Κατέβηκα στήν κόλαση καί εἶδα... - Γέροντας Ἐφραίμ Ἀριζόνας
Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2022
Ἄς ἀποκτήσουμε τήν καλή συνήθεια τῆς εὐχῆς τοῦ Ἰησοῦ μέ νήψη, Ἠσύχιου τοῦ Πρεσβύτερου - Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Κήρυγμα 477. Ἄς ἀποκτήσουμε τήν καλή συνήθεια τῆς εὐχῆς τοῦ Ἰησοῦ μέ νήψη, Ἠσύχιου τοῦ Πρεσβύτερου - Πρός τόν Θεόδουλο, Λόγος περί νήψεως καί ἀρετῆς χωρισμένος σέ 203 κεφάλαια (τά λεγόμενα ἀντιρρητικά καί εὐκτικά), Φιλοκαλία τόμος Α', Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 17-11-2022
Τρία ψυχοσωτήρια φάρμακα- Νήψη, εὐχή τοῦ Ἴησοΰ, Ἐνθύμηση τῆς ὥρας τοῦ θανάτου μας, Ἠσύχιου τοῦ Πρεσβύτερου - Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Κήρυγμα 476. Τρία ψυχοσωτήρια φάρμακα- Νήψη, εὐχή τοῦ Ἴησοΰ, Ἐνθύμηση τῆς ὥρας τοῦ θανάτου μας, Ἠσύχιου τοῦ Πρεσβύτερου - Πρός τόν Θεόδουλο, Λόγος περί νήψεως καί ἀρετῆς χωρισμένος σέ 203 κεφάλαια (τά λεγόμενα ἀντιρρητικά καί εὐκτικά), Φιλοκαλία τόμος Α', Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 16-11-2022
Ὑπομονή, Ἁγία Σοφία Κλεισούρας -Σχόλια σέ ρητά τῆς Ὀσιας (β'), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορειτου
Ὑπομονή, Ἁγία Σοφία Κλεισούρας -Σχόλια σέ ρητά τῆς Ὀσιας (β'), 12-11-2022, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορειτου
Ἀρχιμ. Σάββα ἉγιορείτουἹ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com
Μέ ποιό ὄνομα ἱερό καί ἅγιο νά ὀνομάσουμε τόν Χρυσόστομο καί νά μή ἁρμόζη σέ αὐτόν; Ἅγιος Νικόδημος Ἁγιορείτης
Με ποιο όνομα ιερό και άγιο να ονομάσουμε τον Χρυσόστομο και να μη αρμόζη σε αυτόν;
Να τον ονομάσουμε άγγελο; Και του πρέπει, διότι αυτός έζησε στα αλήθεια μια ζωή ισάγγελη, με χαυμενίες, αγρυπνίες, προσευχές και ασκήσεις υπερφυσικές...
Προ του θανάτου του τρεις ολόκληρους μήνες δεν έφαγε ολότελα ανθρώπινο φαγητό, ως άσαρκος και άυλος μέχρις ότου ετελεύτησε. Βάστασε με μόνην εκείνη την άφθαρτη τροφή, που του έδωσαν και έφαγε οι ιεροί Απόστολοι, καθώς μαρτυρούν όλοι οι συγγραφείς του βίου του....
Να τον ονομάσουμε Απόστολον; Και μάλιστα, διότι αυτός με την πάγχρυση διδασκαλία του εσαγηνευσε πολλά έθνη και τα έφερε στην πίστη του Χριστού. Δι' αυτό και οι θείοι Απόστολοι εφάνησαν οφθαλμοφανώς εις αυτόν, ως ισαπόστολο, τόσες και τόσες φορές, ο Πέτρος και Ιωάννης δύο φορές.... Ο Παύλος στην Κων/πολι, όταν του ομιλούσε μυστικά στα αυτιά, ερμηνεύοντας τις επιστολές του, και όταν αισθητά τον εφίλησε, ευχαριστώντας αυτόν, αφού τα ερμήνευσε....
