Καταπάτηση τῆς συνείδησης καί σύγχρονη προδοσία τῆς πίστεως - ἠθικῆς, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Εἰς τά Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου, ἁγ. Γρηγορίου Παλαμᾶ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (κήρυγμα)

 Εἰς τά Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου, ἁγ. Γρηγορίου Παλαμᾶ, 22-11-2022, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (κήρυγμα)

Τά μάθατε τά νέα;

-Τα μάθατε τα νέα; Το υπουργείο Γεωργίας παραχώρησε στον Γέροντα τέσσερα στρέμματα γης. Πρέπει όλοι να τον βοηθήσουμε να χτίσει ένα εκκλησάκι, που τόσο πολύ θέλει.

-Ο ναός πρέπει να χτιστεί. Να πάμε κι εμείς και τα παιδιά μας και οι γυναίκες μας ακόμα για να προχωρήσουν πιο γρήγορα οι εργασίες.

Όλοι οι κάτοικοι του χωριού, γεμάτοι αγάπη για τον Γέροντά τους, βοηθούσαν με ό,τι μπορούσε ο καθένας. Έβλεπες άνδρες, γυναίκες, ακόμα και παιδιά να βάζουν τα δυνατά τους για να προχωρήσει ο ναός. Όταν πια όλες οι εργασίες τελείωσαν, ο πατήρ Γεώργιος στάθηκε μπροστά στον μικρό ναό της Αναλήψεως του Σωτήρος. Συγκινημένος γι’ αυτό το θαύμα που έβλεπε μπροστά του, έκανε τον σταυρό του και δόξαζε τον Θεό. Δίπλα ακριβώς στον ναό είχε χτιστεί το κελί του. Είχε φυτέψει μάλιστα εκεί και δύο κυπαρίσσια.

-Τώρα πια μπορείτε να με βρίσκετε εδώ. Δεν θέλω να είμαι βάρος σε κανέναν, έλεγε χαρούμενος.

Πράγματι, εκεί τον έβρισκαν πιστοί από όλη την Ελλάδα που είχαν ακούσει γι’ αυτόν. Εξομολογούνταν, λειτουργούνταν, κοινωνούσαν, άκουγαν τον λόγο του. Μια μέρα κόσμος πολύς είχε πάει στο μοναστήρι.

-Θα καθίσετε εδώ για να φάτε, είπε όπως έλεγε πάντα σε κάθε επισκέπτη.

-Γέροντα, έχουμε φαγητό. Μην σας στερήσουμε το δικό σας.

Ἀναφέρει γέρων πνευματικός.

Αναφέρει γέρων πνευματικός.

«Μια μέρα, ενώ άκουγα εξομολογήσεις, ένας άντρας ήρθε στο εξομολογητήριο όπου βρισκόμουν.

Ήταν ψηλός, όμορφος, ντυμένος με κάποια φινέτσα και ήταν ευγενικός. Άρχισε να εξομολογείται τις αμαρτίες του, οι οποίες ήταν κάθε είδους: κατά του Θεού, κατά του ανθρώπου και κατά των ηθών. Όλες οι αμαρτίες ήταν αντιπαθητικές!

Ήμουν αποπροσανατολισμένος, μάλιστα για όλες τις αμαρτίες που μου είπε, αλλά του απάντησα με τον Λόγο του Θεού, το παράδειγμα της Εκκλησίας και τα ήθη των Αγίων. Όμως ο αινιγματικός μετανοημένος μου απάντησε λέξη προς λέξη, δικαιολογώντας τις αμαρτίες του, πάντα με εξαιρετική ικανότητα και ευγένεια. Δικαιολογούσε όλες τις αμαρτωλές πράξεις, κάνοντάς τις να ακούγονται αρκετά φυσιολογικές και φυσικές, ακόμη και κατανοητές σε ανθρώπινο επίπεδο. Συνέχισε έτσι με τις φρικιαστικές αμαρτίες εναντίον του Θεού, της Παναγίας, των Αγίων, χρησιμοποιώντας πάντα ασεβή κυκλική επιχειρηματολογία.

