Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2022
Τό δύσκολο ἔργο τῆς ψυχικῆς εἰρήνης καί ἡ οὐράνια γλυκύτητα τοῦ, Ἀββᾶ Ἠσύχιου τοῦ Πρεσβύτερου - Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Κηρυγμα 511. Τό δύσκολο ἔργο τῆς ψυχικῆς εἰρήνης καί ἡ οὐράνια γλυκύτητα τοῦ, Ἀββᾶ Ἠσύχιου τοῦ Πρεσβύτερου - Πρός τόν Θεόδουλο, Λόγος περί νήψεως καί ἀρετῆς χωρισμένος σέ 203 κεφάλαια (τά λεγόμενα ἀντιρρητικά καί εὐκτικά), Φιλοκαλία τόμος Α', Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορειτου, 22-12-2022
Ἡ ἐν Χριστῷ ζωή ὁδηγεῖ στή θεωρία τοῦ Θεοῦ καί στήν πνευματική γνώση, Ἀββᾶ Ἠσύχιου τοῦ Πρεσβύτερου - Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Κηρυγμα 510. Ἡ ἐν Χριστῷ ζωή ὁδηγεῖ στή θεωρία τοῦ Θεοῦ καί στήν πνευματική γνώση, Ἀββᾶ Ἠσύχιου τοῦ Πρεσβύτερου - Πρός τόν Θεόδουλο, Λόγος περί νήψεως καί ἀρετῆς χωρισμένος σέ 203 κεφάλαια (τά λεγόμενα ἀντιρρητικά καί εὐκτικά), Φιλοκαλία τόμος Α', Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορειτου, 21-12-2022
Ἡ παναθρώπινη προσμονή τῆς Ἐνανθρωπήσεως τοῦ Θεοῦ
Η ΠΑΝΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΠΡΟΣΜΟΝΗ ΤΗΣ ΕΝΑΝΘΡΩΠΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού
Η Ενανθρώπηση του Θεού Λόγου αποτελεί το μέγιστο γεγονός της ανθρώπινης ιστορίας. Ένα γεγονός το οποίο άλλαξε κυριολεκτικά τη ροή των ιστορικών πραγμάτων και το οποίο χώρισε την ανθρώπινη ιστορία στα δύο, σε προ Χριστού και μετά Χριστόν εποχή. Η Γέννηση του Θεανθρώπου αποτελεί το σημείο μηδέν, σηματοδοτώντας την οριστική δύση του παλιού κόσμου, του πεπαλαιωμένου, του παρηκμασμένου και την ανατολή του νέου, του ανακαινισμένου, του έχοντος δυναμική και προοπτική.
Δεν χώρισε μόνο την ιστορία, αλλά σηματοδότησε και τον άνθρωπο, ο οποίος, δια της Θείας Ενανθρωπίσεως, διακρίνεται στον παλαιό, τον πτωτικό, τον υποδουλωμένο στο διάβολο, τον εργάτη της αμαρτίας και υποκείμενο στο θάνατο άνθρωπο και στον νέο, τον αναγεννημένο, τον απελεύθερο, τον ελπιδοφόρο και απολυτρωμένο. Το σημαντικό είναι πως ο Χριστός δεν ήρθε να σώσει μια συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων, έναν λαό, ένα έθνος, αλλά ολόκληρο το ανθρώπινο γένος, ήρθε να λυτρώσει «παγγενή τον Αδάμ», όπως αναφέρουν οι Πατέρες. Ήρθε να ανακαινίσει και να απολυτρώσει όλα τα ανθρώπινα πρόσωπα, όλων των εθνών, όλων των εποχών και να τα ενώσει με το Θεό. Ετούτο αναφέρεται στην καταπληκτική προφητεία του πατριάρχη Ιακώβ, πως ο μελλοντικός σωτήρας και λυτρωτής θα είναι η «προσδοκία των εθνών»: «ουκ εκλείψει άρχων εξ Ιούδα και ηγούμενος εκ των μηρών αυτού, έως εὰν έλθῃ τα αποκείμενα αυτώ, και αυτὸς προσδοκία εθνών» (Γεν. 49,10). Θα είναι η προσμονή όλων των ανθρώπων, όλων των εθνών, εις πείσμα κάποιων, οι οποίοι Τον περίμεναν δικό τους, «εθνικό σωτήρα», ο οποίος θα ικανοποιούσε τα μικροεθνικιστικά τους όνειρα και γι’ αυτό δεν Τον αναγνώρισαν και τον περιμένουν ακόμα!
Αυτοί οι «εθνικιστές» του Μεσσία, ας μελετούσαν τουλάχιστον με μεγαλύτερη προσοχή και με ανοιχτότερους ορίζοντες τα ιερά κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης, για να διαπιστώσουν πως ο Μεγάλος Λυτρωτής θα είναι πέρα και πάνω από λαούς και έθνη, θα είναι ο σωτήρας πάντων των εθνών. Και τούτο φαίνεται ξεκάθαρα στο 3ο κεφάλαιο της Γενέσεως, όπου ο Θεός της αγάπης και του άμετρου ελέους, παρ’ όλη της πτώση και την αμετανοησία των πρωτοπλάστων, τους έδωσε τη μεγάλη ελπίδα, πως τα βάσανά τους, η δυστυχία τους, η φθορά και ο θάνατος, τα ολέθρια αυτά αποτελέσματα της αμαρτίας, θα έχουν κάποτε τέλος. Θα έρθει «το Σπέρμα της Γυναικός», ο μυστηριώδης Γιος της Γυναίκας, να συντρίψει το κεφάλι του αιτίου της κακοδαιμονίας τους, τον νοητό όφη, το διάβολο και να απελευθερώσει το ανθρώπινο γένος. «Και έχθραν θήσω ανὰ μέσον σου και ανὰ μέσον της γυναικὸς και ανὰ μέσον του σπέρματός σου και ανὰ μέσον του σπέρματος αυτής· αυτός σου τηρήσει κεφαλήν, και συ τηρήσεις αυτού πτέρναν» (Γεν.3,15). Πρόκειται για την πρώτη μεγάλη προφητική είδηση, η οποία ονομάζεται «Πρωτοευαγγέλιο», η οποία χαράχτηκε βαθειά στις ψυχές του πρώτου ανθρωπίνου ζευγαριού και μεταδόθηκε σε όλους τους απογόνους τους, ως μια αχτίδα ελπίδος και γλυκιάς προσμονής. Ως μια ελπιδοφόρα παρηγοριά στην δυστυχία τους, που τους συσσώρευσε η αποστασία από το Θεό και η αμαρτία.
Γέρων Γρηγόριος: «Ὁ Πάπας θά συνεργαστεῖ μέ τόν ἀντίχριστο. Εἶναι δυνατόν νά δώσω στόν ἀντίχριστο Πάπα Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ; Ἐδῶ ὅμως θέλουν νά μᾶς πᾶνε»!
«Ὁμιλίες Γέροντος Γρηγορίου - Β'», (2021) Μεταμόρφωσις Χαλκιδικῆς: Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον «Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος».
Λέει μιά λαϊκή παροιμία «ὁ λύκος καί ἄν ἐγέρασε καί ἄσπρισε τό μαλλί του, μήτε τήν γνώμη ἄλλαξε μήτε τήν κεφαλή του». Ὁ Θεός, ἡ ἀγάπη Του, ὁ Πατέρας μᾶς δείχνει σημεῖα, γιά νά μήν κοιμόμαστε, νά ξυπνᾶμε. Μᾶς τραντάζει. Καί ἐμεῖς -δέν λέω γιά τόν ἁπλό κόσμο· δέν ἔχει τόση εὐθύνη ὁ ἁπλός κόσμος- ἐμεῖς, οἱ ἄλλοι πού ἔχουμε κάποια θέση καί ἑπομένως εὐθύνη, ἐμεῖς κοιμόμαστε. Συνεχίζουμε νά κοιμόμαστε. Καί λέμε ἐμεῖς οἱ παπᾶδες, οἱ Θεολόγοι καί... ἄλλοι ἐπίσημοι «ξέρεις, πρέπει νά ἔχουμε ἀγάπη. Τί θά πεῖ Ρωμαιοκαθολικός, τί θά πεῖ Προτεστάντης, τί θά πεῖ Ὀρθόδοξος; Τό Εὐαγγέλιο λέγει "νά εἶστε ἀδελφοί, ἀγαπημένοι νά εἶστε". Στό ὄνομα τῆς ἀγάπης νά ἑνωθοῦμε».
