Πέμπτη 31 Αυγούστου 2023
Ἀρχή τῆς Ἰνδίκτου. Ἑρμηνεία τῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς ἀπό τον Ἱερό Χρυσόστομο
ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ[:Ματθ. 13, 53-58]
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
«Καὶ ἐγένετο ὅτε ἐτέλεσεν ὁ ᾿Ιησοῦς τὰς παραβολὰς ταύτας μετῆρεν ἐκεῖθεν (:Και όταν ο Ιησούς τελείωσε τις παραβολές αυτές, αναχώρησε από εκεί)»[Ματθ.13,53].Γιατί είπε ο Κύριος τις παραβολές αυτές; Επειδή επρόκειτο και άλλες να πει. Και για ποιο λόγο μεταβαίνει από εκεί; Επειδή ήθελε να σπείρει παντού τον λόγο.
«Καὶ ἐλθὼν εἰς τὴν πατρίδα αὐτοῦ ἐδίδασκεν αὐτοὺς ἐν τῇ συναγωγῇ αὐτῶν (:Και αφού ήλθε στην πατρίδα Του, δίδασκε τους κατοίκους της στη συναγωγή τους)». Και ποια πόλη ονομάζει τώρα πατρίδα Του; Εγώ νομίζω τη Ναζαρέτ· διότι λέγει: «Καὶ οὐκ ἐποίησεν ἐκεῖ δυνάμεις πολλὰς(:Και δεν έκανε εκεί πολλά θαύματα)»[Ματθ.13,58]· ενώ στην Καπερναούμ έκανε θαύματα. Για τον λόγο αυτόν και έλεγε: «Καὶ σὺ Καπερναούμ, ἡ ἕως τοῦ οὐρανοῦ ὑψωθεῖσα, ἕως ᾅδου καταβιβασθήση· ὅτι εἰ ἐν Σοδόμοις ἐγενήθησαν αἱ δυνάμεις αἱ γενόμεναι ἐν σοί, ἔμειναν ἂν μέχρι τῆς σήμερον(:Κι εσύ, Καπερναούμ, που έγινες κατοικία του ενανθρωπήσαντος Κυρίου και γι’ αυτό υψώθηκες δοξασμένη μέχρι τον ουρανό, θα κατεβείς ντροπιασμένη μέχρι τον Άδη· διότι εάν είχαν γίνει στα Σόδομα τα μεγάλα θαύματα που έγιναν σε σένα, δεν θα καταστρέφονταν, αλλά οι κάτοικοί τους θα μετανοούσαν, και τα Σόδομα θα έμεναν μέχρι τη σημερινή ημέρα)»[Ματθ.11,23].
Όταν λοιπόν ήλθε εκεί, τα μεν θαύματα τα άφησε, για να μην ανάψει περισσότερο τον φθόνο τους, ούτε να είναι μεγαλύτερη η καταδίκη τους· αντιθέτως προτιμά τη διδασκαλία που δεν περιέχει μικρότερο θαύμα έναντι των θαυμάτων· διότι και οι πλέον ανόητοι έπρεπε να θαυμάσουν και να εκπλαγούν από τη δύναμη των λόγων Του, αυτοί όμως όλως αντιθέτως Τον ταπεινώνουν από τον νομιζόμενο ως πατέρα Του, Ιωσήφ[«Οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ τοῦ τέκτονος υἱός;(:Δεν είναι αυτός ο γιος του μαραγκού;)»:Ματθ.13,55]· μολονότι βέβαια πολλά παρόμοια παραδείγματα από την παλαιά εποχή και είχαν δει γενναία παιδιά από άσημους πατέρες.
Καθόσον και ο Δαβίδ ήταν υιός κάποιου άσημου γεωργού, του Ιεσσαί· και ο Αμμώς ήταν υιός αιγοβοσκού και ο ίδιος επίσης ήταν αιγοβοσκός· αλλά και ο Μωυσής ο νομοθέτης είχε πατέρα, που απείχε πάρα πολύ από αυτόν. Και ακριβώς για τον λόγο αυτόν έπρεπε κατεξοχήν να προσκυνούν και να καταλαμβάνονται από θαυμασμό, επειδή μολονότι προερχόταν από ταπεινούς γονείς, τους δίδασκε τόσο υψηλά νοήματα· διότι ήταν ολοφάνερο ότι αυτά δεν προέρχονταν από ανθρώπινη φροντίδα, αλλά ήταν αποτέλεσμα της θείας χάριτος. Αυτοί όμως από αυτά που έπρεπε να Τον θαυμάζουν, από αυτά ορμώμενοι Τον περιφρονούν. Συνεχώς μάλιστα συχνάζει στις συναγωγές για να μην Τον κατηγορήσουν ακόμη περισσότερο, ότι, δαπανώντας τον χρόνο Του στην έρημο, δημιουργεί σχίσμα και κάνει πόλεμο ενάντια στην πολιτεία.