Νέο κρεσέντο ὑποκρισίας καί ἀοριστολογίας ἀπό τόν «Πάπα» Φραγκίσκο

Pope FrancisAP

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 14η Νοεμβρίου 2022

ΝΕΟ ΚΡΕΣΕΝΤΟ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΟΡΙΣΤΟΛΟΓΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ «ΠΑΠΑ» ΦΡΑΓΚΙΣΚΟ

Σε προηγούμενη ανακοίνωσή μας, με τίτλο: «Αδύνατη η εναρμόνιση ‘πρωτείου’ και συνοδικότητας», αναλύσαμε και αποδείξαμε με αδιάσειστα στοιχεία από τα Πρακτικά των οκτώ Οικουμενικών Συνόδων, ότι η Εκκλησία καθ’ όλη τη διάρκεια της πρώτης χιλιετίας ουδέποτε παρεχώρησε σε ένα πρόσωπο τις αρμοδιότητες του «πρώτου» στην ανά την οικουμένην Εκκλησία, αλλά περιέβαλε με τα δικαιώματα του «πρώτου» τον κανονικό θεσμό της Πενταρχίας των Πατριαρχών, το λεγόμενο «πεντακόρυφο κράτος της Εκκλησίας».

Τονίσαμε ακόμη ότι το πρωτείο έχει αποκρυσταλλωθεί σε δόγμα πίστεως, που για πρώτη φορά θεσπίσθηκε στη «Σύνοδο» του Λατερανού, (1516), και επαναβεβαιώθηκε και στις Α΄ και Β΄ «Συνόδους» του Βατικανού και ότι επομένως αποτελεί αμετακίνητο στοιχείο της διδασκαλίας του Παπισμού. Τονίστηκε ακόμη, ότι όσο και αν ενισχυθεί η Συνοδικότητα, ποτέ δεν θα παύσει να αποτελεί ένα απλό συμβουλευτικό όργανο του «Πάπα», ο οποίος θα εξακολουθεί να ίσταται υπεράνω των Συνόδων.

Οι Παπικοί τα τελευταία 15 χρόνια, με αφορμή το Διάλογο για τη σχέση μεταξύ Συνοδικότητος και πρωτείου, υποκρίνονται ότι δήθεν τώρα, μετά από 2000 χρόνια, «ανακάλυψαν» την αξία της Συνοδικότητας και ότι επιθυμούν να ανυψώσουν τον θεσμικό ρόλο της και να προσδώσουν σ’ αυτήν έτι μεγαλύτερο κύρος στη ζωή της «Εκκλησίας» τους, χωρίς όμως να θίγεται ούτε στο ελάχιστο το πρωτείο. Γι’ αυτό και δεν κάνουν την παραμικρή νύξη για ανύψωση της Συνοδικότητας στη θέση που αυτή είχε σε Ανατολή και Δύση κατά την πρώτη χιλιετία, πράγμα που φανερώνει την παπική δολιότητα και την ιησουίτικη υποκρισία. Είναι πλέον βέβαιο, ότι ο Παπισμός δεν πρόκειται να απεμπολήσει ποτέ το δαιμονικό πρωτείο, έστω και αν υποθέσουμε ότι κάποτε απαρνηθεί τις άλλες κακοδοξίες του, διότι το πρωτείο είναι, θα λέγαμε, η πεμπτουσία της υποστάσεώς του. Παπισμός χωρίς το πρωτείο δεν υπάρχει, ούτε θα υπάρξει ποτέ!

Παρά ταύτα οι Προκαθήμενοι και Πατριάρχες στον Ορθόδοξο χώρο, ενώ συνειδητοποιούν, προϊόντος του χρόνου, όλο και περισσότερο αυτή την τραγική πραγματικότητα, ούτε να την εκφράσουν επίσημα τολμούν, αλλά ούτε και να διακόψουν τους Διαλόγους αποφασίζουν. Γιατί άραγε; Eπιμένουν να συνεχίζουν τους διαλόγους για το συγκεκριμένο θέμα εδώ και 15 χρόνια τώρα, (από το 2007 και εντεύθεν), κάνοντας εργώδεις προσπάθειες να συμβιβάσουν τα ασυμβίβαστα, να εναρμονίσουν Συνοδικότητα και πρωτείο!

Γιά τήν συχνότητα τοῦ Θεοῦ, γιά τήν ἁγιότητα, γιά τήν συγγένεια κατά πνεῦμα, γιά τόν ψυχικό κόπο νά ἀγαπήσεις αὐτόν πού σέ κακοποιεῖ, γιά τήν θέωση

Ἀπόσπασμα ἀπό τήν ὁμιλία:

Δίψα Θεοῦ (Β΄). Ἅγιος Σιλουανός.Π. Σωφρονίου. 47ο. Ἀρχ. Σάββας ἁγιορείτης 26-12-2015

Ἀκοῦστε ὅλη τήν ὁμιλία ἐδῶ:

https://www.youtube.com/watch?v=BNSgkY0yxGM&list=PL1IyRFUYI0Q2qb1dPfU63fIJiByahIgGU&index=46

Ὁ Κύριος ἀγαπᾶ τόν ἄνθρωπο καί ἡ χάρη Του θά εἶναι ἡ ἴδια στήν Ἐκκλησία, ὅπως καί στό παρελθόν, μέχρι τήν ἡμέρα τῆς φοβερᾶς Κρίσεως. Ὁ Θεός δέν ἀλλάζει, οὔτε παίρνει πίσω τις ὑποσχέσεις Του, οὔτε ἀκυρώνει τά δῶρα Του καί τίς προσφορές Του. Τά χαρίσματα τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀμεταμέλητα, δέν τά παίρνει πίσω ὁ Θεός καί ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ στήν Ἐκκλησία εἶναι κατατεθειμένη καί ὑπάρχει καί θά ὑπάρχει πάντα γιά ὅλους ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι μέ τίς κατάλληλες προϋποθέσεις θά τήν ζητήσουν.

Γιατί, καί ἐδῶ εἶναι ἕνα σπουδαῖο ζήτημα, ὅτι ναί μέν ὑπάρχει ἡ χάρις, ἀλλά τήν παίρνουν αὐτοί οἱ ὁποῖοι ἔχουν, ὅπως ἔλεγε ὁ Ἅγιος Παΐσιος, ταπείνωση καί ἀγάπη, ἔχουν τήν συχνότητα τοῦ Θεοῦ. Ὅπως γιά νά ἐπικοινωνήσουμε μέ ἕναν πού εἶναι σέ μιά ἀπόσταση μεγάλη μέ τό τηλέφωνο, παλιά μέ τόν ἀσύρματο κλπ., ἔπρεπε νά βρισκόμαστε στήν ἴδια συχνότητα, νά ἐκπέμπουμε καί νά λαμβάνουμε ἀπό τόν ἄλλον στήν ἴδια συχνότητα γιά νά μπορέσουμε νά ἐπικοινωνήσουμε, ἔτσι καί γιά νά ἐπικοινωνήσουμε μέ τόν Θεό καί γιά νά πάρουμε την χάρη τοῦ Θεοῦ, χρειάζεται νά ὑπάρχει ἡ ταπείνωση καί ἡ ἀγάπη.

Καί ὅταν λέμε ἀγάπη, ἐννοοῦμε τήν τήρηση τῶν ἐντολῶν καί ὅταν λέμε ταπείνωση, πάλι ἐννοοῦμε τήν ὑπακοή καί τήν τήρηση τῶν ἐντολῶν. Ὅταν ὑπάρχουν αὐτά τότε ὁ ἄνθρωπος βρίσκει τήν ἴδια χάρη πού βρῆκε καί ἡ Παναγία μας, πού βρήκανε καί ὅλοι οἱ Ἅγιοι μέσα στήν Ἐκκλησία, μέσα στόν Χριστό, καί δέν στερούμαστε τίποτα σέ σχέση μέ τούς παλαιούς Ἁγίους.

Γιατί λένε μερικοί ὅτι σήμερα ἄλλαξαν τά δεδομένα, ἄλλαξαν τά χρόνια, σήμερα δέν μπορεῖς νά ἁγιάσεις. Αὐτό εἶναι βλασφημία, νά πεῖς ὅτι σήμερα δέν μπορεῖς νά γίνεις Ἅγιος. Ὅπως καί τότε, ἔτσι καί σήμερα, ἔτσι καί πάντα, μέχρι τό τέλος τῶν αἰώνων, μέχρι καί τά χρόνια τοῦ Ἀντιχρίστου, θά μπορεῖ νά ἁγιάσει αὐτός πού θέλει νά ἁγιάσει. Καί θά πρέπει νά θέλουμε νά ἁγιάσουμε, γιατί εἶναι ἐντολή τοῦ Θεοῦ: «Ἅγιοι γίνεσθε».

Γέροντας Γρηγόριος Παπασωτηρίου: Γεννημένος γιά τήν αἰωνιότητα!!!

Αυτός είναι ο χαρακτηρισμός που γεννάται στην ψυχή μου, σήμερα που συμπληρώθηκαν 3 χρόνια από την οσιακή κοίμηση του! Να έχουμε την ευχή του και τις πρεσβείες του.

