Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου ἀπόδειξη τῆς Θεότητας Του, Ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς-Φιλοσοφικοί κρημνοὶ/《Καταδικασμένοι》να εἶναι ἀθάνατοι, ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ, 5-5-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com
Κυριακή 5 Μαΐου 2024
Ὁ Ἀναστάς Κύριος μᾶς 《καταδίκασε》στην ἀθανασία, Ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς-Φιλοσοφικοί κρημνοί, ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ὁ Ἀναστάς Κύριος μᾶς 《καταδίκασε》στην ἀθανασία, Ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς-Φιλοσοφικοί κρημνοί, ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ, 5-5-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com
Ἡ σημασία τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου, Ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς- Φιλοσοφικοὶ κρημνοί, Χωρίς τον Ἀναστάντα καμία παρηγοριὰ καὶ χαρά, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἡ σημασία τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου, Ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς- Φιλοσοφικοὶ κρημνοί, Χωρίς τον Ἀναστάντα καμία παρηγοριὰ καὶ χαρά, 4-5-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com
ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ, 5-5-2024
ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ, 5-5-2024
https://www.youtube.com/live/5mIZQ9kh0Gg?si=BSZ-AqSH0d4d8hMl
π. Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης: "Θέλουν νὰ ἐπιταχύνουν τὴν ἄφιξη τοῦ λεγομένου μεσσία"
Ἐκπομπὴ μὲ τὸν π. Ἀρσένιο Βλιαγκόφτη
[Κυριακή, 28 Ἀπριλίου 2024]
http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2024/04/blog-post_883.html
«Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΩΤΟΣ!!!»
«Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΩΤΟΣ!!!»
Πάντοτε και ιδιαιτέρως με την είσοδο στην Μεγάλη Σαρακοστή, η δαιμονική πολεμική κατά Του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και κατά της Αγίας Ορθοδόξου Εκκλησίας Του μαίνεται!!! Όταν μάλιστα ο εχθρός καταφέρη (που, δυστυχώς, πολλές φορές το πετυχαίνει), να φέρη στο προσκήνιο θέματα, που μπορούν να δημιουργήσουν αναστάτωση στους απλούς πιστούς και εμπλέξη σ’αυτά ακόμα και μεγαλοσχήμους κληρικούς, τότε, κυριολεκτικά το… χαίρεται…!
Η δισχιλιετής, όμως, χριστιανική εμπειρία, έχει αναμφισβήτητα αποδείξει ότι, δίχως την παραμικρή εξαίρεση (!!), όλο αυτό το μένος, το σκοτάδι και η αναταραχή εξαφανίζονται, με την απλή αναλαμπή της πρώτης Αναστάσιμης ακτίνας!!! Το ίδιο, με απόλυτη βεβαιότητα, θα συμβή και τώρα, έστω και αν όλα τα μέσα μαζικής αποβλακώσεως και συστηματικής αντίχριστης και αντορθόδοξης σκληρής προπαγάνδας, από το πρωΐ μέχρι την άλλη μέρα το ξημέρωμα λυσσομανούν, προβάλλοντας θέσεις και απόψεις αρμοδίων και μη, ως προς το θέμα του Αγίου Φωτός, που το Μέγα Σάββατο το μεσημέρι πηγάζει από τον Πανάγιο Τάφο Του Σωτήρα και Λυτρωτή μας, στα Ιεροσόλυμα!!!
Η απάντηση μας προς όλους, ανεξαιρέτως, τους αρνητές και αμφισβητίες του ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΥΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ είναι απλή και σαφής, και περιλαμβάνεται στα κάτωθι σημειούμενα:
Α’. Το Άγιο Φως, αποτελεί ένα, όντως, θαυμαστό γεγονός, που ιστορικά(!!) μαρτυρείται από τους αντικειμενικούς καταγραφείς της Ιστορίας, έστω και αν οι ίδιοι, ως πρόσωπα, δεν το είχαν στην παράδοση και στα πιστεύματα τους!! Για παράδειγμα, ο μέγιστος Γάλλος Βυζαντινολόγος (πράγματι σοφός για την εποχή του, διότι συγχρόνως ήταν: Ιστορικός, Ιατρός, Αρχαιολόγος και ειδικός Νομισματολόγος) ο GUSTAVE SCHLUMBERGER (1844-1929), στο περίφημο έργο του«Η Βυζαντινή Εποποιία» και στο δεύτερο μέρος της ιστορίας περί του Βασιλείου Β’ Βουλγαροκτόνου, αναφέρει μια καταπληκτική – συγκλονιστική πληροφορία περί του Αγίου Φωτός:
Ἡ Ἀνάσταση πού ἄργησε...
ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ βράδυ. Ο Γέροντας, λαμπροφορεμένος, υποδεχόταν τον κόσμο και έπαιρνε τις λειτουργίες. Είχε ετοιμάσει τα καντήλια από νωρίς. Έτοιμα όλα, σβηστά. Άρχισε το "Ευλογητός", πήρε καιρό μέσα στά μαύρα του τα ράσα, με τους βοστρύχους των μαλλιών και των γενειών του να λάμπουν.
Σοβαρός-σοβαρός. Ανοιγόκλεινε την πόρτα, παραπατούσε, αλλά έτρεχε κιόλας, προσκυνούσε τις Δεσποτικές εικόνες, τον θρόνο, έμπαινε στο Ιερό, έπαιρνε τις λειτουργίες, ψέλναμε τον Κανόνα "Κύματι θαλάσσης". Δεν είχε ο Γέροντας χρόνο κοσμικό, είχε χρόνο λειτουργικό. Μαζευόταν ο κόσμος, πολύς κόσμος. Χριστιανοί, που τον αγαπούσαν, αλλά και άλλοι από την γειτονιά δρασκέλιζαν την μάντρα, σκύβοντας από το μικρό πορτάκι, άρρωστοι, νοσοκόμες, γιατροί. Καθυστερούσε ο Γέροντας. Σβηστά τα φώτα. Ψέλναμε, ξαναψέλναμε, δεν έβγαινε να πη το "Δεῦτε, λάβετε φῶς".
Έφευγα από το ψαλτήρι, να πάω στο Ιερό, μου έλεγε:
"Ξέρω, ξέρω". Αδημονία. Οι άλλες εκκλησίες σήμαναν ήδη Ανάσταση, βαρελότα πέφτανε κι αυτός δεν έβγαινε.
"Ξέρω, ξέρω", μου λέει."Όποιος θέλει να φύγη. Δέν μπορεί. Ας τους βάλουμε στην εκκλησία, τά προβατάκια του Χριστού μας, Βαγγέλη. Μέσα στην κιβωτό είναι μιά φορά τόν χρόνο. Ας καθυστερήσουν. Ψάλλε εσύ, ψάλλε".
"Τά είπα, Γέροντα, πάλι καί πάλι".
Χαίρετε! Χριστός Ἀνέστη! (ὁ ἀναστάσιμος χαιρετισμός)
Το “Χριστός Ανέστη” είναι ο αναστάσιμος χαιρετισμός που ανταλλάσσεται μεταξύ των πιστών για σαράντα ημέρες μετά την Ανάσταση του Κυρίου και περιέχει πολύ βαθύτερα νοήματα από το επιφανειακό και εφήμερο “Χρόνια Πολλά”…
Λέγοντας “Χαίρετε” οποιαδήποτε στιγμή, είναι σαν να λέμε “Χριστός Ανέστη” ολόκληρο το χρόνο!
παραθέτουμε το άρθρο: “Καλή και εὐλογημένη Ἀνάσταση! Χαίρετε! Χριστός Ἀνέστη!”
Γράφει ὁ πρωτοπρ. π. Γεώργιος Μεταλληνός
Ὁ ἀναστάσιμος χαιρετισμός, πού διαμορφώθηκε στήν Ἑλληνική γλῶσσα καί μεταδόθηκε σ’ ὅλους τούς Ὀρθοδόξους καί στόν ὑπόλοιπο χριστιανικό κόσμο, εἶναι τό «ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ»! Δέν εἶναι λόγος εὐχῆς, ἀλλά χαιρετισμός καί διακήρυξη τῆς πίστεως στό γεγονός τῆς Ἀνάστασης τοῦ Χριστοῦ, μέ ὅ,τι αὐτό συνεπάγεται γιά τόν πιστό στόν Χριστό ἄνθρωπο.
Πόσοι ὅμως γνωρίζουμε ὅτι ὁ ἀναστάσιμος χαιρετισμός τοῦ Χριστοῦ, ἀμέσως μετά τήν Ἀνάστασή Του, εἶναι ὁ (καί πάλι) Ἑλληνικός λόγος «Χαίρετε»!
Ἁγίου Κυρίλλου Ἱεροσολύμων. Κατήχηση ΙΔ. Οἱ ἐκπληρωμένες προφητεῖες καί γιά τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου
ΑΓΙΟΥ ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ
ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΙΔ΄:
ΟΙ ΕΚΠΛΗΡΩΜΕΝΕΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
Α´. Είναι καιρός να ευφρανθείς,Ιερουσαλήμ, και να πανηγυρίσετε όλοι όσοι αγαπάτε τον Ιησού [πρβ.Ησ.66,10: «Eὐφράνθητι, Ἱερουσαλήμ, καὶ πανηγυρίσατε ἐν αὐτῇ, πάντες οἱ ἀγαπῶντες αὐτήν, χάρητε ἅμα αὐτῇ χαρᾷ, πάντες ὅσοι πενθεῖτε ἐπ᾿ αὐτῇ»], διότι ο Κύριος αναστήθηκε. Χαρείτε όλοι, όσοι προηγουμένως είχατε πένθος, όταν ακούσατε όσα παράνομα και εγκληματικά τόλμησαν να πράξουν οι Ιουδαίοι· διότι Αυτός που εκείνοι ατίμασαν αλαζονικά, ιδού, αναστήθηκε! Και όπως το να ακούει κανείς για τη Σταύρωση είναι κάπως λυπηρό, έτσι η καλή αγγελία της Αναστάσεως ας ευφραίνει τους παρόντες. Το πένθος ας γίνει ευφροσύνη και ο θρήνος ας μεταστραφεί σε χαρά. Και ας γεμίσει το στόμα μας χαρά και αγαλλίαση, γιατί Εκείνος, μετά την Ανάστασή Του, μας είπε: «Χαίρετε(:Νά χαίρεστε)» [Ματθ. 28, 9].
Διότι διεπίστωσα τη λύπη που είχαν τις προηγούμενες ημέρες όσοι αγαπούν τον Ιησού. Επειδή όσα λέγονταν είχαν ως τέλος τον θάνατο και την Ταφή και δεν ακούστηκε η καλή αγγελία της Αναστάσεως, η καρδιά τους περίμενε με ιερή αγωνία να ακούσει εκείνο που ποθούσαν. Αναστήθηκε λοιπόν ο νεκρός, ο «ελεύθερος ανάμεσα στούς νεκρούς»[πρβ. Ψαλμ.87,5: «Προσελογίσθην μετὰ τῶν καταβαινόντων εἰς λάκκον, ἐγενήθην ὡσεὶ ἄνθρωπος ἀβοήθητος ἐν νεκροῖς ἐλεύθερος(:Θεωρήθηκα όμοιος με εκείνους, οι οποίοι κατέρχονται στο βαθύ λάκκο του τάφου. Έγινα σαν άνθρωπος που στερείται οποιασδήποτε βοήθειας, εγκαταλελειμμένος ανάμεσα στους νεκρούς, μακριά από κάθε επικοινωνία με τους ζωντανούς)»] και ελευθερωτής των νεκρών. Εκείνος που με υπομονή δέχτηκε να φορέσει το ατιμωτικό ακάνθινο στεφάνι, Αυτός, αφού αναστήθηκε, φόρεσε το διάδημα της νίκης κατά του θανάτου.
Β´ . Αλλά όπως ακριβώς παραθέσαμε τις μαρτυρίες περί του Σταυρού, έτσι και τώρα, έλα να επιβεβαιώσουμε και να παρουσιάσουμε τις αποδείξεις περί της Αναστάσεως. Διότι ο Απόστολος που διαβάσαμε λέει: «καὶ ὅτι ἐτάφη, καὶ ὅτι ἐγήγερται τῇ τρίτη ἡμέρᾳ κατὰ τὰς γραφάς(:και ότι ενταφιάστηκε και αναστήθηκε την τρίτη ημέρα, σύμφωνα με όσα προφητεύτηκαν στις Γραφές)» [Α´ Κορ. 15, 4]. Και εφόσον ο Απόστολος μάς παραπέμπει στις μαρτυρίες των Γραφών, είναι καλό για μας να γνωρίσουμε την ελπίδα της σωτηρίας μας και να μάθουμε πρώτα, αν οι θείες Γραφές μάς λένε ποιος είναι ο καιρός που έγινε η Ανάστασή Του. Άραγε έγινε το καλοκαίρι ή το φθινόπωρο ή μετά το χειμώνα και σε ποιο τόπο έγινε η Ανάστασή Του και ποιο είναι το όνομα του τόπου που διακηρύχτηκε από τους λαμπρούς Προφήτες ως τόπος της Αναστάσεώς Του; Και αν οι γυναίκες που Τον ζητούσαν και δεν Τον εύρισκαν, όταν Τον βρήκαν πάλι, χάρηκαν. Ώστε όταν διαβάζεται το άγιο Ευαγγέλιο, να μη θεωρούνται ότι είναι μύθοι ή επικά πολύλογα και φανταστικά αφηγήματα αυτά που μας εξιστορεί.
«Γιὰ ποιόν λόγο ὅρισαν οἱ Πατέρες νὰ εἶναι κινητὴ ἡ ἑορτὴ τοῦ Πάσχα» Ἀρχιμανδρίτου Σάββα Ἁγιορείτου
Ἀπόσπασμα
Πάντα εἴχαμε κύματα στὴν Ἐκκλησία. Πάντα εἴχαμε διωγμούς. Πάντα εἴχαμε αἱρέσεις. Πάντα εἴχαμε αὐτὴ τὴν ἐκκοσμίκευση. Πάντα εἴχαμε τοὺς χλιαρούς. Πάντα εἴχαμε ἐξορίες, φυλακίσεις ἁγίων ἀνθρώπων, δικαστήρια, ὅπως καὶ τώρα. Βλέπετε, αὐτοὺς τοὺς δύο γενναίους Ἱεράρχες, Ὀρθοδόξους, Ὀρθοδοξοτάτους, τὸν ἐπίσκοπο Κυθήρων καὶ τὸν ἐπίσκοπο Αἰτωλοακαρνανίας, τοὺς διώκουν. Καὶ τοὺς πᾶνε στὰ δικαστήρια, καὶ θὰ τοὺς βάλουν τώρα καὶ ἀνακριτὲς νὰ τοὺς ἀνακρίνουν. Γιατί; Γιατὶ ἀκριβῶς ἔκαναν αὐτὸ ποὺ ἔπρεπε νὰ κάνουν ὡς Ὀρθόδοξοι Ἱεράρχες. Ὑπερασπίστηκαν τὴν ἀλήθεια τοῦ δόγματος ποὺ λέγει «καὶ ἀναστάντα τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ κατὰ τὰς Γραφάς». Αὐτὸ εἶναι δόγμα, τὸ λέμε στὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως, ὅτι ὁ Χριστός μας ἀναστήθηκε τὴν τρίτη ἡμέρα.
Καὶ γιόρτασαν κανονικὰ τὴν Ἀνάσταση στὴ Μητρόπολή τους τὴν τρίτη ἡμέρα. Καὶ δὲν ἔκαναν ὑπακοὴ στὴν ἄνομη αὐτὴ προτροπὴ/ἐγκύκλιο ποὺ δυστυχῶς, ἐξαπέλυσε ἡ ΔΙΣ πρὸς ὅλους τοὺς Ἀρχιερεῖς. Γιατί δύο ὧρες πρὶν δηλαδή, δὲν θὰ κολλοῦσε ὁ ἰός, καὶ δύο ὧρες μετὰ θὰ κολλοῦσε; Ἀστεῖα πράγματα! Ἀλλὰ ἄλλο ἦταν τὸ ζητούμενο: τὸ ζητούμενο ἦταν νὰ συμπέσει τὸ Πάσχα μας μὲ τὸ Πάσχα τὸ Ἑβραϊκό. Καὶ ἄς λένε κάποιοι μὲ ἀφορμὴ δημοσιεύματα ὅτι ἤδη τὸ εἶχαν γιορτάσει οἱ Ἑβραῖοι τὸ Πάσχα. Τὸ Πάσχα τὸ Ἑβραϊκὸ ὑπολογίζεται μὲ βάση τὸν Νόμο, τὴν Παλαιὰ Διαθήκη, τὶς διατάξεις τοῦ Νόμου. Καὶ τὸ Πατριαρχεῖο μας στὰ Δίπτυχά του, τὸ εἶχε ἀκριβῶς ἐκείνη τὴν ἡμέρα, ποὺ αὐτοὶ θέλανε νὰ γιορτάσουμε μαζὶ μ’ αὐτοὺς τὸ Πάσχα· δηλαδή, νὰ γιορτασθεῖ μιὰ μέρα νωρίτερα. Νὰ κάνουμε Ἀνάσταση τὸ Μεγάλο Σάββατο, ποὺ ἤτανε σύμφωνα μὲ τοὺς ὑπολογισμοὺς τοὺς κανονικοὺς τῶν Ἑβραίων τῶν παραδοσιακῶν, τῶν σωστῶν· ἔτσι, ἐκείνη τὴν ἡμέρα ἔπρεπε νὰ γιορτάσουν, ἄσχετα τὶ κάνανε αὐτοὶ φέτος.
