ΚΗΡΥΓΜΑ_Ἡ φρικτὴ ὥρα του θανάτου και ποῦ θὰ πορευθοῦμε μετά, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορειτου-Πνευματικὰ γυμνάσματα, Σύντομες μελέτες, 28-6-2023,
Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Τετάρτη 28 Ιουνίου 2023
ΑΓΡΥΠΝΊΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΌΛΩΝ ΠΕΤΡΟΥ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΥ, 28-6-2023
ΑΓΡΥΠΝΊΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΌΛΩΝ ΠΕΤΡΟΥ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΥ, 28-6-2023
https://www.youtube.com/live/Ss18ec2QuqI?feature=share
Εἰς τόν Ἅγιον Ἀπόστολον Παῦλον. Ὁμιλία Β. Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος
ΙΕΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟΝ ΠΑΥΛΟΝ
ΟΜΙΛΙΑ Β΄
Τι τέλος πάντων είναι ο άνθρωπος και πόση είναι η ευγένεια της δικής μας φύσης και πόσο ικανό στην αρετή είναι αυτό το ον, μας το έδειξε περισσότερο από όλους τους ανθρώπους ο Παύλος. Και τώρα σηκώνεται από εκεί που έχει φτάσει και με καθαρή φωνή προς όλους εκείνους που κατηγορούν τη φύση μας απολογείται για χάρη του Κυρίου, προτρέπει την αρετή, κλείνει τα αναίσχυντα στόματα των βλάσφημων και αποδεικνύει ότι δεν είναι μεγάλη η διαφορά ανάμεσα στους αγγέλους και στους ανθρώπους αν θέλουμε να προσέχουμε τον εαυτό μας· γιατί χωρίς να έχει άλλη φύση, ούτε να έχει λάβει άλλη ψυχή, ούτε να κατοικήσει σε άλλο κόσμο, αλλά αν και ανατράφηκε στην ίδια γη και τόπο με τους ίδιους νόμους και συνήθειες ξεπέρασε όλους τους ανθρώπους, οι οποίοι έζησαν από τότε που έγιναν οι άνθρωποι.
Πού είναι λοιπόν εκείνοι που λένε ότι είναι δύσκολο πράγμα η αρετή και εύκολο η κακία; Γιατί ο Παύλος τούς αντικρούει λέγοντας: «Τὸ γὰρ παραυτίκα ἐλαφρὸν τῆς θλίψεως ἡμῶν καθ᾿ ὑπερβολὴν εἰς ὑπερβολὴν αἰώνιον βάρος δόξης κατεργάζεται ἡμῖν (:Και ξανανιώνει η ψυχή μας, διότι οι θλίψεις μας, πολύ γρήγορα περνούν και είναι γι’ αυτό ελαφρές, ετοιμάζουν σε υπερβολικά μεγάλο βαθμό αιώνιο βάρος δόξα σε εμάς)»[Β΄Κορ. 4,17], εάν όμως τέτοιες θλίψεις περνούν εύκολα, πολύ περισσότερο οι φυσικές ηδονές. Και δεν είναι μόνο αυτό το αξιοθαύμαστό του, ότι δηλαδή από πολλή προθυμία δεν αισθανόταν τους κόπους του για την αρετή, αλλά ότι ασκούσε αυτήν χωρίς αμοιβή.
Εμείς βέβαια δεν υπομένουμε κόπους για αυτήν, αν και υπάρχουν αμοιβές. Εκείνος όμως και χωρίς τα έπαθλα την επιζητούσε και την αγαπούσε, και εκείνα που θεωρούνταν ότι είναι εμπόδιά της τα ξεπερνούσε με κάθε ευκολία. Και δεν επικαλέστηκε ούτε την αδυναμία του σώματος, ούτε τις δύσκολες περιστάσεις, ούτε την τυραννίδα της φύσης, ούτε τίποτε άλλο. Αν και είχε αναλάβει μεγαλύτερη φροντίδα από τους στρατηγούς και όλους τους άρχοντες της γης, αλλά όμως κάθε μέρα ήταν ακμαίος, και ενώ οι κίνδυνοί του επαυξάνονταν, διέθετε νεανική προθυμία. Για να δείξει αυτό ακριβώς έλεγε: «Ἓν δέ, τὰ μὲν ὀπίσω ἐπιλανθανόμενος τοῖς δὲ ἔμπροσθεν ἐπεκτεινόμενος κατὰ σκοπὸν διώκω ἐπὶ τὸ βραβεῖον τῆς ἄνω κλήσεως τοῦ Θεοῦ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ (:Ενώ όμως εγώ γνωρίζω να υποφέρω τη στέρηση, εσείς κάνατε πράξη καλή και αξιέπαινη που μου συμπαρασταθήκατε και γίνατε συμμέτοχοι στη θλίψη μου)»[Φιλιπ.3,14]. Και ενώ περίμενε τον θάνατο, καλούσε σε συμμετοχή σε αυτή λέγοντας: «Τὸ δ᾿ αὐτὸ καὶ ὑμεῖς χαίρετε καὶ συγχαίρετέ μοι (:Ακριβώς λοιπόν το ίδιο να κάνετε και εσείς. Μη λυπάστε καθόλου. Αλλά να χαίρεστε για την πίστη σας, και να χαίρεστε μαζί μου για το μαρτύριό μου)»[Φιλιπ.2,18].
Εἰς τόν Ἄγιον Ἀπόστολον Παῦλον. Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος
ΙΕΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟΝ ΠΑΥΛΟΝ
ΟΜΙΛΙΑ Α΄
Δεν θα έσφαλλε κανένας αν ονόμαζε την ψυχή του αποστόλου Παύλου λιβάδι αρετών και κήπο πνευματικό. Τόσο πολύ ακτινοβολούσε από χάρη και έδειχνε την πίστη της ψυχής του αντάξια αυτής της χάρης. Επειδή λοιπόν έγινε σκεύος εκλογής και καθάρισε καλά τον εαυτό του, εκεί εκχυθεί σε αυτόν πλούσια η δωρεά του αγίου Πνεύματος. Γι’ αυτό μας χάρισε και τους θαυμαστούς ποταμούς, όχι μόνο τέσσερις κατά την πηγή του παραδείσου[:οι τέσσερις ποταμοί που πότιζαν τον παράδεισο ήταν οι Φισών, Γηών, Τίγρης και Ευφράτης· Γέν.2,10-14], αλλά πολύ περισσότερους που ρέουν καθημερινά και δεν ποτίζουν τη γη αλλά τις ψυχές των ανθρώπων που τις διεγείρουν στην καρποφορία της αρετής.
Ποιος λοιπόν λόγος είναι ικανός να εξυμνήσει τα κατορθώματά του; Και ποια γλώσσα θα μπορέσει να πλησιάσει τα εγκώμιά του; Γιατί όταν όλα τα ανθρώπινα αγαθά τα έχει συγκεντρωμένα μια ψυχή, και όλα σε υπερβολικό βαθμό και όχι μόνο τα καλά των ανθρώπων, αλλά και των αγγέλων, πώς θα ξεπεράσουμε το μέγεθος των εγκωμίων; Δεν θα σιωπήσουμε βέβαια γι’ αυτό, αλλά γι’ αυτό, γι’ αυτό ακριβώς θα μιλήσουμε. Γιατί και αυτό είναι το καλύτερο είδος εγκωμίου, το να ξεπερνά δηλαδή των μέγεθος των κατορθωμάτων κατά πολύ την ευχέρεια του λόγου, και η ήττα είναι για εμάς λαμπρότερη από άπειρες νίκες.
