ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ- ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ, 17-8-2024
https://www.youtube.com/live/vosikLCRfK4?si=iSHdm7izD1qqrWv3
Σάββατο 17 Αυγούστου 2024
ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ- ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ, 17-8-2024
Κυριακή Η Ματθαίου. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τό θαῦμα τοῦ χορτασμοῦ τῶν Πεντακισχίλιων
ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [:Ματθ. 14,14-22]Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣΓΙΑ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΧΟΡΤΑΣΜΟΥ ΤΩΝ ΠΕΝΤΑΚΙΣΧΙΛΙΩΝ«Ἀκούσας δὲ ὁ Ἰησοῦς ἀνεχώρησεν ἐκεῖθεν ἐν πλοίῳ εἰς ἔρημον τόπον κατ᾿ ἰδίαν· καἰ ἀκούσαντες οἱ ὄχλοι ἠκολούθησαν αὐτῷ πεζῇ ἀπὸ τῶν πόλεων(:Όταν λοιπόν τα άκουσε αυτά ο Ιησούς, αναχώρησε από εκεί με πλοίο σε κάποιον ερημικό τόπο, για να μείνει μόνος Του με τους μαθητές Του. Και όταν άκουσαν τα πλήθη του λαού ότι αποχώρησε σε ερημικό τόπο, Τον ακολούθησαν πεζοί από τις πόλεις)»[Ματθ. 14,13].Πρόσεξε το ότι ο Κύριος σε κάθε περίπτωση αναχωρεί, και όταν παραδόθηκε ο Ιωάννης και όταν αποκεφαλίστηκε και όταν πληροφορήθηκαν οι Ιουδαίοι ότι οι μαθητές Του γίνονται όλο και περισσότεροι· διότι θέλει τα περισσότερα να τα τακτοποιεί κατά τρόπο πιο ανθρώπινο και να κινείται ως επί το πλείστον μέσα στα ανθρώπινα πλαίσια, επειδή δεν ήταν ακόμη καιρός να αποκαλύψει με σαφήνεια τη θεότητά Του. Για τον λόγο αυτόν και στους μαθητές Του έλεγε να μην πουν σε κανένα ότι Αυτός είναι ο Χριστός· διότι ήθελε αυτό να γίνει περισσότερο γνωστό μετά την Ανάστασή Του. Για τον λόγο αυτόν δεν ήταν αρχικά πολύ αυστηρός προς τους Ιουδαίους εκείνους που έδειξαν δυσπιστία, αλλά ήταν περισσότερο επιεικής.Αφού λοιπόν αναχώρησε από εκεί, δεν μεταβαίνει σε κάποια πόλη, αλλά πηγαίνει στην έρημο και μάλιστα ταξιδεύει με πλοίο, ώστε να μην Τον ακολουθήσει κανείς. Εσύ όμως, σε παρακαλώ, πρόσεξε ότι οι μαθητές του Ιωάννη αισθάνονται πλέον περισσότερο οικείοι προς τον Ιησού, καθόσον αυτοί είναι εκείνοι που είχαν αναγγείλει σε Αυτόν το γεγονός του αποκεφαλισμού του Ιωάννη του Βαπτιστού· και πράγματι, αφού εγκατέλειψαν τα πάντα, καταφεύγουν στο εξής προς τον Ιησού. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα και της συμφοράς από τον θάνατο του Προδρόμου, αλλά και της απαντήσεως που τους έδωσε ο Ιησούς, η οποία και πέτυχε να τους φέρει κοντά Του.
....ἕνας ἄλλος παπα-Νικόλαος Πλανᾶς τῆς Ἐκκλησίας!
