Σελίδες

Ὁ ταπεινός κατακρίνει τόν ἑαυτό του γιά ὅλα_Οἱ καρποί τῆς ταπεινώσεως (Εὐεργετινός). Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ὁ ταπεινός κατακρίνει τόν ἑαυτό του γιά ὅλα_Οἱ καρποί τῆς ταπεινώσεως (Εὐεργετινός), 13-12-2008

 

Ὁ ταπεινός κατακρίνει τόν ἑαυτό του γιά ὅλα_Οἱ καρποί τῆς ταπεινώσεως (Εὐεργετινός)

Ὁ ταπεινός κατακρίνει τόν ἑαυτό του γιά ὅλα_Οἱ καρποί τῆς ταπεινώσεως (Εὐεργετινός), 6-12-2008

 

70 Ψαλμός, στίχος 7, «Ὠσεί τέρας ἐγενήθην τοῖς πολλοῖς, καὶ Σὺ βοηθός μου κραταιός», Ἡ Ἀντιμετώπιση τῶν Συμφορῶν, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

70 Ψαλμός, στίχος 7, «Ὠσεί τέρας ἐγενήθην τοῖς πολλοῖς, καὶ Σὺ βοηθός μου κραταιός», Ἡ Ἀντιμετώπιση τῶν Συμφορῶν, 
Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία  τοῦ π. Σάββα  στίς 28-8-2017 (Κήρυγμα)
 Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

 

Τί ἐρυθρὰ τὰ ἱμάτια'' τοῦ Ἀναληφθέντος, Β Κανὼν Ἀναλήψεως- ἑρμηνεία Ἐορτοδρόμιο, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

'' Τι ερυθρά τα ιμάτια'' του Αναληφθέντος, Β Κανών Αναλήψεως- ερμηνεία Εορτοδρόμιο, Αγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου, 13-6-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
 Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου 
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

 

Δέν πρέπει ποτέ νά θυμώνουμε_Θεραπεία τοῦ θυμοῦ (Εὑεργετινός), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Δέν πρέπει ποτέ νά θυμώνουμε_Θεραπεία τοῦ θυμοῦ (Εὑεργετινός), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 02-05-2009

 

Λόγος περί τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Χριστοῦ» Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Λόγος περί τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Χριστοῦ» Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ, 12-6-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Κυριακή τῶν Ἁγίων 318 Θεοφόρων Πατέρων τῆς Α Οἰκουμενικῆς Συνόδου. «Ἡ ἑνότητα τῶν πιστῶν καί ἡ αἵρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ». Π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος


ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ 318 ΘΕΟΦΟΡΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Α΄ΟΙΚΟΥΜ.ΣΥΝΟΔΟΥ

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

με θέμα:

«Η ΕΝΟ­ΤΗ­ΤΑ ΤΩΝ ΠΙ­ΣΤΩΝ ΚΑΙ Η ΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 19-5-1991]

Σή­με­ρα ἡ Ἐκ­κλη­σί­α μας, ἀ­γα­πη­τοί μου, τι­μᾶ τήν μνή­μη τῶν ἁ­γί­ων τρι­α­κο­σί­ων δε­κα­ο­κτώ Πα­τέ­ρων τῆς Α΄ Οἰ­κου­με­νι­κῆς Συ­νό­δου, τῆς ἐν Νι­καί­ᾳ. Καί τήν τι­μᾶ ἀ­φε­νός μέν γιά νά δο­ξά­σει τόν Ἅ­γιο Τρι­α­δι­κό Θε­ό, πού πάν­το­τε δι­α­σώ­ζει τήν ἀ­λή­θεια μέ­σα στήν Ἐκ­κλη­σί­α Του –δι­ό­τι οἱ Σύ­νο­δοι πάν­το­τε δι­έ­σω­ζαν τήν ἀ­λή­θεια τήν δογ­μα­τι­κή– καί ἀφετέρου δέ γιά νά τι­μή­σει τούς θε­ο­φό­ρους Πα­τέ­ρες πού συγ­κρο­τοῦ­σαν αὐ­τές τίς Οἰ­κου­με­νι­κές Συ­νό­δους.

