ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ ΔΙΔΑΧΑΙ
Ἀρτύσιμον εἰς περίοδον νηστείας
Ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς στὶς «Πράξεις» (ιγ΄, 2) ἀναφέρει γιὰ τὴν νηστεία:
«Λειτουργούντων δὲ αὐτῶν τῷ Κυρίῳ καὶ νηστευόντων εἶπε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον· ἀφορίσατε δή μοι τὸν Βαρνάβαν καὶ τὸν Σαῦλον εἰς τὸ ἔργον ὃ προσκέκλημαι αὐτούς». (: Ἐνῷ δὲ αὐτοὶ ἐπετέλουν ὡς κύριόν τους ἔργον τὴν πρὸς τὸν Κύριον κοινὴν λατρείαν καὶ τὸ κήρυγμα, καὶ ἐνῷ ἐνήστευον, εἶπε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον διὰ προφητῶν ἢ ἄλλων ἐξ ἐκείνων τῶν Χριστιανῶν, ποὺ εἶχον χαρίσματα· Ξεχωρίσατέ μου ἀμέσως τὸν Βαρνάβαν καὶ τὸν Σαῦλον διὰ τὸ ἔργον, διὰ τὸ ὁποῖον τοὺς προσεκάλεσα μὲ ἔμπνευσιν, τὴν ὁποίαν μετέδωκα ἐγὼ εἰς τὸ ἐσωτερικὸν τῶν καρδιῶν των).
Χωρὶς τὴν νηστεία ποτὲ οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας δὲν ἄρχιζαν νὰ κάνουν κάποιο ἔργο.
Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης Κρονστάνδης μᾶς συμβουλεύει:
«Ὅταν θέλης νὰ καταπιασθῆς μὲ κάποιο πνευματικό ἔργο, ἐπαναστατεῖ ἡ σάρκα. Θέλει νὰ δέση χειροπόδαρα τὴν καλή σου θέληση. Ἡ σάρκα ἀντιστρατεύεται σὲ ὅλες τὶς πνευματικὲς ἐπιδιώξεις σου. Δὲν θέλει νὰ βλέπη τὸ πνεῦμα ἰσχυρὸ καὶ ἀκμαῖο. Κι ἄν δὲν προσέξης, τὸ πνεῦμα θὰ ὑποδουλωθῆ στὴ σάρκα.
Γιὰ νὰ γίνουμε ἀπόλυτα εὐάρεστοι στὸν Θεό, πρέπει νὰ μάθουμε νὰ ἀδιαφοροῦμε γιὰ τὴ σάρκα μας. Ἄν γιὰ παράδειγμα νιώθουμε ὑπνηλία κατὰ τὴ διάρκεια τῆς προσευχῆς, ἀλλὰ βιάζουμε τὸν ἑαυτό μας νὰ συνεχίση νὰ προσεύχεται, τότε δείχνουμε ἀδιαφορία στὴ σάρκα μας. Οἱ μάρτυρες καὶ οἱ ὅσιοι εἶχαν αὐτὴ τὴν εὐλογημένη ἀδιαφορία ἀπέναντι στὴ σάρκα.
Ἄν τρῶς καὶ πίνης ἄμετρα, εἶσαι σάρκα. Ἄν προσεύχεσαι καὶ νηστεύης, εἶσαι πνεῦμα. Ἡ νηστεία καὶ ἡ προσευχὴ ὁδηγοῦν σὲ μεγάλα κατορθώματα. Ὁ κοιλιόδουλος εἶναι ἀνίκανος γιὰ μεγάλα πράγματα. Νὰ νήφης καὶ νὰ ἔχης ζῆλο θερμὸ καὶ θὰ δῆς ὅτι θὰ στήσης πολλὰ τρόπαια στὴ ζωή σου.