Σε αυθεντικά αγία Σύνοδο δεν υπάρχει κατά κάποιον τρόπο χώρος για ιεράρχηση ούτε πάλη για επικράτηση ή υπεροχή. Όλοι έχουν την επιθυμία να αισθανθούν πιστά «την ευδοκία του αγίου Πνεύματος».
Υποδειγματικό πρότυπο της σπουδαίας αυτής πλευράς της εκκλησιαστικής ζωής υπήρξε η πρώτη σύνοδος Αποστόλων και πρεσβυτέρων της Ιερουσαλήμ (βλ. Πραξ. 15). Από την περιγραφή της βλέπουμε πως συμπεριφέρονταν όλοι, χωρίς να εξαιρείται και ο Πέτρος, στην ευλογημένη αυτή σύνοδο, η οποία επέκτεινε τον λόγο και την αποκάλυψη του Θεού από τα στενά πλαίσια του εβραϊκού Έθνους σε οικουμενικές διαστάσεις.
Ο καθένας από εκείνους, στους οποίους αποκαλύπτεται κατά την ενέργεια Του το Πνεύμα της Αληθείας, εκφράζει την Αλήθεια με ταπείνωση και όλοι με τη χαρά του πνεύματός τους την αποδέχονται.
Όταν δεν υπάρχουν τα σημεία αυτά, η Αγία Σύνοδος μετατρέπεται σε «σύλλογο» ή «ομάδα» ειδικών διεκπεραιωτών ή επαγγελματιών θεολόγων, χωρίς να υπάρχει η δυνατότητα εξόδου από το επίπεδο των ανθρωπίνων εικασιών.
Από το εξαιρετικό βιβλίο: Το μυστήριο της Χριστιανικής Ζωής, σ, 33, Ι.Μ. ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ (ΕΣΣΕΞ ΑΓΓΛΙΑΣ), αγίου Σωφρονίου του Έσσεξ
Αντιγράφη: orthopraxia.gr
https://tasthyras.wordpress.com/2023/07/11/πότε-η-σύνοδος-μετατρέπεται-σε-σύλλογ/#more-74817
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου