Ἡ ζημιὰ ποὺ προκαλοῦν στὴν ψυχὴ οἱ πολλὲς δουλειὲς-Τὸ ἐμπόδιο ποὺ προκαλεῖ στὴ σωτηρία ἡ ἀργία καὶ οἱ πολλὲς δουλειές, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου-Πνευματικὰ γυμνάσματα, Ἀνάγνωση Δ' (β' μέρος), 13-7-2023 Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Παρασκευή 14 Ιουλίου 2023
Βίος Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου και ἡ θαυμαστὴ ἐμφάνιση τοῦ Κυρίου στὸν Ὅσιο, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτη
Βίος Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορειτου και ἡ θαυμαστὴ ἐμφάνιση τοῦ Κυρίου στὸν Ὅσιο, 13-7-2023, Ἀρχιμ. Σάββα
Ἡ ζημιὰ ποὺ προκαλεῖ ἡ ἀργία καὶ οἱ πολλὲς δουλειές, Ἀνάγνωση Δ' (α' μέρος), Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ἡ ζημιὰ ποὺ προκαλεῖ ἡ ἀργία-Τὸ ἐμπόδιο ποὺ προκαλεῖ στὴ σωτηρία ἡ ἀργία καὶ οἱ πολλὲς δουλειές, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου-Πνευματικὰ γυμνάσματα, Ἀνάγνωση Δ' (α' μέρος), 12-7-2023 Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ὁ Ἅγιος Νικόδημος, ὁ πνευματικὸς ἀγῶνας και τὰ 4 πνευματικὰ ὅπλα, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
ΚΗΡΥΓΜΑ_Ὁ Ἅγιος Νικόδημος, ὁ πνευματικὸς ἀγῶνας μὲ τὰ 4 πνευματικὰ ὅπλα ποὺ πρέπει νὰ χρησιμοποιοῦμε συνεχῶς-μνήμη Ὁσ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου,13-7-2023, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com,
Εἶχε ὁ Χριστὸς ἀνάγκη τὸν Ἰούδα γιὰ νὰ μᾶς σώσει; Ὁ Θεὸς προγνωρίζει, ἀλλὰ δὲν προορίζει (ἀπόσπασμα)
Απόσπασμα_Εἶχε ὁ Χριστὸς ἀνάγκη τὸν Ἰούδα γιὰ νὰ μᾶς σώσει; Ὁ Θεὸς προγνωρίζει, ἀλλὰ δὲν προορίζει, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
Κυριακή Ἁγίων Πατέρων τῆς Δ Οἰκουμενικῆς Συνόδου:«Ὁ Χριστός εἶναι τέλειος Θεός καί τέλειος ἄνθρωπος». Π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος
ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Δ΄ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου με θέμα:
Θέσις της Δ΄Οικουμενικής Συνόδου:
«Ο Χριστός είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος»
[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 17-7-1983]
«Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους, ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν».
Σήμερα, αγαπητοί μου, η Εκκλησία μας γιορτάζει τη μνήμη των 630 θεοφόρων Πατέρων, που συνεκρότησαν την Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο στην Χαλκηδόνα. Το θέμα της Συνόδου ήταν ότι ο Ιησούς Χριστός είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος.
Βέβαια, πριν ξεκινήσουμε να δούμε το περιεχόμενο της Συνόδου αυτής, το εξαιρετικά επίκαιρο σε κάθε εποχή, θα ήθελα να έκανα μια διασάφηση γύρω από το θέμα «δόγμα», διότι όλες οι Σύνοδοι φυσικά δογμάτισαν. Στην εποχή μας, η οποία δεν θα ήθελε να ακούσει ούτε τη λέξη, ούτε το περιεχόμενο «δόγμα»- άλλη παράγραφος ότι η πιο δογματική εποχή είναι η εποχή μας, αυτή που φιλελευθεριάζει, η πιο δογματική- θα ήθελα να κάνω μία διασάφηση το τι είναι δόγμα· το οποίο, όπως σας είπα, τόσο τρομάζει στον σύγχρονο άνθρωπο, όταν ακούει για δόγματα. Νομίζει ο σύγχρονος άνθρωπος ότι το δόγμα είναι κάτι που θες δεν θες πρέπει να το δεχτείς ή σου αρέσει ή δεν σου αρέσει, άλλο εάν αυτό σου δεσμεύει ή δεν σου δεσμεύει την ελευθερία. Ένα είδος δηλαδή πειθαναγκασμού νομίζει ότι είναι το δόγμα. Αυτή η αντίληψη υπάρχει.
