https://apantaortodoxias.blogspot.com/2024/05/6-19.html
Παρασκευή 17 Μαΐου 2024
Ἀπαντήσεις σὲ ἀπορίες παιδιῶν καὶ νέων, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἀπαντήσεις σὲ ἀπορίες παιδιῶν καὶ νέων, 10-5-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ὑποκρισία: Οἱ τρεῖς τρόποι τοῦ ψεύδους, ὁμιλία σὲ νέους καὶ παιδιά, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ὑποκρισία: Οἱ τρεῖς τρόποι τοῦ ψεύδους, ὁμιλία σὲ νέους καὶ παιδιά, 10-5-2024, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἤμουν ὁ θεράπων ἰατρὸς τοῦ ἁγίου Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου
Ήμουν ο θεράπων ιατρός του αγίου Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου. Στις 10 Φεβρουάριου 1980 μου παρεπονήθη για διάχυτα άλγη κατά την πρόσθια νεφρική χώρα και την οσφύν, και έκτοτε άρχισε ο γολγοθάς αυτού του Αγίου ανθρώπου…
Τις τελευταίες μέρες του είχα πει: Γέροντα εχω μάθει ότι γεννηθήκατε Μάϊο…, και ότι θα αναχωρήσετε από την ζωή Μάϊο, αλλά ποιό Μάϊο, τον ρώτησα.
«Αυτόν τον Μάϊον, παιδί μου», μου απάντησε.
Πράγματι το εσπέρας της εκδημίας του του ανακοινώθη ότι την επομένη θα πήγαινα εις επίσκεψιν του και απήντησε: Ας έλθη, αν όμως με προλάβει, όπως και έγινε, διότι την επομένη εις τας 6 το πρωί ανεχώρησε για εκεί που 70 και πλέον χρόνια ετοίμαζε….
Οι τελευταίες του ημέρες ήταν και ο γολγοθάς του. 17 ημέρες μόνο με μία σταγόνα νερό στα χείλη, συνήθως οι άνθρωποι σε τέτοια κατάσταση ευρίσκονται σε λήθαργο με παραισθήσεις και λοιπά. Ο άρρωστός μας είχε εξαίρετη πνευματική διαύγεια. Δεν ήτο άνθρωπος υπήρξε άγιος. Δύσκολη η θέση ενός μικρού ιατρού να έχει τόση μεγάλη ευθύνη για τη ζωή αυτού του Αγίου.
(Ἕνα θαῦμα τῆς Θεοτόκου)
(Ένα θαύμα της Θεοτόκου)
Στα μέρη της Λομβαρδίας ζούσαν δύο πολύ πιστοί σύζυγοι που είχαν μεγάλη αφοσίωση στη Μητέρα του Θεού. Γι' αυτό, γεμάτοι θεϊκή λαχτάρα, ζωγράφισαν την εικόνα της σε έναν τοίχο του σπιτιού τους, ξοδεύοντας πολλά χρήματα για να την κάνουν όσο πιο όμορφη και μεγαλειώδη γίνεται.
Κάθε φορά που περνούσαν μπροστά από την εικόνα, προσκυνούσαν με σεβασμό και έλεγαν το αγγελικό άσμα: «Χαίρε Χάρη Μαρία...» Γι’ αυτή τους την καλή συνήθεια τους έστελνε η Μητέρα του Θεού όλα τα ουράνια. ευλογίες και επίγεια Η ζωή τους ήταν γεμάτη καλές πράξεις, ζώντας ειρηνικά με όλους. Για το λόγο αυτό ο κόσμος τα αποκαλούσε «ειρηνικά». Αυτοί οι ευλογημένοι χριστιανοί είχαν ένα τρίχρονο παιδί που βλέποντας τον πατέρα και τη μητέρα του να σταματούν κάθε φορά μπροστά στην εικόνα της Θεοτόκου και να προσκυνούν με ευλάβεια, άρχισε να κάνει το ίδιο.
