Πολυτέλεια, ἁπλοποίηση τῆς ζωῆς, Ἁγ. Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου , 11- 3-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Τρίτη 12 Μαρτίου 2024
ΟΥΔΕΙΣ ΔΎΝΑΤΑΙ ΔΥΣΙ ΚΥΡΙΟΙΣ ΔΟΥΛΕΥΕΙΝ (ΜΑΤΘ. 6,24), ΑΡΧΙΜ. ΣΆΒΒΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΟΥΔΕΙΣ ΔΎΝΑΤΑΙ ΔΥΣΙ ΚΥΡΙΟΙΣ ΔΟΥΛΕΥΕΙΝ (ΜΑΤΘ. 6,24), 10-3-2024, ΑΡΧΙΜ. ΣΆΒΒΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
Ὁ κόπος γιὰ τὴν ἐξάλειψη τῶν κακῶν συνηθειῶν- Ἡ προσκόλληση στὴν δόξα καὶ στὸν πλοῦτο, Ἅγιου Νείλου Σιναίτου- Λόγος Ἀσκητικὸς.Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
. Ὁ κόπος γιὰ τὴν ἐξάλειψη τῶν κακῶν συνηθειῶν- Ἡ προσκόλληση στὴν δόξα καὶ στὸν πλοῦτο, Ἅγιου Νείλου Σιναίτου- Λόγος Ἀσκητικὸς/Φιλοκαλία τόμος Α', 11-3-2024,
Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://hristospanagia3.blogspot.com
Πρέπει νὰ τὰ δοκιμάζεις ὅλα;
Πρέπει νὰ τὰ δοκιμάζεις ὅλα;
Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος
«Πρέπει νὰ πηγαίνεις παντοῦ. Νὰ τὰ διαβάζεις ὅλα. Καὶ νὰ τὰ γεύεσαι ὅλα! Νὰ σκέπτεσαι καὶ νὰ κινεῖσαι ἐλεύθερα. Χωρὶς κανόνες καὶ περιορισμούς. Νὰ μὴ βάζεις παρωπίδες. Μὲ λίγα λόγια: Νὰ τὰ δοκιμάζεις ὅλα. Ὅλα ἀνεξαιρέτως…».
Αὐτὲς οἱ «συμβουλὲς» δὲν εἶναι σπάνιες, καλοί μου φίλοι. Εἶναι χιλιοειπωμένες. Εἶσαι πιστὸς στὶς ἀρχές σου; Ἀκτινοβολεῖ ἡ συμπεριφορά σου; Εἶσαι παράδειγμα στὸ σχολεῖο, στὴ γειτονιά, στὴ συντροφιά; Θὰ τὶς ἀκούσεις ὁπωσδήποτε! Δὲν ὑπάρχει περίπτωση νὰ μὴ στὶς ποῦν!
* * *
Κατ’ ἀρχάς, γιατί μᾶς δίνουν, καὶ μὲ ἁπλοχεριὰ μάλιστα, αὐτὲς τὶς «συμβουλές»; Μᾶς ἀγαπᾶνε; Ἐνδιαφέρονται γιά μᾶς; Πονοῦν γιὰ τὴν πρόοδό μας; Θὰ εἴμαστε ἀφελεῖς νὰ πιστέψουμε κάτι τέτοιο! Ἑπομένως, θέλουν νὰ ἐγκαταλείψουμε τὸ πιστεύω μας καὶ τὶς ἀνώτερες ἀρχές μας καὶ νὰ ἀσπαστοῦμε τὶς δικές τους. Ἤ, τὸ χειρότερο, θέλουν νὰ ἐγκαταλείψουν τὸν εὐλογημένο δρόμο ποὺ τυχὸν ἔχουμε πάρει, γιὰ νὰ ἀκολουθήσουμε ὅ,τι προδομένο καὶ καταστροφικό!
Ἀλήθεια, δοκιμάσατε ποτὲ νὰ τοὺς κάνετε τὴν ἴδια ἀκριβῶς ἐρώτηση; Δηλαδή…
• Ὅταν λένε «νὰ τὰ διαβάζεις ὅλα», πέστε τους: Μάλιστα, συμφωνῶ. Πάρε τώρα τὴν Καινὴ Διαθήκη ἢ αὐτὸ τὸ Χριστιανικὸ βιβλίο…
• Ὅταν λένε «νὰ πηγαίνεις παντοῦ», πέστε τους: Ὡραῖα, πάρα πολὺ καλὰ τὰ λές. Φαίνεσαι ἐλεύθερος ἄνθρωπος. Δὲν ἔχεις παρωπίδες. Ἔλα, λοιπόν, στὴν Ἐκκλησία, πᾶμε τὴν Κυριακὴ στὸ Κατηχητικό…
Τότε ἢ ἀλλάζουν συζήτηση ἢ σιωποῦν! Βέβαια… Ἔτσι δὲν κάνουν οἱ … ἐλεύθεροι;
Θαυμαστὴ προστασία τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου ἀπὸ Ἀρειανούς.
Αρχιμ. Δανιήλ Γούβαλης (+)
«Πάτερ Γρηγόριε…»
ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ
ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΑΠΟ ΑΡΕΙΑΝΟΥΣ
Βρισκόμαστε στο έτος 378 μ.Χ. Αυτήν τη χρονιά ο αυτοκράτωρ του Ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους Ουάλης, ο άνθρωπος που υποστήριζε τους Αρειανούς, φονεύθηκε σε πόλεμο με τους Γότθους που είχαν καταλάβει την Θράκη και την Μακεδονία. Δύο χρόνια αργότερα ο Μ. Θεοδόσιος κατανικά τους Γότθους. Το Νοέμβριο αυτού του έτους, του 380, ο Θεοδόσιος έρχεται σαν αυτοκράτορας να εγκατασταθή στην πρωτεύουσα του βασιλείου του, στην Κωνσταντινούπολη. Η πρώτη του επίσημη εμφάνισις θα γινόταν στον ναό των αγίων Αποστόλων, εκεί που υπήρχαν οι τάφοι των προκατόχων του αυτοκρατόρων. Πρωί-πρωί η βασιλική πομπή θα προχωρούσε προς τον ναό. Ο ναός μέχρι τότε ανήκε στους Αρειανούς, αλλά τώρα άλλαξαν τα πράγματα. Εκείνη την επίσημη ημέρα θα παραδινόταν στους Ορθοδόξους. Γι’ αυτό ο Γρηγόριος, ο επίσκοπος των Ορθοδόξων, που πριν από δύο χρόνια βρισκόταν στην Κωνσταντινούπολι αγωνιζόμενος για να κρατηθή άσβεστη η λαμπάδα της Ορθοδοξίας, τώρα πρωί-πρωί έπρεπε να μεταβή στον ναό των αγίων Αποστόλων, να τον παραλαβή και να τιμήση με τον Ορθόδοξο λαό τον αυτοκράτορα..
Εκείνο το πρωινό τα πνεύματα ήταν ανήσυχα. Οι Ορθόδοξοι εφοβούντο μήπως οι Αρειανοί δημιουργήσουν επεισόδια. Αγωνιούσαν μη συμβή τίποτε δυσάρεστο στον ιεράρχη τους κατά την διαδρομή από το σπίτι όπου διέμενε μέχρι τον ναό.
Δεν ήταν δύσκολο ένας φανατικός Αρειανός να του στείλη με το τόξο του ένα θανατηφόρο βέλος ή ένας άλλος θερμόαιμος να ορμήση εναντίον του με μαχαίρι. Όλα ήταν πιθανά.
Μιὰ βασικὴ διαφορὰ τῆς Ὀρθοδοξίας ἀπὸ τὶς Θρησκεῖες, ποὺ ἀφορᾶ στὴ σωτηρία μας, κατὰ τὸν Καθηγητὴ π. Ἰω. Ρωμανίδη
Ηρακλής Ρεράκης, Καθηγητής ΑΠΘ,
Πρόεδρος της Πανελληνίου Ενώσεως Θεολόγων
«Μια βασική διαφορά της Ορθοδοξίας από τις Θρησκείες, που αφορά στη σωτηρία μας, κατά τον Καθηγητή π. Ιω. Ρωμανίδη»
Πολλές φορές, παρακολουθώντας τις θέσεις και τις απόψεις, που εκφράζονται από κάποιους παράγοντες του Τύπου ή εκπροσώπους διαφόρων φορέων, για εκκλησιαστικά θέματα, διαπιστώνουμε ότι οι πλείστοι από αυτούς δεν γνωρίζουν τον πραγματικό ρόλο της Εκκλησίας και δεν κατανοούν ότι, σύμφωνα με τη φύση της αλλά και με τον σκοπό της υπάρξεώς της, η Εκκλησία είναι διαφορετική από αυτό που ονομάζουμε «Θρησκεία» ή «Θρησκείες».