Σταχυολογήματα από τους μελίρρυτους λόγους του:

Έρχονται δύσκολες ημέρες για όλο τον κόσμο. Εγώ δεν θα είμαι. Προσέξτε να διατηρήσετε την πίστη σας!

Δίχως τη Χάρι του Θεού είναι αδύνατο να απαλλαγούμε από τις αδυναμίες, όσο και αν θέλουμε να αγωνιστούμε και να προσπαθήσουμε. Προσέξατε το. Εμείς από μόνοι μας είμαστε ανίκανοι για οτιδήποτε. Και για το παραμικρό ακόμη ανίκανοι είμαστε δίχως την Χάρι του Θεού.

Αυτό που πρέπει να κάνουμε εμείς είναι να σκύψουμε, να ταπεινωθούμε, να πούμε "Θεέ μου " είμαι ένα χάλι, είμαι ελεεινός, βοήθησε με".

Ἐάν ὅμως κάποτε, συμβεῖ νά ἁμαρτήσεις,νά καταφύγεις στήν ἀγαθή ἐλπίδα...

«Οι δαίμονες επιθυμούν να μας κάνουν να χάσουμε την ψυχή μας. Όταν όμως μετανοούμε και εξομολογούμαστε, εκείνοι άστοχούν και εκπληρώνεται η γραφή που λέει ότι «η επιθυμία των αμαρτωλών εξαφανίζεται».

Είναι πολύ σπουδαίο το να μην καταδέχεσαι ποτέ να πέφτεις. εάν όμως κάποτε, παρασυρόμενος από τον εχθρό, συμβεί να αμαρτήσεις, να καταφύγεις στην αγαθή ελπίδα, γιατί οι ροπές των ανθρώπων τείνουν προς τα αντίθετα, δηλαδή προς την κακία.

Ὁ Χριστός εἶναι ἡ μόνη διέξοδος ἀπό αὐτόν τόν κόσμο

«Ὁ Χριστός εἶναι ἡ μόνη διέξοδος ἀπό αὐτόν τόν κόσμο· ὅλες οἱ ἄλλες διέξοδοι - σεξουαλική ἔκσταση, πολιτικές οὐτοπίες, οἰκονομική ἀνεξαρτησία - εἶναι μόνο ἀδιέξοδα στά ὁποῖα σαπίζουν τά πτώματα ἀμέτρητων ἀνθρώπων πού τά ἔχουν δοκιμάσει»

 Πηγή: 𝐽𝑢𝑟𝑛𝑎𝑙𝑢𝑙 𝑓𝑖𝑙𝑜𝑧𝑜𝑓𝑖𝑐 𝑎𝑙 𝑙𝑢𝑖 𝑆𝑒𝑟𝑎𝑓𝑖𝑚 𝑅𝑜𝑠𝑒 𝑅𝑜𝑠𝑒, 3 𝑓𝑒𝑏𝑟𝑢𝑎𝑟𝑖𝑒 1961

https://apantaortodoxias.blogspot.com/2022/11/3-1961.html

23 Νοεμβρίου. Ἀμφιλοχίου ἐπισκόπου Ἰκονίου (†394), Γρηγορίου Ἀκραγαντίνων. Σισινίου ὁμολογητοῦ (γ ́ αἰ.). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τετ. κδ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Θεσ. δ΄ 1-12).

Α Θεσ. 4,1         Τὸ λοιπὸν οὖν, ἀδελφοί, ἐρωτῶμεν ὑμᾶς καὶ παρακαλοῦμεν ἐν Κυρίῳ Ἰησοῦ, καθὼς παρελάβετε παρ᾿ ἡμῶν τὸ πῶς δεῖ ὑμᾶς περιπατεῖν καὶ ἀρέσκειν Θεῷ, ἵνα περισσεύητε μᾶλλον·

Α Θεσ. 4,1                 Εν συμπεράσματι, λοιπόν, αδελφοί, σας παρακαλούμεν και σας προτρέπομεν εν ονόματι του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, καθώς παρελάβατε και εδιδάχθητε από την προφορικήν μας διδασκαλίαν, δια το πως πρέπει να ζήτε και να φέρεσθε και να ευαρεστήτε στον Θεόν, σας παρακαλούμεν έτσι να φέρεσθε και να προοδεύετε ακόμη περισσότερον εις την χριστιανικήν ζωήν.