Καί ποιός δέν τό θέλει νά ἑνωθοῦμε; Ποιός δέν τό θέλει; Κάνουμε προσευχές, παρακαλοῦμε τόν Θεό. Δέν θέλουμε νά εἴμαστε ὅλοι ἑνωμένοι, νά εἴμαστε πραγματικά ἀδελφοί; Ἀλλά πῶς μπορεῖ νά ἑνωθεῖ τό ψέμα μέ τήν Ἀλήθεια; Ὅταν ὁ ἄλλος θά ἀφήσει τό ψέμα του καί θά ἀκολουθήσει τήν Ἀλήθεια, ἤδη ἑνωθήκαμε, τελείωσε. Ἀλλά αὐτοί οἱ ἐπίσημοι λένε «νά κάνουμε διαλόγους, νά κάνουμε συζητήσεις, νά κάνουμε χίλια δυό τέτοια πράγματα». Καί δέν συζητοῦν γιά τίς κακοδοξίες τοῦ Πάπα... Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς λέγει «τόν Πάπα νά καταρᾶσθε...».... Νά τόν καταρᾶσθε!
Ἀπουσία ἐκκλησιαστικοῦ φρονήματος
Ἀπουσία ἐκκλησιαστικοῦ φρονήματος
Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση
Οἱ συνειδητοὶ χριστιανοὶ εἶναι ἀπογοητευμένοι ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ ἄνθρωποι στὴν ἐποχή μας ἔχουν ἀπομακρυνθεῖ ἀπὸ τὸ Θεὸ καὶ ἐγκατέλειψαν τὶς ἠθικὲς ἀξίες ποὺ ἀκολουθοῦσαν οἱ παλαιότεροι. Τώρα πιὰ ὅλα ἐπιτρέπονται. Κανένας δισταγμός, καμιὰ συγκράτηση, κανένα εὐγενικὸ ὅραμα.
Ὅποιος σχολιάζει τὴν πνευματικὴ κατάπτωση, θεωρεῖται ἀναχρονιστικὸς καὶ συχνὰ ἐπικίνδυνος, γιατί ἀμφισβητεῖ τὰ δικαιώματα τῶν ἀνθρώπων, ποὺ προστατεύουν οἱ νόμοι!
Ἡ διάβρωση τῆς κοινωνίας γίνεται δεκτὴ ὡς πρόοδος, γι’ αὐτὸ καὶ δὲν ἀνησυχοῦν οἱ περισσότεροι στό βαθμὸ ποὺ θὰ ἔπρεπε. Τὰ ἐγκλήματα εἶναι καθημερινὰ καὶ τὰ σχόλια καὶ οἱ ἀναλύσεις τῶν εἰδικῶν γι’ αὐτὰ παίρνουν καὶ δίνουν, χωρὶς ὅμως νὰ ἀναφέρουν ὅτι αἰτία ὅλων τῶν κακῶς κειμένων εἶναι ἡ ἐγκατάλειψη τῶν ἠθικῶν ἀρχῶν τοῦ Εὐαγγελίου. Μιλοῦν γύρω ἀπὸ τὸ θέμα, ἀλλὰ ντρέπονται νὰ μποῦν στὴν οὐσία. Δέχονται ὅμως τὴν ἀστυνομικὴ βία στοὺς ἄλλους, ὄχι στὸν ἑαυτό τους καὶ καταφεύγουν στὴ δικαιοσύνη. Συχνὰ οἱ θύτες γίνονται θύματα, ἀρκεῖ νὰ ἔχουν καλοὺς δικηγόρους, γιὰ νὰ ἐμφανίσουν τὶς ὑποθέσεις τους ἀπὸ τὴν ἀνάποδη. Οἱ φυλακὲς εἶναι γεμάτες καὶ πολλοὶ παραβάτες τῶν νόμων βρίσκονται ἔξω, γιὰ νὰ συνεχίζουν τὸ ἔργο τους.
Ὁ λαὸς πιστεύει ὅτι μόνο οἱ πολιτικοὶ μποροῦν νὰ βελτιώσουν τὴν κατάσταση. Μὰ καὶ αὐτοὶ βρίσκονται σέ πολὺ χαμηλὸ ἐπίπεδο. Δὲν ἔχουν ἠθικὲς ἀρχές, δὲν σέβονται τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ὅσια καὶ ὑπηρετοῦν συμφέροντα καὶ τίποτα περισσότερο.
Μέ τήν ἐξομολόγηση ὁ Θεός συγχωρεῖ ὅλα τά ἁμαρτήματα, Βίος καί λόγοι Ἁγ.Πορφυρίου.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
«Ἐάν γάρ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τά παραπτώματα αὐτῶν, ἀφήσει καί ὑμῖν ὁ πατήρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος· ἐάν δέ μή ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τά παραπτώματα αὐτῶν, οὐδέ ὁ πατήρ ὑμῶν ἀφήσει τά παραπτώματα ὑμῶν»[1]. Αὐτό μᾶς ἔχει ὑποσχεθεῖ ὁ Κύριος, ὅτι θά συγχωρήσει τίς ἁμαρτίες μας, ἐάν καί ἐμεῖς συγχωρήσουμε τά σφάλματα τῶν ἀδελφῶν μας σέ μᾶς. Κι ἄν πάλι δέν συγχωρήσουμε στούς ἀδελφούς μας τά παραπτώματά τους σέ μᾶς, οὔτε καί Ἐκεῖνος θά συγχωρήσει τά παραπτώματά μας σέ Αὐτόν, τά ὁποῖα εἶναι βεβαίως πολύ-πολύ περισσότερα. Καί πάλι ὑποσχέθηκε εἰς τούς Ἁγίους Ἀποστόλους ὅτι θά τούς δώσει τήν ἐξουσία, καί μάλιστα τούς τήν ἔδωσε τήν ἐξουσία. Στήν ἀρχή εἶχε πεῖ στόν Ἀπόστολο Πέτρο ὅτι θά σοῦ δώσω «τάς κλεῖς τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν καί ὅ ἐάν δήσῃς ἐπί τῆς γῆς, ἔσται δεδεμένον ἐν τοῖς οὐρανοῖς, καί ὅ ἐάν λύσῃς ἐπί τῆς γῆς, ἔσται λελυμένον ἐν τοῖς οὐρανοῖς»[2]. Θά σοῦ δώσω δηλαδή, Πέτρε, τά κλειδιά τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν, δηλαδή τήν ἐξουσία διά τῆς ἐξομολογήσεως, ὥστε ὅποιο ἁμάρτημα δέν θά συγχωρέσεις ἐσύ στήν γῆ, θά εἶναι ἀσυγχώρητο καί στούς οὐρανούς. Καί ἁμάρτημα πού ἐσύ θά συγχωρήσεις πάνω στή γῆ, θά εἶναι συγχωρημένο καί στούς οὐρανούς. Καί στήν συνέχεια, μετά τήν Ἀνάσταση, ἔδωσε αὐτή τήν ἐξουσία καί σέ ὅλους τούς Ἀποστόλους καί τούς εἶπε: «Ἀμήν λέγω ὑμῖν, ὅσα ἐάν δήσητε ἐπί τῆς γῆς, ἔσται δεδεμένα ἐν τῷ οὐρανῷ, καί ὅσα ἐάν λύσητε ἐπί τῆς γῆς, ἔσται λελυμένα ἐν τῷ οὐρανῷ»[3]. Σᾶς βεβαιώνω λοιπόν, λέγει ὁ Κύριος, ὅτι ὅσα ἁμαρτήματα ἀφήσετε δεδεμένα καί ἀσυγχώρητα στή γῆ, θά μείνουν δεμένα καί ἀσυγχώρητα στόν οὐρανό∙ καί ὅσα συγχωρήσετε στήν γῆ, θά εἶναι συγχωρημένα καί λυμένα καί στόν οὐρανό.
Αὐτό βέβαια δέν σημαίνει ὅτι οἱ Ἀπόστολοι καί οἱ διάδοχοί τους, οἱ Ἐπίσκοποι καί οἱ Ἱερεῖς, ἔχουν πᾶσαν ἐξουσίαν νά λύνουν καί νά δένουν, ἀλλά νά λύνουν καί νά δένουν σύμφωνα μέ τήν Ἁγία Γραφή, σύμφωνα μέ τά λόγια τοῦ Χριστοῦ καί νά συγχωροῦν αὐτά πού καί ὁ ἴδιος ὁ Χριστός μας συγχωρεῖ. Καί ὄχι μιά θά λέγαμε ἀνεξέλεκτο ἐξουσία ἐπί πάντων. Ἄν ὁ πνευματικός - ὁ ἐξομολόγος, συγχωρεῖ κακῶς, δηλαδή ἐνῶ δέν πρέπει νά συγχωρεῖ κάποια πράγματα, τά συγχωρεῖ καί τά ἐπιτρέπει, ἀφοῦ αὐτά εἶναι ἀντίθετα μέ τόν νόμο τοῦ Θεοῦ, ὁπωσδήποτε καί αὐτός κολάζεται, ἀλλά καί αὐτός ὁ ὁποῖος ὑποτάσσεται σέ αὐτόν καί υἱοθετεῖ αὐτές τίς ἄνομες σκέψεις καί τοποθετήσεις.
Κάιν καί Ἄβελ
ΚΑΪΝ ΚΑΙ ΑΒΕΛ
Το βιβλίο της «Γένεσης» συνεχίζει την αφήγηση με την πορεία των απογόνων των πρωτόπλαστων μετά την εκδίωξή τους από τον Παράδεισο. Στο τέταρτο κεφάλαιο μπορούμε να διαβάσουμε για τον Κάιν και τον Άβελ, τα παιδιά του Αδάμ και της Εύας.
Όταν ο Θεός έπλασε τον Αδάμ και την Εύα, τους ευλόγησε και τους είπε ν’ αυξάνουν και να πληθαίνουν και να γίνουν κύριοι όλης της γης. Αυτή η ευχή συνόδευε τους πρωτόπλαστους και μετά την εκδίωξή τους από τον Παράδεισο. Ο Αδάμ και η Εύα αξιώθηκαν να αποκτήσουν πολλά παιδιά. Τα δύο πρώτα τους ήταν αγόρια, ο Κάιν και ο Άβελ. Ο Κάιν όταν μεγάλωσε έγινε γεωργός και ο Άβελ βοσκός.
Ὅπως προσεύχεσαι γιά τόν ἑαυτό σου,ἔτσι νά προσεύχεσαι γιά τόν ἀδελφό σου,νά τόν ἐλευθερώσει ἀπό τήν φθορά τῶν παθῶν του...
Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης
(Απο το βιβλίο: Η εν Χριστώ ζωή μου Τόμος Β' σελ. 105)
πηγή
https://proskynitis.blogspot.com/2022/12/blog-post_84.html
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΓΙΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΦΑΡΜΑΚΟΛΥΤΡΙΑΣ, 22-12-2022
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΓΙΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΦΑΡΜΑΚΟΛΥΤΡΙΑΣ, 22-12-2022
https://youtu.be/O7JKawI63M0
22 Δεκεμβρίου. Ἀναστασίας μεγαλομάρτυρος τῆς φαρμακολυτρίας (†304). Χρυσογόνου καὶ Θεοδότης μαρτύρων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό
ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Πέμ. κη΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Τίτ. α΄ 5-14).
Τιτ. 1,5 Τούτου χάριν κατέλιπόν σε ἐν Κρήτῃ, ἵνα τὰ λείποντα ἐπιδιορθώσῃ, καὶ καταστήσῃς κατὰ πόλιν πρεσβυτέρους, ὡς ἐγώ σοι διεταξάμην,
Τιτ. 1,5 Δια τούτο ακριβώς σε αφήκα, διερχόμενος από την Κρήτην, δια να οργανώσης καλύτερον και συμπληρώσης όσα εγώ βιαζόμενος να φύγω παρέλειψα, και να εγκαταστήσης εις κάθε πόλιν πρεσβυτέρους, όπως εγώ σε διέταξα.