Ὁ σημερινός πολιτισμός-Ἡ σοφία τοῦ Θεοῦ στήν Δημιουργία καί το περιβάλλον, Ἁγ. Παϊσίου, 5-3-2024, Αρχιμ. Σάββα Αγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://hristospanagia3.blogspot.com
Τετάρτη 6 Μαρτίου 2024
Γέροντας Γρηγόριος Παπασωτηρίου (†): Ἀγῶνας τίμιος μέχρι τέλους
Θα χρειαστεί μια ζωή να αγωνιζόμαστε. Και το λέγω αυτό γιατί να, μερικοί ξεκινάνε και γρήγορα απογοητεύονται, απελπίζονται και λένε «δεν βγαίνει τίποτε». Μας τα ψιθυρίζει αυτά ο εχθρός μας και λέει: «Τι έκανες; Τι πέτυχες; Τίποτα δεν έκανες». Και αφήνουμε τον αγώνα, παραιτούμεθα και αποφασίζουμε να ζήσουμε, όπως ζει όλος ο κόσμος. Όχι. Όσο περισσότερο αγωνίζεσαι, τόσο περισσότερο θα σε πολεμάει ο εχθρός. Φτάνει στο σημείο τους Αγίους, αυτούς που προχώρησαν πνευματικά, να μην τους πολεμά ούτε με λογισμούς ούτε με κακούς ανθρώπους, αλλά ο ίδιος παρουσιάζεται, φοβερίζει και απειλεί και δημιουργεί σημεία και τέρατα, για να τους φοβίσει ή να τους εξαπατήσει με ψευδολογίες, με υποκρισίες. Αλλά φυσικά όταν αγωνίζονται, δεν μπορεί να τους κάνει τίποτε. Μέχρι που να πεθάνει ο άνθρωπος, ο διάβολος τον πολεμάει. Μέχρι που να πεθάνει!
Ο διάβολος πολεμάει τους εχθρούς του φυσικά. Αυτούς, οι οποίοι αγωνίζονται. Αυτούς, οι οποίοι θέλουν να ζήσουν πνευματική ζωή. Αυτούς, οι οποίοι έχουν πραγματική πίστη. Θα τους πολεμάει μέχρι τέλους της ζωής τους. Μη μας εκπλήσσει αυτό και μη λέμε: «Να, οι άλλοι (γιατί το ακούω από μερικούς που ξεκινάνε, που είναι στην αρχή) ζουν ήσυχα και εμείς όλο αγώνα, όλο δυσκολίες, προβλήματα. Ενώ οι άλλοι, οι οποίοι δεν θέλουν να αγωνισθούν, όπως αγωνιζόμαστε εμείς, δεν έχουν δυσκολίες». Δεν είναι σωστό αυτό. Οι άλλοι έχουν την φιλία τους, φιλία με τον άρχοντα του κόσμου αυτού, του αιώνος αυτού. Αλλά αυτή η φιλία είναι η καταστροφή. Αυτή η φιλία είναι απομάκρυνση από τον Θεό. Αυτή η φιλία είναι ό,τι χειρότερο μπορούμε να πάθουμε.
Αυτός που πιστεύει συνεχώς θα έχει πόλεμο, συνεχώς θα αγωνίζεται, για να καταλήξει μια μέρα στα χέρια του Θεού!
✶✶✶
Μερικές υπάρξεις θέλουν να είναι μεταξύ των πιστών, αλλά η ζωή τους είναι τόσο άσχημη και τόσο ανώμαλη… Σε κάποια κυρία της έλεγε ο σύζυγος: «Εσύ είσαι χειρότερη από εμένα. Πας στην Εκκλησία και είσαι χειρότερη από εμένα». Διότι αυτή θυμώνει, διότι αυτή φωνάζει, διότι τσιρίζει και ο σύζυγος, που δεν πάει στην Εκκλησία, που δεν έχει σχέση με την Εκκλησία, δεν τα κάνει αυτά. Είναι ήρεμος, ήσυχος άνθρωπος και γι’ αυτό της λέγει «εσύ είσαι χειρότερη από εμένα». Τώρα μπορεί να πει αυτή η γυναίκα τι πιστεύει; Επειδή πάει στην Εκκλησία και επειδή κοινωνεί, σημαίνει ότι πιστεύει; Έρχεται και στην εξομολόγηση. Τώρα τι εξομολόγηση κάνει; Μπορεί να πει τι πιστεύει; Οπωσδήποτε δεν είναι σωστή η πίστη της.
Να προσέξουμε πάρα πολύ. Όταν λέμε ότι «είμαστε πιστοί», σημαίνει ότι προσπαθούμε η ζωή μας να είναι σύμφωνη με τον νόμο του Θεού, σύμφωνη με το Ευαγγέλιο. Τότε πραγματικά πιστεύουμε, όταν αγωνιζόμαστε και προσπαθούμε. Άλλο το ότι οι αδυναμίες οι ανθρώπινες, ο πειρασμός μάς κάνει να πέφτουμε, να αμαρτάνουμε, να μην μπορούμε να εφαρμόσουμε τον νόμο του Θεού. Ταπεινωνόμαστε όμως και πάλι συνεχίζουμε τον αγώνα. Πέφτουμε, πέφτουμε. Και δέκα και είκοσι φορές την ημέρα πέσαμε, προστρέξαμε στον πνευματικό γιατρό, σηκωθήκαμε και ξαναρχίσαμε τον αγώνα πάλι. Μα ξαναπέσαμε και πάλι σηκωθήκαμε και πάλι αγώνα. Μια ζωή έτσι, αγωνιζόμαστε κατ’ αυτόν τον τρόπο. Αυτό σημαίνει ότι πραγματικά πιστεύουμε στον Θεό. Πιστεύουμε στον Εσταυρωμένο.
Από το βιβλίο: ΟΜΙΛΙΕΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ Α’, Ιερόν Ησυχαστήριον “Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος”, Μεταμόρφωσις Χαλκιδικής 2020, σελ. 60.
https://ethnegersis.blogspot.com/2024/02/blog-post_740.html#more
Θαύματα τοῦ ὁσίου Γεωργίου Καρσλίδη
Ένας κύριος από τη Δράμα καταθέτει με βαθειά συγκίνηση πως θέλοντας να περάσει σ’ ένα κεντρικό δρόμο από το ένα πεζοδρόμιο στο άλλο, βρέθηκε στη μέση του δρόμου, δίχως να μπορεί να περάσει απέναντι, λόγω της μεγάλης κινήσεως των τροχοφόρων. Την ώρα εκείνη ερχόταν κατά επάνω του ένα αυτοκίνητο που έτρεχε πολύ μ’ ένα νέο οδηγό. Όταν τον πλησίασε στα δύο μέτρα περίπου, αισθάνθηκε κάποιος να τον σήκωσε αστραπιαία και να τον πήγε στο απέναντι πεζοδρόμιο. Ο οδηγός νόμιζε ότι τον πάτησε. Έντρομος σταμάτησε πιο πέρα και όταν τον είδε όρθιο, σαστισμένος και απορημένος τον κοίταξε και τον ξανακοίταξε και αναχώρησε.
Ο άνθρωπος που σώθηκε πιστεύει ακράδαντα πως αυτός που τον έσωσε είναι ο όσιος Γεώργιος. Τον έχει στο αυτοκίνητό του, τον ευλαβείται απέραντα και τον αγαπά ιδιαίτερα. Πηγαίνει συχνά για εκκλησιασμό στο μοναστήρι και τον παρακαλεί για την οικογένειά του. Το γεγονός αυτό συνέβη λίγες ημέρες μετά την επίσημη αγιοκατάταξη του οσίου, όπου όλοι έζησαν, όπως περιγράφει, ώρες αλησμόνητες, ωραίες, θαυμάσιες κι εξαιρετικές μέσα σε μία σεμνή μεγαλοπρέπεια κι ένα κατανυκτικό τόνο.
Ο ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΔΥΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ (Ἀναφορὰ σὲ πρόσφατη παγανιστικὴ «τελετουργία» στὸ Νταβός)
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 26η Φεβρουαρίου 2024
Ο ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΔΥΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
(Αναφορά σε πρόσφατη παγανιστική «τελετουργία» στο Νταβός)
Σε προηγούμενη ανακοίνωσή μας είχαμε επισημάνει, πως ο σύγχρονος αποστατημένος από το Θεό άνθρωπος έφτασε από τον ορθολογισμό του ευρωπαϊκού Διαφωτισμού στον παραλογισμό του νεοπαγανισμού. Προφανώς κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί, ότι θα είχαμε τέτοιο πισωγύρισμα στην κατάντια του πρωτόγονου ειδωλολατρικού παρελθόντος.