Πού εἶναι θάνατε τό κέντρο σου; Πού εἶναι ἅδη ἡ νίκη σου;
Ο άδης πικράνθηκε, όταν σε συνάντησε κάτω.
Πικράνθηκε διότι καταργήθηκε.
Πικράνθηκε, διότι ξεγελάστηκε.
Πικράνθηκε διότι νεκρώθηκε.
Πικράνθηκε, διότι καθαιρέθηκε.
Πικράνθηκε, διότι δεσμεύθηκε.
Έλαβε σώμα και του έτυχε Θεός. Έλαβε γη και συνάντησε ουρανό.
Έλαβε ό,τι έβλεπε και έπεσε όπου δεν έβλεπε.
Που είναι θάνατε το κέντρο σου; Πού είναι άδη η νίκη σου;
Χριστός Ἀνέστη! Ἀληθῶς Ἀνέστη ὁ Κύριος!
Εἴθε ὁ νικητής τοῦ θανάτου καί δωρητής τῆς αἰώνιας ζωῆς νά μᾶς ἀξιώνει ὅλους μέ τήν Χάρη Του νά ζοῦμε αἰώνια μέσα στό ἀναστάσιμο ἄκτιστο φῶς Του μέ καλή μετάνοια, πίστη, ταπείνωση, ὑπακοή καί ἀδιάλειπτη προσευχή .
ΑΝΑΓΝΩΣΙΣ ΕΙΣ ΤΑΣ ΠΡΑΞΕΙΣ-ΠΑΝΝΥΧΙΣ- ΟΡΘΡΟΣ- ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
ΑΝΑΓΝΩΣΙΣ ΕΙΣ ΤΑΣ ΠΡΑΞΕΙΣ-ΠΑΝΝΥΧΙΣ- ΟΡΘΡΟΣ- ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
https://www.youtube.com/live/nJggFhO2lW0?si=ZK6x813sebHQQ7Zh
5 Μαΐου. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΣΧΑ. «Η ΖΩΗΦΟΡΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ». Εἰρήνης μεγαλομάρτυρος (β΄ αἰ.). Εὐθυμίου ἐπισκόπου Μαδύτου. Ἐφραὶμ ὁσιομάρτυρος τοῦ νέου (†1426). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Κυριακῆς Πάσχα (Πρξ. α´ 1-8).
Πραξ. 1,1 Τὸν μὲν πρῶτον λόγον ἐποιησάμην περὶ πάντων, ὦ Θεόφιλε, ὧν ἤρξατο ὁ Ἰησοῦς ποιεῖν τε καὶ διδάσκειν,
Πραξ. 1,1 Εγώ, ω Θεόφιλε, στο πρώτον βιβλίον που έγραψα, δηλαδή στο Ευαγγέλιον, έκαμα λόγον δι' όλα όσα έπραξε και εδίδαξεν ο Ιησούς από την αχήν
Πραξ. 1,2 ἄχρι ἧς ἡμέρας ἐντειλάμενος τοῖς ἀποστόλοις διὰ Πνεύματος Ἁγίου οὓς ἐξελέξατο ἀνελήφθη·
Πραξ. 1,2 μέχρι την ημέραν, που ανελήφθη στους ουρανούς, αφού προηγουμένως έδωκε, δια μέσου του Αγίου Πνεύματος, εντολάς στους Αποστόλους, τους οποίους ο ίδιος είχεν εκλέξει.