Σάββατο 8 Ιουνίου 2024
Δόξα πού περιμένει τούς ἁγίους στόν οὐρανό_1 - Περί μνήμης θανάτου_2, Ευεργετινός, Ἀρχ. Σάββας Ἀγιορείτης
Δόξα πού περιμένει τούς ἁγίους στόν οὐρανό_1 - Περί μνήμης θανάτου_2, Ευεργετινός, 23-02-2008
Ὅταν μπαίνει ἡ ἁμαρτία στήν ζωή τοῦ ἀνθρώπου σκοτίζεται ὁ νοῦς καί χάνεται ὁ Θεῖος φωτισμός Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ὅταν μπαίνει ἡ ἁμαρτία στήν ζωή τοῦ ἀνθρώπου σκοτίζεται ὁ νοῦς καί χάνεται ὁ Θεῖος φωτισμός Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://hristospanagia3.blogspot.com
Κυριακή τοῦ Τυφλοῦ. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τή θεραπεία τοῦ ἐκ γενετῆς Τυφλοῦ
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ[:Ιω.9,1-38]
Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΕΚ ΓΕΝΕΤΗΣ ΤΥΦΛΟΥ
«Καὶ παράγων εἶδεν ἄνθρωπον τυφλὸν ἐκ γενετῆς. καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες· ῥαββί, τίς ἥμαρτεν, οὗτος ἢ οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἵνα τυφλὸς γεννηθῇ;(: Καθώς ο Ιησούς περνούσε από το κέντρο της πόλεως, είδε έναν άνθρωπο που είχε γεννηθεί τυφλός. Τότε οι μαθητές Του Τον ρώτησαν: ‘’Διδάσκαλε, ποιος αμάρτησε για να γεννηθεί ο άνθρωπος αυτός τυφλός; Αμάρτησε ο ίδιος, όταν ήταν ακόμη μέσα στην κοιλιά της μητέρας του, ή αμάρτησαν οι γονείς του και τιμωρείται αυτός για τις αμαρτίες τους;’’)»[Ιω.9,1].
Επειδή ο Κύριος είναι πάρα πολύ φιλάνθρωπος και φροντίζει για τη σωτηρία μας και επειδή θέλει να κλείσει τα στόματα των αχαρίστων, δεν παραλείπει να κάνει τίποτε από αυτά που έπρεπε να κάνει, και αν ακόμη κανένας δεν έδινε προσοχή. Αυτά λοιπόν γνωρίζοντας καλά και ο προφήτης Δαβίδ έλεγε: «ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου, καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε (:για να φανεί έτσι πόσο δίκιο είχες στις καταδικαστικές Σου αποφάσεις σε βάρος μου και να εξέλθεις έτσι νικητής, όταν ασεβείς και μωροί θελήσουν να Σε επικρίνουν)»[Ψαλμ.50,6].
Για τον λόγο λοιπόν αυτόν, επειδή δεν δέχθηκαν το υψηλό νόημα των λόγων Του, αλλά Τον αποκάλεσαν ακόμη και δαιμονισμένο και επιχειρούσαν να Τον φονεύσουν, αφού εξήλθε από τον ναό, θεραπεύει τον τυφλό, επιτυγχάνοντας έτσι και να καταπραΰνει την οργή τους με την απουσία Του, και με την πραγματοποίηση του θαύματος να μετριάσει τη σκληρότητα και την ασπλαχνία τους και ταυτόχρονα επίσης να κάνει πιστευτούς τους λόγους Του· και το θαύμα που επιτελεί δεν είναι τυχαίο, αλλά τότε συμβαίνει για πρώτη φορά: «ἐκ τοῦ αἰῶνος(:από τότε που έγινε ο κόσμος)»,λέγει,«οὐκ ἠκούσθη ὅτι ἤνοιξέ τις ὀφθαλμοὺς τυφλοῦ γεγεννημένου (:δεν ακούστηκε ποτέ να έχει θεραπεύσει κανείς μάτια ανθρώπου που να έχει γεννηθεί τυφλός· πρώτη φορά έγινε τέτοιο θαύμα, και Αυτός που το έκανε πρέπει να έχει θεϊκή αποστολή)»[:Ιω.9,32]· διότι τυφλού ίσως άνοιξε κάποιος ως τότε τους οφθαλμούς, αλλά τυφλού εκ γενετής, όχι ακόμη.
