Ὅταν τόν ρωτοῦσαν γιά τήν ζωή στό στρατόπεδο συγκέντρωσης Νταχάου, ἀποκρινόταν...

[...] Ὅταν τόν ρωτοῦσαν γιά τήν ζωή στό στρατόπεδο συγκέντρωσης Νταχάου, ἀποκρινόταν τά ἑξῆς:

«Στό στρατόπεδο νά τί γίνεται: κάθεσαι σέ µία γωνιά καί λές στόν ἑαυτό σου:

“Κύριε, εἶμαι γἢ καί σποδός, πᾶρε τήν ψυχή µου!”

Τότε ἡ ψυχή ὑψώνεται στά οὐράνια καί ἀντικρύζεις τόν Θεό πρόσωπο πρός πρόσωπο. Ὅμως δέν τό ἀντέχεις καί τοῦ λές:

“Δέν εἶμαι ἀκόμη ἕτοιμος, ἄφησέ µε νά κατέβω πάλι”.

Μέ δύο λόγια, θά ἔδινα ὅλη τήν ζωή πού μοῦ ἀπομένει γιά µία ὥρα στό Νταχάου!»

Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς (+5 Μαρτίου) 

https://proskynitis.blogspot.com/2024/03/blog-post_83.html