Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2022
Πώς ὁ νοῦς ἐπιστρέφει στήν τάξη του, Ἀββᾶ Ἠσύχιου τοῦ Πρεσβύτερου - Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Κήρυγμα 499. Πώς ὁ νοῦς ἐπιστρέφει στήν τάξη του, Ἀββᾶ Ἠσύχιου τοῦ Πρεσβύτερου - Πρός τόν Θεόδουλο, Λόγος περί νήψεως καί ἀρετῆς χωρισμένος σέ 203 κεφάλαια (τά λεγόμενα ἀντιρρητικά καί εὐκτικά), Φιλοκαλία τόμος Α', Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 8-12-2022
Ἡ εἰρήνη καί ἡσυχία τοῦ νοῦ ὡς καθημερινή ἐπιδίωξη, Ἀββᾶ Ἠσύχιου τοῦ Πρεσβύτερου - Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἡ εἰρήνη καί ἡσυχία τοῦ νοῦ ὡς καθημερινή ἐπιδίωξη, Ἀββᾶ Ἠσύχιου τοῦ Πρεσβύτερου - Πρός τόν Θεόδουλο, Λόγος περί νήψεως καί ἀρετῆς χωρισμένος σέ 203 κεφάλαια (τά λεγόμενα ἀντιρρητικά καί εὐκτικά), Φιλοκαλία τόμος Α', Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορειτου, 7-12-2022
Ὅσιος Πορφύριος-Ἡ ὅραση τῆς ἀγάπης
ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ
Η ΟΡΑΣΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
ΠΗΓΗ:ΕΔΩ
Γιὰ τὸν ὅσιο Πορφύριο μπορεῖ νὰ εἰπωθεῖ τοῦτο: Ἐκπυρωθεὶς ἀπὸ τὴν ἕνωσή του μὲ τὸ ἄστεκτον πῦρ, ἔγινε γιὰ μᾶς ζωτικὴ δύναμις.
Αὐτὴ εἶναι ἡ ἐμπειρία ὅλων, ὅσοι τὸν γνωρίσαμε, ἀλλὰ καὶ πολλῶν ποὺ δὲν μπόρεσαν νὰ τὸν γνωρίσουν κατὰ τὴν ἐπίγεια ζωή του. Ἦταν, καὶ εἶναι ἀκόμη, ἡ παράκλησις τοῦ κόσμου. Ἔχοντας τὴν ἁγία εὐαισθησία τῶν Ἁγίων, εἶχε ἀπὸ τὸν Θεὸ ἕνα ἰδιαίτερο χάρισμα: νὰ βλέπει. Κι ὅταν δυσκολευόταν νὰ βλέπει στὸ φυσικὸ φῶς, εἶχε τὸ χάρισμα νὰ βλέπει ὅσα συνέβαιναν μακριὰ ἢ κοντά, σὰν μέσα σὲ μιὰ ἀχτίδα φωτός.
Οἱ έμπειρίες ποὺ μοῦ χάρισε ὁ Θεὸς κοντά του εἶναι θαυμαστές. Ὅμως ὁ ἴδιος δὲν θεωροῦσε τὰ θαυμαστὰ σημεῖα ὡς τεκμήρια ἁγιότητας. Ἐκεῖνο ποὺ ἦταν ἀναμφισβήτητα τεκμήριο ἁγιότητας ἦταν ὅτι οἱ παρεμβάσεις του ἔσωζαν ἀνθρώπους. Ἐξίσου ἀδιαμφισβήτητο τεκμήριο ἦταν καὶ ἡ σωστικὴ καὶ ζωντανὴ παρουσία του μετὰ τὴν ὁσία του κοίμηση.