Και ότι βγαίνοντας από το ιερό, ήλθε επίτηδες για αυτό το έργο, να κάνει δηλαδή το θαύμα, είναι φανερό από το εξής: δηλαδή ο Ίδιος είδε τον τυφλό, δεν προσήλθε σε Αυτόν ο τυφλός· και με τόσο μεγάλη επιμέλεια ανέβλεψε ο άνθρωπος αυτός, ώστε και στους μαθητές να προκαλέσει βαθιά αίσθηση. Για τον λόγο αυτό, δηλαδή βλέποντας τον Διδάσκαλό τους να λαμβάνει φροντίδα για τον τυφλό με μεγάλη προσοχή, οι μαθητές Του προέβησαν και στην επόμενη ερώτηση: «ῥαββί, τίς ἥμαρτεν, οὗτος ἢ οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἵνα τυφλὸς γεννηθῇ;(:Διδάσκαλε, ποιος αμάρτησε για να γεννηθεί ο άνθρωπος αυτός τυφλός; Αμάρτησε ο ίδιος, όταν ήταν ακόμη μέσα στην κοιλιά της μητέρας του, ή αμάρτησαν οι γονείς του και τιμωρείται αυτός για τις αμαρτίες τους;)». Εσφαλμένη είναι η ερώτηση· διότι πώς θα διέπραττε αμαρτίες, πριν γεννηθεί; Πώς λοιπόν, εάν οι γονείς του αμάρταναν, ήταν δυνατόν εκείνος να τιμωρηθεί;
Σημάδια τοῦ τέλους τοῦ κόσμου - «Ἐπειδὴ οἱ σεισμοὶ θὰ εἶναι πολὺ συχνοί, οἱ λαοὶ θὰ ζοῦν μὲ διαρκῆ φόβο». Ἅγιος Νικόλαος Βελιμιροβίτς.
Σημάδια του τέλους του κόσμου
1 . "Πες μας...ποιο είναι το σημάδι του ερχομού σου και του τέλους του αιώνα;" ρώτησαν οι μαθητές τον Χριστό. /Ιωάννης. 24:3/
Και τους έδωσε πολλά σημεία. Αυτά τα γεγονότα θα φανούν μέσα από αδέσποτες σκέψεις και χονδροειδή συναισθήματα, μέσα από ανθρώπους, μέσα από πράγματα, μέσα από γεγονότα μεταξύ ανθρώπων, μέσα από τα στοιχεία και μέσα από φυσικά φαινόμενα. Εν ολίγοις, το πλήθος όλων των γεγονότων κάθε είδους θα εμφανιστεί πριν από το τέλος του κόσμου και της ηλικίας.
2. Όπως πριν από τον κατακλυσμό όλες οι ανθρώπινες σκέψεις κατευθύνονταν στο κακό, έτσι θα είναι και πριν από το τέλος του κόσμου. Οι σκέψεις πολλών ανθρώπων θα είναι άστοχες και κακές και τα συναισθήματά τους θα δείχνουν ψυχρή αγάπη για τον Θεό και τον πλησίον.
«Η αγάπη πολλών θα κρυώσει» . Ιωάννης. 24:12/
Και θα εμφανιστούν πολλοί ψεύτικοι Χριστοί και ψευδοπροφήτες. Οι πιστοί θα προσκολληθούν στον μοναδικό αληθινό Μεσσία, τον Ιησού Χριστό, και δεν θα Τον απαρνηθούν ούτε με τίμημα την επίγεια ζωή. Γι' αυτό θα τους μισήσουν οι άπιστοι και οι απατεώνες και θα διωχθούν και θα βασανιστούν.
«Και όποιος υπομένει μέχρι τέλους, θα σωθεί » . /Ιωάννης 10:22/
3. Οι απόστολοι του Χριστού αφαιρούν λίγο ακόμη το πέπλο του μυστηρίου που τους έχει εμπιστευτεί ο Κύριος. Ο Πέτρος λέει:
Κυριακή τοῦ Τυφλοῦ.«Διαφοροποιήσεις τῆς Πίστεως» π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ[:Ιω. 9, 1-38]
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου
με θέμα:
«ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ»
[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 4-6-2000]
(Β415)
Ο Κύριος Ιησούς, αγαπητοί μου, είπε κάποτε: «Πλὴν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐλθὼν ἆρα εὑρήσει τὴν πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς;». Αλλά ποια πίστη ο Κύριος θα ζητούσε να βρει όταν κατά τη Δευτέρα Του Παρουσία θα επανήρχετο εις την Γην;
Είναι ένα χωρίο, το οποίο πάρα πολύ με έχει, προσωπικά, εντυπωσιάσει· που έμμεσα δίδεται η πληροφορία ότι δεν θα υπάρχει η πίστις επί της Γης. Δηλαδή συγκεκριμένα, θα είναι σπάνια η πίστις επί της Γης. Και ποία πίστις; Στο Θεανθρώπινο πρόσωπό Του. Δηλαδή προϊόντος του χρόνου, οι άνθρωποι θα παύσουν να πιστεύουν εις τον Ιησούν Χριστόν ως τέλειον Θεόν και τέλειον άνθρωπον. Και τούτο γιατί όλοι μιλούν περί πίστεως, αλλά σε πολλούς χριστιανούς μας, διαφοροποιείται η πίστις. Προσέξτε, διαφοροποιείται η πίστις. Υπάρχει μία πίστις υποκειμενική, με πλείστες όσες παραλλαγές.
Έτσι συνέβη και τότε που ο Κύριος έκανε το θαύμα της θεραπείας του τυφλού. Ο κάθε ένας έλεγε ό,τι ήθελε. Άλλοι επρόβαλλαν ότι αν το θαύμα ήταν πραγματικό. Άλλοι δέχονταν μεν το θαύμα, αλλά δεν το ομολογούσαν, όπως ακριβώς και οι γονείς του τυφλού δεν το ομολογούσαν - μας το λέγει σαφώς ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, διότι εφοβούντο να μη γίνουν αποσυνάγωγοι, επειδή οι άρχοντες είχαν πει ότι όποιος ομολογεί τον Ιησούν ότι είναι ο Μεσσίας, αυτός θα γίνεται αποσυνάγωγος.
Οι άρχοντες θέτουν πολλά ερωτηματικά, αν όντως ήταν θαύμα. Γι΄αυτό, όταν κάλεσαν ή οδήγησαν τον πρώην τυφλόν και τον ερωτούν πώς έγινε αυτό όλο, εκείνος διηγήθηκε το πώς έγινε. Και πάλι τον ξαναρωτούν: «Και πώς έγινε;». Και πάλι: «Και πώς έγινε;». «Καλά», λέγει, «για σταθείτε. Δεν σας είπα; Γιατί ρωτάτε και ξαναρωτάτε ξανά; Μήπως κι εσείς θέλετε να γίνετε μαθηταί Του;». Εκείνοι θύμωσαν εναντίον του πρώην τυφλού και τον έβγαλαν έξω. «Εσύ», λέει, «είσαι όλος ἐν ἁμαρτίαις και θα μας πεις εμάς ότι θέλομε να γίνομε μαθηταί Εκείνου;». Δεν λένε το όνομά Του… «Εκείνου». Δεν λένε το όνομά Του... Και σημειώσατε ότι υπήρχε η αντίληψις ότι ένας που γεννιέται με ένα σημάδι, ένα παιδί ή ο ίδιος, λέει, αμάρτησε(Μα πότε; Στα σπλάχνα της μάνας του αμάρτησε; Πότε;) ή αμάρτησαν οι γονείς του. Αφού λοιπόν είχε τύφλωσιν ο άνθρωπος αυτός, άρα λοιπόν θα πρέπει οι γονείς του να είχαν αμαρτήσει. Κ.λπ. κ.λπ.
Κυριακή τοῦ Τυφλοῦ. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ[:Πράξ.16,11-34]
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
«Ἀναχθέντες οὖν ἀπὸ τῆς Τρῳάδος εὐθυδρομήσαμεν εἰς Σαμοθρᾴκην, τῇ δὲ ἐπιούσῃ εἰς Νεάπολιν, ἐκεῖθέν τε εἰς Φιλίππους, ἥτις ἐστὶ πρώτη τῆς μερίδος τῆς Μακεδονίας πόλις κολωνία. Ἦμεν δὲ ἐν αὐτῇ τῇ πόλει διατρίβοντες ἡμέρας τινάς, τῇ τε ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων ἐξήλθομεν ἔξω τῆς πόλεως παρὰ ποταμὸν οὗ ἐνομίζετο προσευχὴ εἶναι, καὶ καθίσαντες ἐλαλοῦμεν ταῖς συνελθούσαις γυναιξί. καί τις γυνὴ ὀνόματι Λυδία, πορφυρόπωλις πόλεως Θυατείρων, σεβομένη τὸν Θεόν, ἤκουεν, ἧς ὁ Κύριος διήνοιξε τὴν καρδίαν προσέχειν τοῖς λαλουμένοις ὑπὸ τοῦ Παύλου(:Από την Τρωάδα πλεύσαμε στο ανοιχτό πέλαγος και ήλθαμε κατευθείαν στη Σαμοθράκη. Και την άλλη μέρα ήλθαμε στη Νεάπολη(:στη σημερινή Καβάλα).Από εκεί ήλθαμε στους Φιλίππους, που είναι η σπουδαιότερη ρωμαϊκή αποικία στην περιφέρεια της Μακεδονίας. Παρατείναμε μάλιστα τη διαμονή μας στην πόλη αυτή για μερικές ημέρες.Και την ημέρα του Σαββάτου βγήκαμε έξω από την πόλη σε κάποιο μέρος που ήταν κοντά σ’ ένα ποτάμι και θεωρούνταν τόπος προσευχής των Ιουδαίων. Εκεί καθίσαμε κι ανοίξαμε συνομιλία με τις γυναίκες που είχαν συναχθεί εκεί. Αυτά που λέγαμε εκεί τα άκουγε ιδιαιτέρως κάποια γυναίκα που ονομαζόταν Λυδία και ήταν έμπορος που πουλούσε πορφύρες (:δηλαδή τα πολυτελή εκείνα υφάσματα που βάφονται με κόκκινο χρώμα). Η γυναίκα αυτή καταγόταν από την πόλη της Μικράς Ασίας Θυάτειρα˙ ήταν προσήλυτη και είχε ευλάβεια στον αληθινό Θεό. Ο Κύριος της άνοιξε τα πνευματικά αισθητήρια του νου και της διήγειρε το πνευματικό ενδιαφέρον, για να προσέχει σε όσα έλεγε ο Παύλος)»[Πράξ.16,11-15].
Πρόσεχε πάλι τον Παύλο που και από τον χρόνο και από τον τρόπο ενεργεί με τρόπο ιουδαϊκό. «Σε μέρος που θεωρούνταν», λέγει, «τόπος προσευχής»· διότι δεν προσεύχονταν μόνο όπου υπήρχε συναγωγή, αλλά και έξω από αυτήν, ξεχωρίζοντας κατά κάποιον τρόπο έναν τόπο, καθόσον οι Ιουδαίοι απέδιδαν περισσότερη προσοχή στα σωματικά. «Κατά την ημέρα του Σαββάτου», κατά την οποία φυσικό ήταν να συγκεντρωθεί πλήθος.
Τρομάρα σας ἀντιχριστιανοί, σᾶς πῆρε ὁ καλλιτεχνικὸς «πόνος» μὲ τὶς καλλικαντζοῦρες του Μυταρά! Ἐνοχλοῦν καὶ οἱ ἁγιογραφίες λοιπόν;
Τρομάρα σας αντιχριστιανοί, σας πήρε ο καλλιτεχνικός «πόνος» με τις καλλικαντζούρες του Μυταρά! – Ενοχλούν και οι αγιογραφίες λοιπόν;
Έσκισαν τα ιμάτια τους πάλι οι χριστιανοφοβικοί, να υπερασπιστούν τα «τερατογραφήματα» που εικονογράφησε ο Δημήτρης Μυταράς στο εκκλησάκι στο Σούνιο
Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης
Πολύ έντονες συζητήσεις ξεσήκωσε τις τελευταίες μέρες, το θέμα με το εκκλησάκι που ζωγράφισε ο Δημήτρης Μυταράς στον όρμο Καταφυγή κοντά στο Σούνιο.
Η (ορθότατη) απόφαση του Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαου να αναιρέσει την άδεια λειτουργίας από το εκκλησάκι λόγω των «τερατουργημάτων» που είχε στο εσωτερικό του, ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων από τις γνωστές στρατιές νεωτεριστών «Βησιγότθων» που λυσσάνε για να ξηλώσουν από την Ορθοδοξία οτιδήποτε τη συνέχει.
Είναι ακριβώς οι ίδιοι που αφρίζουν γιατί η εκκλησία δεν κάνει βαπτίσεις παιδιών με ομοφυλόφιλους κηδεμόνες. Είναι οι ίδιοι που γυρίζουν 360 μοίρες το κεφάλι όποτε ακούνε για παπά ή επίσκοπο που έστρεψε τα νώτα σε πολιτικό που ψήφισε το ελεεινό νομοσχέδιο.
Είναι οι ίδιοι που θέλουν να κάνουν την Εκκλησία χειροκροτητή για κάθε πιθανή και απίθανη ανωμαλία. Είναι οι ίδιοι που υποστηρίζουν ότι αγάπη είναι να λες σε όλα ναι, και ότι η εκκλησία πρέπει να γίνει πολυκατάστημα όπου ο καθένας θα ψωνίζει επιβεβαίωση για τη διαστροφή του.
Ἡ Κυβέρνηση προχωρεῖ διαρκῶς ἀπὸ τὸ ἕνα ἀνοσιούργημα στὸ ἄλλο. Τί ἔχει πάθει;
Στὴ Θεσσαλονίκη ἡ φρίκη…
«Στὴ Θεσσαλονίκη θὰ διεξαχθεῖ φέτος τὸ EuroPride, ἡ εὐρωπαϊκὴ ἐκδήλωση ὑπερηφάνειας ΛΟΑΤΚΙ+ ἀτόμων, μὲ τὴ νύμφη τοῦ Θερμαϊκοῦ νὰ ἑτοιμάζεται νὰ ὑποδεχθεῖ δεκάδες χιλιάδες ἐπισκέπτες τῆς “πολύχρωμης” κοινότητας… Οἱ διοργανωτὲς ἀναμένουν τουλάχιστον 40.000 ἐπισκέπτες ἀπὸ τὶς 21 ἕως τὶς 29 Ἰουνίου…
Στὴ Θεσσαλονίκη θὰ πραγματοποιοῦνται ἐκδηλώσεις καθ’ ὅλη τὴ διάρκεια τῆς ἑβδομάδας σὲ χώρους ὅπως ἡ προβλήτα Α΄ τοῦ λιμανιοῦ τῆς πόλης καὶ ἡ Διεθνὴς Ἔκθεση, μὲ τὶς ἑορταστικὲς ἐκδηλώσεις νὰ κορυφώνονται τὴν τελευταία ἡμέρα, 29 Ἰουνίου, μὲ τὴ μεγάλη παρέλαση τοῦ EuroPride. Ἡ παρέλαση θὰ λάβει χώρα στὸ ἱστορικὸ κέντρο τῆς πόλης» («thestival.gr» 19-3-2024).
