Σέ τελική ἀνάλυση, ὅλες οἱ ἀρρώστιες εἶναι ψυχοσωματικές

Ὑπάρχει ἕνα σύστημα στόν ἄνθρωπο πού λέγεται ἐνδοκρινικό σύστημα. Δηλαδή, ὑπάρχουν κάποιοι ἀδένες στό σῶμα, οἱ ὁποῖοι ἐκκρίνουν οὐσίες καί σέ πολύ μικρές ποσότητες πολλές φορές. Ἄς ποῦμε τά ἐπινεφρίδια πού βγάζουν τήν κορτιζόλη. Αὐτή εἶναι μιά ὁρμόνη, μιά οὐσία, πού ρυθμίζει ὅλο τόν ἄνθρωπο.

Ὅταν ὁ ἄνθρωπος εἶναι σέ μιά κατάσταση ἀγωνίας, στρές, οἱ ἀδένες αὐτοί βγάζουν πολλή κορτιζόλη καί ὁ ἄνθρωπος βρίσκεται ὁλόκληρος σέ κατάσταση ἑτοιμότητας γιά νά ἀντιμετωπίσει αὐτόν - ἄς τόν ποῦμε - τόν κίνδυνο, τήν ἔκτακτη ἀνάγκη. Γιά σκεφτεῖτε νά τό ἔχει αὐτό κάποιος ἄνθρωπος συνέχεια... Ἄν ἔχει μονίμως ἄγχος καί ἀγωνία, τά ἐπινεφρίδια θά βγάζουν συνέχεια κορτιζόλη, θά εἶναι συνέχεια σέ ὑπερένταση, ἀλλά αὐτό τόν κουράζει καί τόν ἀποδιοργανώνει. Θά ἀντέξει μιά ὥρα, δυό ὧρες, ἕνα μήνα, δυό μῆνες; Κάπου αὐτό θά ξεσπάσει, γιατί ὁ ὅλος ὀργανισμός δέν λειτουργεῖ καλά.

Ὅταν ὅμως ὁ ἄνθρωπος εἶναι τοῦ Θεοῦ καί ἔχει μέσα του τήν εἰρήνη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, δέν ἀγωνιᾶ, ὅ,τι καί ἄν συμβεῖ, δέν στρεσάρεται. Ἴσως λίγο νά κινηθεῖ πιό ἔντονα, ὅταν τό ἀπαιτοῦν οἱ περιστάσεις, ἀλλά χωρίς ἄγχος. Ὁπότε τό ἐνδοκρινικό σύστημα λειτουργεῖ ὁμαλά καί ὅλος ὁ ὀργανισμός, πού ρυθμίζεται ἀπό τίς ὁρμόνες πού ἐκκρίνουμε ἐμεῖς οἱ ἴδιοι, λειτουργεῖ κι αὐτός σωστά.

Ἐνῶ ὅταν λ.χ. εἶσαι σέ κατάσταση στρές καί τό στομάχι μετά ἐκκρίνει πολύ ὑδροχλωρικό ὀξύ καί σιγά - σιγά παθαίνεις ἕλκος τοῦ στομάχου, ἕλκος τοῦ δωδεκαδακτύλου, τίς λεγόμενες ψυχοσωματικές ἀρρώστιες. Ἀλλά θά σᾶς ἔλεγα, ὅτι ὅλες οἱ ἀρρώστιες εἶναι ψυχοσωματικές σέ τελική ἀνάλυση, γιατί ἡ ψυχή ἐπηρεάζει ὅλο τό σῶμα καί ὅλους τούς ἐνδοκρινεῖς ἀδένες. Καί ὅταν ὁ ἄνθρωπος δέν ἔχει ὑγεία στήν ψυχή, ἀλλά ἔχει ταραχή, καί ὅλα αὐτά πού εἴπαμε, δέν ἔχει ὑγεία καί στό σῶμα.

 

~Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 18 – 2 – 2016)