ΟΜΙΛΙΑ_Πώς θα γνωρίσουμε προσωπικά τον Χριστό και δεν θα εξαπατηθούμε από τον Αντίχριστο- Κυριακή της Κρίσεως, 19-2-2023, Κατηχητικό μάθημα σε κορίτσια, Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου
Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2023
Προσωπική γνωριμία μέ τόν Χριστό καί ἀποφυγή ἐξαπάτησης ἀπό τόν Ἀντίχριστο- Κυριακή τῆς Κρίσεως,Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
ΟΜΙΛΙΑ_Προσωπική γνωριμία με τον Χριστό και αποφυγή εξαπάτησης από τον Αντίχριστο- Κυριακή της Κρίσεως, 19-2-2023, Κατηχητικό μάθημα σε αγόρια, Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου
ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 20-1λ2-2023
ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 20-2-2023
https://www.youtube.com/live/_DY3Bz2a4qU?feature=share
Ἕνα φόβο νά ἔχουμε μόνο… (Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος)
Ἀκόμη καὶ τότε ποὺ ὁ Θεὸς ἐπιτρέπει στὴ ζωή μας τὶς διάφορες δοκιμασίες καὶ τὰ ὁποιαδήποτε (νομιζόμενα) «κακά», καὶ τότε εἶναι πάντοτε ὁ Ἴδιος ἐκεῖ! Ἑπομένως καὶ τότε τίποτα δὲν μπορεῖ νὰ μᾶς φοβίσει. Ἐκεῖνο ποὺ ἀκατάπαυστα μᾶς λέει εἶναι τοῦτο: «Μὴ φοβηθεῖς, μήτε νὰ δειλιάσεις, γιατί Ἐγὼ εἶμαι μαζί σου ὅπου κι ἂν πᾶς, δὲν θὰ σὲ ἀφήσω, δὲν θὰ σὲ ἐγκαταλείψω» (βλ. Ναυὴ 1,5). Ἤ καὶ αὐτό: «Ἐγὼ εἶμαι μαζί σου, μὴ φοβᾶσαι. Ἐγὼ εἶμαι ὁ Θεός σου, μὴ τρομάζεις. Θὰ σ’ ἐνισχύσω, θὰ σὲ στηρίξω μὲ τὸ δίκαιο χέρι μου, τὸ δυνατὸ» (Ἡσ. 41, 10-13)
Γράφει κάπου ὁ Ντοστογιέφσκι: «Ὅσο πιὸ σκοτεινὴ εἶναι ἡ νύχτα, τόσο πιὸ φωτεινὰ εἶναι τὰ ἀστέρια. Ὅσο πιὸ βαθιὰ εἶναι ἡ θλίψη, τόσο πιὸ κοντὰ εἶναι ὁ Θεός!» Γι’ αὐτὸ καί, ὅπως ὑπέροχα εἶπαν, «μὴ λὲς στὸν Θεὸ πόσο μεγάλη εἶναι ἡ καταιγίδα ποὺ περνᾶς, ἀλλὰ πὲς στὴν καταιγίδα πόσο μεγάλος εἶναι ὁ Θεὸς ποὺ πιστεύεις»!
* * *
Ὡστόσο ὑπάρχει κάτι τὸ ὁποῖο πρέπει ὁπωσδήποτε νὰ φοβόμαστε. Καὶ αὐτό, μάλιστα, εἶναι καὶ τὸ μόνο, τὸ ὁποῖο πρέπει πάντοτε νὰ μᾶς ἀπασχολεῖ. Ποιὸ ἀκριβῶς; Μᾶς τὸ λέει ξεκάθαρα ὁ Ἅγιος Γρηγόριος Θεολόγος: «Ἕνα φόβο νὰ ἔχουμε μόνο, τὸ νὰ φοβηθοῦμε κάτι περισσότερο ἀπ’ τὸν Θεό». Ναί!
Τό ἐλάφι καί ὁ Ἅγιος Παΐσιος
Κάποτε ο ηγούμενος της Μονής Κουτλουμουσίου π. Χριστόδουλος είχε ένα πρόβλημα και θεώρησε ότι πρέπει να πάει νωρίς το πρωί στον Άγιο Παΐσιο να τον συμβουλευτεί. Όταν έφτασε το κελί του Αγίου εκείνος ήταν μόνος.
Καθώς μιλούσαν, έξω από το κελί του παρουσιάστηκε ένα ελάφι.
Βλέποντας το ο Άγιος του είπε:
« Σου έχω πει να μην κυκλοφορείς το πρωί γιατί μπορεί να σε σκοτώσουν»
Το ελάφι σήκωσε το ένα ποδαράκι του και τότε ο Άγιος κατάλαβε ότι ήταν σπασμένο.
Ὁ Ἀδαμάντιος Κοραῆς καί ἡ Ὀρθοδοξία.
