Μητροπολίτης Μπίχατς Σέργιος: Ἐξ ὀνόματος τίνος μιλᾶ ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος;

Το ζήτημα του εκκλησιαστικού ημερολογίου, άρα και της ημερομηνίας εορτασμού του Πάσχα, είναι ένα πολύ σύνθετο ζήτημα και υπάρχει ένας πολύ μικρός αριθμός επαϊόντων που μπορεί να γράψει και να μιλήσει σε ικανοποιητικό βαθμό για αυτό το θέμα, το οποίο (γεω)πολιτικά παίζει επίκαιρο ρόλο στην εποχή μας.

Ωστόσο, ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος, εξ’ αιτίας της βιασύνης του οποίου οι σχέσεις μεταξύ των Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών υπέστησαν σοβαρό κλονισμό, προσπαθεί τώρα, χωρίς την εξουσιοδότηση κανενός, να συμφωνήσει σε κοινή ημερομηνία εορτασμού του Πάσχα με τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία.

Προκύπτει ένα προφανές ερώτημα: Εξ ονόματος ποιών σκέφτεται, σχεδιάζει και συμφωνεί ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος; Εξ ονόματος του ιδίου ή του πατριαρχείου του οποίου ηγείται; Ή, Θεός φυλάξοι, αποτόλμησε να μιλήσει για λογαριασμό όλου του ορθόδοξου κόσμου;!

Αν είναι το δεύτερο, τότε πάλι χωρίς λόγο θα έχουμε ανώφελους διχασμούς, γεγονός που δεν συμβαίνει για πρώτη φορά με τον σημερινό επικεφαλής του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Διότι, για να συζητήσουμε οποιοδήποτε θέμα, με τους εκπροσώπους της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, χρειάζεται πρώτα να υπάρχει απόλυτη ενότητα εντός της Ορθόδοξης Εκκλησίας, και αυτό, όπως και πολλά άλλα ζητήματα, λείπει εδώ και πολύ καιρό. .

Αυτός που χώρισε συθέμελα τις Τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες μεταξύ τους, θα δημιουργούσε τώρα ενότητα μεταξύ της Ορθόδοξης και της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, χωρίς να ζητήσει ή να λάβει τη συγκατάθεση όλων των αρχηγών των άλλων Ορθοδόξων Εκκλησιών. Γι’ αυτόν τον λόγο, το ζήτημα ενός κοινού ημερολογίου, που όλο και πιο συχνά συζητείται δημοσίως, είναι καταδικασμένο σε αποτυχία.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία στηρίζεται στην αλήθεια του Ευαγγελίου του Χριστού, στα δόγματα που καθορίζουν ουσιαστικά την ομολογία της πίστης μας, αλλά και στην παράδοση που μας πλούτισε εδώ και αιώνες. Η παράδοση δεν είναι η ουσία της πίστης μας, αλλά χωρίς την παράδοση η πίστη μας χάνει τη μορφή με την οποία την αναγνωρίζουμε. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να διαφυλάξουμε ό,τι μας έχει μείνει από τους Πατέρες, γιατί αν σήμερα συμφωνήσουμε να αλλάξουμε το ημερολόγιο, αύριο θα χειροτονήσουμε γυναίκες, μεθαύριο θα καταργήσουμε τη νηστεία…

Η σημερινή κατεστραμμένη από τον πόλεμο Ουκρανία είναι το καλύτερο παράδειγμα της πνευματικής αποτυχίας ενός συγκεκριμένου τμήματος της μη κανονικής ιεραρχίας, που τόλμησε, για παράδειγμα, να μεταφέρει τον εορτασμό των Χριστουγέννων 13 ημέρες νωρίτερα, ώστε μέρος των Ορθοδόξων Ουκρανών να γιορτάζουν τα Χριστούγεννα μια μέρα που δεν τα γιόρτασαν ποτέ έως σήμερα. Σε τι ωφελήθηκαν; Σε τίποτα.

Χρειάζεται να είμαστε προσεκτικοί, σοφοί και πιστοί σε αυτό που έχουμε λάβει ως πνευματική κληρονομιά. Αν αφήσουμε να μας κόψουν το δάχτυλο, αύριο θα χάσουμε το χέρι μας. Ας μείνουμε πιστοί στον εαυτό μας, πιστοί στον Θεό και στο Ευαγγέλιο του Χριστού ακόμα και αν το πληρώσουμε με το κεφάλι μας.

eparhijabihackopetrovacka.org

orthodoxostypos.gr

Епископ Сергије: У чије име говори Вартоломеј?

Питање црквеног календара, а самим тим и датум празновања Васкрса, врло је комплексно питање и јако је мали број врсних познавалаца који могу компетентно писати и говорити на ову тему, која се покушава (гео)политички актелизовати у наше вријеме.

Ипак, Цариградски патријарх Вартоломеј, захваљујући чијој су брзоплетости озбиљно нарушени односи међу Помјесним православним црквама, сада покушава, ни од кога овлаштен, да договори заједнички датум празновања Васкрса са Римокатоличком црквом.

Поставља се очигледно питање: У чије име мисли, планира и договара цариградски патријарх Вартоломеј? Да ли у своје лично име или у име патријаршије на чијем је челу? Или се, не дај Боже, толико осмјелио да говори у име цјелокупног православног свијета?!

Ако је ријеч о овом посљедњем, онда ћемо, опет, ничим изазвани, имати беспотребне подјеле, што није први пут када је ријеч о садашњем поглавару Цариградске патријаршије. Јер, да би се о неком питању, било којем, разговарало са представницима Римокатоличке цркве, претходно је потребно имати апсолутно јединство унутар Православне цркве, а њега, по овом али и по многим другим питањима, одавно нема.

Онај који је суштински међусобно испосвађао Помјесне православне цркве, сада би творио јединство између Православне и Римокатоличке цркве, а да притом није ни тражио ни добио сагласност свих поглавара осталих Православних цркава. Зато је питање заједничког календара, о којем се све чешће говори у јавности, осуђено на неуспјех.

Православна црква почива на истини Јеванђеља Христовог, на догмама које суштински одређују наше исповједање вјере али и на предању које нас вјековима обогаћује. Традиција није суштина наше вјере, али без традиције наша вјера губи облик по којој је препознајемо. Зато је важно сачувати оно што нам је остало од Отаца, јер ако данас пристанемо да мијењамо календар, сутра ћемо рукополагати жене, прекосутра укинути пост…

Данашња ратом разорена Украјина најбољи је примјер духовног посрнућа одређеног дијела неканонске јерархије, која се дрзнула, на примјер, да празновање Божића помјери 13 дана раније, тако да дио православних Украјинаца Божић празнује на дан када га никад нису празновали. И шта су тиме добили? Једно велико ништа.

Треба бити опрезан, мудар и вјеран ономе што смо добили у духовно насљеђе. Ако пристанемо да нам се откине прст, сутра ћемо изгубити шаку. Останимо своји, вјерни Богу и Јеванђељу Христовом, па таман и главом платили.

……………………………………………………….

https://aktines.blogspot.com/2024/10/blog-post_13.html#more