Πῶς μᾶς πολεμᾶ ὁ διάβολος, β' μέρος, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορ. Ἁόρατος πόλεμος, 31-3-2024, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου
Δευτέρα 1 Απριλίου 2024
Ἡ νηστεία-ἐγκράτεια στήν καθημερινή ζωή Β΄, Ἀγ. Παϊσίου- Οἰκογενειακή ζωή, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἡ νηστεία-ἐγκράτεια στήν καθημερινή ζωή Β΄, Ἀγ. Παϊσίου- Οἰκογενειακή ζωή, 31-3-2024,
Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://hristospanagia3.blogspot.com
Φώτισόν μου τὸ σκότος, Ἁγ. Γρηγορίου Παλαμᾶ - Βίος καὶ θαύματα, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Φώτισόν μου τὸ σκότος, Ἁγ. Γρηγορίου Παλαμᾶ - Βίος καὶ θαύματα, 31-3-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Γέρων Ἐφραὶμ Φιλοθεΐτης: Περὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, νηστείας, προσευχῆς, πνευματικῆς ἐλεημοσύνης καὶ διακρίσεως
Ὁμιλία ἀπὸ τὸν μακαριστὸ ἅγιο Γέροντα Ἐφραὶμ τὸν Φιλοθεΐτη, περὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, νηστείας, προσευχῆς, πνευματικῆς ἐλεημοσύνης καὶ διακρίσεως
http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2024/03/blog-post_89.html
Ἡ μετάνοια εἶναι ὁ σπόρος, καὶ ἡ συγχώρεση εἶναι ὁ καρπός...
Η αμαρτία έδεσε τα φτερά του Αδάμ και των απογόνων του κι έτσι απομακρύνθηκαν όλοι από τον Θεό, τους τύφλωσε ο ίδιος πηλός από τον οποίο είχαν πλαστεί. Ο Χριστός, ο πρώτος Αδάμ και πρώτος Άνθρωπος, ο Πρωτότοκος πάσης κτίσεως, ήταν ο Πρώτος που αναλήφθηκε με πνευματικά φτερά στον Ουρανό, στο Θρόνο της Αιώνιας Δόξας και Δύναμης. Βάδισε τον δρόμο προς τον Ουρανό και άνοιξε όλες τις πύλες του για τους πιστούς που έχουν ανοιγμένα τα πνευματικά φτερά τους, όπως ο αετός ανοίγει το δρόμο για τα αϊτόπουλα, όπως το χελιδόνι που πετά πρώτο επικεφαλής, δείχνει στο σμήνος τον δρόμο κι εκμηδενίζει την αντίσταση του αέρα.
Η μετάνοια είναι ο σπόρος, και η συγχώρεση είναι ο καρπός. Τίποτε το αξιοθαύμαστο δεν έχει ο σπόρος που δεν φέρνει καρπούς. Καμία Μετάνοια δεν έχει αξία, δίχως την συγχώρεση!
Όλη μας η ελπίδα βρίσκεται στον Κύριο και Θεό μας. Πρέπει και όλος ο Λαός να μετανοήσει για την αμαρτία, την κλοπή, τη διχόνοια και τις διαμάχες και από τον Θεό να ζητήσει συγχώρηση και Έλεος.
Ἡ Μασονία ἀπὸ αὐθεντικὲς πηγές – Παγκόσμια Κυβέρνηση καὶ Παγκόσμια Θρησκεία.
Η ΜΑΣΟΝΙΑ ΑΠΟ ΑΥΘΕΝΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
Παγκόσμια Κυβέρνηση και Παγκόσμια Θρησκεία
Μοναχός Αβέρκιος
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Για την Μασονία και τους Μασόνους έχουν γραφτεί παγκοσμίως χιλιάδες βιβλίων, τόσον από Τέκτονες όσο και από τους αντιτιθέμενους προς αυτούς.
Στην Ελλάδα ωστόσο δεν έχουμε πολλά βιβλία που να αναφέρονται σε συγκεκριμένες δράσεις του Τεκτονισμού, μήτε στις σχέσεις Παπισμού-Μασονίας, ούτε και στις ποικίλης μορφής εμπλοκές Κληρικών της ευρύτερης Ορθόδοξης Εκκλησίας μας. Και ολ’ αυτά με ακριβείς παραπομπές σε αυθεντικά μασονικά κείμενα.