Σας είπα όμως ότι η εποχή μας είναι δογματική. Είναι δογματική με αυτήν την έννοια η εποχή μας· διότι βλέπετε σαν κοπάδια, θα ξαναπώ τη λέξη, σαν κοπάδια οι άνθρωποι πηγαίνουν σε ποικίλους δογματισμούς της εποχής μας να ενταχθούν. Τι είναι παρακαλώ η μόδα; Η μόδα δεν είναι παρά ένας δογματισμός. «Τάδε ἒφη Παρίσι». «Τάδε ἒφη Νέα Υόρκη». Αυτό είπε το Παρίσι, αυτό είπε η Νέα Υόρκη, αυτό είπε η Δύσις, αυτό είπε η μόδα. Και βλέπετε, θα ξαναπώ για τρίτη φορά, τους ανθρώπους σαν κοπάδια, να πηγαίνουν να ενταχθούν σε αυτήν τη μάνδρα, με αυτήν την έννοια που λέγεται «δόγμα».
Αλλά δεν είναι, αγαπητοί μου, αυτό το πράγμα το δόγμα. Και επειδή βλέπετε τους ανθρώπους να θέλουν να είναι θρησκευτικά αχρωμάτιστοι, άλλο ότι πάλι έχουν την πιο αυστηρή πίστη στην αθεΐα τους-πίστη είναι, πίστη είναι στην αθεΐα· διότι απέδειξες ότι δεν υπάρχει ο Θεός; Το πιστεύεις ότι δεν υπάρχει ο Θεός. Ε, βλέπετε λοιπόν σήμερα τους ανθρώπους με αυτήν την έννοια, που έχουν θεοποιήσει την ελευθερία, ενώ είναι οι πιο ανελεύθεροι άνθρωποι όλων των αιώνων και όλων των εποχών, σκλαβωμένοι στα πάθη τους οι σύγχρονοι άνθρωποι, θέλοντας να αντιδράσουν, λέγουν ότι το δόγμα δεσμεύει την ανθρώπινη ελευθερία, την ανθρώπινη διάνοια να δεχθεί ό,τι θέλει.
Ἐξαιτίας μιᾶς ευλογημένης ψυχούλας, διαφωτίστηκε ἡ ἄγνοια πολλῶν...
"Εἶχα πάει στὸ Ἅγιο Ὄρος. Καὶ ὅταν ἔφευγα, περιμένοντας τὸ καΐκι στὴν Δάφνη, εἶδα μέσα στὸν κόσμο, ποὺ εἶχε τὸ καΐκι, τὸν πατὴρ Θεόκλητο Διονυσιάτη νὰ δείχνει ἐμένα σὲ ἕνα παπά. Ὅταν κατέφθασε τὸ καΐκι, βλέπω τὸν παπά, μέσα ἀπὸ τὸ μπουλούκι νὰ τρέχει πρὸς τὸ μέρος μου καὶ μὲ ἁρπάζει καὶ μὲ φιλεῖ.
Ἐσὺ εἶσαι ὁ Παναγόπουλος; μοῦ λέει.
Λέω, δυστυχῶς ἐγὼ εἶμαι.
Ξέρετε πόσο ζητοῦσα στὸ Θεὸ νὰ σᾶς γνωρίσω;
Καὶ τί θὰ χάνατε ἐὰν δὲν μὲ γνωρίζατε, τοῦ ἀπάντησα.
Καὶ μοῦ λέει ὁ παπάς:
Τὸ Αὐτοδιοίκητο τοῦ Ἁγίου Ὄρους καὶ ἡ μεθόδευση καταργήσεως του μὲ Προεδρικὰ Διατάγματα (Πρ.Δ.22/2022 καί 34/2023)
Μεταθέτουν τὸν ἀστυνομικὸν ἔλεγχον ἀπὸ τὸν Πολιτικὸν Διοικητὴν εἰς τὸ Ἀρχηγεῖον τῆς ΕΛ.ΑΣ.
ΚΡΙΣΙΜΑΙ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΔΙΑ ΤΟ ΠρΔ34/2023 ΚΑΙ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ
«Ἡ ἀνεξάρτητη ἀπὸ τὴν βούληση τῆς Ἱ. Κοινότητος δράση
τῶν ἀστυνομικῶν μέσων καταργεῖ θεμελιῶδες δικαίωμα αὐτῆς
καὶ καταστρατηγεῖ τὴν βασικὴ προϋπόθεση ὑπάρξεως
αὐτοῦ τούτου τοῦ αὐτοδιοικήτου».
Ἁγιορειτῶν Κελλιωτῶν Πατέρων
Ὑπὸ τὴν πρόφαση διαρθρωτικῶν ἀλλαγῶν, ἀναφορικὰ πρὸς τὴν κρατικὴ ἀστυνομικὴ παρουσία ἐν Ἁγίῳ Ὄρει (στὸ ἑξῆς, ΑΟ), τὸ Προεδρικὸ Διάταγμα 22/2022 (στὸ ἑξῆς, ΠρΔ22) ἐπέβαλε μία ἄκρως βλαπτικὴ ἐπέμβαση ἐπὶ τῆς ἀκεραιότητος τοῦ ἁγιορειτικοῦ αὐτοδιοικήτου, καθιστώντας τὴν κρατικὴ ἀστυνομικὴ παρουσία εἰς αὐτό, πλήρη Περιφερειακὴ Ἀστυνομικὴ Διεύθυνση, ἡ ὁποία, ἐξομοιώνεται πλήρως ὡς πρὸς τὴν συγκρότηση, τὴν ἀποστολή, τὶς ὑπηρεσίες καὶ τὶς ἐν γένει ἁρμοδιότητες, μὲ τὶς λοιπὲς Περιφερειακὲς Ἀστυνομικὲς Διευθύνσεις, μὲ τὶς ὁποῖες καὶ συγκαταριθμεῖται (ἄρθρο 2 παρ.7 τοῦ ΠρΔ22). Ἡ νέα Διεύθυνσις ὑπήχθη στὸν ἑνιαῖο διοικητικὸ μηχανισμὸ ἐλέγχου καὶ ἐποπτείας, ἐξίσου μὲ τῶν λοιπῶν Περιφερειακῶν Ἀστυνομικῶν Διευθύνσεων (βλέπε τὸ συναφὲς κεντρικὸ ἄρθρο στὸ φύλλο 2447 τοῦ Ὀρθοδόξου Τύπου τῆς 12.5.2023).
Τὸ ΠρΔ22 ἐπιχειρεῖ νὰ ἀπευθυνθεῖ στὶς “νέες” ἀνάγκες “ἀσφαλείας”, ποὺ προκύπτουν στὸ ΑΟ· ἐδῶ ὀφείλεται μία πρώτη διευκρίνηση ὡς πρὸς τὴν ἴδια τὴν ἔννοια τῆς ἀσφαλείας: ἐπὶ τῆς συγκεκριμένης ἐννοίας θεμελιώνεται –ὑποτίθεται– ἡ ἔννοια τῆς “προστασίας” τοῦ ΑΟ ἐκ τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους (στὸ ἑξῆς, ΕΚ). Πλήν, ὅλως ἀντιθέτως, ἡ ἀσφάλεια δὲν ὁρίζει τὴν προστασία, ἀλλὰ ἡ προστασία ὁρίζει τὴν ἀσφάλεια. Πιὸ συγκεκριμένα, τὸ ἄρθρο 105 τοῦ Συντάγματος (στὸ ἑξῆς, Σ.) ἀναγνωρίζει τὸ αἰωνόβιο (καὶ προϋπάρχον καὶ αὐτοῦ τοῦ ΕΚ) αὐτοδιοίκητο καθεστὼς τοῦ ΑΟ, τὸ ὁποῖο καὶ καλεῖται στὴν νομικὴ βιβλιογραφία “ἰδιότυπο”, λόγῳ τοῦ μὴ διαρρυθμιζόμενου χαρακτήρα του ὑπὸ τοῦ ΕΚ. Ἡ ἀναγνώριση τοῦ ἁγιορειτικοῦ αὐτοδιοικήτου (καὶ ὄχι ἡ “παροχή”, “παραχώρηση” κ.λπ. συναφεῖς ἐκφράσεις ποὺ χρησιμοποιοῦνται –λανθασμένα– στὴν σχετικὴ βιβλιογραφία), ἀποτελεῖ τὴν μόνη ὀρθὴ περιγραφὴ τῆς εἰδικῆς νομικῆς σχέσης ποὺ διαμορφώθηκε μεταξὺ ΑΟ καὶ ΕΚ, καὶ ἐκφράσθηκε συνταγματικὰ στὸ συνταγματικὸ ἄρθρο. Ἡ ἀναγνώριση τοῦ ἁγιορειτικοῦ αὐτοδιοικήτου ἀποτελεῖ νομικὴ ὑποχρέωση τοῦ ΕΚ, καὶ ὀφείλεται στὴν συμμόρφωσή του στὶς διεθνεῖς συνθῆκες ποὺ ἀναγνώρισε/ὑπέγραψε: Βερολίνου (1878), Λονδίνου (1913), Ἀθηνῶν (1913), Σεβρῶν (1920) καὶ Λωζάννης (1923). Στὸ Ἑλληνικὸ Σύνταγμα ἡ ὑπ’ ὄψιν ὑποχρέωση καταγράφεται στὸ ἄρθρο 28 παρ. 1 τοῦ Σ.
1. Οἱ γενικὰ παραδεγμένοι κανόνες τοῦ διεθνοῦς δικαίου, καθὼς καὶ οἱ διεθνεῖς συμβάσεις, ἀπὸ τὴν ἐπικύρωσή τους μὲ νόμο καὶ τὴ θέση τους σὲ ἰσχὺ σύμφωνα μὲ τοὺς ὅρους καθεμιᾶς, ἀποτελοῦν ἀναπόσπαστο μέρος τοῦ ἐσωτερικοῦ ἑλληνικοῦ δικαίου καὶ ὑπερισχύουν ἀπὸ κάθε ἄλλη ἀντίθετη διάταξη νόμου.
Ἡ ὁποιαδήποτε λοιπὸν προσπάθεια ὑποκατάστασης ἢ ἀντικατάστασης τῆς ὀρθῆς ἐννοίας τῆς προστασίας μὲ ἄλλη, ποὺ φέρει ἄλλο περιεχόμενο, ἀποτελεῖ πράξη ποὺ ἐνέχει δόλο, ὁπότε καὶ δὲν δύναται νὰ υἱοθετηθεῖ.
Στὰ πλεῖστα προβληματικὰ σημεῖα τοῦ ΠρΔ22, ἔρχονται νὰ προστεθοῦν ἐπιπλέον νέα, στὸ Προεδρικὸ Διάταγμα 34/2023 (στὸ ἑξῆς ΠρΔ34), Συνοπτικὰ θὰ παρουσιάσουμε τὰ κυριότερα ἀπὸ αὐτά:
Ἀποφθέγματα τοῦ ἀββᾶ Σισώη
Κάποιος από τους πατέρες ρώτησε τον αββά Σισώη: «Αν, καθώς κάθομαι στην έρημο, έρθει ένας βάρβαρος θέλοντας να με σκοτώσει και τον εξουδετερώσω, να τον σκοτώσω;» Ο γέροντας αποκρίθηκε: «Όχι, αλλά παράδωσέ τον στον Θεό. Γιατί όποιος πειρασμός και αν έρθει, ο άνθρωπος πρέπει να λέει· “Αυτό μου συνέβη για τις αμαρτίες μου”. Αν πάλι του έρθει κάποιο καλό, να λέει ότι είναι οικονομία Θεού».
✶✶✶
Κάποιος αδελφός ρώτησε τον αββά Σισώη: «Τι να κάνω, αββά, που έπεσα;» «Σήκω πάλι», του απάντησε ο γέροντας. «Σηκώθηκα», είπε ο αδελφός, «και πάλι έπεσα». «Σήκω ξανά και ξανά», του είπε ο γέροντας, και ο αδελφός ρώτησε: «Ως πότε;»
Ο γέροντας αποκρίθηκε: «Ώσπου να σε βρει ο θάνατος, είτε στο καλό είτε στην πτώση. Γιατί σε όποιο βρεθεί ο άνθρωπος, μ’ εκείνο και φεύγει».
✶✶✶
Είπε ο αββάς Σισώης: «Ζήτα τον Θεό και μη ζητάς πού κατοικεί».
✶✶✶
Επίσης είπε: «Η ντροπή (των ανθρώπων) και η αφοβία (του Θεού) πολλές φορές φέρνουν την αμαρτία».
Ὁ Δούρειος ἵππος τοῦ παπισμοῦ... ΄΄ ΟΥΝΙΑ ΄΄
.jpg)
Περί της Ουνίας...Του Αρχιμ. Γερβ. Ραπτοπούλου.
.jpg){kind=link}
Άλλη φαίνεται η Ουνία κι' άλλη είναι. Φαίνεται Ορθόδοξη, και να γιατί.