Από πού λοιπόν θα ήταν κατάλληλο να αρχίσουμε τους επαίνους; Από πού αλλού, παρά από αυτό πρώτα, να αποδείξουμε ότι έχει όλα τα καλά; Γιατί είτε οι προφήτες έδειξαν κάτι σημαντικό είτε οι πατριάρχες, είτε οι δίκαιοι είτε οι απόστολοι είτε οι μάρτυρες, όλα αυτά μαζί τα έχει συγκεντρωμένα ο Παύλος σε τόσο υπερβολικό βαθμό, που κανένας από αυτούς δεν είχε και όποιο καλό είχε από αυτούς ο καθένας ξεχωριστά, το είχε αυτός.
Πρόσεξε λοιπόν· πρόσφερε θυσία ο Άβελ και από εδώ ανακηρύσσεται αγαθός· όμως, εάν φέρεις ενώπιόν μας την θυσία του Παύλου, τόσο ανώτερη παρουσιάζεται από εκείνη όσο ο ουρανός από την γη. Ποια λοιπόν θυσία θέλετε να πω; Γιατί δεν είναι μόνο μια. Γιατί πραγματικά θυσίαζε τον εαυτό του καθημερινά και έκανε μάλιστα διπλή αυτή την προσφορά, πρώτα πεθαίνοντας καθημερινά και ύστερα φέρνοντας τη νέκρωση στο σώμα του· γιατί διαρκώς ήταν αντιμέτωπος με κινδύνους και διαρκώς θυσιαζόταν με τη θέλησή του, και νέκρωσε έτσι τη φύση της σάρκας, ώστε να μην είναι κατώτερος από τα θυσιαζόμενα σφάγια, αλλά και πολύ ανώτερος· γιατί δεν πρόσφερε βόδια και πρόβατα, αλλά θυσίαζε διπλά τον εαυτό του κάθε μέρα. Γι’ αυτό και είχε το θάρρος να πει: «Ἐγὼ γὰρ ἤδη σπένδομαι, καὶ ὁ καιρὸς τῆς ἐμῆς ἀναλύσεως ἐφέστηκε (:Να αγρυπνείς και να κοπιάζεις, διότι εγώ τώρα χύνω το αίμα μου ως σπονδή και θυσία στον Θεό· και ο καιρός της αναχωρήσεώς μου από τον κόσμο αυτό είναι πολύ κοντά)»[Β΄ Τιμ. 4,6], καλώντας σπονδή το δικό του αίμα.
Ὁμιλία στήν ἑορτή τῶν κορυφαίων Ἀποστόλων Πέτρου καί Παύλου (Ἅγ. Γρηγόριος Παλαμᾶς)
Περίληψη 28ης Ομιλίας, στην περικοπή Ματθ. 16,13-19.
Οι δύο απόστολοι είναι λαμπροί φωστήρες, λαμπρύνοντας την Εκκλησία με τη συνάντησή τους κατά την εορτή της 29ης Ιουνίου, η οποία δεν προκαλεί έκλειψη, αλλά έκλαμψη. Υπενθυμίζοντας τις πράξεις τους τίποτε δεν προσθέτομε στα αγαθά τους, αλλ’ αυξάνομε αντίθετα τα δικά μας αγαθά. Κεντρικό σημείο της ομιλίας είναι η περιγραφή της αντιθετικής κινήσεως του πειρασμού και της μετάνοιας. Ο πειραστής έπεισε τον Πέτρο να επιδιώκει περισσότερο ζήλο από τον αναγκαίο, αλλ’ ενώ αυτός έφθασε στο σημείο όπου αρχίζει η πτώση, νίκησε τον πειραστή με την αυτοκατάγνωση, την αυτοκριτική του. Κατέστη υπόδειγμα ειλικρινούς μετάνοιας για την πτώση του στην άρνηση του Χριστού και πατέρας του γένους των θεοσεβών. Ο Παύλος πάλι με τη μετάνοιά του για την καταδίωξη της χριστιανικής πίστεως και την μετέπειτα δραστηριότητά του κατέστη υπόδειγμα καρτερίας. Οι δύο απόστολοι είναι ισάξιοι σε λαμπρότητα, γι’ αυτό και η Εκκλησία «μίαν και την αυτήν αμφοτέροις νέμει τιμήν».
ΕΚΦΩΝΗΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΚΟΡΥΦΑΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΠΕΤΡΟΥ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΥ1.
Η μνήμη καθενός από τους αγίους ερχόμενη κατά την εόρτιο ημέρα αυτής, είναι κοινή αφορμή ευφροσύνης και στα πλήθη και στις πόλεις και στους πολίτες και στους πολιτάρχες και γίνεται πρόξενος μεγάλης ωφέλειας σε όλους τους εορτάζοντες. Γιατί λέγει ο σοφός Σολομών «η μνήμη του δικαίου συνοδεύεται από εγκώμια, και όταν εγκωμιάζεται ο δίκαιος ευφραίνονται οι λαοί» (Παροιμ. 10, 7).
Εἰς τό Γενέθλιόν του Τιμίου, Ἐνδόξου, Προφήτου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου
Λόγοι καί ὁμιλίες
Ἅγιου Λουκᾶ Κριμαίας
Ἔκδ. ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ
Στήν ἱστορία τοῦ ἀνθρωπίνου γένους ὑπάρχουν μόνο δύο σημαντικά γεγονότα, τά ὁποῖα ὁ Θεός τά ἀναγγέλλει μέσω τοῦ Ἀρχαγγέλου Γαβριήλ. Καί αὐτά εἶναι ἡ Γέννηση τοῦ Προαιώνιου Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ κατά σάρκα καί ἡ γέννηση τοῦ Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ τοῦ Ἰωάννου, τοῦ μείζονος «ἐν γεννητοῖς γυναικῶν» (Ματθ. 11, 11), σύμφωνα μέ τό λόγο τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Τήν γέννηση τοῦ Προδρόμου ἀκολουθεῖ καί τό θαῦμα τῆς λύσεως τῆς γλώσσας τοῦ πατέρα του Ζαχαρία, τήν ὁποία ἔδεσε ὁ Ἀρχάγγελος γιατί δέν…πίστεψε στά λόγια του.
Ἡ γέννησή του δοξάστηκε μέ τόν προφητικό λόγο τοῦ Ζαχαρία, ὁ ὁποῖος εἶπε: «Καὶ σύ, παιδίον, προφήτης ὑψίστου κληθήσῃ·προπορεύσῃ γὰρ πρὸ προσώπου Κυρίου ἑτοιμάσαι ὁδοὺς αὐτοῦ, τοῦ δοῦναι γνῶσιν σωτηρίας τῷ λαῷ αὐτοῦ, ἐν ἀφέσει ἁμαρτιῶν αὐτῶν διὰ σπλάγχνα ἐλέους Θεοῦ ἡμῶν, ἐν οἷς ἐπεσκέψατο ἡμᾶς ἀνατολὴ ἐξ ὕψους ἐπιφᾶναι τοῖς ἐν σκότει καὶ σκιᾷ θανάτου καθημένοις, τοῦ κατευθῦναι τοὺς πόδας ἡμῶν εἰς ὁδὸν εἰρήνης» (Λουκ. 1, 76-79).
Ὅλη ἡ ζωή τοῦ Προδρόμου ἦταν μία ζωή ἀσυνήθιστη. Γιά τά παιδικά του χρόνια γνωρίζουμε μόνο αὐτό, τό ὁποῖο μᾶς λέει ὁ εὐαγγελιστής Λουκᾶς, ὅτι δηλαδή, «ηὔξανε καὶ ἐκραταιοῦτο πνεύματι, καὶ ἦν ἐν ταῖς ἐρήμοις ἕως ἡμέρας ἀναδείξεως αὐτοῦ πρὸς τὸν ᾿Ισραήλ» (Λουκ. 1, 80).
Εἶδα τή μητέρα σου νά βρίσκεται στό μοναστήρι τῆς Σίψας μέσα σε φῶς!”
