ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ
Σελίδες
▼
Δευτέρα 15 Ιανουαρίου 2024
Ἡ ἐκκοσμίκευση τῆς μοναχικῆς καὶ χριστιανικῆς ζωῆς Γ' , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἡ ἐκκοσμίκευση τῆς μοναχικῆς καὶ χριστιανικῆς ζωῆς Γ'-Η ὑπερηφανία καὶ ὑποκρισία των τάχα μοναχῶν, Ἁγ. Νείλου -Λόγος ἀσκητικός, Φιλοκαλία τόμος Α'/Κεφ 9-10, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 15-1-2024
Ὁ σκοπὸς τῆς χριστιανικῆς ζωῆς Γ', Ἁγ. Σεραφεὶμ τοῦ Σαρώφ- Διάλογος μὲ τὸν Μοτοβίλωφ (3ο μέρος), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ὁ σκοπὸς τῆς χριστιανικῆς ζωῆς Γ', Ἁγ. Σεραφεὶμ τοῦ Σαρώφ- Διάλογος μὲ τὸν Μοτοβίλωφ (3ο μέρος), 14-1-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ὁ σκοπὸς τῆς χριστιανικῆς ζωῆς Α', Ἁγ. Σεραφεὶμ τοῦ Σαρώφ (1ο και 2ο μέρος), Ἀρχιμ. Σάββα ἁγιορείτου
Ὁ σκοπὸς τῆς χριστιανικῆς ζωῆς Α', Ἁγ. Σεραφεὶμ τοῦ Σαρώφ- Διάλογος μὲ τὸν Μοτοβίλωφ 13/14-1-2024, Ἀρχιμ. Σάββα ἁγιορείτου
Ἡ ἀγαπη στόν πλησίον, Ἁγιου Παϊσίου- Πάθη καί ἀρετές, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἡ ἀγαπη στόν πλησίον, Ἁγιου Παϊσίου- Πάθη καί ἀρετές, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου 14.1.2014
Ρήσεις καί Διηγήσεις Ἁγίου Παϊσίου (τζ-τιζ). Ἀπό τήν Ἀσκητική καί Ἡσυχαστική Ἁγιορείτικη Παράδοση
τζ’
«Ὅλες οἱ ἀσκήσεις νά συνοδεύωνται ἀπό πνευματική–ἐσωτερική ἐργασία καί νά γίνωνται γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ».
τη’
«Οὔτε καί ὅταν ἔχη δίκαιο ὁ μοναχός δέν κάνει νά δικαιολογῆται, γιατί μέ τήν δικαιολογία ἡ ψυχή τοῦ ἀνθρώπου γίνεται καταφύγιο τῶν δαιμόνων».
τθ’
«Οἱ παλαιοί Πατέρες, βλέπεις, ἀγωνίζονταν πολύ καί ἡ Σαρακοστή δέν ἦταν εὔκολη. Γι᾿ αὐτό καί ὁ ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης λέει “ὑπερμεσάσαντες” τήν Σαρακοστή, ἄς κάνουμε λίγο κουράγιο καί γιά τήν ὑπόλοιπη».
τι’
«Ὁ διάβολος, ἐπειδή εἶναι σκοτισμένος, μπορεῖ νά καταλάβη μόνο τίς σκοτεινές σκέψεις πού βάζει ὁ ἴδιος στό νοῦ μας. Τίς φωτεινές δέν μπορεῖ νά τίς καταλάβη καί νά παρακολουθήση τήν σκέψη μας».
Ὁ «παπούς» Παναής τοῦ Ἰλαμίου:Ἕνας σύγχρονος λαϊκός ἅγιος!
Όσοι είχαμε την ευλογία να γνωρίσουμε τον «παππού» -έτσι συνηθίσαμε να τον προσφωνούμε- τον Παναή του Ιλαμιού από την Λύση, κάτι έχουμε να πούμε γι’ αυτόν τον σύγχρονο λαϊκό άγιο άνθρωπο του Θεού, που ζούσε στον κόσμο.
Τον «παππού» τον Παναή, που γεννήθηκε στις 15 Αυγούστου 1905 στη Λύση, τον γνώρισα για πρώτη φορά στο χωριό μου, στη Ξυλοτύμπου, όταν φιλοξενείτο στο σπίτι του Σταυρή του Σαντάκκου, αδελφού της «στετές» μου της Στυλλούς, μετά την τουρκική εισβολή του 1974, μαζί με τα αδέλφια του, Βασίλη και Τρυφωνού.
«Έλα να γνωρίσεις κάποιον που μιλά και τα λόγια του είναι από το Ευαγγέλιο», μου είπε κάποια μέρα ο χωριανός μου ο π. Συμεών (σήμερα είναι Ηγούμενος της Ιεράς Μονής του Αγίου Γεωργίου Μαυροβουνίου, έξω από το χωριό Τρούλλους).