Γέροντας Ἰωάννης ΚαλαΐδηςΣυνέχεια τὰ χείλη του ψιθύριζαν τὸ «δόξα σοι ὁ Θεός, χίλιες φορὲς δόξα σοι ὁ Θεός».Ἔλεγε χαρακτηριστικά: «καθὼς θυμᾶμαι τὸν ἑαυτό μου, πήγαινα τακτικὰ στὴν ἐκκλησία καὶ βοηθοῦσα τὸν ἱερέα στὸ ἱερὸ βῆμα, καὶ ἔλεγα νὰ μὲ ἀξιώσει καὶ μένα ὁ καλὸς Θεὸς νὰ γίνω ἕνας ἱερεὺς καὶ νὰ τὸν ὑπηρετήσω, καὶ ὁ καλὸς Θεὸς ποὺ ἀκούει τὰ πάντα ἄκουσε τὴν παιδική μου προσευχή».Σὲ μιὰ συζήτηση στὸ σπίτι τοῦ Γέροντα κάποιος ἱερομόναχος μᾶς εἶπε ὅτι ἡ παπαδιὰ κάνει τὸν μισὸ παπᾶ καὶ τότε ἀναφώνησε ὁ π. Ἰωάννης:«Ὄχι τὸν μισὸ παπᾶ, ὅλον τὸν παπᾶ κάνει ἡ πρεσβυτέρα!».Ὁ μακαριστὸς ἅγιος ἐπίσκοπος Ἀντώνιος Σιατίστης συνέλεγε τὴν πνευματικὴ γύρη, ἀνακαλύπτοντας ἱερεῖς ποὺ ἀγωνίζονταν τὸν καλὸ ἀγῶνα πρὸς τὴν σωτηρία καὶ τὴν ἁγιότητα!Ἐπισκεπτόταν τέσσερις θεοφόρους πατέρες καὶ εἶχε πνευματικὴ ἐπικοινωνία μαζί τους! Τὸν π. Ἀμβρόσιο Λάζαρη στὴν Ι. Μονὴ Δαδίου, τὸν π. Παναγιώτη στὰ Βραγγιανὰ τῶν Ἀγράφων, τὸν π. Ἀριστείδη στην Δράμα καὶ τὸν π. Ἰωάννη Καλαΐδη στὶς Σέρρες! Εἰδικὰ μὲ τὸν ἅγιο π. Ἰωάννη τὸν συνέδεε βαθιὰ πνευματικὴ φιλία!
Μάθημα Θρησκευτικῶν: O γόρδιος δεσμὸς τοῦ ἰσότιμου μαθήματος
Μάθημα Θρησκευτικών: O γόρδιος δεσμός του ισότιμου μαθήματοςτου Ιωάννη Τάτση, ΘεολόγουΤο ζήτημα των απαλλαγών από το μάθημα των Θρησκευτικών ταλάνισε τα προηγούμενα χρόνια την εκπαιδευτική κοινότητα και κυρίως τον θεολογικό κόσμο της χώρας. Το θέμα πήρε μεγάλες διαστάσεις εξαιτίας όχι τόσο της πάγιας θέσης της Ένωσης Αθέων, που ζητά επιτακτικά και μέσω της δικαστικής οδού απροϋπόθετες απαλλαγές για όλους τους μαθητές, όσο γιατί μια ομάδα «εκσυγχρονιστών» θεολόγων πίστεψε ότι μπορεί να χρησιμοποιήσει τις απαλλαγές ως εργαλείο για τη μετάλλαξη του ορθόδοξου χριστιανικού μαθήματος των Θρησκευτικών και τη μετατροπή του σε θρησκειολογικό. Το επιχείρημα των θεολόγων αυτών ήταν ότι με την αλλαγή αυτή θα μπορούσε να υπάρξει ένα «μάθημα Θρησκευτικών για όλους» τους μαθητές ανεξαρτήτως θρησκεύματος και οι απαλλαγές θα έπαυαν να υπάρχουν.Σε διαφορετική περίπτωση, ισχυρίζονταν οι «εκσυγχρονιστές» θεολόγοι, το ορθόδοξο μάθημα θα μετατρεπόταν αναγκαστικά σε προαιρετικό και θα υπήρχε ραγδαία αύξηση του αριθμού των απαλλαγών. Για την ανατροπή όλου αυτού του κλίματος χρειάστηκαν πολλοί, επίμονοι και επίπονοι αγώνες της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων, της πλειονότητας των διδασκόντων το μάθημα εκπαιδευτικών, Μητροπολιτών και απλών πιστών, αγώνες που στέφθηκαν με επιτυχία και ολοκληρώθηκαν με την έκδοση σειράς αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ). Οι αποφάσεις αυτές του ΣτΕ υποχρέωσαν την Πολιτεία να αποσύρει τα «νέα» Προγράμματα Σπουδών και τους Φακέλους Μαθήματος και τους «εκσυγχρονιστές» θεολόγους να παραδεχτούν άλλοτε άμεσα και άλλοτε έμμεσα την ήττα τους, επικρίνοντας αυτή τη φορά όχι μόνο τους παραδοσιακούς θεολόγους για τις απόψεις τους αλλά και τους ανώτατους δικαστές για τις αποφάσεις τους!
Κυριακή Η Ματθαίου. Ὑπομνηματισμός τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο
ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[:Α΄Κορ.1,10-17]
ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
«Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, διὰ τοῦ ὀνόματος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἵνα τὸ αὐτὸ λέγητε πάντες, καὶ μὴ ᾖ ἐν ὑμῖν σχίσματα, ἦτε δὲ κατηρτισμένοι ἐν τῷ αὐτῷ νοΐ καὶ ἐν τῇ αὐτῇ γνώμῃ(:Σας παρακαλώ λοιπόν, αδελφοί, στο όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, να ομολογείτε όλοι την ίδια πίστη και να μην υπάρχουν μεταξύ σας διαιρέσεις, αλλά να είστε αρμονικά ενωμένοι με τα ίδια φρονήματα όλοι σας και με τις ίδιες γνώμες και αποφάσεις)»[Α΄Κορ.1,10].
Αυτό ακριβώς που έλεγα πάντοτε, ότι δηλαδή οι επιπλήξεις πρέπει να γίνονται βαθμιαία και με ήρεμο τρόπο, τούτο κάνει εδώ και ο Παύλος· επειδή δηλαδή πρόκειται να εισέλθει σε θέμα, το οποίο είναι πλήρες πολλών κινδύνων και ικανό να καταστρέψει εκ θεμελίων την Εκκλησία, γράφει με περισσότερη πραότητα. Λέγει δηλαδή ότι τους παρακαλεί, και μάλιστα τους παρακαλεί δια του Χριστού, σαν ούτε αυτός μόνος του ο Παύλος να αρκούσε να τους απευθύνει αυτήν την παράκληση και να τους πείσει.
Και τι σημαίνει «Παρακαλῶ διὰ τοῦ ὀνόματος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ»; Παίρνω ως σύμμαχο τον Χριστό και ως βοηθό το αδικημένο και υβρισμένο όνομά Του κατά τρόπο πολύ ελεγκτικό, ώστε να μην αρνηθούν αναίσχυντα να Τον ακούσουν· διότι η αμαρτία κάνει τους ανθρώπους θρασείς. Για τον λόγο αυτόν, αν μεν επιπλήξεις τον άνθρωπο κατευθείαν και έντονα, συνήθως τον καθιστάς σκληρό και αναίσχυντο· αν όμως τον κάνεις να ντραπεί, συνήθως κάμπτεις τον αυχένα του, ματαιώνεις την αθυροστομία του και τον κάνεις να σκύψει την κεφαλή από ντροπή. Τούτο ακριβώς εφαρμόζει και ο Παύλος και κατά πρώτον τους παρακαλεί δια του ονόματος του Χριστού.
Και τι είναι τέλος πάντων αυτό, για το οποίο τους παρακαλεί; «ἵνα τὸ αὐτὸ λέγητε πάντες, καὶ μὴ ᾖ ἐν ὑμῖν σχίσματα(:να ομολογείτε όλοι την ίδια πίστη και να μην υπάρχουν μεταξύ σας διαιρέσεις)»[Α΄Κορ.1,10]. Η έμφαση στη λέξη «σχίσμα» και ως λέξη και μόνο ήταν αρκετή για να τους θέσει υπό επίκριση· διότι με το σχίσμα δεν παράγονται πολλά ολόκληρα μέρη, αλλά χάνεται και το αρχικό ένα· διότι, εάν μεν υπήρχαν εκκλησίες ολόκληρες, πολλά θα ήταν τα συστήματα· εάν όμως υπάρχουν σχίσματα, αφανίζεται και το αρχικό ένα· διότι το ολόκληρο, όταν διαιρεθεί σε πολλά, όχι μόνο δεν γίνεται πολλά, αλλά καταστρέφεται και το ένα. Τέτοια είναι η φύση των σχισμάτων.
ΚΡΙΣΙΜΑ ΣΗΜΕΙΑ ΣΤΟ ΔΙΑΛΟΓΟ ΜΕ ΤΗΝ ΡΩΜΑΙΟΚΑΘΟΛΙΚΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ (Χ) Ἐπίσκοποι, Ἱερεῖς συμποιμένες;
Πρωτ. Στέφανος ΣτεφόπουλοςΚΡΙΣΙΜΑ ΣΗΜΕΙΑ ΣΤΟ ΔΙΑΛΟΓΟ ΜΕ ΤΗΝ ΡΩΜΑΙΟΚΑΘΟΛΙΚΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ (Χ)Επίσκοποι, Ιερείς συμποιμένες;Αφορμή γιά το συγκεκριμένο κρίσιμο σημείο έλαβα πριν αρκετά χρόνια (“Εκκλησία”, Μάρτιος 2006, σελ. 206-207) από μιά τοποθέτηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μεσσηνίας κ.κ. Χρυσοστόμου σχετικά με το charisma veritatis certum (βέβαιο χάρισμα της αληθείας).Ο Σεβασμιώτατος γράφει σχετικά με τις ενστάσεις γιά τους διμερείς Διαχριστιανικούς και Διεκκλησιαστικούς Θεολογικούς Διαλόγους πως “4. Η οποιαδήποτε σοβαρή ένσταση ή επιφύλαξη είναι θεμιτή και οπωσδήποτε θα πρέπει να τύχει και της ανάλογης προσοχής και εξέτασης, όμως από τα αντίστοιχα συνοδικά όργανα και μόνο, γιατί το charisma veritatis certum δεν μπορεί να εκφράζεται υπό μεμονωμένων ατόμων ή ομάδων αλλά μόνο υπό του συνόλου της Εκκλησίας, η οποία συγκεντρώνεται περί των αληθών ποιμένων της και συγκεκριμένως περί των επισκόπων της… Το…βέβαιο χάρισμα της αληθείας δίνει το δικαίωμα στην Εκκλησία απέναντι σε κάθε αιρετική απόκλιση επισκόπων και την άρνηση της ακολουθίας τους, όταν όμως η αίρεση είναι “υπό συνόδου ή αγίων Πατέρων” κατεγνωσμένη… “!Μόνο λίγες απορίες να εκφράσω με σεβασμό.1) Πότε έτυχε προσοχής και εξέτασης από Συνοδικά όργανα μιά ένσταση ή επιφύλαξη γιά τον τρόπο χειρισμού της υπόθεσης των διαχριστιανικών διαλόγων είτε αυτή προήλθε από λαϊκό, ιερέα, ή επίσκοπο;2) Τι σημαίνει η φράση “υπό συνόδου ή αγίων Πατέρων”; Αμφισβητούνται οι τόσες προαναφερθείσες Σύνοδοι που κατεδίκασαν ως αίρεση τον Παπισμό;
Ὅ ἄνθρωπος ἔχει δύο κέντρα γνώσεως...
Ό άνθρωπος έχει δύο κέντρα γνώσεως:α) Τό κέντρο τής καρδιάς, μέ τό οποίο διά τού νού του γνωρίζει τόν Θεό.β) Τό κέντρο τού εγκεφάλου, πού μέ τήν λογική γνωρίζει τό περιβάλλον. Ό Θεός δέν είναι στό υλικό περιβάλλον δέν είναι ύλη. Συνεπώς δέν μπορεί νά γνωρισθεί μέσω τών αισθήσεων.Ό πολιτισμός ωστόσο, επειδή είναι υλικός βασίζεται μόνο στίς αισθήσεις
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΓΙΟΥ ΜΥΡΩΝΟΣ, 17-8-2024
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΓΙΟΥ ΜΥΡΩΝΟΣ, 17-8-2024
https://www.youtube.com/live/fmBqYQx8lDU?si=Wwt5EyhVJJPfBpZG
Ὁ Γέροντας Ἐφραὶμ ὁ Φιλοθεϊτης μπροστὰ στὴν Εἰκόνα τῆς Παναγίας της Γλυκοφιλούσας στὴν Ι.Μ Φιλοθέου
https://proskynitis.blogspot.com/2024/08/blog-post_89.html
17 Αὐγούστου. Μύρωνος μάρτυρος. Παύλου καὶ τῆς ἀδελφῆς αὐτοῦ Ἰουλιανῆς (†257), Δημητρίου ὁσιομάρτυρος τοῦ ἐκ Σαμαρίνης (†1808), Παναγίας τῆς Γουμενίσσης. Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Σαββάτου η´ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Ῥωμ. ιγ´ 1-10).
Ρωμ. 13,1 Πᾶσα ψυχὴ ἐξουσίαις ὑπερεχούσαις ὑποτασσέσθω. οὐ γάρ ἔστιν ἐξουσία εἰ μὴ ὑπὸ Θεοῦ· αἱ δὲ οὖσαι ἐξουσίαι ὑπὸ τοῦ Θεοῦ τεταγμέναι εἰσίν.
Ρωμ. 13,1 Καθε άνθρωπος, ας υποτάσσεται εις τας ανωτέρας εξουσίας της πολιτείας, τους άρχοντας δηλαδή, που είναι φορείς αυτής της εξουσίας, (εφ' Οσον αι εντολαί των δεν αντίκεινται στο θέλημα του Θεού)· διότι δεν υπάρχει εξουσία μέσα εις την κοινωνίαν, που να μη απορρέη από τον Θεόν· οι άρχοντες, που ασκούν σήμερον τας εξουσίας, έχουν ταχθή από τον Θεόν (έστω και κατ' ανοχήν).