Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2022
Εἰς τήν προσκύνηση καί ὁδοιπορία τῶν τριῶν μάγων Γ1' μέρος- Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Κηρυγμα εις τήν προσκύνηση καί ὁδοιπορία τῶν τριῶν μάγων Γ1' μέρος- Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορειτου, 30-12-2022, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορειτου
ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ ΠΕΡΙΤΟΜΗΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ, 31-12-2022
ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ ΠΕΡΙΤΟΜΗΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ, 31-12-2022
https://youtu.be/z0PI8alCLkM
Ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας γιά τή περιτομή τοῦ Κυρίου
Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
«Καὶ ὅτε ἐπλήσθησαν ἡμέραι ὀκτὼ τοῦ περιτεμεῖν τὸ παιδίον, καὶ ἐκλήθη τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦς, τὸ κληθὲν ὑπὸ τοῦ ἀγγέλου πρὸ τοῦ συλληφθῆναι αὐτὸν ἐν τῇ κοιλία (:Και όταν συμπληρώθηκαν οι οκτώ ημέρες για να γίνει στο παιδί η περιτομή, του έκαναν περιτομή, για να επιβεβαιωθεί και με την πράξη αυτή ότι ήταν γνήσιος απόγονος του Αβραάμ. Και του δόθηκε το όνομα Ιησούς, όπως δηλαδή το είχε ονομάσει ο άγγελος προτού ακόμα συλληφθεί το παιδί στην κοιλιά της μητέρας του)»[Λουκ.2,21].
Εδώ λοιπόν με αυτά που αναγνώσαμε πριν λίγο, βλέπουμε ότι υποτασσόταν στους νόμους του Μωυσή ή μάλλον βλέπουμε ο ίδιος ο νομοθέτης και Θεός να υποτάσσεται ως άνθρωπος στους δικούς Του νόμους. Και για ποιο λόγο το κάνει αυτό, θα μας το διδάξει ο σοφότατος Παύλος: «Οὕτω καὶ ἡμεῖς, ὅτε ἦμεν νήπιοι, ὑπὸ τὰ στοιχεῖα τοῦ κόσμου ἦμεν δεδουλωμένοι· ὅτε δὲ ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπὸ νόμον, ἵνα τοὺς ὑπὸ νόμον ἐξαγοράσῃ, ἵνα τὴν υἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν (:Έτσι κι εμείς, οι Χριστιανοί, όταν ήμασταν σε νηπιώδη πνευματική κατάσταση, ήμασταν υποδουλωμένοι κάτω από τα στοιχεία του κόσμου(δηλαδή κάτω από τη στοιχειώδη και ανεπαρκή θρησκευτική γνώση που έχει ο κόσμος των ατελών και παχυλών ανθρώπων). Όταν όμως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου που είχε ορίσει η πανσοφία του Θεού, ο Θεός εξαπέστειλε τον Υιό Του, που γεννήθηκε από γυναίκα και έζησε σύμφωνα με τις διατάξεις του μωσαϊκού νόμου, για να εξαγοράσει αυτούς που βρίσκονταν κάτω από την εξουσία του μωσαϊκού νόμου, ώστε να λάβουμε την υιοθεσία, που ο Θεός μας είχε υποσχεθεί)»[Γαλ.4,3-4]. Ο Χριστός λοιπόν εξαγόρασε από την κατάρα του νόμου εκείνους που ήταν κάτω από την εξουσία του νόμου, αλλά όμως δεν τον είχαν ακόμη τηρήσει. Και τους εξαγόρασε με ποιον τρόπο; Εκπληρώνοντάς τον.