Η «πρωτιά» βεβαίως του βιβλίου μας αυτού είναι η για πρώτη φορά στην Ελλάδα δημοσίευση του άκρως απόρρητου Τυπικού του 33 βαθμού της Μασονίας, με σύντομο δικό μας σχολιασμό.
Το ανά χείρας βιβλίο έχει τις βάσεις του σ’ ένα πλούσιο αρχείο αυθεντικών τεκτονικών κειμένων, που αρχίζουν από το έτος 1882 έως και τις ημέρες μας...
Σημειώνουμε ωσαύτως, ότι τα περισσότερα εκ των εδώ κειμένων μας προδημοσιεύτηκαν στην εκκλησιαστικά και μαχητική υπέρ της Ορθοδοξίας εφημερίδα Ορθόδοξος Τύπος σε φύλλα αυτής από 12.6.2015 έως 7.6.2019.
Επισημαίνουμε, ότι το θέμα «Μασονία» έχει πλέον εξαντληθεί, σχεδόν παγκοσμίως. Διότι οι ρίζες, οι επιδιώξεις και οι μέθοδοι του Τεκτονισμού έχουν, τώρα πια, ξεσκεπαστεί.
Εκείνο λοιπόν που ενδιαφέρει τους Χριστιανούς περισσότερο είναι η συμμετοχή -η όχι- Κληρικών ως μελών εις τις τεκτονικές Οργανώσεις, και μάλιστα η συμμετοχή Κληρικών στον από τη Μασονία προωθούμενο παλαιόθεν Συγκρητιστικό Οικουμενισμό, καταστατικώς!
Οι επί δεκαετίες τώρα γραπτές αναφορές της Μασονίας για Κληρικούς ονομαστί ως μελών αυτής, αντί να «κουκουλώνονται, -ως συνήθως- από μερικούς Ιεράρχες μας, θα έπρεπε να αποκαλύπτονται και να λαμβάνονται τα κατάλληλα μέτρα. Να ερευνάται δηλαδή το πράγμα δια κανονικών εκκλησιαστικών ανακρίσεων και εάν οι μασονικές δηλώσεις για Κληρικούς Τέκτονες αληθεύουν τότε να «επιτιμώνται» κανονικώς εκείνοι οι ιεράρχες οι υπάρξαντες -η όντες νυν- Τέκτονες.
Αν ψεύδονται τώρα οι Μασόνοι, τότε ας επιβληθούν κανονικώς εις τους υπευθύνους τα βαρύτερα των επιτιμίων, για βάναυση προσβολή της μνήμης τεθνεώτων Ιεραρχών αλλά και για βάναυση και ανίερη προσβολή της τιμής και του κύρους συμπάσης της εκκλησιαστικές μας Ιεραρχίας.
Σάμου Εὐσέβιος: «Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας διώκεται πλέον ἐμφανῶς»
ΜΗΝΥΜΑ
ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΣΑΜΟΥ ΚΑΙ ΙΚΑΡΙΑΣ
κ.κ ΕΥΣΕΒΙΟΥ
ΕΠΙ ΤΗι ΚΥΡΙΑΚΗι ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
24ῃ ΜΑΡΤΙΟΥ 2024
Ἀγαπητοί μου Πατέρες και Ἀδελφοί,
Ἡ ἐφετινή Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας, πέρα ἀπό τόν ἑορτασμό τοῦ θριάμβου τῆς ἀναστυλώσεως τῶν ἱερῶν Εἰκόνων ἀποτελεῖ γιά τόν εὐσυνείδητο Ὀρθόδοξο Χριστιανό μία πρώτης τάξεως εὐκαιρία γιά ἔλεγχο καί αὐτοκριτική.
Σήμερα περισσότερο ἴσως ἀπό ὁποιαδήποτε ἄλλη φορά, ἔχουμε ἀνάγκη νά μετρήσουμε τήν πίστη μας καί τήν ζωή μας μέ τό μέτρο τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, μέ σκοπό νά ἐπαληθεύσουμε τόν δρόμο τῆς σωτηρίας μας. Και τοῦτο ὄχι γιά νά καυχηθοῦμε πώς εἴμαστε Ὀρθόδοξοι, ἀλλά γιά νά βεβαιωθοῦμε ὅτι πορευόμαστε ὀρθά, ὀρθόδοξα, ὥστε νά ὁδηγούμαστε στήν λόγῳ καί ἔργῳ ὁμολογία τοῦ Χριστοῦ.