«Ονομάζομαι Βασιλείου Μαρία καί εἶμαι ἀπό τά Τρίκαλα.
Το 1977 ἡ μητέρα μου νοσηλευόταν στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ, λόγῳ νεφρικῆς ἀνεπάρκειας. Παρόλο πού ἔπαιρνε πολλά υγρά, δέν ἔβγαζε καθόλου ούρα. Στόν ἴδιο θάλαμο με ἐμᾶς νοσηλευόταν και μία κοπέλα από τη Δράμα.
Ένα βράδυ μᾶς εἶπαν οι γιατροί ὅτι ἡ μητέρα μας τελειώνει. Γύρω στις τρεῖς τό πρωί ἡ κοπέλα αὐτή ἔκανε παράκληση στον Όσιο Γεώργιο Καρσλίδη. Μόλις τελείωσε, μέ φώναξε καί μοῦ εἶπε:
28 Ἰουνίου. Ἀνακομιδὴ τῶν ἱερῶν λειψάνων Κύρου καὶ Ἰωάννου τῶν ἀναργύρων (412). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τετ. δ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. ια΄ 2-12).
Ρωμ. 11,2 οὐκ ἀπώσατο ὁ Θεὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ ὃν προέγνω. ἢ οὐκ οἴδατε ἐν Ἠλίᾳ τί λέγει ἡ γραφή, ὡς ἐντυγχάνει τῷ Θεῷ κατὰ τοῦ Ἰσραὴλ λέγων;
Ρωμ. 11,2 Οχι, δεν απέρριψε ο Θεός τον λαόν του, τον οποίον είχε προγνωρίσει και εκλέξει. Η δεν γνωρίζετε και δεν ενθυμείσθε τι λέγει η Γραφή εις την ιστορίαν του Ηλία; Οτι δηλαδή ο Ηλίας προσεύχεται προς τον Θεόν εναντίον του Ισραηλιτικού λαού λέγων·
Ρωμ. 11,3 Κύριε, τοὺς προφήτας σου ἀπέκτειναν καὶ τὰ θυσιαστήριά σου κατέσκαψαν, κἀγὼ ὑπελείφθην μόνος, καὶ ζητοῦσι τὴν ψυχήν μου.
Ρωμ. 11,3 “Κυριε, οι Ισραηλίται εφόνευσαν τους προφήτας σου, εκρήμνισαν και κατέσκαψαν τα θυσιαστήριά σου, εγώ δε απέμεινα πλέον μόνος και ζητούν αυτοί να μου πάρουν την ζωήν!”.
Ἡ «μονάδα παραπληροφόρησης γιά τόν κορωνοϊό» ἐπικοινωνοῦσε «ἀνά ὥρα» μέ ἑταιρεῖες τεχνολογίας, ὅπως ἀποκαλύπτει ἡ ἐπικεφαλής της
Μετάφραση για την ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ
Η Sarah Connolly αποκαλύπτεται σήμερα ως η επικεφαλής της μυστικής κυβερνητικής μονάδας που επισήμαινε τους επικριτές της πολιτικής του εγκλεισμού και της πανδημίας
Μια μυστική κυβερνητική μονάδα για τον Covid που κατηγορήθηκε ότι προσπαθούσε να καταστείλει την ελευθερία του λόγου κατά τη διάρκεια της πανδημίας βρισκόταν σε “ωριαία” επαφή με εταιρείες μέσων κοινωνικής δικτύωσης, όπως αποκάλυψε η αξιωματούχος που ήταν υπεύθυνη για την επιχείρηση. Η δημόσια υπάλληλος -η οποία, όπως ξέρουμε πλέον, ονομάζεται Sarah Connolly- είπε ότι μία από τις κύριες λειτουργίες της Μονάδας Κατά της Παραπληροφόρησης (CDU) ήταν η “διαβίβαση πληροφοριών” σε εταιρείες όπως το Facebook και το Twitter για να “ενθαρρύνει… την άμεση διαγραφή” αναρτήσεων.
