Παρασκευή 27 Οκτωβρίου 2023
Ο Ἀντίχριστος καὶ τὰ μαρτύρια τῶν χριστιανῶν στὰ ἔσχατα, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ο Ἀντίχριστος καὶ τὰ μαρτύρια τῶν χριστιανῶν στὰ ἔσχατα, 26-10-2023 , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ/ΑΓΙΑΣ ΣΚΕΠΗΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ, 27-10-2023
ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ/ΑΓΙΑΣ ΣΚΕΠΗΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ, 27-10-2023
https://www.youtube.com/live/ObGqEdoJu_k?si=St_EkhVKzZGnZvxc
Οι Ἅγιοι μάρτυρες Νέστωρ καὶ Λοῦπος , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Οι Ἅγιοι μάρτυρες Νέστωρ καὶ Λοῦπος , 26-10-2023 , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ὁ σύγχρονος ὀρθολογισμὸς μπροστὰ στὸ μαρτύριο γιὰ τὸν Χριστό, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ὁ σύγχρονος ὀρθολογισμὸς μπροστὰ στὸ μαρτύριο γιὰ τὸν Χριστό, 26-10-2023, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Κυριακή Ζ Λουκᾶ. «Θεὸς ἐγγίζων ἐγώ εἰμί»[Ιερεμ.23,23] π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος
ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ΛΟΥΚΑ[: Λουκά 8,41-56]
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου
με θέμα:
«Θεὸς ἐγγίζων ἐγώ εἰμί»[Ιερεμ.23,23]
[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 9-11-1986]
(Β167)
Η σημερινή ευαγγελική περικοπή, αγαπητοί μου, μας διηγείται πώς ο Κύριος ανέστησε την θυγατέρα του Ιαείρου. Ενώ όμως ο Κύριος πήγαινε προς το σπίτι του Ιαείρου, συνέβη ένα άλλο θαυμαστό περιστατικό, που ήταν η θεραπεία μιας αιμορροούσης γυναικός.
Η γυναίκα αυτή ήταν άρρωστη από δώδεκα χρόνια· και ξόδεψε όλη της την περιουσία στους γιατρούς, χωρίς όμως θεραπεία. Και τώρα έρχεται και εγγίζει το κράσπεδο του ιματίου του Κυρίου μας, σε μια στιγμή που ο όχλος που Τον συνόδευε, κυριολεκτικά Τον συνέθλιβε. Και τότε ο Κύριος σταμάτησε και είπε: «Τίς ὁ ἁψάμενός μου;». «Ποιος είναι εκείνος ο οποίος με άγγιξε;» Και στη διαμαρτυρία των μαθητών ότι : «Κύριε, ο όχλος εδώ σε συνθλίβει, σε συμπνίγει, σε συνέχει· ερωτάς ποιος είναι εκείνος που σε άγγιξε;».Και ο Κύριος επέμενε: «Ἣψατό μού τις(:Κάποιος με άγγιξε)· ἐγὼ γὰρ ἔγνων δύναμιν ἐξελθοῦσαν ἀπ᾿ ἐμοῦ». «Γιατί εγώ», λέγει, «κατάλαβα γνωρίζω από μένα έφυγε κάποια δύναμις».
Αυτά τα λόγια του Κυρίου μας, αγαπητοί μου, δίδουν μία ωραιότατη εικόνα του πώς ο άνθρωπος εγγίζει τον Θεό και πώς ο Θεός εγγίζει τον άνθρωπο, για να του δώσει τα αγαθά Του. Είναι δηλαδή ένα αμοιβαίο άγγιγμα. Πράγματι, είναι δυνατόν ο Θεός να εγγίζει τα δημιουργήματά Του και τον άνθρωπο; Είναι αυτό δυνατόν; Δηλαδή ο άπειρος Θεός, το τέλειο Πνεύμα, είναι δυνατό να εγγίζει τα δημιουργήματά Του; Και τον βρωμερό άνθρωπο; Είναι αλήθεια ότι τόσο πολύ έχασε ο άνθρωπος από τον οπτικό του ορίζοντα τον Θεό, ώστε φθάνει να τοποθετεί τον Θεό στον ουρανό, ψυχρό και αδιάφορο έναντι ολόκληρης της Δημιουργίας. Δεν έχουμε παρά να θυμηθούμε εκείνη τη φιλοσοφική θέση του Ντεϊσμού –Deismus- η οποία θέλει τον Θεό, Δημιουργό μεν, αλλά αδιάφορο έναντι της δημιουργίας την οποία δημιούργησε. «Ο Θεός έβαλε τους νόμους», έτσι λέγει αυτή η φιλοσοφική θεωρία, «και αυτοί ρυθμίζουν τα πάντα μέσα στον κόσμο». Δηλαδή μοιάζει, λέγει, η δημιουργία, με ένα μεγάλο ρολόι που το χόρδισε ο Θεός και τώρα πλέον δουλεύει μόνο του το ρολόι αυτό, η δημιουργία αυτή, ενώ ο Θεός μένει αδιάφορος και ψυχρός έναντι των όσων δημιούργησε. Και τούτο για να διασώσει αυτή η φιλοσοφική θέση τη μεγαλοπρέπεια, τη μεγαλειότητα του Θεού.
Αλλά να όμως που ο ίδιος ο Θεός έρχεται να διαψεύσει αυτές τις ανθρώπινες θέσεις και να βεβαιώσει ο ίδιος δια του προφήτου Ιερεμίου 23, 23: «Θεὸς ἐγγίζων ἐγώ εἰμι , λέγει Κύριος, καὶ οὐχὶ Θεὸς πόῥῥωθεν». «Εγώ», λέγει, «είμαι Θεός που πλησιάζω, που εγγίζω. Δεν είμαι Θεός που στέκομαι από μακριά, Θεός πόρρωθεν». Είναι μία απάντηση σε αυτή τη θέση του Ντεϊσμού, αλλά και γενικότερα στον καθένα που θα πίστευε ότι ο Θεός στέκεται μακριά και δεν είναι δυνατόν να ξεπέφτει από τη μεγαλοπρέπειά Του, να προσεγγίζει την υλική δημιουργία και εμάς προπαντός τους ανθρώπους που είμαστε… σκουλήκια.
Ὅσιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος: Τό πέρασμα ἀπό τά ἐναέρια τελώνια
Η μακαρία Θεοδώρα ήταν μια ευλαβέστατη υπηρέτρια κάποιου Κωνσταντινουπολίτη, που λεγόταν Κωνσταντίνος, και έζησε από τα τέλη του 9ου ως τα μέσα του 10ου αιώνα. Όταν πέθανε, η ψυχή της οδηγήθηκε από αγγέλους στον ουρανό, αφού πέρασε από είκοσι εναέρια τελώνια.
Πρώτο είναι το τελώνιο των αμαρτημάτων της γλώσσας – ματαιολογίας, φλυαρίας, χυδαιολογίας, σκανδαλολογίας, βλασφημίας, κοροϊδίας, άσεμνων τραγουδιών, άκαιρου και υπέρμετρου γέλιου. Και το δεύτερο τελώνιο σχετίζεται με τη γλώσσα. Είναι το τελώνιο του ψεύδους σε κάθε μορφή του – ψευδομαρτυρίας, ψευδορκίας, αθετήσεως υποσχέσεων, ανειλικρινούς Εξολογήσεως, μάταιης ή καταχρηστικής χρήσεως του ονόματος του Θεού και άλλων παρόμοιων.
Το τρίτο είναι το τελώνιο της κατακρίσεως και της καταλαλιάς, της συκοφαντίας και του διασυρμού, του κουτσομπολιού και του στιγματισμού των αδυναμιών και των ελαττωμάτων του πλησίον. Το τέταρτο είναι της ακρασίας και ασωτίας, της γαστριμαργίας, της φιληδονίας, των ξεφαντωμάτων, της μέθης, της αθετήσεως των νηστειών. Το πέμπτο είναι της οκνηρίας και της ραθυμίας· απ’ αυτό αρπάζονται οι τεμπέληδες και οι αργόμισθοι, όσοι δεν εκκλησιάζονται τις Κυριακές και τις εορτές, όσοι δεν προσεύχονται και όσοι, γενικά, αδιαφορούν για τη σωτηρία τους.
Ἐπέτειος 28ης Ὀκτωβρίου 1940:«Τό ἡρωικό ΟΧΙ» π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος
ΕΠΕΤΕΙΟΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου
με θέμα:
«ΤΟ ΗΡΩΙΚΟ ΟΧΙ»
[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 28-10-2001]
Όσο περισσότερο ο χρόνος απομακρύνει τα γεγονότα, αγαπητοί μου, τόσο περισσότερο σφαιρικά φαντάζουν στα μάτια μας. Έτσι, από την απόσταση 61 ολοκλήρων χρόνων, δηλαδή δύο τριακονταετίες, βλέπουμε τα γεγονότα της 28ης Οκτωβρίου του 1940 καλύτερα. Αλήθεια, πέρασαν έξι δεκαετίες… Πόσο γρήγορα πέρασαν… Για ‘κείνους μάλιστα που τότε έζησαν τα γεγονότα και σήμερα έχουν κάποια ηλικία.
μ 28η Οκτωβρίου 1940… Μια χρονολογία που τη χαρακτηρίζει ένα ηρωικό ΟΧΙ. Ένα ΟΧΙ στο τελεσίγραφο του εχθρού για παράδοση. Είναι στο αίμα του Έλληνος να μη θέλει να παραδοθεί στον εχθρό. Σε όποιας μορφής εχθρό. Και το βλέπει κανείς αυτό ιστορικά. Και οι πρόγονοί μας είπαν εκείνο το περίφημο «Μολών λαβέ». Δηλαδή, «αφού έρθεις, πάρε τα αυτά που ζητάς. Εμείς δεν σου τα δίνουμε»· όταν ο τελευταίος αυτοκράτωρ, μαχόμενος, έπεσε στα τείχη της Κωνσταντινουπόλεως, λέγοντας ότι του ήταν αδύνατον να παραδώσει την πόλη στον εχθρό, γιατί δεν του ανήκε· όταν το ’40 μας ζήτησαν οι εχθροί να παραδώσουμε την πατρίδα μας στα χέρια τους, εμείς τους είπαμε ΟΧΙ!
Όλες αυτές οι απαντήσεις είναι ταυτόσημες έννοιες. Είναι η αντίσταση στην ψυχή του Έλληνα όταν βλέπει να κινδυνεύει η ελευθερία του, η πατρίδα του, η ψυχή του… Το αίσθημα της αντιστάσεως βρίσκεται βαθιά μέσα στην ψυχή, όπως και το αίσθημα της προδοσίας πάλι κι αυτό βαθιά βρίσκεται μέσα στην ψυχή… Ο Αδάμ πρώτα έχασε τον εαυτό του και κατοπινά τον Παράδεισο. Σε κάθε αγώνα η ψυχή έχει την πρωτεύουσα θέση. Αυτή νικά, αυτή προδίδει. Γι΄αυτό μαζί με τους εξοπλισμούς πρέπει πρώτιστα να εξοπλίζεται η ψυχή εκείνων που θα πολεμήσουν. Στην εποχή μας, δεν ξέρω τι γίνεται με τους εξοπλισμούς της πατρίδος μας, αλλά εκείνο που βλέπω και ξέρω, όπως και εσείς βλέπετε και ξέρετε, είναι ότι η ψυχή του συγχρόνου Έλληνα πολίτη δεν εξοπλίζεται. Κι όχι μόνο δεν εξοπλίζεται, αλλά και αφοπλίζεται από ό,τι έχει.
Και τι αφοπλίζει τη σύγχρονη ελληνική ψυχή; Οι ιδέες και οι ηδονές. Οι ιδέες, οι λεγόμενες «διακινούμενες ιδέες» κυριολεκτικά καταλύουν τη δύναμη της ψυχής.
Ἑορτή τῆς Ἁγίας Σκέπης τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Ἑρμηνεία τῆς Ἀποστολικῆς Περικοπῆς ἀπό τον Ἱερό Χρυσόστομο
ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΚΕΠΗΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ [:Εβρ.9,1-7]
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
[:Υπομνηματισμός των εδαφίων Εβρ.9,1-14]
«Εἶχε μὲν οὖν καὶ ἡ πρώτη σκηνὴ δικαιώματα λατρείας τό τε Ἅγιον κοσμικόν· σκηνὴ γὰρ κατεσκευάσθη ἡ πρώτη, ἐν ᾗ ἥ τε λυχνία καὶ ἡ τράπεζα καὶ ἡ πρόθεσις τῶν ἄρτων, ἥτις λέγεται Ἅγια. μετὰ δὲ τὸ δεύτερον καταπέτασμα σκηνὴ ἡ λεγομένη Ἅγια Ἁγίων, χρυσοῦν ἔχουσα θυμιατήριον καὶ τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης περικεκαλυμμένην πάντοθεν χρυσίῳ, ἐν ᾗ στάμνος χρυσῆ ἔχουσα τὸ μάννα καὶ ἡ ῥάβδος Ἀαρὼν ἡ βλαστήσασα καὶ αἱ πλάκες τῆς διαθήκης, ὑπεράνω δὲ αὐτῆς Χερουβὶμ δόξης κατασκιάζοντα τὸ ἱλαστήριον· περὶ ὧν οὐκ ἔστι νῦν λέγειν κατὰ μέρος(:Ας βγάλουμε τώρα κάποιο συμπέρασμα για όσα είπαμε σχετικά με την ιεροσύνη της Παλαιάς Διαθήκης και ας τα διασαφηνίσουμε περισσότερο. Είχε βέβαια και η πρώτη Διαθήκη νόμους και λατρευτικές διατάξεις, καθώς κι ένα επίγειο θυσιαστήριο. Κατασκευάστηκε, δηλαδή, το πρώτο διαμέρισμα της σκηνής, μέσα στο οποίο υπήρχε η λυχνία και η τράπεζα της προθέσεως και οι άρτοι που τοποθετούνταν πάνω σ’ αυτήν ως προσφορά στον Θεό. Και το πρώτο αυτό διαμέρισμα της σκηνής λεγόταν Άγια. Έπειτα, πίσω από το δεύτερο καταπέτασμα ήταν το μέρος της σκηνής που λεγόταν Άγια Αγίων. Στα Άγια των Αγίων υπήρχε ένα χρυσό θυμιατήριο και η Κιβωτός της Διαθήκης, που ήταν γύρω –γύρω καλυμμένη με χρυσάφι απ’ όλες τις πλευρές της. Μέσα στην κιβωτό αυτή υπήρχε μια χρυσή στάμνα που περιείχε το περίφημο μάννα, καθώς επίσης και η ράβδος του Ααρών που είχε βλαστήσει θαυματουργικά, και οι θεοχάρακτες πλάκες της Διαθήκης. Πάνω από την κιβωτό υπήρχαν δύο χρυσά Χερουβίμ ένδοξα, που ανάμεσά τους εμφανιζόταν και μιλούσε ο Θεός. Αυτά σκέπαζαν με τα φτερά τους και σκίαζαν το χρυσό κάλυμμα της κιβωτού που ονομαζόταν “Ιλαστήριο”. Αλλά για όλα αυτά δεν είναι τώρα καιρός να μιλήσουμε με λεπτομέρειες)»[Εβρ.9,1-5]·[ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτου Τρεμπέλα].
Έδειξε ο Παύλος από τον ιερέα, από την ιεροσύνη και από τη διαθήκη ότι εκείνη επρόκειτο να έχει τέλος· το δείχνει πλέον και από τη μορφή της ίδιας της σκηνής. Πώς; Μιλώντας για «Ἅγια» και για «Ἅγια Ἁγίων». Τα «Ἅγια» δηλαδή είναι σύμβολο του προηγούμενου καιρού (γιατί τότε γίνονταν όλα με θυσίες), ενώ τα «Ἅγια Ἁγίων» είναι σύμβολα τούτου του παρόντος καιρού. Ονομάζει «Ἅγια Ἁγίων» τον ουρανό, και το ίδιο και καταπέτασμα του ουρανού, και τη σάρκα που εισέρχεται στο εσώτερο του καταπετάσματος, δηλαδή μέσω του καταπετάσματος της σάρκας Αυτού. Αλλά καλό είναι να μιλήσουμε εξετάζοντας από την αρχή το χωρίο αυτό.
Ἔκθεση ΠΟΥ: Πάνω ἀπό 50 ἐκ. ἀμβλώσεις σέ ὅλο τόν κόσμο κάθε χρόνο
Ἔκθεση ΠΟΥ: Πάνω ἀπὸ 50 ἐκ. ἀμβλώσεις σὲ ὅλο τὸν κόσμο κάθε χρόνο
Ἡ ἔκθεση δὲν κάνει λόγο γιὰ παράνομες ἢ κρυφὲς ἀμβλώσεις ποὺ συμβαίνουν ὡς ἀποτέλεσμα λήψης διαφόρων χαπιῶν καὶ ἀντισυλληπτικῶν.
Ὁ ἀριθμὸς τῶν ἀμβλώσεων ποὺ διαπράττονται παγκοσμίως κάθε χρόνο ξεπερνᾶ τὰ 50 ἑκατομμύρια, ἀναφέρει τὸ ἔγγραφο ποὺ δημοσιεύτηκε ἀπὸ τὸν Παγκόσμιο Ὀργανισμὸ Ὑγείας μὲ τίτλο «Πρόγραμμα Ἀνθρώπινης Ἀναπαραγωγῆς – Προϋπολογισμός».
Τὸ «Πρόγραμμα Ἀνθρώπινης Ἀναπαραγωγῆς – Προϋπολογισμὸς» εἶναι ἕνα ἔγγραφο ποὺ... περιγράφει λεπτομερῶς τοὺς οἰκονομικοὺς πόρους τοῦ ΠΟΥ ποὺ διατέθηκαν ἀπὸ τὸν ὀργανισμὸ τὸ 2022-2023 γιὰ τὴν προστασία τῆς γονιμότητας.
Ὡστόσο, στὴ σελίδα 57 αὐτοῦ τοῦ ἐγγράφου ἀναφέρει ὅτι τὸ 8% τοῦ προϋπολογισμοῦ διατέθηκε γιὰ τὸν «οἰκογενειακὸ προγραμματισμὸ καὶ τὴν ἀντισύλληψη» καὶ τὸ 11% γιὰ τὴ λεγόμενη ἀσφαλῆ ἄμβλωση.
Τὰ «καμπανάκια» τῶν φυσικῶν καταστροφῶν
Ἐλάχιστοι μποροῦν νὰ «ἀκούσουν» τὸ ἀφυπνιστικὸ «καμπανάκι» τῶν πρόσφατων πρωτοφανῶν φυσικῶν καταστροφῶν, ποὺ ἔπληξαν καίρια τὴν χώρα μας. Σύμφωνα μὲ τὴν βιβλικὴ διδασκαλία τὸ (κάθε) κακὸ εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς ἁμαρτίας καὶ ὡς ἐκ τούτου, ἐξαιτίας της, «πᾶσα ἡ κτίσις συστενάζει καὶ συνωδίνει ἄχρι τοῦ νῦν» (Ρωμ. 8,19).
Μὲ τὴν πτώση τοῦ ἀνθρώπου, τοῦ συνδέσμου κτιστοῦ – ἀκτίστου, ἡ «καλὴ λίαν» (Γεν. 1, 31) θεία δημιουργία διεφθάρη καὶ κατέστη ἐχθρικὴ πρὸς αὐτόν, τὸν αἴτιο καὶ τῆς δικῆς της «πτώσεως». Ἔτσι ἐξηγοῦνται οἱ φυσικὲς καταστροφές. Ἀλλὰ ὁ Θεὸς οἰκονόμησε (καὶ) μέσῳ αὐτῶν τῶν ὀδυνηρῶν συμβάντων, νὰ ὠφελεῖται τελικὰ ὁ ἄνθρωπος. Ἐπειδὴ τίποτε δὲν μπορεῖ νὰ συμβεῖ, ἂν δὲν τὸ παραχωρήσει ὁ Δημιουργός, οὔτε ἕνα σπουργίτι δὲν πέφτει κάτω νεκρὸ χωρὶς τὸ θέλημά του (Ματθ. 10, 29), τὸ κακὸ τελικὰ νὰ ἀποβαίνει εὐεργετικὸ στὸν ξεστρατισμένο ἀπὸ Αὐτὸν ἄνθρωπο. Ὑπ’ αὐτὴ τὴν ἄποψη καὶ οἱ φυσικὲς καταστροφὲς ἔχουν τὴ σωστική τους λειτουργία. Βεβαίως δὲν τὶς προκαλεῖ ὁ ἀπόλυτα ἀγαθὸς καὶ ἄτρεπτος Θεός, ἀλλὰ τὶς ἐπιτρέπει ὡς παιδαγωγικὸ μέσο, γιὰ τὴν συνειδητοποίηση τῆς μικρότητάς μας, τὴν μετρίαση τοῦ ἐγωισμοῦ μας, τὴν ταπείνωσή μας, μὲ ἀπώτερο σκοπὸ τὴ μετάνοιά μας.
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΤΥΡΟΣ ΝΕΣΤΟΡΟΣ, 27-10-2023
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΤΥΡΟΣ ΝΕΣΤΟΡΟΣ, 27-10-2023
https://www.youtube.com/live/8Rb8i9lhNzA?si=B6WfwRfSqamNv9Zu
Μόνο μέ τήν γνώμη τοῦ Κυρίου καί μέ ταπείνωση πολλή ἄς τά κάνομε ὅλα
27 Ὀκτωβρίου.Νέστορος μάρτυρος (†306)· Πρόκλης συζύγου τοῦ Πιλάτου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Παρ. κα´ ἑβδ. ἐπιστ. (Κλσ. β´ 1-7).
Κολ. 2,1 Θέλω γὰρ ὑμᾶς εἰδέναι ἡλίκον ἀγῶνα ἔχω περὶ ὑμῶν καὶ τῶν ἐν Λαοδικείᾳ καὶ ὅσοι οὐχ ἑωράκασι τὸ πρόσωπόν μου ἐν σαρκί,
Κολ. 2,1 Διότι θέλω να μάθετε και σεις πόσον μεγάλον αγώνα έχω δια σας και δια τους Χριστιανούς της Λαοδικείας και δι' όσους δεν έχουν ίδει το πρόσωπόν μου και δεν με εγνώρισαν σωματικώς,
Κολ. 2,2 ἵνα παρακληθῶσιν αἱ καρδίαι αὐτῶν, συμβιβασθέντων ἐν ἀγάπῃ καὶ εἰς πάντα πλοῦτον τῆς πληροφορίας τῆς συνέσεως, εἰς ἐπίγνωσιν τοῦ μυστηρίου τοῦ Θεοῦ καὶ πατρὸς καὶ τοῦ Χριστοῦ,
Κολ. 2,2 δια να παρηγορηθούν και ενισχυθούν αι καρδίαι των και μείνουν απρόσβλητοι και ακλόνητοι από ψευδοδιδασκαλίας και αμφιβολίας. Και αυτό θα επιτευχθή, εάν βέβαια και οι ίδιοι καλλιεργήσουν την αγάπην μεταξύ των και αρμονικώς συνδεθούν δι' αυτής και πληροφορηθούν έτσι με σοφίαν και σύνεσιν όλον τον πλούτον της αληθείας, που αναφέρεται εις την σωτηρίαν των, και γνωρίσουν εις βάθος το μυστήριον του Θεού Πατρός και του Χριστού.