Κυριακή 26 Μαΐου 2024
Τό ‘κοινὸ Πασχάλιο’ κατὰ τὸν π. Ἐπιφάνιο Θεοδωρόπουλο. Ὁμιλεῖ ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης
–Ολόκληρο το βίντεο στο Katihisis https://www.youtube.com/watch?v=veb5GUIlfQs&t=3s
https://tasthyras.wordpress.com/2024/05/19/το-κοινό-πασχάλιο-κατά-τον-π-επιφάνιο-θ/
Γέρων Θὲόδωρος Σπηλαιώτης: «Ὁ ἀσκητὴς τοῦ Ἁγιοφαράγγου» Τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Ἱερεμίου Γεωργαλῆ
Γέρων Θεόδωρος Σπηλαιώτης: «Ο ασκητής του Αγιοφαράγγου»
Τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Ἱερεμίου Γεωργαλῆ
Οἱ ἄνθρωποι ποὺ ἀγαποῦν τὴν λησμοσύνη εἶναι στοῦ Θεοῦ τὴν θύμηση. Καὶ ἐκεῖνοι ποὺ ἐκκωφαντικά σιωποῦν, συνομιλοῦν ἀδιάκοπα μετὰ τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ. Ὅταν μακραίνουν ἐκ τοῦ κόσμου, τοὺς ἀνθρώπους ὠφελοῦν. Καὶ ὅταν στὶς ἐρήμους κατοικοῦν, τὰ διαβατικὰ τῆς Βασιλείας τῶν οὐρανῶν περιπατοῦν. Στοὺς κάτω τούτους χρόνους, κατὰ τοὺς ὁποίους ἡ ὀσμὴ τῆς ἁμαρτίας καὶ ἡ δαιμονιώδης βλασφημία ἔφθασαν στὸν θρόνο τοῦ Θεοῦ, εὐωδία οὐράνια καὶ παρηγορία ὑπερκόσμια ξεχύνεται ἀπὸ τὸ ἡγιασμένο ὄρος τῶν Ἀστερουσίων, τῆς ἁγιοτόκου καὶ ἡρωοτόκου Κρήτης. Τὸ ἑσπέρας τῆς Μεγάλης Πέμπτης, ὅταν στὶς Ἐκκλησιὲς, τῆς ὑπ’ οὐρανὸν Ὀρθοδοξίας, ὑψώνονταν ὁ Ἐσταυρωμένος Σωτήρας Χριστός, ὑψώθηκε καὶ ἐκ τῶν προσκαίρων καὶ φθαρτῶν εἰς τὰ οὐράνια καὶ ἄφθιτα, ὁ σπηλαιώτης ἀσκητὴς τοῦ Ἁγιοφαράγγου, παπά-Θεόδωρος. Πόσες φορὲς δὲν ἐπικαλέσθηκε τὸν Κύριο μὲ τὸ «Μνήσθητι μου» τοῦ εὐγνώμονος ληστοῦ. Δεσποτικῆς φωνῆς ἀξιώθηκε ὁ μακάριος γέρων, «Σήμερον μετ’ ἐμοῦ ἔσῃ ἐν τῷ Παραδείσῳ».
Στὶς ἀπαρχὲς τῆς ἱερατικῆς του διακονίας, πῦρ οὐράνιο κατέκαυσε τὴν καρδία του, ἀφοῦ ἔχυσε κρουνοὺς δακρύων μετανοίας. Ἐπίσκεψη Θεοῦ ἡ παράδοξη καὶ ἀνερμήνευτη ἀπόφασὴ του, γιὰ ἀσκητικὴ ἀναχώρηση. Δὲν ἐμπιστεύεται τὸν λογισμὸ του, διὰ τοῦτο καὶ προσφεύγει στὸν Ἅγιο γέροντα Παΐσιο, στὸν ὁσιώτατο ἀσκητὴ τῶν Κατουνακίων π. Ἐφραὶμ ἀλλὰ καὶ στὸν ἀκραιφνὴ ἑρμηνευτὴ τῶν θείων καὶ ἱερῶν Κανόνων, Ἀρχιμανδρίτη Ἐπιφάνιο Θεοδωρόπουλο.
