Σελίδες

Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2024

Κυριακή Ε Λουκᾶ. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν παραβολή τοῦ πλούσιου καί τοῦ Λαζάρου


ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ΛΟΥΚΑ [:Λουκ. 16,19 - 31]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΠΛΟΥΣΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

[…] «Ήταν κάποτε», λέγει ο Κύριος, «κάποιος άνθρωπος πλούσιος, που ενώ ζούσε μέσα σε πολλή κακία και αμαρτία, δεν είχε λάβει πείρα καμιάς συμφοράς, αλλά τα πάντα έρρεαν ομαλά και άφθονα γι΄ αυτόν όπως το νερό στις πηγές». Το ότι πράγματι καμία συμφορά δεν του συνέβαινε, ούτε αφορμή για στενοχώρια, ούτε καμία ανωμαλία βιοτική, αυτό ακριβώς ο Κύριος το υπαινίχτηκε με αυτό που είπε ότι «ἦν εὐφραινόμενος καθ᾿ ἡμέραν λαμπρῶς(:διασκέδαζε και ευφραινόταν σε πλούσια συμπόσια κάθε μέρα με μεγαλοπρέπεια)»[Λουκ.16,19].

Και ότι ζούσε με κακία, γίνεται φανερό και από το τέλος που είχε, αλλά και πριν από το τέλος του από την περιφρόνηση που έδειξε στον φτωχό. Και το ότι δεν ελεούσε όχι μόνο εκείνον που στεκόταν στην πόρτα του, αλλά ούτε και κανένα άλλον, εκείνος ο ίδιος το έδειξε· διότι εάν αυτόν που ήταν διαρκώς ριγμένος μπροστά στην πόρτα του και βρισκόταν μπροστά στα μάτια του κάθε ημέρα, και αναγκαζόταν μια και δύο και πολλές φορές να τον βλέπει εισερχόμενος και εξερχόμενος (καθόσον δεν τον συναντούσε σε καμιά συνοικία, ούτε βρισκόταν σε κρυφό και απόμερο τόπο, αλλά εκεί από όπου συνεχώς έμπαινε και έβγαινε ο πλούσιος και αναγκαζόταν έτσι και χωρίς να το θέλει να τον βλέπει), εάν λοιπόν αυτόν δεν ελέησε, που βρισκόταν κατάκοιτος σε τόσο φοβερό κατάντημα και ζούσε μέσα σε τόσο μεγάλη δυστυχία, ή καλύτερα που ταλαιπωριόταν σε όλη του τη ζωή από αρρώστια, και μάλιστα από πολύ φοβερή αρρώστια, για ποιον που θα τύχαινε να συναντήσει θα συγκινούνταν ποτέ; Διότι κι αν την προηγούμενη ημέρα τον προσπέρασε, την επόμενη φυσικό ήταν κάποια συγκίνηση να αισθανόταν· αλλά εάν και κατ΄ αυτήν αδιαφόρησε, έπρεπε την τρίτη ή την τέταρτη ή την επόμενη οπωσδήποτε να λύγιζε συγκινούμενος , ακόμα κι αν ήταν αγριότερος από τα θηρία.

100 χρόνια ἀπὸ τὴν ἀλλαγὴν τοῦ Ἡμερολογίου (1924 – 2024)


100 χρόνια ἀπὸ τὴν ἀλλαγὴν τοῦ Ἡμερολογίου (1924 – 2024)

Βλάσιος Μοναχὸς Ἁγιορείτης

Πρωταίτιοι τῆς ἀλλαγῆς οἱ σύμβουλοι τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, οἱ ὁποῖοι μετεξεπαιδεύθησαν εἰς τὴν Εὐρώπην

Κατὰ τὸν καιρὸ τῆς ἐξάρσεως τῆς αἱρέσεως τῶν Ὀνοματολατρῶν Ρώσσων ἐν Ἁγίῳ Ὄρει (1912 – 1913), τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖο κατέφυγε γιὰ ἐντόπισιν τῆς αἱρέσεως, στοὺς Καθηγητὲς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τῆς Χάλκης. Ὅμως 6-7 χρόνια ἀργότερα (1919 – 1920), οἱ ἴδιοι σχεδὸν πάλιν καθηγητές, ὡς σύμβουλοι τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, μὴ ἀντιληφθέντες τὴν αἵρεσιν – παναίρεσιν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ποὺ κρυβόταν στὸ «Ὠφέλιμον Ἔργον», ποὺ πρότειναν οἱ Ἀγγλικανοὶ καὶ Προτεστάντες τότε στοὺς ἐκκλησιαστικοὺς ταγοὺς τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, εἰσχώρησαν φεῦ, στὴν Οἰκουμενικὴν Κίνησιν. Γιὰ τοῦτο, συνέτειναν κατὰ πολὺ καὶ οἱ κρατοῦντες τότε Βενιζελικοὶ πολιτικοὶ καὶ ἐκκλησιαστικοὶ ταγοί, γιὰ νὰ ἔχομεν τάχα τὴν εὔνοιαν τῶν Μεγάλων Δυνάμεων, ἔναντι τοῦ Ἐθνικοῦ θέματος, διότι ὁ Ἑλληνικὸς Στρατὸς ἤδη βρισκόταν στὴν Μικρασίαν καὶ εἶχε φθάσει στὸ Ἀφιὸν Καραχισάρ.

α) Ὁ πρῶτος καὶ μέγιστος σύμβουλος ποὺ ἔπεισε τοὺς Ἱεράρχες τῆς Συνόδου τοῦ Πατριαρχείου νὰ εἰσχωρήσει τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖο στὴν Οἰκουμενικὴν Κίνησιν, ἦταν ὁ Σχολάρχης τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τῆς Χάλκης, Μητροπολίτης Σελευκείας (καὶ κατόπιν Θυατείρων), Γερμανὸς Στρηνόπουλος (1872 – 1951). Αὐτὸς καὶ οἱ ἑπόμενοι ποὺ θ’ ἀναφερθοῦν, σπούδασαν στὴν Ἑσπερίαν, (Κεντρικὴν καὶ Δυτικὴν Εὐρώπην), ποὺ ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἐκεῖ οἱ λαοὶ ἦσαν γερμανόφωνοι. Τὸ 1903 ἀνηγορεύθη διδάκτωρ τῆς Φιλοσοφίας τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Λειψίας μὲ θέμα: «Αἱ φιλοσοφικαὶ θεωρίαι τοῦ Ἱππολύτου».

Ἀνοικτὴ Ἐπιστολὴ πρὸς Ἐπίσκοπον Γρηγόριον – Ι. Μητροπόλεως Περιστερίου Ἀττικῆς (Οἱ ἄπειρες ἀποχρώσεις τῆς οἰκουμενιστικῆς αἱρέσεως – φωνῆς)


ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
ΠΡΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΝ – Ι. ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ

(Οι άπειρες αποχρώσεις της οικουμενιστικής αιρέσεως – φωνής)

ΜΕΡΟΣ Α΄

Σεβασμιώτατε

Όλο και περισσότερο, σε συγχορδία, αναδύονται, ακούγονται και προωθούνται οι άπειρες αποχρώσεις της οικουμενιστικής φωνής – αιρέσεως, ως κατάφαση και βίωση της ουτοπικής θεολογίας της υπό των σημερινών επισκόπων.

Είναι ολοφάνερη η τάση σας (των επισκόπων) για επιτάχυνση της ροής του οικουμενισμού, με άρθρα, με τη χρήση λεκτικού και οπτικού συμβολισμού, όπως (παράδειγμα) η απομάκρυνση του Εσταυρωμένου Χριστού από την Αγία Τράπεζα.

Να σας θυμίσω τη ροή αυτής της Αποστασίας, της αιρετικής ουτοπίας δηλ.

Α) Την ολέθρια αλλαγή του Εορτολογίου των Πατέρων με «συνοδικές» αποφάσεις του Πατριαρχείου Κων/λεως, της Εκκλησίας της Ελλάδος και των (λεγομένων) Νέων Χωρών.

Β) Τις συμφωνίες του Μπαλαμάντ, μια ένωση με τους Δυτικούς, οι οποίες υπογράφησαν (συνοδικά) από εννέα (9) ορθόδοξες εκκλησίες.

Γ) Την αναγνώριση του Μονοφυσιτισμού ως εκκλησία.

Δ) Την αντικανονική – παράνομη άρση των αναθεμάτων κατά του παπισμού και των άλλων Δυτικών – Λατινικών αιρέσεων επί Αθηναγόρου.

Ε) Την «σύνοδο» τη Κρήτης – κατοχύρωση του οικουμενισμού, η οποία αναγνώρισε τις αιρέσεις ως εκκλησίες με μυστήρια και χάρι.

Κυριακή Ε Λουκᾶ. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ΛΟΥΚΑ[:Β΄Κορ.11,31-33 και 12,1-9]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Ὁ Θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ οἶδεν, ὁ ὢν εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας, ὅτι οὐ ψεύδομαι. Ἐν Δαμασκῷ ὁ ἐθνάρχης Ἀρέτα τοῦ βασιλέως ἐφρούρει τὴν Δαμασκηνῶν πόλιν πιάσαι με θέλων, καὶ διὰ θυρίδος ἐν σαργάνῃ ἐχαλάσθην διὰ τοῦ τείχους καὶ ἐξέφυγον τὰς χεῖρας αὐτοῦ (: Θα σας πω πράγματα που ίσως σας φανούν απίστευτα. Αλλά ο Θεός και Πατήρ του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο Oποίος είναι ευλογημένος στους αιώνες, γνωρίζει ότι δεν λέω ψέματα. Στην Δαμασκό ο διοικητής που είχε διοριστεί από τον βασιλιά Αρέτα, φρουρούσε την πόλη των Δαμασκηνών, επειδή ήθελε να με συλλάβει. Κι από κάποιο παράθυρο με κατέβασαν κάτω μέσα σε δικτυωτό καλάθι, μέσα από κάποιο άνοιγμα του τείχους της πόλεως, και ξέφυγα από τα χέρια του)»[Β΄Κορ. 11,31-33].

Γιατί άραγε εδώ δίνει διαβεβαίωση και πιστοποιεί ενώ σε κανένα από τα προηγούμενα δεν το έκανε αυτό; Διότι ίσως αυτό ήταν παλαιότερο και περισσότερο άγνωστο· ενώ εκείνα ήταν γνωστά και σε αυτούς, δηλαδή η μέριμνα των εκκλησιών και όλα τα άλλα. Κοίταξε λοιπόν πόσο μεγάλος ήταν ο πόλεμος, αφού γι΄αυτόν και μόνο φρουρούσε την πόλη. Και όταν λέω πόλεμο, εννοώ τον ζήλο του Παύλου· διότι εάν δεν κινείτο ισχυρός ο πόλεμος εναντίον του, δεν θα προκαλούσε τόση μανία στον εθνάρχη. Αυτά είναι γνωρίσματα ψυχής αποστολικής, το να πάσχει τόσα και να μην κλονίζεται καθόλου, αλλά να υπομένει με γενναιότητα τα όσα πέφτουν επάνω του, και να μην υποχωρεί στους κινδύνους, ούτε να λιποτακτεί.

ΞΕΝΟΦΕΡΤΕΣ ΕΟΡΤΕΣ - H A L L O W E E N


+Ο Μητροπολίτης Αντινόης Παντελεήμων Λαμπαδάριος

ΞΕΝΟΦΕΡΤΕΣ ΕΟΡΤΕΣ

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται η εισβολή ξενόφερτων εορτών, που δεν έχουν καμία σχέση με την Ορθόδοξο Παράδοση.

Το κοσμικό πνεύμα, η ξενομανία του λαού και η υποταγή της Ελληνικής κυβέρνησης προς τους «ξένους» άρχοντας του κόσμου, είναι τα κύρια αιτία της αλλοίωση του Ελληνικού λαού.

