Δευτέρα 31 Ιουλίου 2023
Πατὴρ Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης - Ὁ Ἅγιος Παΐσιος!
Ἐκπομπὴ μὲ τὸν ὁσιολογιώτατο Μοναχὸ πατέρα Ἀρσένιο Βλιαγκόφτη, μὲ θέμα «Ὁ Ἅγιος Παΐσιος» Κυριακή, 16 Ἰουλίου 2023.
http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2023/07/blog-post_19.html
http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2023/07/blog-post_19.html
α) Ταπείνωση καὶ ὑπακοὴ γιά ἀποφυγή πλάνης β) Νὰ ἐπιλέγουμε διακριτικοὺς πνευματικούς , Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
α) Ταπείνωση καὶ ὑπακοὴ για αποφυγή πλάνης β) Νὰ ἐπιλέγουμε διακριτικοὺς πνευματικούς , (ἀπόσπασμα)
Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Εὐλόγησε τούς ἐχθρούς μου, ὦ Κύριε!
Εὐλόγησε τοὺς ἐχθρούς μου, ὦ Κύριε! Ἀκόμη κι ἐγὼ τοὺς εὐλογῶ καὶ δὲν τοὺς καταριέμαι. Οἱ ἐχθροὶ μὲ ἔχουν ὁδηγήσει μέσα στὴν ἀγκάλη Σου περισσότερο ἀπὸ ὅτι οἱ φίλοι μου. Οἱ φίλοι μὲ ἔχουν προσδέσει στὴν γῆ, ἐνῷ οἱ ἐχθροὶ μὲ ἔχουν λύσει ἀπὸ τὴν γῆ καὶ ἔχουν συντρίψει ὅλες τὶς φιλοδοξίες μου στὸν κόσμο. Οἱ ἐχθροὶ μὲ ἀποξένωσαν ἀπὸ τὶς ἐγκόσμιες πραγματικότητες καὶ μὲ ἔκαναν ἕναν ξένο καὶ ἄσχετο κάτοικο τοῦ κόσμου. Ὅπως ἀκριβῶς ἕνα κυνηγημένο ζῷο βρίσκει ἀσφαλέστερο καταφύγιο ἀπὸ ἕνα μὴ κυνηγημένο, ἔτσι καὶ ἐγὼ καταδιωγμένος ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς, ἔχω εὔρει τὸ ἀσφαλέστερο καταφύγιο προφυλασσόμενος ὑπὸ τὸ σκήνωμά Σου, ὁποῦ οὔτε φίλοι, οὔτε ἐχθροὶ μποροῦν ν᾿ ἀπωλέσουν τὴν ψυχή μου.
Εὐλόγησε τοὺς ἐχθρούς μου, ὦ Κύριε! Ἀκόμη κι ἐγὼ τοὺς εὐλογῶ καὶ δὲν τοὺς καταριέμαι. Λυτοὶ μᾶλλον παρὰ ἐγώ, ἔχουν ὁμολογήσει τὶς ἁμαρτίες μου ἐνώπιον τοῦ κόσμου. Αὐτοὶ μὲ ἔχουν μαστιγώσει κάθε φορὰ ποὺ ἐγὼ εἶχα διστάσει νὰ μαστιγωθῶ. Μὲ ἔχουν βασανίσει κάθε φορὰ ποὺ ἐγὼ εἶχα προσπαθήσει ν᾿ ἀποφύγω τὰ βάσανα. Αὐτοὶ μὲ ἔχουν ἐπιπλήξει κάθε φορὰ ποὺ ἐγὼ εἶχα κολακεύσει τὸν ἑαυτό μου. Αὐτοὶ μὲ ἔχουν κτυπήσει κάθε φορὰ ποὺ ἐγὼ εἶχα παραφουσκώσει μὲ ἀλαζονεία.
Ἅγιος Παΐσιος: Αὐτὸς ποὺ δίνει δέχεται θεϊκὴ χαρὰ
Δυὸ χαρὲς ὑπάρχουν στὸν ἄνθρωπο. Μία χαρά, ὅταν παίρνη, καὶ μία χαρά, ὅταν δίνη. Δὲν συγκρίνεται ἡ χαρὰ ποὺ νιώθει κανείς, ὅταν δίνη, μὲ τὴν χαρὰ ποὺ νιώθει, ὅταν παίρνη. Ὁ ἄνθρωπος, γιὰ νὰ καταλάβη ἂν προχωράη σωστὰ πνευματικά, πρέπει νὰ ἐξετάση κατ᾿ ἀρχὰς ἂν χαίρεται, ὅταν δίνη καὶ ὄχι ὅταν παίρνη· ἂν νιώθη στενοχώρια, ὅταν τοῦ δίνουν, καὶ χαρά, ὅταν δίνη.
Ὕστερα, ἂν ἐργάζεται σωστὰ πνευματικά, ὅταν κάνη κανένα καλό, δὲν τὸ θυμᾶται ποτέ, ἀλλὰ δὲν ξεχνάει ποτὲ καὶ τὸ παραμικρὸ καλὸ ποὺ τοῦ κάνουν. Δὲν μπορεῖ νὰ κλείση μάτι ἀπὸ τὴν παραμικρὴ εὐεργεσία τῶν ἄλλων. Μπορεῖ αὐτὸς νὰ ἔχη δώσει ἕνα ἀμπέλι στὸν ἄλλον καὶ νὰ τὸ ἔχη ξεχάσει.
Ἂν ὅμως ὁ ἄλλος τοῦ δώση ἕνα τσαμπὶ σταφύλι ἀπὸ τὸ ἀμπέλι ποὺ ἐκεῖνος τοῦ χάρισε, δὲν μπορεῖ νὰ τὸ ξεχάση ποτέ. Ἢ μπορεῖ νὰ ἔχη δώσει σὲ κάποιον πολλὲς ξυλόγλυπτες εἰκόνες καὶ νὰ μὴν τὸ θυμᾶται. Ἂν ἐκεῖνος τοῦ δώση μιὰ εἰκονίτσα πλαστικοποιημένη, αὐτὸς συγκινεῖται ἀπὸ τὴν εἰκονίτσα αὐτή, παρόλο ποὺ εἶναι μικρῆς ἀξίας, καὶ ἀπὸ εὐγνωμοσύνη σκέφτεται πῶς νὰ τὸ ἀνταποδώση. Ἀκόμη καὶ ὁλόκληρη Ἐκκλησία μπορεῖ νὰ δώση, καὶ τὸ οἰκόπεδο, καὶ νὰ τὸ ξεχάση.
Δηλαδὴ ἡ σωστὴ πνευματικὴ πορεία εἶναι νὰ ξεχνάη κανεὶς τὰ καλὰ ποὺ κάνει καὶ νὰ θυμᾶται τὰ καλὰ ποὺ τοῦ κάνουν οἱ ἄλλοι. Ὅταν φθάση σ᾿ αὐτὴν τὴν κατάσταση ὁ ἄνθρωπος, τότε εἶναι ἄνθρωπος· ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ. Ἂν ὅμως συνέχεια ξεχνάη τὶς καλωσύνες ποὺ τοῦ ἔκαναν οἱ ἄλλοι καὶ θυμᾶται τὶς καλωσύνες ποὺ ἔκανε αὐτός, αὐτὴ εἶναι ἀντίθετη ἐργασία ἀπὸ αὐτὴν ποὺ ζητάει ὁ Χριστός. Ἀλλὰ καὶ ὅταν σκέφτεται «ἐσὺ μοῦ ἔδωσες τόσο καὶ ἐγὼ σοῦ ἔδωσα τόσο», αὐτὸ πάλι εἶναι μπακαλίστικο πράγμα.
«Οἱ Νέο-Επικούρειοι καί οἱ Νέο-Στωικοί (σύγχρονοι) κυβερνῆτες καί τό Χριστεπώνυμο πλήρωμα»
(Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Πρὸς τὸ Χριστεπώνυμο πλήρωμα» - π. Αὐγουστίνου Καντιώτου -1973)
Γράφει ὁ ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ
Οἱ σύγχρονοι «πολιτικοὶ ἡγέται δὲν θέλουν νὰ βλέπουν τὸν λαόν μας ὡς χριστεπώνυμο πλήρωμα, ἀλλ᾿ ἁπλῶς ὡς ἕνα λαόν, ὁ ὁποῖος πρέπει νὰ ἐξελίσσεται ἐν τῷ συγχρόνῳ κόσμῳ κατὰ τὰς νεωτέρας περὶ ἠθικῆς ἀντιλήψεις», τονίζει ὁ (ὄντως) Ἐπίσκοπος π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης στὸ βιβλίο του «πρὸς τὸ Χριστεπώνυμον πλήρωμα», στὸν πρόλογό του (Σελ. 11).
Πράγματι, μετὰ τὸν Ι. Καποδίστρια, στὸν πολιτικὸ – κοινωνικὸ χῶρο, τὰ νομοθετικὰ μέτρα ἔρχονται (μέχρι σήμερα) σὲ σύγκρουση μὲ τὸν Χριστόν, ποὺ εἶναι ὁ αἰώνιος Νομοθέτης – Κυβερνήτης τοῦ Σύμπαντος Κόσμου.
Ἡ φιλοσοφία τῶν πολιτικῶν εἶχε (καὶ ἔχει) δύο ἐπίκεντρα:
Πρῶτα τὴν ἀστικὴ (ἐπικούρεια) σκέψη καὶ τὴν περιθωριοποίηση τῆς ἐκκλησίας ἡ ὁποία, σήμερα, δὲν βλέπει τὸ πλήρωμα ὡς «ὀρθόδοξο χριστεπώνυμο πλήρωμα», λόγῳ τῆς παναιρέσεως τοῦ οἰκουμενισμοῦ. Ἡ Ἐπικούρεια φιλοσοφία, ἐν πολλοῖς φιλοσοφία τῶν σημερινῶν πολιτικῶν καὶ κυβερνήσεων, ἐμπεριέχει τίς ἑξῆς βασικὲς (θεμελιώδεις) συνιστῶσες:
Α) Ὁ ἄνθρωπος ὀφείλει ν᾿ ἀντιμετωπίζῃ τίς δυσκολίες τῆς ζωῆς ἀπὸ μόνος του, χωρὶς νὰ περιμένῃ τὴν βοήθεια τῶν θεῶν.
