Ἔχεις ποτὲ σκεφτεῖ ὅτι ὅλα ποὺ ἀφοροῦν ἐσένα, ἀφοροῦν καὶ Ἐμένα; Διότι αὐτὰ ποὺ ἀφοροῦν ἐσένα ἀφοροῦν τὴν κόρη τοῦ ὀφθαλμοῦ Μοῦ; Εἶσαι πολύτιμη στὰ μάτια Μοῦ καὶ σὲ ἔχω ἀγαπήσει, γι’ αὐτὸ εἶναι ἰδιαίτερη χαρὰ γιὰ Μένα το νὰ σὲ ἐκπαιδεύσω. Ὅταν οἱ πειρασμοὶ ἔρχονται ἐπάνω σου καὶ ὁ πολέμιος, σὰν τὸ ποτάμι, θέλω νὰ ξέρεις ὅτι, Ἀπὸ Μένα ἦταν αὐτό.
Θέλω νὰ ξέρεις ὅτι ἡ ἀδυναμία σου ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ τὴ δύναμη Μοῦ, καὶ ἡ ἀσφάλειά σου βρίσκεται στὸ νὰ Μὲ ἀφήσεις νὰ σὲ προστατεύω. Θέλω νὰ ξέρεις ὅτι, ὅταν βρίσκεσαι σὲ δύσκολες συνθῆκες, μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων ποὺ δὲν σὲ καταλαβαίνουν, δὲν λογαριάζουν αὐτὰ ποὺ σοῦ εἶναι εὐάρεστα, καὶ σὲ ἀπομακρύνουν Ἀπὸ Μένα ἦταν αὐτό. Εἶμαι ὁ Θεός σου, οἱ περιστάσεις τις ζωῆς εἶναι στὰ χέρια μου, δὲν βρέθηκες τυχαία στὴ θέση σου, εἶναι ἀκριβῶς ἡ θέση ποὺ σοῦ ἔχω ὁρίσει. Δὲ Μὲ παρακαλοῦσες νὰ σοῦ μάθω τὴν ταπείνωση;
Καὶ νά, σὲ ἔβαλα σ’ αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ περιβάλλον, στὸ σχολεῖο ὅπου διδάσκουν αὐτὸ τὸ μάθημα. Τὸ περιβάλλον σου, καὶ αὐτοὶ ποὺ ζοῦν γύρω σου, μόνο ἐκτελοῦν τὸ θέλημά Μοῦ. Ἔχεις οἰκονομικὲς δυσκολίες καὶ μόλις τὰ βγάζεις πέρα, νὰ ξέρεις ὅτι, Ἀπὸ Μένα ἦταν αὐτό.
Θέλω νὰ ξέρεις ὅτι Ἐγὼ διαθέτω τὰ χρήματά σου καὶ νὰ καταφεύγεις σὲ μένα, καὶ νὰ γνωρίζεις ὅτι ἐξαρτᾶσαι ἀπὸ Μένα. Θέλω νὰ ξέρεις ὅτι τὰ ἀποθέματά Μοῦ εἶναι ἀνεξάντλητα, καὶ νὰ βεβαιωθεῖς ὅτι εἶμαι πιστὸς στὶς ὑποσχέσεις Μοῦ. Νὰ μὴ συμβεῖ ποτὲ νὰ σοῦ ποῦν τὴν ἀνάγκη σου «Μὴν πιστεύεις στὸν Κύριο καὶ Θεό σου»!
Ἔχεις περάσει ποτὲ νύχτα μέσα στὴ θλίψη; Εἶσαι χωρισμένος ἀπὸ τοὺς συγγενεῖς σου, τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἀγαπᾶς; Σοῦ τὸ ἐπέτρεψα γιὰ νὰ στραφεῖς σὲ Μένα, καὶ σὲ Μένα νὰ βρεις τὴν αἰώνια παρηγοριὰ καὶ ἀνακούφιση. Σὲ ξεγέλασε ὁ φίλος σου ἢ κάποιος ποὺ τοῦ εἶχες ἀνοίξει τὴν καρδιά σου, Ἀπὸ Μένα ἦταν αὐτό. Ἐγὼ ἐπέτρεψα νὰ σὲ ἀγγίξει αὐτὴ ἡ ἀπογοήτευση, γιὰ νὰ μάθεις ὅτι ὁ καλύτερος φίλος σου εἶναι ὁ Κύριος. Θέλω νὰ τὰ φέρνεις ὅλα σὲ Μένα καὶ ὅλα νὰ Μοῦ τα λές. Σὲ συκοφάντησε κάποιος, νὰ τὸ ἀφήσεις σ’ ἐμένα, σὲ Μένα νὰ προσκολληθεῖς, σὲ Μένα ἡ καταφυγή σου, γιὰ νὰ κρυφτεῖς ἀπὸ τὴν ἀντιλογία ἐθνῶν. Θὰ κάνω τὴν δικαιοσύνη σου νὰ λάμψει σὰν τὸ φῶς καὶ τὴν ζωή σου σὰν μέρα μεσημέρι. Καταστράφηκαν τὰ σχέδιά σου, λύγισε ἡ ψυχή σου καὶ εἶναι ἐξαντλημένη, Ἀπὸ Μένα ἦταν αὐτό.
Ἔκανες σχέδια καὶ εἶχες δικούς σου σκοπούς; Μοῦ τὰ ἔφερες νὰ τὰ εὐλογήσω. Ἀλλὰ Ἐγὼ θέλω νὰ ἀφήσεις σὲ Μένα, νὰ κατευθύνω καὶ νὰ χειραγωγῶ τὶς περιστάσεις τῆς ζωῆς σου, διότι εἶσαι τὸ ὀρφανό, καὶ ὄχι ὁ πρωταγωνιστής. Σὲ βρῆκαν ἀπροσδόκητες ἀποτυχίες, καὶ ἡ ἀπελπισία κατέλαβε τὴν καρδιά σου, νὰ ξέρεις, ἀπὸ Μένα ἦταν αὐτό. Διότι μ’ αὐτὴ τὴν κούραση καὶ τὸ ἄγχος δοκιμάζω πόσο ἰσχυρὴ εἶναι ἡ πίστη σου στὶς ὑποσχέσεις Μοῦ καὶ τὴν παρρησία σου στὴ προσευχὴ γιὰ τοὺς συγγενεῖς σου.
Δὲν ἤσουν ἐσὺ ποὺ ἐμπιστεύτηκες τὶς φροντίδες γι’ αὐτοὺς στὴν προνοητικὴ ἀγάπη Μοῦ; Δὲν εἶσαι σὺ ποὺ καὶ τώρα τοὺς ἀφήνεις στὴν προστασία τῆς Πανάγνου Μητέρας Μοῦ; Σὲ βρῆκε σοβαρὴ ἀσθένεια, ποὺ μπορεῖ νὰ γιατρευτεῖ ἢ εἶναι ἀθεράπευτη καὶ σὲ κάρφωσε στὸ κρεβάτι σου, Ἀπὸ Μένα ἦταν αὐτό. Ἐπειδὴ θέλω νὰ Μὲ γνωρίσεις πιὸ βαθιά, μέσῳ τῆς σωματικῆς ἀσθένειας καὶ νὰ μὴν γογγύζεις γι’ αὐτὴ τὴν δοκιμασία ποὺ σοῦ στέλνεται καὶ νὰ μὴν προσπαθεῖς νὰ καταλάβεις τὰ σχέδιά Μοῦ, τῆς σωτηρίας τῆς ψυχῆς τῶν ἀνθρώπων με διάφορους τρόπους, ἀλλὰ ἀγόγγυστα καὶ ταπεινὰ νὰ σκύψεις τὸ κεφάλι σου μπροστὰ στὴν ἀγαθότητά Μοῦ. Ὀνειρευόσουν νὰ κάνεις κάτι ξεχωριστὸ καὶ ἰδιαίτερο γιὰ Μένα καὶ ἀντὶ νὰ τὸ κάνεις ἔπεσες στὸ κρεβάτι τοῦ πόνου Ἀπὸ Μένα ἦταν αὐτό.
Διότι τότε θὰ ἤσουν βυθισμένος στὰ δικά σου ἔργα, καὶ Ἐγὼ δὲν θὰ μποροῦσα νὰ προσελκύσω τὶς σκέψεις σοῦ σὲ Μένα, ἀλλὰ Ἐγὼ θέλω νὰ διδάσκω τις βαθύτατες σκέψεις καὶ τὰ μαθήματά Μοῦ, γιὰ νὰ Μὲ ὑπηρετεῖς. Θέλω νὰ σὲ μάθω νὰ συναισθάνεσαι πὼς εἶσαι τίποτα χωρὶς Ἐμένα. Μερικοὶ ἀπὸ τοὺς καλύτερους υἱοὺς Μοῦ εἶναι αὐτοί, οἱ ὁποῖοι εἶναι ἀποκομμένοι ἀπὸ τὴν δραστικὴ ζωή, γιὰ νὰ μάθουν νὰ χειρίζονται τὸ ὅπλο τῆς ἀδιάλειπτης προσευχῆς. Κλήθηκες ἀπροσδόκητα νὰ ἀναλάβεις μία δύσκολη καὶ ὑπεύθυνη θέση, στηριγμένη σὲ Μένα. Σοῦ ἐμπιστεύομαι τὶς δυσκολίες αὐτές, καὶ γι’ αὐτὸ θὰ σὲ εὐλογήσει Κύριος ὁ Θεὸς σοῦ σ’ ὅλα τὰ ἔργα σου, σ’ ὅλους τοὺς δρόμους σου, σ’ ὅλα, Καθοδηγητὴς καὶ Δάσκαλός σου θὰ εἶναι ὁ Κύριός σου. Τὴν ἡμέρα αὐτή, στὰ χέρια σου, τέκνο Μοῦ ἔδωσα αὐτὸ τὸ δοχεῖο μὲ τὸ θεῖο μύρο, νὰ τὸ χρησιμοποιεῖς ἐλεύθερα. Νὰ θυμᾶσαι πάντοτε ὅτι κάθε δυσκολία ποὺ θὰ συναντήσεις, κάθε προκλητικὴ λέξη, κάθε διαβολὴ καὶ κατάκριση, κάθε ἐμπόδιο στὰ ἔργα σου, ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ προκαλέσει ἀγανάκτηση καὶ ἀπογοήτευση, κάθε φανέρωση τῆς ἀδυναμίας καὶ τῆς ἀνικανότητας σου, θὰ χρίεται μ’ αὐτὸ τὸ ἔλαιο. Ἀπὸ Μένα ἦταν αὐτό.
Νὰ θυμᾶσαι πὼς κάθε ἐμπόδιο εἶναι νουθεσία ἀπὸ τὸν Θεό, καὶ γι’ αὐτὸ νὰ βάλεις στὴν καρδιά σου αὐτὸν τὸν λόγο, ποὺ σοῦ ἔχω ἀποκαλύψει τὴν ἡμέρα αὐτή. Ἀπὸ Μένα ἦταν αὐτό. Νὰ ξέρεις καὶ νὰ θυμᾶσαι – πάντα, ὅπου καὶ νὰ εἶσαι, ὅτι ὁποιοδήποτε κεντρί, θὰ ἀμβλυνθεῖ μόλις θὰ μάθεις σὲ ὅλα νὰ βλέπεις Ἐμένα. Ὅλα σου στάλθηκαν ἀπὸ Μένα, γιὰ τὴν τελείωση τῆς ψυχῆς σου, Ὅλα αὐτὰ ἦταν ἀπὸ μένα "
(Ἅγιος Σεραφείμ της Βίριτσα. Ἐκδόσεις "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ".
«...θὰ ἔλθει καιρὸς ποὺ ὄχι οἱ διωγμοὶ ἀλλὰ τὰ χρήματα καὶ τὰ ἀγαθὰ αὐτοῦ τοῦ κόσμου θὰ ἀπομακρύνουν τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τὸν Θεό. Καὶ θὰ χαθοῦν ψυχὲς πολὺ περισσότερες ἀπὸ ὅτι τὸν καιρὸ τῶν διωγμῶν. Ἀπὸ τὴν μία θὰ χρυσώνουν τοὺς τρούλους καὶ θὰ βάζουν ἐπάνω τοὺς τοὺς σταυροὺς καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη παντοῦ θὰ βασιλεύει κακία καὶ ψεῦδος. Ἡ ἀληθινὴ Ἐκκλησία πάντα θὰ διώκεται. Αὐτοὶ ποὺ θέλουν νὰ σωθοῦν, θὰ σώζονται μὲ τὶς ἀσθένειες καὶ τὶς θλίψεις. Ὁ τρόπος ποὺ θὰ γίνονται οἱ διωγμοὶ θὰ εἶναι πολὺ πονηρὸς καὶ θὰ εἶναι πολὺ δύσκολο κανεὶς νὰ προβλέψει τοὺς διωγμούς. Φοβερὸς θὰ εἶναι αὐτὸς ὁ καιρός, λυπᾶμαι αὐτοὺς ποὺ θὰ ζοῦνε τότε»
«...θὰ ἔλθει ἐποχὴ ποὺ ἡ διαφθορὰ καὶ ἡ ἀκολασία μεταξὺ τῶν νέων θὰ φτάσει σὲ ἔσχατο σημεῖο. Παρθένοι νέοι σχεδὸν δὲν θὰ ὑπάρχουν. Θὰ βλέπουν τὴν ἀτιμωρησία τους καὶ θὰ νομίζουν ὅτι ὅλα τους εἶναι ἐπιτρεπτὰ γιὰ νὰ ἱκανοποιοῦν τὶς ἐπιθυμίες τους... Θὰ τοὺς καλέσει, ὅμως, ὁ Θεὸς καὶ θὰ καταλάβουν ὅτι δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ συνεχίσουν μιὰ τέτοια ζωὴ καὶ μὲ διάφορους τρόπους θὰ ὁδηγηθοῦν στὸν Θεό. Σὲ πολλοὺς θὰ ὑπάρχει τάση πρὸς τὴν ἀσκητικὴ ζωή. Αὐτοὶ ποὺ παλιὰ ἦταν ἁμαρτωλοὶ καὶ οἰνοπότες θὰ γεμίσουν τὶς ἐκκλησίες καὶ θὰ αἰσθανθοῦν μεγάλη δίψα γιὰ τὴν πνευματικὴ ζωή. Πολλοὶ θὰ γίνουν μοναχοί. Θ’ ἀνοίξουν τὰ μοναστήρια καὶ οἱ ἐκκλησίες θὰ εἶναι γεμᾶτες πιστούς. Τὸ ὅτι σήμερα ἁμαρτάνουν πολύ, θὰ τοὺς ὁδηγήσει σὲ πιὸ βαθιὰ μετάνοια»
(Ἅγιος Σεραφείμ της Βίριτσα. Ἐκδόσεις «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»)
(Πηγή: orp.gr)
https://alopsis.gr/να-θυμάσαι-πως-κάθε-εμπόδιο-είναι-νου/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου