Πέμπτη 21 Σεπτεμβρίου 2023
Ἡ ἐξάλειψη τοῦ λογισμοῦ στὸ ξεκίνημα του (Ἀββᾶ Ἠσύχιου) , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
ΚΗΡΥΓΜΑ_530. Ἡ ἐξάλειψη τοῦ λογισμοῦ στὸ ξεκίνημα του- ἡ συντριβὴ τῆς κεφαλῆς τοῦ φιδιοῦ, Ἀββᾶ Ἠσύχιου τοῦ Πρεσβύτερου - Πρὸς τὸν Θεόδουλο, Λόγος περὶ νήψεως καὶ ἀρετῆς χωρισμένος σὲ 203 κεφάλαια (τὰ λεγόμενα ἀντιρρητικὰ καὶ εὐκτικά), Φιλοκαλία τόμος Α' -Κὲφ 177-8, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 21-9-2023
Ἡ μονολόγιστη εὐχὴ καθαρίζει τὴν καρδιὰ (Ἀββᾶ Ἠσύχιου) , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
ΚΗΡΥΓΜΑ_529. Ἡ μονολόγιστη εὐχὴ καθαρίζει τὴν καρδιὰ ἐπειδὴ δὲν ἐπιτρέπει τὴν προσβολή, Ἀββᾶ Ἠσύχιου τοῦ Πρεσβύτερου - Πρὸς τὸν Θεόδουλο, Λόγος περὶ νήψεως καὶ ἀρετῆς χωρισμένος σὲ 203 κεφάλαια (τὰ λεγόμενα ἀντιρρητικὰ καὶ εὐκτικά), Φιλοκαλία τόμος Α' -Κὲφ 174-6, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 20-9-2023
Οἱ ἅγιοι Θεοπάτορες Ἰωακείμ καί Ἄννα (Λάμπρος Κ. Σκόντζος, Θεολόγος – Καθηγητής)
Σημαντική τιμητική θέση στο αγιολόγιο της Εκκλησίας μας κατέχουν οι άγιοι Ιωακείμ και η Άννα, ο προπάτορας και η προμήτορα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Σε κάθε σχεδόν ιερή ακολουθία γίνεται ξεχωριστή αναφορά στα σεπτά τους πρόσωπα, επιζητώντας οι λειτουργοί τις πρεσβείες τους στον Θεό. Είναι οι γονείς της Θεομήτορος, οι οποίοι αξιώθηκαν να γεννήσουν τη Μητέρα του Θεού για να πραγματοποιηθεί το σχέδιο της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους.
Οι πληροφορίες μας γι’ αυτούς προέρχεται αποκλειστικά από την Ιερά Παράδοση, καθότι δεν αναφέρει τίποτε η Καινή Διαθήκη. Όμως για μας τους Ορθοδόξους η Ιερά Παράδοση είναι το ίδιο έγκυρη και αξιόπιστη με την Αγία Γραφή, διότι η αυτοσυνειδησία της Εκκλησίας μας διέσωσε με σεβασμό ό, τι δεν καταγράφηκε από τους Ιερούς Συγγραφείς στα καινοδιαθηκικά κείμενα. Φρόντισαν οι αρχαίοι Πατέρες και ο πιστός λαός, να διασώσουν, συν τοις άλλοις, και την άγραφη παράδοση σχετικά με τους κατά σάρκα παππού και γιαγιά του Κυρίου μας. Μέρος αυτής της παράδοσης έχει καταγραφεί στη λεγόμενη «απόκρυφη γραμματεία» της αρχαίας Εκκλησίας. Ειδικά για τον προπάτορα και προμήτορα του Κυρίου κάνει εκτενή λόγο το λεγόμενο απόκρυφο «Πρωτοευαγγέλιο του Ιακώβου».
Ο Ιωακείμ καταγόταν από τη φυλή του Ιούδα, του γιου του Ιακώβ, ήταν γιός του Ελιακείμ και απόγονος του ένδοξου βασιλιά Δαβίδ. Το όνομά του σημαίνει στα εβραϊκά «ο ανυψωθείς από το Θεό». Ιδιώτευε και κατοικούσε στην Ιερουσαλήμ σε δική του πολυτελή έπαυλη, κοντά στη δεξαμενή Βηθεσδά. Νυμφεύτηκε την Άννα, θυγατέρα του Ματθάν από τη φυλή του Λευί και της Μαρίας από τη φυλή του Ιούδα. Το όνομά της σημαίνει στα εβραϊκά «χάρις, εύνοια».
Ὁ ἅγιος Κορνήλιος
Ο άγιος Κορνήλιος ο Εκατόνταρχος
Ο άγιος Κορνήλιος, εκατόνταρχος της ιταλικής σπείρας, ζούσε στην Καισάρεια της Παλαιστίνης την εποχή των Αποστόλων. Μολονότι ειδωλολάτρης, ήταν δίκαιος, ευσεβής και φοβούμενος τον αληθινό Θεό, έκανε μάλιστα πολλές ελεημοσύνες και παρακαλούσε συνεχώς τον Θεό να τον φωτίσει.
.jpg)
Κάποια μέρα, ενώ προσευχόταν κατά την ενάτη ώρα (το καταμεσήμερο), παρουσιάσθηκε ενώπιόν του άγγελος Κυρίου και τον προέτρεψε να καλέσει στο σπίτι του τον Σίμωνα Πέτρο από την Ιόππη, για να του διδάξει αυτά που ζητούσε από τον Θεό.
Την επομένη, την ώρα που ο Πέτρος προσευχόταν στο υπερώο της οικίας όπου φιλοξενούνταν στην Ιόππη, είδε σε όραμα να κατεβαίνει από τον ουρανό ένα πελώριο σεντόνι, μέσα στο οποίο υπήρχαν όλα τα ζώα της γης, και αυτά ακόμη που θεωρούνταν ακάθαρτα από τους Ισραηλίτες, και μια φωνή τον παρότρυνε να φάει λέγοντας: «Αυτά που ο Θεός καθάρισε, εσύ να μην τα θεωρείς ακάθαρτα!» (Πράξ. 10, 15). Όταν έφθασαν οι απεσταλμένοι του Κορνηλίου, ο Απόστολος κατάλαβε ότι όντως ο Θεός «δεν κάνει διακρίσεις, αλλά δέχεται τον καθένα, σ’ όποιον λαό κι αν ανήκει, αρκεί ο άνθρωπος να Τον σέβεται και να ζει σύμφωνα με το θέλημά Του» (Πράξ. 10, 34-35). Χωρίς δισταγμό, ο Πέτρος αναχώρησε μαζί τους για την Καισάρεια, όπου κήρυξε στον ευσεβή εκατόνταρχο και τους οικιακούς του το Ευαγγέλιο του Αναστάντος Χριστού. Ενώ ακόμη δεν είχε τελειώσει τους λόγους του, το Άγιο Πνεύμα, ως επιβεβαίωση της κλήσεως των εθνών, επεδήμησε σε όλους με τόσο εμφανή και σφοδρό τρόπο, ώστε οι παρόντες Ιουδαίοι θαύμασαν. Τότε και ο Απόστολος Πέτρος, ευπειθής στη θεία βουλή, δεν τους εμπόδισε να βαπτισθούν. Από τότε ο Κορνήλιος συναναστρεφόταν με τους Αποστόλους.
Μετά τον λιθοβολισμό του Πρωτομάρτυρος Στεφάνου (Πράξ. 7, 54-60), όταν οι Απόστολοι έφυγαν από τα Ιεροσόλυμα και σκορπίστηκαν στην οικουμένη, ο Κορνήλιος τούς ακολούθησε στη Φοινίκη, στην Κύπρο, στην Αντιόχεια και στην Έφεσο.
Ὁ π.Βαρθολομαῖος ἀναφύει τήν αἵρεση τῆς «οἰκολογικῆς θεολογίας»!
Γράφει ο Μέτοικος
Με λόγο πομπώδη και ασεβή γιόρτασε ο π.Βαρθολομαίος «ἐν ψαλμοῖς καί ὕμνοις, διά τριακοστήν πέμπτην φοράν, τήν Ἡμέραν προστασίας τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος».
Ο επηρμένος δια την «οικολογικήν του προσφοράν» επίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως θεωρεί ενδοξότερο να τον αποκαλούν «πράσινο πατριάρχη», απ’ το να τον ονομάζουν Ορθόδοξο Πατριάρχη.
Χαίρεται ο εσχατόγηρος του Φαναρίου «διά τήν ἀπήχησιν τῶν οἰκολογικῶν πρωτοβουλιῶν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ὄχι μόνον εἰς τόν χριστιανικόν κόσμον, ἀλλά καί εἰς ἄλλας θρησκείας» και, δεν ντρέπεται για τη διάλυση της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Η έγνοια του είναι η «οικολογική διεύρυνση» των δικαιωμάτων του ανθρώπου» και, όχι η σωτηρία της ψυχής και η θέωσή του.
Αγωνιά ο π.Βαρθολομαίος για την «αντιμετώπιση των δεινών, τα οποία προκάλεσε η επίθεση της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας [που] συνδέεται με φοβερές οικολογικές καταστροφές» και, αδιαφορεί για τον αδελφοκτόνο εμφύλιο πόλεμο που αυτός προκάλεσε στην ταλαίπωρη χώρα.
Διαπιστώνει ότι : «Κάθε πολεμική ενέργεια είναι και πόλεμος κατά της κτίσεως, είναι μία σοβαρότατη απειλή κατά του φυσικού περιβάλλοντος» με μόνη, βεβαίως, εξαίρεση τον πόλεμο των συμπατριωτών του Τούρκων εναντίον αμάχων Κούρδων, γιατί τις πολεμικές ενέργειές τους ευλογεί αναισχύντως αυτός! Ο «πράσινος πατριάρχης»!
Μνημονεύει και αποδέχεται την «τιμαλφεστάτη παρακαταθήκη του εισηγητού της οικολογικής θεολογίας μακαριστού Μητροπολίτου Περγάμου Ιωάννου» ότι : «Η Θεία Κοινωνία είναι όχι μόνο ένωσή μας με τον Θεό και τούς άλλους, αλλά και πρόσληψη τροφής (!!!), αποδοχή και καταξίωση του φυσικού μας περιβάλλοντος, ενσωμάτωση της ύλης και όχι χρήση της ύλης»!
«Ύβρις και αίρεσις το πράγμα εστίν».
«Καταξίωσον, Κύριε, ἐν τῆ ἡμέρα ταύτη ἀναμαρτήτους φυλαχθῆναι ἡμᾶς… » (Ἅγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ τοῦ Ἔσσεξ)
Ομιλία Αγίου Σωφρονίου (Σαχάρωφ) προς την αδελφότητα της Ιεράς Μονής τού Τιμίου Προδρόμου στο Έσσεξ της Αγγλίας την 13 Μαΐου 1991
***
Αγαπητοί μου εν Χριστώ αδελφοί,
Μία ανησυχία δεσπόζει μέσα μου για σας τους αδελφούς μου εν Χριστώ: Πώς, ζώντας σ’αυτόν τον κόσμο, δεν θα καταστήτε θύματα κάποιας πλάνης, όσον αφορά τις οδούς της εν Θεώ σωτηρίας μας.
Στους αρχαίους χρόνους, όταν η εν Χριστώ πίστις ήταν κοινή σ’ όλους και τα παιδιά από την πιο τρυφερή τους ηλικία συνήθιζαν να προσεύχωνται στον Θεό και να ζουν γι’ Αυτόν, οι νέοι άνθρωποι μπορούσαν να συχνάζουν στα σχολεία, όπου εδιδάσκετο η επιστημονική θεολογία, διότι οι ίδιοι ήσαν ήδη προετοιμασμένοι από τα προηγούμενα χρόνια όχι μόνο στην εν Χριστώ πίστι, αλλά και στην αγάπη Του. Έτσι ακριβώς, όπως ο άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης, τελείωναν την Θεολογική Ακαδημία χωρίς να χάνουν την πίστι τους. Διότι ήσαν πλήρεις εμπειρίας τής πίστεως, η οποία τους δόθηκε κατά την παιδική τους ηλικία.
Στην εποχή μας η εκπαίδευσις των παιδιών αποτελεί δυσχερέστατο πρόβλημα. Τα σχολεία μας είναι προσανατολισμένα προς την σφαίρα τής ανθρωπίνης λογικής και των καθαρώς γήινων συμφερόντων. Δεδομένου ότι οι γονείς των έχασαν την πίστι, οι νέοι άνθρωποι που πηγαίνουν να σπουδάσουν θεολογία, την σπουδάζουν όπως κάθε άλλην επιστήμη: φυσική, χημεία, γεωγραφία, γλωσσολογία, κλπ. Και τούτο επιφέρει μία τρομερή βλάβη: συνηθίζουν οι σπουδασταί να βιώνουν τον Θεό μ’ ένα “λογικό” τρόπο.
