Πρέπει νὰ φοβόμαστε τοὺς ἀφορισμοὺς καὶ τὶς κατάρες ἱερωμένων; , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

α) Πρέπει νὰ φοβόμαστε τὸν ἀντίχριστο; β) Νὰ ἀγωνιζόμαστε νὰ καθυστερήσει νὰ ἔρθει ὁ ἀντίχριστος. Ἀρχ.Σάββας Ἁγιορείτης

 

Εἶναι λογικὸ σὲ ἕνα γάμο ἡ ἀγάπη νὰ εἶναι ἀνταποδοτική; , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Γιατί βλέπουμε στὴν εποχή μας πνευματικὰ ἀναστήματα νὰ ἔχουν πτώσεις καὶ νὰ μᾶς ἀπογοητεύουν;Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 

Ἡ ἀντιμετώπιση τοῦ πάθους τοῦ θυμοῦ στὰ παιδιά , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Κυριακή ΙΕ Λουκᾶ. Ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας γιά τή συνάντηση τοῦ Κυρίου μέ τόν Ζακχαῖο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ΄ΛΟΥΚΑ[:Λουκ.19,1-10]

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΖΑΚΧΑΙΟ

«Καὶ εἰσελθὼν διήρχετο τὴν Ἱεριχώ·καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ὀνόματι καλούμενος Ζακχαῖος καὶ αὐτὸς ἦν ἀρχιτελώνης, καὶ οὗτος ἦν πλούσιος, καὶ ἐζήτει ἰδεῖν τὸν Ἰησοῦν τίς ἐστι, καὶ οὐκ ἠδύνατο ἀπὸ τοῦ ὄχλου, ὅτι τῇ ἡλικίᾳ μικρὸς ἦν. καὶ προδραμὼν ἔμπροσθεν ἀνέβη ἐπὶ συκομορέαν, ἵνα ἴδῃ αὐτόν, ὅτι ἐκείνης ἤμελλε διέρχεσθαι (:Έπειτα από λίγο ο Ιησούς μπήκε στην Ιεριχώ, και περνούσε μέσα από την πόλη. Εκεί υπήρχε ένας άνθρωπος που ονομαζόταν Ζακχαίος. Αυτός ήταν αρχιτελώνης και πολύ πλούσιος. Και προσπαθούσε να δει τον Ιησού ποιος είναι, αλλά δεν μπορούσε·διότι υπήρχε μεγάλη συρροή λαού, και αυτός ήταν κοντός στο ανάστημα και σκεπαζόταν από το πλήθος. Έτρεξε λοιπόν μπροστά από το πλήθος που συνόδευε τον Ιησού και ανέβηκε σαν να ήταν μικρό παιδί σε μία συκομουριά για να Τον δει, διότι από τον δρόμο εκείνο, στον οποίο βρισκόταν το δέντρο αυτό, θα περνούσε ο Ιησούς)»[Λουκ.19,1-4].

Ο Ζακχαίος ήταν αρχιτελώνης με πάρα πολύ μεγάλη ροπή προς τη φιλαργυρία, και σκοπός του ήταν να εισπράττει όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα · με αυτό άλλωστε ασχολούνταν οι τελώνες· και αυτήν την πλεονεξία ο Παύλος την ονομάζει «ειδωλολατρία», επειδή προφανώς ταιριάζει μόνο σε αυτούς που δεν γνωρίζουν τον Θεό[Κολ. 3,5 :«Νεκρώσατε οὖν τὰ μέλη ὑμῶν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, πορνείαν, ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπιθυμίαν κακήν, καὶ τὴν πλεονεξίαν, ἥτις ἐστὶν εἰδωλολατρία δι' ἃ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας»(:Νεκρώστε λοιπόν τα μέλη σας που επιθυμούν τις γήινες απολαύσεις και ηδονές. Νεκρώστε την πορνεία, την ακαθαρσία, κάθε πάθος και υποδούλωση στο κακό, κάθε κακή επιθυμία και την πλεονεξία, η οποία είναι λατρεία στο είδωλο του χρήματος)» · επίσης, Εφ. 5,5: « Τοῦτο γάρ ἐστε γινώσκοντες, ὅτι πᾶς πόρνος ἢ ἀκάθαρτος ἢ πλεονέκτης, ὅς ἐστιν εἰδωλολάτρης, οὐκ ἔχει κληρονομίαν ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ Χριστοῦ καὶ Θεοῦ(:Φυλαχθείτε από όλα αυτά, διότι πρέπει να ξέρετε καλά το εξής, ότι κάθε πόρνος ή ακάθαρτος ή πλεονέκτης, ο οποίος ουσιαστικά είναι ειδωλολάτρης, αφού η λατρεία του χρήματος, απορροφά ολόκληρη την καρδιά του, δεν έχει κανένα δικαίωμα κληρονομιάς στη βασιλεία του Χριστού και Θεού)».

Γι’ αυτό, και πολύ εύλογα, επειδή οι τελώνες είχαν περιβληθεί στην όψη και τη συμπεριφορά τους με μεγάλη αναίδεια, ο Κύριος τούς είχε συμπεριλάβει στην ίδια κατηγορία μαζί με τις πόρνες, λέγοντας τα εξής στους διδασκάλους των Ιουδαίων: «ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οἱ τελῶναι καὶ αἱ πόρναι προάγουσιν ὑμᾶς εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ(:Αληθινά σας λέω ότι οι τελώνες και οι πόρνες, οι οποίες στην αρχή έδειξαν απείθεια στο νόμο του Θεού, πηγαίνουν πριν από σας τους Φαρισαίους και γραμματείς στη βασιλεία του Θεού· διότι εσείς με λόγια μόνο δείξατε υπακοή στο Θεό, στην πραγματικότητα όμως υπήρξατε απειθείς και άπιστοι)»[ Ματθ. 21,31].

Ὅσιος Βησσαρίων ὁ Ἀγαθωνίτης, ὁ Ἑλεήμων Πνευματικός.

Όσιος Βησσαρίων ο Αγαθωνίτης, ο Ελεήμων Πνευματικός.

22 Ιανουαρίου.

Ο Όσιος Βησσαρίων Κορκολιάκος, ο Αγαθωνίτης, γεννήθηκε στο Πεταλίδι Μεσσηνίας το έτος 1908, όπου έμαθε τα πρώτα του γράμματα. Το κοσμικό του όνομα ήταν Ανδρέας. Στα 18 του χρόνια πήγε στην Καλαμάτα, όπου συνδέθηκε με πνευματικούς ανθρώπους και αποφάσισε να εισέλθει στον ιερό κλήρο. Έγινε Μοναχός και πήρε το όνομα Βησσαρίων. Έπειτα χειροτονήθηκε Διάκονος, Ιερέας και έλαβε το οφφίκιο του Αρχιμανδρίτου.

Ανώτερες σπουδές του ήταν το Σχολαρχείο. Ωστόσο η συνεχής μελέτη των ιερών βιβλίων, των κειμένων της Εκκλησίας μας, των βιβλίων του αναλογίου, είχαν κάνει τον Όσιο Βησσαρίωνα άνθρωπο ευρύτατα και βαθύτατα μορφωμένο θεολογικά.

Γεμάτος πνευματικά εφόδια το έτος 1935, ύστερα από πρόσκληση του επίσης Μεσσήνιου Μητροπολίτη Καρδίτσας Ιεζεκιήλ, ο Όσιος Βησσαρίων πήγε στην Καρδίτσα, όπου αφοσιώθηκε στο έργο της διακονίας του Κυρίου μας. Εκεί ασκήθηκε στο έργο της φιλανθρωπίας και μέσα σε αυτό ανάλωσε ολόκληρη τη ζωή του σε σημείο που ευρισκόμενος στο Νοσοκομείο «Σωτηρία», λίγο πριν το θάνατό του, να ρωτάει από το κρεβάτι του πόνου με ακαταπόνητη έγνοια για τα παιδιά, τους φτωχούς, για τα πράγματα της Εκκλησίας και της κοινωνίας.

Ανέλαβε πολλές και δύσκολες αποστολές. Μεταξύ αυτών έπαιξε σημαντικό ρόλο στη γερμανική κατοχή, κατά την οποία αναφέρεται ότι βοήθησε πολλούς πατριώτες και έσωσε με προσωπικές παρεμβάσεις του παιδιά που είχαν συλλάβει οι Γερμανοί.

Μετά την Απελευθέρωση και τον Εμφύλιο ο Όσιος Βησσαρίων έφυγε από την Καρδίτσα. Ήδη Αρχιμανδρίτης με πολύχρονο ασκητικό βίο και πλούσιο πνευματικό και κοινωνικό έργο, ήρθε στην Ιερά Μονή Αγάθωνος μετά το 1955, επηρεασμένος από τον επίσης Πελοποννήσιο π. Γερμανό Δημάκο. Εκεί ανέλαβε να διακονεί τον πνευματικό τομέα του Μοναστηριού. Είχε εσωτερικό διακόνημα μέσα στο Μοναστήρι, αλλά είχε και εξωτερική υπηρεσία στον κόσμο. Κάθε Δευτέρα και Τρίτη πήγαινε στα Νοσοκομεία της Λαμίας, έβλεπε τους ασθενείς, τους παρηγορούσε και τους εξομολογούσε. Με τη χαρισματική προσωπικότητά του, την αγάπη του για τον άνθρωπο και τον γλυκύ και απλό τρόπο του κατάφερνε να ανακουφίζει τις πονεμένες ψυχές. Τις λοιπές ημέρες καθόταν στο Μοναστήρι, μπροστά στην Εκκλησία, υποδεχόταν με το ευπροσήγορο χαμόγελό του τον κόσμο και άκουγε τα προβλήματά του. Οι άνθρωποι που έρχονταν φορτωμένοι με πόνο, βάσανα και άγχος, έφευγαν από το Γέροντα ανακουφισμένοι. Πολλούς από αυτούς τους βοηθούσε και οικονομικά. Όσα πράγματα και χρήματα του έφερναν πολλοί άνθρωποι που τον εμπιστεύονταν, ο παππούλης τα μοίραζε στους φτωχούς και όσους είχαν ανάγκη. Έλεγε συνεχώς: «Έξω οι άνθρωποι είναι φτωχοί, έξω πεινάνε, πρέπει να τους βοηθήσουμε».

Ἀνακοίνωση Ἱερᾶς Συνόδου γιά τήν ἐξαγγελθεῖσα νομοθέτηση γάμου καί «τεκνοθεσίας» ὑπέρ ζευγαριῶν τοῦ ἰδίου φύλου.

Η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας (Ι.Σ.Ι.) της Εκκλησίας της Ελλάδος συνήλθε σε έκτακτη συνεδρίαση, σήμερα Τρίτη 23 Ιανουαρίου 2024, με μοναδικό θέμα την εξαγγελθείσα νομοθέτηση γάμου και «τεκνοθεσίας» υπέρ ζευγαριών του ιδίου φύλου.

Μετά την καθιερωμένη προσευχή, η Ι.Σ.Ι. άκουσε την εισήγηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικολάου, επί της οποίας ακολούθησε διάλογος, και εκφράζει ομόφωνα τις θέσεις της Εκκλησίας της Ελλάδος επί του θέματος, ως εξής:

1. Η θεολογία της Εκκλησίας για τον γάμο απορρέει από την Αγία Γραφή, τη διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας και τη διάταξη του Μυστηρίου του Γάμου και φαίνεται καθαρά στην Ακολουθία του Μυστηρίου αυτού. Ο σκοπός του χριστιανικού γάμου είναι η δημιουργία καλής συζυγίας και οικογένειας, η ανάπτυξη παιδιών ως καρπών της εν Χριστώ αγάπης των δύο συζύγων και η σύνδεσή τους με την εκκλησιαστική ζωή.

Η Εκκλησία αποδέχεται για τη σχέση άνδρα-γυναίκας και παιδιών ότι:

α) η δυαδικότητα των φύλων και η συμπληρωματικότητά τους δεν αποτελούν κοινωνικές επινοήσεις, αλλά προέρχονται από τον Θεό («... καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, κατ᾿ εἰκόνα Θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν, ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς. καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺς ὁ Θεός, λέγων· αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε...», Γένεσις 1, 27-28),

β) η ιερότητα της ένωσης άνδρα και γυναίκας παραπέμπει στη σχέση του Χριστού και της Εκκλησίας («... ὁ ἀγαπῶν τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα ἑαυτὸν ἀγαπᾷ... τό μυστήριον τοῦτο μέγα ἐστίν, ἐγὼ δὲ λέγω εἰς Χριστὸν καὶ εἰς τὴν Ἐκκλησίαν», Απ. Παύλου, Προς Εφεσίους 5, 28),

Κυριακή ΙΕ Λουκᾶ. «Παρεκτροπές τῆς γλώσσας.» Π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ΄ΛΟΥΚΑ[: Α΄Τιμ. 4,9-15]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

με θέμα:

«ΠΑΡΕΚΤΡΟΠΕΣ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 28-1-1990]

[Β231]

Ο Απόστολος Παύλος, αγαπητοί μου, στέλνοντας την πρώτη του επιστολή στον πολύ αγαπημένο του μαθητή, τον Τιμόθεο, του σημειώνει και του γράφει: «Πιστὸς ὁ λόγος καὶ πάσης ἀποδοχῆς ἄξιος». «Ο λόγος του Θεού», λέγει, «είναι πιστός, αξιόπιστος. Και συνεπώς, αφού είναι αξιόπιστος, είναι άξιος κάθε αποδοχής». «Εἰς τοῦτο γὰρ καὶ κοπιῶμεν καὶ ὀνειδιζόμεθα, ὅτι ἠλπίκαμεν ἐπὶ Θεῷ ζῶντι, ὅς ἐστι σωτὴρ πάντων ἀνθρώπων, μάλιστα πιστῶν». «Γι’ αυτόν τον λόγο κουραζόμαστε και κοπιάζουμε και υφιστάμεθα ονειδισμούς, γιατί έχουμε ελπίσει σε Θεό ζωντανό, ο Οποίος είναι σωτήρας όλων των ανθρώπων, ιδιαίτερα δε, σωτήρας των πιστών». «Παράγγελλε ταῦτα καὶ δίδασκε». «Αυτά που σου γράφω να τα παραγγέλλεις και στους άλλους και να τα διδάσκεις». «Μηδείς σου τῆς νεότητος καταφρονείτω». «Κανείς να μην πει ότι είσαι νέος στην ηλικία και συνεπώς να μην σε προσέξει. Αντιθέτως θα σε προσέξουν όταν θα γίνεις τύπος των πιστών».