Γεμάτοι λοιπόν από έκπληξη και απορία έλεγαν: «Από πού αυτός έλαβε αυτήν τη σοφία και αυτές τις θαυματουργικές δυνάμεις;», ονομάζοντας τα θαύματα δυνάμεις ή και αυτήν ακόμη τη σοφία. «Οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ τοῦ τέκτονος υἱός; (:Δεν είναι αυτός ο γιος του μαραγκού;)». Τώρα λοιπόν το θαύμα ήταν μεγαλύτερο και ακόμη μεγαλύτερη η έκπληξη. «Οὐχὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ λέγεται Μαριὰμ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ ᾿Ιάκωβος καὶ ᾿Ιωσῆς καὶ Σίμων καὶ ᾿Ιούδας; καὶ αἱ ἀδελφαὶ αὐτοῦ οὐχὶ πᾶσαι πρὸς ἡμᾶς εἰσι; πόθεν οὖν τούτῳ ταῦτα πάντα; καὶ ἐσκανδαλίζοντο ἐν αὐτῷ(:Δεν ονομάζεται η μητέρα του Μαριάμ, και οι αδελφοί του Ιάκωβος και Ιωσής και Σίμων ο Ιούδας; Και οι αδελφές του δεν είναι όλες μαζί μας; Από πού λοιπόν τα απέκτησε όλα αυτά;” Και δυσπιστούσαν σε Αυτόν)»[Ματθ.13, 55-57].
Ἀρχή τῆς Ἰνδίκτου. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο
ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ[:Α΄Τιμ.2,1-7]
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
«Παρακαλῶ οὖν πρῶτον πάντων ποιεῖσθαι δεήσεις, προσευχάς, ἐντεύξεις, εὐχαριστίας, ὑπὲρ πάντων ἀνθρώπων, ὑπὲρ βασιλέων καὶ πάντων τῶν ἐν ὑπεροχῇ ὄντων, ἵνα ἤρεμον καὶ ἡσύχιον βίον διάγωμεν ἐν πάσῃ εὐσεβείᾳ καὶ σεμνότητι τοῦτο γὰρ καλὸν καὶ ἀπόδεκτον ἐνώπιον τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Θεοῦ, ὃς πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν(:Σύμφωνα λοιπόν με όλα τα προηγούμενα οφείλουμε να αγαπάμε όλους τους ανθρώπους. Και ο Ιησούς Χριστός άλλωστε ήλθε στον κόσμο για να σώσει όλους τους αμαρτωλούς. Γι' αυτό λοιπόν και εγώ σε προτρέπω, Τιμόθεε, και εσένα και τους άλλους αδελφούς, πρώτα απ’ όλα να κάνετε δεήσεις, προσευχές, παρακλήσεις, ευχαριστίες για όλους τους ανθρώπους, για τους βασιλείς και για όλους όσους έχουν κάποιο αξίωμα ή κάποια ανώτερη θέση, να τους φωτίζει και να τους ενδυναμώνει ο Θεός, ώστε να εξασφαλίζουν την ειρηνική συμβίωση των πολιτών. Κι έτσι να ζούμε και εμείς ζωή ήρεμη και ήσυχη, με κάθε ευσέβεια και σεμνότητα· διότι αυτό, το να προσευχόμαστε δηλαδή για όλους, είναι καλό και ευάρεστο ενώπιον του σωτήρα μας Θεού· διότι Αυτός θέλει να σωθούν όλοι οι άνθρωποι και με την πίστη να γνωρίσουν βαθύτερα και πληρέστερα την αλήθεια)»[Α΄Τιμ.2,1-4].
Ο ιερέας είναι σαν κάποιος κοινός πατέρας όλης της οικουμένης. Αυτός λοιπόν πρέπει να φροντίζει για όλους, όπως και ο Θεός, του Οποίου είναι ιερέας· γι' αυτό λέγει ο απόστολος Παύλος: «Παρακαλῶ οὖν πρῶτον πάντων ποιεῖσθαι δεήσεις, προσευχάς (:Παρακαλώ λοιπόν πριν από όλα να κάνετε δεήσεις, προσευχές)». Δύο είναι τα αγαθά που προέρχονται από εδώ· και η έχθρα που έχουμε προς τους έξω διαλύεται (γιατί κανένας δεν μπορεί να αισθάνεται μίσος προς εκείνον για τον οποίο προσεύχεται), και εκείνοι οι ίδιοι γίνονται καλύτεροι με το να γίνονται προσευχές για εκείνους, και με το να μη γίνονται σαν τα θηρία εναντίον μας· γιατί τίποτε δεν προσελκύει τόσο στη διδασκαλία, όσο το να αγαπά και να αγαπιέται κανείς.
Σκέψου ποια εντύπωση έκανε σε εκείνους που επιβουλεύονταν, που μαστίγωναν, που καταδίωκαν, που φόνευαν, όταν άκουγαν εκείνους που πάθαιναν αυτά να κάνουν εκτενείς προσευχές προς τον Θεό για να συγχωρέσει αυτούς που τους υποβάλλουν σε τέτοια φοβερά βασανιστήρια. Βλέπεις πως θέλει να είναι ο Χριστός ανώτερος από όλους; Γιατί, όπως ακριβώς στην περίπτωση των μικρών παιδιών, και αν ακόμα το παιδί που βαστάζεται, χτυπά το πρόσωπο του πατέρα, δεν μειώνει καθόλου τη φιλοστοργία του προς αυτό, έτσι και εμείς και αν δεχόμαστε χτυπήματα από τους έξω, πρέπει να μη μειώνουμε την αγάπη μας προς αυτούς.
Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός
ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ
24 Αυγούστου
Ο άγιος Κοσμάς γεννήθηκε, γύρω στα 1714, σ’ ένα μικρό χωριό της Αιτωλίας, το Μέγα Δένδρον (που ήταν και η ιδιαίτερη πατρίδα του Αγίου Ευγενίου [5 Αυγ.]), που υπαγόταν στη Μητρόπολη της Άρτας. Οι γονείς του, απλοί στην καταγωγή και ευλαβείς, τον ανέθρεψαν μέσα στην ατμόσφαιρα του φόβου του Θεού και του μετέδωσαν την αγάπη για τα ιερά Γράμματα. Έτσι, σε ηλικία περίπου είκοσι ετών, ανεβαίνει στο Άγιον Όρος για να σπουδάσει στην Αθωνιάδα Ακαδημία, που είχε προ ολίγου ιδρυθεί ως εξάρτημα της Μονής Βατοπαιδίου και όπου δίδασκε ο περίφημος Ευγένιος Βούλγαρης (1716-1806). Οι αντιδράσεις που προκλήθηκαν από την ίδρυση αυτής της Σχολής, η οποία μετέδιδε το πνεύμα του Διαφωτισμού μέσα στην ίδια την καρδιά του κάστρου της Ορθοδοξίας, ανάγκασαν σύντομα τον Βούλγαρη και τους άλλους ονομαστούς διδασκάλους να εγκαταλείψουν τον Άθω· έτσι η Αθωνιάδα μοιραία περιέπεσε γρήγορα σε παρακμή (1759). Αυτό όμως στάθηκε για τον νεαρό Κοσμά σημείο της θεϊκής Προνοίας και, αφήνοντας πλέον τις σπουδές, στράφηκε προς τη μοναχική ζωή και εισήλθε στη Μονή του Φιλοθέου. Λίγο μετά τη μοναχική κουρά του, ο ζήλος για τα ασκητικά παλαίσματα και η ευλάβειά του τον κατέστησαν άξιο και της ιερωσύνης και, έτσι, χειροτονήθηκε πρεσβύτερος.
Είχε όμως εκ νεότητος ο μακάριος Κοσμάς μεγάλο πόθο να μεταδίδει γύρω του τον Λόγο του Θεού, σε σημείο που έλεγε ότι η έγνοια για τη Σωτηρία των αδελφών του τον κατέτρωγε, όπως το σαράκι το ξύλο (Κατήχησις Α΄, 5-6). Στους χαλεπούς εκείνους καιρούς για τον σκλαβωμένο λαό των Ελλήνων, όπου και η άγνοια και αυτών ακόμη των στοιχείων της Πίστεως και η έλλειψη χριστιανικής παιδείας επέφερε τη μεγάλη αδιαφορία, την αμέλεια και την έκπτωση των ηθών, το κήρυγμα του Ευαγγελίου επιβαλλόταν ως το πλέον επείγον καθήκον. Εναρμονισμένος όμως με τη διδασκαλία των αγίων Πατέρων, ο Κοσμάς δεν ήθελε να ακολουθήσει την αποστολική ζωή από δικό του θέλημα. Διψώντας να πληροφορηθεί εάν αυτό είναι το θέλημα του Θεού, άνοιξε μία ημέρα την Αγία Γραφή στην τύχη και έπεσε πάνω στον εξής λόγο του Αποστόλου: «Δεν πρέπει κανείς να επιδιώκει να κάνει ό,τι βολεύει τον ίδιο, αλλά ο καθένας ας στοχεύει να πραγματοποιεί ό,τι βοηθάει τον άλλον» (Α΄ Κορ. 10, 24). Φωτισμένος λοιπόν από τον Λόγο του Θεού και, αφού συμβουλεύτηκε διάφορους πνευματικούς Πατέρες του Αγίου Όρους, πήγε στην Κωνσταντινούπολη για να πάρει την άδεια του πατριάρχη Σεραφείμ Β΄ (1757-1761), όπως επίσης και κάποια μαθήματα ρητορικής από τον αδελφό του, Χρύσανθο τον Αιτωλό (1712-1785), διευθυντή αργότερα της Πατριαρχικής Ακαδημίας και κατόπιν του Σχολείου της Νάξου.
Γερω-Χαράλαμπος: «Ὅλα αὐτά σου τὰ εἶπα, γιὰ νὰ μὴν ἀπογοητεύεσαι καὶ νὰ ἀγωνίζεσαι»!
Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Ἀπὸ τὴν ἀσκητικὴ καὶ ἡσυχαστικὴ ἁγιορείτικη παράδοση», Ἅγιον Ὅρος, 2011.
Κάποτε πῆγε στὸν Γερω-Χαράλαμπο ἕνας μοναχὸς νέος γιὰ νὰ ἀγοράση κομποσχοίνια.
Ἐκείνη τὴν ἐποχὴ ἀντιμετώπιζε ὁ νέος μοναχὸς ἕναν μεγάλο πειρασμὸ καὶ ἦταν πολὺ στενοχωρημένος.
Ὅταν ἔφτασε λοιπὸν στὸν Γερω-Χαράλαμπο καὶ τοῦ ζήτησε κομποσχοίνια ἐκεῖνος, ἀντὶ νὰ τὸν στείλη μέσα στὸ καλύβι νὰ τοῦ φέρη τὸν τενεκὲ ποὺ τὰ ἀποθήκευε, ὅπως ἔκανε συνήθως, σηκώθηκε μὲ πολὺ κόπο ἀπὸ τὸν λάκκο του καὶ πῆγαν μαζὶ μέσα.
«Τί πιστεύει ἡ «πράσινη ἀνάπτυξη»; (μέρος β’)
(Αναφορά στον συλλογικό Τόμο: «Η κατάσταση του Κόσμου – 2010»)
ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ, ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ
Μελετώντας την έκδοση του Ινστιτούτου WORLDWATCH, με τίτλο «Η κατάσταση του Κόσμου – 2010», παρατηρούμε (στην διάρθρωση της «έκδοσης») οι συγγραφείς του «Τόμου» να διατρέχουν – τοποθετούνται σε πολλούς τομείς της κοινωνικής δραστηριότητας.
Στις σελίδες του «Τόμου» παρουσιάζονται με σαφήνεια οι αναδιοργανωτικοί στόχοι της παγκόσμιας (κρυφής) «πράσινης» ηγεσίας.
Προβλέπουν – σχεδιάζουν σε βιωτική βάση δημιουργία «οικοχωριών», «αλλαγή αξιών», μείωση πληθυσμού (έλεγχος γεννήσεων), «ανάδειξη της αξίας των τοπικών πολιτισμών» κ.λ.π.
Στις σελίδες (214-220) του «Τόμου», διαβάζουμε άρθρο με τίτλο «οικοχωριά και αλλαγή αξιών» (Jonathan Dawson):
Α) «Μια σημαντική διάσταση της στροφής που απαιτείται για την μετάβαση σε μια βιώσιμη παγκόσμια κοινωνία, θα πρέπει να συνίσταται στην πανηγυρική αναγνώριση της διαφορετικότητας ανάμεσα στους πολιτισμούς που έχουν αναπτυχθεί σε ολόκληρο τον κόσμο, αλλά και στην ενθάρρυνση του καθενός να αναγνωρίσει την αξία της διαφορετικότητάς του και να αισθάνεται περήφανος γι’ αυτήν» (Σελ. 218).
Β) «Το ρωσικό οικολογικό χωριό Grishino έχει μετατραπεί σε σημαντικό κέντρο για τον εορτασμό της παραδοσιακής λαϊκής τέχνης (τραγούδι, χορός, αφήγηση παραμυθιών, χειροτεχνία κ.α.) και την εκπαίδευση σε αυτήν.
Ἀγωνία καὶ ἀγώνας (Κυριακή ΙΒ΄ Ματθαίου)
Ἀγωνία καὶ ἀγώνας
Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος - θεολόγος
Μιὰ μορφὴ καλῆς ἀγωνίας παρουσιάζεται στὸ Εὐαγγέλιο ποὺ ἀναγιγνώσκεται στὶς Ἐκκλησίες μας τὴν Κυριακὴ ΙΒ’ Ματθαίου (ιθ’ 16-24). Καὶ μάλιστα ἡ καλὴ αὐτὴ ἀγωνία διακατέχει ἕναν νέο, ὁ ὁποῖος προσερχόμενος στὸν Κύριο τὸν ῥωτᾶ: «τί ἀγαθὸν ποιήσω, ἵνα ἔχω ζωὴν αἰώνιον;» (ὅ. π. 16)
Εἶναι, πράγματι, παρήγορο ὅτι ἕνα τέτοιο ἐρώτημα ἀπασχολεῖ ἕναν νέο ἄνθρωπο. Αὐτὸ δείχνει ὅτι ὁ νέος ἐκεῖνος εἶχε τὴν κατάλληλη προπαιδεία στὴν ἐν Χριστῶ ζωὴ καὶ ποθοῦσε κάτι παραπάνω. Εἶχε τὸ ὅραμα νὰ ἀποκτήσῃ τὸ εἰσιτήριο γιὰ τὴν αἰωνιότητα. Πόσο ἅγιος ὁ πόθος του καὶ πόσο ὄμορφη ἡ ἀγωνία του!
Ἀκόμη καὶ τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ νέος ἀποκαλεῖ τὸν Κύριο ἁπλῶς «ἀγαθὸν διδάσκαλον», δὲν τὸν ἀναγνωρίζει δηλαδὴ ὡς Θεό, δὲν ὑποβαθμίζει τὴν γνησιότητα καὶ τὴν εἰλικρίνεια τοῦ ἐνδιαφέροντός του, λένε οἱ Πατέρες, καὶ μάλιστα ὁ Χρυσόστομος, ποὺ σχολιάζουν ὅτι ὁ συγκεκριμένος νέος δὲν εἶναι σὰν τὸν ἄλλον, τὸν νομικό, ποὺ «ἐκπειράζει» καὶ μοιάζει νὰ εἰρωνεύεται τὸν Κύριο (Λουκ., ι’ 25). Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ εὐαγγελιστὴς Μᾶρκος ἀναφέρει σχετικὰ ὅτι «ὁ Ἰησοῦς ἐμβλέψας αὐτῷ ἠγάπησεν αὐτόν.» (Μαρκ., ι’ 21).
«Τί με λέγεις ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός», τοῦ ἀπαντᾶ, διακριτικά, ὁ Κύριος καὶ δέχεται νὰ τὸν συμβουλεύσῃ ὡς ἁπλός διδάσκαλος: «εἰ δὲ θέλεις εἰσελθεῖν εἰς τὴν ζωήν, τήρησον τὰς ἐντολάς.» (Ματθ., ιθ’ 17). Σημειωτέον ὅτι λέει «εἰσελθεῖν εἰς τὴν ζωήν», διότι μία εἶναι ἡ ἀληθινὴ ζωή, ἡ αἰωνία!
Αὐτονόητα ὁ νέος ζητᾶ νὰ μάθῃ «ποίας» ἀπ’ ὅλες τὶς ἐντολὲς νὰ τηρήσῃ, καθὼς ὁ μωσαϊκὸς νόμος εἶχε ἑξακόσιες τόσες ἐντολές! Οἱ Πατέρες, στὸ σημεῖο αὐτό, ἐπισημαίνουν καὶ πάλι ὅτι ὁ Κύριος, ὄχι τυχαῖα, ἀσφαλῶς, δίνει ἔμφαση στὶς κοινωνικές ἀρετές, ποὺ σχετίζονται μὲ τὸν συνάνθρωπο: «οὐ φονεύσεις, οὐ μοιχεύσεις, οὐ κλέψεις, οὐ ψευδομαρτυρήσεις, τίμα τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα, καὶ ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν.» (Ματθ., ιθ’ 18-19).
Ἡ Παναγία ὡς πρότυπο τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς
Ηρακλής Ρεράκης Καθηγητής ΑΠΘ
Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενώσεως Θεολόγων
Η Παναγία ως πρότυπο της εν Χριστώ ζωής
Η Θεοτόκος Παρθένος είναι κόρη δύο αγίων μορφών της Καινής Διαθήκης, του Ιωακείμ και της Άννας, των οποίων τις προσευχές εισάκουσε ο Θεός και, αν και ήταν ηλικιωμένοι, ανταποκρίθηκε στο αίτημά τους και τους δώρισε μια Κόρη, που αξιώθηκε, για την αγνότητά της, να γίνει η Μητέρα του Θεανθρώπου και Σωτήρα του κόσμου.
Η Παναγία ήταν μια απλή, ταπεινή και συνήθης κοπέλα, που δεν γεννήθηκε μεν, εκ Πνεύματος Αγίου, όπως ο Κύριος, , αξιώθηκε, όμως, να συλλάβει, εκ Πνεύματος Αγίου, τον Υιό του Θεού και να γίνει η Μητέρα του Λυτρωτή και όλων των ανθρώπων του κόσμου.
Η Εκκλησία μας τιμά την Παναγία με ποικίλους τρόπους, διότι, ενώ είχε την ίδια με όλους τους ανθρώπους φύση, έμεινε κοντά στον Θεό, υπηρέτησε με προσευχή και νηστεία (αποχή από το κακό) τον Ναό Του και, με τη χάρη Εκείνου, έφτασε να καθαριστεί από την αμαρτία, να μείνει αγνή και αμόλυντος, να καλλιεργήσει τις θεόσταλτες και θεάρεστες αρετές και να φτάσει, σε τέτοιο βαθμό αγιότητας, ώστε να επιλεγεί από τον Θεό προκειμένου να γίνει, εν Πνεύματι Αγίω, η Μητέρα του θεανθρώπου.
Διά της αγιότητάς της, κατόρθωσε να γίνει το σκεύος εκλογής της Αγίας Τριάδος, η Κεχαριτωμένη, η «ευλογημένη εν γυναιξίν» νέα Εύα, που με την αγιασμένη από τον Θεό ταπείνωση και υπακοή της, αξιώθηκε να δεχθεί την διά του Αρχαγγέλου διατυπωθείσα πρόταση του Θεού, να δεχθεί, με αγιοπνευματική χάρη, στην κοιλία της και να γεννήσει, υπερφυσικά, τον Υιό και Λόγο του Θεού.
Ἅρπαξε στήν ἀγκαλιά σου τήν Εἰκόνα τῆς Παναγίας σάν νά εἶναι ζωντανή...
«Άρπαξε στην αγκαλιά σου την Εικόνα της Παναγίας σαν να είναι ζωντανή η Παναγία,σαν την μανούλα σου όταν ήσουν μικρή.
Λέγε της όλον τον πόνο σου και βρέξε την με τα δάκρυά σου τα καθαρά και θα εξαντλής παράκλησι συνεχή.
31 Αὐγούστου. Τὰ καταθέσια τῆς τιμίας ζώνης τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν τῷ ἐν Κων/πόλει ναῷ αὐτῆς τῷ ἐν τοῖς Χαλκοπρατείοις. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τῆς Θεοτόκου, 21 Νοεμβρίου (Ἑβρ. θ´ 1-7).
Εβρ. 9,1 Εἶχε μὲν οὖν καὶ ἡ πρώτη σκηνὴ δικαιώματα λατρείας τό τε Ἅγιον κοσμικόν·
Εβρ. 9,1 Λοιπόν η πρώτη διαθήκη, που εσυμβολίζετο από την σκηνήν του μαρτυρίου, είχε λατρευτικάς διατάξεις, όπως επίσης και το επίγειον θυσιαστήριον.