριος είχε ενσταλάξει στις ψυχές τους τέτοιο φόβο και δέος, που αναρωτιούνταν τι είδους άνθρωπος ήταν ο π. Γαβριήλ.

Κι εκείνος τους απαντούσε: «Τί χριστιανοί είστε εσείς που δεν πιστεύετε τον αναστημένο Χριστό; Αν δεν είχε αναστηθεί, τί Τον ήθελα εγώ τον πεθαμένο Ιησού;

Κέλτικο Λειμωνάριο:Ὁ τροχὸς τῆς ζωῆς

Ὁ τροχὸς τῆς ζωῆς

Εἶπε ὁ ἀββᾶς Κολουμπᾶνος: ἡ ζωή σου εἶναι τροχός, γυρίζει ἀκατάπαυστα. Δὲν σὲ περιμένει, πορεύου μαζί της. Γι' αὐτό, ἑτοίμασε ἀπὸ ἐδῶ τὶς δαπάνες σου. Ἔχεις προσταχθεῖ νὰ ἀποχωρήσεις ἀπὸ ξένον ἀγρό, πρόσεξε μὴ πωλήσεις τὸν δικό σου. Νὰ μὴ κατέχεις τίποτε, ἄνθρωπε, ἐδῶ στὴ γῆ, ἀπὸ τὴν ὁποία γεννήθηκες γυμνός, καὶ στὴν ὁποία θὰ ἀποσυντεθεῖς καὶ θὰ γίνεις σκόνη.

15 Νοεμβρίου. Γουρία, Σαμωνᾶ (†299-306) καὶ Ἀβίβου (†222) μαρτύρων καὶ ὁμολογητῶν. - Ἄρχεται ἡ νηστεία τῶν Χριστουγέννων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τρ. κγ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Θεσ. α΄ 6-10).

Α Θεσ. 1,6         καὶ ὑμεῖς μιμηταὶ ἡμῶν ἐγενήθητε καὶ τοῦ Κυρίου δεξάμενοι τὸν λόγον ἐν θλίψει πολλῇ μετὰ χαρᾶς Πνεύματος Ἁγίου,

Α Θεσ. 1,6                 Αλλά και σεις εμιμήθητε ημάς και τον Κυριον με το να δεχθήτε τον λόγον του Ευαγγελίου εν μέσω πολλών θλίψεων, που σας είχαν προκαλέσει οι διωγμοί, αλλά και με χαράν, την οποίαν γεννά το Αγιον Πνεύμα εις τας καλοπροαιρέτους καρδίας.