Σιγά σιγά έμαθε και το αγγελικό τραγούδι, γιατί το άκουγε καθημερινά από τους γονείς του. Όμως το παιδί δεν προσευχόταν από ευσέβεια, αλλά από καλή συνήθεια, γιατί πίστευε ότι η Μητέρα του Θεού, όπως απεικονιζόταν καθισμένη στο θρόνο, ήταν η Κυρία του σπιτιού. Μια μέρα, ενώ έπαιζε με άλλα παιδιά στην όχθη του ποταμού, από το έργο του διαβόλου έπεσε στα βάθη του νερού. Τα παιδιά ενημέρωσαν τη μητέρα του παιδιού που μαζί με τους γείτονες έτρεξαν στο ποτάμι. Δύο άνδρες πήδηξαν στο νερό, αλλά παρά τις αμέτρητες προσπάθειές τους, δεν κατάφεραν να βρουν το παιδί. Τότε η μητέρα του παιδιού έτρεξε σαν τρελή κάτω από το ποτάμι ελπίζοντας να το βρει εκεί. Ξαφνικά βλέπει το παιδί στη μέση του ποταμού να κάθεται στο νερό σαν καρέκλα. Βλέποντάς τον, η μητέρα του φώναξε με ανείπωτη χαρά:
Ἡ θεοπνευστία καί ἀξιοπιστία τῆς Ἁγ. Γραφῆς
Ἡ θεοπνευστία καί ἀξιοπιστία τῆς Ἁγ. Γραφῆς
Γράφει ὁ κ. Ἀνδρέας Κεφαλληνιάδης, Δάσκαλος Γ΄ Ἀρσακείου – Τοσιτσείου Δημοτικοῦ Σχολείου Ἑκάλης
Ἀναρίθμητα βιβλία γράφτηκαν ἀπὸ τὴν ἀρχαία ἐποχὴ μέχρι σήμερα. Ἀλλὰ μέσα σ’ αὐτὰ τὰ βιβλία ξεχωρίζει ἕνα, ἡ Ἁγία Γραφή. Εἶναι βιβλίο μοναδικό, γιατί εἶναι θεόπνευστο. Τὰ ἀνθρώπινα βιβλία ἀποδεικνύεται πολλὲς φορὲς ὅτι περιέχουν ἀτέλειες καὶ λάθη καὶ σχεδὸν ὅλα παραδίδονται στὴ λήθη τῆς Ἱστορίας. Ἡ Ἁγία Γραφὴ ἀποδεικνύεται πραγματικὰ θεόπνευστη καὶ ἀθάνατη. Κι ἀποδεικνύεται ὄχι μὲ ἕνα ἢ μὲ δύο ἀλλὰ μὲ πολλὰ ἐπιχειρήματα. Ἂς ἀναφέρουμε ἐδῶ μερικά:
Πρῶτο: Ἔρευνες διαφόρων ἐπιστημονικῶν κλάδων, ἀποδεικνύουν ὅτι ἡ Γραφὴ εἶναι ἱστορικὰ ἀξιόπιστη ὄχι μόνο, ὅταν ἀναφέρεται σὲ κανονικὰ γεγονότα ἀλλὰ κι ὅταν ἀναφέρεται σὲ πράγματα ποὺ φαίνονται παράδοξα. Ἂς ἀναφέρουμε πρῶτα ἕνα παράδειγμα ποὺ ἐξιχνιάστηκε ἀπὸ τὸ χῶρο τῆς Ἀρχαιολογίας: Ὁμάδα ὑποβρύχιας ἔρευνας στὴν Ἐρυθρὰ θάλασσα ἀνακάλυψε 1,5 χιλιόμετρο ἀπὸ τὴν παραλία τῆς σημερινῆς πόλης Ρὰς Γκαρὶμπ 400 ἀνθρώπινους σκελετούς, ἀπομεινάρια δύο ἁρμάτων μάχης, καθὼς καὶ ἑκατοντάδες ὅπλα καὶ κομμάτια ἀπὸ πανοπλίες Οἱ ἀρχαιολόγοι ὑπολογίζουν ὅτι ὅλα αὐτὰ ἀνήκουν στὸ 14ο αἰῶνα π.Χ. ( βλ. Ἡ ἀρχαιολογία ἐπιβεβαιώνει τὴν Ἁγία Γραφή, ἱστολόγιο Ἀκτῖνες ). Πανηγυρικότερη ἐπιβεβαίωση τοῦ ἐπεισοδίου τῆς Ἐξόδου τῶν Ἰσραηλιτῶν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο, δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ὑπάρξει.
Νὰ κι ἕνα παράδειγμα ἀπὸ ἄλλο βιβλικὸ γεγονὸς ποὺ γιὰ τοὺς ὑλιστὲς ἦταν ἐξίσου ἀδύνατον νὰ συμβεῖ. Ὁ κατακλυσμὸς τοῦ Νῶε δὲν εἶναι ἕνα ὡραῖο παραμυθάκι γιὰ μικρὰ παιδιά, ἀλλὰ ἕνα καταπληκτικὸ γεωλογικὸ γεγονός. Πρὶν ἀπὸ 10.000 χρόνια, μᾶς λένε οἱ γεωλόγοι, ἡ στάθμη τῶν ὠκεανῶν ἦταν 35 περίπου μέτρα κάτω ἀπὸ τὴ σημερινὴ καὶ στὴ συνέχεια μέχρι πρὶν ἀπὸ 6.000 περίπου χρόνια παρουσίασε ραγδαία ἀνύψωση. Αὐτὸ εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα πολλὰ σημεῖα τῆς ξηρᾶς νὰ κατακλυστοῦν ἀπὸ τὰ νερά. (Βλ. ἐγκυκλοπαίδεια Πάπυρος – Λαροὺς – Μπριτάννικα, τόμ.49 σελ.366). Εἶναι φανερὸ ὅτι οἱ γεωλόγοι περιγράφουν τὸ γεγονὸς τοῦ κατακλυσμοῦ μὲ τὰ δικά τους λόγια καὶ ἡ Βίβλος μὲ τὰ δικά της. Καὶ οἱ δύο ὅμως συμφωνοῦν ὅτι ὄχι μόνο ἔγινε κατακλυσμὸς ἀλλὰ ὅτι ἦταν καὶ παγκόσμιος.
Δεύτερο: Ἡ Γραφὴ ἀποτελεῖται ἀπὸ 49 βιβλία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης καὶ 27 τῆς Καινῆς Διαθήκης, τὰ ὁποῖα γράφτηκαν σὲ διάστημα 1.500 περίπου ἐτῶν, ἀπὸ πολλοὺς συγγραφεῖς, διαφόρων κοινωνικῶν τάξεων, ἐπαγγελμάτων καὶ διαφορετικῆς μόρφωσης. Ἐν τούτοις τὰ λόγια τῆς Γραφῆς δὲν ἔρχονται σὲ ἀντίθεση καὶ δὲν ἀντιφάσκουν μεταξύ τους, ἀλλὰ βρίσκονται σὲ θαυμαστὴ ἁρμονία καὶ συμφωνία. Ἡ ἁρμονία καὶ ἡ ἑνότητα τῆς Γραφῆς ἑρμηνεύεται ἂν σκεφτοῦμε ὅτι στὴν πραγματικότητα δὲν ἔχει πολλοὺς συγγραφεῖς, ἀλλὰ ἕνα, τὸ Θεό. Ἑπομένως εἶναι θεόπνευστη.
Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τή δωροδοκία τῶν στρατιωτῶν ἀπό τοῦς ἀρχιερεῖς τῶν Ἰουδαίων μετά ἀπό τήν ἀνάσταση τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ
Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΩΡΟΔΟΚΙΑ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΩΝ
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ
ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
[Υπομνηματισμός των εδαφίων Ματθ.28,11-15]
«Πορευομένων δὲ αὐτῶν, ἰδού τινες τῆς κουστωδίας ἐλθόντες εἰς τὴν πόλιν ἀπήγγειλαν τοῖς ἀρχιερεῦσιν ἅπαντα τὰ γενόμενα. καὶ συναχθέντες μετὰ τῶν πρεσβυτέρων συμβούλιόν τε λαβόντες ἀργύρια ἱκανὰ ἔδωκαν τοῖς στρατιώταις λέγοντες·εἴπατε ὅτι οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ νυκτὸς ἐλθόντες ἔκλεψαν αὐτὸν ἡμῶν κοιμωμένων. καὶ ἐὰν ἀκουσθῇ τοῦτο ἐπὶ τοῦ ἡγεμόνος, ἡμεῖς πείσομεν αὐτὸν καὶ ὑμᾶς ἀμερίμνους ποιήσομεν. οἱ δὲ λαβόντες τὰ ἀργύρια ἐποίησαν ὡς ἐδιδάχθησαν. καὶ διεφημίσθη ὁ λόγος οὗτος παρὰ Ἰουδαίοις μέχρι τῆς σήμερον(:καθώς λοιπόν αυτές πήγαιναν να αναγγείλουν αυτά στους αποστόλους, ιδού, μερικοί στρατιώτες από τη φρουρά που είχε τοποθετηθεί στον τάφο πήγαν στην πόλη κι ανήγγειλαν στους αρχιερείς όλα όσα είχαν γίνει.Κι αφού συγκεντρώθηκαν εκείνοι μαζί με τους πρεσβυτέρους κι έκαναν σύσκεψη, έδωσαν μεγάλο ποσό ασημένιων νομισμάτων στους στρατιώτες λέγοντάς τους: ’’Πείτε ότι οι μαθητές του ήλθαν μέσα στη νύχτα και τον έκλεψαν, όταν εμείς κοιμόμασταν.Κι αν αυτό καταγγελθεί στον ηγεμόνα, εμείς θα τον πείσουμε και θα σας απαλλάξουμε από κάθε ανησυχία και ευθύνη’’. Κι αυτοί, αφού πήραν τα χρήματα, έκαναν σύμφωνα με τις οδηγίες που πήραν. Και η φήμη αυτή, για τη δήθεν κλοπή του σώματος, διαδόθηκε ανάμεσα στους Ιουδαίους μέχρι σήμερα)»[Ματθ. 28,11-15].
Εξαιτίας αυτών στρατιωτών έγινε ο σεισμός εκείνος, για να τους προκαλέσει μεγάλο φόβο και από αυτούς να προέλθει η μαρτυρία για την Ανάσταση· πράγμα το οποίο και συνέβη. Διότι με αυτόν τον τρόπο η αναγγελία της Αναστάσεως από τους φύλακες στους Ιουδαίους δεν προκάλεσε υποψίες. Διότι από τα θαύματα άλλα μεν έγιναν φανερά σε ολόκληρη την οικουμένη, ενώ άλλα έγιναν φανερά μόνο σε εκείνους που ήταν παρόντες εκεί. Σε όλη μεν την οικουμένη έγινε φανερό το σκοτάδι, ενώ μόνο σε ολίγους ιδιαιτέρως έγιναν γνωστά η εμφάνιση του αγγέλου και ο σεισμός.
Όταν λοιπόν ήλθαν οι στρατιώτες και ανήγγειλαν ( διότι η αλήθεια όταν διακηρύσσεται από τους αντιπάλους λάμπει ακόμα πιο περίτρανα) την Ανάσταση, τους έδωσαν πάλι χρήματα, για να πουν, λέγει ο ευαγγελιστής, ότι τάχα «οι μαθητές Του ήρθαν τη νύκτα και Τον έκλεψαν». Πώς Τον έκλεψαν, σε υπερθετικό βαθμό ανόητοι Ιουδαίοι; Διότι, επειδή η αλήθεια της Αναστάσεως είναι εντυπωσιακή και προφανής, ούτε να κατασκευάσουν δεν μπορούν τον μύθο της κλοπής με τέτοιο τρόπο, ώστε να είναι πειστικός. Άλλωστε ήταν εντελώς απίθανο αυτό το ψεύδος που διέδωσαν ως φήμη έκτοτε και δεν είχε καθόλου πειστική μορφή. Διότι, πες μου, πώς ήταν δυνατόν να Τον κλέψουν οι μαθητές, άνθρωποι φτωχοί και απλοϊκοί, οι οποίοι δεν τολμούσαν ούτε να εμφανιστούν; Μήπως δεν είχε τοποθετηθεί σφραγίδα επάνω στον τάφο από τους Ιουδαίους; Μήπως δεν αγρυπνούσαν παρακαθισμένοι εκεί τόσοι φύλακες και στρατιώτες και Ιουδαίοι;
«Ἄνθρωπε, πῶς ἔπεσες, ἐξ αἰτίας τῆς ἁμαρτίας, γιὰ νὰ γνωρίσεις τὸν θάνατο».
Οι άνθρωποι, αντί να κλαίνε για τις αμαρτίες του νεκρού και να παρακαλούν τον Θεό να τον συγχωρέσει, κλαίνε για την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου.
Από τους 1.000 ανθρώπους που κλαίνε, κανένας δεν κλαίει για τις αμαρτίες των νεκρών, αλλά κλαίει ότι θα τον στερήσουν.
Δεν έχουμε τέτοια δάκρυα που θα ωφελούσαν την ψυχή του νεκρού και αντί να βοηθήσουμε, κάνουμε κακό.
Σίγουρα θα στεναχωρηθείς, θα συγκινηθείς, θα πονέσεις, θα λυπηθείς, αλλά μην κλαις απαρηγόρητα και στεναχωριέσαι (η λύπη είναι από τον Σατανά) και όταν τους το πεις, σου λένε:
- Και ο Θεός έκλαψε όταν είδε τον Λάζαρο νεκρό.
17 Μαΐου. Ἀνδρονίκου καὶ Ἰουνίας τῶν ἀποστόλων (α΄ αἰ.). Ἀθανασίου ἀρχιεπ. Χριστιανουπόλεως Τριφυλίας (†1735), Νικολάου νεομ. τοῦ ἐκ Μετσόβου (†1617). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Παρασκευῆς β´ ἑβδ. Πράξεων (Πρξ. ε΄ 1-11).
Πραξ. 5,1 Ἀνὴρ δέ τις Ἀνανίας ὀνόματι σὺν Σαπφείρῃ τῇ γυναικὶ αὐτοῦ ἐπώλησε κτῆμα
Πραξ. 5,1 Ενας άνθρωπος, Ανανίας ονόματι, μαζή με την γυναίκα του την Σαπφείραν επώλησε το κτήμα του
Πραξ. 5,2 καὶ ἐνοσφίσατο ἀπὸ τῆς τιμῆς, συνειδυίας καὶ τῆς γυναικὸς αὐτοῦ, καὶ ἐνέγκας μέρος τι παρὰ τοὺς πόδας τῶν ἀποστόλων ἔθηκεν.
Πραξ. 5,2 και εξεχώρισε και εκράτησε δια τον εαυτόν του ένα μέρος από τα εισπραχθέντα χρήματα, με γνώσιν και συγκατάθεσιν της γυναικός του, εν αγνοία των Αποστόλων. Και αφού έφερε το υπόλοιπον μέρος των χρημάτων, το έθεσε στους πόδας των Αποστόλων.
Ὁ ἅγιος πατὴρ ἡμῶν Ἰωάννης Καλαΐδης.
Ο άγιος πατήρ ημών Ιωάννης Καλαΐδης.
Από την πνευματική μας αδερφή Θεοδώρα Καλαΐδου, κόρη του αγίου πατρός μας Ιωάννη, λάβαμε την παρακάτω επιστολή την οποία και δημοσιεύουμε:
"Χριστός Ανέστη εν Χριστώ αδέρφια μου! Σαν σήμερα γεννήθηκε ο μακαριστός πατέρας μου
(8 Μαΐου του 1925) και γι' αυτό είχε ονομαστεί Ιωάννης, από τον άγιο Ευαγγελιστή Ιωάννη τον Άγιο της αγάπης.