Εκείνοι, για τους οποίους η πνοή τού Αγίου Πνεύματος δεν είναι άγνωστη, αντιλαμβάνονται προφανώς ότι η λογική τού Αριστοτέλους δεν μπορεί να εφαρμοσθή στην θεολογία. Το Είναι, το οποίο μας αποκαλύπτεται, απαιτεί να υπερβούμε την τυπική λογική και να καταφύγουμε σε μια διαφορετική λογική χρησιμοποιώντας τις κατηγορίες αυτού τούτου του Είναι, το οποίον ο Θεός μάς αποκαλύπτει διά της ελεύσεώς Του.
Έχοντας τώρα υπ’ όψιν την πλάνη αυτή που αναπτύσσεται στην εποχή μας -και αυτό είναι το αποτέλεσμα του ότι οι άνθρωποι δεν είναι προετοιμασμένοι από την νεαρή τους ηλικία (θα έλεγα ακόμη: εκ κοιλίας μητρός των) να βιώσουν τον Θεό- πώς θέλετε οι νέοι αυτοί άνθρωποι, γεννημένοι κατά σάρκα, να εννοούν εκείνο που διδάσκονται στις σχολές τής θεολογίας; Οι αφηρημένες αντιλήψεις περί του Θεού δεν είναι παρά “γύρω από” καί “επί του θέματος” Αυτού. Αντιθέτως, η πλέον ευνοϊκή προϋπόθεσις για την σωτηρία αρχίζει να υφίσταται από τότε που κάποιος λαμβάνει πείρα της εν Θεώ ζωής. Για μας αυτό γίνεται στο Μοναστήρι.
Έτσι, αγαπητοί μου αδελφοί, θέλω να υπογραμμίσω εκ νέου ότι η θεολογία η σχετική με την αρχή τής υποστάσεως εν τω θείω Είναι και εν τω ανθρωπίνω είναι αποτελεί και θα παραμείνη το κυριώτερο θέμα μας. Επί πλέον η προσοχή μας θα προσηλωθή και στην έρευνα των οδών, οι οποίες οδηγούν στην γνώσι τού Θεού εν τω προσωπικώ Αυτού Είναι.
Οἱ τόσο μεγάλου μεγέθους καί ἱσχύος θεομηνίες θά πρέπει νά μᾶς ἀφυπνίζουν γιά τό μέγεθος τῆς ἀποστασίας μας ἀπό τόν Θεό καί νά μᾶς ἐγείρουν πρός μετάνοια.
Σχόλιο του ιατρού κ. Λυκούργου Νάνη
Ο Θεός «μιλάει» με πολλούς τρόπους όταν κορυφώνεται η αποστασία μας από Αυτόν και η ανταρσία μας και η αυτονόμησή μας. Ένας από αυτός είναι και οι διάφορες θεομηνίες. Ειδικά, όταν το μέγεθος των τελευταίων προκαλεί τεράστιες καταστροφές.
Δυστυχώς, ο διαβρωμένος από το δηλητήριο του επιστημονισμού σύγχρονος άνθρωπος έχει ερμητικά κλειστά τα αυτιά του στα ουράνια μηνύματα και αποδίδει τα πάντα στα λεγόμενα φυσικά φαινόμενα. Λες και τα τελευταία είναι αδέσποτα και αυτόνομα και εκδηλώνονται χωρίς τη θέληση, την παραχώρηση και την ανοχή του δημιουργού τους. Και εκδηλώνονται κάποιες φορές με βιαιότητα και σφοδρότητα για λόγους παιδαγωγίας, σωφρονισμού και ταπεινώσεως της επηρμένης οφρύος, ημών των αποστατών και ανταρτών και εγωπαθών δημιουργημάτων Του. Ως εγερτήρια, προς μετάνοια και επιστροφή των ασώτων υιών στον Πατρικό οίκο, σαλπίσματα.