Πρωτοσύγγελος Πετρώνιος (Τενασέ): Πῶς νά κάνεις τή ζωή σου μία ἀδειάλειπτη προσευχή
Στις 4 Μαΐου του 2023 στη Ρουμανική Σκήτη του Τιμίου Προδρόμου του Αγίου Όρους βρέθηκαν τα λείψανα ενός συγχρόνου ασκητή, καθηγουμένου μιας σκήτης, του Πετρώνιου (Τενασέ), που αποδήμησε εις Κύριον πριν από 12 χρόνια, στις 22 Φεβρουαρίου του 2011. Ο γέροντας Πετρώνιος είναι ένας από τους Ρουμάνους πνευματικούς, που προτάθηκαν γι’ αγιοκατάταξη το 2025. Προσφέρουμε στους αναγνώστες της πύλης Gr.Pravoslavie.Ru τις συμβουλές του γέροντα για την άσκηση της προσευχής.
— Πείτε μας για την αδιάλειπτη προσευχή.
— Οι Άγιοι Πατέρες λένε την προσευχή «ανάσα της ψυχής». Όπως το σώμα δεν μπορεί να υπάρχει χωρίς αέρα και πρέπει συνέχεια ν’ αναπνέει, έτσι και η ψυχή δεν μπορεί να υπάρχει, ούτε μια στιγμή, χωρίς σύνδεση με τον Θεό και πάντα πρέπει να είναι συνδεδεμένη μαζί Του, να προσεύχεται αδιαλείπτως. Γι’ αυτό ο Απόστολος Παύλος προτρέπει τους Θεσσαλονικείς και μέσω αυτών και όλους τους χριστιανούς: «Αδιαλείπτως προσεύχεσθε» (Θεσ. Α΄ 5, 17). Επί αιώνες οι χριστιανοί προσπαθούσαν να εκπληρώσουν την εντολή του Αποστόλου. Κι επειδή το θέμα αυτό δεν είναι εύκολο, οι πατέρες της Εκκλησίας τούς δίδασκαν πώς να προσεύχονται αδιαλείπτως.
Ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, αναφερόμενος στη συνομιλία ενός αδελφού του με κάποιον πνευματικό πατέρα, λέει το εξής:
«Και είπε ο αδελφός: “Πώς μπορεί ο νους να προσεύχεται αδιαλείπτως; Διότι όταν ψάλλουμε ή διαβάζουμε, συναντιόμαστε με άλλους και λειτουργούμε, ξεφεύγουμε σε πολλές σκέψεις και στοχασμούς”. Και ο γέροντας απάντησε: “Η Αγία Γραφή δεν διδάσκει να κάνουμε κάτι το ακατόρθωτο, γιατί ο Απόστολος, επίσης, έψαλλε, διάβαζε και λειτουργούσε, αλλά, παρά ταύτα, προσευχόταν αδειαλείπτως. Η αδιάκοπη προσευχή συνίσταται στο να κρατάμε τον νου μας, με μεγάλη ευλάβεια και αγάπη, προσκολλημένο στον Θεό, με ελπίδα να πιανόμαστε απ’ Αυτόν, να βασιζόμαστε σ’ Αυτόν για όλα, ό,τι και αν κάνουμε και ό,τι και αν συμβεί”».
Σοφία Μπεκρῆ: Ἡ Ἁγία Παρασκευή μέσα ἀπό τό Ἀπολυτίκιό της
Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος
Γνωστός, στοὺς περισσοτέρους, ὁ βίος τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς καὶ θαυμαστὴ ἡ πολιτεία της. Ἐνήθλησε στερρῶς καὶ κέρδισε ἐπαξίως τὸν στέφανο τῆς θείας δόξης, αὐτὸν ποὺ ἀποδίδει ὁ Κύριος σ’ ὅλους ὅσοι ἀγωνίστηκαν «τὸν ἀγῶνα τὸν καλόν» καὶ ὁλοκλήρωσαν μὲ ἐπιτυχία τὴν πορεία των (Τιμ. Β’, δ’ 5-8).
Ἔτσι, λοιπόν, ὁ ὑμνογράφος, τοῦ ὁποίου τὸ ὄνομα δὲν γνωρίζομε, ἐμπνεόμενος ἀπὸ τὸ παράδειγμα τῆς Ἁγίας, συνέθεσε τὸ Ἀπολυτίκιό της, πλούσιο σὲ ἔκφραση καὶ βαθὺ σὲ θεολογικὸ περιεχόμενο. Ἀξίζει, θεωροῦμε, νὰ τὸ προσεγγίσωμε καὶ νὰ προσπαθήσωμε νὰ τὸ κατανοήσωμε, δεδομένου ὅτι πρόκειται, κατὰ κοινὴ ὁμολογία, γιὰ ἕνα ἀπὸ τὰ δυσκολώτερα Ἀπολυτίκια. Ὅσο περισσότερο, ὅμως, ἐμβαθύνει κανεὶς στὴν ὑπέροχη γλῶσσα του καὶ διεισδύει στὰ πυκνά του νοήματα, τόσο μεγαλύτερη ὠφέλεια ἀποκομίζει καὶ ὁ ἴδιος καὶ ἔτσι ὁδηγεῖται καλύτερα στὴν μίμηση τοῦ Ἁγίου, ποὺ ὀφείλει νὰ εἶναι ὁ τελικὸς στόχος κάθε πιστοῦ Χριστιανοῦ.
Παραθέτομε, στὴν συνέχεια, τὸ Ἀπολυτίκιο, τοποθετῶντας τὰ κόμματα ὄχι μὲ βάση τὶς παύσεις, κατὰ τὸ ψάλσιμο, ἀλλὰ μὲ βάση τὸ νόημα. Νὰ διευκρινίσωμε, ἐπίσης, ὅτι ἡ ἀπόπειρά μας στοχεύει ὄχι στὴν πιστὴ ἀπόδοση, ἀλλὰ στὴν ἑρμηνευτικὴ προσέγγιση τοῦ Ἀπολυτικίου, γιὰ τὴν ὁποία λάβαμε φυσικὰ ὑπ’ ὄψιν καὶ ἀντίστοιχες ἑρμηνευτικὲς προσπάθειες.
«Τὴν σπουδήν σου τῇ κλήσει κατάλληλον ἐργασαμένη, φερώνυμε,
τὴν ὁμώνυμόν σου πίστιν εἰς κατοικίαν κεκλήρωσαι, Παρασκευὴ ἀθληφόρε·
ὅθεν προχέεις ἰάματα καὶ πρεσβεύεις ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.»
Κατὰ τὸν ὑμνογράφο, ἡ Παρασκευή, ποὺ τὸ ὄνομά της σημαίνει προετοιμασία, δὲν ἔκανε τίποτε ἄλλο στὴν ἐπίγεια ζωή της ἀπὸ τὸ νὰ προετοιμάζῃ τὸν ἑαυτό της γιὰ τὴν οὐράνια Βασιλεία.
Λέει, λοιπόν, ὅτι ἡ Ἁγία ἐργάστηκε μὲ ζῆλο («σπουδή») ἀντάξιο τοῦ ὀνόματός της («τῇ κλήσει κατάλληλον»), ὅπως δηλώνει καὶ ἡ κλητικὴ προσφώνηση -«φερώνυμε» -, ποὺ χρησιμοποιεῖται ἀντὶ τοῦ ὀνόματός της! Εἶναι φανερὸ ὅτι ὁ ὑμνογράφος χειρίζεται τὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα μὲ τρόπο κατάλληλο, μὲ τοὺς συνδυασμοὺς λέξεων καὶ μὲ τὴν εὐελιξία ποὺ τοῦ προσφέρει ἡ δομή της, ὥστε νὰ ἀποδώσῃ τὰ ἀντίστοιχα θεολογικὰ νοήματα.
31 Ἰουλίου. Εὐδοκίμου δικαίου (θ΄ αἰ.), προεόρτια τῆς προόδου τοῦ τιμίου Σταυροῦ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Δευτ. θ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Κορ. ια΄ 31 - ιβ΄ 6).
Α Κορ. 11,31 εἰ γὰρ ἑαυτοὺς διεκρίνομεν, οὐκ ἂν ἐκρινόμεθα·
Α Κορ. 11,31 Διότι εάν εξετάζαμεν τον ευατόν μας με προσοχήν και μετανοούσαμε ειλικρινώς δια τα αμαρτήματά μας και έτσι προετοιμασμένοι προσηρχόμεθα στο μέγα μυστήριον, δεν θα κατεδικαζόμεθα και δεν θα ετιμωρούμεθα έτσι από τον Θεόν.
Ποιά ἦταν ἡ τελευταῖα ἐπιθυμία τοῦ Ἁγίου Παΐσιου λίγο πρίν φύγει ἀπό τή ζωή
«Με κάλεσε λίγες ημέρες πριν κοιμηθεί, λέγοντάς μου κάτι που με συγκλόνισε:
“Να προσεύχεσαι πρώτα για τους κεκοιμημένους, δεν μπορούν να προσευχηθούν για τον εαυτό τους”.
