Τρίτη 8 Αυγούστου 2023
Ἡ θεραπεία τῆς ἀφοβίας τοῦ Θεοῦ β', Ἁγ. Νικοδήμου, Ἀνάγνωση Ζ' (γ2), Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου
ΚΗΡΥΓΜΑ_Ἡ θεραπεία τῆς ἀφοβίας τοῦ Θεοῦ β'-Ο ὀλίγος φόβος τοῦ Θεοῦ ὡς ἐμπόδιο τῆς σωτηρίας Δ', Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου-Πνευματικὰ γυμνάσματα, Ἀνάγνωση Ζ' (γ2 μέρος), 8-8-2023, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
"Τήν ὥρα τῆς κηδείας ἔλαμπε ἕνα φῶς δυνατό"
Ανθολόγιο Συμβουλών, Άγιος Πορφύριος, εκδ. Ι. Μονή Μεταμορφώσεως, Μήλεσι, σελ.201-202
Μπαίνοντας μέσα στο δωμάτιο του Γέροντα βρήκα εκεί τον πατέρα του κοριτσιού, του οποίου μόλις είχε γίνει η κηδεία.
Τον αγκάλιασα, τον φίλησα κι αρχίσαμε να κλαίμε και οι δύο.
Πετιέται τότε ο Γέροντας και μας λέει:
"Να βγείτε έξω και οι δύο. Δε σας αντέχω".
Βγήκαμε, πράγματι, έξω. Ύστερα από λίγο έστειλε ο Γέροντας και με φώναξαν.
Πήγα και μου είπε:
-Με συγχωρείς, που σας είπα να βγείτε έξω, αλλά ξέρεις τί μου συμβαίνει σήμερα;
-Τί, Γέροντα;
Κι άρχισε να μου λέει κλαίοντας:
-Την ώρα της κηδείας έβλεπα ένα φώς δυνατό επάνω από την Εκκλησία. Σ' όλη τη διάρκεια της κηδείας έβλεπα αυτό το φωτεινό άστρο.Κι όταν μετέφεραν το φέρετρο προς τον τάφο, πάλι το έβλεπα.
Ἀσκητές μέσα στόν κόσμο Β’: Βασιλική Κουζάρη, μιά χριστιανή ἀγωνίστρια πού ἤξερε μόνο τό καλό
Γεννήθηκε το 1891 στο Βαρώσι της Αμμοχώστου της Κύπρου, που σήμερα είναι κατεχόμενο. Η οικογένεια της ήταν πολύ φτωχή. Είχε άλλα τέσσερα αδέλφια. Η ίδια ήταν η μικρότερη. Ορφάνεψε από μάννα, όταν ήταν πολύ μικρή. Ο Κωνσταντίνος Ψαράς που ήταν χήρος με δύο παιδιά ζήτησε σε γάμο την αδελφή της Μηλιά. Η Μηλιά του έβαλε σαν όρο να πάρη μαζί της και την δεκάχρονη τότε Βασιλική και το δέχθηκε. Η Βασιλική μεγάλωσε τα δύο ορφανά και άλλα επτά παιδιά που έκανε η αδελφή της με τον Κωνσταντίνο. Όλα τα παιδιά την αγαπούσαν περισσότερο από την μάννα τους, γιατί κι αυτή τα αγαπούσε πολύ.
Ο Κωνσταντίνος ως αντίδωρο της προσφοράς της προς τα παιδιά του και την οικογένειά του, της αγόρασε σπίτι στο κέντρο της πόλεως. Δεν την ξεχώρισε από τα παιδιά του και φρόντισε να την προικίση και να την αποκαταστήση. Ήταν ψηλή, εμφανίσιμη, με πολύ μακρυές κόκκινες πλεξούδες, και άσπρη επιδερμίδα με πολλές φακίδες. Παντρεύτηκε τον Πολύβιο Παρασκευά από την Λάπηθο, κατά 13 χρόνια μικρότερό της, χωρίς αυτό να αποτελέση εμπόδιο, και έζησαν πολύ αγαπημένοι. Εκ φύσεως ήταν πολύ αθώα, απονήρευτη και καλωσυνάτη. Αν και φτωχή ήταν πολύ ελεήμων. Ό,τι έπεφτε στα χέρια της το έδινε ελεημοσύνη. Είχε βαθειά πίστη στον Θεό και εμπιστοσύνη ακλόνητη στην πρόνοιά Του.