Ἀλ­λά ἡ Ἐκ­κλη­σί­α μας ὁ­μοί­ως θέ­λει νά προ­βάλ­λει –ἔ­τσι του­λά­χι­στον φαί­νε­ται στή ση­με­ρι­νή εὐ­αγ­γε­λι­κή πε­ρι­κο­πή–[ Ἰωάν. 17, 1-13] τήν ἑ­νό­τη­τα τῶν πι­στῶν «ἐν ἀ­γά­πῃ καί ἀ­λη­θεί­ᾳ». Προ­σέξ­τε: τήν ἑνότητα «ἐν ἀ­γά­πῃ καί ἀ­λη­θεί­ᾳ»!

Αὐ­τό τό ἴ­διο πρό­βλη­μα φαί­νε­ται ὅ­τι ὑ­πάρ­χει πάν­το­τε μέ­σα στήν Ἐκ­κλη­σί­α, τό πρό­βλη­μα τῆς ἑ­νό­τη­τος ἐν ἀ­γά­πῃ καί ἀ­λη­θεί­ᾳ, ἀ­κρι­βῶς γιατί κα­τά κά­ποι­ον τρό­πο δέν εἶ­ναι λί­γοι ἐ­κεῖ­νοι πού διατα­ράσ­σουν αὐ­τή τήν ἑ­νό­τη­τα τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας, πάν­το­τε, φυ­σι­κά μέ­χρι σή­με­ρα, ἀλ­λά καί μέ­χρι πού νά τε­λει­ώ­σει ἡ Ἱ­στο­ρί­α.

Τό πρό­βλη­μα τῆς ἑ­νό­τη­τος τῶν ἀν­θρώ­πων ἤ­δη εἶ­χε τε­θεῖ καί με­τά τόν κα­τα­κλυ­σμό τοῦ Νῶε. Θά θυ­μᾶ­στε, ὅ­ταν ἔ­γι­ναν πολ­λοί οἱ ἀ­πό­γο­νοι τοῦ Νῶ­ε, θέ­λη­σαν νά δι­α­τη­ρή­σουν αὐ­τήν τήν ἑ­νό­τη­τα, πρίν ἀ­κό­μη δι­α­σπα­ροῦν στά πέ­ρα­τα τῆς οἰ­κου­μέ­νης, καί ἄν ἦ­ταν δυ­να­τόν νά δι­α­τη­ρή­σουν αὐ­τήν τήν ἑ­νό­τη­τα καί με­τά τήν δι­α­σπο­ρά τους. Γι’ αὐ­τό θέ­λη­σαν νά ἀ­φή­σουν ἕ­να μνη­μεῖ­ο ἑ­νό­τη­τός τους, πού θά ἦ­ταν ἕ­να ὑ­λι­κό μνη­μεῖ­ο, ἕ­νας πλίνθι­νος πύρ­γος, ὁ ὁποῖος θά ἔ­φθα­νε ἕ­ως τόν οὐ­ρα­νό –του­λά­χι­στον τέ­τοι­α ἀν­τί­λη­ψη μπο­ροῦ­σαν νά ἔχουν πε­ρί οὐ­ρα­νοῦ! Ἦταν ὁ γνω­στός μας πύρ­γος τῆς Βα­βέλ. Ὁ Θε­ός ὅ­μως, ὅ­πως γνω­ρί­ζου­με ἀ­πό τήν Ἁ­γί­α Γρα­φή, ἀ­πό τό βι­βλί­ο τῆς Γε­νέ­σε­ως, συ­νέ­χε­ε τίς γλῶσ­σες τους, μπέρ­δε­ψε τίς γλῶσ­σες τους, γιά νά μήν πραγ­μα­το­ποι­η­θεῖ αὐ­τό τό μνη­μεῖ­ο.[ Γέν. 11, 1-9].

Αὐ­τό βε­βαί­ως γι’ αὐ­τούς ἦ­ταν δεῖγ­μα μιᾶς ἑ­νό­τη­τος, ὅ­πως ἤ­δη σᾶς εἶ­πα, ἀλ­λά ἑ­νό­τη­τος ἀν­θρω­πο­κεν­τρι­κῆς, δη­λα­δή ἐ­πα­νά­λη­ψη τοῦ πρα­πα­το­ρι­κοῦ ἁ­μαρ­τή­μα­τος. Δι­ό­τι ποι­ό ἦ­ταν τό προ­πα­το­ρι­κό ἁ­μάρ­τη­μα; Ἦ­ταν ὁ ἀν­θρω­πο­κεν­τρι­σμός· δη­λα­δή «ἐ­γώ, ὁ Ἀ­δάμ, νά γί­νω θε­ός». Μά στό σχέ­διο τοῦ Θε­οῦ ἦ­ταν νά γί­νει ὁ Ἀ­δάμ κα­τά χά­ριν θε­ός. «Ὄχι· ἐ­γώ νά γί­νω θε­ός, ἀλ­λά χω­ρίς τόν Θε­ό». Αὐ­τή ἡ αὐ­το­νο­μί­α, αὐ­τός ὁ ἀν­θρω­πο­κεν­τρι­σμός.

Τό ἴδιο ἀ­κρι­βῶς γί­νε­ται καί μέ τούς πλα­νῆ­τες, πού γυ­ρί­ζουν γύ­ρω ἀ­πό τόν ἥ­λιο καί φω­τί­ζον­ται, παίρ­νο­ντας ὅ­μως τό φῶς ἀ­πό τόν ἥ­λιο. Ἄν οἱ πλα­νῆ­τες, ἄς ποῦμε, ἔ­λε­γαν κά­ποι­α στιγ­μή «Δέν χρει­α­ζό­μα­στε τό φῶς τοῦ ἥ­λιου· θά χρη­σι­μο­ποι­ή­σου­με τό δι­κό μας τό φῶς», θά τούς λέγαμε: «Ποι­ό δι­κό σας φῶς;... Ἐ­σεῖς οἱ πλα­νῆ­τες δέν εἶ­στε αὐ­τό­φω­τοι». Τό ἴ­διο θά λέ­γα­με καί στούς πρω­το­πλά­στους: «Ὤ ἄν­θρω­ποι, δέν εἴ­σα­στε αὐ­τό­φω­τοι, δέν μπο­ρεῖ­τε νά αὐ­το­θε­ω­θεῖ­τε· τήν θέ­ω­ση θά τήν πά­ρε­τε ἀ­πό τόν ἴ­διο τόν Θε­ό, καί συ­νε­πῶς τόν χρει­ά­ζε­στε τόν Θε­ό». Δέν μπο­ροῦ­με λοι­πόν νά γί­νου­με ἀν­θρω­πο­κεν­τρι­κοί, δη­λα­δή τό κέν­τρο γύ­ρω ἀ­πό τό ὁ­ποῖ­ο θά γυ­ρί­ζουν τά πάν­τα· ὁ Θε­ός θά εἶ­ναι τό κέν­τρο καί ὄ­χι ὁ ἄν­θρω­πος.

....τότε κατάλαβα γιατί τοῦ ἔβαλα ἐδαφιαία μετάνοια....


Ήταν τέτοιες μέρες του Μαίου του 2005, κάτω στην Δάφνη του Αγίου Όρους αμέτρητος κόσμος, ο καιρός βοηθούσε τους επισκέπτες. Όλοι μαζεμένοι στο καφενείο για λιγο νερό, σκιά και κάνα κάφε.
Άλλοι έβγαιναν από το Όρος, κι άλλοι έμπαιναν. Εγώ με καλή παρέα έφευγα από το Όρος μετά από ένα μικρό αλλά απερίγραπτο διήμερο. Αυτός έμπαινε. Ξαφνικά ο φίλος μου λέει στο αυτί : "Ο Σιατίστης, πάμε να πάρουμε την ευλογία του". Πήγα από πίσω μη γνωρίζοντας πολλά. Όταν έφτασα μπροστά του αντί για ευλογία του έβαλα εδαφιαία μετάνοια, δεν ξέρω γιατί, σαν να μην το έκανα εγώ, πρώτη φορά στην ζωή μου έκανα τέτοιο πράγμα σε άνθρωπο.

Μελέτη: Ἀνησυχητικὰ τὰ ἀποτελέσματα ἔρευνας γιὰ τὰ τατουάζ – Τί μπορεῖ νὰ προκαλέσουν


Τι λένε οι επιστήμονες

Μια νέα μελέτη από τη Σουηδία διαπιστώνει ότι οι άνθρωποι με τατουάζ έχουν 21% υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν λέμφωμα, έναν τύπο καρκίνου του αίματος.

«Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι το λέμφωμα είναι μια σπάνια ασθένεια και ότι τα αποτελέσματά μας ισχύουν σε ομαδικό επίπεδο», ανέφερε σε ανακοίνωσή της την περασμένη εβδομάδα η ερευνήτρια του Πανεπιστημίου Lund, Christel Nielsen, επικεφαλής της μελέτης.

«Τα αποτελέσματα πρέπει τώρα να επαληθευτούν και να διερευνηθούν περαιτέρω σε άλλες μελέτες, και η έρευνα αυτή βρίσκεται σε εξέλιξη» είπε, σύμφωνα με την New York Post.
Η μελέτη

Για τη μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο eClinicalMedicine, 11.905 συμμετέχοντες κατευθύνθηκαν να απαντήσουν σε ένα ερωτηματολόγιο σχετικά με παράγοντες του τρόπου ζωής για να διαπιστωθεί αν είχαν τατουάζ. Ο κίνδυνος που σχετίζεται με την έκθεση σε τατουάζ φαίνεται να είναι υψηλότερος για το διάχυτο λέμφωμα μεγάλων κυττάρων Β (ένας ταχέως αναπτυσσόμενος θεραπεύσιμος καρκίνος που ξεκινά από τα λευκά αιμοσφαίρια) και το θυλακικό λέμφωμα (ένας αργά αναπτυσσόμενος ανίατος καρκίνος).

Κυριακή τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Α Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος


ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Α΄ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

[:Πράξεις 20, 16-18 και 28-36]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

με θέμα:

«Οἱ ἑτεροδιδασκαλοῦντες»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 11-6-1989]

(Β217)

Ο Απόστολος Παύλος, αγαπητοί μου, επιστρέφει από την περιοδεία του στην Ελλάδα κατευθυνόμενος προς Ιερουσαλήμ. Το ταξίδι του ήτο δια θαλάσσης. Σε κάποια λιμάνια σταθμεύει, για να δει σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, πώς πηγαίνουν οι Εκκλησίες που είχε ιδρύσει. Εστάθμευσε και εις την Μίλητον. Δεν πήγε εις την Έφεσον, διότι δεν έμενε χρόνος, αλλά μετεκάλεσε, δηλαδή εκάλεσε από την Έφεσον τους πρεσβυτέρους της Εκκλησίας της Εφέσου, για να τους δει για λίγο, ακριβώς για να μη χρονοτριβήσει, επειδή εβιάζετο να πάγει εις τα Ιεροσόλυμα και να προλάβει την εορτήν της Πεντηκοστής. Η συνάντησίς του αυτή με τους πρεσβυτέρους της Εκκλησίας της Εφέσου, έμεινε ιστορική. Και είναι μία από τις ένδοξες σελίδες της Καινής Διαθήκης από πλευράς ποιμαντικής, αλλά και διότι εκεί εις ό,τι διημείφθη και είπε στους πρεσβυτέρους της Εφέσου, εκεί και ξεδιπλώθηκε η απέραντη ψυχή του Παύλου, σε ένα ανείπωτο ουράνιο μεγαλείο.