Μέσα στὸ πλαίσιο στηρίξεως τοῦ EuroPride 2024 ἄλλωστε, «μὲ δυναμικὴ συμμετοχὴ τοῦ Διπλωματικοῦ Σώματος πραγματοποιήθηκε στὶς 9 Ἀπριλίου 2024 στὸ ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν ἐκδήλωση μὲ θέμα: “Ἑλλάδα, ἐπίκεντρο στὴν Εὐρώπη γιὰ τὴν προάσπιση τῆς ΛΟΑΤΚΙ+ ἰσότητας τὸ 2024 – Ἀπὸ τὸν νόμο γιὰ τὴν ἰσότητα στὸν πολιτικὸ γάμο, στὸ EuroPride 2024”. Τὴν ἐκδήλωση παρακολούθησαν οἱ ἐπικεφαλῆς ἀπὸ περισσότερες ἀπὸ 30 ξένες διπλωματικὲς ἀποστολὲς στὴν Ἀθήνα καὶ ἐκπρόσωποι ἐγχώριων φορέων ἰσότητας καὶ ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ὅταν κοινωνῇς ὄχι μόνον παίρνεις δύναμη...
Όταν κοινωνής όχι μόνον παίρνεις δύναμη, άλλά φωτίζεσαι, βλέπεις ορίζοντας ευρείς, αισθάνεσαι χαράν... διαφορετικά νοιώθει ο καθένας, ανάλογα με την διάθεση και την φλόγα της ψυχής του.
8 Ἰουνίου. «Ἀπόδοσις τῆς ἑορτῆς τῆς Σαμαρείτιδος». Ἀνακομιδὴ ἱ. λειψάνων Θεοδώρου τοῦ στρατηλάτου μεγαλομάρτυρος (†319), Καλλιόπης μάρτυρος. Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Σαββάτου ε´ ἑβδ. Πράξεων (Πρξ. ιε΄ 35-41).
Πραξ. 15,35 Παῦλος δὲ καὶ Βαρνάβας διέτριβον ἐν Ἀντιοχείᾳ διδάσκοντες καὶ εὐαγγελιζόμενοι μετὰ καὶ ἑτέρων πολλῶν τὸν λόγον τοῦ Κυρίου.
Πραξ. 15,35 Ο δε Παύλος και ο Βαρνάβας παρέμειναν εις την Αντιόχειαν διδάσκοντες και κηρύττοντες το Ευαγγέλιον του Κυρίου μαζή και με πολλούς άλλους κήρυκας.
Πραξ. 15,36 Μετὰ δέ τινας ἡμέρας εἶπε Παῦλος πρὸς Βαρνάβαν· ἐπιστρέψαντες δὴ ἐπισκεψώμεθα τοὺς ἀδελφοὺς ἡμῶν κατὰ πᾶσαν πόλιν ἐν αἷς κατηγγείλαμεν τὸν λόγον τοῦ Κυρίου, πῶς ἔχουσι.
Πραξ. 15,36 Επειτα δε από μερικάς ημέρας είπε ο Παύλος προς τον Βαρνάβαν· “λοιπόν τώρα, ας επανέλθωμεν και ας επισκεφθώμεν τους αδελφούς μας εις όλας εκείνας τας πόλεις, εις τας οποίας κατά την προηγουμένην περιοδείαν μας εκηρύξαμεν τον λόγον του Κυρίου, και ας ίδωμεν εις ποίαν κατάστασιν ευρίσκονται ως προς την πίστιν και την αρετήν.