Και πριν παντρευτή και αφού παντρεύτηκε αγαπούσε να μένη πολλές ώρες την ημέρα στην Εκκλησία. Σκούπιζε, άναβε τα καντήλια και προσευχόταν. Στην οικογένειά της και στο χωριό έλεγαν: «Η Βασιλού είναι αγία». Δεν έχανε ακολουθία και τηρούσε όλες τις νηστείες κατά γράμμα. Ήταν ταπεινή και για το κάθε τι ρωτούσε τους ιερείς. Ό,τι την συμβούλευαν το εδέχετο ως θέλημα Θεού και το τηρούσε. Δεν θύμωσε και δεν μάλωσε ποτέ με κανέναν. Δεν είχε εχθρούς. Σε όλους εφέρετο με αγάπη. Ήταν πρόθυμη να βοηθήση, να δώση ό,τι της ζητούσαν, κι ας ζημίωνε την οικογένειά της. Όταν έβλεπε κάποιον να θυμώνη και να φωνάζη, εστενοχωρείτο πολύ. Έλεγε: «Τον καημένο! Τι έχει; Μήπως δεν είναι καλά;». Ήταν πολύ ταπεινή. Δεν ήθελε να την ξέρη και να μιλά κανείς γι’ αυτήν. Ό,τι καλό έκανε, το έκρυβε επιμελώς.
Ἡ ἀπάτη τῆς ἀστρολογίας
Ἡ ἀπάτη τῆς ἀστρολογίας
Γράφει ὁ κ. Ἀνδρέας Κεφαλληνιάδης, Δάσκαλος Γ’ Ἀρσακείου – Τοσιτσείου Δημοτικοῦ Σχολείου Ἑκάλης
Ἡ ἀστρολογία δὲν ἀνήκει στὸ χῶρο τῆς ἐπιστήμης, ἀλλὰ εἶναι μία ψευδοεπιστήμη, δεδομένου ὅτι δὲν ἀκολουθεῖ τὶς ἐπιστημονικὲς μεθόδους γιὰ τὴν ἐξαγωγὴ συμπερασμάτων. Οἱ ἀπαρχές της ἀνάγονται στὴν ἀρχαία Μεσοποταμία, ἀλλὰ φαίνεται ὅτι συστηματοποιήθηκε κατὰ τοὺς ἑλληνιστικοὺς χρόνους (1ος π.Χ. αἰώνας).
Οἱ ἄνθρωποι τὴν ἐποχὴ ἐκείνη, γνώριζαν ἐλάχιστα γιὰ τὴ φύση τῶν οὐρανίων σωμάτων καὶ τοὺς νόμους ποὺ τὰ διέπουν. Εἶχαν πλανηθεῖ, πιστεύοντας ὅτι ἡ θέση ποὺ εἶχε ὁ Ἥλιος καὶ οἱ πλανῆτες σὲ σχέση μὲ κάποιους ἀστερισμούς, κατὰ τὴ στιγμὴ τῆς γέννησης ἑνὸς ἀνθρώπου, καθόριζε τὸ μέλλον του. Ἔτσι, ἀναπτύχθηκε ὁλόκληρη τεχνική, γιὰ τὴν κατασκευὴ ἀτομικοῦ ὡροσκοπίου. Πίστευαν ὅτι τὸ ὡροσκόπιο αὐτὸ ἀντανακλοῦσε τὴν τύχη τοῦ συγκεκριμένου ἀνθρώπου.
Τὸ ὅτι πολλοὶ συνάνθρωποί μας δίνουν βάση στὶς ἀστρολογικὲς προβλέψεις, δὲν σημαίνει ὅτι ἡ ἀστρολογία εἶναι ἀληθινή. Ἔτσι, πολλοὶ ἄνθρωποι πιστεύουν ἀπὸ παράδοση, μία καὶ ἡ ἀστρολογία εἴδαμε ὅτι ἔχει βαθὺ ἱστορικὸ παρελθόν. Πιστεύουν ἐπίσης κι ἀπὸ ἄγνοια, ἀφοῦ δὲν ἔχουν λάβει ὑπόψη τους τὰ πορίσματα τῆς ἀστρονομικῆς ἐπιστήμης. Πιστεύουν τέλος, γιὰ νὰ ἱκανοποιήσουν τὴν ἔμφυτη περιέργεια, μία καὶ ὁ ἄνθρωπος ἀγωνιᾶ καὶ ἀναζητᾶ διάφορους τρόπους, γιὰ νὰ μάθει τὸ μέλλον του. Καὶ αὐτὸ ἀκριβῶς εἶναι ποὺ ἐκμεταλλεύονται οἱ ἀστρολόγοι.
Ὁμιλία περί συνειδήσεως καί ὑπακοῆς (Γέροντας Ἐφραίμ Φιλοθεΐτης)
Ὅταν ὁ ἄνθρωπος φυλάξη ὑπακοὴν ἀπόλυτον πρὸς τὴν συνείδησίν του, καὶ ἐφαρμόζη ὅ,τι τοῦ ὑποδεικνύει ἐκείνη, παύει καὶ αὐτὴ νὰ τὸν ἐλέγχη. Ὄχι ὅτι ἐξασθένησε ἡ φωνή της, ἄλλα διότι διὰ τῆς καλῆς ὑπακοῆς, δὲν ἔχει ἡ συνείδησις κάτι νὰ ἐλέγξη.
Ὁ Ἀπόστολος Ἰωάννης λέγει: «Ὅταν ἡ συνείδησις τοῦ ἀνθρώπου δὲν τὸν ἐλέγχη, παρρησίαν ἔχει πρὸς τὸν Θεόν».
Στὸν δρόμο του ὁ ἄνθρωπος δὲν εἶναι ποτὲ δυνατὸν νὰ περάση χωρὶς κάπου νὰ προσκρούση. Διότι ἀπὸ τὴν μία ὁ διάβολος, ἀπὸ τὴν ἄλλη ἡ σάρκα, ἀπὸ τὴν ἄλλη ὁ κόσμος, συνεχῶς παρεμβάλλουν ἐμπόδια στὴ ζωή του· καὶ σκοντάφτει ὁ ἄνθρωπος ἀνάλογα μὲ τὴν ἀπροσεξία ποὺ τὸν χαρακτηρίζει. Γι’ αὐτὸ ὅταν πέση, νὰ σηκώνεται πάραυτα καὶ νὰ ζητᾶ συγχώρησι. Ὅταν δὲ ὁ ἄνθρωπος μετανοήση ἀνάλογα, τότε καὶ ἡ συνείδησις, ἡ ὁποία προηγουμένως τὸν ἐνοχλοῦσε, παύει τὸν ἔλεγχο.
Εἰς τρία πράγματα πρέπει νὰ φυλάξωμε τὴν συνείδησί μας: στὸν Θεόν, στὸν πλησίον μας καὶ στὰ πράγματα.
Ὁ ἄνθρωπος φυλάγει τὴν συνείδησί του πρὸς τὸν Θεό, ὅταν ἀποφεύγη τὴν ποικίλη ἁμαρτίαν. Πρὸς τὸν πλησίον, ὅταν δὲν τὸν λυπεῖ, δὲν τὸν κατακρίνη, δὲν τὸν συκοφαντεῖ, δὲν τὸν σκανδαλίζη, δὲν τὸν σπρώχνη στὸ κακό. Πρὸς τὰ πράγματα, ὅταν δὲν γίνεται αἰτία καταστροφῆς ἢ βλάβης ὑλικοῦ πράγματος ἀπὸ ἀπροσεξία, ἀπὸ ἀμέλεια, ἀπὸ ἀσυνειδησία.
Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ: Σκληρός καί ἀπηνής διωγμός Κληρικῶν καί πιστῶν τῆς Κανονικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας, «ἡμῶν κοιμωμένων».
Ἐν Κυθήροις τῇ 26ῃ Ἰουλίου 2023
Ἀριθ. Πρωτ.: 155
ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
(ὑπ’ ἀριθ. 226/2023)
Πρός
Τόν Ἱερόν Κλῆρον καί
τόν Χριστώνυμον Λαόν
τῆς καθ΄ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων
«Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν Σου,
καί εὐλόγησον τήν κληρονομίαν Σου…»
Ἄς εἶναι εὐλογημένη παρά Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν καί εἰρηνική κατά Θεόν ἡ ἱερά περίοδος τοῦ Δεκαπενταυγούστου.
Μέ τήν πρόοδον τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ εἰσερχόμεθα εἰς τήν σύντομον μέν, ἀλλά καί ἁγίαν καί χαριτοφόρον περίοδον τοῦ «Δεκαπεντισμοῦ», ὅπως λέγεται ἐδῶ εἰς τά Κύθηρα, ἡ ὁποία μᾶς προετοιμάζει μέ τήν προσευχήν καί τήν νηστείαν, μέ τήν Θείαν Λατρείαν καί τήν ἐναλλαγήν τῶν Ἱερῶν Παρακλήσεων, τῆς Μικρᾶς καί τῆς Μεγάλης, πρός τήν Παναγίαν Δέσποιναν, καί κυρίως μέ τήν μετάνοιαν καί τήν πνευματικήν ἀναγέννησίν μας, διά τόν ἑορτασμόν τῆς μεγάλης Θεομητορικῆς ἑορτῆς τῆς Κοιμήσεως τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, διά τό «Πάσχα» τοῦ καλοκαιριοῦ, ὅπως τήν ἀποκαλεῖ ὁ εὐσεβής λαός.
«Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν Σου καί εὐλόγησον τήν κληρονομίαν Σου…» ψάλλει ἡ Ἁγία μας Ὀρθόδοξος Καθολική Ἐκκλησία καί ἐπικαλεῖται τήν ἀπύθμενον θείαν ἀγάπην καί τό ἄπειρον θεῖον ἔλεος διά τά τέκνα της καί τόν φιλόχριστον Λαόν της.
Ἡ Ἐκκλησιαστική Παράδοσις μαρτυρεῖ ὅτι εἰς τά ἔνδοξα χρόνια τῆς Ρωμιοσύνης, εἰς τήν Βασιλίδα τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν, τό Τίμιον Ξύλον τοῦ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ ἐλιτανεύετο ἀπό τήν 1ην Αὐγούστου, ὅτε ἑωρτάζετο ἡ Πρόοδος τοῦ Τιμίου Σταυροῦ εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τῆς Ἁγίας Σοφίας μέχρι τήν μεγάλη ἑορτή τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου ἀνά τάς ἐνορίας καί Ἐκκλησίας τῆς Βασιλευούσης διά τήν ἀποτροπήν τῶν νόσων, τῶν ἐπιδημιῶν καί διαφόρων ἀσθενειῶν τοῦ καιροῦ ἐκείνου.
Τιμᾶται καί σήμερον ἡ ἁγία ἑορτή τῆς Προόδου τοῦ Τιμίου Σταυροῦ καί ἐπικαλούμεθα τήν Χάριν, τήν Εὐλογίαν καί τήν Προστασίαν Του εἰς τόν Χριστώνυμον Λαόν μας διά τήν ἀποτροπήν παντοίων νόσων, πειρασμῶν καί δοκιμασιῶν. Καί μαζί μέ τόν Ζωηφόρον Σταυρόν τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ ἡμῶν, ἑορτάζομεν καί τήν ἱεράν μνήμην τῶν ἁγίων ἑπτά (7) Μακκαβαίων Παίδων, μετά τῆς ἁγίας μητρός αὐτῶν Σολομονῆς καί τοῦ Διδασκάλου των Ἐλεαζάρου, καί τῆς ἁγίας Παρθενομάρτυρος Ἐλέσης, τῆς ἐν Κυθήροις ἀθλησάσης.
8 Αὐγούστου. Αἰμιλιανοῦ ἐπισκ. Κυζίκου (†813-20). Μύρωνος ἐπισκ. Κρήτης (†350), Τριανταφύλλου νεομ. ἐκ Ζαγορᾶς (†1680), Ἀναστασίου νεομ. τοῦ ἐν Θεσσαλονίκῃ (†1794). Καλλινίκου μητροπολίτου Ἐδέσσης (†1984). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τρ. ι΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Κορ. ιε΄ 29-38).
Α Κορ. 15,29 Ἐπεὶ τί ποιήσουσιν οἱ βαπτιζόμενοι ὑπὲρ τῶν νεκρῶν, εἰ ὅλως νεκροὶ οὐκ ἐγείρονται; τί καὶ βαπτίζονται ὑπὲρ τῶν νεκρῶν;
Α Κορ. 15,29 Εάν άλλως συνέβαινε και οι νεκροί δεν ανασταίνονται, τι θα κάμουν και τι έχουν να κερδήσουν όσοι βαπτίζονται με την πίστιν και την προσδοκίαν να ενωθούν με τους άλλους αποθανόντας πιστούς, τους οποίους πιστεύουν ζώντας εις την εν ουρανοίς Εκκλησίαν, εάν κατά κανένα τρόπον δεν ανασταίνωνται οι νεκροί; (Δια ποίον λόγον και βαπτίζονται, αφού δεν πρόκειται να εισέλθουν εις καμμίαν κοινωνίαν αποθαμμένων, αφού αυτοί δεν ζουν πλέον, όχι μόνον εις την γην, αλλ' ούτε και στους ουρανούς;)
Ἄν ἀνοίξετε τό Συναξάρι σας στή 1η Αὐγούστου, θά βρεῖτε μιά μητέρα μέ 7 παιδιά...
Ἄν ἀνοίξετε τό Συναξάρι σας στή 1 Αὐγούστου [EΔΩ] θά βρεῖτε μιά μητέρα μέ 7 παιδιά. Εἶναι ἡ Ἁγία Σολομονή. Εἶναι ἡ μητέρα αὐτῶν τῶν παιδιῶν, τῶν λεγομένων «Μακκαβαίων».
Αὐτή εἶχε ἐμπιστευτεῖ τά παιδιά της σέ ἕνα δάσκαλο ὀνόματι Ἐλεάζαρο.
Καί ξέρετε γιατί τά παιδιά αὐτά θυσιάστηκαν ὅλα; Διότι ἀρνήθηκαν νά φᾶνε χοιρινό κρέας. Ἦταν νόμος τότε στήν Παλαιά Διαθήκη, ὅτι ἀπαγορεύεται τό χοιρινό κρέας.
Ἀκοῦτε; Ποιός τούς τό εἶπε; Αὐτό δέν εἶναι μιά ἁπλή ἐργασία, ἀλλά κάποιου ἀνθρώπου πού μέ πράξη καί μέ λόγο τούς τό ἔβαλε μέσα τους.
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ, 8-8-2023, [ΑΓ. ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ ΕΠ. ΕΔΕΣΣΗΣ]
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 8-8-2023
https://www.youtube.com/live/C-zSHzNHAoo?feature=share
Ὃλος ὁ Αὒγουστος εἶναι ἀφιερωμένος στήν Παναγία μας.
ΠΗΓΗ:ΕΔΩ
Ὃλος ὁ Αὒγουστος εἶναι ἀφιερωμένος στήν Παναγία μας. Ἀπό τήν 1η Αὐγούστου ἀρχίζουν νά ψάλλονται πρός τιμήν τῆς Παναγίας ὁ μικρός καί ὀ μεγάλος παρακλητικός κανόνας ἑναλλάξ. Μικρή διήμερη διακοπή ἡ μεγάλη Δεσποτική ἑορτή τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτήρος.
Μετά ἀπό ὃλους τους ὓμνους καί τή νηστεία πού προηγήθησαν στή μέση τοῦ μηνός ἡ 15η Αὐγούστου, ὁ Δεκαπενταύγουστος, τό Πάσχα τοῦ καλοκαιριού, ἡ Κοίμησις τῆς Θεοτόκου καί ἡ Μετάστασίς Της στούς οὑρανούς, ἡ μεγάλη Θεομητορική ἑορτή.
Μέχρι την 28η Αὐγούστου ψάλλονται τά τροπάρια τῆς ἀποδόσεως τῆς ἑορτής. Μικρή διήμερη διακοπή γιά τόν Τίμιο Πρόδρομο καί ἡ Παναγία πάλι παρούσα στίς 31 Αὐγούστου μέ τήν κατάθεση τῆς Ἁγίας Ζώνης Της.
Μεγάλη δέησις ὁ Αὒγουστος, ὁ Σωτήρας Χριστός, ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος καί ὁ Τίμιος Πρόδρομος.