Οι ειδήσεις του κόσμου να είναι για σένα ως να μην υπάρχουν- η απόρριψη τις μάταιης και βλαπτικής πληροφόρησης, Αγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου- Αόρατος πόλεμος, 22- 4-2023, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Τρίτη 25 Απριλίου 2023
Τό κοσμικό φρόνημα δέν συμβαδίζει μέ τό πνεῦμα τοῦ Εὐαγγελίου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Τό κοσμικό φρόνημα δέν συμβαδίζει μέ τό πνεῦμα τοῦ Εὐαγγελίου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (ἀπόσπασμα)
Γέρων Θαδδαῖος τῆς Βιτόβνιτσα: Γιά τήν εἰρήνη στήν οἰκογένεια
Από International Family News,
Επιμέλεια Vladimir Dimitrijević
Σύμφωνα με τον γέροντα Θαδδαίο, οι σχέσεις στην οικογενειακή ζωή εξαρτώνται πολύ από το πόσο τα μέλη της οικογένειας περιφρουρούν τις σκέψεις τους.
Δημοσιεύουμε επιστολή του Γέροντα που απευθύνεται σε μια γυναίκα που θλιβόταν για τη σχέση της με τον αδερφό και την κουνιάδα της, καθώς αυτοί φέρονταν άσχημα στη μητέρα της και την πεθερά της. Η γυναίκα έστειλε γράμμα στον π.Θαδδαίο και εκείνος τη συμβούλεψε αποκαλύπτοντάς τα βαθύτερα συναισθήματα και τις ενδόμυχες σκέψεις των μελών της οικογένειας. Η γυναίκα υπάκουσε και η κατάσταση στην οικογένεια άλλαξε ριζικά.
Η επιστολή του Γέροντα:
Ευγενική ψυχή, αγαπημένη στον Κύριο,
Διάβασα το μεγάλο γράμμα σου. Είσαι υπερευαίσθητη και όλοι όσοι είναι υπερευαίσθητοι υποφέρουν πολύ στη ζωή τους, γιατί δίνουν υπερβολική σημασία στις συνθήκες και τις ταλαιπωρίες που τους έρχονται στη ζωή.
Επειδή περιμένεις ενδιαφέρον και κατανόηση από όλους, ειδικά από τη δική σου οικογένεια, γι' αυτό υποφέρεις πολύ.
Πρέπει όμως πάντα να εμβαθύνεις. Όταν μια μητέρα παντρεύει τον γιο της, η νύφη της μπορεί να είναι ένας άγγελος καλοσύνης, αλλά η πεθερά δεν μπορεί να την αντέξει, επειδή η νύφη «απήγαγε» τον γιο της. Είναι φυσικό για τον σύζυγο να στραφεί στη γυναίκα του, και οι γονείς να μένουν έξω από αυτή τη σχέση, αλλά η μάνα αυτό δεν το υποφέρει. Στην ψυχή της δεν αντέχει τη νύφη της. Εξωτερικά μπορεί να φαίνεται σαν η καλύτερη σχέση νύφης- πεθεράς, αλλά δυστυχώς, κανείς δεν χρειάζεται να μας πει με λόγια εάν κάποιος μας αγαπά ή δεν μας αγαπάει. Είναι κάτι που απλά το νιώθεις και πράγματι μεταξύ της πεθεράς και νύφης δημιουργείται συχνά ένας πνευματικός πόλεμος μπορεί να διαρκεί μέχρι το τέλος της ζωής της.
Ἅγιος Νεομάρτυς Σταῦρος, ὁ ἐν Θερμῆ τῆς Λέσβου μαρτυρικῶς τελειωθείς.
(+14 Αυγούστου 1463)
Συμπεριλαμβανομένων όσων Χριστιανών μαρτύρησαν τον καιρό εκείνο της τουρκοκρατίας στην καταστραφείσα Μονή των Καρυών στη Θερμή της Λέσβου.
