ΚΗΡΥΓΜΑ_563. Ὑπάρχει δίκαιος θυμός; Χρήση καὶ ἀντιμετώπιση, Ἁγ. Νείλου- Λόγος περὶ προσευχῆς, Φιλοκαλία τόμος Α'/Κεφ 24-27,
Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 23-10-2023 Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://hristospanagia3.blogspot.com
Τρίτη 24 Οκτωβρίου 2023
Θυμός - ὀργή - αὐτοσυγκράτηση- ἐπιθυμία & προσευχή, Ἁγ. Νείλου Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου
ΚΗΡΥΓΜΑ_562. Θυμός - ὀργή - αὐτοσυγκράτηση- ἐπιθυμία καὶ προσευχή, Ἁγ. Νείλου- Λόγος περὶ προσευχῆς, Φιλοκαλία τόμος Ἂ'/Κεφ 23-27, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 23-10-2023 Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com
24 Ὀκτωβρίου. Ἀρέθα μεγαλομάρτυρος (β΄ αἰ.)· Σεβαστιανῆς μάρτυρος. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τρ. κα´ ἑβδ. ἐπιστ. (Κλσ. α´ 1-3, 6-11).
Κολ. 1,1 Παῦλος, ἀπόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ διὰ θελήματος Θεοῦ, καὶ Τιμόθεος ὁ ἀδελφός,
Κολ. 1,1 Εγώ ο Παύλος, ο οποίος είμαι Απόστολος του Ιησού Χριστού, σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, και ο Τιμόθεος, ο πνευματικός αδελφός,
Κολ. 1,2 τοῖς ἐν Κολοσσαῖς ἁγίοις καὶ πιστοῖς ἀδελφοῖς ἐν Χριστῷ· χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Κολ. 1,2 στους Χριστιανούς, τους στερεούς εν τη πίστει και αδελφούς εν Χριστώ, που κατοικούν εις τας Κολοσσάς, ευχόμεθα να σας δοθή χάρις και ειρήνη από τον Θεόν και Πατέρα μας και από τον Κυριον Ιησούν Χριστόν.
Γέροντας Γρηγόριος Παπασωτηρίου (†): Πίστη εἶναι νά παραδώσεις τελείως τόν ἑαυτό σου στόν Θεό
Η πίστη δεν είναι μόνο γνωστική ενέργεια. Είναι και κάτι άλλο. Να, τι λέγει ο Κύριος! Όποιος έχει πίστη σαν κόκκο σινάπεως τότε μπορεί να πει στο όρος «φύγε από εκεί και πήγαινε κάπου αλλού», και θα φύγει (Ματθ. 17:20). Τότε ας το κάνουμε και εμείς αυτό, αφού πιστεύουμε. Αυτός που έχει πίστη, κάνει θαύματα. Άρα εμείς είμαστε ολιγόπιστοι, και εγώ και όλοι μας είμαστε ολιγόπιστοι· δεν έχουμε την πραγματική πίστη. Άπιστοι δεν είμαστε, αλλά ολιγόπιστοι είμαστε. Γιατί η πίστη είναι το θεμέλιο, το στερεό, το γερό θεμέλιο, όταν κανείς βέβαια έχει την πραγματική πίστη. Γιατί πραγματική πίστη είναι αυτή η γνωστική, δηλαδή να τα παραδέχεται όλα αυτά, και επιπλέον είναι να παραδώσει τελείως τον εαυτό του στον Θεό και να πει: «Θεέ μου, είμαι παιδί σου. Κάνε με ό,τι θέλεις. Ας γίνει ό,τι θέλεις!». Να το πει με την καρδιά του όμως, ε! Τότε πραγματικά έχει ζωντανή πίστη. Το καταλαβαίνετε αυτό, ε;
Περισσότερο το δεύτερο είναι πίστη, παρά το πρώτο. Γιατί μπορεί κανείς να γνωρίζει τις αλήθειες της πίστεώς του, να τις παραδέχεται, αλλά θα ακούσει τον άγιο Ιάκωβο να λέει ότι «πίστη έχεις, αλλά έργα δεν έχεις· η πίστη δίχως έργα είναι νεκρά» (Ιακ. 2:17). Όταν αναφέρεται στα έργα ο άγιος Ιάκωβος, δεν λέγει τα έργα που εννοούμε μερικές φορές, να δώσεις π.χ. μερικές δραχμές ή να βοηθήσεις έναν άνθρωπο ή να κινηθείς κατ’ αυτόν τον τρόπο. Και ένας άπιστος θα τα έκανε τα διάφορα αυτά πράγματα.
Ἐπισκέψεις τῆς Χάριτος, ὑπερκόσμιες μυστικές ὁπτασίες
ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΤΗΣ ΧΑΡΙΤΟΣ, ΥΠΕΡΚΟΣΜΙΕΣ ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΟΠΤΑΣΙΕΣ
(Άγιος Νικήτας Στηθάτος)
Μια μέρα, καθώς προσευχόταν με καθαρότητα και συνομιλούσε με το Θεό, είδε πως ο αέρας άρχισε να φωτίζει το νου του, και ενώ ήταν μέσα στο κελλί του νόμιζε ότι βρισκόταν έξω, σ’ ανοιχτό χώρο. Ήταν νύχτα, που μόλις είχε ξεκινήσει. Τότε άρχισε να φέγγει από ψηλά όπως το πρωινό ροδοχάραμα -ώ των φρικτών οπτασιών του ανδρός!-, και το οίκημα κι όλα τ’ άλλα εξαφανίστηκαν, και νόμιζε ότι δεν ήταν καθόλου σε οίκημα. Τον συνέπαιρνε ολότελα θεία έκσταση αντιλαμβανόμενος καλά με το νου του το φως εκείνο που του εμφανιζόταν.
Αυτό μεγάλωνε λίγο-λίγο κι έκανε τον αέρα να φαίνεται πιο λαμπερός κι αισθανόταν τον εαυτό του μ’ ολόκληρο το σώμα του να βρίσκεται έξω από τα γήινα. Αλλά επειδή εξακολουθούσε να λάμπει ακόμη περισσότερο εκείνο το φως και του φαινόταν σαν ήλιος που μεσουρανώντας έλαμπε από ψηλά, αισθανόταν σαν να στέκεται στο μέσο του φωτός που φαινόταν και ότι ολόκληρος ο εαυτός του μαζί με το σώμα του ήταν γεμάτος από χαρά και δάκρυα λόγω της γλυκύτητας που του προξενούσε η παρουσία του. Παράλληλα έβλεπε ότι το ίδιο φως κατά τρόπο θαυμαστο ήρθε σε επαφή με το σώμα του και σιγά-σιγά διαπερνούσε τα μέλη του.
Η έκπληξη αυτής της οπτασίας τον απομάκρυνε από την προηγούμενη θεωρία και τον έκανε να αισθάνεται μόνο αυτό το εξαίσιο πράγμα που συνέβαινε μέσα του. Έβλεπε, λοιπόν, ότι το φως εκείνο σιγά-σιγά εισχώρησε σ’ ολόκληρο το σώμα του, την καρδιά και τα έγκατά του και τον έκανε ολόκληρο σαν φωτιά και φως. Και όπως προηγουμένως το οίκημα, έτσι και τώρα τον έκανε να χάσει την αίσθηση του σχήματος, της θέσεως, του βάρους και της μορφής του σώματος και σταμάτησε να κλαίει. Τότε ακούει μια φωνή από το φως να του λέει:
Ἅγιοι Τόποι: Οἱ Ἁγιοταφίτες ἀκλόνητοι κρατοῦν τήν ἑλληνορθοδοξία ἀκόμα καί στήν ἀντάρα τοῦ πολέμου – Μᾶς θέλουν στό πλευρό τους
Άγιοι Τόποι: Οι Αγιοταφίτες ακλόνητοι κρατούν την ελληνορθοδοξία ακόμα και στην αντάρα του πολέμου – Μας θέλουν στο πλευρό τους
Ενώ η Μέση Ανατολή γίνεται «μπαρουταποθήκη», οι Αγιοταφίτες παραμένουν αμετακίνητοι στην ιερή αποστολή τους - Δοκιμάζονται, άλλα δεν εγκαταλείπουν
Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης
Αγιοταφίτες: Τα μαύρα σύννεφα του πολέμου έχουν απλωθεί πυκνά πάνω από την Αγία Γη των Ιεροσολύμων, της Παλαιστίνης και όλων των ιερών προσκυνημάτων όπου γεννήθηκε, περπάτησε, δίδαξε, σταυρώθηκε και αναστήθηκε ο Χριστός.
Ο ατελείωτος κύκλος αίματος στη Μέση Ανατολή έχει περιζώσει όλους τους ηρωικούς ακρίτες της Ορθοδοξίας: ιερείς, μοναχούς, λαϊκούς και εθελοντές που με πνεύμα αυτοθυσίας κρατάνε Θερμοπύλες στο σημείο μηδέν των διεθνών εξελίξεων. Όντας μαθημένοι στον κίνδυνο, τις απειλές και τα ένοπλα ξεσπάσματα της ευρύτερης περιοχής, ακόμα και εκείνοι μιλούν τώρα για μια πρωτοφανή κλιμάκωση της κατάστασης, και βλέπουν μια ατμόσφαιρα να μυρίζει μπαρούτι και θάνατο.