Οι κληρικοί της Ουνίας, οι Ουνίτες, έχουν αμφίεση Ορθοδόξου κληρικού. Φορούν ράσο, καλιμαύχι. Έχουν γένεια. Τέλεια εμφάνιση Ορθοδόξου κληρικού. Οι Εκκλησίες τους είναι καθ' όλα ορθόδοξες. Λείπουν εκείνα τα ψυχρά αγάλματα, που δίνουν την εικόνα και την αίσθηση ειδωλολατρικού Ναού. Αντί για αγάλματα έχουν αγιογραφίες. Και η όλη δομή του Ναού, εσωτερικά και εξωτερικά, ορθόδοξη. Η θεία Λειτουργία τελείται στη γλώσσα κάθε Έθνους στο οποίο δρα πάντα προσηλυτιστικά η Ουνία. Ίδια η θεία Λειτουργία. Κανείς απλοϊκός χριστιανός Ορθόδοξος δεν θα μπορούσε να υποπτευθεί τίποτε το ξένο προς την Ορθοδοξία. Έτσι θα μπορούσαν απλοί Χριστιανοί μας να συμβουλεύονται Ουνίτες ιερείς και να εκκλησιάζονται ακόμα σε Ουνιτικές Εκκλησίες.
Αλλά όλα αυτά είναι ο Δούρειος ίππος. Είναι η προβιά. Μέσα στο Δούρειο Ίππο κρύβονται οι άνθρωποι του Πάπα. Κρύβονται οι φανατικοί Λατίνοι, που σαν σκοπό έχουν να υποτάξουν κάθε Ορθόδοξο χριστιανό στον Πάπα.
14 Ἰουλίου. Ἀκύλα ἀποστόλου (Πρξ. ιη΄ 2). Ἰούστου μάρτυρος, Ἰωσὴφ ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, Νικοδήμου ὁσίου τοῦ Ἁγιορείτου (†1809). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Παρ. ς΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Κορ. δ΄ 5-9).
Α Κορ. 4,5 ὥστε μὴ πρὸ καιροῦ τι κρίνετε, ἕως ἂν ἔλθῃ ὁ Κύριος, ὃς καὶ φωτίσει τὰ κρυπτὰ τοῦ σκότους καὶ φανερώσει τὰς βουλὰς τῶν καρδιῶν, καὶ τότε ὁ ἔπαινος γενήσεται ἑκάστῳ ἀπὸ τοῦ Θεοῦ.
Α Κορ. 4,5 Ωστε και σεις μη σπεύδετε παράκαιρα να κάμνετε κρίσεις και διακρίσεις, ότι ο Παύλος η ο Πετρος η ο Απολλώς είναι καλύτερος. Περιμείνατε έως ότου έλθη ο Κυριος, ο οποίος θα φωτίση και θα αποκαλύψη όσα τώρα είναι κρυμμένα στο σκοτάδι και θα φανερώση τας εσωτερικάς σκέψεις και επιθυμίας και θελήσεις των καρδιών. Και τότε θα αποδοθή από τον Θεόν στον καθένα ο δίκαιος έπαινος.
Ὅσιος Πορφύριος: «Θά ‘ρθει ἐποχή πού θά σᾶς δώσουνε ὅλους μία κάρτα…»
Από το βιβλίο: «Ο Όσιος Πορφύριος ο Προφήτης, Μαρτυρίες» – ΤΟΜΟΣ Β’, Aγιοπαυλίτικο Ιερό Κελλί Αγίων Θεοδώρων, Άγιον Όρος
Κάποια στιγμή, εντελώς απροσδόκητα, ο Άγιος Πορφύριος είπε το εξής που μας έκανε μεγάλη εντύπωση: και μετά θα ακούτε στην τηλεόραση: Κλέψανε την κάρτα του Γεράσιμου, πήγανε στην τράπεζα και του σηκώσανε όλα τα λεφτά»!
Μετά από λίγο θα ξαναλένε: «Πήρανε την κάρτα του τάδε και του κλέψανε όλα τα λεφτά», κι αυτό συνέχεια θα επαναλαμβάνεται…
Όλα αυτά που θα λένε θα είναι ψέματα…
Ὅσιος Γεώργιος Καρσλίδης
Τα πόδια του ήταν σχεδόν παράλυτα, παγωμένα. Ἄν δέν φοροῦσε μποτάκια, δέν μποροῦσε νά περπατήσει. Ἦταν κατάμαυρα τά πόδια του, ἄψυχα, τά δάχτυλά του τό ἕνα πάνω στό ἄλλο κολλημένα, ἀδύνατα, κοκκαλιάρικα.
Ἐγώ τοῦ τά ἔπλυνα καί τά ἔβλεπα. Δέν μποροῦσε νά περπατήσει μεγάλη ἀπόσταση, δέν εἶχε δύναμη. Χωρίς μπαστούνι πουθενά δέν πήγαινε.