Ειδικά στις ημέρες μας, έχουμε υπερβεί κάθε όριο. Δεν αμαρτάνουμε από αδυναμία και συναρπαγή αλλά «μελέτην ποιούμεθα την αμαρτίαν». Δεν συναισθανόμαστε ότι αμαρτάνουμε και στεφανώνουμε την πολυποίκιλη αμαρτία με άνθη…. Τη βαφτίζουμε «πρόοδο», «εξέλιξη», «απελευθέρωση» από τις προκαταλήψεις του παρελθόντος…
Ὁ Τίμιος Σταυρός (Ἅγιος Ἀθανάσιος ὁ Μέγας)
Μακάριε, πραγματικά, καὶ ζωοποιὲ Σταυρὲ τοῦ Σωτῆρος, τὸν μὲν θάνατο κατενίκησες, τὸν δὲ διάβολο, πού κυριαρχοῦσε σ’ αὐτόν, ἐξαφάνισες.
Θεῖε Λόγε, καὶ πραγματικὴ σοφία τοῦ Πατέρα· Σὺ ἀποκάλυψες τὸ πραγματικὸ πρόσωπο τοῦ παμπόνηρου ἐχθροῦ, καὶ ξεγύμνωσες τήν κρυμμένη κακία του, ὥστε καὶ μεῖς τώρα νὰ λέμε «ὅτι δὲν ἁγνοοῦμε τά σχέδιά του» (Β΄ Κορ. 2, 11).
Φιλάνθρωπε καὶ ἀγαθὲ Δέσποτα· Σὺ μᾶς ἀπηλευθέρωσες ἀπό τήν αἰχμαλωσία, ἐνῶ ἤμασταν ὑποδουλωμένοι στὴν ἁμαρτία· Σύ Κύριε, μέ τό δικό σου θάνατο, μᾶς ἐλευθέρωσες. Διότι γνωρίζουμε, ὅτι ἐλευθερωθήκαμε πλέον ἀπὸ τὴν ἁμαρτία.
Πραγματικὲ εἰρηνοποιὲ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ· Σὺ μᾶς χάρισες πάλι τὴν υἱοθεσία, καὶ ἀφοῦ μᾶς συμφιλίωσες μὲ τὸν Πατέρα σου, κατάργησες τὴν ἔχθρα πού ὑπῆρχε μέσα στὴ σάρκα μας.
Πλούσιε Σωτὴρ καὶ πραγματικὲ Βασιλιᾶ· Σύ πού ἔγινες πτωχὸς γιά νὰ πλουτήσουμε ἐμεῖς μέ τή δική σου πτωχεία, μᾶς χάρισες τὴ Βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
Κτίστη καὶ Δημιουργὲ τῶν πάντων, Λόγε τοῦ Πατρός· Σὺ μᾶς κέρδισες καί μᾶς ἔκανες πάλι δικούς Σου, ἀφοῦ εἴμαστε δικά σου δημιουργήματα, «κτισθέντες γιά ἔργα ἀγαθά».
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 21-9-2023
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 21-9-2023, ΑΓ. ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΙΩΝΑ
https://www.youtube.com/live/p_mVGNzftCg?si=GAN8oaiv4bDavRwR
21 Σεπτεμβρίου. Ἀπόδοσις τῆς Ὑψώσεως τοῦ τιμίου Σταυροῦ. Κοδράτου ἱερομάρτυρος ἐπισκόπου Ἀθηνῶν (†130)· Ἰωνᾶ προφήτου (880 π.Χ.). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Πέμ. ις´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ἐφ. α´ 1-9).
Εφ. 1,1 Παῦλος, ἀπόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ διὰ θελήματος Θεοῦ, τοῖς ἁγίοις τοῖς οὖσιν ἐν Ἐφέσῳ καὶ πιστοῖς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ·
Εφ. 1,1 Εγώ ο Παύλος, απόστολος του Ιησού Χριστού, με το θέλημα του Θεού και Πατρός, στους Χριστιανούς, οι οποίοι ευρίσκονται εις την Εφεσον και αγιάζονται με την θείαν χάριν και έχουν πιστεύσει στον Ιησούν Χριστόν·
Εφ. 1,2 χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Εφ. 1,2 εύχομαι να είναι εις σας η ειρήνη από τον Θεόν και Πατέρα μας και από τον Κυριον Ιησούν Χριστόν.