Κατάλαβα ότι γνώριζε τι θα συμβεί… Μόνο την τελευταία εβδομάδα της ζωής του με κάλεσε και μου είπε: “Τώρα θα σε παρακαλέσω να με αφήσετε με τον Θεό. Εκανα τα πάντα, έφαγα ακόμα και κρέας το οποίο μου είπες να φάω”.
Ηταν η τελευταία του επιθυμία…
Ὅποιος δέν ἔχει προσευχή ἀπαλλαγμένη ἀπό πονηρούς λογισμούς....
Όποιος δεν έχει προσευχή απαλλαγμένη από πονηρούς λογισμούς, αυτός είναι σαν να πηγαίνει στον πόλεμο χωρίς όπλο. Προσευχή εννοώ εκείνη που γίνεται ακατάπαυστη στα βάθη της ψυχής, ώστε με την επίκληση του Χριστού, ο σατανάς που πολεμά κρυφά, να μαστιγώνεται και να καίγεται.
Άγιος Ησύχιος ο Πρεσβύτερος
________________________________
Απόσπασμα απο: ”Προς το Θεόδουλο, λόγος περί νήψεως και αρετής, χωρισμένος σε 203 κεφάλαια (τα λεγόμενα αντιρρητικά και ευκτικά).” Πηγή: greekdownloads.wordpress.com
Κυριακή 30 Ιουλίου 2023
Ἡ πανθρησκεία καί ἡ Μασονία εἶναι τό ὄχημα τοῦ Ἀντιχρίστου, ὅπως καί ἡ σύγχυση καί ἡ ταραχή. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
"Η ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΊΑ ΚΑΙ Η ΜΑΣΟΝΊΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΌΧΗΜΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΊΣΤΟΥ. ΌΠΩΣ ΚΑΙ Η ΣΎΓΧΥΣΗ ΚΑΙ Η ΤΑΡΑΧΉ".!
Ρήσεις καί Διηγήσεις Ἁγίου Παϊσίου (ρκζ-ρλε). Ἀπό τήν Ἀσκητική καί Ἡσυχαστική Ἀγιορείτικη Παράδοση
ρκζ’
«Ὅταν κανείς προκόβη πνευματικά, μέσα του ἔχει μία χαρά, μία εἰρήνη, μία εὐχαρίστηση».
ρκη’
«Γιά νά βοηθήσουμε σωστά τούς ἀνθρώπους νά γίνουν πνευματικοί ἄνθρωποι, δέν πρέπει νά τούς ἀδικοῦμε. Τούς ἀδικοῦμε, ὅταν θέλουμε νά τούς κάνουμε σάν τόν ἑαυτό μας· ὅταν τούς δίνουμε νά φᾶνε αὐτό πού τρῶμε κι ἐμεῖς. Δέν ὑπολογίζουμε τήν διάθεση τοῦ ἄλλου, τήν δίψα, τήν πεῖνα του».
ρκθ’
«Ὅταν ὑπάρχη συνέπεια στήν ζωή μας καί πίσω ἀπό τόν ἥλιο νά κρυφθοῦμε, θά μᾶς βρεῖ ὁ κόσμος».
ρλ’
«Ὁ Χριστός θά λυπηθῆ τόν κόσμο ἐκεῖ πού θά φθάσει καί θά φανερώσει ἕνα σημεῖο. Αὐτό τό σημεῖο δέν θά εἶναι ἡ Δευτέρα Παρουσία. Μετά δέν θά υπάρχει ἄπιστος· θά πιστέψουν ὅλοι στόν Χριστό, ἀλλά ἡ πίστη αὐτή δέν θά ἔχει ἀξία».
Συνήθως οἱ δαιμονικοί λογισμοί, ἔρχονται μέ τήν μορφή τοῦ πιό ''καλοῦ'' λογισμοῦ.
Συνήθως οι δαιμονικοί λογισμοί, έρχονται με την μορφή του πιο ''καλού'' λογισμού. Αυτή είναι η μεγάλη τέχνη του διαβόλου. Και οι άνθρωποι πιστεύουν στον νομιζόμενο λογισμό τους..Σπάνια ο διάβολος θα πλασάρει στον άνθρωπο τον λογισμό ''ωμά'', σαν διάβολος, γιατί τότε ο άνθρωπος εύκολα μπορεί να προστατευτεί.
Ο άνθρωπος κινδυνεύει λόγω αυτών των πολλών πονηρών λογισμών του, να χάσει τη λογική του, να χάσει τα μυαλά του και να τρελαθεί.
Παρατηρείται σε πολλούς ανθρώπους, στην προχωρημένη ηλικία, το μυαλό τους να παθαίνει κάτι (αμνησία, μαλάκυνση του εγκεφάλου, παράλογη συμπεριφορά), εξαιτίας αυτών των συσσωρευμένων πονηρών λογισμών που έκαναν στην νεανική και μεσαία ηλικία τους, για τους οποίους δεν μετανόησαν και δεν τους εξομολογήθηκαν.
Τά παιδιά ἐπηρεάστηκαν καταστροφικά ἀπό τούς ἐγκλεισμούς – Ἔχουν ἀποτραβηχτεῖ ἀπό τόν κόσμο
Δεκάδες χιλιάδες από αυτά τα παιδιά κρύβονται από την κοινή θέα, βρίσκονται σε επείγουσα ανάγκη παρέμβασης για την πνευματική τους υγεία.
Όταν ένα παιδί εν συντομία εξαφανίζεται σε ένα χωριό που κοιμάται, υπάρχει πανικός και δικαίως. Πρόκειται, εν τέλει, για έναν εφιάλτη. Μερικά παιδιά χάνονται σε μια απόμακρη ζούγκλα μετά από την συντριβή ενός αεροπλάνου και ο πλανήτης παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα μέχρι που επιτέλους εντοπίζονται και οι παραγωγοί του Netflix που βρίσκονται γύρω τριγύρω μπορούν να πετυχαίνουν τα συμβόλαιά τους.
Αλλά τι γίνεται με τα 125.000 παιδιά στην Βρετανία που δεν βρίσκονται πλέον καθημερινά στα θρανία τους; Εκτός σχολείου συχνότερα από ότι εντός αυτού, τα παιδιά έχουν το παρατσούκλι των παιδιών- φαντάσματα που εξαφανίζονται όχι μόνο από την σχολική αίθουσα αλλά και από την ίδια την ζωή τους.
Τα στοιχεία του Νέου Υπουργείου Παιδείας δείχνουν ότι κατά το εαρινό τρίμηνο, 24.700 μαθητές εξαφανίστηκαν πλήρως, ένας αριθμός που σίγουρα πρόκειται να αυξηθεί στο καλοκαιρινό τρίμηνο. Την περσινή χρονιά, 1.7 εκατομμύριο έχασαν πάνω από το 10% της εκπαίδευσής τους και στην Ουαλία, το 1/5 των μαθητών βρίσκεται τακτικά εκτός σχολείου.
Είναι μια τραγωδία, είναι απαράδεκτο – και κάθε φορά που ένας υπουργός εκπαίδευσης ή μια τοπική εξουσία ή ένα μέλος της επιτροπής φροντίδας νήπτει τας χείρας του και μεμψίμοιρα μουρμουρίζει «δεν γνωρίζουμε που είναι», θέλω να ουρλιάξω.
π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος, Πνευματικές διαστάσεις τοῦ θαύματος τοῦ χορτασμοῦ τῶν πεντακισχιλίων (Κυριακὴ Η΄ Ματθαίου)
ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[: Ματθ.14,14-22]
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου με θέμα:
«ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΧΟΡΤΑΣΜΟΥ ΤΩΝ ΠΕΝΤΑΚΙΣΧΙΛΙΩΝ»
[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 1-8-1993] [Β284]
Σήμερα, αγαπητοί μου, η Εκκλησία μας με την προβολή του θαύματος του χορτασμού των πεντακισχιλίων, όπως μας διηγείται ο ευαγγελιστής Ματθαίος, θέλει να μας διδάξει πολλά. Ο Κύριος, όταν επετέλει ένα θαύμα, πάντοτε με αυτό ήθελε να διδάξει. Έτσι το θαύμα γίνεται διδασκαλία αλλά και η διδασκαλία φανερώνεται σαν ένα θαύμα.
Φυσικά, όταν ο Κύριος επιτελεί ένα θαύμα, το πρώτο επίπεδο είναι να υπηρετηθεί ένας άμεσος σκοπός. Όπως επί παραδείγματι, ο τυφλός να δει το φως του, ο άρρωστος να θεραπευθεί, ο παράλυτος να ανορθωθεί. Έτσι και εις το σημερινό θαύμα, ο Κύριος δεν ήθελε να αφήσει αυτό το πλήθος των ανθρώπων - μόνον οι άνδρες πέντε χιλιάδες- δεν ήθελε να τους αφήσει να φύγουν πεινασμένοι και να αποκάμνουν, να ταλαιπωρηθούν. Γράφει: «Καί ἀπολῦσαι αὐτούς νήστεις οὐ θέλω (:Και να τους απολύσω νηστικούς και να φύγουν - λέγει ο Κύριος- δεν θέλω) μήπωτε ἐκλυθῶσι ἐν τῇ ὁδῷ(:μήπως στον δρόμο αποκάμνουν από την ταλαιπωρία, την κούραση, την πείνα)»· γιατί ειπώθηκε: «Πώς θα τους ταΐσουμε; Έχουμε», λέγει, μόνο πέντε ψωμιά και δύο ψάρια. Πώς θα τους ταΐσουμε;». «Δεν θέλω να αποκάμνουν εις τον δρόμον».
Κυριακή Η’ Ματθαίου: Ἡ ἁγία ἑνότητα μέσα στήν Ἐκκλησία (†Ἀρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ἱ. Μ. Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους)
Ακούσαμε στο αποστολικό ανάγνωσμα (Α’ Κορ. 1:10-17), το οποίο είναι από την πρώτη προς Κορινθίους επιστολή του αποστόλου Παύλου, τον Απόστολο να συνιστά προς τους Κορινθίους, αλλά και προς τους Χριστιανούς όλων των αιώνων, να είναι ενωμένοι στην Εκκλησία με μια ενότητα όχι εξωτερική αλλά πνευματική και εσωτερική.
«Αδελφοί», λέγει, «παρακαλώ υμάς δια του ονόματος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ίνα το αυτό λέγητε πάντες». «Σας παρακαλώ εν ονόματι του Ιησού Χριστού – δεν το λέει εξ ονόματός του, αλλά εξ ονόματος του Χριστού, ο οποίος είναι και η κεφαλή της Εκκλησίας – να λέτε όλοι το αυτό».
Να μη λέει ο ένας το ένα και ο άλλος το άλλο. Να μη υπάρχει διαφωνία μέσα στην Εκκλησία, μέσα στους Χριστιανούς. Να μη υπάρχουν διάφορες γνώμες και απόψεις και διδασκαλίες, αλλά όλοι να ακολουθείτε την γνώμη, την διδασκαλία και το πνεύμα του Χριστού, για να ομοφωνείτε.
«Και μη η εν υμίν σχίσματα»· «και να μη χωρίζεσθε μεταξύ σας με σχίσματα». «Ήτε δε κατηρτισμένοι εν τω αυτώ νοΐ και εν τη αυτή γνώμη»· «και καταρτίζεσθε όλοι έχοντες τον αυτό νου και την αυτή γνώμη» (Α’ Κορ. 1:10).
***
Είναι φανερό λοιπόν από αυτά που τους λέει ο Απόστολος, ότι δεν ζητάει, όπως είπα στην αρχή, μία εξωτερική ενότητα, μία αναγκαστική τρόπον τινά ενότητα, αλλά μία ενότητα πνεύματος, πνευμάτων, μία ενότητα καρδιών μέσα στην Εκκλησία του Χριστού.
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 30-7-2023
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 30-7-2023
https://www.youtube.com/live/4dlCgUvt5Uk?feature=share
Κυριακή Η΄ Ματθαίου –«Ἄνθρωπον ζητῶ!» (+Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου Καντιώτου)
«Ἄνθρωπον ζητῶ!»
«Ἔρημός ἐστιν ὁ τόπος καὶ ἡ ὥρα ἤδη παρῆλθεν» (Ματθ. 14,15)
(Ομιλία του †Επισκόπου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου)
Περὶ τῆς ἐρήμου ὁμιλεῖ τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο, περὶ ἐρήμου θὰ μιλήσουμε κ᾽ ἐμεῖς, ἀγαπητοί μου. Τί εἶνε μία ἔρημος; Ὅλοι γνωρίζουμε· εἶνε μία περιοχὴ ποὺ δὲν ἔχει δέντρα, σκιά, νερό· δὲν μπορεῖ νὰ ζήσῃ ἄνθρωπος ἐκεῖ. Εἶνε μία θάλασσα ὄχι ἀπὸ νερὸ ἀλλ᾽ ἀπὸ ἄμμο· ὁ ἥλιος καίει τὴν ἄμμο καὶ τὸ θερμόμετρο ἀνεβαίνει μέχρι 60 - 70 βαθμοὺς Κελσίου. Στὴν πατρίδα μας δὲν ἔχουμε τέτοιες περιοχές.
Ἄν ὁ λογισμός κάθε πάθους σέ νικᾶ, θά καταντήσεις κατοικία δαιμόνων...
Αν ο λογισμός σου λέει «κλέψε», και συ υπακούσεις, δίνεις με αυτόν τον τρόπο στο δαιμόνιο εξουσία επάνω σου.
Αν ο λογισμός σου λέει «φάει πολύ, ώσπου να χορτάσεις», και συ φας πολύ...
τότε πάλι σε εξουσιάζει το δαιμόνιο.
30 Ἰουλίου. † ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Σιλουανοῦ τοῦ καὶ Σίλα καλουμένου, Κρήσκεντος, Ἐπαινετοῦ καὶ Ἀνδρονίκου ἀποστόλων (α΄ αἰ.). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Κυρ. η΄ ἐπιστ. (Α΄ Κορ. α΄ 10-17).
Α Κορ. 1,10 Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, διὰ τοῦ ὀνόματος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἵνα τὸ αὐτὸ λέγητε πάντες, καὶ μὴ ᾖ ἐν ὑμῖν σχίσματα, ἦτε δὲ κατηρτισμένοι ἐν τῷ αὐτῷ νοΐ καὶ ἐν τῇ αὐτῇ γνώμῃ.
Α Κορ. 1,10 Σας παρακαλώ δε, αδελφοί μου, στο όνομα και εξ ονόματος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού να είσθε όλοι ομόφωνοι και να λέγετε σαν από μια καρδία, την ίδια ομολογία της πίστεώς σας και να μη υπάρχουν μεταξύ σας σχίσματα και διαιρέσεις, αλλά να είσθε συγκρατημένοι, κατηρτησμένοι και ενωμένοι μεταξύ σας με τα αυτά φρονήματα και με την αυτήν γνώμην.
Σάββατο 29 Ιουλίου 2023
Κυριακὴ Η΄ Ματθαίου – Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τό θαῦμα τοῦ χορτασμοῦ τῶν πεντακισχιλίων
ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [:Ματθ. 14,14-22]
Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΧΟΡΤΑΣΜΟΥ ΤΩΝ ΠΕΝΤΑΚΙΣΧΙΛΙΩΝ
«Ἀκούσας δὲ ὁ Ἰησοῦς ἀνεχώρησεν ἐκεῖθεν ἐν πλοίῳ εἰς ἔρημον τόπον κατ᾿ ἰδίαν· καἰ ἀκούσαντες οἱ ὄχλοι ἠκολούθησαν αὐτῷ πεζῇ ἀπὸ τῶν πόλεων(:όταν λοιπόν τα άκουσε αυτά ο Ιησούς, αναχώρησε από εκεί με πλοίο σε κάποιον ερημικό τόπο, για να μείνει μόνος Του με τους μαθητές Του. Και όταν άκουσαν τα πλήθη του λαού ότι αποχώρησε σε ερημικό τόπο, Τον ακολούθησαν πεζοί από τις πόλεις)»[Ματθ. 14,13].
Πρόσεξε το ότι ο Κύριος σε κάθε περίπτωση αναχωρεί, και όταν παραδόθηκε ο Ιωάννης και όταν αποκεφαλίστηκε και όταν πληροφορήθηκαν οι Ιουδαίοι ότι οι μαθητές Του γίνονται όλο και περισσότεροι· διότι θέλει τα περισσότερα να τα τακτοποιεί κατά τρόπο πιο ανθρώπινο και να κινείται ως επί το πλείστον μέσα στα ανθρώπινα πλαίσια, επειδή δεν ήταν ακόμη καιρός να αποκαλύψει με σαφήνεια τη θεότητά Του. Για τον λόγο αυτόν και στους μαθητές Του έλεγε να μην πουν σε κανένα ότι Αυτός είναι ο Χριστός· διότι ήθελε αυτό να γίνει περισσότερο γνωστό μετά την Ανάστασή Του. Για τον λόγο αυτόν δεν ήταν αρχικά πολύ αυστηρός προς τους Ιουδαίους εκείνους που έδειξαν δυσπιστία, αλλά ήταν περισσότερο επιεικής.
Αφού λοιπόν αναχώρησε από εκεί, δεν μεταβαίνει σε κάποια πόλη, αλλά πηγαίνει στην έρημο και μάλιστα ταξιδεύει με πλοίο, ώστε να μην Τον ακολουθήσει κανείς. Εσύ όμως, σε παρακαλώ, πρόσεξε ότι οι μαθητές του Ιωάννη αισθάνονται πλέον περισσότερο οικείοι προς τον Ιησού, καθόσον αυτοί είναι εκείνοι που είχαν αναγγείλει σε Αυτόν το γεγονός του αποκεφαλισμού του Ιωάννη του Βαπτιστού· και πράγματι, αφού εγκατέλειψαν τα πάντα, καταφεύγουν στο εξής προς τον Ιησού. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα και της συμφοράς από τον θάνατο του Προδρόμου, αλλά και της απαντήσεως που τους έδωσε ο Ιησούς, η οποία και πέτυχε να τους φέρει κοντά Του.
Γιατί όμως δεν έφυγε από το μέρος εκείνο πριν Του αναγγείλουν τον θάνατο του Ιωάννη, μολονότι βέβαια τον γνώριζε και πριν Του τον αναγγείλουν; Επειδή ήθελε με όλες τις ενέργειές Του να αποκαλύπτει την αλήθεια της θείας οικονομίας· διότι πράγματι δεν ήθελε μόνο με τα λόγια, αλλά και με τα έργα να το κάνει αυτό πιστευτό, καθώς γνώριζε την κακουργία του διαβόλου και ότι αυτός θα μεταχειριζόταν κάθε μέσο για να διαλύσει αυτήν την εκτίμηση και αντίληψη.
Ἕνα γράμμα τοῦ φοιτητή Εὐγένιου (μετέπειτα Ἱερομόναχου π. Σεραφείμ) Ρόουζ πρός τούς γονεῖς του.
Στις 14 Ιουνίου του 1964, μια εβδομάδα αφότου κατέθεσε τη διπλωματική του εργασία, έγραψε στους γονείς του αυτό το γράμμα με σκοπό να τους εξηγήσει τούς λόγους για το σχέδιο του:«Αγαπητοί γονείς,
Είναι μια καυτή μέρα – για το Σαν Φρανσίσκο μοιάζει πολύ με καλοκαίρι. Κατάφερα να τελειώσω την μεταπτυχιακή εργασία μου και την παρέδωσα τελικά την προηγούμενη Παρασκευή, αλλά συνήθως για κάποιο λόγο δε στέλνουν τούς βαθμούς πριν από το Σεπτέμβριο.
Ασχολούμαι ακόμα με τα κινεζικά, βοηθάω τον Κινέζο πρώην καθηγητή μου [Τζι-Μινγκ Σιεν] να μεταφράσει ένα άρθρο (από τα κινεζικά) με θέμα την κινεζική φιλοσοφία, για ένα περιοδικό φιλοσοφίας.
Η υποκρισία του ακαδημαϊκού κόσμου δεν υπήρξε ποτέ τόσο απροκάλυπτη όσο στην περίπτωση του.
Ο καθηγητής μου γνωρίζει περισσότερα για την κινεζική φιλοσοφία, από οποιονδήποτε άλλον στην χώρα και έχει σπουδάσει δίπλα σε αληθινούς φιλοσόφους και σοφούς στην Κίνα. Όμως δεν μπορεί να βρει δουλειά σε κανένα αμερικανικό πανεπιστήμιο, επειδή δεν είναι πτυχιούχος αμερικανικού πανεπιστημίου και επειδή δεν αναλώνεται σε δημόσιες σχέσεις – με δύο λόγια, επειδή παραείναι τίμιος άνθρωπος!
Ὁ Θεός τῶν αἱρετικῶν καί τῶν ἀλλοθρήσκων εἶναι Θεός ἀνύπαρκτος!
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 17η Ιουλίου 2023
Ο ΘΕΟΣ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΟΘΡΗΣΚΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΣ!
Η διαχρονική της πορεία της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας είναι μια διαρκής πάλη με τον παλαιό κόσμο της αμαρτίας και της αποστασίας, που έχει υποδουλωθεί στη φθορά και στο θάνατο. Είναι ένας ακήρυχτος πόλεμος με τον «άρχοντα του κόσμου τούτου» (Ιωάν.12,31), τον διάβολο, ο οποίος εισήλθε στην «καλή λίαν», (Γέν.1,31), δημιουργία ως παρείσακτος, ως αντάρτης και επαναστάτης εναντίον του Θεού, προκειμένου να παρασύρει στην ανταρσία το πρώτο ανθρώπινο ζεύγος και να ακυρώσει έτσι τον αρχικό προορισμό, για τον οποίο δημιουργήθηκε, την κατά Χάριν θέωση.
Ωστόσο ο Θεός δεν εγκατέλειψε το πλάσμα του. Όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου έστειλε τον Υιό Του τον Μονογενή στον κόσμο, ο οποίος με το σταυρό και την ανάστασή του έφερε εις πέρας το έργο της σωτηρίας του ανθρώπου από την δουλεία της αμαρτίας και του θανάτου. Ήρθε ως το «φως το αληθινό», (Ιωάν.1,9), για να διαλύσει το σκότος της πλάνης σε όλες του τις μορφές και να οδηγήσει στο φως της αληθινής θεογνωσίας όλο το ανθρώπινο γένος. Δυστυχώς όμως αν και το «φως ελήλυθεν εις τον κόσμον», «ηγάπησαν οι άνθρωποι μάλλον το σκότος ή το φως, ην γαρ αυτών πονηρά τα έργα» (Ιωάν.3,19). Φρικτό αποτέλεσμα αυτής της αρνήσεως ήταν η εμφάνιση των αιρέσεων, οι οποίες ταλαιπωρούν και πληγώνουν το εκκλησιαστικό σώμα από την εμφάνισή των μέχρι σήμερα. Ο διάβολος, ως «πατήρ του ψεύδους», (Ιωάν.8,34), πλημμύρησε τη γη με την πλάνη και με τις δαιμονικές θρησκείες, στις οποίες λατρεύεται ο Σατανάς, αφού σύμφωνα με τον θεόπνευστο λόγο της Γραφής «πάντες οι θεοί των εθνών δαιμόνια» (Ψαλμ.95,5).
Κυριακή Η’ Ματθαίου: Ἑρμηνεία Ἀποστολικῆς περικοπῆς (Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος)
[Α΄Κορ. 1, 10-17]
(Υπομνηματισμός των εδαφίων Α΄Κορ. 1, 10-13)
«Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, διὰ τοῦ ὀνόματος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἵνα τὸ αὐτὸ λέγητε πάντες, καὶ μὴ ᾖ ἐν ὑμῖν σχίσματα, ἦτε δὲ κατηρτισμένοι ἐν τῷ αὐτῷ νοΐ καὶ ἐν τῇ αὐτῇ γνώμῃ (: σας παρακαλώ λοιπόν, αδελφοί, στο όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, να ομολογείτε όλοι την ίδια πίστη και να μην υπάρχουν μεταξύ σας διαιρέσεις, αλλά να είστε αρμονικά ενωμένοι με τα ίδια φρονήματα όλοι σας και με τις ίδιες γνώμες και αποφάσεις)».
Αυτό ακριβώς που έλεγα πάντοτε, ότι δηλαδή οι επιπλήξεις πρέπει να γίνονται βαθμιαία και με ήρεμο τρόπο, τούτο κάνει εδώ και ο Παύλος· επειδή δηλαδή πρόκειται να εισέλθει σε θέμα, το οποίο είναι πλήρες πολλών κινδύνων και ικανό να καταστρέψει εκ θεμελίων την Εκκλησία, γράφει με περισσότερη πραότητα. Λέγει δηλαδή ότι τους παρακαλεί, και μάλιστα τους παρακαλεί δια του Χριστού, σαν ούτε αυτός μόνος του ο Παύλος να αρκούσε να τους απευθύνει αυτήν την παράκληση και να τους πείσει.
Και τι σημαίνει «Παρακαλῶ διὰ τοῦ ὀνόματος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ»; Παίρνω ως σύμμαχο τον Χριστό και ως βοηθό το αδικημένο και υβρισμένο όνομά Του κατά τρόπο πολύ ελεγκτικό, ώστε να μην αρνηθούν αναίσχυντα να Τον ακούσουν· διότι η αμαρτία κάνει τους ανθρώπους θρασείς. Για τον λόγο αυτόν, αν μεν επιπλήξεις τον άνθρωπο κατευθείαν και έντονα, συνήθως τον καθιστάς σκληρό και αναίσχυντο· αν όμως τον κάνεις να ντραπεί, συνήθως κάμπτεις τον αυχένα του, ματαιώνεις την αθυροστομία του και τον κάνεις να σκύψει την κεφαλή από ντροπή. Τούτο ακριβώς εφαρμόζει και ο Παύλος και κατά πρώτον τους παρακαλεί δια του ονόματος του Χριστού.
Και τι είναι τέλος πάντων αυτό, για το οποίο τους παρακαλεί; «ἵνα τὸ αὐτὸ λέγητε πάντες, καὶ μὴ ᾖ ἐν ὑμῖν σχίσματα (: να ομολογείτε όλοι την ίδια πίστη και να μην υπάρχουν μεταξύ σας διαιρέσεις)». Η έμφαση στη λέξη σχίσμα και ως λέξη και μόνο ήταν αρκετή για να τους θέσει υπό επίκριση· διότι με το σχίσμα δεν παράγονται πολλά ολόκληρα μέρη, αλλά χάνεται και το αρχικό ένα· διότι, εάν μεν υπήρχαν εκκλησίες ολόκληρες, πολλά θα ήταν τα συστήματα· εάν όμως υπάρχουν σχίσματα, αφανίζεται και το αρχικό ένα· διότι το ολόκληρο, όταν διαιρεθεί σε πολλά, όχι μόνο δεν γίνεται πολλά, αλλά καταστρέφεται και το ένα. Τέτοια είναι η φύση των σχισμάτων.
Κατόπιν, επειδή τους κατηγόρησε έντονα με το να χρησιμοποιήσει τη λέξη «σχίσμα», πάλι μετριάζει και πραΰνει τον λόγο του λέγοντας «ἦτε δὲ κατηρτισμένοι ἐν τῷ αὐτῷ νοΐ καὶ ἐν τῇ αὐτῇ γνώμῃ (: να είστε αρμονικά ενωμένοι με τα ίδια φρονήματα όλοι σας και με τις ίδιες γνώμες και αποφάσεις)». Επειδή δηλαδή είπε «ἵνα τὸ αὐτὸ λέγητε», «να μην νομίσετε» -λέγει- «ότι είπα πως η ομόνοια βρίσκεται μόνο στους λόγους· διότι επιζητώ τη συμφωνία που βρίσκεται στη σκέψη». Αλλά επειδή είναι δυνατόν να υπάρχει συμφωνία στη σκέψη, αλλά όχι σε όλα τα θέματα, για τον λόγο αυτόν πρόσθεσε και το «να είστε αρμονικά ενωμένοι με τα ίδια φρονήματα όλοι σας»· διότι εκείνος που σε ένα θέμα είναι ενωμένος, ενώ σε άλλο σκέπτεται διαφορετικά, δεν έχει ακόμη ενωθεί, ούτε έχει τελειοποιηθεί σε ομοφροσύνη.
Ὁ 21ος Ψαλμός διαβάζεται, σύμφωνα με τόν Ἅγιο Ἀρσένιο, για τίς πυρκαγιές !
ΨΑΛΜΟΣ 21ος: (Ὁ Θεός, ὁ Θεός μου, πρόσχες μοι)
“Για να εμποδίσει ὁ Θεός τήν πυρκαϊά, για να μην γίνει κακό”.
2 Ὁ Θεός, ὁ Θεός μου, πρόσχες μοι· ἵνα τί ἐγκατέλιπές με; μακρὰν ἀπὸ τῆς σωτηρίας μου οἱ λόγοι τῶν παραπτωμάτων μου.
3 ὁ Θεός μου, κεκράξομαι ἡμέρας, καὶ οὐκ εἰσακούσῃ, καὶ νυκτός, καὶ οὐκ εἰς ἄνοιαν ἐμοί.
4 σὺ δὲ ἐν ἁγίῳ κατοικεῖς, ὁ ἔπαινος τοῦ ᾿Ισραήλ.
5 ἐπὶ σοὶ ἤλπισαν οἱ πατέρες ἡμῶν, ἤλπισαν, καὶ ἐῤῥύσω αὐτούς·
6 πρὸς σὲ ἐκέκραξαν καὶ ἐσώθησαν, ἐπὶ σοὶ ἤλπισαν καὶ οὐ κατῃσχύνθησαν.
7 ἐγὼ δέ εἰμί σκώληξ καὶ οὐκ ἄνθρωπος, ὄνειδος...ἀνθρώπων καὶ ἐξουθένημα λαοῦ.
8 πάντες οἱ θεωροῦντές με ἐξεμυκτήρισάν με, ἐλάλησαν ἐν χείλεσιν, ἐκίνησαν κεφαλήν·
9 ἤλπισεν ἐπὶ Κύριον, ῥυσάσθω αὐτόν· σωσάτω αὐτόν, ὅτι θέλει αὐτόν.
10 ὅτι σὺ εἶ ὁ ἐκσπάσας με ἐκ γαστρός, ἡ ἐλπίς μου ἀπὸ μαστῶν τῆς μητρός μου·
11 ἐπὶ σὲ ἐπεῤῥίφην ἐκ μήτρας, ἐκ κοιλίας μητρός μου Θεός μου εἶ σύ·
12 μὴ ἀποστῇς ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι θλῖψις ἐγγύς, ὅτι οὐκ ἔστιν...
ὁ βοηθῶν.
Τό Λεπροκομεῖο τῆς Χίου σήμερα καί οἱ Ἅγιοι Ἄνθιμος καί Νικηφόρος
Δύο θα είναι οι μεγάλοι σταθμοί της ζωής του Αγίου Ανθίμου της Χίου, το λεπροκομείο της Χίου και η ίδρυση της γυναικείας ιεράς μονής προς τιμήν της Παναγίας Βοηθείας.
Εκεί θα λάμψουν ακόμη εντονότερα τα χαρίσματά του και θα αποκαλυφθεί η γεμάτη αγάπη για το Θεό και τον άνθρωπο καρδιά του. Με δική του πρωτοβουλία γίνεται ο ποιμένας των λεπρών, χωρίς ίχνος δισταγμού μπροστά στον κίνδυνο της έντονα μεταδοτικής ασθένειας, αφού « φόβος ούκ έστιν εν τη αγάπη, αλλ’ η τελεία αγάπη έξω βάλλει τον φόβον…»
Στόν ἀνάποδο κόσμο πού ζοῦμε, ποιό σπίτι μπορεῖ νά σωθεῖ;
Ἄς μαίνονται οἱ ἄλλες δυνάμεις. Ἄς κάνουν τό πᾶν. Ὅλοι οἱ σατανάδες νά ξεσηκωθοῦν, ὁ Ἅδης ὁλόκληρος νά βγεῖ πάνω νά πολεμήσει, ἐάν, λέγω, ὑπάρχει ἁγιότητα στήν οἰκογένεια καί ἡ μάννα ἀπό τά σπλάχνα της καί ἔπειτα ἀπό τήν κούνια τό παιδάκι τό δεῖ σάν μάννα πραγματική, μάννα προσευχομένη, μάννα μέ ἁγιότητα, τό ἴδιο καί ὁ πατέρας, τότε τό πρόβλημα λύνεται.
29 Ἰουλίου. Καλλινίκου καὶ Θεοδότης μαρτύρων (γ΄-δ΄ αἰ.). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Σαβ. η΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. ιγ΄ 1-10).
Ρωμ. 13,1 Πᾶσα ψυχὴ ἐξουσίαις ὑπερεχούσαις ὑποτασσέσθω. οὐ γάρ ἔστιν ἐξουσία εἰ μὴ ὑπὸ Θεοῦ· αἱ δὲ οὖσαι ἐξουσίαι ὑπὸ τοῦ Θεοῦ τεταγμέναι εἰσίν.
Ρωμ. 13,1 Καθε άνθρωπος, ας υποτάσσεται εις τας ανωτέρας εξουσίας της πολιτείας, τους άρχοντας δηλαδή, που είναι φορείς αυτής της εξουσίας, (εφ' Οσον αι εντολαί των δεν αντίκεινται στο θέλημα του Θεού)· διότι δεν υπάρχει εξουσία μέσα εις την κοινωνίαν, που να μη απορρέη από τον Θεόν· οι άρχοντες, που ασκούν σήμερον τας εξουσίας, έχουν ταχθή από τον Θεόν (έστω και κατ' ανοχήν).
Παρασκευή 28 Ιουλίου 2023
Ἀσκητές μέσα στόν κόσμο Β’: Μοναχός Δημήτριος (Σολωμός)
Ο μακαριστός Σολωμός [1] -και μετέπειτα Δημήτριος μοναχός- καταγόταν από το χωριό Κρίτου Μαρόττου της Κύπρου. Γεννήθηκε το έτος 1859. Παντρεύτηκε την Παρασκευή Χριστοδούλου Πούλλου και κατοίκησαν στο χωριό Φύτη της Πάφου. Απέκτησαν πέντε παιδιά. Στην γέννα του πιο μικρού, του Χριστοδούλου, η Παρασκευή εκοιμήθη και ο Σολωμός έμεινε χήρος από την ηλικία των 43 ετών. Με πίστη στον Θεό υπέμεινε τις δυσκολίες, τίμησε την χηρεία του, μεγάλωσε και αποκατέστησε τα παιδιά του.
Ήταν ψάλτης και είχε πολλή αγάπη για την Εκκλησία και την λατρεία. Διάβαζε πολύ, κυρίως τα εκκλησιαστικά βιβλία, και έλεγε χαρακτηριστικά: «Ο ανθός των χαρτιών είναι το Ψαλτήρι». Δηλαδή, το καλύτερο από όλα τα βιβλία της Εκκλησίας, αυτά που έχει ο ψάλτης στο αναλόγιο, είναι το Ψαλτήρι.
Τόσο ενδιαφέρον και τόση αγάπη είχε για την Εκκλησία και τις ακολουθίες, ώστε όταν ερχόταν από το χωράφι, άφηνε τα βόδια να μπουν στον σταύλο, πλενόταν και χωρίς να αλλάξη ρούχα πήγαινε στην Εκκλησία. Τα περισσότερα του ψάλτη τα είχε μάθει απ’ εξω.
Ήταν άνθρωπος του Θεού και προσευχόταν πολύ. Άφησε μνήμη αγίου ανθρώπου. Επιβλήθηκε στην συνείδηση των ανθρώπων του χωριού και των γύρω χωριών, ως ο Γέροντας του χωριού. Παρόλο που δεν ήταν ιερωμένος, έχαιρε μεγάλου σεβασμού. Έτρεχαν και από τα περίχωρα να τον συμβουλευθούν ή να του ζητήσουν να προσευχηθή για να γίνουν καλά οι ίδιοι ή τα ζώα τους. Ο λόγος του ήταν σεβαστός, αποδεκτός από όλους και είχε βαρύτητα. Έλεγαν, «το είπε ο Χατζη-Σολωμός»[2], και το εδέχοντο χωρίς δεύτερη κουβέντα.
Πολύ ελυπείτο όταν έβλεπε ανθρώπους να είναι αδιάφοροι στα πνευματικά, και προσπαθούσε να κίνηση το ενδιαφέρον τους. Στο σπίτι του είχε «ανεμοδούλαπο» με το οποίο έβγαζαν τους σπόρους από το βαμβάκι. Πήγαιναν οι γυναίκες του χωριού με την σειρά να καθαρίσουν το βαμβάκι από τους κόκκους. Ο Χατζη-Σολωμός δεν έχανε την ευκαιρία και τις μιλούσε για πνευματικά θέματα. Αυτές όμως ήταν αγράμματες και δεν έδειχναν ενδιαφέρον, αλλά πρόσεχαν να τελειώσουν την δουλειά τους. Αυτός απογοητευμένος από την αδιαφορία τους έλεγε: «Σας μιλώ, σας μιλώ, αλλά ο νους σας γυρίζει αλλού».
Ἡ θαυματουργός Ἁγία Μαρίνα στό Θησεῖο.Οἱ ὅμορφες παραδόσεις καί ἕνα θαῦμα τοῦ 1911
.jpg)
Έχουμε γράψει πολλά για την «Κυρά του Θησείου», τον Ναό που στέκει καμαρωτός κάτω από το Αστεροσκοπείο.
Κάποτε ανήμερα της γιορτής, δηλαδή 17 Ιουλίου, εκεί γινόταν το μεγαλύτερο πανηγύρι των Αθηνών. Με κάθε μέσον έφθαναν πιστοί από τα γύρω χωριά, τα Μεσόγεια και το Κατάδεμα, για να ανάψουν ένα κερί στην Αγία και να προσευχηθούν για την υγεία των παιδιών τους. Διότι η Αγία Μαρίνα θεωρείται προστάτις των παιδιών. Την αποκαλούσαν δε και την αποκαλούν «θαυματουργή».
Είναι πολλές οι λαϊκές παραδόσεις, οι θρύλοι αλλά και οι καταγεγραμμένες περιπτώσεις θαυμάτων που έχουν σημειωθεί. Ένα τέτοιο θαύμα έγινε και το 1911 και συγκλόνισε τους πιστούς.
Ήταν απόγευμα Σαββάτου και ανάμεσα στο πλήθος των πιστών βρισκόταν και η Καλλιόπη Κουνάδη, ένα κορίτσι που είχε χάσει τη φωνή του. Κοντά της η μητέρα της, η οποία προσευχόταν στην Αγία να σώσει το παιδί της. Το γεγονός ότι οι γιατροί την είχαν απογοητεύσει πως το κορίτσι δεν θα έβρισκε τη φωνή του, είχε βυθίσει την οικογένεια σε απελπισία. Έντρομη η μητέρα είδε το κορίτσι να καταλαμβάνεται από σπασμούς. Άρχισε αμέσως να φωνάζει ζητώντας βοήθεια.
Ολόκληρη η εκκλησία αναστατώθηκε. Ψιθυρισμοί, δεήσεις ακούγονται από παντού και μερικές γυναίκες φωνάζουν:
» Λίγο αγιασμό, λίγο αγιασμό».
Ἡ ἀναίδεια τῆς γυμνότητας (Λάμπρος Κ. Σκόντζος, Θεολόγος – Καθηγητής)
Βρισκόμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού, σε μία από τις πιο όμορφες και απολαυστικές εποχές του χρόνου.
Αλλά δυστυχώς, σε αυτή την εποχή πλεονάζει η αμαρτία, κύρια από την γυμνότητα και την δημόσια αναισχυντία.
Με πρόσχημα τη ζέστη, η πλειοψηφία των ανθρώπων γδύνονται και παρουσιάζονται δημόσια ημίγυμνοι, ή και ολότελα γυμνοί, χωρίς την παραμικρή αιδώ, χωρίς ντροπή, χωρίς να λογαριάζουν ότι έτσι προκαλούν και σκανδαλίζουν συνανθρώπους τους.
Δια της προκλητικής τους ενδυμασίας, κύρια οι γυναίκες, σκανδαλίζουν και σκορπούν την αμαρτία στους συνανθρώπους τους, οδηγούν χωρίς να το συναισθάνονται και χωρίς τύψεις, στην κόλαση!
Δυστυχώς στις μέρες μας η αμαρτία έχει λάβει τεράστιες διαστάσεις και η αποστασία από το Θεό είναι πρωτοφανής.
Η αναίδεια βρίσκεται σε επικίνδυνο σημείο. Η αμαρτία διαπράττεται δημόσια χωρίς ίχνος ντροπής. Αντίθετα η σωφροσύνη, η αιδώς και γενικά η αρετή θεωρούνται ξεπερασμένα και οι άνθρωποι που τα ακολουθούν θεωρούνται καθυστερημένοι, αναχρονιστικοί. Η αμαρτία θεωρείται πρόοδος.
Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ο κινηματογράφος, η τηλεόραση, το διαδίκτυο, αλλά και οι δρόμοι, οι παραλίες, οι τόποι διασκέδασης και λοιπά, είναι παραδομένοι και υπηρετούν, την αναίδεια, αποθεώνουν την γύμνια και την αμαρτία. Ηθοποιοί συναγωνίζονται στην γύμνια και δίνουν το κακό παράδειγμα στο φιλοθεάμον κοινό.
Τα παιδιά μας κατάντησαν να μιμούνται πιστά τα ινδάλματα της έβδομης τέχνης, τα οποία προωθούν την αμαρτία και την λανσάρουν, ως «πρόοδο» στα ανύποπτα και ανώριμα παιδιά.
Η αιδώς σε όλες τις εποχές ήταν βασικό στοιχείο της κοινωνικής ηθικής και η αναίδεια δείγμα ηθικής κατάπτωσης.
Παθολογία, νόσος καί θνησιμότητα μετά ἀπό ἐμβολιασμό μέ SARS-COV-2 (Covid-19) «ἐμβόλιο».
Μία εν τω βάθει ανάλυση του αίματος των εμβολιασμένων με Covid-19 mRNA/DNA-βασισμένες ενέσεις
&
Προτεινόμενες ρυθμίσεις ασφαλείας αίματος μετά από το παγκόσμιο πρόγραμμα εμβολιασμού με Covid-19 mRNA/DNA βασισμένα «εμβόλια».
ΕΛΠΙΔΑ ΖΩΗΣ
Δρ Ανδρέας Ράλλης BSc, MSc, PhD
Δέσποινα Θάνου – Προσωρινή Πρόεδρος Σωματείου «ΕΛΠΙΔΑ ΖΩΗΣ»
Περιεχόμενα
Κατάλογος Εικόνων 4
Εισαγωγή 5
Πλαίσιο 6
Θνησιμότητα και νόσος μετά τον εμβολιασμό με τα βιογενετικά προϊόντα «εμβολίου» για τον Covid-19 7
Καρδιακές ανωμαλίες/θρόμβωση μετά από ένεση με τα προϊόντα «εμβολίων» με βάση το «mRNA/DNA» για τον Covid-19 7
Εμβρυϊκοί θάνατοι και κυτταροτοξικές επιδράσεις μετά από ένεση εγκύων μητέρων με τα προϊόντα «mRNA/DNA εμβολίου» για τον Covid-19 8
Επιπολασμός Καρκινογένεσης μετά από εμβολιασμό με τα βιογενετικά προϊόντα «εμβολίων» για τον Covid-19 9
Αλλαγές στο ανθρώπινο DNA με τα προϊόντα «εμβολίου» για τον Covid-19 που βασίζεται σε mRNA/DNA 9
Κυτταροτοξικότητα αίματος μετά τον εμβολιασμό με το «εμβόλιο» για τον Covid-19: Προκαταρκτικές μελέτες και θεραπείες του 2021 10
Μελέτες κριτικά αξιολογημένες από ομότιμους του 2022 12
Η τοξικότητα της Πρωτεϊνης Ακίδας μετά τη χορήγηση του «εμβολίου» Covid-19 14
Περιεχόμενα του Covid-19 mRNA/DNA εμβολίου 16
Ιστοπαθολογική ανάλυση σε νεκροτομή του ιστού που περιείχε ξένα μεταλλικά σωματίδια εμβολιασμένων ασθενών. 17
Μελέτες ατομικών περιπτώσεων μετάγγισης αίματος με εμβολιασμένο αίμα (με τα «εμβόλια» κατά της Covid-19) 18
Συμπεράσματα και συστάσεις 18
Ὁ Πατριάρχης Μόσχας γιά τίς διώξεις στή Λαύρα τῶν Σπηλαίων τοῦ Κιέβου
Ο Πατριάρχης Μόσχας και Πασών των Ρωσσιών Κύριλλος προέβη σε δήλωση για τις απόπειρες εκδιώξεως των πιστών από τη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου.
Η ουκρανική κυβέρνηση προχώρησε σε βίαιες ενέργειες, που αποβλέπουν στην τελική εκδίωξη των πιστών της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας από τη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου. Η βία ασκείται ακόμη και εναντίον ειρηνικών πολιτών, οι οποίοι κατέφθασαν στη μονή για να υπερασπιστούν το δικαίωμά τους να προσεύχονται στο πολύτιμο ιερό καθίδρυμα της καρδιάς τους.
Η Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου, η παλαιότερη ιερά μονή της Ρωσικής Ορθοδοξίας, χρειάστηκε να αντιμετωπίσει τις άθεες διώξεις κατά την περίοδο της ΕΣΣΔ. Τον 20ό αι. οι θεομάχοι σφράγισαν τη Λαύρα δύο φορές. Για πρώτη φορά τη δεκαετία του 1920, όταν όπως και σήμερα η μοναστική αδελφότητα υφίστατο σταδιακό εκτοπισμό από το νεοσύστατο «ιστορικό-πολιτιστικό εθνικό πάρκο», που ολοκληρώθηκε με την πλήρη διάλυση της μονής. Μερίδα των αδελφών εκτελέσθηκε, πολλοί φυλακίσθηκαν ή εξορίσθηκαν, ενώ η Λαύρα λεηλατήθηκε. Τη δεκαετία του 1940 αναγεννήθηκε ο μοναχικός βίος, αλλά η μονή έκλεισε ξανά την εποχή των νέων αντιεκκλησιαστικών διώξεων, τη δεκαετία πλέον του 1960.
28 Ἰουλίου. Προχόρου, Νικάνορος, Τίμωνος καὶ Παρμενᾶ τῶν ἀποστόλων. Εἰρήνης ὁσίας Χρυσοβαλάντου, Παύλου ὁσίου τοῦ Ξηροποταμηνοῦ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἁγίων, Κυρ. μυροφόρων (Πρξ. ς΄ 1-7).
Πραξ. 6,1 Ἐν δὲ ταῖς ἡμέραις ταύταις πληθυνόντων τῶν μαθητῶν ἐγένετο γογγυσμὸς τῶν Ἑλληνιστῶν πρὸς τοὺς Ἑβραίους, ὅτι παρεθεωροῦντο ἐν τῇ διακονίᾳ τῇ καθημερινῇ αἱ χῆραι αὐτῶν.
Πραξ. 6,1 Κατά τας ημέρας δε αυτάς, καθώς ηύξανε ο αριθμός των πιστών, οι Εβραίοι Χριστιανοί, οι οποίοι κατήγοντο από ξένας περιοχάς και ωμιλούσαν την ελληνικήν γλώσσαν και ελέγοντο Ελληνισταί, ήρχισαν να γογγύζουν και να παραπονούνται εναντίον των Εβραίων Χριστιανών της Ιουδαίας, διότι αι χήραι αυτών παρεμερίζοντο και παρημελούντο εις την καθημερινήν υπηρεσίαν της διανομής τροφών και βοηθημάτων.
Τό ἀρχαιότερο στήν Κύπρο εἰκόνισμα τῆς Ἁγίας Μαρίνας, 6ου πρός 7ου αἰῶνα
Το αρχαιότερο στην Κύπρο εικόνισμα της Αγίας Μαρίνας, 6ου προς 7ου αιώνα εικονίζει την Αγία Μαρίνα να στέκει ολόσωμη, αιωρούμενη με τα χέρια της υψωμένα σε θέση δέησης και γύρω της να εικονίζονται γεγονότα από το αγιομαρτύριό της!Διπλής όψεως το εικόνισμα φέρει στο πίσω μέρος του τον Άη Γιώρκη τον Καππαδόκη να κρατεί ένα παιδάκι στην απουσία του δράκοντα!
Νά εἴμαστε ἄγρυπνοι.
Να είμαστε άγρυπνοι. Ένα μεγάλο πλήθος ανθρώπων κοιμάται βαθύ ύπνο. Πάρα πολλοί δυστυχισμένοι συνάνθρωποί μας ζουν μέσα σ' ένα αδιαπέραστο πνευματικό σκότος, κολυμπάνε στα πάθη και τις επιθυμίες τους. Ο Κύριος θέλει να Τον υπακούμε σε όλα. Να είμαστε ταπεινοί και να μιμούμαστε Αυτόν.
Άγιος Λουκάς Κριμαιας
https://proskynitis.blogspot.com/2023/07/blog-post_51.html
Πέμπτη 27 Ιουλίου 2023
Ἐμφανίστηκε ὁ π. Σάββας Ἀχιλλέως καί εἶπε: “Θέλω εἰκόνα σάν αὔτή τῆς Ἁγίας Μαρίνας”
Εμφανίστηκε ο π. Σάββας Αχιλλέως και είπε: “Θέλω εικόνα σαν αυτή της Αγίας Μαρίνας”
Αγαπητοί μου αδελφοί χριστιανοί, χαίρετε! Ονομάζομαι Τζαμαλής Νεκτάριος και κατοικώ στην Αθήνα. Θα ήθελα να σας περιγράψω το θαύμα που μου συνέβη με το γέροντα Σάββα Αχιλλέως. Τον γέροντα δεν τον είχα γνωρίσει. Τον είχαν ακουστά από τα βίντεο που είχα παρακολουθήσει και τα οποία είχε δημοσιεύσει στο κανάλι του ο Παναγιώτης Σ.
Θα ήθελα να σας πω αυτό που μου συνέβη. Συγκεκριμένα στις 11 Μαρτίου ο Παναγιώτης Σ. μας παρουσίασε την εικόνα με την κοίμηση του Οσίου πατρός ημών Σάββα Αχιλλέως και ρώτησε τη γνώμη μας. Όλοι σχολιάσαμε: “Τί ωραία που είναι η εικόνα του γέροντα!” και ζητήσαμε την ευλογία του π. Σάββα. Έως τότε δεν ήξερα προσωπικά τον Παναγιώτη Σ. ούτε είχαμε μιλήσει στο τηλέφωνο. Δεν γνωριζόμασταν καθόλου.
Ὁ μῦθος τοῦ «ἔτσι γεννήθηκα» ἔχει τελειώσει…
Η Chloe Cole, 23 ετών, υποβλήθηκε σε «αλλαγή» φύλου στα 12 παίρνοντας ορμόνες και κάνοντας διπλή μαστεκτομή. Επανήλθε συντετριμένη στο φύλο της στα 17, καταγγέλλοντας την ανεύθυνη, ακρωτηριαστική και ιδεολογικά κατευθυνόμενη αντιμετώπιση της εφηβικής της αστάθειας.
Και οι νομοθεσίες που βασίζονται σε τέτοιους μύθους είναι ήδη ξεπερασμένες.
Από «Μαμά Μπαμπάς και Παιδιά»*
Τον Μάιο του 2022 ψηφίστηκε στην Ελλάδα το νομοσχέδιο απαγόρευσης των θεραπειών «μεταστροφής»(1) καθώς οι παρεμβάσεις στο σεξουαλικό προσανατολισμό χαρακτηρίστηκαν «κακοποιητικές». Πρόσφατα, ακολούθησε η Κύπρος που επίσης ποινικοποίησε οποιεσδήποτε παρεμβάσεις «μεταστροφής» σεξουαλικού προσανατολισμού.(2) Προκαλεί ενδιαφέρον πως η ποινικοποίηση αφορά μόνο τις παρεμβάσεις που γίνονται για να εναρμονισθεί η ψυχολογία κάποιου με το σώμα που γεννήθηκε, ενώ αντίθετα όλες οι παρεμβάσεις που υποστηρίζουν πως η σεξουαλική επιθυμία μπορεί να είναι άσχετη με το βιολογικό φύλο είναι ευπρόσδεκτες…
Οι αποφάσεις θεωρήθηκαν δικαίωση και νομική κατοχύρωση της σεξουαλικής διαφορετικότητας και υποστηρίχθηκαν ελαφρά τη καρδία από το μεγαλύτερο μέρος του προκατειλημμένου και μονομερώς ενημερωμένου πολιτικού και δημοσιογραφικού κόσμου. Έχουμε αναφέρει τους λόγους που η νομοθεσία αυτή προσβάλλει τη προσωπικότητα και τις ελεύθερες επιλογές του ανθρώπου(3,4,5). Επανερχόμαστε τώρα μετά τις νεότερες νομοθετικές εξελίξεις της Κύπρου και με αφορμή μελέτη που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στον Guardian, βάσει της οποίας το 7% των Βρετανών άλλαξε το σεξουαλικό του προσανατολισμό μέσα στα τελευταία 6 χρόνια.
Τὸ πάθος τῆς ἀκηδίας
Ἐὰν μᾶς αἰχμαλωτίσει περισσότερο ἀπὸ τὰ ἄλλα πάθη ἡ ἀκηδία, τότε ἡ ψυχὴ μας εὑρίσκεται σὲ μεγάλο ἀγώνα. Εἶναι πολὺ φοβερὸ αὐτὸ τὸ πονηρὸ πνεῦμα. Συγγενεύει πολὺ μὲ τὸ πνεῦμα τῆς λύπης καὶ νικᾶ ἰδιαίτερα αὐτοὺς ποὺ εὑρίσκονται στὴ μοναξιά. Ὅταν ἐγερθοῦν πελώρια τὰ κύματα λογισμῶν καὶ παθῶν ἐναντίον τῆς ψυχῆς, ἐκείνη τὴν ὥρα ὁ ἄνθρωπος νομίζει ὅτι δὲν θὰ λυτρωθεῖ οὐδέποτε ἀπ’ αὐτά. Ὁ νοητὸς ἐχθρός τοῦ ἐπιφέρει παντὸς εἴδους λογισμοὺς καὶ σκέψεις ὅτι, ἐὰν σήμερα εἶναι τόσο ἄσχημα, αὔριο θὰ εἶναι χειρότερα καὶ μεθαύριο ἀκόμη χειρότερα. Ἔτσι τοῦ σφυρίζει στὸ νοῦ ὅτι ἐγκαταλείφθηκε ἀπὸ τὸν Θεό, ὅτι τοῦ συμβαίνουν αὐτὰ ἐπειδὴ δὲν τὸν φροντίζει ὁ Θεός, ὅτι αὐτὰ συμβαίνουν μόνον σ’ αὐτὸν καὶ σὲ κανέναν ἄλλον. Ἀλλὰ δὲν εἶναι ἔτσι τὰ πράγματα, δὲν εἶναι!
μακάριος Γρηγοριος ὁ Σιναΐτης γι’ αὐτὰ τὰ πάθη, τὴν ἀκηδία καὶ πορνεία, τὰ ὁποία... θεωρεῖ τὰ χειρότερα ἀπὸ ὅλα τὰ ἄλλα.
Μ’ αὐτὸ τὸν τρόπο ἀγωνιζόμενοι, νὰ ἀναγκάζουμε τὸν ἑαυτό μας, ὅσο εἶναι δυνατόν, στήν ανάγνωση καὶ στὸ ἐργόχειρο, τὰ ὁποία βοηθοῦν πολὺ στὴν ὥρα αὐτοῦ του πολέμου. Μερικὲς φορὲς συμβαίνει ὁ ἀγωνιζόμενος χριστιανὸς νὰ μὴν ἀφήνει καθόλου νὰ πλησιάσει οὔτε ἕνα πάθος στὴ ψυχή του. Τότε εἶναι μεγάλη ἀνάγκη καὶ εὐκαιρία νὰ ἐπιδοθεῖ μὲ ὅλη τὴ δύναμη τῆς καρδιᾶς του στὴν προσευχή.
Προσευχή τοῦ ἁγίου Ἐφραίμ Κατουνακιώτη
Ο όσιος Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης, όσους λίγους μπορούσε να δεχθεί, τους συμπεριφερόταν με πολλήν αγάπη και τους ανέπαυε βαθύτατα. Τα τελευταία χρόνια που ήταν αναγκασμένος να βρίσκεται για πολλές ώρες στο κρεβάτι, τους δεχόταν εκεί. Έβαζε τα χέρια του πάνω στο κεφάλι τους, ενώ γονάτιζαν μπρος στο κρεβάτι του, και προσευχόταν περίπου έτσι:
«Ο Θεός ο αιώνιος, το άναρχον, το ατελεύτητον, το ανεξιχνίαστον, το ακατάληπτον, το αμετάβλητον. Ο Θεός, ο Παράκλητος, το Πνεύμα της παρακλήσεως, το Πνεύμα της αγάπης, το Πνεύμα της ειρήνης, το Πνεύμα της γλυκύτητος, το Πνεύμα της υπομονής, το Πνεύμα της επιεικείας, το Πνεύμα της μακροθυμίας. Οικτίρμων και ελεήμων, μακρόθυμος και πολυέλεος. Εμείς τα αμαρτωλά Σου παιδιά, στο Όνομά Σου είμεθα βαπτισμένοι.