Δέν ἀρκεῖ τό ὅτι βαπτισθήκαμε Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, ἐάν δέν γνωρίζουμε τήν πίστη καί τή ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας. Ὀρθόδοξος Χριστιανός δέν εἶναι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ὑπάρχει τυπικά ὡς μέλος τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ κι ἁπλῶς ἐκκλησιάζεται σέ μεγάλες γιορτές ἤ πανηγύρεις, ἀλλά ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος πειθαρχεῖ στη διδασκαλία καί τούς ἱερούς Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας, ἐπί τῇ βάσει τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τῆς Ἱερᾶς Παραδόσεως. Ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος θεωρεῖ τόν ἑαυτό του ἐστρατευμένο στήν εἰρηνική στρατεία τοῦ Χριστοῦ, λόγος γιά τόν ὁποῖον ἡ Ἐκκλησία μας πάνω στή γῆ ὀνομάζεται στρατευομένη καί γι’ αὐτό φροντίζει νά ὑπάρχει ἑνωμένος μέ τόν Χριστό. Διότι ὁ Χριστός μᾶς στρατολόγησε καί ὀφείλουμε νά εὐαρεστοῦμε τόν Χριστό μέ τή ζωή μας, ὅπως ἐπισημαίνει κι Ἀπόστολος Παῦλος στόν Τιμόθεο (βλ. Β΄Τιμ. β΄4)
Χριστιανισμὸς χωρὶς Σταυρό: Ἡ Πεντηκοστιανὴ «Ἐκκλησία» τῶν ἐσχάτων χρόνων
π. ΑΛΕΞΙΟΥ ΚΑΡΑΚΑΛΛΙΝΟΥ
Χριστιανισμός χωρίς Σταυρό: Η Πεντηκοστιανή «Εκκλησία» των εσχάτων χρόνων
Οι Πεντηκοστιανοί ισχυρίζονται ότι η αποστολή τους είναι να ιδρύσουν την «Εκκλησία των Έσχατων Χρόνων», την οποία ο Κύριος θα παραλάβει πριν από την κυριαρχία του Αντίχριστου. Συνδέουν τις συμφορές με τους «έσχατους χρόνους», όπως αυτοί περιγράφονται στην Αγία Γραφή, και με την απόλυτη καλβινιστική αιτιοκρατία, πού διακηρύττει ότι ο άνθρωπος είναι αδύναμος να ενεργήσει ή να αντιδράσει κατά κάποιον άλλο τρόπο, εκτός από το να τοποθετήσει τον εαυτό του μέσα σ’ αυτήν την «εκκλησία των σεσωσμένων», η οποία πρόκειται να αρπαχθεί από τον κόσμο.
Οι Πεντηκοστιανοί παρουσιάζουν μία τρομακτική κατάσταση για την παρούσα πραγματικότητα, στολισμένη με Βιβλική φαντασιοπληξία, με σκοπό να δημιουργήσουν στους φανατισμένους οπαδούς τους ένα αίσθημα μεγάλης ανασφάλειας και μιας επερχόμενης μεγάλης καταστροφής. Αυτή η μέθοδος, όχι μόνον τους βοηθεί να κρατούν τους πιστούς τους δεμένους με την ομάδα, αλλά μερικές φορές χρησιμοποιείται για να αποσπούν χρήματα από τους πιστούς, προβάλλοντας ως αιτιολογία τις επικείμενες οικονομικές καταστροφές, οι οποίες μπορούν να αποφευχθούν με την αγορά χρυσού ή πολύτιμων ειδών.
Η απατηλή διδασκαλία και οι παρερμηνείες του Βιβλίου της Αποκαλύψεως είναι τόσες πολλές και διαφορετικές, ώστε να είναι πέρα από τον σκοπό αυτής της μικρής εργασίας να τις αναφέρουμε με λεπτομέρεια. Για να δώσουμε, όμως, ένα παράδειγμα, θα αναφέρουμε απλώς την πιο κοινή σε όλους τους Πεντηκοστιανούς διδασκαλία της «αρπαγής».
