ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ
Σελίδες
Κυριακή 4 Αυγούστου 2024
«Σκοτισθήτωσαν οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτῶν τοῦ μὴ βλέπειν, καὶ τὸν νῶτον αὐτῶν διαπαντὸς σύγκαμψον», 68 Ψαλμός , στίχος 24, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ψαλμός 68,23, «Γενηθήτω ἡ τράπεζα αὐτῶν ἐνώπιον αὐτῶν εἰς παγίδα », Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁ χριστιανικός γάμος Δ΄ - Ἡ τεκνογονία, οἱ προγαμιαῖες σχέσεις καί ὀ πολιτικός γάμος κατά τήν Ἁγ. Γραφή καί τούς Ἁγίους Πατέρες, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου
ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-Μ. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ, 4-8-2024
Ὁ χριστιανικός γάμος Γ΄ 2ο μερος- Ἡ ἐκδήλωση τῆς χαρᾶς καί τό πῶς, 3-8-2024, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἡ εὐχή τῆς ἀναφορᾶς - Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΊΑ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Αὐτομεμψία
ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ ΔΙΔΑΧΑΙΑὐτομεμψία«Ταλαιπωρήσατε καὶ πενθήσατε καὶ κλαύσατε· ὁ γέλως ὑμῶν εἰς πένθος μετεστραφήτω καὶ ἡ χαρὰ εἰς κατήφειαν» (Ἰακ. δ΄, 9). (Δηλ.: Συναισθανθῆτε τὴν ἀθλιότητά σας καὶ λυπηθῆτε καὶ κλαύσατε μὲ συντριβὴν μετανοίας. Ὁ γέλως σας, ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὸν ἡδονικόν σας βίον, ἂς μεταστραφῇ εἰς λύπην μετανοίας καὶ ἡ κοσμικὴ χαρά σας ἂς μετατραπῇ εἰς θλῖψιν).Πρέπει, ὅπως μᾶς λέγει καὶ ὁ Ἀπόστολος Ἰάκωβος, νὰ κατηγοροῦμε τὸν ἑαυτό μας καὶ νὰ κλαῖμε γιὰ τὶς ἁμαρτίες.Αὐτομεμψία εἶναι νὰ ἐνοχοποιοῦμε τὸν ἑαυτό μας καὶ νὰ τὸν κατακρίνουμε γιὰ τὶς ἁμαρτίες του· νὰ ἔχουμε ταπεινὸ φρόνημα καὶ νὰ ἔχουμε ἐπίγνωση ὅτι εἴμαστε ἁμαρτωλοί. Βέβαια, νὰ κατηγοροῦμε τὸν ἑαυτό μας, χωρὶς ὅμως νὰ τὸν ἐξουθενώνουμε ἤ νὰ φτάνουμε στὴν ἀπελπισία, ἀλλὰ νὰ ἐλπίζουμε στὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ.
Ὁ Ἅγιος Ἐφραὶμ ὁ Σύρος ἐπισημαίνει:«Ἡ αἴσθηση ἤ ἡ ἐπίγνωση τῶν δικῶν μας ἁμαρτιῶν καὶ ἀδυναμιῶν εἶναι προϋπόθεση τοῦ θαύματος τῆς μεταμορφώσεως καὶ τῆς ἀναστάσεώς μας. Μὲ μιὰ λέξη, πρωταρχικὸ εἶναι ἡ αὐτομεμψία ποὺ εἶναι ἡ ἀφανὴς ἀλλὰ σταθερὴ προκοπή μας, ἡ δίψα καὶ ἡ ἐλπίδα τῆς σωτηρίας μας. Εἶναι ἡ μεγάλη ἐργασία τοῦ ἀνθρώπου, ἡ ἀναντικατάστατη ἀρετή, ἡ μοναδικὴ ὁδὸς τῆς ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν μας, τῆς καρτερίας, τῆς ἀναπαύσεως καὶ τῆς οἰκειοποιήσεως τῆς ἀγάπης τοῦ Κυρίου.
