Ἡ ἀδικία σήμερα, Ἁγ. Παϊσίου-Με πόνο καὶ ἀγάπη γιὰ τὸν σύγχρονο ἄνθρωπο, 28-2-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://hristospanagia3.blogspot.com
Πέμπτη 29 Φεβρουαρίου 2024
Πνευματικὴ πρόοδος ὑπάρχει ὅταν ὑπάρχει ταπείνωση, Ἁγ. Παϊσίου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορειτου
Πνευματικὴ πρόοδος ὑπάρχει ὅταν ὑπάρχει ταπείνωση, Ἁγ. Παϊσίου-Πάθη καὶ ἀρετές, 28-2-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορειτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://hristospanagia3.blogspot.com
Συνειδητοὶ Χριστιανοὶ
Συνειδητοὶ Χριστιανοὶ
Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση
Ὅποιος πιστεύει ὅτι εἶναι συνειδητὸς χριστιανός, χωρὶς νὰ ἀναλαμβάνει ὑποχρεώσεις, πλανᾶται. Ὁ ἅγιος Πορφύριος ἔλεγε ὅτι «ἀπαιτεῖται θυσία ἀγάπης γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ γιὰ τὸν πλησίον». Ἡ λέξη «θυσία» εἶναι ἄγνωστη στοὺς περισσότερους σύγχρονους ἀνθρώπους, ἢ ἀκριβέστερα περιμένουν τὶς θυσίες τῶν ἄλλων γιὰ λογαριασμό τους! Λησμονοῦν ὅτι ὁ Χριστὸς σταυρώθηκε γιὰ τὴ δική τους σωτηρία. Ἀλλὰ καὶ ἑκατομμύρια χριστιανοί, κατὰ τοὺς αἰῶνες τῶν διωγμῶν, θυσιάστηκαν γιὰ τὴν πίστη.
Στὴν ἐποχή μας οἱ ἄνθρωποι βασανίζονται ἀπὸ πολλὲς βιοτικὲς μέριμνες καὶ γήινες ἐπιθυμίες καὶ κάθε πρόταση γιὰ θυσία, ἔστω καὶ τὴν πιὸ μικρή, δὲν γίνεται εὔκολα δεκτή. Τοὺς ἀρέσει νὰ ἀκοῦν γιὰ τὶς θυσίες τῶν ἁγίων τοῦ παρελθόντος, ὄχι ὅμως καὶ γιὰ τὶς θυσίες ποὺ οἱ ἴδιοι πρέπει νὰ κάνουν, παρόλο ποὺ ἔχουμε συγχρόνους ἁγίους ποὺ μᾶς ἔχουν δώσει πάρα πολλὰ παραδείγματα. Σημειώνουμε ἐνδεικτικὰ μερικὰ ἀπὸ τὴ ζωή τους.
Ἡ ἀφοσίωσή τους στὸ Χριστὸ ἦταν σταθερή, ἐνῷ ὁ κόσμος τοὺς ἄφηνε ἀδιάφορους.
Ἦταν ἐλεύθεροι ἀπὸ τὸ κοσμικὸ φρόνημα, γι’ αὐτὸ δὲν εἶχαν πολλὲς βιοτικὲς καὶ μάταιες μέριμνες.
Ἡ λατρεία τοῦ Θεοῦ ἦταν ἡ δεύτερη ἀναπνοή τους.
†Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων ἐννέα μαρτύρων τῆς Κολά, ἐν Γεωργίᾳ.
Τό μαρτύριο τῶν ἐννέα παιδομαρτύρων ἔγινε τόν 6ο αἰώνα μ.Χ. στή Γεωργία.
Σ᾿ ἕνα μεγάλο χωριό τῆς νοτιοδυτικῆς Γεωργίας, στήν πεδιάδα Κολά, ὅπου εὑρίσκονται οἱ πηγές τοῦ ποταμοῦ Κύρου, ἐζοῦσαν ἐλάχιστοι Χριστιανοί. Οἱ περισσότεροι κάτοικοι ἦσαν ἀκόμη εἰδωλολάτρες. Τά παιδιά τῶν Χριστιανῶν ἔπαιζαν μέ τά παιδιά τῶν εἰδωλολατρῶν καί μόλις ὁ ἱερεύς ἐκτυποῦσε τήν καμπάνα γιά τόν ῾Εσπερινό, ἄφηναν τό παιχνίδι καί ἔτρεχαν στήν ἐκκλησία. Τά ἀκολουθοῦσαν ὅμως πάντοτε ἐννέα ἀπό τά παιδιά τῶν εἰδωλολατρῶν· ὁ Γουαράμ, ὁ Μπακάρ, ὁ Βάτσε, ὁ Μπατζίμι, ὁ Τάτσι, ὁ Τζουανσέρι, ὁ Ραμάζι καί ὁ Παρσμάν. Μά σάν ἔφθαναν στήν πύλη τοῦ ναοῦ, οἱ Χριστιανοί δέν ἐπέτρεπαν σ᾿ αὐτά νά εἰσέλθουν στό ναό. Αὐτό ἔγινε ἀρκετές φορές. Τά παιδιά ἐπέμεναν καί ἀπεφάσισαν νά βαπτισθοῦν Χριστιανοί.