Σε μια υπέροχη συνέντευξη της μοναχής Δανιηλίας στην «Καθημερινή», η 61χρονη αδελφή μας που ζει στη Μονή της Μικρής Γαλιλαίας, όταν ρωτήθηκε αν υπάρχει περίπτωση να εγκαταλείψει τους Αγίους Τόπους λόγω της έκρυθμης κατάστασης στη Μέση Ανατολή, εκείνη απάντησε: «Μερικές φορές, όταν φτάνω στα όριά μου, περνάει από το μυαλό μου ως ενδεχόμενο, αλλά το μετανιώνω αμέσως. Ο Χριστός διάλεξε αυτά τα μέρη για να σαρκωθεί και να γίνει άνθρωπος, δεν πήγε στο Βέλγιο ούτε στο Λουξεμβούργο. Ποια είμαι εγώ που θα γκρινιάξω, που θα παραπονεθώ;».
Ἡ Ἀληθινή ζωή θέλει «ρίσκο»
«Ἄν πεθάνεις, πρίν πεθάνεις, δέν θά πεθάνεις, ὅταν πεθάνεις»
Θέλεις νά ζήσεις, θέλεις νά εἶσαι ἀληθινά χαρούμενος, νά σώσεις τήν ψυχή σου καί νά κερδίσεις τήν αἰώνια ζωή; Ἀποφάσισε ἀπό τώρα ν’ ἀλλάξεις πορεία. Ὑπερνίκησε τήν τεμπελιά σου, τήν ἀναβλητικότητά σου, κάνε τό σημεῖο τοῦ σταυροῦ καί πές μέ θέρμη καί πίστη: Εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.
Δέν κατακτᾶ κανείς τήν ἀληθινή ζωή, τήν πίστη, μόνο μέ εὐσεβεῖς στοχασμούς, ἀλλά κυρίως μέ ἀγωνιστική προσπάθεια. Δέν μᾶς μαθαίνουν οἱ λέξεις καί οἱ θεωρίες, ποιός ὁ σκοπός τῆς ζωῆς μας, τί εἶναι ὁ Θεός, ἀλλά ἡ ἐμπειρία τῆς πνευματικῆς ζωῆς. Ὁ Θεός εἶναι ὑπαρκτός, ἀληθινός, μεθεκτός (κοινωνήσιμος καί κοινωνούμενος), ἀλλά καί εὐγενής, δεν μᾶς ἐπιβάλλεται, μᾶς ἀφήνει να τον ἀνακαλύψουμε. Πρέπει ν’ ἀνοίξουμε τό παράθυρο γιά νά μπεῖ μέσα ὁ ἥλιος, τό φῶς, ὁ δροσερός ἀέρας.
Τόν ἑαυτόν μας, τό νόημα τῆς ζωῆς μας, τόν Θεόν, δέν θά Τον γνωρίσουμε παρά μόνον μέ καλή διάθεση, αἰσιοδοξία, χαρούμενη ἀγωνιστικότητα καί πίστη καί ἐλπίδα εἰς τήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ. Ποτέ δέν μποροῦμε νά φτάσουμε σ’ ἕνα σκοπό, ἄν καθόμαστε στη νωχέλειά μας καί περιμένουμε, λένε οἱ ἅγιοι Πατέρες.
Ἡ ζωή μας παρομοιάζεται συχνά μέ τό ἔργο τοῦ κηπουροῦ. Τή γῆ πού καλλιεργεῖς τήν ἔχεις ἀπό τόν Θεό. Τοῦ Θεοῦ δῶρα εἶναι καί ὁ σπόρος καί ἡ θέρμη τοῦ ἥλιου καί ἡ βροχή καί ἡ αὔξηση τοῦ φυτοῦ. Τό ἔργο ὅμως τῆς καλλιέργειας εἶναι δικό του (τοῦ κηπουροῦ).
Ἄν θέλει ὁ κηπουρός νά ‘χει μιά πλούσια συγκομιδή, πρέπει νά δουλεύει συνεχῶς˙ νά καλλιεργεῖ, νά φυτεύει, νά βοτανίζει, νά ποτίζει, νά σκάβει. Ἀλλιῶς, ὅ,τι φύτεψε ἀπειλεῖται ἀπό πολλούς κινδύνους. Ποτέ δέν πρέπει νά σταματήσει τήν ἐργασία. Ἀντίθετα ἔχει χρέος ὁ κηπουρός νά ‘ναι ἄγρυπνος καί ἕτοιμος γιά κάθε ἀπρόοπτο, ἀλλά πάντα νά ‘χει κατά νοῦ ὅτι ἡ συγκομιδή θά ἐξαρτηθεῖ ἀπό τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ. «Πᾶσα δόσις ἀγαθή καί πᾶν δώρημα τέλειον, ἄνωθεν ἐστί καταβαῖνον».