Αλλά και με άλλον τρόπο. Για να καταργήσει τα εγκλήματα της παράβασης του Αδάμ, παρουσίασε τον εαυτό Του για χάρη μας ευπειθή και υπάκουο σε όλα στον Θεό και Πατέρα Του. Γιατί έχει γραφεί: «Ὥσπερ γὰρ διὰ τῆς παρακοῆς τοῦ ἑνὸς ἀνθρώπου ἁμαρτωλοὶ κατεστάθησαν οἱ πολλοί, οὕτω καὶ διὰ τῆς ὑπακοῆς τοῦ ἑνὸς δίκαιοι κατασταθήσονται οἱ πολλοί(:Διότι, όπως με την παρακοή του ενός ανθρώπου[:του Αδάμ] έγιναν αμαρτωλοί και ένοχοι το πλήθος των απογόνων του Αδάμ, έτσι και με την τέλεια υπακοή, που έδειξε ο Ένας, ο Χριστός, στον Πατέρα, θα γίνουν δίκαιοι το πλήθος των όσων πιστέψουν σε Αυτόν)»[Ρωμ. 5,19].Έθεσε λοιπόν μαζί με εμάς τον αυχένα Του στο νόμο, κάνοντάς το και αυτό κατ’ οικονομία, γιατί έπρεπε να εκπληρώσει όλον τον νόμο.
Ἐπί τῷ νέῳ ἔτει:«Ἡ θεολογία τῆς Ἱστορίας», π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος
Ἐπί τῷ νέῳ ἔτει
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου
με θέμα:
«Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ»
[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 1-1-2001]
Και πάλι πρώτη του έτους, αγαπητοί μου. Ήδη ευρισκόμεθα στο πρώτο σκαλοπάτι του ετησίου ημερολογιακού οικοδομήματος. Την ίδια ημέρα γιορτάζομε και την οκταήμερο Περιτομή του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Γιορτάζουμε ακόμη και τη σεπτή μνήμη του μεγάλου πατρός της Εκκλησίας μας, Βασιλείου του Ουρανοφάντορος· που σημαίνει «οὗ (:του οποίου) ἡ λαμπρότης εἰς ὕψος φαίνεται», όπως λέγει ο Σουήδας· ή: «αυτός που λάμπει μέχρι τον ουρανό· αυτός που αποκαλύπτει τα ουράνια μυστήρια».
Σήμερα όμως θα μας απασχολήσει η έννοια του χρόνου που πρέπει πάντοτε να αποτελεί στίγμα πλεύσεως για τον κάθε πιστό. Ο χρόνος είναι βασικό στοιχείο, όχι μόνο γιατί συνδέεται με τον χώρο και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του –δεν νοείται το ένα χωρίς το άλλο, ούτε ο χώρος χωρίς τον χρόνο, ούτε ο χρόνος χωρίς τον χώρο- αλλά και γιατί αποτελεί στοιχείο της ανθρωπίνης παρουσίας του Θεού στη γη και συνεπώς και της δικής μας σωτηρίας.
Μόνος ο άνθρωπος από όλα τα ζωντανά δημιουργήματα της κτίσεως έχει την έννοια του χρόνου. Κι όταν λέμε έννοια του χρόνου, εννοούμε του παρόντος, του παρελθόντος, και προπαντός του μέλλοντος χρόνου. Ο χρόνος συνδέεται άμεσα με τη σωτηρία μας. Εξάλλου, μόνος ο άνθρωπος γνωρίζει ότι πεθαίνει. Κι ο θάνατος τον προβληματίζει. Η έννοια του χρόνου καθορίζει το μήκος της ζωής· το τέρμα της, αλλά και την αιωνιότητα. Γι' αυτό η έννοια του χρόνου αποτελεί στίγμα πλεύσεως, όλως ιδιαίτερα για τον πιστόν. Ο χρόνος εκφράζεται με τα συμβεβηκότα, δηλαδή αυτά που συμβαίνουν, τα γεγονότα, όπως θα λέγαμε. Όπως εκφράζεται οτιδήποτε με την κίνηση ή την ακινησία όλων των σωμάτων, που μελετά η Φυσική. Πρέπει να πούμε όταν λέμε «ακινησία», δεν υπάρχει. Θα βάζαμε τη λέξη «ακινησία» εντός εισαγωγικών, διότι ούτε σε ένα άτομο της ύλης δεν υπάρχει, μέσα στο άτομο της ύλης, δεν υπάρχει η έννοια της ακινησίας. Όλα είναι σε μία φοβερή κίνηση.