Η Ορθόδοξη Εκκλησία, καλεί τους πιστούς της στη μόνη Οδό, στην μόνη Ζωή και στη μόνη Αλήθεια, που είναι το πρόσωπο του Ιησού Χριστού και που αποτελεί τον μοναδικό τρόπο ζωής για τη σωτηρία όλων ανεξαιρέτως των ανθρώπων. Όντως η εν Χριστώ σωτηρία των ανθρώπων δεν έρχεται διά Μαγείας στον άνθρωπο, αλλά μέσω της Ασκήσεως και της Καθάρσεως, δηλαδή, μέσω της θεραπείας του ανθρώπου, από τα πάθη, έργο, που έχει αναλάβει και διακονεί η Εκκλησία.
Η θρησκεία, από την άλλη πλευρά, είναι πανανθρώπινο φαινόμενο, καθώς δεν υπάρχει λαός ή έθνος, που να μην πιστεύει σε κάποιον Θεό, δεν υπάρχει άνθρωπος, που να μην πιστεύει κάπου, ακόμα και αν αυτό δεν είναι κάτι πνευματικό, αλλά κάτι υλικό, φθαρτό και γήινο.
Από τις πρώτες αναζητήσεις των ανθρώπων ήταν ο Θεός ή οι Θεοί, άλλοτε, για να αντιμετωπίσουν προσωπικές καταστάσεις της ζωής τους και, άλλοτε, για να ερμηνεύσουν, γενικότερα, κοσμοθεωρητικά θέματα.
Τί εἶναι ἡ νοερὰ καὶ καρδιακὴ προσευχή;
Τοῦ μακαριστοῦ Γέροντος Γεωργίου Καψάνη, Καθηγουμένου Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους
Ἡ μνήμη τοῦ Θεοῦ στὸν ἄνθρωπο φανερώνει κοινωνία μὲ τὸν Θεὸ καὶ ἄρα εἶναι σὰν προσευχή. Ὁ ἀγώνας γιὰ τὴν συνεχῆ ἐπίκληση τοῦ ἁγίου Ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ, μὲ τὴν εὐχὴ «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με τὸν ἁμαρτωλόν», ἀνανεώνει συνεχῶς στὸν ἄνθρωπο τὴν μνήμη τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν κοινωνία μὲ τὸν Θεό. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἔγραφε στοὺς Θεσσαλονικεῖς: «Ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε».
Μὲ τὴν μνήμη τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν προσευχὴ, ὁ ἄνθρωπος φανερώνει τὴν αληθινὴ εὐγένεια τῆς φύσεώς του, ποὺ εἴναι μεθόριο μεταξὺ ὁρατοῦ καὶ ἀοράτου κόσμου καὶ «ζῶον θεούμενον»· ξεπερνᾶ τὴν φυσικὴ ἀναγκαιότητα, ἐκτείνει τὴν ὕπαρξή του μέχρι τὸν Θεό, αἰσθάνεται ελευθερος ἀπό ὅ,τι τὸν κρατᾶ αἰχμάλωτο στὴν γῆ.
Γιὰ νὰ εἶναι ὅμως ἡ προσευχὴ ἀληθινή, πρέπει νὰ εἴναι προσευχή τοῦ ὅλου ἀνθρώπου καὶ ὄχι μόνον τῶν χειλέων ἢ μόνον τοῦ νοῦ ἢ μόνον τῆς καρδιᾶς...
Τελεία προσευχὴ εἶναι ἡ νοερὰ καὶ συγχρόνως καρδιακή. Ὁ νοῦς προσεύχεται μέσα ἀπὸ τὴν καρδιά, ποὺ εἶναι τὸ κέντρο τῆς ὑπάρξεως. Δηλαδὴ, ὁ ὅλος ἄνθρωπος ἀπὸ τὸ βάθος του καὶ τὸ κέντρο του προσεύχεται, ἐκπληρώνοντας τὴν πρόσκληση τοῦ Θεοῦ: «Ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου καὶ τὸν πλησίον σου ὡς ἑαυτόν». Ὁλόκληρος ὁ ἄνθρωπος προσφέρεται στὸν Θεό.
Γι’ αὐτὴ τὴν προσευχὴ χρησιμοποιεῖται ἠ μονολόγιστη εὐχή «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με τὸν ἁμαρτωλόν», ποὺ μὲ τὴν σύντομη ἐπίκλησή της βοηθεῖ στὴν συγκέντρωση τοῦ νοῦ καὶ στὸ βύθισμα τοῦ νοῦ στὴν καρδιά.
Ἡ στάσις τοῦ κόσμου ἀπέναντι εἰς τούς χριστιανούς καί ὁ τρόπος ἀντιμετωπίσεώς της ἐκ μέρους τῶν χριστιανῶν
Ἡ στάσις τοῦ κόσμου ἀπέναντι εἰς τούς χριστιανούς καί ὁ τρόπος ἀντιμετωπίσεώς της ἐκ μέρους τῶν χριστιανῶν
Γράφει ὁ κ. Ἀνδρέας Κεφαλληνιάδης, Δάσκαλος Γ’ Ἀρσακείου – Τοσιτσείου Δημοτικοῦ σχολείου Ἑκάλης
Κάθε φορά ποὺ ἡ πολιτικὴ ἐξουσία πλασάρει στὴν ἑλληνικὴ κοινωνία ἕνα καινούριο ἀντιχριστιανικὸ ἢ ἀντεθνικὸ νομοσχέδιο, γίνεται ἀφορμή, οἱ μακράν τῆς Ἐκκλησίας ἄνθρωποι νὰ ἐπιτεθοῦν μὲ ὕβρεις καὶ συκοφαντίες ἐναντίον τῶν χριστιανῶν. Ἡ στάση αὐτὴ τοῦ κόσμου δὲν ἐπαναλαμβάνεται μονάχα, ἐπειδὴ οἱ χριστιανοὶ ἀντιδροῦν, ἀλλὰ ἀποτελεῖ μία πάγια τακτικὴ ἔναντι τῶν πιστῶν. Οἱ κοσμικοὶ πραγματικὰ ἀπεχθάνονται τὴ χριστιανικὴ παρουσία. Τὸ μῖσος καὶ τὴν ἀποστροφὴ ποὺ αἰσθάνονται, τὴ φανερώνουν μέσα ἀπὸ τὶς εἰρωνεῖες, τὶς ὕβρεις, τὶς συκοφαντίες, τὸ ψέμα…Ὅλα αὐτὰ ὅμως δὲν πρέπει νὰ μᾶς ξενίζουν οὔτε νὰ μᾶς ἀπογοητεύουν. Καὶ νὰ γιατί:
Α ) Τὴν ἴδια καὶ πολὺ χειρότερη μεταχείριση ἐπιφύλαξαν οἱ ἐχθροί Του στὸν Ἀρχηγὸ τῆς Πίστεώς μας. Θυμηθεῖτε ὅτι οἱ κάτοικοι τῶν Γαδάρων τοῦ ζήτησαν νὰ φύγει μακριὰ ἀπ’ τὴν χώρα τους. Κάποιοι Τὸν ἀποκαλοῦσαν φάγο καὶ οἰνοπότη, φίλο τῶν τελώνων καὶ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ κάποιοι ἄλλοι ἄρχοντα τῶν δαιμονίων!…. Μὰ καὶ σήμερα ἀποκαλοῦν τοὺς πιστούς Του «σκοταδιστές, μεσαιωνιστές, φανατικούς, μισαλλόδοξους, φασίστες, ὑποκριτὲς» καὶ δὲν συμμαζεύεται… Ἡ ἱστορία ἐπαναλαμβάνεται!
β ) Ἕνα ἄλλο κοινὸ χαρακτηριστικό τῆς περιόδου ἐκείνης μὲ τὴ δική μας εἶναι καὶ τοῦτο: Τὴν ἐποχὴ ἐκείνη ὅλοι οἱ ἐχθροί τοῦ Χριστοῦ, παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι μισοῦνταν μεταξύ τους, συμμάχησαν ἐναντίον Του, ὅπως π.χ. ἔκαναν οἱ Σαδδουκαῖοι μὲ τοὺς Φαρισαίους. Στὶς μέρες μας, δεξιοὶ καὶ ἀριστεροὶ ξεχνοῦν τὶς μεταξύ τους διαφορὲς καὶ συνασπίζονται ἐναντίον τῶν χριστιανῶν! Ἡ ἀντιμετώπιση εἶναι ἡ ἴδια, μονάχα οἱ ἐποχὲς ἄλλαξαν…
12 Μαρτίου. Τρίτη τῆς τυρινῆς. Θεοφάνους τοῦ ὁμολογητοῦ (†818). Γρηγορίου Ῥώμης τοῦ Διαλόγου (†604), Φινεὲς τοῦ δικαίου (1430 π.Χ.), Συμεὼν τοῦ νέου Θεολόγου (†1022). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τρίτης τῆς Τυροφάγου (Ἰούδα 1-10).
Ιου. 1,1 Ἰούδας, Ἰησοῦ Χριστοῦ δοῦλος, ἀδελφός δὲ Ἰακώβου τοῖς ἐν Θεῷ πατρὶ ἡγιασμένοις καὶ Ἰησοῦ Χριστῷ τετηρημένοις κλητοῖς·
Ιου. 1,1 Εγώ ο Ιούδας, δούλος του Ιησού Χριστού, αδελφός δε του Ιακώβου, προς τους κεκλημένους εις την χριστιανικήν πίστιν, οι οποίοι έχουν αγιασθή από τον Θεόν και Πατέρα και έχουν διαφυλαχθή από τον κίνδυνον και τον μολυσμόν της αμαρτίας προς χάριν του Ιησού Χριστού,
Ιου. 1,2 ἔλεος ὑμῖν καὶ εἰρήνη καὶ ἀγάπη πληθυνθείη.
Ιου. 1,2 εύχομαι να αυξάνη και να πλεονάζη εις σας το έλεος και η ειρήνη και η αγάπη.
Ἐπικλήσεις βουντού καί μαγικοί χοροί στά σχολικά βιβλία μουσικῆς
ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ
Εἶναι γνωστό, ὅτι τά σχολικά βιβλία τοῦ ὑπουργείου παιδείας, ἔχουν ἐκπέσει ἐδῶ καί πολλά χρόνια, ἀπό τόν συνταγματικό σκοπό τους, τήν ἀνάπτυξη τῆς ἐθνικῆς καί θρησκευτικῆς συνείδησης τῶν μαθητῶν καί ὁδηγοῦν τούς μαθητές σκοπίμως σέ ἐντελῶς ἀντίθετη κατεύθυνση. Ἡ παρακάτω περίπτωση, ὅμως, σοκάρει μέ τή θρασύτητα τῶν ἁρμοδίων νά καλοῦν μαθητές νά συμμετέχουν σέ μαγικές τελετουργίες.
Ἐνημερωθήκαμε ἀπό γονεῖς μαθητῶν, ὅτι στό τετράδιο ἐργασιῶν τῆς β’ γυμνασίου, στή σελίδα 9 τοῦ βιβλίου, οἱ μαθητές καλοῦνται νά τραγουδήσουν μέ παλαμάκια ἕναν τελετουργικό ὕμνο στή θεά τῆς γονιμότητας Ondjou. Ἕνας μαθητής τραγουδάει ὡς ἐρώτηση καί ὅλη ἡ τάξη ἐπαναλαμβάνει ὡς ἀπάντηση! Πρόκειται ξεκάθαρα γιά συμμετοχή σέ μαγική τελετή, πού ἔρχεται σέ εὐθεία ἀντίθεση μέ τήν δεύτερη ἐντολή[1] ἀπό τόν Δεκάλογο καί μέ ὅλη ἐν γένει τή χριστιανική διδασκαλία καί τούς βίους τῶν Ἁγίων, οἱ ὁποῖοι προτιμοῦσαν τό μαρτυρικό θάνατο, παρά τή λατρεία, ἔστω καί εἰκονική, ψεύτικων θεοτήτων.
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ-ΑΓ. ΣΥΜΕΩΝ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ, 12- 3-2024, ΑΡΧΙΜ ΣΑΒΒΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ-ΑΓ. ΣΥΜΕΩΝ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ, 12- 3-2024, ΑΡΧΙΜ ΣΑΒΒΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
https://www.youtube.com/live/8CHeb8d3XHE?si=EbfHRgxelYOMkM6D
Ὁ Θεὸς ἐπισκέπτεται τὸν ἄνθρωπο πότε μὲ θλίψη,πότε μὲ χαρά.
Άγιος Εφραίμ ο Κατουνακιώτης(☩ 27 Φεβρουαρίου 1998)
https://proskynitis.blogspot.com/2024/02/blog-post_96.html