Ἀναφέρω μόνο ἐνδεικτικά αὐτὸ ποὺ μοῦ συνέβη ἕνα χρόνο περίπου μετὰ τὴν κοίμησή του. Ἦταν ἕνα τηλεφώνημα. Καλοῦσα ἐπανειλημμένως τὴν γερόντισσα τῆς μονῆς στὸν Ὠρωπό, γιὰ ἕνα θέμα ποὺ ἀφοροῦσε καὶ στὴ δική μας μονή. Κάποια στιγμή, τὸ τηλέφωνο ἀπάντησε, κι ἄκουσα στὴν ἄλλη γραμμή, άπότομη, ὡς συνήθως, τὴν φωνὴ τοῦ γέροντος: “Ἐμπρός, ἔλα.” Στὴν ἀρχὴ δὲν κατάλαβα τί συνέβαινε, καὶ μετὰ ἀπὸ λίγο συνεχίζει, “Ἔλα, ἐγὼ εἶμαι, ὁ Πορφύριος.” Τοῦ εἶπα, ὅταν συνῆλθα, “Γέροντα, δὲν ἔχεις φύγει πρὸς τὴν ἄλλη ζωή;” Μοῦ λέει “Ναί. Ἀλλὰ ἐφόσον θέλεις ἀπάντηση στὸ ἐρώτημα αὐτό, καὶ ἡ γερόντισσα ἀπουσιάζει, ὁ Θεὸς παραχώρησε νὰ σοῦ ἀπαντήσω.”
Μεγάλο θαῦμα τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη Μαξίμοβιτς
ΜΕΓΆΛΟ ΘΑΎΜΑ ΤΟΎ ΑΓΊΟΥ ΙΩΆΝΝΗ ΜΑΞΊΜΟΒΙΤΣ
Γεια σας, δεν ξέρω από πού να ξεκινήσω, οπότε θα ξεκινήσω με τη σειρά. Τον Μάιο του τρέχοντος έτους, με υπερηχογράφημα βρέθηκε όγκος στο στήθος με υποψία καρκίνου και παραπέμφθηκα επειγόντως σε ογκολόγο.
Υπήρχαν πολλά τρομερά συμπτώματα. Βγήκα από την αίθουσα υπερήχων κατά μήκος του τοίχου και υπήρχε μια σκέψη στο κεφάλι μου - Έχω έναν μικρό γιο. Είναι τα πάντα μου! Φόβος και δάκρυα. Δεν θυμάμαι πολλά πράγματα από εκείνη την περίοδο, δεν ήταν ξεκάθαρο τι είχα στο μυαλό μου.
Και έφτασα στην εκκλησία, θυμάμαι ότι απλώς στεκόμουν και έκλαιγα κοντά στις εικόνες, και φεύγοντας από την εκκλησία, σταμάτησα κοντά στο τραπέζι με βιβλία, μόλις πήρα ένα βιβλίο με το όνομα «ΙΩΑΝΝΗΣ» και έφυγα, χωρίς να καταλάβω γιατί το πήρα και αν θα το διάβαζα.
Όταν έφτασα στη δουλειά, άνοιξα το βιβλίο και το διάβασα σε δύο μέρες. Αυτό ήταν ένα βιβλίο για τον Άγιο Ιωάννη της Σαγκάης.
Δεν έχω βιώσει τέτοια απόλαυση και γαλήνη για πολύ καιρό, ήμουν σίγουρη ότι είχα βρει βοήθεια. Το ίδιο γρήγορα, χωρίς να ξέρω πώς, απέκτησα και το λάδι και το εικονίδιο (όλα μου ήρθαν τόσο εύκολα).
Προσευχήθηκα στον Ιωάννη, και με βοήθησε, το ένιωσα. Άλειψα τη θέση του όγκου με λάδι, προσευχήθηκα, ζήτησα βοήθεια για να επουλωθώ.
Ἡ κοινωνική προεργασία τῆς παιδεραστίας
Ἡ κοινωνική προεργασία τῆς παιδεραστίας
(Εστία Πατερικών Μελετών)
Τό ἀποτρόπαιο ἔγκλημα στόν Κολωνό καὶ οἱ συνεχεῖς περιπτώσεις βιασμῶν, δικαὶως ἔχουν σοκάρει τήν κοινωνία. Δέν μπορεῖ νά χωρέσει ἀνθρώπου νοῦς, ὅτι συνάνθρωποί μας ἔχουν φθάσει σέ τέτοιο σημεῖο διαστροφῆς νά βιάζουν ψυχές καὶ σώματα ἀθώων παιδιῶν.