Έτσι μπορεί να γράφει ο απόστολος Παύλος: «Ὅτε δέ ἦλθε τό πλήρωμα τοῦ χρόνου –όταν ήλθε ο καιρός· που γνώστης μόνο ο Θεός είναι-, «ἐξαπέστειλεν ὁ Θεός», ως προς το πλήρωμα, «ἐξαπέστειλεν ὁ Θεός τόν Υἱόν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπό νόμον», γράφει ο Απόστολος εις την προς Γαλάτας επιστολή του· ή «προεγνωσμένου μέν πρό καταβολῆς κόσμου –δηλαδή του Χριστού- φανερωθέντος δέ ἐπ' ἐσχάτων τῶν χρόνων δι' ἡμᾶς». Προεγνωσμένου από καταβολής κόσμου, αλλά τώρα σε μας φανερώθηκε. Ή: «Καθώς δέ ἤγγιζεν ὁ χρόνος τῆς ἐπαγγελίας», λέγει εις τας Πράξεις ο απόστολος Παύλος, «ἥν ὤμοσε ὁ Θεός τῷ Ἀβραάμ, ηὔξησεν ὁ λαός καί ἐπληθύνθη ἐν Αἰγύπτῳ».
Ὁ Μεσσίας δὲν ἦρθε ; Θὰ ἔρθει ;
ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΚΕΛΛΙΩΤΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ
Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 9//22.12.2022
Σύλληψις Ἁγίας Ἄννης,
Μητρός Υπεραγίας Θεοτόκου.
Ὁ Μεσσίας δὲν ἦρθε ; Θὰ ἔρθει ;
«Κοντὰ στὸν πατέρα τοῦ ψεύδους,(τὸν διάβολο),
τὸ μὲν σκοτάδι γιὰ ἐξαπάτηση δεικνύεται φῶς,
ἀντιστρέφονται δὲ ψευδῶς μεταξύ τους μαζί μέ
τὰ πράγματα τὰ ὀνόματα, τὸ λοξὸ καὶ τὸ ὀρθό».
( Ἅγ.Γρηγόριος Παλαμᾶς)1
Τὴν ἐναλλαγὴ τοῦ ὀρθοῦ σὲ λοξοῦ, ἐξυπηρετεῖ τὸ περιοδικό του Μητροπ.Ναοῦ τῆς Μητροπ. Ἀλεξανδρουπόλεως ; Δημοσίευσε ἐσχάτως δυὸ «δίδυμα» ὡς πρὸς κάποιες ἀπὸ τίς θέσεις τους ἄρθρα, τὸ ἕνα μετὰ τὸ ἄλλο, τὰ ὁποῖα ἀνήκουν σὲ ἀλλότριους χώρους. Τὸ πρῶτο, στὴν πλειονότητά του (κατὰ τὰ 3/4 τῆς ἔκτασής του) συκοφαντεῖ, ὑβρίζει τοὺς Ὀρθοδόξους Χριστιανοὺς τοῦ Ἑλλαδικοῦ χώρου, διακατέχεται ἀπὸ πολὺ ἐμπάθεια, καὶ προβάλλει πλανεμένες ἀντιχριστιανικὲς ἰδέες2, ἐνῶ τὸ δεύτερο εἶναι ἀνυπόγραφο, ἀγνώστου «πατρότητος» 3 μὲ τὸν ...πομπώδη τίτλο : «Ποιός ἀπὸ ἐμᾶς εἶναι ὁ Μεσσίας;».4 Τὸ τελευταῖο εἶναι ἕνα κείμενο ἀντιχριστιανικό, νεοεποχίτικο, μὲ προβαλλόμενο μήνυμά του : «Ὁ Μεσσίας δὲν ἦρθε, ἀλλὰ θὰ ἔρθει».
Πῶς Ὀρθόδοξο ( ; ) Χριστιανικό ( ; ) περιοδικὸ διαφημίζει τὴν ἀντιχριστιανικὴ βλασφημία, ὅτι ὁ Ἰησοῦς δὲν εἶναι ὁ Μεσσίας, ὁ Χριστός, ποὺ ἦρθε πρίν δύο χιλιάδες χρόνια, ἀλλὰ θριαμβολογεῖ τὸ σιωνιστικὸ ὅραμα ὅτι ὁ Μεσσίας θὰ ἔρθει ; Ὁ ἀναμενόμενός τους ὅμως θὰ εἶναι ὁ Ἀντίχριστος. Συμφωνοῦν οἱ ὑπεύθυνοι τοῦ περιοδικοῦ ; Ἄν ναί, τότε «τώρα εἶναι γεμάτη ἡ Ἐκκλησία ἀπὸ κρυφοὺς αἱρετικοὺς»5 σύμφωνα μὲ τὸν Ἅγιο Κύριλλο Ἰεροσολύμων. Τί θὰ ἀπαντήσουμε λοιπὸν σὲ αὐτὰ καὶ σὲ τέτοιου εἴδους κείμενα ; «'Ὅτι εἶναι μακάρια τὰ αὐτιὰ ποὺ δὲν σᾶς ἄκουσαν καὶ οἱ καρδιὲς ποὺ διαφυλάχθηκαν ἄτρωτες ἀπὸ τὰ λόγια σας»6, ὅπως λέγει ὁ Μέγας Βασίλειος.
Ἐμεῖς θὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ τὸ δεύτερο κείμενο. Εἶναι μυθοπλαστικὸ καὶ περιστρέφεται γύρω ἀπὸ ἕνα μοναστήρι ποὺ καταρρέει. Ἔχουν ἀπομείνει μόνο τέσσερις μοναχοὶ μὲ τὸν ἡγούμενό τους. Ἅπαντες ἄνω τῶν ἑβδομήκοντα ἐτῶν. Ὁ τελευταῖος (ὁ ἡγούμενος) δὲν συμβουλεύεται τὸν ἐπίσκοπό του ἢ κάποιον συναγωνιστή του, ἀλλὰ ἕνα ραβίνο, ὁ ὁποῖος χρησιμοποιοῦσε πότε-πότε μιὰ καλύβα στὴν ἄκρη τοῦ δάσους.
Τὸ πρῶτο μήνυμα ποὺ ἀναδύεται εἶναι ὅτι καλῶς ἔπραξε ὁ ἡγούμενος. Ἄν δεχθοῦμε ὅμως αὐτό τότε σὲ ἀνάλογες περιπτώσεις, ἱερεῖς καὶ λαϊκοὶ, θὰ ἀγνοοῦν τοὺς ἐπισκόπους καὶ τοὺς ἱερεῖς τίς ὧρες τῶν προβλημάτων καὶ θὰ ἀνατρέχουν στῶν «ἀλλοτρίων τὴν φωνήν»,7 σὲ μάγους, γκουροῦ, ἢ σὲ κάποια καφετζοῦ…. Ἀλλὰ ἄς ἐπανέλθουμε στὸ δημοσίευμα. Ὁ ραβίνος τοῦ πρότεινε ἕνα ἀπὸ τὰ κύρια ποὺ περιέχει ἡ καρδιά του, γιατί «ἐκ τοῦ περισσεύματος τῆς καρδίας τὸ στόμα λαλεῖ»8. «Ἕνας ἀπὸ ἐσᾶς εἶναι ὁ Μεσσίας», εἶπε. Ἄς σημειωθεῖ ὅτι ἡ λέξη Μεσσίας, στό κείμενο, εἶναι μὲ κεφαλαῖο τὸ πρῶτο γράμμα, καταδεικνύει δηλαδή πρόσωπο, καί ἀκολουθεῖται, πάντα ἀπὸ τὸ ἄρθρο «ὁ» ποὺ καταδεικνύει ΕΝΑ συγκεκριμένο πρόσωπο, ἐνῶ ἀναφέρεται στὸ κείμενο ἑπτὰ φορὲς, σὲ αὐτὴ τὴ μορφὴ καὶ γραφή : «ὁ Μεσσίας». Στὸ ἄκουσμα «τῆς ἀθέσμου συμβουλῆς», οἱ ….«μοναχοί», «εἶδαν τὸν καρπὸ ὅτι ἦταν καλὸς εἰς βρῶσιν»9. Ἄκριτα καὶ ἀβασάνιστα, κατάπιαν ὅ,τι τοὺς σέρβιρε ὁ καλὸς ραβίνος. Τὸ δηλητήριο ἔφθασε στὸ νοῦ καὶ στὴν καρδιά τους. Στὸν προβληματισμό τους ποιός ἀπ' αὐτούς νὰ εἶναι ὁ Μεσσίας, δὲν δίστασαν νὰ συμπεριλάβουν καὶ τὸν ἑαυτό τους στὸ παιχνίδι τῆς ἀναζήτησης, γι' αὐτὸ, σύμφωνα μέ τό ἄρθρο, ἔλεγαν : «Ἀναμφίβολα ὁ ραβίνος δὲν ἐννοοῦσε ἐμένα..