π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος - «Ὅταν φτάσουμε νὰ κάνουμε καὶ νόμους ὑπὲρ τῶν ὁμοφυλόφιλων τότε..»

Ὁμιλία του Μακαριστού Γέροντος (1927 – 2006) πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.

Ἡ πνευματικὴ χαρά, Ἁγ. Παϊσίου-Πάθη καὶ ἀρετές, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ πνευματικὴ χαρά, Ἁγ. Παϊσίου-Πάθη καὶ ἀρετές, 14-2-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἡ ὑπομονή στούς πειρασμούς, Ἁγίων Ἐφραίμ Σύρου, καί Πέτρου Δαμασκηνοῦ, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ ὑπομονή στούς πειρασμούς, Ἁγίων Ἐφραίμ Σύρου, καί Πέτρου Δαμασκηνοῦ, 14-2-2024, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορ.

 

Παιδιὰ καὶ ἔφηβοι στὸ διαδίκτυο -Ἡ ἀγωγὴ γίνεται τὰ 7 πρῶτα χρόνια , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἡ ἀφαίρεση τοῦ Ἐσταυρωμένου ἀπὸ τὸ ἱερό, εἶναι μιὰ μορφὴ εἰκονομαχίας, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Χρειάζεται διάκριση ποιούς ὁμιλητὲς ἀκοῦμε στὸ διαδίκτυο , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ρήσεις καὶ Διηγήσεις Ἁγίου Παϊσίου (τόζ-τπγ). Ἀπὸ τὴν Ἀσκητικὴ καὶ Ἡσυχαστικὴ Ἁγιορείτικη Παράδοση

το­ζ’

«Πρέ­πει νά εἴ­μα­στε ἀ­γω­νι­στές καί ὄ­χι μό­νο θαυ­μα­στές. Δέν ὠ­φε­λεῖ νά θαυ­μά­ζου­με μό­νο το­ύς Ἁ­γί­ους∙ χρει­ά­ζε­ται νά μποῦ­με στό στά­διο, νά ἀ­να­σκουμ­πω­θοῦ­με καί νά πα­λα­ί­ψου­με. Πολ­λοί συ­νη­θί­ζουν νά κά­θων­ται ἀ­να­παυ­τι­κά στίς πο­λυ­θρό­νες, νά τρῶ­νε πα­σα­τέμ­πο καί νά χει­ρο­κρο­τοῦν, χω­ρίς νά ἀ­γω­νί­ζων­ται. Ἔ­τσι ὅ­μως δέν γί­νε­ται προ­κο­πή».

το­η’

«Χρει­ά­ζε­ται προ­σο­χή, για­τί ἡ ἁ­μαρ­τί­α καί ἡ κα­κή συ­νή­θεια μπο­ροῦν καί με­τά ἀ­πό θα­ύ­μα­τα, ἐ­άν ἀ­με­λή­ση κα­νε­ίς, νά τόν πα­ρα­σύ­ρουν στά δί­χτυ­α τοῦ κα­κοῦ. Ἕ­νας δαι­μο­νι­σμέ­νος ἦρ­θε ἐ­δῶ καί τό δαι­μό­νιο ἔ­φυ­γε, ἀλ­λά στήν συ­νέ­χεια ὁ ἴ­διος δέν πρό­σε­ξε, ἔ­πε­σε σέ ἀ­νη­θι­κό­τη­τες καί ξα­να­δαι­μο­νί­στη­κε».

το­θ’

«Νά δι­νώ­μα­στε στόν ἀ­δελφό γιά νά μᾶς δο­θῆ ὁ Χρι­στός».

Ὁ ἅγιος νεομάρτυρας Γεώργιος ὁ Σέρβος

Ο άγιος νεομάρτυρας Γεώργιος ο Σέρβος (1515)

11 Φεβρουαρίου

Ο νέος και ευσεβής Γεώργιος, από την πόλη Κράτοβο της Σερβίας (σημ. στην περιοχή των Σκοπίων), για να γλυτώσει το παιδομάζωμα των Τούρκων επί σουλτάνου Βαγιαζήτ, εγκατέλειψε την πατρίδα του και εγκαταστάθηκε στην Σόφια, όπου παρακολούθησε την διδασκαλία ενός ευσεβούς ιερέως, ονόματι Πέτρου, ασκώντας παράλληλα το επάγγελμα του χρυσοχόου.

Σε ηλικία δεκαοκτώ ετών, κάποιοι Τούρκοι, διακρίνοντας τις ικανότητες και τις αρετές του, προσπάθησαν να τον κάνουν να αλλαξοπιστήσει, αλλά ματαίως. Μένοντας ακλόνητος ωσάν βράχος στις απατηλές υποσχέσεις, τους αντέταξε ως απόδειξη της αλήθειας της πίστεώς μας την μαρτυρία των θαυμάτων που επιτελούν τα λείψανα των αγίων.

Το Άγιο Πνεύμα ενέπνευσε τέτοια σοφία στις αποκρίσεις του, ώστε οι Τούρκοι ωρυόμενοι για να μην τον ακούνε, απαίτησαν από τον δικαστή να τον φυλακίσει. Ο δάσκαλός του, ο ιερέας Πέτρος, κατόρθωσε να φθάσει ως το κελλί της φυλακής και τον ενεθάρρυνε, από φόβο μήπως ο Γεώργιος δειλιάσει ενώπιον των βασανιστηρίων που ετοίμαζαν γι’ αυτόν.

Σοφία Μπεκρῆ: Ἡ διαχρονική ἑλληνική γλῶσσα καί ἡ συνεχής κακοποίησή της

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος

Ἡ 9η Φεβρουαρίου ἔχει ὁριστῆ ὡς Ἡμέρα Ἑλληνικῆς Γλώσσας. Ὅπως κατὰ τὴν ἑορτὴ ἑνὸς Ἁγίου λέμε «μνήμη Ἁγίου, μίμησις Ἁγίου», ἔτσι καὶ κατὰ τὸν ἑορτασμὸ τῆς γλώσσας μας, ἂς ποῦμε «μνήμη γλώσσας, μίμησις τῶν τρόπων της», καθ’ ὅσον ἡ γλώσσα –καὶ μάλιστα ἡ ἑλληνική, «ἡ μητέρα τῶν γλωσσῶν»- εἶναι φορέας ἀξιῶν, ἰδεωδῶν, προτύπων, ἐν τέλει πολιτισμοῦ, τρόπου καὶ στάσεως ζωῆς.

Ἕνα κύριο, βεβαίως, χαρακτηριστικὸ τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας, στὴν πορεία τῶν 4000 περίπου χρόνων ζωῆς της, εἶναι ἡ θαυμαστὴ ἑνότητα καὶ ἡ ἀδιάλειπτη συνέχειά της, ὥστε, ὅταν γίνεται λόγος γιὰ ἀρχαία, ἀττικοκοινή, ἑλληνιστικὴ κοινή, λογία-καθαρεύουσα, δημοτικὴ ἢ νεοελληνικὴ γλῶσσα, νὰ μὴν ἐννοῇ κανεὶς ὅτι πρόκειται γιὰ διαφορετικὲς γλῶσσες ἀλλὰ γιὰ διαφορετικὲς ἐξελικτικὲς μορφὲς τῆς ἰδίας γλώσσας.

Ἡ ἑλληνική, μάλιστα, γλῶσσα εἶχε τέτοια πολιτισμικὴ ἐμβέλεια ὥστε, ἀπὸ τὸν 3ο αἰ. π.Χ., ἐπεκράτησε ἀρχικὰ στὸν χῶρο τοῦ πνεύματος, παραμερίζοντας ἀκόμα καὶ μερικὲς ἐθνικὲς γλῶσσες (λατινικά, ἑβραϊκά), καὶ γινόμενη, παράλληλα, τὸ κοινὸ πολιτισμικὸ ὄργανο ὅλων τῶν κατακτημένων λαῶν τῆς Ἀνατολῆς.

Σὲ ὅ τι ἀφορᾶ τὴν διαχρονικότητα τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας ἀρκεῖ μιὰ μικρὴ μόνον ἀνάγνωση τοῦ προοιμίου τῆς Ὀδύσσειας, γιὰ νὰ μᾶς πείσῃ: Ἀπὸ τὶς 70 περίπου λέξεις τοῦ προοιμίου, μαζὶ μὲ ἄρθρα καὶ συνδέσμους, οἱ 45 περίπου εἶναι κατανοητές, διότι σῴζονται ὡς παράγωγα ἢ σύνθετα στὴν νεοελληνική, οἱ 15 εἶναι αὐτούσιες (ἄνδρας, μοῦσα, ἱερός, ἄνθρωπος, πόντος, ψυχή, ἑταῖρος, νόστος, αὐτός, θεά κ.α.) καὶ οἱ ὑπόλοιπες (ἔννεπε, ἀρνύμενος, ἱέμενος), ποὺ δὲν εἶναι γνωστές, δὲν δημιουργοῦν δυσκολία στὴν γενικὴ κατανόηση τοῦ κειμένου. Ἐξ ἄλλου, τὸ μεγαλύτερο μέρος τοῦ λεξιλογίου τῆς ὁμηρικῆς γλώσσας σώζεται στὴν ν.ἑ. εἴτε αὐτούσιο εἴτε κυρίως σὲ ῥίζες λέξεων (ὁμόρριζα), σύνθετα καὶ παράγωγα. Ὁμηρικὲς εἶναι οἱ λέξεις: ὕδωρ (λέμε: ὑδραγωγεῖο, ὑδροφόρα κ.λπ.), αὐδὴ (λέμε ἄναυδος, ἀπηύδησα), ἄρουρα (λέμε ἀρουραῖος, ἄροτρο), δέρκομαι (λέμε ὀξυδερκὴς), λῶπος (λέμε λωπο-δύτης), πολύ-πλαγκτος (= περιπλανημένος, λέμε πλαγκτόν), Τηλέμαχος (λέμε τηλεόραση, τηλεπάθεια, κ.λπ.).

Κυριακή ΙΖ Ματθαίου. «Ὁ μολυσμός σαρκός καί πνεύματος» , π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[:Β΄Κορ.6,76-7,1]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

με θέμα:

«Ο ΜΟΛΥΣΜΟΣ ΣΑΡΚΟΣ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 5-2-1995]

[Β311]

Ο Παύλος, αγαπητοί μου, στην σημερινή αποστολική του περικοπή, κάνει ένα προσκλητήριον αποδοχής των πολυτίμων επαγγελιών του Θεού και προβάλλει τις προϋποθέσεις. Αυτές οι πολύτιμες υποσχέσεις του Θεού είναι ότι ο κάθε πιστός αποτελεί ναόν του Θεού και ναός του Θεού είναι ολόκληρη η ύπαρξις του ανθρώπου· και το σώμα του και η ψυχή του. Και εις αυτόν τον ναόν του Θεού, τον άνθρωπον, έρχεται να κατοικήσει ο Ζων Θεός. Εξάλλου, «ναός», αυτό σημαίνει. Κατοικία. Και όχι μόνο θα κατοικήσει ο Θεός στον κάθε άνθρωπο, τον πιστόν, με στατικό χαρακτήρα, αλλά με δυναμικόν. Γιατί, λέγει: «Κατοικήσω και ἐμπεριπατήσω»· που σημαίνει κίνησις, κινητικότητα, δυναμικότητα.

Ακόμη μία σχέσις καταπληκτική υπογραμμίζεται εδώ. Ότι θα γίνει Θεός των και αυτοί λαός Του. Και κάτι περισσότερο: Και θα γίνει πατέρας των και αυτοί παιδιά Του. Και λέγει: Σε «υἱοὺς καὶ θυγατέρας» θα κατοικήσει και θα εμπεριπατήσει. Για να δείξει ισότητα των φύλων στα προνόμια αυτά. Δεν λέγει απλώς και αόριστα «εις τους ανθρώπους». Αλλά λέγει : «Θα είσαστε υιοί μου και θυγατέρες μου». Κι έτσι εδώ βλέπει κανείς αυτήν την αποδοχήν της ισότητος των φύλων, εκ μέρους του Θεού.Αγαπητοί μου, η διαφορά των φύλων δεν είναι παρά μόνο για να υπάρξει αυτό που λέμε γέννησις νέου ανθρώπου. Κατά τα άλλα, ο άνδρας και η γυναίκα είναι το ίδιο. Άνθρωπος ο ένας, άνθρωπος και ο άλλος. Προνόμια ο ένας, προνόμια και ο άλλος· τα ίδια. Αιώνιον ζωήν ο ένας, αιώνιον ζωήν και ο άλλος.

Ἀναθρέψτε τὰ παιδιά σας Ἐπαναστάτες... ΄ Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

«Εκκλησία και επαναστατική παιδαγωγική».

~ Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

*Η Εκκλησία του Χριστού από την αρχή φέρει επαναστατικό χαρακτήρα.

*Ο Χριστός δεν σήκωνε εξεγέρσεις ενάντια στην εξουσία του κράτους, με στόχο μία εφήμερη αλλαγή τοπικής σημασίας· ο Χριστός εργαζόταν για μια επανάσταση που είχε ως στόχο την καθολική παγκόσμια ανατροπή…

Πήγε πέρα και βαθύτερα απ’ όλους τους επαναστάτες του κόσμου. Στο δένδρο του κακού δεν κλάδευε κλαριά και δεν καθάριζε τα φύλλα, αλλά έβαζε το τσεκούρι στην ίδια τη ρίζα. Δεν βιαζόταν να δει γρήγορα την επιτυχία του έργου Του· Του αρκούσε η πίστη Του στην επιτυχία.

«Επαναστατήστε πρώτα εναντίων του εαυτού σας και ύστερα ενάντια στον κόσμο» – αυτό το μήνυμα θα μπορούσε να βγει από το κύριο κήρυγμα του Χριστού. Τούτο ήταν το εργαλείο για λάξευμα και για λείανση…

15 Φεβρουαρίου. Ονησίμου ἀποστόλου (†109). Εὐσεβίου ὁσίου (ε΄ αἰ.), Μαΐωρος μάρτυρος, Ἀνθίμου ὁσίου (τοῦ Βαγιάνου) τοῦ ἐν Χίῳ (†1960). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Πέμπτης ιβ´ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Β΄ Κορ. ζ΄ 1-10).

Β Κορ. 7,1          Ταύτας οὖν ἔχοντες τὰς ἐπαγγελίας, ἀγαπητοί, καθαρίσωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος, ἐπιτελοῦντες ἁγιωσύνην ἐν φόβῳ Θεοῦ.

Β Κορ. 7,1                 Εφ' όσον, λοιπόν, αγαπητοί, έχομεν αυτάς τας μαγάλας υποσχέσστου Θεού, ας καθαρίσωμεν τους εαυτούς μας από κάθε μολυσμόν σαρκός και πνεύματος, αγωνιζόμενοι και συνεχώς προχωρούντες μέχρι τέλους στον δρόμον της αγιότητος, με φόβον Θεού.

Κάνε ἀγάπη καὶ πές μου πῶς θὰ σωθῶ;

Ερώτηση

Ένας αδελφός ρώτησε το μεγάλο Γέροντα, λέγοντας: Κάνε αγάπη και πες μου πως θα σωθώ. Και να ξέρεις ό,τι είπα στο λογισμό μου πως θα υποταχθώ σε ό,τι μου υποδείξει η επιστολή σου.

Απόκριση Βαρσανουφίου.

Αν άληθινά θέλεις νά σωθείς, απόδειξε με την πράξη ό,τι ακόυσες όσα θα σου πώ. Σήκωσε τα πόδια πάνω από τη γη και ανύψωσε το νου σου στον ουρανό και εκεί ας είναι η μελέτη σου νύκτα και ημέρα, παλεύοντας με όση δύναμη διαθέτεις να δείς τον εαυτό σου πιό άμαρτωλό, κάτω από κάθε άνθρωπο. Αυτή είναι η άληθινή όδός. Εκτός απ’ αυτή δέν ύπάρχει αλλη γι’ αυτόν πού θέλει να σωθεί, με τη δύναμη του Χριστού

«Στὰ λόγια μας ζητᾶμε τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ μὲ τὶς πράξεις μας Τὸν ἀπομακρύνουμε».

«Στα λόγια μας ζητάμε την βοήθεια του Θεού, αλλά με τις πράξεις μας Τον απομακρύνουμε».

Στάρετς Ιωάννης Κρεστιάνκιν (♰ 5 Φεβρουαρίου 2006)

https://proskynitis.blogspot.com/2024/02/blog-post_73.html