῾Ο ἱερεύς τοῦ χωριοῦ, ἕνας σεβάσμιος καί ἅγιος λευΐτης, τά ἐκατήχησε καί τά ἐδίδαξε τίς εὐαγγελικές ἐντολές. Δέν ἐτολμοῦσε ὅμως νά τά βαπτίσει τήν μέρα, διότι ἐφοβόταν τούς εἰδωλολάτρες. Μιά νύχτα, λοιπόν, τά πῆρε μαζί του καί τά ὁδήγησε στόν ποταμό. Πολλοί Χριστιανοί τόν ἀκολούθησαν. Τήν ἐποχή ἐκείνη τό ποτάμι ἦταν παγωμένο.
Καρπενησίου Γεώργιος: «Ἐκφράζω τὴν λύπη μου γιὰ τὸ σκηνικὸ ποὺ ἔστησε ἡ κυβέρνηση. Τὸ νομοσχέδιο αὐτὸ ἦταν ἡ σφράγιση τῆς ταφόπλακας. Μᾶς ὁδηγεῖτε σὲ μιὰ παγκοσμιοπολτοποίηση»!
Γάμος ὁμοφυλοφίλων, μιὰ προσέγγιση στὸ θέμαΤὴν ἑβδομάδα ποὺ πέρασε ἡ Βουλὴ τῶν Ἑλλήνων ψήφισε τὸ σχετικὸ μὲ τὸ γάμο των ὁμοφυλοφύλων νομοσχέδιο. Ἀρχικὰ δὲν εἶχα τὴν πρόθεση νὰ ὀργανώσω κάποια δράση, γιατί μὲ κάλυπτε ἀπόλυτα ἡ ἀπόφαση τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ποὺ λάβαμε κατὰ τὴ συνεδρίαση τῆς 23 Ἰανουαρίου 2024. Μὲ ἐνόχλησαν ὅμως πολλὰ καὶ κυρίως οἱ σχετικὲς δηλώσεις τοῦ Πρωθυπουργοῦ περὶ Ἐκκλησίας, ὅπως τὸ ὅτι «ἢ παπᾶς παπᾶς ἢ ζευγᾶς ζευγᾶς». Θυμᾶμαι ἔντονα τὶς δηλώσεις του στὸ διάστημα τοῦ κορωνοϊοῦ καὶ τὴν προσπάθεια νὰ μᾶς πείσει ὡς Ἐκκλησία νὰ συμπορευθοῦμε στὴ διαχείριση τοῦ προβλήματος. Γράφοντας δὲ αὐτὲς τὶς σκέψεις στὸ γραφεῖο μου, φέρνω ὡς εἰκόνα ἀπέναντί μου ὑπουργὸ ποὺ μὲ ἐπισκέφτηκε ἐκείνη τὴν περίοδο μὲ ντόπιους παράγοντες, προσπαθῶντας νὰ μὲ πείσει γιὰ τὴν ἀνάγκη τῆς συνεργασίας πολιτείας καὶ Ἐκκλησίας καὶ διερωτῶμαι:... Τί πιστεύουν οἱ ἄρχοντές μας; Πότε τὸ ἐννοοῦν αὐτὰ ποὺ λένε καὶ πότε ὄχι; Τὸ ἴδιο αἰσθάνθηκα καὶ μὲ τὴ βουλευτὴ τοῦ νομοῦ μας, ἡ ὁποία στὸ γραφεῖο μου πρὸ ἡμερῶν ἔλεγε πὼς προσανατολίζεται πρὸς τὴν ἀποχὴ καὶ τελικὰ ψήφισε ΝΑΙ καὶ ἐπιπλέον πανηγύριζε μέσα στὴ Βουλή. Αὐτὸ τελικὰ μὲ ὠθεῖ στὸ νὰ γράψω τὰ ὅσα ἀκολουθοῦν, χωρὶς σὲ αὐτὸ τὸ κείμενο νὰ ὑπάρχει κάποια θεολογικὴ προσέγγιση τοῦ θέματος.
Ἀδιαμφισβήτητο τὸ γεγονὸς τῶν συνεχῶς αὐξανομένων προβλημάτων τῆς κοινωνίας μέσα στὰ ὁποῖα ζοῦμε. Ἀσθένειες, δυσβάστακτες ἀκρίβειες τῶν καταναλωτικῶν ἀγαθῶν, ἀγωνίες γιὰ ἐθνικὰ θέματα, διαμαρτυρίες – ἐξεγέρσεις μεγάλων κοινωνικῶν ὁμάδων – κλάδων δημιουργοῦν τὴν εἰκόνα μιᾶς ἔκρυθμης κοινωνίας, μιᾶς κοινωνίας ἡ ὁποία αἰσθάνεται προδομένη, ἐγκαταλειμμένη, χωρὶς στήριγμα ἢ ἐλπίδα γιὰ τὸ μέλλον της. Μέσα σὲ ὅλα αὐτὰ ἦρθε πρὸ ἡμερῶν καὶ ἡ ψήφιση στὴ βουλὴ τοῦ σχετικοῦ νομοσχεδίου.
«Ἡ ἐξέλιξη τοῦ λογισμοῦ καί ἡ ἀντιμετώπισή του» Ἅγιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης, π. Σωφρονίου, 23ο Μέρος. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
«Ἡ ἐξέλιξη τοῦ λογισμοῦ»[1] εἶναι ὁ τίτλος τοῦ κεφαλαίου πού θά ἀρχίσουμε νά ἐξετάζουμε σήμερα. Καί εἶναι ἕνα ἐκτενές κεφάλαιο τοῦ Ἁγίου Σιλουανοῦ, ἀπό τό βιβλίο τοῦ Ἁγίου Σιλουανοῦ, τό γράφει ὁ π. Σωφρόνιος, καί ἀφορᾶ στόν λογισμό καί πῶς ἐξελίσσεται καί γίνεται καί ἁμαρτία μέσα στόν ἄνθρωπο. Καί μετά, ἄν μπορέσει ὁ ἄνθρωπος πού ἔχει συγκατατεθεῖ στήν ἁμαρτία, προχωρεῖ καί στό τελικό στάδιο, στήν ἔμπρακτη ἁμαρτία, πού τήν κάνει πλέον καί μέ τό σῶμα. Ἡ ρίζα ὅμως τῆς ἁμαρτίας εἶναι στόν λογισμό, ὁ ὁποῖος ἔχει κάποια στάδια (ἡ ἁμαρτία μέσα μας). Τό πρωταρχικό στάδιο δέν εἶναι ἁμαρτία, εἶναι μία προσβολή. Ὅπως καί ὁ Κύριος εἶχε προσβολή πειρασμοῦ στήν ἔρημο ἀπό τόν διάβολο, ἀλλά βεβαίως δέν ὑπέκυψε καθόλου. Καί εἶναι ὁ τελείως ἀναμάρητος καί ὁ ἀπείρως καθαρός Κύριος! Ἀλλά μᾶς δίνει αὐτή τήν δυνατότητα καί σέ μᾶς, νά φυλᾶμε τόν νοῦ μας καθαρό.
Λέγει ὁ π. Σωφρόνιος: «Ἡ ἁμαρτία πραγματοποιεῖται περνώντας ἀπό τίς καθορισμένες φάσεις τῆς ἐσωτερικῆς της ἐξελίξεως. Πρώτη μορφή εἶναι μία πνευματική ἐπίδραση, πού προσεγγίζει ἀπό ἔξω τόν ἄνθρωπο καί πού ἀρχικά μπορεῖ νά εἶναι ἐντελῶς ἀσαφής καί ἀόριστη», κάτι τό ἀκαθόριστο ἡ πρώτη ἐπίδραση. «Τό πρωταρχικό στάδιο μορφοποιήσεως εἶναι ἡ ἐμφάνιση μιᾶς «εἰκόνας» στό ἐσωτερικό «ὀπτικό» πεδίο τοῦ ἀνθρώπου». «Εἰκόνα» ἡ λέξη σέ εἰσαγωγικά μέσα, ἕνα κάτι πού ἐμφανίζεται στό ἐσωτερικό «ὀπτικό» πεδίο τοῦ ἀνθρώπου. «Καί ἐφόσον αὐτό δέν ἐξαρτᾶται ἀπό τή θέληση τοῦ ἀνθρώπου, δέν λογίζεται ὡς ἁμαρτία»[2]. Δέν εἶναι ἁμαρτία αὐτό τό πράγμα.
«Οἱ εἰκόνες ἄλλοτε ἔχουν χαρακτήρα ἐποπτικό, ἄλλοτε κυρίως νοητικό καί συχνότερα μικτό. Ὅταν ὅμως οἱ ἐποπτικές εἰκόνες σέρνουν πίσω τους αὐτή ἤ ἐκείνη τήν σκέψη, τότε οἱ ἀσκητές ἀποκαλοῦν ὅλες τίς εἰκόνες «λογισμούς»», ὅταν δηλαδή ἡ εἰκόνα συνδέεται καί μέ μία σκέψη. «Στόν ἀπαθή ἄνθρωπο ὁ «κυρίαρχος» νοῦς», νοῦς ὁ ὁποῖος πλέον εἶναι ὁ κυβερνήτης στόν ἀπαθή ἄνθρωπο, κυβερνάει ὁ νοῦς, σ’ αὐτόν τόν ἄνθρωπο λοιπόν, «μπορεῖ νά προσηλώσει τήν προσοχή του - ὁ νοῦς - στόν ἐπερχόμενο λογισμό ὡς γνωστική δύναμη τοῦ εἶναι, παραμένοντας τελείως ἐλεύθερος ἀπό τήν ἐξουσία τοῦ λογισμοῦ. Ἄν, ὅμως, ὑπάρχει μέσα στόν ἄνθρωπο «τόπος», κατάλληλο ἔδαφος, εὔνοια πρός τό πνεῦμα πού περιέχει ὁ λογισμός, τότε ἡ ἐνέργεια τοῦ λογισμοῦ ἐπιδιώκει νά καταλάβει βιαίως τόν ψυχικό κόσμο τοῦ ἀνθρώπου. Καί τό κατορθώνει, προκαλώντας στήν ψυχή, πού ἔχει προδιάθεση γιά τό πάθος, ἕνα αἴσθημα ἡδονῆς, πού προσιδιάζει στό α΄ ἤ β΄ πάθος. Ἀκριβῶς σέ αὐτήν τήν ἡδονή συνίσταται ὁ «πειρασμός»». Ὁ διάβολος δηλαδή μᾶς φέρνει κάποιες ἡδονές, οἱ ὁποῖες προσιδιάζουν σ’ αὐτό τό πάθος πού ὑπάρχει μέσα μας, καί ἐκεῖ προσπαθεῖ νά καταλάβει ὅλη τήν ψυχή διαμέσου τῆς ἡδονῆς.
Ἡ βρετανικὴ ἐφημερίδα "The Sun" διαφημίζει ὡς «τουρκικὸ» τὸ Καστελλόριζο ἀναπαράγοντας τὴν τουρκικὴ προπαγάνδα!
Γράφει ὁ Καλλιντέρης ΝικόδημοςΛαμβάνοντας ὑπόψη τὴν ἐγγύτητα τοῦ ἀκριτικοῦ ἑλληνικοῦ νησιοῦ (ἐν. τὴ Μεγίστη) μὲ τὰ τουρκικὰ παράλια ἡ ἐφημερίδα τὸ παρουσιάζει στὸ εὐρὺ ἀναγνωστικό της κοινὸ μὲ τὴν τουρκικὴ ὀνομασία του!
Τὸ πρόβλημα θὰ ἦταν πιὸ περιορισμένο ἂν παρεμφερεῖς θέσεις ποὺ θωπεύουν τὴν τουρκικὴ διεκδικητικότητα δὲν ἐξέφραζαν σημαίνουσες προσωπικότητες τοῦ ἐγχώριου ἀκαδημαϊκοῦ καὶ πολιτικοῦ κατεστημένου!
Ἐνῷ τὸ διεθνὲς δίκαιο τῆς θάλασσας (UNCLOS) εἶναι κρυστάλλινο ὡς πρὸς τὴν ἑλληνικὴ κυριαρχία καὶ τὰ κυριαρχικά μας δικαιώματα σὲ Αἰγαῖο καὶ Ἀνατολικὴ Μεσόγειο, κάποιοι δημοσιολογοῦντες καὶ δυστυχῶς κατέχοντες νευραλγικὲς θέσεις ὡς πρὸς τὴν διαμόρφωση καὶ λήψη ἀποφάσεων στὰ πεδία τῆς ἐξωτερικῆς... καὶ τῆς ἀμυντικῆς πολιτικῆς ἐφευρίσκουν διάφορες ἀλλόκοτες θεωρίες συντείνουσες στὴν συρρίκνωση τῶν ἐθνικῶν μας δικαίων! Ἐνῷ ὀμνύουν ἀκατάπαυστα στὸ διεθνὲς δίκαιο, τὸ «λησμονοῦν» ὅταν ἀποτελεῖ ἐργαλεῖο ὑπεράσπισης τῶν συμφερόντων τῆς Πατρίδας!
29 Φεβρουαρίου. Κασσιανοῦ ὁσίου τοῦ Ῥωμαίου. Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Πέμπτης λδ΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Α΄ Ἰω. α΄ 8 - β΄ 6).
Α Ιω. 1,8 ἐὰν εἴπωμεν ὅτι ἁμαρτίαν οὐκ ἔχομεν, ἑαυτοὺς πλανῶμεν καὶ ἡ ἀλήθεια οὐκ ἔστιν ἐν ἡμῖν.
Α Ιω. 1,8 Εάν είπωμεν, ότι δεν έχομεν αμαρτίαν, εξαπατώμεν τους εαυτούς μας και η αλήθεια του Θεού δεν υπάρχει μέσα μας.
Α Ιω. 1,9 ἐὰν ὁμολογῶμεν τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν, πιστός ἐστι καὶ δίκαιος, ἵνα ἀφῇ ἡμῖν τὰς ἁμαρτίας καὶ καθαρίσῃ ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἀδικίας.
Α Ιω. 1,9 Εάν όμως, με αυτογνωσίαν και συναίσθησιν της ενοχής μας, ομολογούμεν τας αμαρτίας μας, είναι αξιόπιστος ο Θεός, δια την τήρησιν της υποσχέσεώς του περί της αφέσεως των αμαρτιών μας, είναι δε και δίκαιος, ώστε βάσει της θυσίας του Υιού του, να συγχωρήση τας αμαρτίας μας και να μας καθαρίση από κάθε αδικίαν.
Κυριακὴ Τελώνου καὶ Φαρισαίου- Τρίῴδιο (+Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου Καντιώτου)
Τριῴδιο
Ἀπὸ τὴν Κυριακὴ τοῦ Τελώνου καὶ τοῦ Φαρισαίου μὲ τὴ χάρι τοῦ Θεοῦ, ἀγαπητοί μου, μπαίνουμε στὴν περίοδο τοῦ Τριῳδίου.
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ΑΒΒΑ ΚΑΣΣΙΑΝΟΥ ΤΟΥ ΡΩΜΑΙΟΥ, 29-2-2024
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ΑΒΒΑ ΚΑΣΣΙΑΝΟΥ ΤΟΥ ΡΩΜΑΙΟΥ, 29-2-2024
https://www.youtube.com/live/Skavs2_DJmg?si=Vz1EQ6eBvDSMd6TG
Γέρων Δαμασκηνός Κατρακούλης.
ΓΕΡΩΝ ΔΑΜΑΣΚΗΝΌΣ
Τολμηρό ανέβασμα είναι ή νοητή θεωρία εις τους μυστικούς χώρους των αγγέλων και εν συνεχεία εις τους υπερβατικούς χώρους της ησυχίας και της σιωπής, εκεί όπου κατοικεί ό Θεός.
Εκεί επιθυμούμε να φθάσομε και να ομιλήσομε με τον λατρευτό μας Θεόν. Αυτός είναι ό έρως που μας ανυψώνει συνεχώς μέχρι την τελικήν ένωσιν μετά του Θεού. Αυτός ό έρως είναι, δύναμις, δια της οποίας ο μοναχός ξέρει ν αγαπά και να θυσιάζεται έως θανάτου• είναι όλος φως, είναι όλος βασιλεία, όλος άκτιστον φως και ανέσπερο φως".
Αυτός ό έρως εκυρίευε όλην την ύπαρξιν του π. Δαμάσκηνου ...εζη μέσα εις το θείον φως.
Επρόδιδεν ακουσίως τον εαυτόν του, όταν έλεγε: