Ρήσεις καί Διηγήσεις Ἁγίου Παϊσίου (μ-μδ). Ἀπό τήν Ἀσκητική καί Ἡσυχαστική Ἁγιορείτικη Παράδοση

μ’

«Τό κα­κό ἔ­χει προ­χω­ρή­σει πο­λύ καί ἔ­χουν γί­νει με­γά­λες ἀλ­λα­γές τά τε­λευ­ταῖ­α χρό­νια. Ὑ­πάρ­χει ὅμως μία κα­λή μα­γιά πού γι᾿ αὐ­τήν ὁ Θε­ός εὐ­σπλα­χνί­ζε­ται καί τόν ὑ­πό­λοι­πο κό­σμο. Νά μή χα­λά­ση κι αὐ­τή, για­τί τό­τε ἀλ­λοί­μο­νό μας».

μα’

«Ἡ προ­σευ­χή γιά τούς κε­κοι­μη­μέ­νους πο­λύ βο­η­θᾶ. Ὅ­σες φο­ρές εἶ­μαι κου­ρα­σμέ­νος ἤ δέν ἔ­χω τόν χρό­νο νά προ­σευ­χη­θῶ γιά τούς κε­κοι­μη­μέ­νους, τήν ἴ­δια νύ­χτα στόν ὕ­πνο μου βλέ­πω τούς γο­νεῖς μου, γιά τούς ὁ­ποί­ους πο­τέ δέν προ­σεύ­χο­μαι»[1].

μβ’

«Γιά Ἁ­γί­ες ὁ­σι­ο­παρ­θε­νο­μάρ­τυ­ρες πιό κα­τάλ­λη­λο εἶ­ναι τό Εὐ­αγ­γέ­λιο τῶν δέ­κα παρ­θέ­νων ἐ­πει­δή καί αὐ­τές οἱ Ἁ­γί­ες ἦ­ταν ἀ­πό τίς φρό­νι­μες πα­ρά τῆς αἱ­μορ­ρο­ού­σης».

μγ’

«Οἱ εὐ­λα­βεῖς γο­νεῖς πού θέ­λουν τά παι­διά τους νά γί­νουν κα­λό­γε­ροι, νά μήν τά λέ­νε νά γί­νουν κα­λό­γε­ροι, ἀλ­λά νά ζοῦν αὐ­τοί σάν μο­να­χοί. Οὔ­τε νά τά­ζουν τά παι­διά τους στόν Θε­ό νά γί­νουν μο­να­χοί, δι­ό­τι ἄν δέν ἔ­χη τό παι­δί τήν κλί­ση καί γίνη μοναχός, τό­τε θά βα­σα­νί­ζε­ται σέ ὅ­λη του τήν ζω­ή. Σ᾿ αὐ­τή τήν πε­ρί­πτω­ση νά τά δι­α­βά­ση ὁ Ἐ­πί­σκο­πος μία εὐ­χή καί νά μήν γί­νουν μο­να­χοί».

μδ’

«Πρέ­πει μέ τα­πεί­νω­ση νά λέ­με τόν λο­γι­σμό μας στούς ἀ­νω­τέ­ρους, ἴ­σως τούς βο­η­θή­σου­με νά σκε­φθοῦν πιό συ­νε­τά».

https://enromiosini.gr/oi-ekdoseis-mas/askhtikh/riseis-kai-diigiseis-gerontos-2/