Να τον ονομάσουμε Προφήτην; Ναι, και αυτό το όνομα το απέκτησε διά των έργων... Επροφήτευσε στον άγιο Επιφάνιο πως δεν θέλει φθάσει να πάη στον θρόνο του..., αλλά και όταν εξωρίζονταν, περνώντας από την Νίκαια προφήτευσε στον πατέρα του βασιλιά Μαυρίκιου, που ήταν άτεκνος, ότι έχει να γέννηση γιο που μέλλει να γίνη βασιλιάς, πως έχει να αμαρτήση, πλήν θέλει πάλιν μετανοήσει και θέλει αξιωθεί της σωτηρίας, καθώς έτσι και τα πράγματα ακολούθησαν.
Να τον ονομάσουμε μάρτυρα; Ναι και του αρμόζει, επειδή εκτός από τις ασθένειες της υδρωπικίας, των πυρετών και της παντοτινής στομαχαλγίας, που έπασχε ο Τρισμακάριστος, έλαβε και πολλά βάσανα και μαρτύρια στις εξορίες του....
Μαρτυρία τοῦ Ἁγίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου καὶ τοῦ Ἁγίου Ἀρσενίου τοῦ Καππαδόκου γιὰ τὸ κρυφὸ σχολειὸ
Τί ξέρουν οἱ Κορεάτες πού ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες ἀγνοοῦμε; Ὁ Νίκος Γαβριὴλ Πεντζίκης θεωροῦσε ὡς τὸ καλύτερο θρησκευτικὸ βιβλίο ποὺ γράφτηκε μετὰ τὸ 1821 τὸ ἔργο τοῦ Ἁγιορείτη μοναχοῦ π. Παϊσίου (1924-1974) -πλέον Ἁγίου Παϊσίου- ποὺ πρωτοκυκλοφόρησε μὲ τὸν τίτλο «Ὁ πατὴρ Ἀρσένιος ὁ Καππαδόκης». (Μετὰ καὶ τὴ δική του ἁγιοκατάταξη (1986), ποὺ βεβαίως προηγήθηκε τοῦ Ἁγίου Παϊσίου, κυκλοφορεῖ μὲ τὸν τίτλο «Ὁ Ἅγιος Ἀρσένιος ὁ Καππαδόκης»). Τὸ βιβλίο, ποὺ κυκλοφόρησε στὰ μέσα τῆς δεκαετίας τοῦ ’70, ἀποτελεῖ ἔκδοση τοῦ Ἡσυχαστήριου Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος, ποὺ βρίσκεται στὴ Σουρωτὴ Θεσσαλονίκης. Ἔχει κάνει πάρα πολλὲς ἐπανεκδόσεις, ἐνῶ ἔχει μεταφραστεῖ σὲ 11 ξένες γλῶσσες – ἀνάμεσα σ’ αὐτὲς καὶ στὴν κορεατική!
Ὁ Πεντζίκης τόσο πολὺ ἀγαποῦσε τὸ βιβλίο, ποὺ πάρα πολὺ συχνὰ ἀναφερόταν σ’ αὐτό. Πολλὲς φορὲς μάλιστα τὸ χάριζε σὲ συνομιλητὲς του διανοούμενους, καλλιτέχνες, φοιτητές. Ἕνας πολὺ γνωστὸς σκηνοθέτης μάλιστα ἐνδιαφέρθηκε νὰ....τὸ μεταφέρει καὶ στὴν ὀθόνη.
Ὁ Ἅγιος Ἀρσένιος, ὁ Χατζηεφεντὴς ὅπως τὸν ἀποκαλοῦσαν στὸ χωριό του, τὰ Φάρασα τῆς Καππαδοκίας, πολλὰ χρόνια πρὶν ξεριζωθοῦν ἀπὸ τὰ μέρη τους τοὺς εἶχε...
προειδοποιήσει γιὰ τὸ γεγονὸς αὐτό. Ὁ ἴδιος ἦταν ὁ ἱερέας, ὁ δάσκαλος ἀλλὰ καὶ ὁ γιατρὸς τῆς περιοχῆς. Γιατρὸς γιατί μὲ τὴν προσευχὴ του γινόταν ἀμέσως καλὰ ὁ ἀσθενής. Καὶ μάλιστα δὲν ρωτοῦσε νὰ μάθει ἂν ὁ ἄρρωστος ἦταν Τοῦρκος ἢ Ἕλληνας. Ἡ φήμη του ἔμεινε στοὺς πληθυσμοὺς τῆς Τουρκίας πολλὰ χρόνια καὶ μετὰ τὸν ξεριζωμὸ τῶν Ἑλλήνων.
Ἀλλὰ ἂς ἔλθουμε στὴν ἰδιότητά του ὡς δασκάλου. Ὁ ὀρφανὸς Θεόδωρος, αὐτὸ ἦταν τὸ βαφτιστικὸ ὄνομα τοῦ Ἁγίου Ἀρσενίου, ἔμαθε τὰ πρῶτα γράμματα στὴ Νίγδη καὶ στὴ συνέχεια, ὅταν εἶδαν ὅτι ἦταν ἰδιαίτερα ἔξυπνος, τὸν ἔστειλαν στὴ Σμύρνη. Ὅταν μάλιστα ἐπέστρεφε τὰ καλοκαίρια στὰ Φάρασα γιὰ διακοπές, μάζευε τὰ παιδιὰ τοῦ χωριοῦ καὶ τοὺς μάθαινε γράμματα. Μετὰ τὶς σπουδές του στὴ Σμύρνη, σὲ ἡλικία 26 χρονῶν ἔγινε μοναχὸς στὴν ἱερὰ μονὴ Φλαβιανῶν. Πολὺ σύντομα ὅμως ὁ μητροπολίτης Παΐσιος ὁ Β’, ἕνας ἱερωμένος μὲ ἰδιαίτερη κοινωνικὴ δράση, τὸν ἔστειλε πίσω στὸ χωριό του γιὰ νὰ μάθει γράμματα στὰ Ἑλληνόπουλα.
Ἀδύνατη ἡ ἐναρμόνιση «Πρωτείου» καί Συνοδικότητας! (Σχόλιο σέ κοινό ἀνακοινωθέν τῆς Ὁμάδας Ἐργασίας «Ἅγιος Εἰρηναῖος»)
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 7η Νοεμβρίου 2022
ΑΔΥΝΑΤΗ Η ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΗ «ΠΡΩΤΕΙΟΥ» ΚΑΙ ΣΥΝΟΔΙΚΟΤΗΤΑΣ!
(Σχόλιο σε κοινό ανακοινωθέν της Ομάδας Εργασίας «Άγιος Ειρηναίος»)
Το Γραφείο μας μελετά με προσοχή τα τεκταινόμενα σχετικά με την πυρετώδη προώθηση της λεγόμενης «ένωσης των εκκλησιών». Παρατηρούμε με ενδιαφέρον, αλλά και ανησυχία, να γίνεται μία τιτάνια προσπάθεια, από την πλευρά των θιασωτών της «ενώσεως» να γεφυρώσουν «ανορθόδοξα» και επί ζημία της Εκκλησίας, το χάσμα ανάμεσα στην Ορθόδοξη Καθολική Εκκλησία μας και τον αιρετικό Παπισμό. Να παρακάμψουν τις δεκάδες κακοδοξίες του και να οικοδομήσουν μια «ένωση» ουνιτικού τύπου, παρά τις υπάρχουσες δογματικές διαφορές και χωρίς την επιστροφή των στην Ορθοδοξία.
Τις θλιβερές αυτές διαπιστώσεις καταδεικνύει η μέχρι σήμερα πορεία των Διαλόγων με τους παπικούς. Μεθοδεύθηκε η έναρξη του Θεολογικού Διαλόγου, όχι από τα διαιρούντα, αλλά από τα ενούντα, κάτι ξένο προς την Ορθόδοξη παράδοση, ενώ παράλληλα καλλιεργήθηκε το πνεύμα της «αμοιβαίας αναγνωρίσεως» για την δημιουργία ψευδαισθήσεων ενότητος και ταυτότητος πίστεως. Το πνεύμα αυτό μόλις διακρίνεται στα πρώτα κείμενα της Μικτής Επιτροπής, για να φανεί πλέον ξεκάθαρα και με κάθε επισημότητα στο κοινό κείμενο της Ζ΄ Συνελεύσεως του Balamand. Με το κείμενο αυτό Παπικοί και «Ορθόδοξοι», κάνοντας ένα θεαματικό άλμα και παρακάμπτοντας πλήθος αιρετικών διδασκαλιών του Παπισμού, φθάνουν στο σημείο να αναγνωρίσουν αλλήλους ως πλήρεις και αληθείς «αδελφές Εκκλησίες», με έγκυρα μυστήρια, με ταυτότητα πίστεως, με αποστολική διαδοχή και διά τούτο «από κοινού υπευθύνους διά την τήρησιν της Εκκλησίας του Θεού εν τη πιστότητι προς την θείαν οικονομίαν, ιδιαίτατα ως προς την ενότητα», (παράγρ.13 και 14), πράγμα που συνιστά πραγματική προδοσία της Ορθοδόξου πίστεως. Στην παρούσα φάση, (από το 2007 και εντεύθεν), καταβάλλεται μια εργώδης προσπάθεια από τα μέλη της Μικτής Επιτροπής επί του Θεολογικού Διαλόγου μέσω των τριών τελευταίων κειμένων, δηλαδή αυτών της Ραβέννας, της Βιέννης και του Κιέτι, να αποσαφηνίσουν τη σχέση μεταξύ Πρωτείου και Συνοδικότητος και ειδικότερα με ποιο τρόπο αυτά τα δύο μεγέθη εκφράσθηκαν και λειτούργησαν διά μέσου των αιώνων στις διεκκλησιαστικές σχέσεις Ανατολής και Δύσεως. Κατ’ ουσίαν η όλη προσπάθεια αποσκοπεί στην εναρμόνιση μεταξύ Πρωτείου και Συνοδικότητος, έτσι ώστε να ικανοποιεί και τις δύο πλευρές, Ορθοδόξους και Παπικούς.
Ἡ ἐσωτερική πνευματική ἐργασία,Βίος καί Λόγοι Ἁγίου Πορφυρίου. Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου.
Οἱ λόγοι τοῦ Κύριου «οὐ μή παρέλθουσι εἰς τόν αἰῶνα»[1]. Ὁ Κύριος μέ τήν σωτήρια οἰκονομία Του, χύνοντας τό Πανάγιον αἷμα Του ἐπί τοῦ Σταυροῦ, μᾶς ἐξασφάλισε τήν αἰώνιο ζωή καί σωτηρία. Μᾶς τά ὑποσχέθηκε μέ τό αἷμα Του, μέ τό αἷμα τῆς Καινῆς Διαθήκης «τό ὑπέρ ὑμῶν καί πολλῶν ἐκχυνόμενον, εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν»[2]. Καί ὁ ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος ἐργάζεται πνευματικά καί εὐαρεστεῖ στόν Θεό, μετανοεῖ καί καθαρίζεται, αὐτός ἀξιώνεται νά μετέχει αὐτῆς τῆς νέας Διαθήκης καί νά ἀπολαμβάνει τήν αἰώνια ζωή καί Βασιλεία. Χρειάζεται ὅμως πνευματική ἐργασία καί χρειάζεται καί τρόπος σωστός πού νά γίνεται αὐτή ἡ πνευματική ἐργασία.
