Ὁ Κύριος ἐξῆλθεν νικῶν καί ἵνα νικήσῃ- Εἴμαστε μέ τόν Νικητή, 6-8-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ
(Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος – Προς Τραλλιανοίς VI, 37-38)(και οι ομολογιακές βαθμίδες των Ορθοδόξων Χριστιανών)ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ, ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣΑναμφίβολα, και στις Επιστολές του Αγίου Ιγνατίου «Προς Εφεσίους – ΧΙV, 29-31» και «Προς Πολύκαρπον Σμύρνης – ΙΙΙ, 30-34», φανερώνεται (σε ομολογιακές βαθμίδες) η άγρυπνη – ασυμβίβαστη συνείδηση του Αγίου Ιγνατίου (ως ποιμένος) έναντι του κινδύνου των αιρέσεων, διατυπώνοντας και τις μορφές συμπεριφοράς∙ αγωνιστικής συμπεριφοράς σε επίπεδο αντίστασης. Γράφει σχετικά:Α) «Οι επαγγελόμενοι Χριστού είναι, ουκ εξ ών λέγουσι μόνον, αλλά και εξ ών πράττουσι γνωρίζονται. «Εκ γαρ του καρπού το δένδρον γινώσκεται» (Ματθ. 12, 33)» (Προς Εφεσίους).Β) «Οι δοκούντες αξιόπιστοι είναι, και ετεροδιδασκαλούντες, μη σε καταπλησσέτωσαν. Στήθι δε εδραίος, ως άκμων τυπτόμενος. Μεγάλου εστιν αθλητού, δερεσθαι, και νικάν. Μάλιστα δε ένεκεν Θεού πάντα υπομένειν ημάς δει, ίνα και αυτός ημάς αναμείνη εις την βασιλείαν» (Προς Πολύκαρπον).Αυτή την αναγκαιότητα συνύπαρξης, πολλαπλής σύμμιξης αρετής και ομολογίας, που υπογραμμίζει (ανωτέρω) ο Άγιος Ιγνάτιος, δεν την κατανοεί το σύγχρονο πλήρωμα∙ την αρνούνται δε στην πράξη οι «σύγχρονοι ποιμένες».Τα (αληθώς) παιδιά της Ορθοδοξίας τονίζουν:«Ιδού αληθής ποιμένος λόγος, άξιος, δυνάμενος μόνον παρά γνησίου διαδόχου του Αποστόλου Παύλου να εκφωνηθή, λόγος άνευ κόμπου και υποσχέσεων, ουδ’ εν επισημότητι αξιώματος ακφωνηθείς, αλλ’ εν πάση ταπεινότητι. Λόγος θρησκείας έμπλεως και αρετής» (Από τον Εγκωμιαστικό λόγο Γεωργ. Ι. Καββαδία στον επίσκοπο (Κεφαλληνίας) Γεράσιμο Δόριζα).
ΟΙ ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΣΤΟΝ ΟΣΙΟ π. ΙΑΚΩΒΟ ΤΣΑΛΙΚΗ
«... Ὅλα τά παιδάκια πήγαιναν σχολεῖο μιά φορά τήν ἡμέρα. Τό Ἰακωβάκι πήγαινε δύο. Τό ἀγαποῦσε πολύ, γιατί τό σχολεῖο του στά πρῶτα χρόνια ἤτανε κι Ἐκκλησία, τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς.Ἀργά τό ἀπόγευμα πήγαινε κι ἄναβε τά καντήλια. Πήγαινε μόνο του τό παιδί καί τοῦ ἄρεσε νά μένει μέχρι τό νύχτωμα. Προσευχότανε ὅσο ἤξερε κι ὅσο μποροῦσε. Ἔπειτα ἔπαιρνε τόν κατήφορο γιά τό σπίτι, ἀφήνοντας τό δάσος μέ τά πεῦκα.Ἕνα ἀπόγευμα ὅμως, θά᾽ τανε τότε ὀκτώ-ἐννέα ἐτῶν, ἐκεῖ πού προευχότανε τοῦ ἐμφανίστηκε ὁλοζώντανη ἡ ἁγία Παρασκευή ὡς μοναχή, ὅπως ἤτανε στήν εἰκόνα. Τό παιδί τρόμαξε, τό ᾽βαλε στά πόδια κι ἔφτασε λαχανιασμένο στό σπίτι. Οὔτε γύρισε νά κοιτάξει πίσω ἀπό τόν φόβο του.Ξαναπῆγε ἄλλη μέρα ν᾽ ἀνάψει τά καντήλια καί τοῦ ἐμφανίστηκε πάλι. Καί πάλι τρόμαξε. Ἔφυγε τρέχοντας τόν κατήφορο, μά ἡ Ἁγία βγῆκε ἀπό τό ναό, μίλησε γλυκά καί καθησύχασε τό παιδάκι. Αὐτό, τώρα, σταμάτησε νά τρέχει, γύρισε να δεῖ ποιός τοῦ μιλοῦσε. Ἡ Ἁγία τοῦ ἐξήγησε ποιά εἶναι, τοῦ ᾽πε νά μή φοβᾶται, καί τό Ἰακωβάκι ἀνέβηκε δειλά δειλά πάλι πρός τό ἐκκλησάκι. Ἔκατσε κοντά της καί τήν ἄκουσε προσεκτικά.
(CNS photo/Bob Roller -archbalt.org)ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝΕν Πειραιεί τη 22α Ιουλίου 2024(Σχόλιο στον αφορισμό και την καθαίρεση αντιδρώντος παπικού καρδιναλίου)Ο Παπισμός είναι ένας πολιτικός και οικονομικός οργανισμός, με θρησκευτικό προσωπείο, δημιούργημα του βάρβαρου φραγκισμού, ο οποίος, τον 11ο αιώνα κατέλαβε δια της βίας το παλαίφατο και σεβάσμιο Πατριαρχείο της Δύσεως, υποτάσσοντάς το στις κοσμοκρατορικές επιδιώξεις των Φράγκων και τα όνειρα του μεγαλύτερου εχθρού της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού, του διαβόητου Καρλομάγνου (748-814). Αυτό άλλωστε μαρτυρεί και επιβεβαιώνει η κρατική υπόστασή του! Το κρατίδιο του Βατικανού, το σημερινό, όπως είναι γνωστό, συστήθηκε με την συνδρομή του φασιστικού ιταλικού κράτους το 1929 και έχει όλα τα χαρακτηριστικά του φραγκικού φεουδαρχισμού, ήτοι: κοσμοκρατορικές βλέψεις, απόλυτη απολυταρχία και στοιχειώδης έλλειψη δημοκρατικών διαδικασιών, σκοτεινές και αδιαφανείς διεργασίες στα άδυτα του παπικού κράτους, άδηλος πλουτισμός, ακόμα και από παράνομες πηγές (π.χ. εμπόριο όπλων), κλπ. Και όλα αυτά «ντυμένα» με χριστιανικό «μανδύα», παραχαράσσοντας κατάφορα την χριστιανική διδασκαλία!Αλλά ο φραγκισμός είναι συνδεδεμένος και με την απόλυτη ηθική κατάπτωση. Μελετώντας τις ιστορικές πηγές, διαπιστώνεται η ηθική διαφθορά στις τάξεις των φράγκων ηγεμόνων και ευγενών. Αυτή εισέβαλλε στην Δυτική Εκκλησία, μέσω των φράγκων επισκόπων, οι οποίοι προέρχονταν από τις τάξεις των ευγενών και ζούσαν και συμπεριφέρονταν περισσότερο ως κοσμικοί άρχοντες και λιγότερο ή καθόλου ως εκκλησιαστικά πρόσωπα. «Συνολικά η δημόσια ζωή των ηγετικών μελών της εκκλησίας άρχισε να μοιάζει με τη ζωή των πριγκίπων και όχι των μελών του κλήρου. Αυτή η λαμπρότητα και η διαφθορά στην κεφαλή της Εκκλησίας βρήκε τον δρόμο της προς τις κατώτερες τάξεις: όταν ένας επίσκοπος έπρεπε να πληρώσει ως και ενός έτους εισόδημα για να κερδίσει τη θέση, αναζητούσε τρόπους να συγκεντρώσει αυτά τα χρήματα από το νέο του αξίωμα. Αυτό έφτασε στα άκρα από τους συγχωρητές που πουλούσαν άφεση για κάθε είδους αμαρτίες. Ενώ οι συγχωρητές μισούνταν αλλά θεωρούνταν ευρέως ως βοηθητικοί για τη λύτρωση της ψυχής κάποιου, οι μοναχοί, που συνήθως θεωρείτο ότι δεν ακολουθούσαν τις ηθικές εντολές της Εκκλησίας αγνοώντας τους όρκους αγνότητας και φτώχειας τους, περιφρονούνταν. Αυτό το συναίσθημα ενίσχυε τα κινήματα που ζητούσαν επιστροφή στην απόλυτη φτώχεια, εγκατάλειψη όλων των προσωπικών και εκκλησιαστικών περιουσιών και κήρυγμα όπως ο Κύριος και οι μαθητές του».[1] Είναι γνωστές άλλωστε οι παρεμβάσεις της Εκκλησίας της Ρώμης (πριν την κατάληψή της από τους Φράγκους), για τα ηθικά σκάνδαλα και την διαφθορά των κληρικών στις περιοχές της Ευρώπης που είχαν καταλάβει οι Φράγκοι.
Η ΕΙΔΗΣΕΟΓΡΑΦΙΑ ἐπιβεβαιώνει συνεχῶς τὶς ἐκτιμήσεις μας γιὰ τὸν ἀφανισμὸ τῆς ἀποστατημένης Εὐρώπης, λόγω (καὶ) τῆς ἠθικῆς της σήψης. Ἰδοὺ μία ἀκόμα φρικιαστικὴ ἀπόδειξη: Στὴ Γερμανία νομιμοποιεῖται ἡ παιδεραστία! Δεῖτε τὴν φρικτὴ εἴδηση:«Πλημμέλημα ἀπὸ κακούργημα ἡ παιδικὴ πορνογραφία! Τώρα, τὸ γερμανικὸ κοινοβούλιο προωθεῖ νομοσχέδιο ποὺ καθιστᾶ τὴν κατοχὴ καὶ τὴ διανομὴ παιδικῆς πορνογραφίας πλημμέλημα ἀντὶ κακούργημα, μειώνοντας σημαντικὰ τὶς ποινές. Πρόκειται οὐσιαστικὰ γιὰ νομιμοποίηση τῆς παιδικῆς πορνογραφίας! Ἡ κυρίαρχη μηχανὴ προπαγάνδας ἀρέσκεται νὰ ἀποκαλεῖ αὐτὲς τὶς ὀργανώσεις τῶν ἀκτιβιστῶν ὡς “proMAP” (δηλαδὴ ὑπὲρ τῶν παιδεραστῶν).
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τετάρτης ζ΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Α΄ Κορ. ζ΄ 12-24).
Α Κορ. 7,12 τοῖς δὲ λοιποῖς ἐγὼ λέγω, οὐχ ὁ Κύριος· εἴ τις ἀδελφὸς γυναῖκα ἔχει ἄπιστον, καὶ αὐτὴ συνευδοκεῖ οἰκεῖν μετ᾿ αὐτοῦ, μὴ ἀφιέτω αὐτήν·
Α Κορ. 7,12 Εις δε τους άλλους εγγάμους, εγώ ως απόστολος του Κυρίου, και όχι κατ' ευθείαν ο Κυριος, λέγω· εάν κανένας αδελφός Χριστιανός έχη γυναίκα άπιστον, που την έλαβε ως σύζυγον, πριν και αυτός πιστεύση, και αυτή συγκατατίθεται προθύμως να κατοική μαζή του, ας μη την απομπέμπη.
Κάποτε μία θεία του π. Επιφανίου, τον κάλεσε στο τηλέφωνο στο σπίτι του στην Αθήνα και του είπε ότι ήταν απόλυτη ανάγκη, να την πάρει τηλέφωνο στο σπίτι της και να της πει ότι της τηλεφωνεί από την Κηφισιά.Ο π. Επιφάνιος χωρίς να ρωτήσει τον λόγο, από διάκριση βέβαια, της είπε:«Θεία μου, θα σε καλέσω σε μισή ώρα».
Η φωτογραφία είναι από το βιβλίο ο πάνσοφος Όσιος Πορφύριος (Μαρτυρίες) Εκδοση Αγιοπαυλίτικο Ιερό κελλί αγίων Θεοδώρων. Καρυές -Άγιον Όροςhttps://proskynitis.blogspot.com/2024/07/blog-post_38.html