Η Telegraph αποκάλυψε νωρίτερα αυτό το μήνα ότι η CDU συνεργάστηκε με εταιρείες μέσων κοινωνικής δικτύωσης σε μια προσπάθεια να περιορίσει τη συζήτηση για αμφιλεγόμενες πολιτικές εγκλεισμού κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Χθες το βράδυ ο David Davis, ο πρώην Συντηρητικός υπουργός του Υπουργικού Συμβουλίου -τα σχόλια του οποίου καταγράφηκαν από τη Μονάδα- ζήτησε να κλείσει η CDU και να τεθεί υπό διερεύνηση από μια κοινοβουλευτική επιτροπή. Είπε ότι “η πιο παρανοϊκή πτέρυγα της κυβέρνησης παρεμβαίνει στη δημοκρατική διαδικασία” και ότι απαιτείται κοινοβουλευτική έρευνα με τον “μεγαλύτερο συνδυασμό ισχύος, πρόσβασης και ταχύτητας”.
Ξεχωριστά, το BBC -το οποίο συμμετείχε σε κυβερνητικές συνεδριάσεις στις οποίες συζητήθηκε η λεγόμενη παραπληροφόρηση- κατηγορήθηκε ότι λειτουργούσε ως “ο ενημερωτικός βραχίονας της κυβέρνησης” κατά τη διάρκεια της πανδημίας, καθώς οι δημοσιογράφοι ανέφεραν ότι δέχονταν χλευασμούς εάν προσπαθούσαν να δώσουν φωνή στους σκεπτικιστές του εγκλεισμού.
Αποκαλύφθηκε η επικεφαλής της CDU
Η ταυτότητα του επικεφαλής της CDU ήταν ένα μυστήριο, αλλά μπορεί τώρα να αποκαλυφθεί ότι η κυρία Connolly, μια δημόσια υπάλληλος καριέρας, υπήρξε επικεφαλής καθ’ όλη την πανδημία, και παραμένει. Εργάστηκε στο παρελθόν σε αντιτρομοκρατικές πολιτικές για το Υπουργείο Εσωτερικών, αλλά είχε ήδη ενταχθεί στο Τμήμα Πολιτισμού, Μέσων και Αθλητισμού (DCMS) όταν άρχισε να παρακολουθεί την παραπληροφόρηση για τον Covid υπό την ηγεσία του Oliver Dowden. Δεν είναι σαφές εάν άλλοι αξιωματούχοι, υψηλότερα ιστάμενοι, συμμετείχαν στη CDU. Υπάρχουν αυξανόμενες εικασίες ότι η Μονάδα μπορεί να έχει συνδέσμους με τις υπηρεσίες πληροφοριών, αλλά η κυβέρνηση έχει επανειλημμένα αρνηθεί να δώσει συγκεκριμένες λεπτομέρειες σχετικά με αυτό για λόγους “εθνικής ασφάλειας”.
Τί λένε μεγάλοι Ρουμάνοι πνευματικοί γιά τήν ἐξομολόγηση καί τή θεία κοινωνία. Μέρος Β
Ιερομόναχος Διονύσιος (Ιγνάτ)
Το πρώτο μέρος ΕΔΩ
Ο Ιερομόναχος Διονύσιος (Ιγνάτ), ο οποίος έζησε στο Άγιον Όρος 78 χρόνια σε αυστηρά μοναστικά κατορθώματα, διδάσκει σχετικά μ’ αυτό ως εξής: «Να μην τολμήσει κανείς να πάει στη θεία κοινωνία χωρίς να εξομολογηθεί... Να μην πούμε: "Λοιπόν, εντάξει, το ότι έφαγα, ήπια, κοιμήθηκα και ό,τι άλλο έκανα, δεν είναι τίποτα. Θα πάω να κοινωνήσω", όπως ακούω να κάνουν οι παπικοί, γιατί η λειτουργία τους διαρκεί περισσότερο. Οι καθολικοί λένε αυτό: "Πεινούσαμε και γι αυτό φάγαμε το πρωί. Φάγαμε, καπνίσαμε κι ένα τσιγάρο... τώρα ας πιούμε κι ένα φλιτζάνι καφέ για να χαρούμε. Ναι, αλλά η λειτουργία δεν έχει τελειώσει ακόμα στην εκκλησία! Πάμε και να κοινωνήσουμε", και πηγαίνουν και κοινωνούν. Λοιπόν, αυτό είναι προετοιμασία;.. Δεν μπορώ να φανταστώ, πώς το επιτρέπουν αυτό οι καθολικοί. Βλέπεις, λένε ότι το φαγητό είναι ένα πράγμα, και η κοινωνία άλλο πράγμα, είναι πνευματική τροφή. Ό, τι κι αν ήταν, εάν δεν υπάρχει προετοιμασία, είναι θάνατος…
Ας μην παρεκκλίνουμε από τους κανόνες, όσο το δυνατόν περισσότερο. Ο εξομολογητής μπορεί να είναι συγκαταβατικός, αλλά όχι με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορεί να δικαιολογηθεί με το: "αυτό δεν είναι τίποτα, εκείνο τίποτα, όλα δεν είναι τίποτα", γιατί σε αυτή την περίπτωση θα καταστρέψουμε τον εαυτό μας»[1].
Ο ιερέας Γκεόργκι Κάλτσου, επίσης κρατούμενος των κομμουνιστικών φυλακών, ορθά εφιστά την προσοχή σε αυτό το σημείο: αν δεν υπάρχει εξομολόγηση, τότε ο καθένας μπορεί να πλησιάσει το Άγιο Δισκοπότηρο, ακόμη και αβάπτιστοι, ακόμη και εκείνοι που ασχολούνται με την ιεροσυλία, λαμβάνοντας τη Θεία Κοινωνία για να την φτύσουν και στη συνέχεια να την χρησιμοποιήσουν για τους δικούς τους άθλιους σκοπούς – για μαγεία κ.τ.λ. «Και από πού πρέπει να γνωρίζει ένας ιερέας:, – γράφει ο πατήρ Γκεόργκι – ότι οι άνθρωποι προσέρχονται με αληθινό σεβασμό και πίστη, αφού δεν γνωρίζει την ψυχή τους; Και πώς μπορεί να γνωρίζει την ψυχή τους, αν δεν τους εξομολογήσει;.. Αυτοί οι υπηρέτες του διαβόλου, με ψέματα και εξαπάτηση για επιδίωξη του κέρδους, προσποιούνται ότι είναι ευσεβείς, ακόμη και άνθρωποι της εκκλησίας, που έρχονται από καιρό σε καιρό στη θεία λειτουργία. Εξάγεται... ότι ο ιερέας, βλέποντας την ευσεβή εμφάνισή τους, πρέπει αμέσως να τους δώσει τη Θεία Κοινωνία, ακόμα κι αν δεν εξομολογούνται»[2].
Πορίσματα τῆς ἡμερίδος «Στόν ἀπόηχο τῆς λειτουργικῆς ἀναγέννησης: Ἀναταράξεις στή θεία Λατρεία»
1. Ἡ θεία Λατρεία τό ὀρθόδοξο δόγμα καί τό εὐαγγελικό ἦθος ἀλληλοπεριχωροῦνται καί ἀλληλοεξαρτῶνται. Ὁ ἄνθρωπος πού δέν ἔχει καθαρθῆ ἀπό τά πάθη δέν μπορεῖ νά φανερώσει οὔτε γνήσιο λατρευτικό βίωμα οὔτε ἀκίβδηλο δόγμα. Ὁ θεσμός τῆς Ἐκκλησίας συγκροτεῖται ἀδιασάλευτος καί ἡ ἑνότητά της παραμένει ἀδιάρρηκτη μέ τήν Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί διά τῆς πιστότητάς μας σέ ὅ,τι παρελάβαμε στήν Ἐκκλησία, τήν Ὀρθοδοξία, τήν ἐκκλησιαστική τάξη, τό λειτουργικό ἦθος, τήν ποιμαντική, τήν ἱεραποστολή, τή μοναχική ζωή, τούς ἱερούς κανόνες, τήν ἐκκλησιολογική εὐστάθεια καί τήν ἐκκλησιαστική εὐταξία.