Ἡ πιό μεγάλη εὐεργεσία πού μπορεῖ νά συμβεῖ στή ζωή μας εἶναι νά ἀδικηθοῦμε
❈ Πόσοι ἄνθρωποι ἔρχονται στήν ἐξομολόγηση καταθλιμμένοι, ὁλοφυρόμενοι, γιατί ἀδικήθηκαν. Καί τούς λέω: «αὐτό εἶναι ὅ,τι καλύτερο γιά σένα...» καί μέ κοιτᾶνε! Λέω: «αὐτό εἶναι πολύ μεγάλη εὐλογία πού ἔχεις...» καί μέ κοιτᾶνε πάλι... δέν καταλαβαίνουν! Λέω: «αὐτό εἶναι τό πρῶτο λαχεῖο πού σοῦ ’τυχε». Λένε:- Γιατί;- Γιατί, λέω, ἄν αὐτόν τόν ἄνθρωπο πού σέ ἀδίκησε τόν συγχωρέσεις, παίρνεις τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν σου ἀπό τόν Θεό. Αὐτό δέν θέλεις; Γι’ αὐτό δέν ἦρθες ἐδῶ σέ μένα τώρα; Ὁ Χριστός εἶπε: «ἄν ἀφήσετε τά παραπτώματα στούς ἀνθρώπους, θά σᾶς τά ἀφήσει καί ὁ πατήρ σας ὁ οὐράνιος. Ἄν δέν τά ἀφήσετε οὔτε καί ὁ πατήρ σας ὁ οὐράνιος θά ἀφήσει τά δικά σας» (Ματθ. 6,14-15).Τελεία καί παύλα.Τί μᾶς χρωστᾶνε οἱ ἄνθρωποι; Νά, μᾶς χρωστᾶνε ἕνα κατοστάρικο... ἐλάχιστα πράγματα σέ σχέση μ’ αὐτά πού χρωστᾶμε ἐμεῖς στόν Θεό, πού εἶναι δισεκατομμύρια. Ὁ Θεός λοιπόν σοῦ λέει: «Θά κάνουμε ἕνα ἐμπόριο. Ἄσε τό κατοστάρικο καί σοῦ ἀφήνω τά δισεκατομμύρια».
Βουλγαρίας Δανιήλ: "Τραγωδία γιὰ κάθε Ὀρθόδοξο ἡ ἔλλειψη ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας"
Προσδοκῶ ἀνάσταση νεκρῶν
Ὁ θάνατος εἶναι τό πλέον βέβαιο γεγονός πού καθένας γνωρίζει πώς ἀργά ἤ γρήγορα θά ἐπέλθει καί στόν ἴδιο. ᾿Εν τούτοις τό τέλος αὐτῆς τῆς ζωῆς παραμένει γιά τούς περισσότερους ἀνθρώπους ἀπόλυτα ἀνεπιθύμητο κι ἐπίμονα ἀπωθημένο. Κι αὐτό, γιατί ὁ ἄνθρωπος δέν ἔχει θρέψει, κατά τή διάρκεια τῆς ἐπί γῆς βιοτῆς του, τήν προσδοκία τοῦ «ἐπέκεινα» καί δέν βασίζεται πάνω στό ἀγκωνάρι τῆς «ἐν Χριστῷ» ἐλπίδας. Αἰφνιδιάζεται ὁ ἀπόγονος τοῦ ᾿Αδάμ ἀπό τό φαινόμενο τοῦ θανάτου, ἐπειδή ἀσφαλῶς εἶναι πλασμένος γιά νά ζήσει αἰώνια. Καί καθώς βλέπει τό σῶμα κάποιου ἀγαπημένου του νά κοίτεται χωρίς πνοή, τότε σαβανώνει μαζί μ᾿ αὐτό καί τή δική του ἐλπίδα.Ὁ σημερινός ἰδιαίτερα ἄνθρωπος εἶναι παραδομένος στά φαινόμενα καί σ᾿ ὅσα μπορεῖ νά ἀποδείξει ἐργαστηριακά ἤ νά καταθέσει ὡς ἀναμφισβήτητα καί δεδομένα. Γι᾿ αὐτό ἔχει χάσει τό ἐνδιαφέρον του γιά κάθε μεταθανάτια προοπτική καί πολύ περισσότερο, ἔχει νεκρώσει μέσα του κάθε ἐλπίδα γιά ἀνάσταση καί ἀθανασία.