Πράγματι, πήγαμε έξω από το περιτείχισμα, χτισμένο από πλυνθάρι, του σπιτιού του Σαντάκκου, και ο π. Συμεών φώναξε τον Παναή, ο οποίος ήλθε προς το μέρος μας. Εκεί, έγιναν οι απαραίτητες συστάσεις από τον π. Συμεών. Δεν είπαμε και πολλά λόγια, γι’ αυτό, δεν μπορώ να πω, ότι εκείνη την πρώτη στιγμή, είδα κάτι «διαφορετικό» στον Γέροντα Παναή, εκτός, φυσικά, από τον γλυκύτατο ταπεινό τρόπο που μιλούσε.
Η γνωριμία μου με τον Γέροντα Παναή και τα αδέλφια του, έγινε, όταν γύρισα από τις σπουδές μου στην Αθήνα, και αυτοί έμεναν στον Προσφυγικό Συνοικισμό των Αγίων Αναργύρων, της επαρχίας Λάρνακας.
Το προσφυγικό σπίτι των τριών αδελφών από την Λύση μετατράπηκε, στην πραγματικότητα, σε ένα «οίκο Θεού», όπου λαϊκοί και ρασοφόροι πήγαιναν για να δουν τον Γέροντα Παναή, να του μιλήσουν, να πουν το πρόβλημά τους, να τον συμβουλευτούν, να ειρηνεύσουν και να πάρουν την ευχή του. Πήγαιναν και γνωστά πρόσωπα! Όπως η μ. Μαίρη Κοντογιάννη, γυναίκα του Κλείτου Ιωαννίδη -έτυχε να είμαι παρών.
«Μέ λένε Νικηφόρο καί ἑορτάζω αὔριο».
Ονομάζομαι Αν. Κρ.*, και διακονώ ως νεωκόρος στον Ιερό Ενοριακό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Εμπορείου Θήρας.
Ήταν ξημερώματα της 3ης Ιανουαρίου του έτους 2015 όταν στον ύπνο μου είδα μία οσιακή μορφή να μου λέγει: «Με λένε Νικηφόρο και εορτάζω αύριο».
Το πρωί της 4ης Ιανουαρίου ετελέσαμε στον Ναό μας την Θεία Λειτουργία και το απόγευμα, μετά τον Εσπερινό, ανέφερα στον Εφημέριό μας το όνειρό μου και τον ρώτησα εάν υπάρχει κάποιος Άγιος με το όνομα Νικηφόρος που εορτάζει αυτή την περίοδο.
Εκείνος μου απήντησε ότι υπάρχει ο Άγιος Μάρτυς Νικηφόρος που εορτάζει στις 9 Φεβρουαρίου και ο Ομολογητής Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως που εορτάζει στις 2 Ιουνίου.
15 Ἰανουαρίου. Παύλου ὁσίου τοῦ Θηβαίου καὶ Ἰωάννου τοῦ καλυβίτου. Γερασίμου (Παλλαδᾶ) πατριάρχου Ἀλεξανδρείας. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Δευτ. λα΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Ἑβρ. ια΄ 17-31).
Εβρ. 11,17 Πίστει προσενήνοχεν Ἀβραὰμ τὸν Ἰσαὰκ πειραζόμενος, καὶ τὸν μονογενῆ προσέφερεν ὁ τὰς ἐπαγγελίας ἀναδεξάμενος,
Εβρ. 11,17 Ενεκα της μεγάλης του πίστεως επρόσφερε θυσίαν τον Ισαάκ ο Αβραάμ, όταν εδοκιμάζετο από τον Θεόν. Και αυτός ο οποίος προηγουμένως είχε δεχθή και πιστεύσει ολοψύχως εις τας υποσχέσστου Θεού, ότι δια του Ισαάκ θα εγεννάτο αναρίθμητος λαός, επρόφερε με πίστιν τον μονάκριβον υιόν του.
«Αὐτή ἀκριβῶς εἶναι ἡ δόξα τῆς Ὀρθοδοξίας...
«Αυτή ακριβώς είναι η δόξα της Ορθοδοξίας, το ότι αυτή δεν συμπορεύεται με την κάθε εποχή μήτε και προσαρμόζεται σε αυτήν ακολουθώντας την εντολή του Αποστόλου Παύλου: και μη συσχηματίζεσθε τω αιώνι τούτω (Ρμ. 12,2).
Πώς μπορεί το αιώνιο να συμπορεύεται με το χρόνο;
Πώς το απόλυτο να προσαρμοστεί με αυτό που παρέχεται;
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ΟΣΙΩΝ ΠΑΥΛΟΥ ΤΟΥ ΘΗΒΑΙΟΥ ΚΑΙ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΚΑΛΥΒΙΤΟΥ, 15-1-2024
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ΟΣΙΩΝ ΠΑΥΛΟΥ ΤΟΥ ΘΗΒΑΙΟΥ ΚΑΙ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΚΑΛΥΒΙΤΟΥ, 15-1-2024
https://www.youtube.com/live/zbFpT5wtRw8?si=BmzliEsiqh0j7cD0