Σελίδες

Πέμπτη 16 Μαΐου 2024

Ἡ ἀλλοτρίωση στὸν τρόπο βαπτίσεως ἔχει ὡς αἰτία τὸν ὀρθολογισμὸ καὶ τὴν ἔλλειψη πίστεως, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ ἀλλοτρίωση στὸν τρόπο βαπτίσεως ἔχει ὡς αἰτία τὸν ὀρθολογισμὸ καὶ τὴν ἔλλειψη πίστεως, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
 Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
 http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Θυμός Γ΄- Ἡ ἀντιμετώπισή του/ ἑτοιμάστηκα καί δέν ταράχθηκα, ἁγ. Παϊσίου-Πάθη καί ἀρετές, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Θυμός Γ΄- Ἡ ἀντιμετώπισή του/ ἑτοιμάστηκα καί δέν ταράχθηκα, ἁγ. Παϊσίου-Πάθη καί ἀρετές, 15-5-2024,
 Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου 
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
 http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Θυμός Β΄- Ὁ ἐχθρός τῆς εἰρήνης τοῦ Θεοῦ, Ἀγ. Παϊσίου-Πάθη καί ἀρετές, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Θυμός Β΄- Ὁ ἐχθρός τῆς εἰρήνης τοῦ Θεοῦ, Ἀγ. Παϊσίου-Πάθη καί ἀρετές, 15-5-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com

Ἅγιος Ἰάκωβος Τσαλίκης – Διηγήσεις: «Φαγητὰ δὲν τρώω» – «Δὲν μὲ ἀδίκησε ὁ Θεός» – Ἄρρωστος νήστευε

κγ΄. «Φαγητά δέν τρώω»

­Έχω πολ­λές ἀρ­ρώ­στι­ες, ἀλ­λά πα­ρα­κά­λε­σα τόν ἅ­γιο Δαυ­ΐδ νά ἔ­χω τίς δο­κι­μα­σί­ες αὐ­τές, ἀλ­λά νά μοῦ δί­νη ὑ­πο­μο­νή, καί νά μήν εἶ­ναι κά­τι σο­βα­ρό. Νά μήν ἔ­χω τί­πο­τα ζά­χα­ρο. Νά μπο­ρῶ νά τρώ­ω δύ­ο φέ­τες ψω­μά­κι τήν ἡ­μέ­ρα, για­τί φα­γη­τά δέν τρώ­ω, μέ συγ­χω­ρεῖ­τε γιά τήν φρά­ση μου, ἀλ­λά λί­γο ψω­μά­κι τό θέ­λω. Ἀ­πό μι­κρό παι­δί ἔ­τρω­γα πάν­τα τό ψω­μά­κι. Τοὐ­λά­χι­στον νά τρώ­ω δύ­ο φέ­τες ψω­μά­κι καί λί­γο νε­ρά­κι καί τί­πο­τα ἄλ­λο δέν θέ­λω. Ἔ! βο­ή­θη­σε ὁ ἅ­γιος καί δέν ἔ­χω τί­πο­τα τό σο­βα­ρό, μό­νο αὐ­τή τήν βρα­δυ­καρ­δί­α. Ἀλ­λά δέν ἀ­πελ­πί­ζο­μαι καί λέ­γω, “Δό­ξα τῷ Θε­ῷ”. Ὅ­ταν τε­λει­ώ­ση ἡ προ­θε­σμί­α μου, θά φύ­γω ἀ­πό αὐ­τή τήν ζω­ή. Τοὐ­λά­χι­στον νά εἴ­μα­στε κον­τά στόν Θε­ό καί νά μᾶς βρῆ ὁ Θε­ός ὅ­πως θέ­λει».

κδ΄. «Δέν μέ ἀδίκησε ὁ Θεός»

­Εξήν­τα ἕ­ξι χρό­νια ζῶ, πο­τέ δέν μέ ἀ­δί­κη­σε ὁ Θε-ός. Μοῦ λέ­ει κά­ποι­ος: “Σοῦ ἔ­δω­σε ἀρ­ρώ­στι­ες ὁ Θε­ός, για­τί νά σοῦ τίς δώ­ση, ἀ­φοῦ πι­στεύ­εις στόν Θε­ό;”.

Ἐγὼ πῆγα στὸ Χριστούλη καὶ στὴν Παναγίτσα ψηλὰ στὸν οὐρανό (‘Ἐνα σύγχρονο θαῦμα τοῦ Ἁγίου Ραφαήλ)

Αφηγούνται ο Ηλίας και η Θεοφανώ Τσιραμπίδη, από το Δροσάτο N. Κιλκίς, γονείς τριών παιδιών.

Στις 30-3-2001 πήγαμε το Μιχαλάκη μας ηλικίας 4,5 χρονών επειγόντως στο Νοσοκομείο Γεννηματάς Θεσσαλονίκης με ανυπόφορο κοιλόπονο. Μετά τις απαραίτητες εξετάσεις και διάγνωση αποφρακτικό ειλεό, χειρουργήθηκε επί 3,5 ώρες, και του αφαιρέθηκε μισό μέτρο σάπιο έντερο. Οι γιατροί μάς είπαν ότι το παιδί πέρασε πολύ μεγάλη μπόρα, αλλά δέν ξεπέρασε τον κίνδυνο.

Το βράδυ της Δευτέρας ως το επόμενο πρωΐ είχε 40 πυρετό. Την Τρίτη μεταφέρθηκε επειγόντως στη μονάδα εντατικής θεραπείας με σηψαιμία και οξύ αναπνευστικό σοκ. Οι ελπίδες να ζήσει μόλις 10%.

Στο μεταξύ, χωρίς να γνωρίζει τίποτα μια γειτόνισσα, βλέπει σε όνειρο τον άγιο Ραφαήλ και της λέει: «Αντωνία, εγώ θα φύγω, εσύ δεν με χρειάζεσαι άλλο. Θα πάω στον Ηλία. Εκείνος με έχει ανάγκη τώρα!»

Η γυναίκα ύστερα έμαθε για το γιό μας. Μία γνωστή μας οικογένεια από τη Γουμένισσα, του κ. Πολυβίου Σαμαρά, πήγαν στον ‘Αγιο Ραφαήλ στη Γρίβα και γονατιστοί με τον Ιερέα διάβασαν παράκληση γιά τη σωτηρία του παιδιού μας.

Ἀνάσταση τὸ 1954.


Ανάσταση το 1954

Ο πατέρας Iustin Pârvu μας διδάσκει για τη γιορτή της Ανάστασης, ότι ανέδειξε την τραυματική προσωπική εμπειρία που υπέστησαν τα χρόνια του κομμουνισμού οι ομολογητές της αληθινής πίστης.

«Ο Χριστιανός δεν έχει να φοβηθεί τίποτα, αν έχει δίπλα του, Δάσκαλο και Βασιλιά τον Χριστό τον Σωτήρα.
Προχώρα μαζί Του και μη φοβάσαι τι θα σου πουν, μη φοβάσαι καθόλου!».

«Το 1954 γιορτάσαμε την Ανάσταση του Χριστού 800 μέτρα κάτω από τη γη σε ένα αλατωρυχείο.

Πώς θα μπορούσαμε να γιορτάσουμε το Πάσχα;

Πήρα όλα τα μεταλλικά κομμάτια από τους βραχοκόπτες και τα έβαλα σε ένα κορδόνι.

Έκαναν υπέροχο θόρυβο. Τα χτύπησα όλα με μια μεταλλική ράβδο από τη μια άκρη της χορδής στην άλλη. Η ώρα της συνέλευσης ήταν 2:30.

16 Μαΐου. Θεοδώρου ὁσίου τοῦ ἡγιασμένου (†368). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Πέμπτης β´ ἑβδ. Πράξεων (Πρξ. δ´ 23-31).

Πραξ. 4,23         Ἀπολυθέντες δὲ ἦλθον πρὸς τοὺς ἰδίους καὶ ἀπήγγειλαν ὅσα πρὸς αὐτοὺς οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ πρεσβύτεροι εἶπον.

Πραξ. 4,23               Οταν δε οι Απόστολοι απελύθησαν, ήλθαν στους άλλους πιστούς, με τους οποίους στενότατα, ως αδελφοί της αυτής πνευματικής οικογενείας, συνεδέοντο και τους ανήγγειλαν όσα οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι είχαν είπει εις αυτούς.

ΧΡΙΣΤΌΣ ΑΝΈΣΤΗ!


Ο μακαριστός διευθυντής δημοτικού σχολείου, Γεώργιος Παπαδόπουλος, προσερχόμενος,επί 40 μέρες μετά το Πάσχα,στο σχολείο, χαιρετούσε τους συναδέλφους του με το χαιρετισμό των ημερών " Χριστός Ανέστη". Κάποια μέρα του λέει ο υποδιευθυντής του: "Καλά βρε Γιώργο δε βαρέθηκες επί 40 μέρες να μας λες " Χριστός Ανέστη" και Χριστός Ανέστη ";