Καί ἂν ὑποθέσουμε ὅτι ἐννοοῦσε ἐμένα ; Ἄν ὑποθέσουμε πὼς εἶμαι ὁ Μεσσίας ; Ὦ Θεέ μου, ὄχι ἐγώ. Δὲν ἀξίζω καὶ τόσο πολὺ γιὰ Σένα ! Ἢ μήπως ἀξίζω ἄραγε;».10 Ποιός σώφρων διερωτᾷται, καὶ μάλιστα πάνω ἀπὸ τὰ ἑβδομήντα του χρόνια, μήπως αὐτὸς εἶναι ὁ Μεσσίας ; Στ' ἀλήθεια, ποιός εἶναι ὁ Μεσσίας ; Εἶναι ἀνάγκη νὰ ἀποδείξουμε ποιός εἶναι ὁ πραγματικὸς Μεσσίας, τί σημαίνει Χριστός, ἀπὸ πότε εἶναι Χριστός, ὅτι ὁ Χριστὸς θὰ ξαναέλθη, ὄχι ἀπὸ τὴ γῆ ποὺ θὰ ἔλθῃ ὁ Ἀντίχριστος, ἀλλὰ ἀπὸ τὸν οὐρανὸ καὶ ποιός στὰ ἔσχατα θὰ συστηθεῖ ὅτι εἶναι ὁ Μεσσίας. Μὲ τὴ γνώση ὅλων αὐτῶν θὰ κατανοήσουμε ὅτι τὸ πονηρότατο δημοσίευμα ἐξυπηρετεῖ ἀντιχριστιανικὲς σκοπιμότητες.
Ποιός εἶναι ὁ ἀληθής Μεσσίας ;
Ἡ κατά σάρκα περιτομή τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο
Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΠΕΡΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ [: Κολ.2,8-12]
EΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
[Υπομνηματισμός των εδαφίων Κολ.2,6-15]
«῾Ως οὖν παρελάβετε τὸν Χριστὸν ᾿Ιησοῦν τὸν Κύριον, ἐν αὐτῷ περιπατεῖτε, ἐρριζωμένοι καὶ ἐποικοδομούμενοι ἐν αὐτῷ καὶ βεβαιούμενοι ἐν τῇ πίστει καθὼς ἐδιδάχθητε, περισσεύοντες ἐν αὐτῇ ἐν εὐχαριστίᾳ(: Όπως λοιπόν σας το δίδαξε ο Επαφράς και εσείς το αποδεχθήκατε ότι ο αληθινός Χριστός είναι ο Ιησούς ο Κύριος, έτσι ακριβώς να εξακολουθείτε να ζείτε και να πορεύεστε. Να εξακολουθείτε να μένετε στερεά ριζωμένοι και να οικοδομείστε πάνω στον Χριστό, αποκτώντας μεγαλύτερη βεβαιότητα για την πίστη, όπως ακριβώς τη διδαχθήκατε. Και έτσι να προοδεύετε περισσότερο στην πίστη και να ευχαριστείτε τον Θεό που σας χάρισε τον φωτισμό της)»[Κολ.2,6-7].
Πάλι προλαβαίνει αυτούς με τη δική του μαρτυρία, λέγοντας: «Όπως λοιπόν παραλάβατε». «Τίποτα το άγνωστο», λέγει, «δεν παρουσιάζουμε· ούτε και εσείς(:που το αποδεχτήκατε)»· «ἐν αὐτῷ περιπατεῖτε (:μέσα στη δική Του διδασκαλία να εξακολουθείτε να ζείτε και να πορεύεστε)», διότι Αυτός είναι η οδός που οδηγεί στον Πατέρα. Μην πιστεύετε στους αγγέλους· δεν οδηγεί εκεί αυτή η οδός.
