Η ΑΔΙΚΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΘΕΊΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ- ΑΓ. ΠΑΪΣΙΟΥ,12-11-23, ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑ ΑΓΙΟΡ
Κυριακή 12 Νοεμβρίου 2023
Πῶς ἐπιτυγχάνεται ἡ ἀληθινὴ προσευχή- Μὲ τὴν ἐπίκληση τοῦ Κυρίου καὶ διὰ τοῦ Παναγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ-Λόγος περὶ προσευχῆς, Ἁγ. Νείλου,Φιλοκαλία τόμος Ἂ'/Κεφ 56-60, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
ΚΗΡΥΓΜΑ_575. Πῶς ἐπιτυγχάνεται ἡ ἀληθινὴ προσευχή- Μὲ τὴν ἐπίκληση τοῦ Κυρίου καὶ διὰ τοῦ Παναγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ-Λόγος περὶ προσευχῆς, Ἁγ. Νείλου,Φιλοκαλία τόμος Ἂ'/Κεφ 56-60,
Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 11-11-2023 Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://hristospanagia3.blogspot.com
Οἱ δαίμονες μέσῳ τῶν παθῶν μας ἐμποδίζουν ἀπὸ τὴν προσευχή- ὁ κύριος στόχος τοῦ διαβόλου εἰναι νὰ μᾶς ἀποτρέπει ἀπὸ τὴν πνευματικὴ προσευχή -Λόγος περὶ προσευχῆς, Ἁγ. Νείλου,Φιλοκαλία τόμος Ἂ'/Κεφ 50-55, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
ΚΗΡΥΓΜΑ_574. Οἱ δαίμονες μέσῳ τῶν παθῶν μας ἐμποδίζουν ἀπὸ τὴν προσευχή- ὁ κύριος στόχος τοῦ διαβόλου εἰναι νὰ μᾶς ἀποτρέπει ἀπὸ τὴν πνευματικὴ προσευχή -Λόγος περὶ προσευχῆς, Ἁγ. Νείλου,Φιλοκαλία τόμος Ἂ'/Κεφ 50-55,
Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 11-11-2023
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com
Ὁ πόλεμος τοῦ διαβόλου πρὶν καὶ μετὰ τὴν προσευχή -Λόγος περὶ προσευχῆς, Ἁγ. Νείλου,Φιλοκαλία τόμος Ἂ'/Κεφ 48-49, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
ΚΗΡΥΓΜΑ_573. Ὁ πόλεμος τοῦ διαβόλου πρὶν καὶ μετὰ τὴν προσευχή -Λόγος περὶ προσευχῆς, Ἁγ. Νείλου,Φιλοκαλία τόμος Ἂ'/Κεφ 48-49,
Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 10-11-2023
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://hristospanagia3.blogspot.com
Μνήμη Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου. Ἑρμηνεία τῆς Ἀποστολικῆς Περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο
ΜΝΗΜΗ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ[:Εβρ.7,26-28 και 8,1-2]
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
«Τοιοῦτος γὰρ ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς, ὅσιος, ἄκακος, ἀμίαντος, κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλότερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος(:Aντικαταστάθηκε λοιπόν η λευιτική ιεροσύνη. Διότι τέτοιος και με τέτοιες ιδιότητες Αρχιερέας μάς χρειαζόταν· ευσεβής και άγιος, απαλλαγμένος από κακία και πονηρία, αμόλυντος, χωρισμένος από τους αμαρτωλούς και ανέγγιχτος από την αμαρτία. Και όσο ζούσε στη γη, ήταν τελείως χωρισμένος και ανέγγιχτος από τις αμαρτίες των ανθρώπων, επειδή ήταν απόλυτα αναμάρτητος· επιπλέον όμως τώρα και επειδή ανυψώθηκε πάνω από τους ουρανούς και κάθεται στα δεξιά του Θεού)»[Εβρ.7,26].
Βλέπεις ότι όλα έχουν λεχθεί για την ανθρώπινη φύση του Κυρίου; Όταν όμως λέγω «ανθρώπινη φύση», εννοώ αυτήν που έχει θεότητα· δεν τη χωρίζω, αλλά αφήνω να σκέπτεται κανείς αυτά που πρέπει. Είδες τη διαφορά του αρχιερέα; Ανακεφαλαίωσε όσα λέχθηκαν παραπάνω, λέγοντας : « Οὐ γὰρ ἔχομεν ἀρχιερέα μὴ δυνάμενον συμπαθῆσαι ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν, πεπειραμένον δὲ κατὰ πάντα καθ᾿ ὁμοιότητα χωρὶς ἁμαρτίας(: Και να μην περάσει ποτέ από τον νου μας ότι αφού Αυτός είναι τώρα στους ουρανούς, δε θα δείξει ενδιαφέρον για μας· διότι δεν έχουμε αρχιερέα που να μην μπορεί να μας συμπαθήσει στις ηθικές και φυσικές αδυναμίες μας, επειδή τάχα δεν γνωρίζει τα όσα μας συμβαίνουν ή επειδή υψώθηκε τόσο πολύ· αλλά έχουμε αρχιερέα ο οποίος έχει αντιμετωπίσει πειρασμούς, με όλους τους τρόπους που μπορεί να δοκιμαστεί η ανθρώπινη φύση. Έχει αντιμετωπίσει πειρασμούς εξ ολοκλήρου όμοια με εμάς, χωρίς όμως να υποπέσει σε καμία αμαρτία)»[Εβρ.4,15].
«Τοιοῦτος γὰρ ἀρχιερεύς(:Τέτοιος λοιπόν αρχιερέας)», λέγει, «ἡμῖν ἔπρεπεν· ὅσιος, ἄκακος(:μάς χρειαζόταν· ευσεβής και άγιος, απαλλαγμένος από κακία και πονηρία)». Τι σημαίνει «ἄκακος»; Απονήρευτος· όχι ύπουλος. Και ότι είναι τέτοιος άκου τον προφήτη που λέγει: «ἀνομίαν οὐκ ἐποίησεν, οὐδὲ εὑρέθη δόλος ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ(:δε διέπραξε καμία παρανομία, ούτε βρέθηκε ποτέ δόλος και ψεύδος στο στόμα Του)» [Ησ. 53,9]. Θα μπορούσε λοιπόν να το πει αυτό κανείς για τον Θεό; Δεν ντρέπεται όμως να λέγει ότι ο Θεός δεν είναι ύπουλος, ούτε δολερός; Για τον Θεό βέβαια που έγινε άνθρωπος θα μπορούσε να είναι δικαιολογημένο. «ὅσιος, ἀμίαντος(:ευσεβής και άγιος, αμόλυντος)». Και αυτό δεν θα μπορούσε να το πει κανείς για τον Θεό, γιατί έχει φύση που δεν μολύνεται.
«κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν(:χωρισμένος από τους αμαρτωλούς και ανέγγιχτος από την αμαρτία)». Αυτό λοιπόν μόνο δείχνει τη διαφορά ή και η ίδια η θυσία; Ασφαλώς και η θυσία. Πώς; Λέγει: «ὃς οὐκ ἔχει καθ᾿ ἡμέραν ἀνάγκην, ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς, πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν, ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ· τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐφάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας(:Αυτός ο νέος αρχιερέας δεν έχει ανάγκη, όπως οι αρχιερείς του νόμου, να προσφέρει κάθε μέρα θυσίες πρώτα για τις δικές Του αμαρτίες και έπειτα για τις αμαρτίες του λαού. Δεν έχει ανάγκη να προσφέρει θυσίες για τον εαυτό Του, διότι ήταν αναμάρτητος. Δεν έχει ανάγκη να προσφέρει κάθε μέρα θυσίες, και για τον λαό Του, διότι αυτό το έκανε μία για πάντα θυσιάζοντας τον εαυτό Του για χάρη του λαού Του)»[Εβρ.7,27].
ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ/ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, 12-10-2023
ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ/ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, 12-10-2023
https://www.youtube.com/live/ADt1OeibKI0?si=47-RWKSiWgx-eTic
Ζοῦσε τήν πτωχεία, ἐλεοῦσε μέ ἱλαρότητα
Ἀφιέρωμα στὴν μνήμη του, 4 Νοεμβρίου 2009
Ὁ ὁσιώτατος Γέροντας Εὐσέβιος Βίττης, ὁ ἱεραπόστολος, πνευματικὸς καθοδηγητής, ἐλεήμων, βιαστὴς τῆς βασιλείας των οὐρανῶν, ἀσκητής, ἦταν ὁ ἄνθρωπος τῆς ὁλοκληρωτικῆς ἀφιερώσεως στὴν ὑπηρεσία τοῦ πλησίον, αὐτὴν ποὺ ἔδειχνε τὴν ἀγάπη του πρὸς τὸν λατρεμένο μας Ἰησοῦ.
Ἦταν ὁ ἄνθρωπος ποὺ «εἶχε γεννηθεῖ, γιὰ ν’ ἁγίασει», σύμφωνα μὲ τὸν ἐφάμιλλό του στὴν ἀρετὴ Μητροπολίτη Χαλκίδος Νικόλαο Σελέντη.
Προσπαθοῦσε ὁ Γέροντας μέρα καὶ νύχτα κάθε ἄνθρωπο ποὺ βρίσκεται σὲ ἄγνοια νὰ τὸν φέρει στὴν γνώση, τὴν γνώση ποὺ ὁδηγεῖ στὴν σωτηρία. Κάθε ἕναν ποὺ πνίγεται στὸν βόρβορο τῆς ἁμαρτίας, νὰ τὸν σώσει ρίχνοντάς του τὸ σωσίβιο τῆς πίστεως, τὸ σωσίβιο τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, τὸ σωσίβιο τῆς μετανοίας καὶ τῆς ἀλλαγῆς τρόπου ζωῆς.
Κάθε ἕναν ποὺ ὑποφέρει, νὰ τοῦ δώσει τὸ χάδι τῆς συμπόνοιας ἔμπρακτα. Κάθε ἕναν ποὺ οἱ στερήσεις τῶν ἀγαθῶν τὸν ἔθλιβαν, νὰ τοῦ δώσει πλησμονὴ ἀγαθῶν καὶ ἂς ζοῦσε ὁ ἴδιος τὴν πτωχεία.
Ὁ Γέροντας Εὐσέβιος δὲν εἶχε τίποτα δικό του, δὲν ἐπιθυμοῦσε νὰ ἔχει, ἀλλὰ νὰ δίνει, νὰ σκορπάει στοὺς ἄλλους καὶ ἔτσι νὰ νοιώθει μιὰ μοναδικὴ πληρότητα.
Σκορποῦσε ἀφειδῶς, ἐλεοῦσε τοὺς πάντες, μεριμνοῦσε γιὰ τοὺς ἐμπεριστάτους, φώτιζε τὰ σκότη τῶν ἁμαρτανόντων μὲ τὸ φῶς τῆς γνώσεως τοῦ Φωτοδότη Χριστοῦ μας, γιάτρευε τὶς πληγὲς τῶν τραυματισμένων ἀπὸ τὶς δυνάμεις τοῦ σκότους μὲ τὸ βάλσαμο τοῦ Εὐαγγελίου τῆς ἀγάπης καὶ σκληραγωγοῦσε τὴν σάρκα μὲ διαρκεῖς στερήσεις, μέσα στὶς ὁποῖες δοξολογοῦσε ἀσίγητα τὸ ἐφετὸ τῆς καρδίας του.
Ποτὲ δὲν θὰ τὸν συγχωρήσω
Ποτὲ δὲν θὰ τὸν συγχωρήσω
Ἅγιος Ἰγνάτιος Brianchaninov
Ἐπίσκοπος Καυκάσου καί Μαύρης Θάλασσας
Μνησικακία
Στὴν Λαύρα τῶν Σπηλαίων του Κιέβου ζοῦσαν δύο μοναχοί, ὁ ἱερομόναχος Τίτος καὶ ὁ διάκονος Εὐάγριος. Ἦταν φίλοι. Καὶ ὁμόφρονες. Ἡ μεταξύ τους ἀγάπη ἦταν παράδειγμα. Οἱ ἄλλοι ἀδελφοί, ποὺ τοὺς ἔβλεπαν, ὠφελοῦντο, οἰκοδομοῦνταν καὶ τοὺς θαύμαζαν.
Ὅμως ὁ ἐχθρὸς κάθε καλοῦ, συνηθισμένος νὰ σπέρνει ζιζάνια ἀνάμεσα στὸ σιτάρι καὶ νὰ μεταμορφώνει τὸ σιτάρι σὲ ζιζάνια, τότε ποὺ οἱ ἄνθρωποι κοιμοῦνται, δηλαδὴ τότε ποὺ δὲν παρακολουθοῦν μὲ προσοχὴ τὴν πνευματική τους πορεία, καὶ δὲν φοβοῦνται μήπως τοὺς «κλέψει» ὁ διάβολος, μὲ τὸ νὰ θεωρήσουν τὴν ἀγάπη τους δεδομένη καὶ ἀναφαίρετη, προσωπικό τους ἀπόκτημα καὶ ἐπίτευγμα, τὴν μετέβαλαν σὲ ἔχθρα. Καὶ τόσο ξεχύθηκαν ὁ Τίτος καὶ ὁ Εὐάγριος, ὁ ἕνας ἐναντίον τοῦ ἄλλου, ὥστε δὲν μποροῦσαν πιά, οὔτε νὰ κοιτάζει ὁ ἕνας τὸν ἄλλον στὰ μάτια.
Οἱ ἀδελφοί τους παρεκάλεσαν πολλὲς φορὲς νὰ συμφιλιωθοῦν. Μὰ αὐτοὶ δὲν ἤθελαν, οὔτε λέξη νὰ ἀκούσουν γιὰ συμφιλίωση.
Πέρασε πολὺς καιρός. Ὁ ἱερομόναχος Τίτος ἀρρώστησε βαριά. Ἡ ἀρρώστια ἦταν τόσο δύσκολη καὶ βαριά, ὥστε ὅλοι ἀπογοητεύθηκαν, ἂν θὰ γινόταν καλά. Τότε ἄρχισε νὰ κλαίει πικρὰ γιὰ τὶς ἁμαρτίες του. Καὶ ἔστειλε κάποιον στὸν διάκονο Εὐάγριο, ζητῶντας του νὰ τὸν συγχωρήσει, παίρνοντας μὲ πολλὴ ταπείνωση πάνω του ὅλη τὴν εὐθύνη. Ἐκεῖνος ὅμως ὄχι μόνο δὲν δέχθηκε νὰ τὸν συγχωρήσει, ἀλλὰ καὶ ξεστόμισε εἰς βάρος τοῦ ἱερομόναχου πολλὰ ἄσχημα λόγια- ἀκόμη καὶ κατάρες. Οἱ ἀδελφοὶ βλέποντας τὸν παπα-Τίτο νὰ πεθαίνει, ἐπῆραν τὸν διάκο-Ευάγριο καὶ τὸν πῆγαν κοντά του μὲ τὸ ζόρι, γιὰ συμφιλίωση. Ὁ ἄρρωστος, ὅταν τὸν εἶδε νὰ πηγαίνει πρὸς τὸ μέρος του σηκώθηκε, κατέβηκε ἀπὸ τὸ κρεβάτι, τὸν προσκύνησε καὶ ἀφοῦ ἀγκάλιασε τὰ πόδια του, τοῦ εἶπε:
Τσερκάσι Θεοδόσιος: «Οὔτε ὁ Χρουστσόφ δέν ψήφισε τέτοιο νόμο γιά τήν Ἐκκλησία»
Συνέντευξη στον Διάκονο Serhiy Geruk παραχώρησε ο Μητροπολίτης Τσερκάσι κ. Θεοδόσιος, ο οποίος μίλησε με την ιδιότητα του υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του ΟΗΕ, μεταφέροντας τις διώξεις της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στην διεθνή κοινότητα.
Ακολουθεί παρακάτω η συνέντευξη του Σεβασμιωτάτου:
Σεβασμιότατε, γίνατε ο πρώτος επίσκοπος της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας που μίλησε από το ανώτατο διεθνές βήμα, τα Ηνωμένα Έθνη. Πώς κατέστη αυτό δυνατό;
Προφανώς, με την πρόνοια του Θεού. Γνωρίζοντας τις κατάφωρες παραβιάσεις των θρησκευτικών ελευθεριών στη χώρα μας, με προσέγγισαν αρκετές φορές διεθνείς οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων με αίτημα να μιλήσω στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ.
Μου ζήτησαν να ενημερώσω διεθνείς διπλωμάτες από πρώτο χέρι για την παραβίαση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών των πιστών της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, να μιλήσω ως θρησκευτικός εμπειρογνώμονας, καθηγητής στη Θεολογική Ακαδημία και επίσκοπος της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας που διώκεται για τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις και την κανονική του θέση.
Πιστεύετε ότι η ομιλία Σας θα έχει αντίκτυπο;
Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι θα δώσει, και έχει ήδη δώσει, ώθηση στην κάλυψη αυτού του θέματος σε όλο τον κόσμο, του θέματος της σημερινής δίωξης της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Και μου φαίνεται ότι η υπόθεση αυτή έχει τελικά προχωρήσει. Πείτε μου, είναι δυνατόν στον 21ο αιώνα, στο κέντρο της ευρωπαϊκής ηπείρου, να υπάρξει θρησκευτικός διωγμός της κλίμακας που λαμβάνει χώρα τώρα στην Ουκρανία;
Είναι πέρα από τη φαντασία των ανθρώπων. Η τελευταία φορά που η Εκκλησία μας βίωσε τέτοιες διώξεις ήταν την εποχή του Γενικού Γραμματέα Χρουστσόφ.
Αλλά ακόμη και ο Χρουστσόφ δεν διανοήθηκε να ψηφίσει έναν κρατικό νόμο (!) που να απαγορεύει την Εκκλησία. Και τώρα προσπαθούν να το κάνουν. Ο θρησκευτικός διωγμός είναι ένα απόλυτο κακό.
12 Νοεμβρίου. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΓ΄ (Η΄ ΛΟΥΚΑ). Ἰωάννου τοῦ ἐλεήμονος, πατριάρχου Ἀλεξανδρείας (†616-620)· Νείλου ὁσίου τοῦ ἀσκητοῦ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τοῦ ἱεράρχου, Κυρ. ιη´ ἐπιστ. (Β´ Κορ. θ´ 6-11).
Β Κορ. 9,6 Τοῦτο δέ, ὁ σπείρων φειδομένως φειδομένως καὶ θερίσει, καὶ ὁ σπείρων ἐπ᾿ εὐλογίαις ἐπ᾿ εὐλογίαις καὶ θερίσει.
Β Κορ. 9,6 Ας γνωρίζετε δε τούτο· ότι εκείνος που στο χωράφι του σπέρνει με τσιγκουνιά λιγοστό σπόρο, θα θερίση και λίγο σιτάρι. Και εκείνος που σπέρνει απλόχερα, θα θερίση πολύν καρπόν. (Ο καθένας δηλαδή θα αμειφθή από τον Θεόν ανάλογα με όσα δίνει, κατά την δύναμίν του πάντοτε).
Οἱ Ἄγγελοι πάντα βοηθοί μας
ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ ΔΙΔΑΧΑΙ
Οἱ Ἄγγελοι πάντα βοηθοί μας
«Οὕτω, λέγω ὑμῖν, χαρὰ γίνεται ἐνώπιον τῶν ἀγγέλων τοῦ Θεοῦ ἐπὶ ἑνὶ ἁμαρτωλῷ μετανοοῦντι» (Λουκ. ιε΄, 10). (Δηλ.: Ὅπως λοιπὸν ἡ γυνὴ χαίρει διὰ τὴν ἀνεύρεσιν τῆς δραχμῆς, ἔτσι σᾶς βεβαιῶ, γίνεται χαρὰ εἰς τοὺς οὐρανοὺς ἐπὶ παρουσίᾳ τῶν ἀγγέλων τοῦ Θεοῦ, οἱ ὁποῖοι καὶ συμμετέχουν εἰς τὴν χαρὰν αὐτήν, δι’ ἕνα ἁμαρτωλὸν ποὺ μετανοεῖ).
Πόση χαρὰ αἰσθάνονται οἱ Ἄγγελοι στὸν οὐρανὸ ἰδιαίτερα ὅταν εἴμαστε σὲ μετάνοια. Εἶναι πρόθυμοι στὸ νὰ μᾶς ὑπηρετοῦν.
Στὸ βιβλίο «Ἐμφανίσεις καὶ θαύματα Ἀγγέλων» ἀναφέρεται:
Ἡ παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μᾶς διδάσκει ὅτι κάθε χριστιανός ἔχει τόν προσωπικό του φύλακα Ἄγγελο. Ἡ ἀφετηρία τῆς παραδόσεως αὐτῆς ἀνάγεται στή γνωστή διήγηση τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης γιά τόν Τωβίτ καί τό γιό του Τωβία (Τωβίτ 5:4), καί στή μαρτυρία τοῦ προφήτη Ζαχαρία: «καὶ εἶπε πρός με ὁ ἄγγελος ὁ λαλῶν ἐν ἐμοὶ» (1:9). Ἐπίσης στή μαρτυρία τοῦ Κυρίου, στήν Καινή Διαθήκη: «Ὁρᾶτε μὴ καταφρονήσητε ἑνὸς τῶν μικρῶν τούτων· λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι οἱ ἄγγελοι αὐτῶν ἐν οὐρανοῖς διὰ παντὸς βλέπουσι τὸ πρόσωπον τοῦ πατρός μου» (Ματθ. 18:10).
Ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς Η Λουκᾶ. Παναγιώτης Τρεμπέλας
H EYAΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Η΄ΛΟΥΚΑ
Κατά Λουκάν, κεφάλαιο Ι΄, εδάφια 25-37
25 Καὶ ἰδοὺ νομικός τις ἀνέστη ἐκπειράζων αὐτὸν καὶ λέγων· διδάσκαλε, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω; 26 Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· ἐν τῷ νόμῳ τί γέγραπται; Πῶς ἀναγινώσκεις; 27 Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου, καὶ τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν· 28 εἶπε δὲ αὐτῷ· ὀρθῶς ἀπεκρίθης· τοῦτο ποίει καὶ ζήσῃ. 29 Ὁ δὲ θέλων δικαιοῦν ἑαυτὸν εἶπε πρὸς τὸν ᾿Ιησοῦν· καὶ τίς ἐστί μου πλησίον;
30 ῾Υπολαβὼν δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν· ἄνθρωπός τις κατέβαινεν ἀπὸ ῾Ιερουσαλὴμ εἰς ῾Ιεριχώ, καὶ λῃσταῖς περιέπεσεν· οἳ καὶ ἐκδύσαντες αὐτὸν καὶ πληγὰς ἐπιθέντες ἀπῆλθον ἀφέντες ἡμιθανῆ τυγχάνοντα. 31 Κατὰ συγκυρίαν δὲ ἱερεύς τις κατέβαινεν ἐν τῇ ὁδῷ ἐκείνῃ, καὶ ἰδὼν αὐτὸν ἀντιπαρῆλθεν. 32 Ὁμοίως δὲ καὶ Λευΐτης γενόμενος κατὰ τὸν τόπον, ἐλθὼν καὶ ἰδὼν ἀντιπαρῆλθε. 33 Σαμαρείτης δέ τις ὁδεύων ἦλθε κατ᾿ αὐτόν, καὶ ἰδὼν αὐτὸν ἐσπλαγχνίσθη, 34 καὶ προσελθὼν κατέδησε τὰ τραύματα αὐτοῦ ἐπιχέων ἔλαιον καὶ οἶνον, ἐπιβιβάσας δὲ αὐτὸν ἐπὶ τὸ ἴδιον κτῆνος ἤγαγεν αὐτὸν εἰς πανδοχεῖον καὶ ἐπεμελήθη αὐτοῦ· 35 καὶ ἐπὶ τὴν αὔριον ἐξελθών, ἐκβαλὼν δύο δηνάρια ἔδωκε τῷ πανδοχεῖ καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἐπιμελήθητι αὐτοῦ, καὶ ὅτι ἂν προσδαπανήσῃς, ἐγὼ ἐν τῷ ἐπανέρχεσθαί με ἀποδώσω σοι. 36 Τίς οὖν τούτων τῶν τριῶν πλησίον δοκεῖ σοι γεγονέναι τοῦ ἐμπεσόντος εἰς τοὺς λῃστάς; 37 Ὁ δὲ εἶπεν· ὁ ποιήσας τὸ ἔλεος μετ᾿ αὐτοῦ. Εἶπεν οὖν αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· πορεύου καὶ σὺ ποίει ὁμοίως.
Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα
25 Εκεί που κάθονταν, ιδού, σηκώθηκε κάποιος νομοδιδάσκαλος για να δοκιμάσει τον Χριστό και να αποδείξει ότι δεν γνώριζε τον νόμο, και του είπε: «Διδάσκαλε, ποιο έργο αρετής ή ποια θυσία πρέπει να κάνω για να κληρονομήσω τη μακάρια και αιώνια ζωή;». 26 Και ο Κύριος τού είπε: «Στον μωσαϊκό νόμο τι έχει γραφεί; Εσύ που σπουδάζεις και ερευνάς τον νόμο, τι διαβάζεις εκεί για το ζήτημα αυτό; Και πώς το αντιλαμβάνεσαι;».
Ἡ ἀποστολική περικοπή τῆς Κυριακῆς Η Λουκᾶ. Παναγιώτης Τρεμπέλας
Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Η΄ΛΟΥΚΑ
Β΄προς Κορινθίους, κεφάλαιο Θ΄, εδάφια 6-15
6Τοῦτο δέ, ὁ σπείρων φειδομένως φειδομένως καὶ θερίσει, καὶ ὁ σπείρων ἐπ᾿ εὐλογίαις ἐπ᾿ εὐλογίαις καὶ θερίσει.7Ἕκαστος καθὼς προαιρεῖται τῇ καρδία, μὴ ἐκ λύπης ἢ ἐξ ἀνάγκης· ἱλαρὸν γὰρ δότην ἀγαπᾷ ὁ Θεός. 8 Δυνατὸς δὲ ὁ Θεὸς πᾶσαν χάριν περισσεῦσαι εἰς ὑμᾶς, ἵνα ἐν παντὶ πάντοτε πᾶσαν αὐτάρκειαν ἔχοντες περισσεύητε εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθόν, 9 καθὼς γέγραπται· ἐσκόρπισεν, ἔδωκε τοῖς πένησιν· ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα. 10 Ὁ δὲ ἐπιχορηγῶν σπέρμα τῷ σπείροντι καὶ ἄρτον εἰς βρῶσιν χορηγήσαι καὶ πληθύναι τὸν σπόρον ὑμῶν καὶ αὐξήσαι τὰ γενήματα τῆς δικαιοσύνης ὑμῶν· 11 ἐν παντὶ πλουτιζόμενοι εἰς πᾶσαν ἁπλότητα, ἥτις κατεργάζεται δι᾿ ἡμῶν εὐχαριστίαν τῷ Θεῷ.
Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα
6 Και πρέπει να γνωρίζετε αυτό, ότι εκείνος που σπέρνει με τσιγκουνιά, με τσιγκουνιά και θα θερίσει. Κι εκείνος που σπέρνει άφθονα, άφθονα και θα θερίσει. 7 Ο καθένας ας δίνει ελεύθερα ό,τι έχει διάθεση η καρδιά του, χωρίς να στενοχωριέται ή να εξαναγκάζεται˙ διότι ο Θεός αγαπά εκείνον που δίνει με προθυμία και χαρούμενο πρόσωπο.
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΕΛΕΗΜΟΝΟΣ, 12-11-2023
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΕΛΕΗΜΟΝΟΣ, 12-11-2023
https://www.youtube.com/live/oWrB1U-Mj7E?si=t5HOXEzE8QKjGYTg
Εἶχε μία αὐστηρότητα ζυμωμένη μέ μία πηγαία ἀγάπη.
Περάσαμε ὄμορφα χρόνια μαζί του. Μικρά πού ἤμασταν πολλές φορές παίζαμε ἐκεῖ ἔξω καί φυσικά φωνάζαμε δυνατά καί τόν ἐνοχλούσαμε ὁπωσδήποτε στήν προσευχή του. Τότε μᾶς ἔβαζε μιά φωνή καί ἀμέσως σκορπίζαμε καί τό παιχνίδι σταματοῦσε. Εἶχε μία αὐστηρότητα ζυμωμένη μέ μία πηγαία ἀγάπη. Μέσα μας ἐμεῖς τό διαισθανόμασταν, γι' αὐτό καί πιό πολύ τόν ἀγαπούσαμε. Ὅπου τόν βλέπαμε τρέχαμε νά τοῦ φιλήσουμε τό χέρι.
Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης
https://proskynitis.blogspot.com/2023/11/blog-post_98.html