Συμβαίνει, καθώς λέει ὁ ἅγιος ᾿Ιωάννης ὁ Χρυσόστομος, καί τοῦτο... τό παράδοξο, νά καταθέτει ὁ σποριάς τό βιός του στή νωπή γῆ, νά τήν ὀργώνει βαθιά καί νά τήν ταΐζει πλούσια μέ γερό σπόρο καί ἐλπίδα. Γιατί, τό σάπισμα καί ὁ πρόσκαιρος ἀφανισμός τοῦ σπόρου δέν τόν προβληματίζει ἀρνητικά, οὔτε τοῦ ἀκυρώνει τήν προσμονή τῆς νέας βλάστησης καί τῆς καρποφορίας. ῞Οταν ὅμως αὐτός κληθεῖ νά ἀποθέσει στή φρεσκοσκαμμένη γῆ ἄπνουν τόν ἄνθρωπό του, τότε δέν διακατέχεται ἀπό τήν ἴδια φερέλπιδα βεβαιότητα τοῦ σποριᾶ. Τότε, ἡ ἔλλειψη τῆς θωριᾶς τοῦ ἀγαπημένου του προσώπου, ταυτίζεται μέσα του μέ τήν ὁριστική ἀπώλεια, χωρίζεται γι᾿ αὐτόν ἡ ζωή στά δυό. Κι αὐτό, γιατί δέν ὑπάρχει μέσα του τό ὅραμα τῆς «αἰώνιας ἄνοιξης» καί ἡ χαρά τῆς προσμονῆς τῆς ποθητῆς καί «ἀνέσπερης» ἐκείνης ἡμέρας. ῎Εχει γίνει τόσο ἐπίπεδος ὁ ἄνθρωπος «τοῦ αἰῶνος τούτου», ὥστε συνήθισε νά ὁριοθετεῖ τό καθετί βέ βάση τούς φυσικούς νόμους.
Ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς Στ Ματθαίου. Παναγιώτης Τρεμπέλας
Ἡ ἀποστολική περικοπή τῆς Κυριακῆς ΣΤ Ματθαίου. Παναγιώτης Τρεμπέλας
Ἡ αἵρεση εἶναι ἡ χειρότερη ἁμαρτία, γιατί μᾶς βγάζει ἐκτός Ἐκκλησίας
❈ Δέν πρέπει νά ἔχουμε διάλογο καί οὔτε καλημέρα νά λέμε σ’ αὐτούς, οἱ ὁποῖοι κάνουν προσηλυτισμό καί εἶναι αἱρετικοί. Τό λέει τό Εὐαγγέλιο: «χαίρειν αὐτῷ μή λέγετε» (Β΄ Ἰωάν. 1,10). Οὔτε χαίρετε νά μήν τούς λέτε, καθόλου. Καμία σχέση μέ αἱρετικούς.
Ἡ αἵρεση εἶναι ἡ χειρότερη ἁμαρτία, γιατί μᾶς βγάζει ἐκτός Ἐκκλησίας.
4 Αὐγούστου. † ΚΥΡΙΑΚΗ Ϛ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Τῶν ἑπτὰ παίδων τῶν ἐν Ἐφέσῳ. Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Κυριακῆς ς´ ἐπιστολῶν (Ῥωμ. ιβ΄ 6-14).
Ρωμ. 12,6 ἔχοντες δὲ χαρίσματα κατὰ τὴν χάριν τὴν δοθεῖσαν ἡμῖν διάφορα, εἴτε προφητείαν, κατὰ τὴν ἀναλογίαν τῆς πίστεως,
Ρωμ. 12,6 Εφ' όσον δε έχομεν διάφορα χαρίσματα σύμφωνα με την χάριν, που μας έχει δοθή από το Αγιον Πνεύμα, ας επαναπαυώμεθα εις αυτά και ας εργαζώμεθα πνευματικώς δι' αυτών. Είτε δηλαδή έχομεν προφητικόν χάρισμα, ας διδάσκωμεν την αλήθειαν ανάλογα με το χάρισμα αυτό.