Η εορτή των ονομαστηρίων αντικαθίστανται από τα γενέθλια’ και η Παραδοσιακή Απόκριες από τα Χαλλογουίν, κ.ο.κ. Έτσι, χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε πραγματοποιείται η πολιτιστική, θρησκευτική και εθνική ταυτότητα του λαού. Και ερωτώ: Ποια σχέση μπορεί να έχουν τέτοιες ξενόφερτες εορτές στην Ορθόδοξο Ελλάδα;

Πόσο επιζήμιες είναι ειδικά για τα παιδιά μας; Μετά λύπης μου διαπιστώνω ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος δεν προέρχεται από τους ξένους, αλλά από εμάς τους ίδιους, ειδικότερα από τους γονείς, οι οποίοι απερίσκεπτα ντύνουν τα παιδιά τους με στολές διαβόλου, μπάτμαν, σούπερμαν, κ.ά.π.

Ὁ ἐπί κεφαλῆς γιατρὸς τοῦ νοσοκομείου Τσερκάσι διέταξε νὰ μὴν νοσηλευθοῦν πιστοὶ τῆς UOC


Στους ασθενείς με σοβαρά τραύματα αρνήθηκαν όχι μόνο τις πρώτες βοήθειες αλλά και την καταγραφή και πιστοποίηση των τραυματισμών τους.

Όπως ανέφερε ο Artem Dmytruk στο κανάλι του στο Telegram , μετά την κατάληψη του καθεδρικού ναού του Αγίου Μιχαήλ στο Cherkasy, περίπου 20 άτομα αναζήτησαν ιατρική βοήθεια στο City Hospital No. 3 με σοβαρά τραύματα, μεταξύ των οποίων διάσειση και κατάγματα.

Με εντολή του επικεφαλής γιατρού, Oleksandr Fedoruk, το προσωπικό του νοσοκομείου δεν επέτρεψε στους πιστούς να εισέλθουν, κλείνοντάς τους τις πόρτες.

Σύμφωνα με τον Dmytruk, μετά τα γεγονότα στον καθεδρικό ναό του Αγίου Μιχαήλ, ένας ηλικιωμένος μοναχός, ο Νεκτάριος, νοσηλεύτηκε με τραύματα στον αυχένα και στο κεφάλι. Εν τω μεταξύ, σε έναν ιερέα, τον Διονύσιο, ο οποίος ξυλοκοπήθηκε από τους επιτιθέμενους με ξύλα και καρέκλες μέσα στην εκκλησία, του αρνήθηκαν την είσοδο.

Πρέπει νά προσέχουμε ποιούς θά ἔχουμε πνευματικούς ὁδηγούς

❈ Πρέπει νά προσέχουμε ποιούς θά ἔχουμε πνευματικούς ὁδηγούς, ἀλλά καί ποιές ὁδηγίες θά ἀκολουθοῦμε. Θά πρέπει οἱ ὁδηγίες νά εἶναι σύμφωνες μέ τό Εὐαγγέλιο. Θέλει πολλή προσοχή καί διάκριση. Δέν θά πᾶμε στόν πρῶτο τυχόντα. Ὅπως καί στό νοσοκομεῖο δέν πηγαίνεις στόν πρῶτο πού φοράει ἄσπρη μπλούζα νά τοῦ παραδώσεις τόν ἑαυτόν σου.

2 Νοεμβρίου. Ἀκινδύνου, Πηγασίου, Ἀφθονίου, Ἐλπιδοφόρου καὶ Ἀνεμποδίστου μαρτύρων (†341-345). Τῶν ἐν Ἀγρινίῳ τριῶν νεομαρτύρων (†1786). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Σαββάτου ιθ´ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Α´ Κορ. ιε´ 58 - ις´ 3).

Α Κορ. 15,58      Ὥστε, ἀδελφοί μου ἀγαπητοί, ἑδραῖοι γίνεσθε, ἀμετακίνητοι, περισσεύοντες ἐν τῷ ἔργῳ τοῦ Κυρίου πάντοτε, εἰδότες ὅτι ὁ κόπος ὑμῶν οὐκ ἔστι κενὸς ἐν Κυρίῳ.

Α Κορ. 15,58            Ωστε, αδελφοί μου αγαπητοί, στηριχθήτε γέρα εις την μεγάλην αυτήν αλήθειαν περί της βεβαίας αναστάσεώς μας, μένετε ακλόνητοι, πάντοτε πλούσιοι στο έργον του Κυρίου, γνωρίζοντες καλά ότι ο κόπος σας δεν είναι χαμένος ενώπιον του Κυρίου.