π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνού
Ο Απ. Μακράκης, «η μεγαλύτερη ίσως στο είδος της μορφή του ΙΘ’ αιώνα», έλαβε δημόσια θέση απέναντι στον Κοραή, με μια σειρά άρθρων του στην εφημερίδα «Λόγος» το 1877, με αφορμή την ανακομιδή των οστών του Κοραή από το Παρίσι στην Αθήνα και τις σχετικές τιμητικές εκδηλώσεις, με συμμετοχή, εκτός από την Πολιτεία, του Πανεπιστημίου και της Εκκλησιαστικής Ιεραρχίας. Αληθινή πρόκληση αποτελούσε για τον Μακράκη και όλη τη θρησκεύουσα μερίδα της τότε ελληνικής κοινωνίας, που με ενθουσιασμό τον ακολουθούσε, το «να τιμώσιν τον αντίχριστον Κοραήν εν ονόματι του ορθοδόξου ελληνικού έθνους, ως πρύτανιν της πνευματικής αυτού αναγεννήσεως, να συνοδεύωσι τα οστά αυτού οι αρχιερείς μετά των εκκλησιαστικών συμβόλων και να εγκωμιάζωσιν αυτόν οι καθηγηταί της Θεολογίας, ως ωφελίμως λίαν το του Χριστού ευαγγέλιον εις το έθνος διδάξαντα». Ο Μακράκης, ζώντας με το όραμα του βυζαντινού μεγαλείου και με βαθιά διαλεκτική και φιλοσοφική συγκρότηση, αντιπαρατάσσει αμείλικτο τον έλεγχό του. Ονομάζει τον Κοραή «εθνοπλάνον» και «διαφθορέα των νέων», «άσπονδον εχθρόν και πολέμιον της χριστιανικής πίστεως και της επ’ αυτής οικοδομηθείσης Εκκλησίας».
Η κριτική του Μακράκη έχει κύριο στόχο τον Κοραή ως θρησκευτική προσωπικότητα και την ίδια την ορθοδοξία του, την οποία δεν έπαυε ο τελευταίος να υποστηρίζει σ’ όσους την αμφισβητούσαν. Θεμελιώνει την κρίση του ιδιαίτερα στη στάση του Κοραή απέναντι στον Βολταίρο και στη σχέση του με τον πραγματικά ξένο προς την ορθόδοξη παράδοση Θεόφιλο Καΐρη. «Ο Βολταίρος εγέννησε τον Κοραήν, ο Κοραής εγέννησε τον Καΐρην (…). Η τριανδρία αύτη είναι ομοφυής και ομογενής εκ πατρός του διαβόλου». Είναι η έκρηξη του Μακράκη μέσα στην ασυγκράτητη σφοδρότητά του! Ο Κοραής είναι γι’ αυτόν «θεϊστής». Μετέβαλε τη φιλοσοφία σε θρησκεία, συνιστώντας στους Έλληνες «την δυτικήν ψευδοφιλοσοφίαν, την οποίαν υπελάμβανεν ως αυτήν την θρησκείαν». Η κρίση του Μακράκη για την απολυτοποίηση της φιλοσοφίας από τον Κοραή και τη μετατροπή στη σκέψη του της χριστιανικής πίστης σε απλή ancilla philosophiae δείχνει, πόσο μπόρεσε ο Μακράκης να εισδύσει στην ουσία του κοραϊκού στοχασμού.
Θεῖες ἐμπειρίες Β΄, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, Βίος καί Λόγοι Ἁγίου Πορφυρίου. Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
«Πρίν Ἀβραάμ γενέσθαι Ἐγώ εἰμί»[1], λέγει ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός στούς ἀπειθεῖς καί φθονερούς Φαρισαίους καί Γραμματεῖς, εἰς τούς ἀπίστους θρησκευτικούς ἡγέτες τοῦ Ἰσραήλ τῆς ἐποχῆς ἐκείνης, ἀλλά καί σέ κάθε ἄλλον ἄπιστο εἰς τούς αἰῶνας. Ὁ Κύριος ἀποκαλύπτεται, φανερώνεται καί φανερώνει τήν ἀλήθεια γιά τόν ἑαυτό Του, ὄχι μόνο στούς Ἁγίους καί δικαίους, ἀλλά καί στούς ἁμαρτωλούς. Ὄχι μόνο στούς καλοδιάθετους, ἀλλά καί σέ αὐτούς πού ἔχουνε προκατάληψη καί κακή διάθεση ἀπέναντί Του. Ἀλλά ὑπάρχει αὐτή ἡ διαφορετική ἀποδοχή τῆς ἀποκάλυψης. Οἱ μέν καλοδιάθετοι δέχονται καί ἐνστερνίζονται τήν ἀποκάλυψη πού τούς κάνει ὁ Θεός καί πιστεύουν σέ Αὐτόν ἔτι καί ἔτι. Ἐνῶ οἱ κακοδιάθετοι δέν πιστεύουν εἰς τόν ἀποκαλυπτόμενον Θεόν, καί τό ὀρθό δόγμα γι' Αὐτόν.