Καὶ οἱ τρεῖς, ἐν ἑνὶ στόματι, ἀναγνωρίζουν τὴν πρόσκληση τοῦ Θεοῦ στὸν π. Θεόδωρο καὶ τοῦ δείχνουν τὸ στάδιο τῶν ἀρετῶν, τὴν ἡγιασμένη ἔρημο. Μετὰ ἀπὸ πολλὲς δοκιμασίες κατέρχεται στὴν Κρήτη, στὸ Φαράγγι τῶν Ἁγίων. Ὁ μακαριστός, πλέον, Μητροπολίτης Γορτύνης καὶ Ἀρκαδίας, κυρὸς Κύριλλος, σὲ συνάντηση ποὺ εἶχε μὲ τὸν γέροντα Θεόδωρο, τοῦ ἐκφράζει τὶς ἐγκάρδιες εὐχαριστίες του, διότι μὲ τὴν παρουσία του ξαναζωντάνεψε τὸ ἐρημωμένο φαράγγι καὶ τοῦ δίδει τὴν πατρικὴ του εὐχὴ, νὰ συνεχίσει τὸν ἀσκητικὸ του ἀγώνα, ἐν προσευχῇ καὶ νηστεία, στὸν Προφήτη Ἠλία.
Ἡ Γερόντισσα Γαλακτία γιὰ τὴ μεγάλη ἀποστασία τῶν ἡμερῶν μας
Η Γερόντισσα Γαλακτία για τη μεγάλη αποστασία των ημερών μας
Από συνταξιούχο καθηγητή Γυμνασίου λάβαμε το παρακάτω κείμενο, με την ευκαιρία της συμπληρώσεως τριών ετών από την οσιακή κοίμηση της Γερόντισσας Γαλακτίας:
…Πολλά τα βιώματά μου με την Αγία όντως Γερόντισσα Γαλακτία. Ήταν στολισμένη με ουράνιο φως! Γλυκύτατη! Μητρότητα μοναδική, ενώ ήταν άγαμη και ψυχοσωματικά παρθένος! Ευστροφότατη και πεπαιδευμένη αλλά ακατάκριτη και απλή! Απλούστατη! Αποστρεφόταν πολύ την κατάκριση και τον κακό λογισμό εις βάρος των άλλων! Έβλεπες ένα ορμητικό ποταμό θείου έρωτος αλλά και μία δροσιστική κρήνη ακένωτης αγάπης για τους ανθρώπους! Ήρεμη, αόργητη, χαρούμενη, εποικοδομητικά επικοινωνιακή, με ωραίο χιούμορ, με διάθεση θυσιαστικής προσφοράς σε όλους! Τί ταπείνωση ήταν αυτή! Δεν εννοείται, δεν περιγράφεται… Μένω σ’ αυτά περισσότερο, παρά στην φοβερή διόραση και προόρασή της… Χωρίς τα πρώτα, τα δεύτερα δεν θα είχαν καμία αξία! Μου έκανε εντύπωση πώς γνώριζε λεπτομερώς πτυχές της μεγάλης αποστασίας του σήμερα!
Μου έλεγε:
Θα δείτε στο μέλλον φοβερά πράγματα! Θα βλέπετε κοριτσάκι με κοριτσάκι να περπατάνε χέρι χέρι..! Το ίδιο και αγόρι με αγόρι! Θα τα κάνουν νόμιμα αυτά και θα θεωρούνται πρώτης κατηγορίας πολίτες όσοι θα κάνουν τέτοια αίσχη… Τώρα (μου έλεγε το 2006), τώρα κάνει προετοιμασία ο δαίμονας με το να βάζει τους γονείς των παιδιών να τα κάνουν μεταξύ τους!!! Θα πάρουν την κιναιδία (ομοφυλοφιλία) τα καημένα τα παιδιά, σαν δαιμονική προίκα από το αίμα των γονέων τους!
Ἡ μασονία εἰς τὰ βορειοαμερικάνικα ΑΕΙ μὲ μανδύαν φιλανθρωπικὸν καὶ ὀνόματα ἑλληνικά!
Ἡ μασονία εἰς τὰ βορειοαμερικάνικα ΑΕΙ μὲ μανδύαν φιλανθρωπικὸν καὶ ὀνόματα ἑλληνικά!
Γράφει ὁ κ. Χρῆστος Κ. Λιβανός
Περπατώντας ἢ ὁδηγώντας κανεὶς στοὺς δρόμους, ποὺ ὁριοθετοῦν τὴν πανεπιστημιούπολι τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Τορόντο (St. George Campus) στὸ κέντρο τῆς πόλεως, ἐκτὸς τῶν μνημειακῶν πανεπιστημιακῶν κτιρίων, βλέπει περιμετρικὰ τοῦ πανεπιστημίου, κυρίως στὶς συνοικίες Ἄννεξ καὶ Γιόρκβιλ νὰ ξεπροβάλλουν ἀνάμεσα σὲ πανύψηλα αἰωνόβια δέντρα καὶ καταπράσινες αὐλὲς ἐντυπωσιακὰ ἀρχοντικά, πολυτελεῖς μανσιόν, ἀρχιτεκτονικὰ μνημεῖα, ποὺ ἐξάπτουν τὴ φαντασία, παραπέμπουν σὲ περασμένες ἐποχές, στὰ τέλη κυρίως τοῦ 19ου αἰώνα (ὅπως τὰ ἀντίστοιχα νεοκλασσικὰ τῆς Ἀθήνας) καὶ ποὺ φανερώνουν τὴν παλαιὰ φυσιογνωμία τῶν ἱστορικῶν αὐτῶν περιοχῶν, ὅπου ἄλλοτε ἔζησαν σημαντικὲς προσωπικότητες, διακεκριμένες καὶ ἀριστοκρατικὲς οἰκογένειες, ἐνῷ τὶς δεκαετίες τοῦ 1960-70 φιλοξένησαν τὴν πλειονότητα τῶν χίππυς τῆς πόλεως.
Στὴν πρόσοψι κάποιων ἀπὸ τὰ τριώροφα, εὐρύχωρα καὶ ἐπιβλητικὰ αὐτὰ σπίτια ὑπάρχουν δύο ἢ τρία μεγάλα κεφαλαῖα γράμματα τοῦ ἑλληνικοῦ ἀλφαβήτου. Τί σημαίνουν τὰ γράμματα αὐτά; Αὐτὸ εἶναι ἑπτασφράγιστο μυστικό. Κάποια δημοσιεύματα συνέδεσαν αὐθαίρετα καὶ παραπλανητικὰ τὰ κτίρια μὲ τὰ ἑλληνικὰ γράμματα μὲ τὴν Ἑλλάδα καὶ ἰδιαίτερα μὲ τὸν ἑλληνικὸ τρόπο ζωῆς! Ἡ ἀλήθεια ὅμως εἶναι διαφορετική. Στὰ οἰκήματα αὐτὰ στεγάζονται δεκάδες μυστικὲς κοινότητες καὶ ἀδελφότητες, ἄλλες ἀναγνωρισμένες ἀπὸ τὸ Πανεπιστήμιο καὶ ἄλλες ὄχι. Τὰ σπίτια αὐτὰ λειτουργοῦν καὶ ὡς φοιτητικὲς ἑστίες μὲ ἢ χωρὶς ἄδεια λειτουργίας ἀπὸ τὶς ἁρμόδιες Ἀρχές. Ὡς μέλη γίνονται δεκτοὶ πρωτοετεῖς κυρίως φοιτηταί, δυνάμενοι νὰ διατηρήσουν τὴν ἰδιότητα τοῦ μέλους καὶ μετὰ τὴν ἀποφοίτησί τους. Οἱ κοινότητες αὐτές, ποὺ ἀποτελοῦν ἀναπόσπαστο μέρος τῶν περισσοτέρων ΑΕΙ Ἀμερικῆς καὶ Καναδᾶ, διοικοῦνται ὀργανωμένα καὶ ἱεραρχικά, ἀποτελοῦν δὲ μέλη τοῦ ὀργανισμοῦ-ὀμπρέλλα «Ἐθνικὸ Πανελλήνιο Συμβούλιο»! Ὁ λόγος, γιὰ τὸν ὁποῖο ἀναφερόμεθα στὸ Πανεπιστήμιο τοῦ Τορόντο, εἶναι διότι σ’ αὐτό ἐφοίτησε καὶ ὁ γράφων καὶ σ’ αὐτὴ τὴν πόλι ἔζησε τὸ μεγαλύτερο μέρος τῆς ζωῆς του.
Κυριακή τοῦ Παραλύτου. «Ἡ ἐλεημοσύνη» π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ[:Πράξ.9,32-42]
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου
με θέμα:
«Η ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ»
[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 5-5-1996]
(Β335)
Σήμερα, αγαπητοί μου, τετάρτη Κυριακή από του Πάσχα, Κυριακή του Παραλύτου, η Εκκλησία μας προβάλλει την αρετή της ελεημοσύνης, με την ευαγγελική περικοπή. Βλέπομε τον Κύριον να ελεεί τον 38 ολόκληρα χρόνια παράλυτον άνθρωπον και να τον θεραπεύει, αφού επερίμενε χρόνια ολόκληρα να ιαθεί, πεταμένος, τρόπον τινά, εκεί σε μία άκρη της κολυμβήθρας της Βηθεσδά. Αλλά και την αποστολική περικοπή που ακούσαμε από τις Πράξεις των Αποστόλων, ο απόστολος Πέτρος αναστήνει από τους νεκρούς την ελεήμονα Ταβιθά. Παντού προβάλλεται η ελεημοσύνη του Θεού στον άνθρωπο, αλλά και η ελεημοσύνη του ανθρώπου προς τον συνάνθρωπό του.
Απέραντο κεφάλαιον είναι η ελεημοσύνη. Αυτή κατέβασε τον Θεόν Λόγον από τον ουρανό εις την γη, αυτή ανεβάζει τον άνθρωπο από τη γη εις τον ουρανό. Τόση είναι η δύναμις όντως, τόση είναι η δύναμις της ελεημοσύνης. Γιατί το φάσμα της είναι ευρύτατο. Είναι η προσφορά ελέους που είναι το πρώτο παιδί της αγάπης. Κι επειδή ο Θεός αγαπά τον άνθρωπο, γι΄αυτό προσφέρει το έλεός Του, την ελεημοσύνη Του. Αλλά και ο αγαπών άνθρωπος, πάντοτε στέκεται με διάθεση ελεημοσύνης προς τον άλλον άνθρωπον.
Αλλά ας δούμε με πολύ λίγα λόγια την ιστορία της Ταβιθά ή της Δορκάδος, όπως μεταφράζει ο ευαγγελιστής Λουκάς, που είναι ο συγγραφεύς των Πράξεων των Αποστόλων. Σημειώνει λοιπόν ο Λουκάς: «Ἐν Ἰόππῃ δέ τις ἦν μαθήτρια ὀνόματι Ταβιθά, ἣ (η οποία) διερμηνευομένη λέγεται Δορκάς· αὕτη ἦν πλήρης ἀγαθῶν ἔργων καὶ ἐλεημοσυνῶν ὧν ἐποίει ». Ότι στην Ιόππη, η σημερινή Γιάφα είναι, το μοναδικό λιμάνι του Ισραήλ, εκεί, λέγει, ήτο κάποια μαθήτρια που την έλεγαν Ταβιθά· η οποία διερμηνεύεται Ελληνικά Δορκάς. Ζαρκάδι. Δορκάς. Ζαρκάδι. Αυτή ήταν γεμάτη από αγαθά έργα και από ελεημοσύνες που ασκούσε γύρω της. Και εκείνον τον καιρό, η ελεήμων αυτή γυναίκα, αρρώστησε και πέθανε. Και τότε προσεκάλεσαν τον Πέτρον και αυτός την ανέστησε. Μάλιστα, όταν ο Πέτρος έφθασε εις την Ιόππη, σημειώνει πάλι ο Λουκάς: «Παρέστησαν αὐτῷ πᾶσαι αἱ χῆραι (στάθηκαν μπροστά του, του ’καναν παράσταση, του επέδειξαν) κλαίουσαι καὶ ἐπιδεικνύμεναι χιτῶνας καὶ ἱμάτια ὅσα ἐποίει μετ᾿ αὐτῶν οὖσα ἡ Δορκάς». Όσον καιρόν ήταν μαζί τους, τους ελεούσε πάρα πολύ, τις χήρες γυναίκες. «Να», λέγει, «αυτό εκείνη μου το ‘φτιαξε, αυτό εκείνη μου το δώρισε». Και έκλαιγαν οι γυναίκες αυτές οι χήρες.
Ώστε, αγαπητοί, η αρετή της ελεημοσύνης αναστήνει και νεκρούς! Ναι. Την ανέστησε και την χάρισε πάλι εις αυτό το πλήθος των ανθρώπων που ήταν οι ευεργετούμενοί της. Αυτό στέκεται μία συμβολική εικόνα, ότι ο αληθινά ελεήμων εγείρεται από την πνευματική νέκρωση εις ζωήν αιώνιον.
Ἠ εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς τοῦ Παραλύτου. Παναγιώτης Τρεμπέλας
Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ
Κατά Ιωάννην, κεφάλαιο Ε΄, εδάφια 1-15
1 Μετά ταῦτα ἦν ἡ ἑορτὴ τῶν ᾿Ιουδαίων, καὶ ἀνέβη ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς ῾Ιεροσόλυμα. 2 Ἔστι δὲ ἐν τοῖς ῾Ιεροσολύμοις ἐπὶ τῇ προβατικῇ κολυμβήθρᾳ, ἡ ἐπιλεγομένη ἑβραϊστὶ Βηθεσδά, πέντε στοὰς ἔχουσα. 3Ἐν ταύταις κατέκειτο πλῆθος πολὺ τῶν ἀσθενούντων, τυφλῶν, χωλῶν, ξηρῶν, ἐκδεχομένων τὴν τοῦ ὕδατος κίνησιν. 4 Ἄγγελος γὰρ κατὰ καιρὸν κατέβαινεν ἐν τῇ κολυμβήθρᾳ, καὶ ἐταράσσετο τὸ ὕδωρ· ὁ οὖν πρῶτος ἐμβὰς μετὰ τὴν ταραχὴν τοῦ ὕδατος ὑγιὴς ἐγίνετο ᾧ δήποτε κατείχετο νοσήματι. 5 Ἦν δέ τις ἄνθρωπος ἐκεῖ τριάκοντα καὶ ὀκτὼ ἔτη ἔχων ἐν τῇ ἀσθενείᾳ αὐτοῦ.
6 Τοῦτον ἰδὼν ὁ ᾿Ιησοῦς κατακείμενον, καὶ γνοὺς ὅτι πολὺν ἤδη χρόνον ἔχει, λέγει αὐτῷ· θέλεις ὑγιὴς γενέσθαι; 7 Ἀπεκρίθη αὐτῷ ὁ ἀσθενῶν· Κύριε, ἄνθρωπον οὐκ ἔχω, ἵνα ὅταν ταραχθῇ τὸ ὕδωρ, βάλῃ με εἰς τὴν κολυμβήθραν· ἐν ᾧ δὲ ἔρχομαι ἐγώ, ἄλλος πρὸ ἐμοῦ καταβαίνει. 8 Λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· ἔγειρε, ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει. 9 Καὶ εὐθέως ἐγένετο ὑγιὴς ὁ ἄνθρωπος, καὶ ἦρε τὸν κράβαττον αὐτοῦ καὶ περιεπάτει. Ἦν δὲ σάββατον ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ. 10 Ἔλεγον οὖν οἱ ᾿Ιουδαῖοι τῷ τεθεραπευμένῳ· σάββατόν ἐστιν· οὐκ ἔξεστί σοι ἆραι τὸν κράβαττον. 11 Ἀπεκρίθη αὐτοῖς· ὁ ποιήσας με ὑγιῆ, ἐκεῖνός μοι εἶπεν· ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει. 12 ἠρώτησαν οὖν αὐτόν· τίς ἐστιν ὁ ἄνθρωπος ὁ εἰπών σοι, ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει; 13 Ὁ δὲ ἰαθεὶς οὐκ ᾔδει τίς ἐστιν· ὁ γὰρ ᾿Ιησοῦς ἐξένευσεν ὄχλου ὄντος ἐν τῷ τόπῳ. 14 Μετὰ ταῦτα εὑρίσκει αὐτὸν ὁ ᾿Ιησοῦς ἐν τῷ ἱερῷ καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἴδε ὑγιὴς γέγονας· μηκέτι ἁμάρτανε, ἵνα μὴ χεῖρόν σοί τι γένηται.15 Ἀπῆλθεν ὁ ἄνθρωπος καὶ ἀνήγγειλε τοῖς ᾿Ιουδαίοις ὅτι ᾿Ιησοῦς ἐστιν ὁ ποιήσας αὐτὸν ὑγιῆ.
Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παναγιώτη Τρεμπέλα
1 Ύστερα απ’ αυτά ήταν η εορτή των Ιουδαίων, πιθανότατα η εορτή των Πουρίμ, που έπεφτε περίπου ένα μήνα πριν το Πάσχα. Κατά την εορτή αυτή ανέβηκε ο Ιησούς στα Ιεροσόλυμα. 2
Ἠ ἀποστολική περικοπή τῆς Κυριακῆς τοῦ Παραλύτου. Παναγιώτης Τρεμπέλας
Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ
Πράξεις των Αποστόλων, κεφ. Θ΄, εδάφια 32-43
32 ᾿Εγένετο δὲ Πέτρον διερχόμενον διὰ πάντων κατελθεῖν καὶ πρὸς τοὺς ἁγίους τοὺς κατοικοῦντας Λύδδαν 33 εὗρε δὲ ἐκεῖ ἄνθρωπόν τινα Αἰνέαν ὀνόματι, ἐξ ἐτῶν ὀκτὼ κατακείμενον ἐπὶ κραβάττῳ, ὃς ἦν παραλελυμένος 34 καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ Πέτρος· Αἰνέα, ἰᾶταί σε ᾿Ιησοῦς ὁ Χριστός· ἀνάστηθι καὶ στρῶσον σεαυτῷ. καὶ εὐθέως ἀνέστη. 35 Καὶ εἶδον αὐτὸν πάντες οἱ κατοικοῦντες Λύδδαν καὶ τὸν Σάρωνα, οἵτινες ἐπέστρεψαν ἐπὶ τὸν Κύριον.
36 ᾿Εν ᾿Ιόππῃ δέ τις ἦν μαθήτρια ὀνόματι Ταβιθά, ἣ διερμηνευομένη λέγεται Δορκάς· αὕτη ἦν πλήρης ἀγαθῶν ἔργων καὶ ἐλεημοσυνῶν ὧν ἐποίει. 37 Ἐγένετο δὲ ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἀσθενήσασαν αὐτὴν ἀποθανεῖν· λούσαντες δὲ αὐτὴν ἔθηκαν ἐν ὑπερῴῳ. 38 Ἐγγὺς δὲ οὔσης Λύδδης τῇ ᾿Ιόππῃ οἱ μαθηταὶ ἀκούσαντες ὅτι Πέτρος ἐστὶν ἐν αὐτῇ, ἀπέστειλαν δύο ἄνδρας πρὸς αὐτὸν παρακαλοῦντες μὴ ὀκνῆσαι διελθεῖν ἕως αὐτῶν. 39 ἀναστὰς δὲ Πέτρος συνῆλθεν αὐτοῖς· ὃν παραγενόμενον ἀνήγαγον εἰς τὸ ὑπερῷον, καὶ παρέστησαν αὐτῶ πᾶσαι αἱ χῆραι κλαίουσαι καὶ ἐπιδεικνύμεναι χιτῶνας καὶ ἱμάτια ὅσα ἐποίει μετ᾿ αὐτῶν οὖσα ἡ Δορκάς.
40Ἐκβαλὼν δὲ ἔξω πάντας ὁ Πέτρος θεὶς τὰ γόνατα προσηύξατο, καὶ ἐπιστρέψας πρὸς τὸ σῶμα εἶπε· Ταβιθά, ἀνάστηθι. Ἡ δὲ ἤνοιξε τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῆς, καὶ ἰδοῦσα τὸν Πέτρον ἀνεκάθισε. 41 Δοὺς δὲ αὐτῇ χεῖρα ἀνέστησεν αὐτήν, φωνήσας δὲ τοὺς ἁγίους καὶ τὰς χήρας παρέστησεν αὐτὴν ζῶσαν. 42 Γνωστὸν δὲ ἐγένετο καθ᾿ ὅλης τῆς ᾿Ιόππης, καὶ πολλοὶ ἐπίστευσαν ἐπὶ τὸν Κύριον. 43 ᾿Εγένετο δὲ ἡμέρας ἱκανὰς μεῖναι αὐτὸν ἐν ᾿Ιόππῃ παρά τινι Σίμωνι βυρσεῖ.
Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παναγιώτη Τρεμπέλα
32 Καθώς ο Πέτρος περιόδευε σε όλα αυτά τα μέρη, κάποια μέρα κατέβηκε και στους Χριστιανούς που κατοικούσαν στην Λύδδα. 33 Εκεί συνάντησε κάποιον άνθρωπο που λεγόταν Αινέας και ήταν οκτώ χρόνια κατάκοιτος πάνω σε ένα κρεβάτι, διότι ήταν παράλυτος.
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ, 26-5-2024
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ, 26-5-2024
https://www.youtube.com/live/MvjdWwhfblM?si=oyD0tCzAp6oc6YIT
Κάποιοι λένε: «Ἦταν προορισμένο».
Κάποιοι λένε: «Ήταν προορισμένο». Αλλά, αν κάποιος ήταν προορισμένος να το κάνει, τότε γιατί κρίνει ο Θεός; Δημιουργούμε το δικό μας «πεπρωμένο». Αν κάποιος εκθέσει απερίσκεπτα τη ζωή του σε κίνδυνο και πεθάνει, διαπράττει μια αμαρτία και η μοίρα δεν έχει καμία σχέση με αυτό.
Ο Σεβασμιώτατος Γαβριήλ της Σαμταυριάς (Ουργκεμπάτζε)
https://apantaortodoxias.blogspot.com/2024/05/blog-post_756.html
26 Μαΐου. † ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ. «Μνεία τῆς τοῦ παραλύτου θεραπείας». Κάρπου ἐκ τῶν 70 (α΄ αἰ.). Ἀλφαίου ἀποστόλου. Τῇ αὐτῇ Κυριακῇ, ἡ ἀνακομιδὴ τῶν λειψάνων τοῦ ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Βυζαντίου, πολιούχου Μυτιλήνης († 17 Φεβρ. 1795). Σύναξις πάντων τῶν ἐν Εὐβοίᾳ διαλαμψάντων ἁγίων. Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Κυριακῆς Παραλύτου (Πρξ. θ´ 32-42).
Πραξ. 9,32 Ἐγένετο δὲ Πέτρον διερχόμενον διὰ πάντων κατελθεῖν καὶ πρὸς τοὺς ἁγίους τοὺς κατοικοῦντας Λύδδαν.
Πραξ. 9,32 Συνέβη δε, όταν ο Πετρος περιώδευε όλα αυτά τα μέρη, να κατεβή στους πιστούς, οι οποίοι κατοικούσαν εις την Λυδδαν.
Πραξ. 9,33 εὗρε δὲ ἐκεῖ ἄνθρωπόν τινα Αἰνέαν ὀνόματι, ἐξ ἐτῶν ὀκτὼ κατακείμενον ἐπὶ κραβάττῳ, ὃς ἦν παραλελυμένος.
Πραξ. 9,33 Ευρήκε δε εκεί ένα άνθρωπον, ονόματι Αινέαν, ο οποίος κατέκειτο επί οκτώ έτη παράλυτος επάνω εις ένα κρεββάτι.
Πραξ. 9,34 καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ Πέτρος· Αἰνέα, ἰᾶταί σε Ἰησοῦς ὁ Χριστός· ἀνάστηθι καὶ στρῶσον σεαυτῷ. καὶ εὐθέως ἀνέστη.
Πραξ. 9,34 Και του είπεν ο Πετρος· “Αινέα, ο Ιησούς, ο Χριστός σε θεραπεύει από την ασθένειάν σου. Σηκω και στρώσε μόνος σου το κρεββάτι σου”. Και αμέσως εκείνος εσηκώθηκε υγιής.