Ο λεγόμενος ευρωπαϊκός Διαφωτισμός, με τον αθεϊστικό και ορθολογιστικό του χαρακτήρα, πασχίζει εδώ και τρεις αιώνες να αποκολλήσει τον άνθρωπο από τον θρησκευτικό «σκοταδισμό», στον οποίο δήθεν οδηγήθηκε η ανθρωπότητα εξ’ αιτίας του «παραλογισμού» της χριστιανικής πίστης. Το ίδιο όμως αυτό «κίνημα» σέρνει τον άνθρωπο σε πραγματικά σκοταδιστικά θρησκευτικά σχήματα του απώτερου παρελθόντος, στις πλέον χυδαίες και παράλογες μορφές ειδωλολατρίας!
Ο αγιασμένος και ομολογητής άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς πολύ εύστοχα εισχωρεί στην ουσία της ειδωλολατρίας των ημερών μας και μας αποκαλύπτει το πραγματικό πρόσωπό της. Γράφει: «Στην ειδωλολατρία ανήκουν όλα: από τον πιο χονδροειδή φετιχισμό μέχρι το πιο λεπτό συμβολισμό. Η ειδωλολατρία είναι όχι μόνο προσκύνημα σε ψεύτικους Θεούς, αλλά και στις πέτρες, στα δέντρα, στα ζώα, στους πλανήτες, στα αγάλματα, αλλά και στους ανθρώπους και στους ήρωες και στους ιδιοφυείς και στις εφευρέσεις και στις ιδέες και στα πάθη και στην κουλτούρα και στον πολιτισμό και στην επιστήμη και στη φιλοσοφία και στην τέχνη, ή σε ο,τιδήποτε άλλο που θέλει να αντικαταστήσει με τον εαυτό του τον αληθινό Θεό και Κύριο Ιησού Χριστό»[1].
Ο σύγχρονος Δυτικός άνθρωπος βιώνει μια αληθινή τραγωδία, καθώς οι προαιώνιες αξίες του Eυαγγελίου και του Eλληνοχριστιανικού Πολιτισμού έχουν τεθεί στο περιθώριο και τη θέση τους πήραν τα σύγχρονα είδωλα της εποχής μας. Η ανθρώπινη ζωή έχει γίνει «φθηνή υπόθεση». Οι αναίτιες δολοφονίες και μάλιστα οι μαζικές είναι σε ασύλληπτη έξαρση. Η κοινωνική αδικία έχει φτάσει σε πρωτοφανή όρια. Οι πόλεμοι, και μάλιστα οι πλέον καταστροφικοί, είναι σε πρώτο πλάνο. Η καταστροφή του περιβάλλοντος εφιαλτική! Η συνέχιση της ζωής στον πλανήτη αβέβαιη!
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις, όπου αποδεικνύεται ξεκάθαρη η αναβίωση της ειδωλολατρίας στην Γηραιά Ήπειρο. Σε επίσημες τελετές, υπό το πρόσχημα «φολκλορικών εκδηλώσεων», λαμβάνουν χώρα απίστευτες παγανιστικές και μαγικές τελετουργίες! Κλασικό παράδειγμα μια καθαρά παγανιστική, σατανιστική τελετή, που έγινε στα εγκαίνια του ανοίγματος του μεγαλύτερου σιδηροδρομικού τούνελ στην Ευρώπη κάτω από τις Άλπεις στην Ελβετία, παρουσία της Μέρκελ, του Ολάντ και του Ρέντσι το 2016.[2]
Μιά πόρνη ἢ ἕνας ἄσωτος μπορεῖ νά μετανοήσουν· ἀλλά ἕνας που ἔχει μέσα του τήν ἰδέα πως εἶναι ἐντάξει, αὐτός δύσκολα μετανοεῖ.
Κυριακὴ τοῦ Ἀσώτου (Λουκ. 15,11-32)
(†) ἐπίσκοπος π. Αὐγουστῖνος Ν. Καντιώτης
ΣΑΝ ΤΟ ΝΕΩΤΕΡΟ, Ἢ ΣΑΝ ΤΟΝ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟ;
[...]Ὑπάρχουν, ἀδελφοί μου, δυὸ εἰδῶν ἁμαρτήματα. Τὸ ἕνα εἶναι ὁρατά, τὰ βλέπεις, εἶνε σωματικά· μέθη π.χ., κραιπάλη, κλοπή, μοιχεία, πορνεία κ.λπ.. Τὰ ἄλλα, τὰ ἀόρατα, τὰ βλέπει μόνο ὁ Θεός, εἶνε πνευματικά· κακία π.χ., μοχθηρία, ὑπερηφάνεια, ζήλεια, φθόνος κ.λπ.. Νὰ ξέρουμε πάντως, ὅτι τ᾽ ἁμαρτήματα τοῦ πνεύματος εἶνε βαρύτερα ἀπὸ τ᾽ ἁμαρτήματα τῆς σαρκός. Νὰ τὸ ἐξηγήσω αὐτό.
Ἕνας ἄντρας ἢ μία γυναίκα, ποὺ τοὺς παρέσυρε ἡ σάρκα καὶ ἔπεσαν, ὑπάρχει ἐλπίδα νὰ μετανοήσουν. Δὲν ἔχουμε πόρνες ποὺ ἁγίασαν; – καὶ μὴ σκανδαλιστῇ κάποιος ποὺ μιλάω ἔτσι· γιὰ πορνεία μιλάει σήμερα καὶ ὁ ἀπόστολος (βλ. Α΄ Κορ. 6,15-18) καὶ τὸ εὐαγγέλιο (βλ. Λουκ. 15,30), δὲν θὰ γίνω λοιπὸν ἐγὼ εὐγενέστερος. Κοιτάξτε ποῦ καταντήσαμε· τὸ κακὸ γίνεται, ἀλλὰ μὴν τὸ λέμε μὲ τ᾽ ὄνομά του! γι᾽ αὐτὸ στὴν ἐποχή μας καὶ ἡ πόρνη λέγεται φιλενάδα. Ὦ κόσμε, ντουνιᾶ ψεύτη, μὲ τὸν εὐφημισμό σου! ἐμφανίζουν τὴν ἁμαρτία ἐξευγενισμένη· σήμερα τὴν ἐκμηδενίζουν, αὔριο θὰ τὴν ἀμνηστεύουν.
Μιὰ πόρνη ἢ ἕνας ἄσωτος μπορεῖ νὰ μετανοήσουν· ἀλλὰ ἕνας ποὺ ἔχει μέσα του τὸ φρόνημα ὅτι ἐξετέλεσε τὰ καθήκοντά του, τὴν ἰδέα πὼς εἶνε ἐν τάξει, αὐτὸς δύσκολα μετανοεῖ. Σᾶς λέω δημοσίως· στενοχωροῦμαι, κρέμασα τὸ πετραχήλι, δὲν ἐξομολογῶ. Ποιόν νὰ ἐξομολογήσω; οἱ πλεῖστοι δὲν ἔχουν μετάνοια. Οἱ ἔγγαμοι διαπράττουν τὸ βαρὺ ἁμάρτημα τῆς ἀποφυγῆς τῆς τεκνογονίας. Θὰ τὸ πληρώσουμε αὐτό. Ἔρχεται λοιπὸν ἡ κυρὰ κ᾽ «ἐξομολογεῖται»·
–Δὲν ἔχω κάτι σοβαρό…
Σὰν νὰ περιμένῃ ἀπὸ τὸν πνευματικὸ νὰ τῆς κρεμάσῃ καὶ παράσημο. Ἐνῷ ἀντιθέτως ἔρχεται ὁ ἄλλος καὶ κλαίει·
Ὑποχρεωτική ἡ ἄμεσος σύγκλησις τῆς Ἱεραρχίας!
7/9/2019: Ὁ κ. Μητσοτάκης δέχεται τὸ ἰνδουϊστικὸν σημάδι εἰς τὸ μέτωπον καὶ δηλώνει «Μᾶς συνδέει ὁ πολιτικὸς καὶ πνευματικὸς ἡγέτης τῆς Ἰνδίας Μ. Γκάντι». 21/2/2024: Ἐπισκέπτεται τὸ μνημεῖον τοῦ Γκάντι, ἀφαιρεῖ τὰ ὑποδήματά του, προσφέρει λουλούδια καὶ τὸ «Βῆμα» (25/2/2024) γράφει: «ὅτι προσεύχονται, προσεύχονται. Ἀλλὰ ποῦ καὶ σὲ ποιόν, θὰ σᾶς γελάσω».
Ὑποχρεωτική ἡ ἄμεσος σύγκλησις τῆς Ἱεραρχίας!
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΛΕΟΝ Ο… ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ
Ἡ δουλοπρέπεια ἐνίων Ἱεραρχῶν δέν θά ἀποτρέψη τό Κράτος νά «πετάξη σάν τήν τρίχα ἀπό τό ζυμάρι» τήν Ἐκκλησίαν.
Τιμήσετε τό ράσον Ὑμῶν, Σεβασμιώτατοι!
Γράφει ὁ κ. Παναγιώτης Κατραμάδος, θεολόγος
Αἱ προσβολαὶ τοῦ Πρωθυπουργοῦ
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καὶ οἱ Μητροπολῖται ὀφείλουν νὰ ἐνημερώσουν τὸ ποίμνιον πόσους εὐτελισμοὺς τῆς Ἐκκλησίας, τῆς Ἱερωσύνης καὶ τῆς πίστεως εἶναι διατεθειμένοι νὰ ἀποδεχθοῦν ἀκόμη. Εἶναι ὑποχρεωμένοι, διότι ἐὰν οἱ ἴδιοι προσποιοῦνται ὅτι δὲν τοὺς ἐνοχλεῖ ἢ ἔχουν ἀποφασίσει -διὰ νὰ κρατήσουν τὴν «καρέκλα»- νὰ θυσιάσουν κάθε ὑπόληψιν, ὁ λαὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος κατ’ ἐξοχὴν προσβάλλεται, δὲν εἶναι ὑποχρεωμένος.
Πρῶτα ἦτο ἐκ τοῦ Μαξίμου τὸ «κότες» πρὸς τοὺς Ἱεράρχας, ὅταν ἀναμειγνυόμενος εἰς τὰ ἐσωτερικὰ τῆς Ἱ. Συνόδου(!) ὁ Πρωθυπουργὸς ἠκύρωσε τὴν ἀπόφασιν αὐτῆς περὶ περιστολῆς τῆς θ. λατρείας, ἀπαγορεύων πλήρως τὰ θρησκευτικὰ δικαιώματα.
Ἔπειτα ἐκυκλοφορήθη γραπτῶς συζήτησις, εἰς τὴν ὁποίαν ἐφέρετο ὁ Πρωθυπουργὸς νὰ ἀπευθύνεται εἰς ἀνώτατον στέλεχος, ἐκφράζων τὴν δυσαρέσκειάν του πρὸς τὰ αἰτήματα τῆς Ἱεραρχίας, διατυπώνων τὴν φράσιν ὅτι τὸν ταλαιπωροῦν μὲ «τὸν Χριστόν τους»!
6 Μαρτίου. Τῶν ἐν Ἀμορίῳ 42 μαρτύρων (†845). Μνήμη τῆς εὑρέσεως τοῦ τ. σταυροῦ ὑπὸ τῆς ἁγίας Ἑλένης (326). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τετάρτης λε΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Α΄ Ἰω. γ΄ 21 - δ΄ 11).
Α Ιω. 3,21 ἀγαπητοί, ἐὰν ἡ καρδία ἡμῶν μὴ καταγινώσκῃ ἡμῶν παῤῥησίαν ἔχομεν πρὸς τὸν Θεόν,
Α Ιω. 3,21 Αγαπητοί, εάν η συνείδησίς μας δεν μας κατηγορή, τότε έχομεν θάρρος προς τον Θεόν,
Α Ιω. 3,22 καὶ ὃ ἐὰν αἰτῶμεν λαμβάνομεν παρ᾿ αὐτοῦ ὅτι τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ τηροῦμεν καὶ τὰ ἀρεστὰ ἐνώπιον αὐτοῦ ποιοῦμεν.
Α Ιω. 3,22 και ο,τιδήποτε και αν του ζητούμεν, το λαμβάνομεν από αυτόν, διότι τηρούμεν τας εντολάς του και πράττομεν αυτά, που του είναι ευάρεστα. Και γινόμεθα έτσι τέκνα των ευλογιών του.
Σήμαντρο...σάν Κιβωτός...
Η φωτογραφία απεικονίζει έναν μοναχό να κρούει το σήμαντρο, ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά σύμβολα του μοναστικού βίου στην Ελλάδα.
Ὅμως Ἁγίους δὲν ἔχει πουθενὰ ἀλλοῦ, παρὰ μόνο στὴν Oρθοδοξία.
Άνθρωποι με ελαττώματα υπάρχουν στην κοινωνία, υπάρχουν και στην εκκλησία.
Άνθρωποι καλοί υπάρχουν στην εκκλησία, αλλά υπάρχουν και στα πολιτικά κόμματα, και στις θρησκευτικές οργανώσεις, και στις ψεύτικες θρησκείες και φιλοσοφίες.