Ὁ Ἅγιος Πορφύριος, πού ζοῦσε μέσα στήν Χάρη, εἶχε θεῖες ἐμπειρίες καί οὐράνιες ἀποκαλύψεις καί ζοῦσε τό μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας, τῆς Ἁγίας Τριάδος, ἀλλά καί τό μυστήριο τῆς μετανοίας. Μεταρσιωνόταν, ἀνέβαινε πνευματικά, ψάλλοντας καί προσευχόμενος ἀδιαλείπτως. «Εἴδατε -λέει- πῶς ἀνεβαίνει ἡ ψυχή μας ψάλλοντας; Ἔχω τρέλα, θεία μέθη, δέν τά χορταίνω», ἐννοεῖ τά τροπάρια καί τούς κανόνες καί ὅλα αὐτά τά ὡραῖα πού ἔχουμε μέσα στήν λατρεία τῆς Ἐκκλησίας μας. «Θυμᾶμαι -ἔλεγε- τά ὡραῖα μου χρόνια στό Ἅγιον ὄρος. Οἱ Γέροντές μου ἐμένα δέν μέ ἔβγαζαν ἔξω. Ἤμουν μικρός καί δέν μέ ἔπαιρναν σέ πανηγύρεις κ.λπ.» Οἱ Γεροντάδες του ἐπήγαιναν καί ἔξω ἀπό τό κελί, στίς διάφορες πανηγύρεις τοῦ Ἁγίου Ὄρους. «Ὅταν λοιπόν», διηγεῖται ὁ Ἅγιος, «ἔμενα μόνος μου, πήγαινα ἐκεῖ στό ἐκκλησάκι μας, τόν Ἅγιο Γεώργιο, καί ἔψαλλα ὅλο τέτοια κατανυκτικά τροπάρια. Ἄνοιγα τήν Παρακλητική τοῦ Σαββάτου, πού ἔχει πιό πολλά καί ἔψελνα. Ἔλεγα ἐπίσης πολύ τήν Παράκληση τῆς Παναγίας. Μέ μεγάλη κατάνυξη κι ἀγάπη, ἔψελνα τόν Κανόνα τοῦ Ἰησοῦ. Οἱ Γέροντές μου δέν μ' εἶχαν μάθει ψαλτικά. Ἀκούγοντας τά ἔμαθα.
«Ἰησοῦ γλυκύτατε, ψυχῆς ἐμῆς θυμηδία», δηλαδή τῆς δικῆς μου ψυχῆς ἡ ἀπόλαυσις καί ἡ χαρά. «Ἰησοῦ ἡ κάθαρσις τοῦ νοός μου, Δέσποτα πολυέλεε, Ἰησοῦ σῶσον με, Ἰησοῦ, Σωτήρ μου, Ἰησοῦ μου Παντοδύναμε, μή καταλίπης με», μήν μέ ἐγκαταλείπεις, «Σῶτερ Ἰησοῦ με ἐλέησον, καί λύτρωσαι κολάσεως, πάσης Ἰησοῦ, καί ἀξίωσον, τῆς τῶν σωζομένων μερίδος, Ἰησοῦ μου τῷ χορῷ, τῶν ἐκλεκτῶν Σου με σύνταξον», βάλε με Κύριε στόν χορό τῶν ἐκλεκτῶν Σου. «Ἰησοῦ γλυκύτατε, τῶν Ἀποστόλων ἡ δόξα, Ἰησοῦ μου καύχημα τῶν μαρτύρων, Δέσποτα Παντοδύναμε, Ἰησοῦ, σῶσον με, Ἰησοῦ μου ὡραιότατε, τόν Σοί προστρέχοντα, Σῶτερ Ἰησοῦ με ἐλέησον, πρεσβείαις τῆς τεκούσης σε, πάντων Ἰησοῦ τῶν Ἁγίων σου, Προφητῶν τε πάντων, Σωτήρ μου Ἰησοῦ καί τῆς τρυφῆς τοῦ Παραδείσου ἀξίωσον, Ἰησοῦ φιλάνθρωπε[2].
Τά παιδιά τῶν ὑπονόμων
Η κατάντια του πολιτισμού μας. Το δημόσιο αποχετευτικό σύστημα χώρος απόρριψης των ανεπιθύμητων αγέννητων παιδιών.
Από «Αφήστε με να ζήσω!»