Ένας εξ’ αυτών των Αγίων Μαρτύρων είναι ο μοναχός Σταύρος που ήταν στη συνοδεία του Ηγουμένου της Μονής, του Αγίου Ραφαήλ. Πριν εισβάλουν οι Τούρκοι στη Μονή τη Μεγάλη Εβδομάδα του 1463, ο Άγιος Ραφαήλ μετά την Ακολουθία των Παθών και τα Δώδεκα Ευαγγέλια, ανακοίνωσε ότι έπρεπε να ανοίξουν την Κρύπτη της Μονής, για να κρύψουν τους πνευματικούς θησαυρούς, διότι οι Τούρκοι απειλούσαν ότι θα καταστρέψουν το Μοναστήρι, νομίζοντας ότι εκεί κρυβόντουσαν οι Θερμιώτες αντάρτες.
Την Μεγάλη Παρασκευή, στις 6 Απριλίου, ο Άγιος Ραφαήλ είχε δώσει εντολή στο μοναχό Σταύρο και στον επιστάτη της Μονής Ακίνδυνο, να απομακρυνθούν στο βουνό, στη σπηλιά του Γέροντα στην Παντέρα και να γυρίζουν για την Ανάσταση. Το δειλινό του Μεγάλου Σαββάτου πλησίασαν τη Μονή. Ένας βοσκός τους είπε να μην πάνε στο μοναστήρι γιατί γίνεται χαλασμός… Έμειναν γύρω από το μοναστήρι κρυμμένοι προσπαθώντας να δουν τα όσα συνέβαιναν. Αδιόρατα έφταναν στα αυτιά τους τα βογκητά και οι στεναγμοί των πόνων των Αγίων Μαρτύρων.
Ο Ακίνδυνος συγκρατούσε τον π. Σταύρο, ο οποίος ήθελε να πάει κι’ αυτός μέσα στον χαλασμό. Παρέμειναν εκεί άυπνοι, ατάιστοι, λιγωμένοι από τον πόνο.
Θρίαμβοι καί Θρίαμβος
Θρίαμβοι καί Θρίαμβος
Εὐδοξία Αὐγουστίνου, Φιλόλογος - Θεολόγος
Ἐκεῖνος πού ἔχει τόν οὐρανό θρόνο καί τή γῆ ὑποπόδιο, ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ καί Λόγος, ὁ αἰώνιος Δεσπότης τοῦ ἀνθρώπινου γένους, ταπεινώνεται καί εἰσέρχεται στά Ἰεροσόλυμα ἐπάνω σ' ἕνα πουλαράκι λίγο πρίν τό Πάσχα.
Οἱ ρωμαῖοι ἄρχοντες, ὅταν τελείωνε ὁ πόλεμος καί νικοῦσαν τούς ἀντιπάλους τους, ἐπέστρεφαν δοξασμένοι, μπαίνοντας στήν πόλη μέ χρυσές ἅμαξες. Στήν ἀρχή τῆς πομπῆς τοποθετοῦνταν οἱ αἰχμάλωτοι ἡγέτες, σύμμαχοι καί στρατιῶτες -μερικές φορές καί οἱ οἰκογένειές τους-, περπατοῦσαν συνήθως ἁλυσοδεμένοι, ἐνῶ κάποιοι ἀπό αὐτούς προορίζονταν γιά ἐκτέλεση. Τά κατασχεμένα τους ὅπλα, χρυσός, ἄργυρος, ἀγάλματα, περίεργοι ἤ ἐξωτικοί θησαυροί μεταφέρονταν μέ ἅμαξες πίσω τους, μαζί μέ πίνακες πού ἀπεικόνιζαν σημαντικά ἐπεισόδια τοῦ πολέμου. Στή συνέχεια ἔρχονταν στή σειρά μέ τά πόδια οἱ συγκλητικοί καί οἱ ἀξιωματοῦχοι τῆς Ρώμης, μέ τίς ἐρυθρές πολεμικές τους ἐνδυμασίες, στεφανωμένοι μέ δάφνες καί μετά ὁ νικητής στρατηγός στό ἅρμα του μέ τά τέσσερα ἄλογα ἤ κάποτε λιοντάρια καί ἐλέφαντες. Οἱ ἄοπλοι στρατιῶτες του ἀκολουθοῦσαν μέ δάφνινα στεφάνια, φωνάζοντας «ἐγώ θριαμβεύω!» καί τραγουδώντας ὕμνους. Ὅλα αὐτά γίνονταν μέ τή συνοδεία μουσικῆς, θυμιάματος καί ρίψης λουλουδιῶν. Αὐτή τήν πομπή τήν ὀνόμαζαν «θρίαμβο».
Θρίαμβο -πολύ ἀλλιώτικο ὅμως- ἔκανε κι ὁ Χριστός, ὁ ἄρχοντας τῆς εἰρήνης καί τῆς ἀγάπης κατά τήν εἴσοδό του στά Ἰεροσόλυμα. Θριαμβευτική καί μεγαλόπρεπη ἡ εἴσοδός του! Πλήθη ἀναρίθμητα συγκεντρώθηκαν, γιά νά ζητωκραυγάσουν τόν Κύριο τῆς ζωῆς καί τοῦ θανάτου. Ἦταν τέτοια ἡ ὑποδοχή ὥστε, «εἰσελθόντος αὐτοῦ εἰς Ἱεροσόλυμα ἐσείσθη πᾶσα ἡ πόλις» (Μθ 21, 10). Ὁ Κύριός μας, ὅμως, πού ὅλα τά ἄλλαξε καί τά ἔκανε «καινά», ἔκανε καί τόν θρίαμβό του καινό.
Σαφεῖς καί καθαροί λόγοι
Σαφεῖς καί καθαροί λόγοι
Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση
Πολλὲς φορὲς μᾶς ἀπογοητεύουν οἱ γνωστοί μας ἄνθρωποι, γιατί οἱ λόγοι τους δὲν εἶναι σαφεῖς καὶ δὲν ὑπηρετοῦν τὴν ἀλήθεια. Ἐνῷ τοὺς ἀκοῦμε μὲ ἐνδιαφέρον καὶ τοὺς ἐμπιστευόμασθε, τελικὰ διαπιστώνουμε ὅτι μιλοῦν μὲ ἐπιπολαιότητα καὶ εὔκολα συκοφαντοῦν.
Ἡ σκέψη τους εἶναι σύνθετη καὶ εὐμετάβλητη. Περιγράφουν καταστάσεις μὲ τρόπο ὑπερβολικὸ καὶ συχνὰ ψεύδονται, χωρὶς καμιὰ ἠθικὴ ἀναστολή. Ἕνα θέμα τὴ μία μέρα τὸ ἐμφανίζουν χρήσιμο καὶ ὠφέλιμο καὶ τὴν ἄλλη μέρα τὸ ἐμφανίζουν ὡς ἐπικίνδυνο καὶ καταστροφικό. Τὸ ἄσπρο τὸ κάνουν μαῦρο, τὸν καλὸ ἄνθρωπο τὸν χαρακτηρίζουν κακὸ καὶ τὸν ἐνάρετο ἁμαρτωλὸ καὶ διεφθαρμένο. Καὶ διερωτᾶται κανείς, γιατί συμβαίνει αὐτό; Προφανῶς λείπει καὶ ἡ στοιχειώδης πνευματικὴ καλλιέργεια. Εἶναι ἀνεύθυνοι ἄνθρωποι, ἡμιμαθεῖς καὶ κάποτε ἀθυρόστομοι, ποὺ νομίζουν ὅτι μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο ἐμφανίζονται στοὺς ἄλλους ὡς πολύξεροι καὶ ἔμπειροι. Στὴν πραγματικότητα κανένας σοβαρὸς ἄνθρωπος δὲν τοὺς ἔχει σὲ ὑπόληψη καὶ γι’ αὐτὸ εἶναι ἀπρόθυμοι νὰ τοὺς ἀκοῦν σὲ δημόσιους χώρους, ὅπως εἶναι οἱ πλατεῖες, τὰ καφενεῖα, οἱ χῶροι ἀναψυχῆς καὶ τὰ προαύλια τῶν ναῶν.
Οἱ συγκεκριμένοι ἄνθρωποι εἶναι ἐπικίνδυνοι, γι’ αὐτὸ πρέπει νὰ τοὺς ἀποφεύγουμε. Εἶναι δὲ ἐνοχλητικὴ ἡ συνεχὴς μεταμόρφωσή τους. Ἀγνοοῦν τὴν πραγματικότητα καὶ ἀξιοποιοῦν πρὸς ἴδιον ὄφελος τὸν ἔπαινο καὶ τὴ συκοφαντία. Εἶναι ἔξω ἀπὸ τὰ γεγονότα καὶ τὶς δραστηριότητες ἐκείνων ποὺ ἐπαινοῦν καὶ κατηγοροῦν. Ἀγνοοῦν τὸ παρελθόν τους καὶ τοὺς ἐπαινοῦν καὶ «γνωρίζουν» τὸ μέλλον τους, ὅταν τοὺς συκοφαντοῦν!
Ὁ Ἀπόστολος Θωμᾶς καί ἡ Παναγία
Ο Απόστολος Θωμάς δεν ήταν άπιστος, όπως πολλοί τον κατηγορούν, αλλά είχε ''καλή'' απιστία. Ήταν πιστότατος, απλά για ολίγον φάνηκε ολιγόπιστος.
Πολύ τον αγαπούσε η Παναγία μας! Φανταστείτε ότι όταν η Παναγία το 44 μ.Χ. αναλήφθηκε στους Ουρανούς, η ίδια παραδίδει την Αγία Ζώνη της στον Απόστολο Θωμά.
Λόγος περί νήψεως, ἀρετῆς, καί καρδιακῆς προσευχῆς
ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΝΗΠΤΙΚΩΝ
Ο νους του ανθρώπου που μένει σταθερός και επικαλείται το Χριστό εναντίον των πονηρών δαιμόνων και καταφεύγει σ’ Αυτόν, μοιάζει μ’ ένα θηρίο που το περικύκλωσαν πολλοί σκύλοι και αυτό έπιασε θέση σε ένα οχυρό τόπο και αντιστέκεται. Βλέπει από μακριά νοερά τους νοητούς λόγους των εχθρών και με το να παρακαλεί συνεχώς τον ειρηνοποιό Ιησού να πολεμά κατά των εχθρών, μένει απλήγωτος από αυτούς.
Άγιος Ησύχιος ο Πρεσβύτερος
________________________________
Απόσπασμα απο: ”Προς το Θεόδουλο, λόγος περί νήψεως και αρετής, χωρισμένος σε 203 κεφάλαια (τα λεγόμενα αντιρρητικά και ευκτικά).” Πηγή: greekdownloads.wordpress.com
25 Ἀπριλίου. † Μάρκου τοῦ ἀποστόλου καὶ εὐαγγελιστοῦ (α ́ αἰ.). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τοῡ εὐαγγελιστοῦ, Ἀπριλίου 25 (Α΄ Πέτ. ε΄ 6-14).
Α Πε. 5,6 Ταπεινώθητε οὖν ὑπὸ τὴν κραταιὰν χεῖρα τοῦ Θεοῦ, ἵνα ὑμᾶς ὑψώσῃ ἐν καιρῷ.
Α Πε. 5,6 Τπεινωθήτε, λοιπόν, κάτω από το παντοδύναμον χέρι του Θεού, δια να σας υψώση και σας δοξάση κατά τον καιρόν της Δευτέρας αυτού Παρουσίας.