Πρόκειται γιά κεραυνό ἐν αἰθρίᾳ;
Ἡ προεργασία τοῦ ἐγκλήματος εἶναι ἔκδηλη καὶ ἡ ἀδιαφορία μας σέ αὐτή τήν προεργασία, παράγοντας διευκόλυνσής του. Πλέον οἱ περιπτώσεις παιδεραστίας ἔχουν γίνει πάρα πολλές· ἐμεῖς ὅμως διαπράττουμε ἕνα μεγάλο λάθος. Ἀναζητοῦμε τά αἴτια μόνο στήν κακότητα τῶν δραστῶν καὶ καθόλου στήν κοινωνία καὶ
όν τρόπο πού μεγάλωσαν καὶ μεγαλώνουν οἱ Ἕλληνες τίς τελευταῖες δεκαετίες. Χωρίς τόν ἐντοπισμό τῆς αἰτίας, ὅμως, δέν θά ὑπάρξει καμμία ἀναστροφή τῆς κακῆς πορείας. Παρακάτω, γίνεται μία προσπάθεια ἐντοπισμοῦ τῶν πραγματικῶν αἰτίων καί πρόταση γιά τήν ἀλλαγή.
Τηλεόραση καὶ κινητό τηλέφωνο
Μία πρώτη πικρή διαπίστωση πού ὀφείλουμε νά παραδεχτοῦμε, ἄν θέλουμε νά εἴμαστε εἰλικρινεῖς, εἶναι ὅτι οἱ «παιδεραστές» ἔχουν μπεῖ στά σπίτια μας, διότι ἐμεῖς μέ ἀδιαφορία καὶ ἀφέλεια τούς ἀνοίξαμε. Καὶ αὐτοί οἱ «παιδεραστές» εἶναι ἡ τηλεόραση καὶ ἐσχάτως τό κινητό τηλέφωνο. Ἀμφιβάλλει κανείς ὅτι τά παιδιά ἀπό τήν τηλεόραση καὶ ἀπό τό κινητό τους μαθαίνουν ἀπό τήν ἀθώα παιδική τους ἡλικία γιά τό σέξ; Ἄν κάποιος μιλήσει πρόστυχα ἤ συνευρεθεῖ ἐρωτικά μπροστά σέ ἕνα παιδί, δέν τό κακοποιεῖ; Ὅποια ὥρα καὶ νά ἀνοίξει κάποιος τήν τηλεόραση, θά δεῖ προστυχιές, αἰσχρότητες, ἐρωτικές σκηνές, μοιχεῖες, βίντεο κλίπ μέ ἡμίγυμνες τραγουδίστριες νά χορεύουν προκλητικά. Σέ πολλά σπίτια οἱ τηλεοράσεις μένουν ἀνοιχτές ὅλη μέρα, ἀκόμα καὶ ὅταν δέν βλέπει κανείς. Ἔτσι ὅλα τά σεξουαλικά μηνύματα περνοῦν στά νήπια καὶ αὐτά ἀρχίζουν νά σκέφτονται τόν ἔρωτα σέ μία ἡλικία ἀθωότητας καὶ μάλιστα νά μιμοῦνται αὐτά πού βλέπουν. Καὶ ἄν δέν τά δοκιμάσουν μέ παιδιά τῆς ἡλικίας τους, πιθανόν νά βρεθεῖ κάποιος μεγαλύτερος νά τά ἐκμεταλλευτεῖ, μεγαλωμένος καὶ αὐτός μέ τίς ἴδιες ἀρχές τῆς σαρκολατρείας πού ἀφειδῶς μᾶς προσέφερε ἡ τηλεόραση τίς τελευταῖες δεκαετίες.
Τήν ἴδια ὥρα πολλοί, ἄν ὄχι οἱ περισσότεροι γονεῖς, γελᾶνε καὶ ἐπιβραβεύουν μέ χειροκροτήματα τά παιδιά τους, ὅταν ἀπό νήπια μιμοῦνται ἄσεμνους χορούς πού βλέπουν στήν τηλεόραση καὶ τραγουδοῦν τραγούδια πρόστυχα καὶ ἀπαράδεκτα ὄχι μόνο γιά παιδιά ἀλλά καὶ γιά κάθε ἄνθρωπο μέ ἀξιοπρέπεια.
Ἡ μοναχική ζωή εἶναι ἡ σύμφωνη μέ τήν Ἁγία Γραφή ζωή, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
«Ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῶ, ἀποδώσει σοι ἐν τῶ φανερῶ»[1]. Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός μᾶς δίδαξε ὅλες τίς πνευματικές μας πράξεις, καί μάλιστα τήν προσευχή τήν νηστεία καί τήν ἐλεημοσύνη, νά τίς κάνουμε κρυφά. Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός ὅπως ὁ Ἴδιος ἔζησε, ἔτσι δίδαξε καί ἐμᾶς νά ζοῦμε. Εἶναι τό πρότυπο τῆς χριστιανικῆς ζωῆς, τόσο τῶν μοναχῶν ὅσο καί τῶν λαϊκῶν χριστιανῶν. Καί ἡ μοναχική ζωή ἐφαρμόζει μέ ἀκρίβεια αὐτή τήν προτροπή τοῦ Κυρίου, νά τά κάνει ὅλα ὁ μοναχός κρυφά, ὅπως θά πρέπει καί κάθε χριστιανός νά κάνει τά πνευματικά του, αὐτά πού ὀνομάζουμε καθήκοντα, ἀλλά καί τίς διάφορες πνευματικές πράξεις, τίς διάφορες ἐνέργειες πού εὐαρεστοῦν στόν Θεό, νά τίς κάνει μέ σκοπό νά ἀρέσει στόν Θεό καί μόνο σέ Αὐτόν.
Ἡ Ἁγία Γραφή εἶναι βάση πάνω στήν ὁποία ἑδράζεται τό οἰκοδόμημα τοῦ μοναχισμοῦ. «Ὅλα ἔχουν τή βάση τους», ἔλεγε ὁ Ἅγιος Πορφύριος, «στό αἰώνιο βιβλίο, τήν Ἁγία Γραφή. Ἡ μοναχική ζωή ἀπορρέει μέσα ἀπ' τήν Ἁγία Γραφή, μέσα ἀπ' τό Εὐαγγέλιο»[2]. Βλέπουμε τόν Κύριο νά διανυκτερεύει προσευχόμενος. Καί τό ἴδιο προσπαθοῦν νά κάνουν καί οἱ μοναχοί. Βλέπουμε τόν Κύριο νά νηστεύει σαράντα ἡμέρες καί σαράντα νύχτες, καί τό ἴδιο κάνουν καί οἱ μοναχοί.
Στήν Παλαιά Διαθήκη πάλι διαβάζουμε: Εἶπε ὁ Θεός εἰς τόν Ἀβραάμ: «ἔξελθε ἐκ τῆς γῆς σου καί ἐκ τῆς συγγενείας σου καί ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ πατρός σου καί δεῦρο εἰς τήν γῆν, ἥν ἄν σοι δείξω»[3]. Ὁ πρῶτος ἀναχωρητής, ὑπακούοντας στήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ, εἶναι ὁ Ἀβραάμ. Καί τό ἴδιο λέγει ὁ Κύριος καί σέ ὅλους τούς χριστιανούς, νά φεύγουν ἀπό τήν γῆ, νά μήν κολλᾶνε στή γῆ, νά φεύγουν καί ἀπό τούς συγγενεῖς ὅταν αὐτή δέν εἶναι ἡ ζωή τους, δέν ζοῦν σύμφωνα μέ τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, καί νά πηγαίνουν εἰς τήν γῆ τήν ὁποίαν Αὐτός θά τούς δείξει. Καί ἡ γῆ αὐτή δέν εἶναι ἄλλη παρά ἡ Ἐκκλησία καί ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία στήν γῆ φανερώνεται ὡς Ἐκκλησία καί ὡς ἐπί γῆς Ἐκκλησία καί εἶναι ἡ ἴδια αὐτή Ἐκκλησία πού συνεχίζεται καί ὑπάρχει εἰς τούς αἰῶνας καί εἰς τούς οὐρανούς.
«Ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ», ὅπως ἔλεγε πάλι ὁ Ἅγιος Πορφύριος, «εἶναι ἡ ἴδια καί ἐδῶ στή γῆ καί στόν οὐρανό. Ἐδῶ ὅμως ἔχουμε τήν πρόγευση καί ἐκεῖ ἔχουμε τήν τέλεια γεύση καί φανέρωση»[4]. Ὁ Χριστός πάλι μᾶς λέγει: «Ὁ φιλῶν πατέρα ἤ μητέρα ὑπέρ ἐμέ οὐκ ἔστι μου ἄξιος»[5]. Αὐτός πού ἀγαπάει τόν πατέρα του καί τήν μητέρα του παραπάνω ἀπό Ἐμένα, δέν Μοῦ εἶναι ἄξιος, καί «ὁ φιλῶν υἱόν ἤ θυγατέρα ὑπέρ ἐμέ οὐκ ἔστι μου ἄξιος»[6]. Κι αὐτός πού ἀγαπάει τά παιδιά του παραπάνω ἀπό Ἐμένα, δέν Μοῦ εἶναι ἄξιος, καί «ὅς οὐ λαμβάνει τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκολουθεῖ ὀπίσω μου, οὐκ ἔστι μου ἄξιος»[7], καί αὐτός ὁ ὁποῖος δηλαδή δέν ἀποφασίζει νά σηκώσει τόν σταυρό του, τίς ὅποιες δοκιμασίες τίς ἀκούσιες ἀλλά καί τίς ἑκούσιες πού μᾶς καλεῖ ὁ Χριστός μας διά τῆς Ἁγίας Ἐκκλησίας νά σηκώσουμε, ὅποιος δέν τό κάνει αὐτό καί δέν ἀκολουθεῖ ὀπίσω Του, αὐτός δέν εἶναι ἄξιος τοῦ Χριστοῦ.
Ἡ Ἁγία Μεγαλομάρτυς Βαρβάρα
Η ΑΓΙΑ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΒΑΡΒΑΡΑ
Η αγία Βαρβάρα έζησε επί βασιλείας Διοκλητιανού (284-305). Ήταν θυγατέρα του τοπάρχη της Ηλιουπόλεως (σημ. Μπάαλμπεκ στον Λίβανο) Διοσκόρου, πλούσιου ειδωλολάτρη. Επιθυμώντας να διαφυλάξει την εξαίρετη ωραιότητά της, ο Διόσκορος, που ετοιμαζόταν να αναχωρήσει σε ταξίδι μακρινό, έκλεισε την κόρη του σε πύργο υψηλό στο παλάτι του ώστε κανείς άνδρας να μην την βλέπει. Είχε φροντίσει να της δώσει όλα τα αγαθά καθώς και εκλεκτή μόρφωση, δεν μπόρεσε όμως να εμποδίσει την κόρη του να ασκήσει την διάνοιά της σύμφωνα με την εικόνα του Θεού που υπάρχει μέσα σε κάθε άνθρωπο. Στοχαζόμενη την ανταύγεια της παρουσίας του Θεού στην φύση, η Βαρβάρα από μόνη της έφθασε σε γνώση του Ενός Τριαδικού Θεού· αποστράφηκε από τις ματαιότητες και η καρδιά της σκιρτούσε μόνο για τον Χριστό, τον Επουράνιο Νυμφίο. Ο Διόσκορος είχε διατάξει επίσης να χτίσουν στην βάση του πύργου ένα λουτρό και διέταξε να φτιάξουν μόνο δύο παράθυρα. Βλέποντας την οικοδόμηση του λουτρού κατά την απουσία του πατέρα της, η Βαρβάρα ζήτησε από τους εργάτες να ανοίξουν ένα τρίτο παράθυρο, ώστε η αίθουσα να φωτίζεται από φως τριπλό, σύμβολο του τριαδικού φωτός του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, που φωτίζει κάθε άνθρωπο που έρχεται στον κόσμο. Όταν επέστρεψε από το ταξίδι του ο Διόσκορος με πολλές προτάσεις για πλούσια συνοικέσια, αντιμετώπισε την ισχυρή άρνηση της νεαρής κόρης, η οποία επιθυμούσε να αφιερώσει την παρθενία της στον Χριστό. Η κατάπληξη του σκληρόκαρδου εκείνου ανθρώπου μετεβλήθη σε βίαιη οργή όταν έμαθε ότι με εντολή της κόρης του είχαν ανοίξει τρίτο παράθυρο στο κτίριο του λουτρού. Ζήτησε να μάθει τον λόγο και η Βαρβάρα έκανε ενώπιόν του το σημείο του Σταυρού και δείχνοντάς του τα τρία ενωμένα της δάχτυλα, του είπε: «Πατήρ, Υιός και Άγιον Πνεύμα· αυτό το μοναδικό φως φωτίζει όλη την κτίση και μέσω του σημείου του Σταυρού σώζονται οι άνθρωποι». Έξαλλος ο Διόσκορος άρπαξε το σπαθί του και πήγε να την αποκεφαλίσει επί τόπου· ευτυχώς η νεαρά παρθένος διέφυγε και κατέφυγε στο βουνό, όπου ένας βράχος σχίσθηκε θαυματουργικά στα δύο για να την δεχθεί.