Ἅγιος Ἰωάννης Ἐπίσκοπος Σουζντάλ.
Άγιος Ιωάννης Επίσκοπος Σουζντάλ.
15 Οκτωβρίου.
Ο άγιος Ιωάννης χειροτονήθηκε επίσκοπος Σουζντάλ από τον Πατριάρχη της Κωνσταντινουπόλεως (1340). Ενώ τελούσε την πρώτη του θεία Λειτουργία, τον τύλιξε ένα εκθαμβωτικό φως, σημείο της χάριτος που επρόκειτο να απλώσει γύρω του.
Έλαβε από τον Θεό το χάρισμα της διδασκαλίας και μπορούσε να μιλά απλά στους ανθρώπους για να τους διδάξει τα θεία δόγματα και να ελκύσει τις ψυχές τους προς μετάνοια. Η φιλανθρωπία του απέναντι στους δυστυχισμένους τον έκανε να κτίσει ένα νοσοκομείο, την διαχείριση του οποίου εμπιστεύθηκε σε δύο ευλαβείς ιερείς. Ωστόσο, η χάρις του Θεού ενεργούσε πιο αποτελεσματικά μέσω του αγίου επισκόπου, προς ανακούφιση και θεραπεία των ασθενών που παρατάσσονταν στον δρόμο του και συχνά θεραπεύονταν μόνον με το άγγιγμά του.
Μία ημέρα, την ώρα της θείας Λειτουργίας, ο πρίγκιπας Μπόρις είδε μια μεγαλοπρεπή μορφή, ντυμένη με απαστράπτοντα ενδύματα, που συλλειτουργούσε με τον επίσκοπο και ρώτησε τον άγιο να μάθει ποιος ήταν. Ο άγιος Ιωάννης του απάντησε: «Αφού ο Θεός σου αποκάλυψε αυτή την οπτασία, τολμώ εγώ να την κρύψω; Είναι άγγελος Κυρίου, που όχι μόνον τώρα αλλά πάντα συλλειτουργεί μαζί με εμένα τον ανάξιο. Μην το πεις όμως σε κανέναν, όσο είμαι εν ζωή!» Και πράγματι ο άγιος δεν ήθελε να μιλούν για τις αρετές του και έλεγε ότι η πιο μεγάλη αρετή είναι εκείνη που γίνεται κρυφά.
Πιό ἀκίνδυνο εἶναι νά ἀστειεύεστε μέ τή φωτιά παρά μέ τόν Θεό.
Εσύ είσαι η ζωή, Θεέ μου, και η ζωή είναι φως. Εσύ είσαι φως, Θεέ μου, και δεν επιθυμείς να παραμένεις κρυμμένος στο σκοτάδι και να μην φωτίζεις.
Μακάριος ο άνδρας που Σε αναγνώρισε μέσα του και που Σου επιτρέπει να φωτίζεις την ψυχή του και το σώμα του. Δεν έχει σημασία εάν θα φωτίζεις ένα ακέραιο σώμα η ένα σώμα μοιρασμένο. Εσύ θέλεις μόνον να φωτίζεις και να φωταγωγείς τη γη και να τη γεμίζεις με την ζωή Σου και με την δύναμή Σου.
Μακαρία η γυναίκα που η αυταπάτη έπεσε από τα μάτια της και γνώρισε τον άνδρα, όπως αυτός γνωρίζει τον εαυτό του, και πετάει την επιθυμία και γεμίζει από συμπόνια και βαστάζει τη ζωή μέσα της με φόβο και αξιοπρέπεια, σαν να βαστάζει μέσα της τον ουρανό….
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ΑΓ. ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΑΡΕΘΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΝ ΑΥΤΩ, 24-10-2023
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ΑΓ. ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΑΡΕΘΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΝ ΑΥΤΩ, 24-10-2023 https://www.youtube.com/live/DbldkZXeTSU?si=oVu_5OU71eB5uLDj
Δενδροτειχισμένη Ἐκκλησία
Σέρβικη ξύλινη ορθόδοξη εκκλησία, που περιβάλλεται από ψηλά πεύκα, στο Murtenica, κοντά στο χωριό Kučani του Nova Varoš, νοτιοδυτική Σερβία.
Αυτή η μινι εκκλησία, με εμβαδόν μόλις 12 τετραγωνικών μέτρων, είναι αφιερωμένη στην Ανάληψη του Χριστού. Κτίστηκε τον 18ο αιώνα, αφού περιέχει τις αυτοκρατορικές πόρτες, έργο του Συμεών Λάζοβιτς του 1780.
https://proskynitis.blogspot.com/2023/10/blog-post_17.html