Σύμφωνα με τους Πεντηκοστιανούς, ο Χριστός θα κατεβεί από τους ουρανούς πριν την έλευση του Αντίχριστου, για να αρπάξει τους δικούς Του για τον Ουρανό, ζώντες και νεκρούς, ανασταίνοντας μόνο εκείνους πού αληθινά βρίσκονταν στην Εκκλησία Του, δηλ. συγκεντρώνοντας μόνο εκείνους, ζώντες και νεκρούς, πού υπήρξαν ‘αναγεννημένοι‘ και αφήνοντας πίσω εκείνους πού δεν αναγεννήθηκαν. Αυτή η αρπαγή γίνεται ώστε ο εκλεκτός να μην υποφέρει μεγάλες ταλαιπωρίες, οι οποίες θα έλθουν επάνω στην υπόλοιπη ανθρωπότητα κάτω από την κυριαρχία του Αντίχριστου. Ύστερα από τα επτά χρόνια της κυριαρχίας του Αντίχριστου, ο Χριστός θα κατεβεί στη γη ξανά και θα ιδρύσει μία επίγεια Βασιλεία, πού θα διαρκέσει χίλια χρόνια, και θα αποτελείται από όσους θα έχουν αρπαχθεί. Αμέσως μετά θα αναστήσει τους υπολοίπους από τους νεκρούς και θα κρίνει ολόκληρο τον κόσμο.
Τὸ Σύνταγμα «ἀκυρώνει» τόν ἐπαίσχυντο νόμο
Τὸ Σύνταγμα «ἀκυρώνει» τόν ἐπαίσχυντο νόμο
Γράφει ὁ κ. Θεοχάρης Ἀποστόλου, Δικηγόρος Παρ’ Ἀρείῳ Πάγῳ,Πρόεδρος Ἐξωραϊστικοῦ καί Ἐκπολιτιστικοῦ Συλλόγου “Ο ΚΗΦΙΣΣΟΣ”
Ὁ τυπικὸς νομοθέτης, δηλαδὴ ἡ Βουλὴ ὑποχρεοῦται νὰ ψηφίζει νομοσχέδια κατὰ ἐφαρμογὴ τοῦ Συντάγματος.
Τὸ ἄρθ. 21 παρ.1 Σ θέτει ὑπὸ τὴν προστασία τοῦ κράτους τὴν οἰκογένεια, μὲ μία ἰδεολογικὰ φορτισμένη διατύπωση «θεμέλιο τῆς συντήρησης καὶ προαγωγῆς τοῦ Ἔθνους» καὶ τὸν γάμο, τὴ μητρότητα καὶ τὴν παιδικὴ ἡλικία.
Ὁ γάμος προστατεύεται ὡς θεσμὸς μὲ συγκεκριμένο ἱστορικὰ περιεχόμενο ὡς «θεσμοποιημένο πρότυπο σεξουαλικῶν σχέσεων καὶ μόνιμης συμβίωσης». Συνεπῶς, ὁ νομοθέτης δὲ μπορεῖ νὰ καταργήσει τὸν γάμο οὔτε νὰ μεταβάλλει τὰ θεμελιώδη αὐτὰ χαρακτηριστικά του.
Ἐπίσης στὸ ἄρθρο 12 τῆς Εὐρωπαϊκῆς Σύμβασης Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου ὁρίζεται: « Ἅμα τῇ συμπληρώσει ἡλικίας γάμου ὁ ἀνὴρ καὶ ἡ γυνὴ ἔχουν τὸ δικαίωμα νὰ συνέρχωνται εἰς γάμον».
Χαρακτηριστικὸ παράδειγμα νομοθετικῆς προστασίας τοῦ θεσμοῦ τῆς οἰκογένειας εἶναι ἡ πρόβλεψη τοῦ Ἀστικοῦ Κώδικα, ἄρθρο 1465, ὅτι ἐὰν τὸ παιδὶ γεννηθεῖ καὶ ἐνῷ τὸ ἀνδρόγυνο βρίσκεται σὲ διάσταση ἐκτὸς κοινῆς κλίνης ἢ μέσα σὲ (300) ἡμέρες ἀπὸ τὴ λύση τοῦ γάμου θεωρεῖται τέκνο τοῦ συζύγου καὶ ὄχι τυχὸν ἄλλου βιολογικοῦ πατέρα.
Τὸ ἄνω δὲ τεκμήριο, (νομικὰ ὀνομάζεται τεκμήριο καταγωγῆς ἀπὸ γάμο), ἀνατρέπεται μόνο μὲ σχετικὴ δικαστικὴ ἀπόφαση. Εἶναι σαφές αὐτή ἡ ἀπαίτηση ὑφίσταται γιά τήν προστασία τῆς οἰκογένειας.