Ἔλεγε ὁ Ἅγιος Πορφύριος, ὅτι αὐτή «ἡ πνευματική ἐργασία πού κάνετε στά βάθη τῆς ψυχῆς σας νά γίνεται μυστικά, νά μή γίνεται ἀντιληπτή ὄχι μόνο ἀπ' τούς ἄλλους, ἀλλά οὔτε κι ἀπό σᾶς τούς ἴδιους. Ὅ,τι κάνει ὁ καλός ἑαυτός σας, νά μήν τό παίρνει εἴδηση ὁ κακός», δηλαδή ὁ ἐμπαθής, ὁ παλαιός ἄνθρωπος, ὁ ἄνθρωπος τῶν παθῶν, τῆς φιληδονίας, τῆς κενοδοξίας, τῆς φιλαργυρίας. «Μή γνώτω ἡ ἀριστερά σου τί ποιεῖ ἡ δεξιά σου»[3]. «Ἀριστερά εἶναι ὁ ἀντίθετος ἑαυτός μας. Ὅταν τό πάρει εἴδηση, θά τά χαλάσει ὅλα. Ὁ ἀντίθετος εἶναι ὁ κακός ἑαυτός μας. Τό λέμε ἔτσι ἐξευγενισμένα. Νέος εἶναι ὁ ἐν Χριστῷ ἑαυτός μας, ἐνῶ ὁ ἄλλος εἶναι ὁ παλαιός. Χρειάζεται τέχνη γιά νά μήν παίρνει εἴδηση ὁ παλαιός. Χρειάζεται τέχνη καί κυρίως ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ»[4]. Δέν θά πρέπει δηλαδή ὁ ἄνθρωπος νά ἐργάζεται πνευματικά, ἀποσκοπώντας στό νά ἱκανοποιήσει τά πάθη του καί μάλιστα τό πάθος τῆς κενοδοξίας, τῆς ἀνθρωπαρέσκειας, ὅπως ἔκαναν οἱ Φαρισαῖοι τῆς ἐποχῆς τοῦ Χριστοῦ, οἱ ὁποῖοι ἀσκοῦσαν τίς ἀρετές πρός τό θεαθῆναι τοῖς ἀνθρώποις, γιά νά τούς βλέπουν οἱ ἄνθρωποι καί νά τούς δοξάζουν. Καί ἀντί νά δουλεύουν στόν Θεό, δούλευαν στά πάθη τους καί ἔτσι ἡ πνευματική τους ἐργασία πήγαινε χαμένη.
Ὅσιος Ἰωάννης ὁ Βραχύσωμος ἤ Κολοβός
Όσιος Ιωάννης ο Βραχύσωμος ή Κολοβός.
9 Νοεμβρίου.
Ἰωάννην ἔκρυψε γῆς βραχὺς τόπος,
Ὅς, κἂν βραχὺς τὸ σῶμα, τὴν πρᾶξιν μέγας.
Ο Όσιος Ιωάννης καταγόταν από τη Θήβα της Αιγύπτου και ονομάστηκε Κολοβός επειδή ήταν κοντός σωματικά. Υπήρξε από τους μεγάλους ασκητές της ερήμου και διακρίθηκε κυρίως για την εγκράτεια της γλώσσας του και για την ταπεινοφροσύνη του. Στους Συναξαριστές βρίσκουμε αρκετές σοφές συμβουλές του.
«Tον κατά πλάτος Bίον του Oσίου τούτου Iωάννου όρα εις τον Nέον Παράδεισον. Γράφει δε περί αυτού ο Eυεργετινός (σελ. 203) ότι έδειξεν άκραν και αδιάκριτον υπακοήν εις τον γέροντά του. O γαρ γέρωντάς του, όστις ήτον Θηβαίος, πέρνωντας ένα ξύλον ξηρόν, εφύτευσεν αυτό. Eίτα επρόσταξε τον Iωάννην να ποτίζη αυτό καθ’ ημέραν με ένα λαγήνιον νερόν, έως ου να βλαστήση και να κάμη καρπόν. Tόσον δε μακράν ήτον το νερόν, ώστε οπού εχρειάζετο διά να υπάγη τινας το βράδυ, και να γυρίση το πρωί. Όθεν ο μακάριος Iωάννης αδιακρίτως υπακούσας, επότιζεν αυτό χρόνους ολοκλήρους τρεις. Mετά δε τους τρεις χρόνους, ω του θαύματος! εβλάστησε το κατάξηρον ξύλον και εκαρποφόρησε καρύδια. Πέρνωντας δε τον καρπόν ο γέρωντάς του, επήγεν εις την Eκκλησίαν της Σκήτεως, και είπεν εις τους αδελφούς. Λάβετε φάγετε αδελφοί και Πατέρες καρπόν υπακοής.
Tό πανδοχεῖο τοῦ Θεοῦ. Π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης
Τὸ πανδοχεῖο τοῦ Θεοῦ
(Ομιλία του †Επισκόπου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου)
«Ἐπιβιβάσας δὲ αὐτὸν ἐπὶ τὸ ἴδιον κτῆνος ἤγαγεν αὐτὸν εἰς πανδοχεῖον καὶ ἐπεμελήθη αὐτοῦ» (Λουκ. 10,34)
Ἡ παραβολή, ἀγαπητοί μου, ἡ ὡραία παραβολὴ τοῦ καλοῦ Σαμαρείτου ποὺ ἀκούσαμε σήμερα, διηγεῖται, ὅτι ὁ ἄνθρωπος αὐτός, τὸν ὁποῖον ὁ Χριστὸς προβάλλει μπροστά μας ὡς παράδειγμα, ὑποβλήθηκε σὲ ἐξαιρετικοὺς κόπους γιὰ νὰ σώσῃ τὸν ταλαίπωρο τραυματία, ποὺ οἱ λῃσταὶ τὸν ἄφησαν στὴ μέση τοῦ δρόμου σὲ ἐλεεινὴ κατάστασι.
Ὁ Ἄγγελος τοῦ Ἁγ.Ιωάννου τοῦ Θεολόγου.
... Πίσω από τον Ιωάννη είναι ένας άγγελος με ένα οκτάκτινο φωτοστέφανο “σοφία”, σαν να ψιθυρίζει τα λόγια του ευαγγελίου στο αυτί του....
18ος αιώνας. (Λεπτομέρεια μιας εικόνας )
https://proskynitis.blogspot.com/2022/11/blog-post_78.html
17 Νοεμβρίου. Γρηγορίου ἐπισκόπου Νεοκαισαρείας (†270). Γενναδίου ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως (†471). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό
ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Πέμ. κγ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Θεσ. β΄ 9-14).
Α Θεσ. 2,9 μνημονεύετε γάρ, ἀδελφοί, τὸν κόπον ἡμῶν καὶ τὸν μόχθον· νυκτὸς γὰρ καὶ ἡμέρας ἐργαζόμενοι πρὸς τὸ μὴ ἐπιβαρῆσαί τινα ὑμῶν ἐκηρύξαμεν εἰς ὑμᾶς τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Θεοῦ.
Α Θεσ. 2,9 Δεν είναι δε ανάγκη να σας ομιλώ δια την αγάπην μας αυτήν , διότι και σεις οι ίδιοι, αδελφοί, ενθυμείσθε τον κόπον και τον μόχθον μας εις την Θεσσαλονίκην. Επειδή νύκτα και ημέραν ειργαζόμεθα, δια να κερδήσωμεν αυτά που μας εχρειάζοντο προς συντήρησίν μας ώστε να μη επιβαρύνωμεν κανένα από σας και έτσι εκηρύξαμεν το Ευαγγέλιον του Θεού μεταξύ σας.