Συγκινούμαστε από τα περιστατικά παιδικής κακοποίησης. Σπαρακτικά άρθρα για τα παιδιά των φαναριών, των ιδρυμάτων, τα κακοποιημένα, τα εξαρτημένα, από εμπόλεμες ζώνες. Ταρακουνούν έντονα τη συνείδησή μας. Και είναι λογικό γιατί η εγκατάλειψη των παιδιών σημαίνει αυτοκτονία της κοινωνίας μας. Χωρίς παιδιά δεν υπάρχει αύριο. Υπάρχουν μόνο τα γηρατειά και θάνατος.
Υπάρχει όμως μία κατηγορία αδικημένων παιδιών που δεν φαίνεται να μας απασχολεί. Είναι τα παιδιά των υπονόμων. Των αποχετεύσεων, των βόθρων… Αφορά τα παιδιά που πεθαίνουν από τη φαρμακευτική άμβλωση, αποβάλλονται από το γυναικείο σώμα και σύμφωνα με τις οδηγίες πετιούνται στη λεκάνη της τουαλέτας για να απομακρυνθούν με το νερό στην αποχέτευση και όπου αυτή οδηγεί.
Η φαρμακευτική άμβλωση ολοκληρώνεται σε δύο φάσεις. Στη πρώτη λαμβάνεται η μιφεπριστόνη (ή σπανιότερα η μεθοτρεξάτη) που θανατώνει ένα κυοφορούμενο παιδί ηλικίας έως 9 εβδομάδων (σύμφωνα με τις επίσημες οδηγίες αλλά και μεγαλύτερο κάποιες φορές π.χ 12-13 εβδομάδων), ενώ ακολούθως η γυναίκα λαμβάνεται μισοπροστόλη έναν παράγοντα που προκαλεί σύσπαση στη μήτρα, ώστε να αποβάλλει το νεκρό παιδί της από το κόλπο.(1)
Στις 9 εβδομάδες κύησης το μωρό είναι περίπου 2,5 εκατοστά, ενώ με το σάκο που το περιβάλλει γίνεται μεγαλύτερο.
20 Φεβρουαρίου. Δευτέρα τῆς τυρινῆς. Λέοντος ἐπισκόπου Κατάνης († 780). Βησσαρίωνος ὁσίου, Πλωτίνου ὁσίου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό
ἀνάγνωσμα. Δευτ. τῆς Τυροφάγου (Γ΄ Ίωάν. 1-15).
Γ Ιω. 1,1 Ὁ πρεσβύτερος Γαΐῳ τῷ ἀγαπητῷ, ὃν ἐγὼ ἀγαπῶ ἐν ἀληθείᾳ.
Γ Ιω. 1,1 Εγώ, ο μεγαλύτερος κατά την ηλικίαν και κατά το αξίωμα, το οποίον μου έχει δώσει ο Θεός, προς τον αγαπητόν Γαϊον, τον οποίον εγώ αγαπώ με την αγνήν και άδολον αγάπην του Χριστού.
Τί εἶναι ἡ θεολογία, ἀδολεσχία ἤ στοχασμός;
Ὁ Μητροπολίτης Δημητριάδος μᾶλλον ἔχει παρανοήσει τὴν ἔννοιαν τῆς θεολογίας. Οὔτε ἡ ποσότης τῶν ἐνασχολουμένων οὔτε ἡ ἡλικία των οὔτε τὰ συνέδρια οὔτε ἡ τοποθέτησις ἐπὶ παντὸς ἐπιστητοῦ εἶναι θεολογία. Αὐτὴ εἶναι ἡ μεταπατερικὴ ἀντίληψις περὶ θεολογίας, τὴν ὁποίαν ὑπηρετεῖ ἡ Ἀκαδημία του εἰς Βόλον. Ἡ Ἐκκλησία ἔχει θεολογήσει διὰ μέσου τῶν Θεοφόρων Πατέρων καὶ θεολογεῖ διαρκῶς διὰ τῶν ἱ. μυστηρίων, ὅλα τὰ ὑπόλοιπα εἶναι «φλυαρίαι» διὰ τὸ θεαθῆναι… Παραθέτομεν ἀπόσπασμα ἀπὸ δηλώσεις του εἰς τὸν ραδιοφωνικὸν σταθμὸν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος:
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 20-2-2023
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 20-2-2023
https://www.youtube.com/live/qrnWEcv3ByY?feature=share
"Ὅλα θά χαθοῦν ἐκτός ἀπό ἐκεῖνα πού ἔχει συνάξει ἡ ψυχή μέσω τῆς ἀγάπης καί τῆς προσευχῆς."
"Όλα θα χαθούν εκτός από εκείνα που έχει συνάξει η ψυχή μέσω της αγάπης και της προσευχής."
Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς
"Everything will perish except that which the soul has gathered through love and prayer."
St. John Maximovitch
πηγή
https://proskynitis.blogspot.com/2023/02/blog-post_69.html