«Τύπος γίνου τῶν πιστῶν ἐν λόγῳ, ἐν ἀναστροφῇ, ἐν ἀγάπῃ, ἐν πνεύματι, ἐν πίστει, ἐν ἁγνείᾳ». «Να γίνεις υπόδειγμα των πιστών στον λόγο, στη συναναστροφή σου, στην αγάπη σου, στην πνευματική σου όλη ζωή, στην πίστη, στην αγνεία». «ἕως ἔρχομαι πρόσεχε τῇ ἀναγνώσει, τῇ παρακλήσει, τῇ διδασκαλίᾳ»· έως ότου σε συναντήσω, να προσέχεις εις την μελέτην του λόγου του Θεού, εις την παρηγορία του λαού, εις την διδασκαλία του λαού. «Μὴ ἀμέλει τοῦ ἐν σοὶ χαρίσματος, ὃ ἐδόθη σοι διὰ προφητείας μετὰ ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν τοῦ πρεσβυτερίου». «Μην αφήνεις να μένει ανενέργητο το χάρισμα που πήρες, το χάρισμα της ιερωσύνης· μην το αφήνεις ανενέργητο, αυτό που πήρες, δια των χειρών ολοκλήρου του πρεσβυτερίου, δηλαδή όλων των πρεσβυτέρων, εννοείται στην Έφεσο, τότε». «Ταῦτα μελέτα, ἐν τούτοις ἴσθι, ἵνα σου ἡ προκοπὴ φανερὰ ᾖ ἐν πᾶσιν». «Αυτά να τα μελετάς, σε αυτά να βρίσκεσαι, σε αυτά να είσαι, αυτά να ζεις, για να είναι η προκοπή σου φανερή σε όλα και σε όλους». «Ἔπεχε σεαυτῷ». «Πρόσεχε τον εαυτό σου»· «καὶ τῇ διδασκαλίᾳ, ἐπίμενε αὐτοῖς». «Να επιμένεις εις αυτούς»· «τοῦτο γὰρ ποιῶν καὶ σεαυτὸν σώσεις καὶ τοὺς ἀκούοντάς σου». «Γιατί κάνοντας αυτό και τον εαυτό σου θα σώσεις, αλλά κι εκείνους οι οποίοι σε ακούουν».

Βλέπετε, αγαπητοί μου, μια ανθοδέσμη παραινέσεων, συμβουλών προς τον νεαρόν τότε επίσκοπον της Εφέσου, τον Τιμόθεον. Ήτο θαυμάσιος άνθρωπος ο Τιμόθεος. Αλλά δεν έχει σημασία. Του τα υπενθυμίζει αυτά. Γιατί είναι καλός πατέρας ο Παύλος και θέλει να φυλάξει το παιδί του, τον Τιμόθεον. Και ο καθένας από μας όταν τιμά τον Θεό, είναι ένας μικρός Τιμόθεος. Και συνεπώς, αυτά που γράφει στον Τιμόθεο, τα γράφει και εις τον καθένα από μας.

Ὁ θεοφόρος Μητροπολίτης Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας κυρός Κοσμᾶς ἔλεγε: Θολώθηκαν! Πορώθηκαν! Ἀποκτηνώθηκαν καί θέλουν νά παντρέψουν τώρα ἄντρα μέ ἄντρα!

Ἀρχιμανδρίτου Παύλου Ντανᾶ, Ἱεροκήρυκος

Ἀγρίνιο 23-01-2024

Ἀπομαγνητοφωνημένη συνέντευξη τοῦ Μακαριστοῦ Ἐπισκόπου Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας Κοσμᾶ, 8 χρόνια πρίν, στήν ἐκπομπή «ΑΠΟΨΕΙΣ» στό τηλεοπτικό κανάλι SUPER B, γιά τό νομοσχέδιο γιά τή συμβίωση τῶν ὁμοφυλοφίλων.

Ἐπίσκοπος: Σᾶς εὐχαριστῶ πού μοῦ δίνετε μιά ἀφορμή νά ποῦμε τήν ἀλήθεια, ὄχι δικό μας λόγο. Καί λέω τήν ἀλήθεια γιατί: Εἴμαστε ἄνθρωποι, δέν εἴμαστε ξεκάρφωτοι, νά τό πῶ ἁπλά, στή γῆ αὐτή καί ἡ ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ καί ἡ ἐπιστήμη ὁμολογοῦν ὅτι ὁ ἄνθρωπος πλάστηκε ἀπό τόν Τριαδικό Θεό. Καί ὁ Τριαδικός Θεός «ἄρσεν καί θῆλυ ἐποίησεν». Ἄνδρα καί γυναίκα. Καί τούς καλεῖ νά κάνουν οἰκογένεια μέ τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ.

Ἄς θυμηθοῦμε πώς μόλις ὁ Θεός ἔπλασε τούς πρωτοπλάστους τούς εὐλόγησε και εἶπε «αὐξάνεσθε καί πληθύνεσθε». Ἄς θυμηθοῦμε ὅτι μετά τόν κατακλυσμό, πάλι εὐλόγησε τήν οἰκογένεια τοῦ Νῶε καί εἶπε «αὐξάνεσθε καί πληθύνεσθε». Μέ τήν εὐλογία λοιπόν τοῦ Θεοῦ, καλοῦνται ὁ ἄνδρας καί ἡ γυναίκα, μέσα στό γάμο, μέσα στήν οἰκογένεια, νά κάνουν εὐλογημένη οἰκογένεια, νά ὁλοκληρώσει ὁ ἕνας τόν ἄλλον, νά ἰσορροπήσουν, νά χαροῦν, νά εὐτυχήσουν, νά ἑνωθοῦν, νά φέρουν ἀπογόνους στόν κόσμο καί ὁ πατέρας και ἡ μάνα φυσιολογικά νά ἀναθρέψουν τό παιδί τους, γιατί τό παιδί ὅταν ἔχει μπαμπά καί μαμά, μή λησμονοῦμε τήν ἀλήθεια, πραγματικά χαίρει, εἰρηνεύει, ἀπό μικρό χτυπάει τά χεράκια του, ζεῖ τήν εὐτυχία! Σήμερα, ἀγνοοῦμε καί τό τί ἔκανε ὁ Θεός καί τό τί θέλει ὁ Θεός καί τό τί θέλει ἡ ζωή μας καί τό τί θέλει ἡ πρόοδός μας καί ἡ ἰσορροπία μας τέλος πάντων!

Καί ἔρχονται μερικοί καί θέλουν νά συζήσουν μέ μιά ὑπογραφή! Δέν ξέρω! Τόσο κτηνώδεις εἶναι; Τόσο χαμηλά ἔπεσαν; Μέ μιά ὑπογραφή νά ζήσουν δύο ἄντρες μαζί ἤ δύο γυναῖκες; Μά τέλος πάντων, καλά ποῦ ζοῦμε; Βρισκόμαστε στήν Ἑλλάδα; Στήν πατρίδα τῶν ἡρώων, τῶν μαρτύρων, τῶν Ἁγίων; Θαύματα ζοῦμε καθημερινά! Ποῦ εἶναι αὐτοί οἱ ἄνθρωποι; Τόσο ξύπνησαν; Δέν ξύπνησαν! Θολώθηκαν! Πορώθηκαν! Ἀποκτηνώθηκαν καί θέλουν νά παντρέψουν τώρα ἄντρα μέ ἄντρα! Τί νά κάνει αὐτός; Τί παιδιά νά ἀναθρέψει; Πῶς νά κάνει οἰκογένεια ὁ ἄντρας μέ τόν ἄνδρα; Συγχωρέστε με! Πῶς ἡ γυναίκα μέ τή γυναίκα; Οὔτε τά ζῶα δέν ἔχουν παρά φύσιν ἕνωση! Τό σκεφθήκανε αὐτό; Τά ζῶα μόνο τή φυσική τους πορεία καί ἕνωση ἕχουν!

26 Ἰανουαρίου. Ξενοφῶντος ὁσίου καὶ τῆς συνοδείας αὐτοῦ (ϛ΄ αἰ.)· Κλήμεντος ὁσίου τοῦ Ἀθηναίου (†1111). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Παρ. λβ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Πέτρ. α΄ 1 - β΄ 10).

Α Πε. 1,1           Πέτρος, ἀπόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐκλεκτοῖς παρεπιδήμοις διασπορᾶς Πόντου, Γαλατίας, Καππαδοκίας, Ἀσίας καὶ Βιθυνίας,

Α Πε. 1,1                    Ο Πετρος, απόστολος του Ιησού Χριστού, εις σας τους εκλεκτούς του Θεού, οι οποίοι είσθε τώρα προσωρινοί κάτοικοι, διασκορπισμένοι εις τας χώρας του Ποντου, της Γαλατίας, της Καππαδοκίας, της Ασίας και της Βιθυνίας,

Α Πε. 1,2           κατά πρόγνωσιν Θεοῦ πατρός, ἐν ἁγιασμῷ Πνεύματος, εἰς ὑπακοὴν καὶ ῥαντισμὸν αἵματος Ἰησοῦ Χριστοῦ· χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη πληθυνθείη.

Α Πε. 1,2                   και έχετε γίνει εκλεκτοί, σύμφωνα με την αγαθήν προγνώσιν του Θεού και Πατρός, με τον αγιασμόν, που χαρίζει το Πνεύμα το Αγιον, δια να υπακούσετε στο θέλημα του Κυρίου και λάβετε την απολύτρωσιν, που επήγασεν από το χυθέν αίμα του Ιησού Χριστού, εύχομαι η χάρις και η ειρήνη να αυξάνη και να πληθύνεται εις σας.

Μία δυσώδης διαβολοπανήγυρη…

Μία δυσώδης διαβολοπανήγυρη…

Νεκτάριος Δαπέργολας

Ἡ Ἰνδιάνα μάγισσα, ποὺ ἀφοῦ ἔκανε τὶς δαιμονικὲς ἐπικλήσεις της σὲ κάποια ἀκατάληπτη γλῶσσα, ἄρχισε νὰ «εὐλογεῖ» τοὺς συνέδρους βήχοντας καὶ φυσῶντας πάνω στὰ κεφάλια τους, ἦταν μία σοκαριστικὴ γιὰ κάποιους, ἀλλὰ γιὰ τὸν ὑποφαινόμενο ἁπλῶς μία ἀπολύτως ἁρμονικὴ καὶ ταιριαστὴ εἰκόνα γιὰ τὶς ἐτήσιες ἐργασίες τοῦ «Παγκόσμιου Οἰκονομικοῦ Φόρουμ», ποὺ πραγματοποιοῦνται αὐτὲς τὶς μέρες στὸ Νταβὸς τῆς Ἑλβετίας.

Μία δυσώδη τοὐτέστιν διαβολοπανήγυρη, στὴν ὁποία δίνουν τὰ διαπιστευτήριά τους κάθε χρόνο διάφοροι σπιθαμιαῖοι ἡγέτες καὶ ἠγετίσκοι καὶ κάθε λογῆς ἀκόμη γελοῖοι καρνάβαλοι ποὺ ὑποτίθεται ὅτι κατέχουν ὑψηλὲς θέσεις ἐξουσίας στὸν πλανήτη, ἀλλὰ στὴν πραγματικότητα παίρνουν τὶς ἐντολὲς τους μέσῳ τοῦ διαβόητου σιχάματος ὀνόματι Κλάους Σβὰμπ (ποὺ κι αὐτὸς μαριονέτα ἀλλωνῶν βεβαίως εἶναι) - καθὼς καὶ μέσῳ ἑτέρων ἀκόμη μεσαζόντων - καὶ μαζεύονται κάθε τόσο σὲ διάφορα «συνέδρια» ἀνὰ τὸν πλανήτη, ὅπως αὐτό του Νταβός, γιὰ νὰ «τὰ ποῦν» καὶ νὰ χαριεντιστοῦν.

...πρός τή Μικρά Ἁγία Ἅννα....

Ο Ιερομόναχος Διονύσιος Μικραγιαννανίτης (μπροστά) μαζί με τον Άγιο Γέροντα Γεράσιμο Μικραγιαννανίτη τον Υμνογράφο, επιστρέφοντας από τη μονή Αγίου Παύλου στη Μικρά Αγία Άννα....

πηγή

https://proskynitis.blogspot.com/2024/01/blog-post_883.html