Είναι μία αθάνατη όντως ποιμαντική σελίδα αυτή της Καινής Διαθήκης. Μια σελίδα γραμμένη όντως από το Πνεύμα το Άγιον. Θα μείνουμε σε ό,τι ειπώθηκε, μόνο σε ένα βαρυσήμαντο σημείον, το οποίον αποτελεί και ένα κεντρικόν μέρος, κεντρικό σημείο της όλης του αυτής ομιλίας. Αναφέρεται στο θέμα ότι μετά την αναχώρησή του θα εισορμούσαν «λύκοι βαρεῖς», δηλαδή αιρετικοί εις το ποίμνιον της Εκκλησίας της Εφέσου και θα το κατεσπάρασσαν. «Ἐγὼ γὰρ οἶδα τοῦτο(:Διότι γνωρίζω τούτο, λέγει), ὅτι εἰσελεύσονται μετὰ τὴν ἄφιξίν μου λύκοι βαρεῖς(:Μετά την εδώ άφιξίν μου κι όταν θα αναχωρήσω, θα εισέλθουν λύκοι βαρείς)εἰς ὑμᾶς(:στην Εκκλησία της Εφέσου), μὴ φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου(:δεν θα λυπώνται καν το ποίμνιο, όταν θα το κατασπαράσσουν) καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν(:Αλλά και κάποιοι από σας που με ακούτε τώρα, θα σηκωθούν και θα αρχίσουν να ομιλούν πράγματα ανορθόδοξα, διεστραμμένα, με σκοπό να αποσπούν τους μαθητάς και να τους κάνουν οπαδούς των). Διὸ γρηγορεῖτε (:Γι'αυτό μένετε ξύπνιοι, μένετε άγρυπνοι και προσέχετε και τον εαυτόν σας και το ποίμνιο που σας ενεπιστεύθη ο Κύριος)».

Ἡ ἐπιβολὴ τῆς νέας τάξης πραγμάτων στὴ μόδα. (UNISEX STYLE)


Γιάννης Κοτζαμπάσης

Η λέξη UNISEX ( γιούνισεξ) είναι Αγγλική και είναι σύνθετη από τις λέξεις unite ( γιουνάϊτ) που σημαίνει ενώνω και από την λέξη sex ( σεξ) που σημαίνει φύλο( όχι φύλλο).

Συνεπώς η λέξη UNISEX σημαίνει ενώνω τα δύο φύλα!. Η λέξη «sex» προέρχεται από το λατινικό «sectus» που σημαίνει « διαχωρισμός», επισημαίνοντας πως το ανθρώπινο είδος είναι εκ φύσεως χωρισμένο στα δύο.

Τα τελευταία χρόνια γίνονται προσπάθειες να αλλοιωθεί η εικόνα του ανθρώπου και κυρίως των νέων. Η νέα τάξη θέλει να καταργήσει την ετερότητα των δύο φύλων και να δημιουργήσει ένα « τρίτο » φύλο. Θέλει να ενώσει τα δύο φύλα σε ένα και να δημιουργήσει ένα άλλο φύλο που δεν θα έχει καθαρά χαρακτηριστικά ανδρικού ή γυναικείου φύλου.

Ο Θεός δύο φύλα δημιούργησε, τον άνδρα και την γυναίκα, δεν δημιούργησε τρίτο φύλο.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η έμπνευση αυτή, η δημιουργία τρίτου φύλου, είναι του διαβόλου. Θέλει να μιμηθεί τον Θεό να γίνει και αυτός δημιουργός και επειδή δεν έχει δικές του πρώτες ύλες παίρνει «υλικά» από αυτά που υπάρχουν από τον όντως Δημιουργό και θέλει τα φυσικά να τα μπερδέψει και να κάνει κάτι δικό του παρά φύσιν.

Ὅταν μᾶς ἔρχεται νύστα στὸ Ναό!

Μοῦ ἔγραψες ὅτι νυστάζεις μέσα στὴν ἐκκλησία. Αν πηγαίνης στὴν ᾿Ακολουθία, καὶ δὲν στέκεσαι εὐθυτενής ἐπάνω στὸ στασίδι, ἀλλὰ γέρνης το κεφάλι σου πότε δεξιὰ καὶ πότε ἀριστερά, και στηρίζεσαι ἄλλοτε στὸ ἕνα πόδι καὶ ἄλλοτε στὸ ἄλλο, τότε πρόκειται πράγματι περὶ ἀκηδίας.

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ΑΓ. ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΕΛΙΣΣΑΙΟΥ, 14-6-2024

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ΑΓ. ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΕΛΙΣΣΑΙΟΥ, 14-6-2024 
https://www.youtube.com/live/lUP5Nj5XPHc?si=P1lPgh50cIe0CxCI

Ἅμα ὁ ἄνθρωπος αἰσθάνεται ἐντός του τὸν Θεό, εἶναι ἤδη στὸν παράδεισο.

Τί είναι ο παράδεισος; Είναι η αίσθηση της παρουσίας του Θεού. Άμα ο άνθρωπος αισθάνεται εντός του τον Θεό, είναι ήδη στον παράδεισο.


Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς
https://proskynitis.blogspot.com/2024/06/blog-post_52.html

O δειλὸς ἄνθρωπος, πάσχει κυρίως ἀπο δυὸ ψυχικὲς ἀσθένειες. ἀπὸ ὀλιγοπιστία καὶ ἀπο φιλοσωματία.

«O δειλός άνθρωπος, πάσχει κυρίως απο δυό ψυχικές ασθένειες από ολιγοπιστία και απο φιλοσωματία. Όποιος αγωνίζεται να νικήσει αυτά τα δυό μεγάλα κακά είναι φανερό πως πιστεύει ολόψυχα στο Θεό και είναι έτοιμος να δεχθεί όλα τα δυσάρεστα που τυχόν εκείνος θα παραχωρήσει.

14 Ἰουνίου. Ἐλισαίου τοῦ προφήτου (900 π.Χ.), Μεθοδίου ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ ὁμολογητοῦ (†847). Ἰουστίνου ὁσίου (Πόποβιτς) τοῦ ἐν Σερβίᾳ († 1979). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Παρασκευῆς ς´ ἑβδ. Πράξεων (Πρξ. ιθ´ 1-8).

Πραξ. 19,1         Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ τὸν Ἀπολλὼ εἶναι ἐν Κορίνθῳ Παῦλον διελθόντα τὰ ἀνωτερικὰ μέρη ἐλθεῖν εἰς Ἔφεσον· καὶ εὑρὼν μαθητάς τινας

Πραξ. 19,1                Οταν δε ο Απολλώς ευρίσκετο εις την Κορινθον, ο Παύλος, αφού επέρασε τα βαρειότερα μέρη της Μ. Ασίας, ήλθε εις την Εφεσον, όπου και ευρήκε μερικούς μαθητάς.

Πραξ. 19,2         εἶπε πρὸς αὐτούς· εἰ Πνεῦμα Ἅγιον ἐλάβετε πιστεύσαντες; οἱ δὲ εἶπον πρὸς αὐτόν· ἀλλ᾿ οὐδὲ εἰ Πνεῦμα Ἅγιόν ἐστιν ἠκούσαμεν.

Πραξ. 19,2               Είπε δε προς αυτούς εάν, όταν επίστευσαν, έλαβαν Πνεύμα Αγιον. Εκείνοι δε του απήντησαν· “ημείς δεν έχομεν ακούσει ούτε και αν υπάρχη Πνεύμα Αγιον”.