2. Ὁ ἅγιος Νικήτας ὁ Στηθᾶτος, μαθητής τοῦ Ὁσίου Συμεὼν τοῦ Νέου Θεολόγου ἐκφράζοντας τό ὀρθόδοξο λατρευτικό ἦθος διδάσκει ὅτι ὑπάρχουν διακριτές τάξεις τῶν κληρικῶν, τῶν μοναχῶν, καί τῶν λαϊκῶν καί κάθε μέλος τῆς Ἐκκλησίας δέν πρέπει νά ὑπερβαίνει τήν τάξη καί τά ὅριά του. Σέ ἀντίθεση μέ τήν ἀπαίτηση τῶν συγχρόνων σοφῶν νά βλέπουν καί νά ἀκοῦνε τά μυστικῶς τελούμενα στό Ἅγιο Βῆμα ὑπενθύμισε ὅτι σύμφωνα μέ τούς Ἱερούς Κανόνες ἀπαγορεύεται ἡ εἴσοδος τῶν λαϊκῶν σ΄ αὐτό καί ὅτι ὁ Χριστός μόνο στούς ἁγίους Ἀποστόλους παρέδωσε στό ὑπερῶο τό Μυστήριο τῆς Θ. Εὐχαριστίας καί μόνο τρεῖς Ἀπόστολοι παρίσταντο στή θεία του Μεταμόρφωση. Ἡ ἀντιπαράθεση αὐτή τῆς μυστικῆς Θεολογίας μέ τόν ὀρθολογισμό, ἡ ὁποία προκύπτει ἀπό τά ἔργα τοῦ ἁγίου Νικήτα, ὡς ἁγιοπατερική μαρτυρία, εἶναι πολύ χρήσιμη σήμερα, ὅπου σοφοί καθηγητές ὀπαδοὶ τῆς «λειτουργικῆς ἀναγεννήσεως» ἀπαιτοῦν τήν ἐκ μικροφώνου ἀνάγνωση τῶν εὐχῶν, τήν κατάργηση τοῦ τέμπλου, ἀκόμη καί τοῦ ἱεροῦ Βήματος.
Πάνω ἀπό τόν “ἄνθρωπο τῆς τεχνολογίας” δέν ὑπάρχει τίποτα!..
Αυτός ο πολιτισμός, αφού μας αφαίρεσε τα ρούχα μας, χώρισε τις οικογένειές μας, πήρε το φαγητό από το στόμα μας, τώρα προσπαθεί να αδειάσει την ψυχή.
Η τεχνολογική πρόοδος, ως τεχνολογία, δεν έχει τίποτα κακό• αλλά η λανθασμένη χρήση της προκαλεί μεγάλη ζημιά.
Η μεγαλύτερη ζημιά είναι ότι απομακρύνει τον Θεό από τον κόσμο, από την κοινωνία.
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΓ. ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ,28-6-2023
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΓ. ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ,28-6-2023
https://www.youtube.com/live/gnug0p0Qkpo?feature=share
Κάνε τήν καρδιά σου μοναστήρι...
Κάνε τη καρδιά σου μοναστήρι. Χτύπα εκεί το σήμαντρο, κάλεσε εκεί για αγρυπνία, θυμίασε και ψιθύρισε ακατάπαυτα προσευχές. Ο Θεός είναι δίπλα σου!
Άγιος Λουκάς ο Ιατρός
https://proskynitis.blogspot.com/2023/06/blog-post_87.html