1 Ἀπριλίου. Μαρίας ὁσίας τῆς Αἰγυπτίας (†522)· Γεροντίου καὶ Βασιλείδου μαρτύρων. Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.
Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα. Τριθέκτης (Ἡσαΐας Η΄ 13-22, Θ΄ 1-7).
Ησ. 8,13 Κύριον αὐτὸν ἁγιάσατε, καὶ αὐτὸς ἔσται σου φόβος.
Ησ. 8,13 Σεβασθήτε και υπακούσατε στον άγιον Κυριον, τιμήσατε αύτον· και μόνον ο φόβος, που εμπνέεται από αυτόν, ας είναι ο φόβος σας.
Ησ. 8,14 καὶ ἐὰν ἐπ᾿ αὐτῷ πεποιθὼς ἦς, ἔσται σοι εἰς ἁγίασμα καὶ οὐχ ὡς λίθου προσκόμματι συναντήσεσθε αὐτῷ, οὐδὲ ὡς πέτρας πτώματι· οἱ δὲ οἶκοι Ἰακὼβ ἐν παγίδι, καὶ ἐν κοιλάσματι ἐγκαθήμενοι ἐν Ἱερουσαλήμ.
Ησ. 8,14 Και εάν έχης στηριγμένην την πεποίθησίν σου εις αυτόν, θα είσαι ωσάν αφιερωμένος εις αυτόν, ασφαλής από κάθε κίνδυνον, και δεν θα συναντήσετε στον δρόμον της ζωής σας τον θεόν σαν λίθον προσκόμματος, σαν πέτραν επί της οποίας θα προσκρούσετε και θα πέσετε. Αι φυλαί του Ιακώβ, το ιουδαϊκόν και ισραηλιτικόν βασίλειον, θα συλληφθούν εις παγίδα, οι δε κάτοικοι της Ιερουσαλήμ, οι άπιστοι και ασεβείς, θα πέσουν εις λάκκους ολέθρου, από τους οποίους δεν θα ημπορέσουν να εξέλθουν.
Γι' αὐτό εἶναι περιπόθητη στούς ἁγίους ή νηστεία...
Νήστευσε δὲ ὁ Σωτήρας μας αὐτὴν τὴν νηστεία, ὄχι διότι αὐτὸς εἶχε ἀνάγκη, διότι πῶς εἶχε ἀνάγκη αὐτὸς ὁ μόνος ἀναμάρτητος; ἀλλὰ γιὰ ἐμᾶς νήστευσε θέλοντας νὰ μᾶς δώση τὸ παράδειγμα τῆς νηστείας καὶ νὰ ἀναιρέση την παράβασι τοῦ Ἀδάμ, ὁ ὁποῖος ἐξ αἰτίας τῆς ἀκρασίας καὶ τῆς γαστριμαργίας ἐξέπεσε.
Γι' αὐτὸ εἶναι περιπόθητη στοὺς ἁγίους ή νηστεία, θέλοντας να καταλύσουν ἐκείνη τὴν πρώτη κατάρα ἐξ αἰτίας τῆς ἀκρασίας.
Καὶ οἱ προφῆτες φάνηκαν μὲ τὴν νηστεία ἀγωνιζόμενοι καὶ μάλιστα ὁ Μωϋσῆς καὶ ὁ Ἠλίας καὶ ὁ Δανιὴλ καὶ ἄλλοι πολλοί.
Ὅποιος ἀποστρέφεται τον διαπράξαντα ἁμαρτία, κατακρίνει τόν ἑαυτό του
Ὅποιος ἀποστρέφεται τον διαπράξαντα ἁμαρτία, κατακρίνει τὸν ἑαυτό του, ἐνῷ ὅποιος συμπάσχει καὶ συλλυπεῖται μὲ τὸν πταίσαντα καθαρίζει την ψυχή του.
Ὅποιος δημοσιεύει τὰ σφάλματα τῶν ἀδελφῶν του, μολύνει τὴν ψυχή του.
Ὅποιος ὅμως μὲ εὐσπλαγχνία φροντίζει νὰ τὰ ἀποκρύβη, αὐτὸς θὰ προφυλαχθῆ σὲ καιρὸ ὀργῆς.
Ἅγιος Ἐφραίμ ὁ Σῦρος
https://proskynitis.blogspot.com/2024/03/blog-post_345.html