«ἐρριζωμένοι(:Να εξακολουθείτε να μένετε στερεά ριζωμένοι)»· δηλαδή στερεωμένοι σταθερά. «Να μην πολιτεύεστε άλλοτε έτσι και άλλοτε διαφορετικά, αλλά στηριζόμενοι σταθερά, διότι αυτό που είναι σταθερά στηριγμένο δεν θα μετακινηθεί ποτέ». Βλέπεις ότι αναφέρει τις λέξεις με την κύρια σημασία τους· «καὶ ἐποικοδομούμενοι ἐν αὐτῷ(:και να οικοδομείστε πάνω στον Χριστό)», δηλαδή, φθάνοντας με το λογικό σε Αυτόν. «Καὶ βεβαιούμενοι ἐν τῇ πίστει(:Αποκτώντας μεγαλύτερη βεβαιότητα για την πίστη)»· δηλαδή «να κατέχετε Αυτόν, σαν να οικοδομείστε επάνω σε θεμέλιο». Παρουσιάζει αυτούς να έχουν πέσει, διότι το «ἐποικοδομούμενοι», αυτό σημαίνει· διότι η πίστη είναι πραγματικά οικοδομή και χρειάζεται και ισχυρό θεμέλιο και σταθερό κτίσιμο, εφόσον και αν δεν κτίσει κανείς με ασφάλεια, κλονίζεται, και αν με ασφάλεια και όχι σε σταθερό θεμέλιο, δεν στέκεται πλέον. «Καθὼς ἐδιδάχθητε(:Όπως ακριβώς τη διδαχθήκατε)». Πάλι το «καθώς», που σημαίνει ότι τίποτε το νέο δεν λέγει. «περισσεύοντες ἐν αὐτῇ(:και έτσι να προοδεύετε περισσότερο στην πίστη)», λέγει, «ἐν εὐχαριστίᾳ(:και να ευχαριστείτε τον Θεό που σας χάρισε τον φωτισμό της)». Αυτό είναι πράγματι δείγμα ευγνωμόνων ανθρώπων. «Δεν λέγω απλώς να ευχαριστείτε, αλλά πάρα πολύ, περισσότερο από ό,τι μάθατε, και εάν είναι δυνατό, με μεγάλη φιλοτιμία».
Πανεπιστήμια τῆς Δύσης ἀπαγορεύουν τήν λέξη «Χριστούγεννα» - Ἀφρίζουν μέ τόν χριστιανισμό οἱ «politically correct» νεοφασίστες!
Γράφει ὁ Ἐλευθέριος Ἀνδρώνης
Ἀπαγορευμένα τά Χριστούγεννα: Δέν κρύβουν τίς προθέσεις τούς πλέον τά διάφορα «κατευθυντήρια» γιά τό σχέδιο ἀποχριστιανοποίησης τοῦ Δυτικοῦ κόσμου, μέ ὅλο καί περισσότερου φορεῖς πού νέμονται τήν ἐξουσία νά ἐπιχειροῦν νά ἐξαλείψουν ὁτιδήποτε παραπέμπει στόν Χριστιανισμό.
Ἕνα χρόνο μετά τήν ἀποκάλυψη γιά ἐσωτερικό ἔγγραφο τῆς Κομισιόν πού ζητοῦσε σέ ἀξιωματούχους καί προσωπικό νά μήν χρησιμοποιεῖται ἡ λέξη «Χριστούγεννα» (ἄλλα νά προτιμᾶται ἡ λέξη «γιορτές») καί νά μήν ἐπιλέγονται λέξεις πού.... προσδίδουν τό βιολογικό φῦλο, ἔρχεται μιά ἀποκάλυψη τῆς Daily Mail γιά ἐσωτερικό ἔγγραφο πού μοιράστηκε στό προσωπικό τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Μπράϊτον στήν Βρετανία, στό ὁποῖο - μεταξύ ἄλλων ἀνεκδιήγητων ὁδηγιῶν - παρουσιάζει τήν λέξη «Χριστούγεννα» ὡς... ἀνάρμοστη καί προκλητική γιά τά ἄτομα ἄλλων θρησκειῶν!
Συγκεκριμένα, ὅπως ἀναφέρει ἡ Daily Mail, στό προσωπικό τοῦ Πανεπιστημίου Μπράϊτον ἐστάλη ἕνα ἔγγραφο ἐννέα σελίδων μέ διάφορες φράσεις πού πρέπει νά ἀποφεύγονται. Σέ αὐτές τίς ὁδηγίες συμπεριφορᾶς σημειώνεται πώς οἱ ἐργαζόμενοι δέν πρέπει νά λένε «Χριστούγεννα», ἄλλα νά προτιμήσουν νά λένε... «χειμερινή περίοδος κλεισίματος», διότι - σύμφωνα μέ τό ἔγγραφο πάντα - ἡ λέξη «Χριστούγεννα» εἶναι πολύ «χριστιανοκεντρική».
Ἐπίσης γίνεται σύσταση στό προσωπικό νά μήν ρωτᾶ τούς μαθητές «ποιό εἶναι τό χριστιανικό σας ὄνομα», ἄλλα νά λένε «ποιό εἶναι τό μικρό σας ὄνομα» ἤ «ποιό εἶναι τό ὄνομα σοῦ». Σέ ἄλλη ὁδηγία ἐπισημαίνεται πώς πρέπει νά ἀποφεύγονται ἐκφράσεις ὅπως «χριστιανική χώρα» καί νά προτιμᾶται ἡ περιγραφή «μιά κατά πλειοψηφία χριστιανική χώρα».
Ἀκόμα, στό ἔγγραφο ἀναφέρεται πώς τό προσωπικό θά πρέπει νά «ἐξουσιοδοτηθεῖ» νά χρησιμοποιεῖ «γλῶσσα χωρίς ἀποκλεισμούς μέ αὐτοπεποίθηση καί ἀποτελεσματικότητα, προκειμένου νά διασφαλιστεῖ ὅτι τόσο οἱ μαθητές ὅσο καί τό προσωπικό αἰσθάνονται ἀσφάλεια, ἐκτίμηση καί σεβασμό».
Γιά ποιά ἐλευθερία ἔκφρασης μιλᾶμε;
Καταλαβαίνει κανείς τό μέγεθος τῆς χουντοποίησης πού ἐπιφέρει αὐτή ἡ «δικαιωματιστική» παράνοια, ὅταν ἕνα Πανεπιστήμιο πού θεωρεῖται κατ' ἐξοχήν χῶρος ἐλεύθερης διακίνησης ἰδεῶν, ἐπιβάλλει λογοκρισία στήν ἔκφραση θρησκευτικῶν ἰδεῶν καί πεποιθήσεων. Εἶναι προφανές πλέον πώς τέτοιες διεστραμμένες ντιρεκτίβες δίνονται στά ἐκπαιδευτικά συστήματα τῆς Δύσης, ὥστε οἱ ἐκπαιδευτικοί νά ἐλπίζουν σέ καριέρα καί ἐπαγγελματική ἀνέλιξη.
Ἑρμηνεία στὸν Χριστουγεννιάτικο Ἰαμβικὸ Κανόνα Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ
«...Διάβαζα τ᾿ ἀρχαῖα τροπάρια, καὶ βρισκόμουνα σὲ μιὰ κατάσταση ποὺ δὲν μπορῶ νὰ τὴ μεταδώσω στὸν ἄλλον. Πρὸ πάντων ὁ ἰαμβικὸς Κανόνας «Ἔσωσε λαόν», μὲ κεῖνες τὶς παράξενες καὶ μυστηριώδεις λέξεις, μ᾿ ἔκανε νὰ θαρρῶ πὼς βρίσκουμαι στὶς πρῶτες μέρες τῆς δημιουργίας, ὅπως ἦταν πρωτόγονη ἡ φύση ποὺ μ᾿ ἔζωνε, ὁ θεόρατος βράχος, ποὺ κρεμότανε ἀπάνω ἀπὸ τὴ μικρὴ ἐκκλησιά, ἡ θάλασσα, τ᾿ ἄγρια δέντρα καὶ τὰ χορτάρια, οἱ καθαρὲς πέτρες, τὰ ρημονήσια ποὺ φαινότανε πέρα στὸ πέλαγο, ὁ παγωμένος βοριὰς ποὺ φυσοῦσε κ᾿ ἔκανε νὰ φαίνουνται ὅλα κατακάθαρα, τ᾿ ἀρνιὰ ποὺ βελάζανε, οἱ τσομπάνηδες ντυμένοι μὲ προβιές, τ᾿ ἄστρα ποὺ λάμπανε σὰν παγωμένες δροσοσταλίδες τὴ νύχτα! Ὅλα τά ῾βλεπα μέσ᾿ ἀπὸ τοὺς χριστουγεννιάτικους ὕμνους, μέσ᾿ ἀπὸ τὰ ἰαμβικὰ ἐκεῖνα ἀποκαλυπτικὰ λόγια, σὰν καὶ τοῦτα»... Φώτης Κόντογλου.
Διαβάστε τὸν Ἰαμβικὸ κανόνα καὶ τὴν ἀπόδοσή του
ἀπὸ τὸν φιλόλογο Γεώργιο Ἔξαρχο…
Ὠδὴ α΄
Ἔσωσε λαόν, θαυματουργῶν Δεσπότης Ὑγρὸν θαλάσσης, κῦμα χερσώσας πάλαι. Ἑκὼν δὲ τεχθεὶς ἐκ Κόρης, τρίβον βατὴν Πόλου τίθησιν ἡμῖν· ὃν κατ᾿ οὐσίαν Ἶσόν τε Πατρί, καὶ βροτοῖ δοξάζομεν.
Ἀπόδοση
Ὁ Δεσπότης Θεὸς ἔσωσε θαυματουργικὰ τὸν λαὸ (τοῦ Ἰσραήλ), μετατρέποντας σὲ στεριά τὸ κύμα (τῆς Ἐρυθρᾶς θάλασσας), θέλησε νὰ γεννηθεῖ ἀπὸ Παρθένο Κόρη, κάνοντας διαβατὸ σὲ ἐμᾶς τὸν δρόμο (τοῦ Παραδείσου). Ἂς δοξάσουμε Αὐτὸν ποὺ εἶναι τέλειος Θεὸς καὶ τέλειος Ἄνθρωπος.
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 31-12-2022
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 31-12-2022
https://youtu.be/fbpilQ5aLy4
Εἶναι ἀδύνατον ἕνας ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, γονατισμένος μπροστά στό Χριστό καί στό Σταυρό του κλαίγοντας καί παρακαλῶντας Τον, νά μή δεχθεῖ βοήθεια.΄Γέροντος Ἐφραίμ Ἀριζόνας
Εἶναι ἀδύνατον ἕνας ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, γονατισμένος μπροστά στό Χριστό καί στό Σταυρό του κλαίγοντας καί παρακαλῶντας Τον, νά μή δεχθεῖ βοήθεια.΄
Γέροντος Ἐφραίμ Ἀριζόνας
https://apantaortodoxias.blogspot.com/2022/12/blog-post_857.html
31 Δεκεμβρίου. Ἀπόδοσις τῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων. Μελάνης ὁσίας τῆς ̔Ρωμαίας (†449), Ζωτικοῦ ὀρφανοτρόφου (δ ́ αἰ.). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό
ἀνάγνωσμα. Σαβ. πρό τῶν Φώτων (Α΄ Τιμ. γ΄ 13 - δ΄ 5).
Α Τιμ. 3,13 οἱ γὰρ καλῶς διακονήσαντες βαθμὸν ἑαυτοῖς καλὸν περιποιοῦνται καὶ πολλὴν παῤῥησίαν ἐν πίστει τῇ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.
Α Τιμ. 3,13 Διότι εκείνοι, οι οποίοι με σύνεσιν και φόβον Θεού διηκόνησαν καλώς και διακονούν, αποκτούν καλόν βαθμόν, προάγονται δηλαδή στο αξίωμα του ιερέως και του αρχιερέως· επί πλέον δε αποκτούν τόλμην και θάρρος να ομολογούν και να κηρύττουν την πίστιν στον Ιησούν Χριστόν.