Θανατηφόρος εἶναι ὁ σταυρός γιά κείνους, πού δέν μετέβαλαν τόν ''σταυρό τους'' σέ ''σταυρό τοῦ Χριστοῦ''
«Θανατηφόρος εἶναι ὁ σταυρὸς γιὰ κείνους, ποὺ δὲν μετέβαλαν τὸν ''σταυρό τους'' σὲ ''σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ'', ποὺ ὅταν ἔχουν σταυρὸ γογγύζουν κατὰ τῆς θείας Προνοίας, τὴν βλασφημοῦν, ἀπελπίζονται καὶ ἀπογοητεύονται.
Οἱ ἀμετανόητοι ἁμαρτωλοὶ ποὺ δὲν θέλουν νὰ συναισθανθοῦν τὴν ἀξία τοῦ σταυροῦ τους, πεθαίνουν τὸν αἰώνιο θάνατο καὶ στεροῦνται, ἐξ αἰτίας τῆς ἀνυπομονησίας τους, τὴν ἀληθινὴ ζωή, τὴν ζωὴ μὲ τὸν Θεό. Γι’ αὐτοὺς ἡ ἀποκαθήλωσίς τους γίνεται μόνον γιὰ νὰ κατεβοῦν μὲ τὴν ψυχή τους στὸν αἰώνιο τάφο, στὴν φυλακὴ τοῦ ἅδου.
νά μήν ἐγκαταλείπετε τόν κανόνα τῆς ἀπογευματινῆς προσευχῆς, ἀκόμη κι ἄν εἶστε πολύ κουρασμένοι.
Ὁ ἅγιος δίκαιος Ἰωάννης τῆς Κρονστάνδης συμβούλεψε νά μήν ἐγκαταλείπετε τόν κανόνα τῆς ἀπογευματινῆς προσευχῆς, ἀκόμη κι ἄν εἶστε πολύ κουρασμένοι. Νά ἀφιερώσετε λίγα λεπτά ἀπό τόν ὕπνο, ἀλλά καί πάλι νά κάνετε τόν κόπο νά προσευχηθεῖτε, καί ὁ ὕπνος σας θά εἶναι πιό ὁλοκληρωμένος καί θά ξυπνήσετε ξεκούραστοι. - Ἱερέας Σέργιος Νικολάεφ
http://apantaortodoxias.blogspot.com/2022/12/blog-post_85.html
8 Δεκεμβρίου. Προεόρτια τῆς συλλήψεως τῆς ἁγίας Ἄννης, Παταπίου ὁσίου (η ́ αἰ.). Σωσθένους, Ἀπολλώ, Τυχικοῦ κ.λπ. ἐκ τῶν 70 (α ́ αἰ.)· Παρθενίου ὁσίου τοῦ ἐν Χίῳ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό
ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Πέμ. κς΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Τιμ γ΄ 1-13).
Α Τιμ. 3,1 Πιστὸς ὁ λόγος· εἴ τις ἐπισκοπῆς ὀρέγεται, καλοῦ ἔργου ἐπιθυμεῖ.
Α Τιμ. 3,1 Αξιόπιστος και αληθινός είναι ο λόγος, που θα σας πω· εάν κανείς επιθυμή πολύ το αξίωμα του επισκόπου, καλόν έργον επιθυμεί (εφ όσον πράγματι ποθεί το έργον του υψίστου τούτου λειτουργήματος και όχι την τιμήν του αξιώματος).